Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

O., dnia 24 maja 2016 r.

Sąd Rejonowy w Otwocku – III Wydział Rodzinny i Nieletnich

w składzie:

Przewodniczący : SSR Paweł Witan

Protokolant : Ewa Wilczyńska

po rozpoznaniu w dniu 14 maja 2016 r. w Otwocku

na rozprawie

sprawy z powództwa małoletniej G. C. reprezentowanej przez przedstawiciela ustawowego S. C.

przeciwko M. C.

o alimenty

1) zasądza od pozwanego M. C. tytułem alimentów na rzecz małoletniej córki G. C., ur. (...) kwotę po 800 (osiemset) złotych miesięcznie, płatną, poczynając od dnia 12 stycznia 2015 r., do rąk matki małoletniej – S. C. do 10-go dnia każdego miesiąca z góry, wraz z ustawowymi odsetkami w przypadku uchybienia terminowi płatności którejkolwiek z rat,

2) w pozostałym zakresie powództwo oddala,

3) wyrokowi w pkt. 1 nadaje rygor natychmiastowej wykonalności,

4) koszty postępowania między stronami wzajemnie znosi,

5) nakazuje ściągnąć od pozwanego M. C. na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Otwocku kwotę 480 (czterysta osiemdziesiąt) złotych tytułem nieuiszczonej przez powoda opłaty sądowej należnej od uwzględnionej części powództwa, pozostałe nieuiszczone koszty sądowe ponosi Skarb Państwa.

Sygn. akt III RC 6/15

UZASADNIENIE

Małoletnia G. C., reprezentowana przez przedstawicielkę ustawową S. C., pozwem z dnia 12 stycznia 2015 roku (data wpływu do tut. Sądu) wniosła o zasądzenie na jej rzecz od pozwanego M. C. alimentów w kwocie po 1700 zł miesięcznie, płatnych do 10–tego każdego miesiąca z góry do rąk matki małoletniej S. C., wraz z ustawowymi odsetkami w przypadku uchybienia terminowi płatności którejkolwiek z rat.

(pozew k. 1-7 akt).

Pozwany wniósł o oddalenie powództwa o alimenty ponad kwotę 600 zł za miesiąc.

(stanowisko pozwanego na rozprawie w dniu 14 maja 2016 r. k. 450 akt)

Na podstawie zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego w postaci przesłuchania stron: przedstawicielki ustawowej powódki (k. 228 – 229, nagranie płyta CD k. 352, 392-393) i pozwanego (k. 229-230, 393-394, 446-450) oraz zeznań świadków: P. J. (nagranie płyta CD k. 349), D. Z. (k. nagranie płyta CD k. 349), K. C. (nagranie płyta CD k. 352), a także dołączonych przez strony dokumentów w postaci: odpisu skróconego aktu urodzenia powódki (k. 10), korespondencji e-mail (k. 11-24), rachunków (k. 25-51), potwierdzeń dokonanych operacji na koncie (k. 52-75), zaświadczenia z przedszkola (k. 76), deklaracji PIT za 2014 r. (k. 99-103), oświadczenia (k. 140), zestawienia operacji na koncie w (...) S.A. (k.140-188), deklaracji podatkowej SD-Z2 (k. 191-192), deklaracji PIT za 2012 r. (k. 193-199), zawiadomienia o wpisie w księgę wieczystą (k. 200), deklaracji PIT za 2013 r. (k. 201-205), deklaracji PIT za 2014 r. (k. 206-212), deklaracji PIT-5 (k. 213-218), informacji o decyzji kredytowej wraz z załącznikiem (k. 219-225), zestawienia operacji na koncie w (...) S.A. (k. 234-252), zestawienia operacji na koncie w (...) Bank S.A. (k. 253-294), deklaracji PIT za 2012 r. (295-296), deklaracji PIT za 2013 r. (k. 361-367), deklaracji PIT za 2014 r. (k. 301-307), deklaracji PIT za 2015 r. (k. 397-402), deklaracji PIT za 2015 r. (k. 432-442), rachunków i paragonów (k. 325-333, 335-342), zaświadczenia z UW (k. 343), wypowiedzenia umowy o świadczenie usług (k. 344), zaświadczenia o opłatach w przedszkolu (k. 345), potwierdzenia salda rachunku w (...) S.A. (k.370), zestawienia operacji na rachunku w (...) S.A. (k. 371-383), karty przebiegu ciąży (k. 385), zwolnień lekarskich (k. 386-387), zestawienia operacji na rachunku w (...) Bank S.A. (k. 388-389), zestawienia operacji na rachunku w (...) S.A. (k. 403 – 404), zestawienia operacji na rachunku w (...) Bank S.A. (k. 405 – 430), Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Małoletnia G. C. ur. (...) w O. pochodzi z nieformalnego związku (...).

