Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 23 listopada 2016 roku.

Sąd Okręgowy w Lublinie VIII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie: Przewodniczący – Sędzia S.O. Grażyna Cichosz

Protokolant – sekretarz sądowy Ewelina Parol

po rozpoznaniu w dniu 23 listopada 2016 roku w Lublinie

sprawy A. K.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w L.

o prawo do renty

na skutek odwołania A. K.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w L.

z dnia 6 czerwca 2016 roku znak (...)

oddala odwołanie.

Sygn. akt VIII U 2936/16

UZASADNIENIE

Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L. decyzją z dnia 6 czerwca 2016 roku odmówił A. K. prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy na podstawie przepisów ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst jednolity: Dz. U. z 2015 roku, poz. 748, ze zmianami). W uzasadnieniu wskazano, że Komisja Lekarska wprawdzie orzekła u niego istnienie częściowej niezdolności do pracy do 30 listopada 2016 roku, i ustaliła datę jej powstania na dzień 7 lipca 2014 roku.. Jednak na wymagany, co najmniej 5 letni okres składkowy i nieskładkowy w ostatnim dziesięcioleciu na dzień powstania niezdolności do pracy tj. w okresie od 7 lipca 2004 roku do 6 lipca 2014 roku udowodnił łącznie rok, 5 miesięcy i 22 dni okresów składkowych i nieskładkowych, a w dziesięcioleciu przed złożeniem wniosku tj. od 9 listopada 2005 roku do 8 listopada 2015 roku udowodnił rok, 5 miesięcy i 28 dni okresów składkowych i nieskładkowych (k. 42 t.IV akt ZUS). Decyzja ta została doręczona wnioskodawcy dnia 9 czerwca 2016 roku (k. 43 t. IV akt ZUS).

W dniu 11 lipca 2016 roku A. K. wniósł odwołanie od powyższej decyzji. Z jego treści wynika, że nie zgadza się z zaskarżoną decyzją oraz że domaga się ustalenia prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy (k. 2 a.s.).

Organ rentowy w odpowiedzi na odwołanie wniósł o jego odrzucenie, wskazując, iż wnioskodawca złożył odwołanie po upływie miesiąca od dnia doręczenia decyzji (k. 3-4 a.s.).

Sąd Okręgowy w Lublinie ustalił, co następuje:

Wnioskodawca A. K. urodził się w dniu (...) (bezsporne).

Natomiast w dniu 9 listopada 2015 roku złożył wniosek o rentę z tytułu niezdolności do pracy (k. 1-4 t. IV akt ZUS). Organ rentowy uznał, iż wnioskodawca udokumentował ubezpieczenie w okresach: od 26 listopada 1974 roku do 5 kwietnia 1975 roku, od 7 kwietnia 1975 roku do 16 grudnia 1975 roku, od 1 marca 1976 roku do7 kwietnia 1976 roku, od 26 kwietnia do 1976 roku do 15 sierpnia 1982 roku, od 19 sierpnia 1982 roku do 31 stycznia 1991 roku, od 1 lutego 1991 roku do 16 kwietnia 1991 roku, od 1 czerwca 1991 roku do 31 sierpnia 1991 roku, od 8 października 1991 roku do 30 listopada 1992 roku, od 27 września 1994 roku do 30 czerwca 1998 roku, od 6 lipca 1998 roku do 14 sierpnia 1998 roku, od 1 października 1998 roku do 1 listopada 1998 roku, od 1 stycznia 1999 roku do 10 listopada 1999 roku, od 1 czerwca 2011 roku do 31 grudnia 2011 roku, od 19 sierpnia 2013 roku do 19 sierpnia 2014 roku, od 20 sierpnia 2014 roku do 16 grudnia 2015 roku. Ubezpieczony wykazał: 22 lata, 11 miesięcy i 20 dni okresów składkowych i 2 lata, 3 miesiące i 4 dni okresów nieskładkowych, łącznie 25 lat, 2 miesiące i 24 dni okresów ubezpieczenia (raport ustalenia uprawnień do świadczeń k. 38-39 t. IV akt ZUS).

