Pełny tekst orzeczenia

WYROK

UZASADNIENIE

Pozwem złożonym w dniu 24 listopada 2014r. do Sądu Rejonowego Lublin-Zachód w Lublinie powód - Urząd Dozoru Technicznego z siedzibą w W. - wniósł o zasądzenie od pozwanego Przedsiębiorstwa Produkcyjno-Budowlanego (...) Sp. z o.o. z siedzibą w P. kwoty 734 zł wraz z odsetkami ustawowymi od dnia 8 marca 2014r. do dnia zapłaty, a także o zasądzenie od pozwanego na swoją rzecz zwrotu kosztów sądowych.

Uzasadniając powyższe żądanie pełnomocnik powoda wskazał, że pozwana spółka jest użytkownikiem urządzenia technicznego podlegającego dozorowi technicznemu na podstawie ustawy z dnia 21 grudnia 2000r. o dozorze technicznym oraz rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 lipca 2002r. w sprawie rodzajów urządzeń technicznych podlegających dozorowi technicznemu. Dochodzone roszczenie stanowi opłatę należną Urzędowi Dozoru Technicznego za rok 2014 na podstawie §2 rozporządzenia z dnia 17 grudnia 2001r., wynikającą z rachunku nr (...), którego pozwana spółka nie uregulowała do dnia wniesienia pozwu.

W dniu 9 grudnia 2014r. referendarz sądowy wydal nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym uwzględniając żądanie pozwu w całości.

Pozwany złożył sprzeciw od nakazu zapłaty, wnosząc o oddalenie powództwa w całości, a także o zasądzenie od powoda na swoją rzecz kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

Uzasadniając sprzeciw pełnomocnik pozwanego zakwestionował roszczenie powoda zarówno co do zasady jak i wysokości. Pełnomocnik pozwanego podniósł, że z uwagi na fakt, iż pozwany nie otrzymał wymienionych w pozwie załączników w postaci rachunku, nie ma możliwości ustosunkowania się merytorycznego do podniesionych przez powoda twierdzeń o okolicznościach faktycznych stwierdzonych w treści wymienionej dokumentacji. Zarówno z uzasadnienia jak i z listy dowodów pozwany nie mógł ustalić, jakiego obiektu dotyczył rachunek i opłata. Z ostrożności procesowej pełnomocnik pozwanego podniósł także zarzut przedawnienia roszczenia.

Wobec skutecznie wniesionego sprzeciwu, postanowieniem z dnia 20 stycznia 2015r. Sąd Rejonowy Lublin-Zachód w Lublinie przekazał sprawę do rozpoznania tutejszemu Sądowi.

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

Pozwane Przedsiębiorstwo Produkcyjno-Budowlane (...) Sp. z o.o. z siedzibą w P. było właścicielem dwóch wózków jezdniowych podnośnikowych M. o numerach fabrycznych (...) i (...), o udźwigu 4 ton.

Pismem z dnia 28 lutego 2011r. pozwany zwrócił się do powoda o przeprowadzenie badania technicznego i rejestrację powyżej wskazanych urządzeń.

W dniu 18 marca 2011r. powód przeprowadził czynności poprzedzające wydanie pierwszej decyzji zezwalającej na eksploatację urządzeń. Decyzjami z dnia 18 marca 2011r. Prezes Urzędu Dozoru (...) zezwolił na eksploatację urządzeń o numerach (...) i (...) przy parametrach określonych w protokole i ustalił dla urządzeń formę dozoru pełnego.

W dniu 30 kwietnia 2014r. powód przeprowadził badania okresowe przedmiotowych wózków podnośnikowych.

Decyzjami z dnia 30 kwietnia 2014r. Prezes Urzędu Dozoru (...), po przeprowadzeniu badania okresowego, zezwolił na eksploatację obu urządzeń technicznych o numerach (...) i (...) i ustalił dla urządzeń formę dozoru pełnego.