(d. odpis skrócony aktu urodzenia k. 10).

Do sierpnia 2014 r. S. C. i M. C. zamieszkiwali wspólnie wraz z małoletnią córką w domu dziadków S. C. położonym w O..

Po rozpadzie związku (...) pozwany wyprowadził się z zajmowanego wspólnie z przedstawicielką ustawową małoletniej powódki domu, a S. C. wraz z nowym partnerem i małoletnią powódką wyprowadziła się do wynajmowanego mieszkania położonego przy ul. (...) w O..

Obecnie S. C. wraz z aktualnym partnerem i córką zamieszkuje w rodzinnym domu w J., gdzie zajmuje parter i część piwnicy (piętro w/w budynku zajmuje jej brat).

Na koszt utrzymania tego domu składa się podatek od nieruchomości w wysokości 250 zł miesięcznie (na tej samej nieruchomości znajduje się ponadto budynek, w którym w przeszłości prowadzona była działalność gospodarcza – podatek za ten budynek wynosi ok. 400 zł za miesiąc) – w/w podatek matka powódki i jej brat pokrywają po połowie.

Ponadto z użytkowaniem w/w domu związane są również takie koszty jak: opłata za prąd (ok. 400 zł miesięcznie), opłata za wodę i nieczystości (ok. 250 zł miesięcznie) oraz koszt opału (ok. 800 zł miesięcznie w sezonie grzewczym trwającym ok. 7 miesięcy). Powyższe opłaty w ¼ pokrywa brat S. C., zaś w pozostałym zakresie przedstawicielka ustawowa małoletniej powódki i jej partner.

Na wyżywienie rodziny i środki czystości S. C. i jej partner wydają w sumie ok. 2000 zł miesięcznie (w tym ok. 600 zł na wyżywienie małoletniej poza przedszkolem).

S. C. ponosi ponadto następujące koszty utrzymania córki: opłata za przedszkole, do którego uczęszcza G. C. – ok. 700 zł za miesiąc (powyższa opłata obejmuje także koszt wyżywienia małoletniej w przedszkolu, jak również koszt zajęć dodatkowych takich jak rytmika, angielski, logopeda), opłata za zajęcia dodatkowe – taniec – 17,5 zł miesięcznie, koszt zakupu odzieży – ok. 300-400 zł miesięcznie, leków - ok. 100 zł miesięcznie, kosmetyków i środków czystości – ok. 80 zł miesięcznie, koszt zakupu pieluch - 50 zł miesięcznie, zabawek i rozrywek – ok. 300 zł miesięcznie, a także koszt wizyt lekarskich – ok. 100 zł miesięcznie.

Ponadto S. C. raz do roku wyjeżdża z G. C. na wakacje – koszt takiego wyjazdu to 1500 zł.

(d. zeznania S. C. k. 228-229, nagranie płyta CD k. 352, k. 392-393, zaświadczenie k. 345).