Lekarz Orzecznik ZUS w dniu 25 listopada 2015 rok rozpoznał u wnioskodawcy:(...) k. 24v akt dokumentacji lekarsko orzeczniczej) i uznał, że wnioskodawca jest częściowo niezdolny do pracy do 30 listopada 2016 roku (orzeczenie k. 10 t. IV akt ZUS).

Komisja Lekarska w dniu 26 kwietnia 2016 roku rozpoznała u wnioskodawcy: (...)(k. 30v dokumentacji lekarsko-orzeczniczej ) i uznała, że wnioskodawca jest częściowo niezdolny do pracy do dnia 30 listopada 2016 roku, a niezdolność ta powstała w dniu 7 lipca 2015 roku (orzeczenie k. 29 t. IV akt ZUS).

Komisja Lekarska ponownie badając w dniu 18 maja 2016 roku ubezpieczonego podzieliła wcześniejsze rozpoznania (k. 32v akt dokumentacji lekarsko orzeczniczej ) i uznała ostatecznie, że wnioskodawca jest częściowo niezdolny do pracy od 7 lipca 2014 roku (orzeczenie k. 32 akt ZUS).

Powyższy stan faktyczny został ustalony w oparciu o przytoczone dowody z dokumentów zawarte w aktach sprawy i aktach organu rentowego, które obdarzono wiarą w całości. Zostały one sporządzone w przepisanej formie, w oparciu o obowiązujące w dacie ich wydania przepisy prawne oraz wydane przez kompetentne osoby w ramach przysługujących im uprawnień. Nie były także kwestionowane przez wnioskodawcę, ani przez organ rentowy.

Sąd uznał za wiarygodne również zeznania wnioskodawcy, albowiem były spójne, logiczne i zgodne z dowodami z dokumentów. Podkreślić należy, że wnioskodawca nie kwestionował ustalonego przez organ rentowy dnia powstania niezdolności do pracy. Wskazywał przy tym, że nie mógł być niezdolny do pracy przed dniem doznania(...)tj. przed 7 lipca 2014 roku, albowiem przed tym dniem był kompleksowo badany, ponieważ wyjeżdżał do Iraku. Skarżący zgodził się również z wyliczeniami ZUS dotyczącymi okresów ubezpieczania.

Sąd Okręgowy w Lublinie, zważył, co następuje:

Odnosząc się w pierwszym rzędzie do sformułowanego w odpowiedzi na odwołanie zarzutu, ukierunkowanego na odrzucenie odwołania z powodu przekroczenia terminu do jego wniesienia (miesiąc od doręczenia odpisu decyzji – art. 477 ⁹ § 1 k.p.c. ), należy wskazać, że zarzut ten ostatecznie nie mógł prowadzić do odmowy merytorycznego rozpoznania odwołania. W niniejszej sprawie wnioskodawca przekroczyła termin do wniesienia odwołania, albowiem decyzję doręczono dnia 9 czerwca 2016 roku, a odwołalnie wniósł 11 lipca 2016 roku. Uprawnione jest jednak przyjęcie, że przekroczenie omawianego terminu nie może zostać uznane za nadmierne.

Odwołanie A. K. nie zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 57 ust. 1 ustawy z 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (t.j. Dz. U. 2016 poz. 887), zwanej dalej „ustawą o emeryturach i rentach z FUS”, prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy przysługuje ubezpieczonemu, który spełnił łącznie następujące warunki:

1) jest niezdolny do pracy;

2) ma wymagany okres składkowy i nieskładkowy;

3) niezdolność do pracy powstała w okresach, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 1 i 2, pkt 3 lit. b, pkt 4, 6, 7 i 9, ust. 2 pkt 1, 3-8 i 9 lit. a, pkt 10 lit. a, pkt 11-12, 13 lit. a, pkt 14 lit. a i pkt 15-17 oraz art. 7 pkt 1-4 (obecnie pkt 1-3, co nie ma znaczenia dla rozpoznania sprawy), 5 lit. a, pkt 6 i 12, albo nie później niż w ciągu 18 miesięcy od ustania tych okresów. Przepisu ust. 1 pkt 3 nie stosuje się do ubezpieczonego, który udowodnił okres składkowy i nieskładkowy wynoszący co najmniej 20 lat dla kobiety lub 25 lat dla mężczyzny oraz jest całkowicie niezdolny do pracy (art. 57 ust 2 ustawy o emeryturach i rentach z FUS).