W dniu 5 lutego 2014r. powód wystawił pozwanemu rachunek nr (...) tytułem opłaty rocznej za dozór techniczny za rok 2014 na kwotę 734 zł, płatną do dnia 7 marca 2014r. Rachunek został wysłany pozwanemu w dniu 7 lutego 2014r.

Dowód: pismo pozwanego z 28 lutego 2011 r. - k. 79, decyzje Prezesa Urzędu Dozoru (...) z 30 kwietnia 2014 r. - k. 80-81,decyzje Prezesa Urzędu Dozoru (...) z 18 marca 2011 r. - k. 82-83, protokoły badań okresowych z 30 kwietnia 2014 r. - k. 84-85, protokoły czynności poprzedzających wydanie pierwszej decyzji zezwalającej na eksploatację z 18 marca 2011 r. - k. 86-87, rachunek nr (...) - k. 88, książka nadawcza - k. 89-90

Pismem z dnia 5 maja 2014r., nadanym w dniu 8 maja 2014r., powód wezwał pozwanego do zapłaty kwoty 749,42 zł, w tym 734 zł tytułem należności głównej oraz 15,42zł tytułem odsetek.

Pismem z dnia 16 czerwca 2014r., nadanym w dniu 18 czerwca 2014r., powód wezwał pozwanego do zapłaty kwoty 760,40 zł, w tym 734 zł tytułem należności głównej oraz 26,40 zł tytułem odsetek.

Dowód: wezwanie do zapłaty z 5 maja 2014 r. - k. 91, książka nadawcza - k. 92-94, wezwanie do zapłaty z dnia 16 czerwca 2014 r. - k. 94, książka nadawcza - k. 95-96

Pismem przesłanym drogą elektroniczną w dniu 17 marca 2015r. pozwany zwrócił się do powoda o wykreślenie z ewidencji urządzenia M. o numerze fabrycznym (...).

Dowód: e-mail pozwanego z 17 marca 2015 r. - k. 97

Sąd ustalił stan faktyczny niniejszej sprawy na podstawie wskazanych powyżej dowodów w postaci dokumentów. Dowody te Sąd uznał za wiarygodne, bowiem nie zostały zakwestionowane przez żadną ze stron, a i Sąd nie znalazł podstaw do uczynienia tego z urzędu.

Sąd Rejonowy zważył co następuje:

W niniejszym postępowaniu powód - Urząd Dozoru Technicznego z siedzibą w W. - wniósł o zasądzenie od pozwanego Przedsiębiorstwa Produkcyjno – Budowlanego (...) Sp. z o.o. z siedzibą w P. kwoty 734 zł tytułem zaległej opłaty za dozór techniczny urządzeń technicznych stanowiących własność pozwanego za rok 2014.

Zasady, zakres i formy wykonywania dozoru technicznego określa ustawa z dnia 21 grudnia 2000r. o dozorze technicznym (t.j. Dz. U. z 2015r., poz. 1125). Według art. 34 ust. 1 ustawy (także w brzmieniu obowiązującym w 2014r.) za czynności jednostek dozoru technicznego, z wyłączeniem czynności wykonywanych przez Wojskowy Dozór Techniczny, o którym mowa w art. 48, pobierane są opłaty.

Według § 2 ust. 1 i 2 rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 26 listopada 2010 roku w sprawie wysokości opłat za czynności jednostek dozoru technicznego (Dz. U. z 2010 roku, Nr 229, poz. 1502 w brzemieniu obowiązującym do dnia 30 listopada 2014r.) ustala się opłatę roczną z tytułu wykonywania dozoru technicznego nad urządzeniami technicznymi podlegającymi dozorowi technicznemu, w wysokości określonej w pkt 1 załącznika do rozporządzenia. Opłatę roczną pobiera się w każdym roku od eksploatującego urządzenie techniczne znajdujące się w ewidencji jednostek dozoru technicznego.

Zgodnie z § 3 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia opłatę roczną pobiera się od eksploatującego urządzenia techniczne znajdujące się w ewidencji jednostek dozoru technicznego za przeprowadzenie badania okresowego urządzenia technicznego, zgodnie z warunkami technicznymi dozoru technicznego.