S. C. ma obecnie 29 lat, jest specjalistą ds. sprzedaży. W 2014 r. pracując na umowę o pracę osiągnęła dochód brutto (przed odliczeniem podatku i składek na ubezpieczenie społeczne) w wysokości 78 175 zł. Od 2015 r. S. C. prowadzi własną działalność gospodarczą pod nazwa A. (...) z siedzibą w O. – do 30 listopada 2015 r. wiązała ją umowa o świadczenie usług z dotychczasowym pracodawcą – (...) sp. z o.o. z siedzibą w J.. Z uwagi na zajście przez S. C. w ciąże (z terminem porodu w dniu 14 maja 2016 r.) i udanie się przez nią na zwolnienie lekarskie z dniem 30 listopada 2015 r. przedmiotowa umowa została rozwiązana za porozumieniem stron. W 2015 r. S. C. osiągnęła przychód w wysokości 149 730,02 zł, zaś jej dochód (przed opodatkowaniem, jednakże po odliczeniu składek na ubezpieczenie społeczne) wyniósł 57 059, 44 zł. Obecnie S. C. pozostaje na zwolnieniu lekarskim otrzymując zasiłek chorobowy w wysokości ok. 230 zł netto dziennie, czyli ok. 7000 zł netto miesięcznie.

(d. deklaracja PIT za 2014 r. k. 301-307, deklaracja PIT za 2015 r. k. 432-442, karta przebiegu ciąży k. 385, zwolnienia lekarskie k. 386-387, wyciąg z rachunku bankowego k. 388-389).

S. C. jest obecnie współwłaścicielem trzech nieruchomości w ¼ części oraz jednej nieruchomości w ½ części. Ponadto w wyniku podziału majątku spadkowego po swoim ojcu otrzymała kwotę 37 000 zł.

(d. zeznania S. C. – nagranie płyta CD k. 352).

Po wyprowadzce w sierpniu 2014 r. z zajmowanego wspólnie z powódką oraz jej matką domu dziadków S. C. położonym w O., pozwany M. C. zamieszkał ze swoją matką w mieszkaniu swoich rodziców.

M. C. na podstawie umowy najmu pokoju, jaką zawarł z matką, płaci jej 900 zł miesięcznie – są to wszystkie koszty związane z mieszkaniem, jakie ponosi.

(d. zeznania M. C. k. 228-229)

M. C. ma obecnie 40 lat, prowadzi własną działalność gospodarczą w ramach której świadczy usługi informatyczne. W 2014 r. uzyskał przychód w wysokości 92.079,21 zł oraz dochód (przed opodatkowaniem, ale po odliczeniu składek na ubezpieczenie społeczne) w wysokości 30.872,39 zł. Z kolei w 2015 roku uzyskał przychód w wysokości 106.058,86 zł oraz dochód (przed opodatkowaniem, ale po odliczeniu składek na ubezpieczenie społeczne) w wysokości 52.940,03 zł.

(d. deklaracja PIT za 2014 r. k. 206-208, deklaracja PIT za 2015 r. k. 397-400)

Klientami M. C. są: grupa firm (...), biuro (...)-translate i kancelaria notarialna, z tym, iż grupa firm (...) zajmuje najwięcej uwagi pozwanego, a zlecenia wykonane na jej rzecz są głównym źródłem przychodu pozwanego.

Pozwany w ramach prowadzonej działalności gospodarczej wyjeżdża służbowo na okres od 3 do 7 dni. Początkowo wyjazdy te były stosunkowo nieliczne, obecnie zdarzają się jednak o wiele częściej. Koszty tych podróży oraz związanych z nim noclegów poza miejscem zamieszkania pozwany pokrywa z własnej kieszeni, powiększając jednakże następnie o te koszty wartość faktur wystawianych dla stosownej firmy z grupy A. (w rezultacie w styczniu 2016 r. wartość faktur wystawionych w/w firmom przez M. C. wyniosła ponad 10.000 zł, zaś w lutym 2016 r. ponad 9000 zł). W trakcie w/w wyjazdów służbowych pozwany nocuje w hotelach, w których cena noclegu obejmuje również śniadania.