Stosownie do art. 58 ust. 1 pkt 5 ustawy o emeryturach i rentach z FUS, warunek posiadania wymaganego okresu składkowego i nieskładkowego, w myśl art. 57 ust. 1 pkt 2, uważa się za spełniony, gdy ubezpieczony osiągnął okres składkowy i nieskładkowy wynoszący łącznie co najmniej 5 lat - jeżeli niezdolność do pracy powstała w wieku powyżej 30 lat.

Z kolei zgodnie z art. 58 ust. 2 ustawy okres, o którym mowa w ust. 1 pkt 5, powinien przypadać w ciągu ostatniego dziesięciolecia przed zgłoszeniem wniosku o rentę lub przed dniem powstania niezdolności do pracy; do tego dziesięcioletniego okresu nie wlicza się okresów pobierania renty z tytułu niezdolności do pracy, renty szkoleniowej lub renty rodzinnej.

Przepisu art. 58 ust. 2 nie stosuje się do ubezpieczonego, który udowodnił okres składkowy, o którym mowa w art. 6, wynoszący co najmniej 25 lat dla kobiety i 30 lat dla mężczyzny oraz jest całkowicie niezdolny do pracy (art. 58 ust. 4 ustawy o emeryturach i rentach z FUS).

Podstawą przyznania prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy jest zatem spełnienie łączne warunków z art. 57 ust. 1 ustawy o emeryturach i rentach z FUS.

Na gruncie niniejszej sprawy Sąd nie miał wątpliwości, że ubezpieczony jest częściowo niezdolny do pracy, a niezdolność do pracy powstała 7 lipca 2014 roku, a więc w okresie ubezpieczania skarżącego.

Data powstania i stopień niezdolności do pracy wynikała z orzeczenia Komisji Lekarskiej z dnia 18 maja 2016 roku, które nie było kwestionowane przez strony. Staż ubezpieczeniowy wynika z udokumentowanych świadectwami pracy okresów zatrudnienia. Wszystkie okresy ubezpieczenia zostały poświadczone przez ZUS i uwzględnione. Żaden z okresów nie został pominięty.

Wskazać należy, że odwołanie wnioskodawcy nie mogło odnieść zamierzonego skutku, albowiem nie wykazał on wymaganego okresu składkowego i nieskładkowego, tj. co najmniej 5 lat w ciągu ostatniego dziesięciolecia przed zgłoszeniem wniosku o rentę lub przed dniem powstania niezdolności do pracy.

Ubezpieczony w ciągu ostatniego dziesięciolecia przed złożeniem wniosku o rentę tj. od 9 listopada 2005 roku do 8 listopada 2015 roku wykazał rok, 5 miesiące i 28 dni okresów składkowych i nieskładkowych. Natomiast w ciągu ostatniego dziesięciolecia przed powstaniem niezdolności do pracy tj. od 7 lipca 2004 roku do 6 lipca 2014 roku wykazał jedynie rok, 5 miesięcy i 22 dni okresów składkowych i nieskładkowych.

Z uwagi na to, że ubezpieczony nie wykazał łącznie co najmniej 30 lat okresów składkowych i nie jest osobą całkowicie niezdolną do pracy nie mógł być zwolniony - stosownie do art. 58 ust. 4 - z obowiązku wykazania co najmniej 5 lat okresów składkowych i nieskładkowych w ciągu ostatniego dziesięciolecia przed zgłoszeniem wniosku o rentę lub przed dniem powstania niezdolności do pracy.

W związku z powyższym należy uznać, że A. K. niespełnienia jednego z obligatoryjnych warunków niezbędnych do uzyskania prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy w postaci co najmniej 5 lat okresów składkowych i nieskładkowych w ciągu ostatniego dziesięciolecia przed zgłoszeniem wniosku o rentę lub przed dniem powstania niezdolności do pracy,

Zatem Sąd Okręgowy na podstawie powołanych wyżej przepisów ustawy o emeryturach i rentach z FUS i w oparciu o przepis art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c. oddalił odwołanie ubezpieczonego jako bezzasadne.