Zgodnie z załącznikiem nr 1 do rozporządzenia stawka dla urządzeń pod dozorem pełnym dotycząca wózków jezdniowych podnośnikowych o udźwigu od 2 do 8 ton wynosi 367zł.

Przenosząc powyższe na grunt niniejszej sprawy wskazać należy, że od dnia 18 marca 2011r., na wniosek pozwanego, należące do niego wózki jezdniowe podnośnikowe o numerach fabrycznych (...) i (...) objęte były pełnym dozorem technicznym Urzędu Dozoru Technicznego. W dniu 30 kwietnia 2014r. zostało przeprowadzone okresowe badanie obu urządzeń, na podstawie których Prezes Urzędu Dozoru (...) zezwolił na dalszą eksploatację obu wózków.

Przedmiotowe wózki posiadają udźwig 4 ton. Zgodnie z załącznikiem nr 1 do w/w rozporządzenia opłata za kontrolę okresową tego typu urządzeń wynosi 367 zł. Zgodnie z powyższym, w dniu 5 lutego 2014r. powód wystawił pozwanemu rachunek nr (...) tytułem opłaty rocznej za dozór techniczny za rok 2014 na kwotę 734 zł (2 x 367 zł). Opłata ta nie została uiszczona przez pozwanego.

Pozwany po złożeniu przez powoda dokumentacji dotyczącej powyższych należności nie zakwestionował ich ani nie wskazał żadnych okoliczności, które przemawiałyby za bezzasadnością roszczenia powoda.

W sprzeciwie od nakazu zapłaty pełnomocnik pozwanego podniósł zarzut przedawnienia roszczenia, wskazując, że czyni to z ostrożności procesowej. W ocenie Sądu zarzut ten był bezzasadny.

Ogólny termin przedawnienia dla roszczeń o charakterze majątkowym wynosi dziesięć lat (art. 118 k.c.). Jednakże mocą przepisów szczególnych terminy przedawnienia mogą być regulowane odmiennie. Przepis art. 750 k.c. stanowi, że do umów o świadczenie usług, które nie są uregulowane innymi przepisami, stosuje się przepisy o zleceniu. W ocenie Sądu nie ma wątpliwości, że umowa o przeprowadzenie badań urządzeń technicznych i wykonanie czynności sprawdzających jest umową o świadczenie usług. Zatem do takiej umowy stosuje się przepisy o zleceniu. Jednym z tych przepisów jest art. 751 pkt 1 k.c., dotyczący terminów przedawnienia roszczeń, który jest przepisem szczególnym w stosunku do art. 118 k.c. Zgodnie z art. 751 pkt 1 k.c. z upływem dwóch lat przedawniają się roszczenia o wynagrodzenie za spełnione czynności, przysługujące osobom, które stale lub w zakresie działalności przedsiębiorstwa trudnią się czynnościami danego rodzaju (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 30 czerwca 2005r., sygn. akt IV CK 771/04).

W niniejszej sprawie rachunek nr (...) został wystawiony w dniu 5 lutego 2014r., zaś powództwo zostało wniesione w dniu 24 listopada 2014r. tj. przed upływem okresu przedawnienia.

Mając na uwadze powyższe Sąd uznał powództwo za uzasadnione i zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę 734 zł wraz z odsetkami ustawowymi od dnia 8 marca 2014r. tj. dnia następnego po terminie zapłaty wskazanym w rachunku nr (...), do dnia zapłaty.

O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art. 98 § 1 k.p.c., z którego wynika zasada, że koszty te obciążają stronę, która sprawę przegrała. Powództwo zostało uwzględnione w całości, w związku z czym koszty postępowania obciążają w całości stronę pozwaną.

Na koszty procesu poniesione przez powoda składają się: 30 zł tytułem opłaty od pozwu oraz 17 zł tytułem opłaty skarbowej od pełnomocnictwa. Łącznie więc pozwany winien zwrócić powodowi kwotę 47zł.

SSR Magdalena Kociorska