(d. zeznania M. C. k. 229-230, 393, 446-450; wyciąg z rachunku bankowego k. 371-383)

Ponadto pozwany wlicza w koszty uzyskania przychodu m.in. następujące wydatki: 900 zł miesięcznie za wynajem pokoju w mieszkaniu swojej matki, koszty zakupu paliwa – ok. 1000 zł miesięcznie, koszty ubezpieczenia i naprawy samochodu – ok. 300-400 zł miesięcznie, koszt obsługi księgowej – 120 zł miesięcznie, opłaty za Internet i telefon – 100 zł miesięcznie, jak również koszty zakupu komputera (ok. 3600 zł raz na dwa lata) czy też oprogramowania (w tym 1000 zł za pakiet (...)).

(d. zeznania M. C. k. 229-230, 393, 446-450)

W czerwcu 2015 r. M. C. za kwotę 330 000 zł kupił mieszkanie, którego zakup sfinansował z darowizny uzyskanej od matki w wysokości 170.000 zł, kredytu w wysokości 139.000 zł oraz z części swoich oszczędności, które wynosiły ok. 65.000 zł (w chwili obecnej pozwanemu pozostało jeszcze do dyspozycji ok. 30 000 zł oszczędności). Zakupione mieszkanie będzie oddane do użytku we wrześniu 2016 r., a przewidywany czynsz za to mieszkanie będzie wynosił niecałe 400 zł miesięcznie. W chwili obecnej rata kredytu zaciągniętego na zakup w/w mieszkania wynosi ok. 160 zł miesięcznie, zaś od września 2016 r. będzie wynosić niecałe 630 zł miesięcznie.

(d. zeznania M. C. k. 393-394, 447-450; informacja o decyzji kredytowej wraz z załącznikiem k. 219-225)

M. C. ponosi nadto następujące koszty utrzymania: koszty wyżywienia – ok. 300 zł miesięcznie, odzieży – ok. 150 zł miesięcznie, leczenia, środków czystości i środków higienicznych – ok. 100 zł miesięcznie, alimenty na córkę z pierwszego małżeństwa – 900 zł miesięcznie, koszty kredytu na mieszkanie (od czerwca 2015 r.) – 160 zł miesięcznie.

(d. zeznania M. C. k. 229-230, 447)

M. C. spotyka się z córką G. C. w każdą środę oraz w drugi i w czwarty weekend miesiąca (odbiera wtedy małoletnią w soboty przed południem, a odprowadza w niedziele wieczorem). Pozwany utrzymuje także stały kontakt ze swoją starszą córką. W związku z pobytem córek u siebie ponosi on wydatki w wysokości ok. 300 zł miesięcznie na jedzenie zarówno domu jak i w restauracjach (pizzeriach). Ponadto wydaje on ok. 50-70 zł na zabawki i pomoce edukacyjne dla powódki. Dodatkowo pozwany zabiera córki na wyjazdy wakacyjne. W 2015 r. koszt wspólnych wyjazdów pozwanego z córkami wyniósł ok. 2200 zł.

(d. zeznania M. C. k. 446, zeznania S. C. k. 392-393)

Sąd dokonał następującej oceny zebranego w sprawie materiału dowodowego.

Sąd uznał za wiarygodne wszystkie dokumenty przedstawione przez strony i załączone do akt sprawy, przy czym jednak odnośnie paragonów oraz rachunków nie zawierających danych osobowych nabywcy Sąd uznał, iż świadczą one jedynie o tym, co zostało zakupione, nie zaś kto kupował dane produkty i czyje potrzeby one zaspokajały.

Sąd uznał również co do zasady za wiarygodne zeznania świadków: P. J., D. Z. i K. C., przy czym w ocenie Sądu zeznania P. J. niewiele wniosły do sprawy, albowiem świadek (była żona pozwanego) nie posiadała informacji o aktualnej sytuacji finansowej i majątkowej M. C.. Sąd nie dał wiary jedynie zeznaniom K. C. w części, w jakiej wynika z nich, iż małoletnia powódka G. C. nie potrzebuje pieluch i nie przyjmuje leków, a koszty jej utrzymania spadły od czasu, gdy była niemowlakiem. W tej kwestii Sąd uznał za wiarygodne zeznania S. C., albowiem w ocenie Sądu jako matka małoletniej G. lepiej zna ona potrzeby powódki, a ponadto wskazała dokładnie leki, jakie przyjmuje powódka.

Sąd za wiarygodne uznał ponadto w przeważającej części zeznania S. C. i M. C.. Zdaniem Sądu waloru wiarygodności zeznaniom S. C. odmówić można tylko w tym zakresie, w jakim wynika z nich, że pozwany w chwili rozstania z przedstawicielką ustawową małoletniej powódki posiadał oszczędności w wysokości zdecydowanie przekraczającej 100.000 zł oraz, że rzeczywista kwota przychodów pozwanego jest znacznie wyższa od tej przez niego deklarowanej. W tym zakresie Sąd dał wiarę zeznaniom pozwanego, albowiem faktu posiadania przez pozwanego ponad 100 000 zł oszczędności (w kontekście zeznań jego matki odnośnie sum przekazanych synowi na inwestycje oraz jako darowizna) nie potwierdzają wyciągi z rachunków bankowych M. C.; odnośnie zaś kwestii dodatkowych nieudokumentowanych przychodów pozwanego wskazać należy, iż sam fakt, że w przeszłości pozwany wykonywał zlecenia dla osób fizycznych nie oznacza, że w dalszym ciągu tak samo czyni, tym bardziej, iż w chwili obecnej w niektóre dni wieczorami spotyka się z córkami, a ponadto ma dużo więcej wyjazdów służbowych związanych ze świadczeniem usług dla grupy firma (...). W pozostałym zakresie Sąd zeznania przedstawicielki ustawowej małoletniej powódki uznał za wiarygodne.

Sąd dał również wiarę zeznaniom pozwanego, w tym w szczególności także tej ich części, z której wynika, iż co miesiąc przekazuje on matce za wynajem pokoju kwotę 900 zł, którą to kwotę K. C. z reguły przekazuje następnie swojemu synowi celem wyszukania i założenia na jej rzecz przez M. C. najkorzystniejszych lokat bankowych. Sąd dał wiarę zeznaniom pozwanego w powyższym zakresie (pomimo, iż z zeznań S. C. wynika, iż ma ona wątpliwości, czy przekazywanie powyższych środków przez pozwanego na rzecz jego matki nie ma na celu jedynie sztuczne zwiększenie kosztów prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, a w rzeczywistości środki te są zwracane pozwanemu i to on pozostaje ich dysponentem i może nimi swobodnie dysponować), albowiem zeznania pozwanego w tej części są zbieżne z zeznaniami jego matki, a nadto znajdują potwierdzenie w przedstawionych przez pozwanego wyciągach z rachunków bankowych.

Sąd zważył ,co następuje:

Zgodnie z dyspozycją art. 133 kodeksu rodzinnego i opiekuńczego rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie. Dziecko przy tym ma prawo do równej stopy życiowej z rodzicami, którzy obowiązani są podzielić się z nimi nawet swoimi najmniejszymi dochodami. O zakresie obowiązku alimentacyjnego decydują w każdym razie usprawiedliwione potrzeby uprawnionego oraz zarobkowe i majątkowe możliwości zobowiązanego (art. 135 § 1 kro). Pojęcia usprawiedliwionych potrzeb nie można jednoznacznie zdefiniować. Rodzaj i rozmiar tych potrzeb jest uzależniony od cech osoby uprawnionej oraz od różnych okoliczności natury społecznej i gospodarczej w których osoba uprawniona znajduje się. Zakres obowiązku alimentacyjnego wyznaczać będą poszczególne sytuacje uprawnionego i zobowiązanego, konkretne warunki społeczno-ekonomiczne oraz cele i funkcje obowiązku alimentacyjnego. Dopiero na tym tle można określić potrzeby życiowe, materialne i intelektualne uprawnionego (uzasadnienie do tezy IV uchwały Sądu Najwyższego z dnia 16.12.1987r., II CZP 91/86). Pojęcia usprawiedliwionych potrzeb nie można też odrywać od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego.

W ocenie Sądu niewątpliwym jest, iż na pozwanym ciąży obowiązek alimentacyjny względem jego małoletniego dziecka, G. C.. Pozwany M. C. nie kwestionował zresztą samej istoty ciążącego na nim zobowiązania alimentacyjnego, lecz kwestią sporną w niniejszej sprawie była kwota jaką winien łożyć na utrzymanie swojej córki.

Z zebranego w sprawie materiału dowodowego wynika, iż S. C. wydaje miesięcznie na utrzymanie małoletniej córki kwotę ok. 2250 – 2350 zł miesięcznie (i to bez uwzględnienia udziału małoletniej w kosztach utrzymania domu i bez kosztów wyjazdów wakacyjnych małoletniej). W ocenie Sądu mając na uwadze wiek G. C., jej stan zdrowia, a także poziom dochodów rodziców małoletniej nie sposób uznać tak dużych wydatków za koniecznych do zaspokojenia „usprawiedliwionych” potrzeb (w rozumieniu art. 135 § 1 kro) małoletniej G. C.. W ocenie Sądu za wygórowane należy uznać zarówno wydatki na odzież dla powódki (wynoszące ok. 300-400 zł miesięcznie), jak również na zabawki i rozrywkę (wynoszące ok. 300 zł miesięcznie) oraz na wyżywienie powódki (wynoszące ok. 600 zł miesięcznie; te ostatnie mając zwłaszcza na uwadze, iż małoletnia ma zapewnione wyżywienie w przedszkolu, a nadto co drugi weekend spędza w ojcem). Odnosząc się zaś do kosztów zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych powódki to mając na uwadze fakt, iż S. C. wraz z partnerem zajmuje jedynie parter rodzinnego domu w J. i część piwnicy (piętro w/w domu zajmuje jej brat), jak również mając na uwadze koszty ogrzania w/w domu i zaopatrzenia go w media, oraz okoliczność, iż do usprawiedliwionych kosztów zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych powódki nie sposób zaliczyć płaconego przez S. C. i jej brata podatku od nieruchomości (jest on bowiem związany z prawem własności w/w nieruchomości, nie zaś z zamieszkiwaniem na niej – przedstawicielka ustawowa małoletniej powódki ponosiłaby go w tej samej wysokości również wówczas, gdyby G. C. zamieszkiwała gdzie indziej), w ocenie Sądu koszty zaspokojenia usprawiedliwionych mieszkaniowych potrzeb powódki wynoszą ok. 300 zł miesięcznie.

Jednocześnie, w ocenie Sądu, zważywszy na poziom dochodów rodziców małoletniej G. C., opłatę za prywatne przedszkole dla małoletniej należy uznać za wydatek usprawiedliwiony, albowiem uwzględniwszy fakt, iż dochody rodziców małoletniej przekraczają średnią krajową uzasadnione jest korzystanie przez nią z dobrej jakości prywatnych palcówek edukacyjnych.

Reasumując, w ocenie Sądu, mając na uwadze wskazane powyżej okoliczności, koszt zaspokojenia usprawiedliwionych potrzeb małoletniej powódki (na które to potrzeby składają się potrzeby mieszkaniowe G. C., potrzeby związane z jej wyżywieniem, stosownym ubraniem, leczeniem, zapewnieniem jej zabawy, rozrywek, a także edukacji) wynosi (bez kosztów wyjazdów wakacyjnych małoletniej powódki oraz kosztów związanych z pobytem małoletniej u ojca) ok. 2000 zł miesięcznie.

Z kolei przez pojęcie „możliwości zarobkowe i majątkowe” należy rozumieć natomiast nie tylko zarobki i dochody rzeczywiście uzyskiwane z majątku zobowiązanego, ale te zarobki i dochody, które osoba zobowiązana może i powinna uzyskiwać przy dołożeniu należytej staranności i przestrzeganiu zasad prawidłowej gospodarki oraz stosownie do swoich sił umysłowych i fizycznych (tak np. uchwała pełnego składu (...) – Izby Cywilnej i Administracyjnej z dnia 16 grudnia 1987 r., III CZP 91/86, OSNCP 1988, nr 4, poz. 42, wyrok SN z dnia 22 czerwca 2007 r., II UK 229/06, LEX nr 422753)

W ocenie Sądu, biorąc po uwagę wiek, zawód, a także osiągane w latach 2014-2015 przez M. C. dochody uznać należy, iż jego aktualne możliwości zarobkowe odpowiadają przeciętnym miesięcznym dochodom osiąganym przez pozwanego w 2015 r. i wynoszą ok. 3500 – 3600 zł netto miesięcznie (i to przy założeniu, że do kosztów uzyskania przychodów, których wielkość rzutuje na ostateczne dochody, wlicza on m.in. koszty zaspokojenia swoich aktualnych potrzeb mieszkaniowych, tj. całą kwotę za wynajęcie pokoju, w którym nie tylko ma zarejestrowaną działalność gospodarcza, ale także w którym zamieszkuje; jak również część kosztów związanych z użytkowaniem samochodu, czy też kosztów związanych z zaspokojeniem potrzeb żywnościowych tj. koszty śniadań w hotelach, w których zamieszkuje w czasie wyjazdów służbowych).

Odnosząc się zaś do możliwości zarobkowych S. C. wskazać należy, iż – zdaniem Sądu – mając na uwadze jej wiek, zawód, a także osiągane przez nią w latach 2014-2015 dochody, a przede wszystkim fakt, iż od grudnia 2015 r. pozostaje ona na zwolnieniu lekarskim (w związku z ciążą z terminem porodu w dniu 14 maja 2016 r.) jej aktualne możliwości zarobkowe są równe osiąganemu przez nią zasiłkowi chorobowemu w wysokości ok. 7000 zł netto miesięcznie (zauważyć należy, iż podstawa wymiaru ewentualnego zasiłku macierzyńskiego będzie równa naliczonej już S. C. podstawie wymiaru zasiłku chorobowego, który otrzymuje).

Mając zaś na uwadze usprawiedliwione potrzeby małoletniej G. C. oraz możliwości majątkowe i zarobkowe jej rodziców, jak również okoliczność, iż obydwoje rodzice niezależnie od siebie zapewniają małoletniej wypoczynek wakacyjny zasadnym jest w ocenie Sądu obciążenie pozwanego M. C. obowiązkiem łożenia na rzecz córki G. tytułem alimentów kwoty po 800 złotych miesięcznie (co oznacza, że w sytuacji, gdy pozwany ponosi ponadto jeszcze na małoletnią córkę – w związku z kontaktami z nią - wydatki w wysokości ok. 200 zł miesięcznie, iż ogólne koszty związane z zaspokojeniem usprawiedliwionych potrzeb małoletniej powódki ponoszone przez pozwanego wynosić będą ok. 1000 zł miesięcznie, zaś przez S. C. ok. 1200 zł miesięcznie; przy czym powyższe kwoty nie obejmują kosztów wyjazdów wakacyjnych małoletniej zapewnianych przez jej rodziców). Taka proporcja w podziale kosztów utrzymania małoletniej G. C. wynika z jednej strony z faktu, iż pozwany posiada mniejsze możliwości zarobkowe; z drugiej zaś strony Sąd wziął również pod uwagę, że wykonanie obowiązku alimentacyjnego względem dziecka może polegać także na osobistych staraniach o jego utrzymanie i wychowanie, zaś to na matce małoletniej G. C. spoczywa przede wszystkim bieżąca piecza nad dzieckiem i jego wychowaniem (aczkolwiek pozwany także interesuje się losem córki i ma z nią kontakt).

Zdaniem Sądu powyższa kwota alimentów nie jest wygórowana, albowiem biorąc pod uwagę okoliczność, iż M. C. na drugą córkę płaci alimenty w wysokości 900 zł miesięcznie, zaś ogólne koszty związane z pobytem córek u pozwanego wynoszą ok. 400 zł miesięcznie, pozwanemu pozostanie do dyspozycji kwota w wysokości ok. 1400 - 1500 zł miesięcznie. Wprawdzie powyższa kwota stanowi jedynie ok. 150% sumy alimentów i wydatków związanych z pobytem małoletniej powódki u ojca (bez uwzględnienia kosztów wyjazdów wakacyjnych małoletniej), to jednak zwrócić należy uwagę, iż wynika to m.in. z tego, że pozwany część wydatków ponoszonych na zaspokojenie swoich usprawiedliwionych potrzeb np. mieszkaniowych czy też żywnościowych, zalicza do kosztów uzyskania przychodu, co skutkuje zmniejszeniem osiąganego przez niego dochodu netto – gdyby do dochodu dodać chociażby tylko kwotę przeznaczaną przez pozwanego na wynajęcie pokoju w którym zamieszkuje (a która to kwota, jako koszt uzyskania przychodu, formalnie zmniejsza dochód pozwanego), pozwanemu pozostałaby po uiszczeniu alimentów na córki i pokryciu kosztów związanych z kontaktami z nimi (bez kosztów wyjazdów wakacyjnych) kwota ok. 2300 – 2400 zł miesięcznie, a więc kwota ponad dwukrotnie większa niż suma alimentów i innych kosztów związanych z pobytem powódki u niego.

Na marginesie zauważyć należy, iż w związku z zakupem przez pozwanego mieszkania i zaciągnięciem kredytu celem sfinansowania części kosztów nabycia tego lokalu, od września 2016 r. pozwany będzie zobowiązany do uiszczania czynszu za to mieszkanie, a nadto znacznemu zwiększeniu ulegnie również płacona przez M. C. rata kredytu. Jednocześnie jednak zwiększeniu powinien ulec dochód pozwanego, albowiem w związku z posiadaniem własnego mieszkania nie będzie on miał potrzeby wynajmowania lokalu od matki.

Odnosząc się z kolei do kwoty alimentów żądanej przez powódkę, tj. 1700 zł miesięcznie wskazać należy, iż zdaniem Sądu jest ona zdecydowanie wygórowana i nie uwzględnia faktu, iż pozwany jest zobowiązany do łożenia na utrzymanie także swojej drugiej córki, która nie jest jeszcze w stanie samodzielnie się utrzymać, zaś poziom życia pozwanego winien być zbliżony do poziomu życia powódki.

Biorąc powyższe pod uwagę Sąd zasądził od M. C. na rzecz jego małoletniej córki G. C. alimenty w kwocie po 800 zł miesięcznie, płatne, począwszy od 12 stycznia 2015 r. (tj. od dnia wniesienia powództwa), do rąk matki małoletniej do 10 tego każdego miesiąca z góry wraz z ustawowymi odsetkami w przypadku uchybienia terminowi płatności którejkolwiek raty, zaś w pozostałym zakresie powództwo oddalił.

O kosztach postępowania Sąd orzekł na podstawie art. 100 kpc znosząc je wzajemnie, zaś o rygorze natychmiastowej wykonalności Sąd orzekł na podstawie art. 333 § 1 pkt. 1 kpc.

Na podstawie art. 113 ust. 1 w zw. z art. 13 ust. 1 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych Sąd obciążył również pozwanego opłatą sądową od uwzględnionej części powództwa.