Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IX U 1043/15

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 4 października 2016 r.

Sąd Okręgowy___________________ w Gliwicach Wydział IX

Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych Ośrodek Zamiejscowy w Rybniku

w składzie:

Przewodniczący:

SSO Maria Konieczna

Protokolant:

Gabriela Jokiel

przy udziale ./.

po rozpoznaniu w dniu 4 października 2016 r. w Rybniku

sprawy z odwołania J. K. ( J. K. )

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

o przeliczenie emerytury

na skutek odwołania J. K.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

z dnia 12 sierpnia 2015 r. Znak (...)

1.zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, iż zobowiązuje organ rentowy do przeliczenia wysokości emerytury ubezpieczonego z zastosowaniem wskaźnika wysokości podstawy wymiaru świadczenia 77.61%,

2.zasądza od organu rentowego na rzecz ubezpieczonego kwotę 180,00 zł ( sto osiemdziesiąt złotych 00/100 ) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Sędzia

Sygn. akt. IX U 1043/15

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 12.08.2015r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R. odmówił ubezpieczonemu J. K. prawa do przeliczenia podstawy wymiaru emerytury podnosząc, iż z przedłożonej dokumentacji nie można ustalić wysokości wynagrodzenia, które mogłoby być podstawą przeliczenia w myśl powołanych uregulowań prawnych, gdy brak jest informacji odnośnie ilości przepracowanych godzin.

Ubezpieczony w odwołaniu od decyzji domagał się jej zmiany przez przeliczenie świadczenia z uwzględnieniem wynagrodzeń z tytułu zatrudnienia w KWK (...) w okresie od dnia 11.12.1962r. do dnia 15.09.1969r. po ich uprzednim ustaleniu przed Sądem w drodze opinii biegłego sądowego oraz domagał się zasądzenia od organu rentowego na jego rzecz kosztów postępowania, w tym zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

Organ rentowy w odpowiedzi na odwołanie wniósł o jego oddalenie

z przyczyn jak w zaskarżonej decyzji.

Rozpoznając sprawę Sąd ustalił co następuje.

Ubezpieczony od dnia 20.05.2005r. uprawniony jest do emerytury przyznanej decyzją Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R. z dnia 10.06.2005r. wyliczonej z zastosowaniem wskaźnika podstawy wymiaru świadczenia w wysokości 54.14%.

W rozpoznaniu wniosku ubezpieczonego z dnia 7.07.2015r. organ rentowy wydał zaskarżoną decyzją omówioną na wstępie z dnia 12.08.2015r.

Ubezpieczony w okresie od dnia 11.12.1962r. do dnia 15.09.1969r. zatrudniony był w KWK (...) na stanowiskach: pomocy dołowej p/z, młodszego cieśli p/z, cieśli p/z.

Ubezpieczony w okresie jw. pracował stale i w pełnym wymiarze czasu pracy, w systemie trzyzmianowym, w każdą sobotę i w co najmniej jedną niedzielę, był uprawniony do deputatu węglowego w ilości 8 ton.

Ubezpieczony z tytułu zatrudnienia jw. uzyskał wynagrodzenia i wskaźnik wysokości podstawy wymiaru świadczenia:

w roku 1963: 19.251,00 zł i 91%,

w roku 1964: 23.964,00 zł i 109.97 %,

w roku 1965: 27.763,00 zł i 123.92 %,

w roku 1966: 27.904,00 zł i 120.23 %.

Najwyższy – najkorzystniejszy wskaźnik wysokości podstawy wymiaru świadczenia ubezpieczonego to wskaźnik wyliczony z 20 lat kalendarzowych wybranych z udokumentowanego okresu ubezpieczenia, a to lat 1963 do 1969, 1971 do 1973, 1975 do 1977, 1991, 1993 do 1997 i 2002, który wynosi 77.61%.

Powyższe ustalił Sąd w oparciu o dokumentację akt organu rentowego, akt osobowych ubezpieczonego, o przesłuchanie ubezpieczonego w charakterze strony ( protokół elektroniczny k. 17 ) i opinię biegłej sądowej z zakresu rent, emerytur … mgr S. K. k. 28 do 67 akt.

Ustalając jw. Sąd dał wiarę powołanym dowodom z dokumentacji akt ZUS, akt osobowych ubezpieczonego jako zasadniczo zgodnym w swej treści. Sąd dał wiarę zeznaniom ubezpieczonego co do wymiaru czasu pracy, faktycznego jej świadczenia na tle dokumentacji akt jw., przy braku dowodów na okoliczność przeciwną, przy powszechnie znanej specyfice pracy na stanowiskach zajmowanych przez ubezpieczonego w okresie spornym.

Sąd podzielił opinię biegłej, w zakresie wysokości ustalonych wynagrodzeń ubezpieczonego uzyskanych w latach 1963 do 1966 i wyliczonego najkorzystniejszego wskaźnika wysokości podstawy wymiaru świadczenia na 77.61 %, jako wydaną w oparciu o specjalistyczną wiedzę, korelującą z danymi wynikającymi z dokumentacji akt organu rentowego, akt osobowych ubezpieczonego z zeznaniami ubezpieczonego odpowiadającą na pytania Sądu zgodnie ze zleceniem opinii.

Z tych wszystkich przyczyn Sąd uznał opinię za wiarygodną, miarodajną dla rozstrzygnięcia w sprawie, gdy zastrzeżenia organu rentowego do opinii pozostawały bez wpływu na ustalenia opinii co do wskaźnika wysokości podstawy wymiaru świadczenia.

Mając na uwadze powyższe ustalenia Sąd zważył co następuje.

Zgodnie z art. 111 ust. 1 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych z dnia 17.12.1998r. ( jt. Dz. U. z 2015r., poz. 748 ) wysokość emerytury oblicza się ponownie, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, od podstawy wymiaru ustalonej w myśl art. 15, jeżeli do jej obliczenia wskazano podstawę wymiaru składki na ubezpieczenie społeczne lub ubezpieczenia emerytalne i rentowe na podstawie przepisów prawa polskiego z liczby lat określonych szczegółowo w pkt. 1, 2, 3 uregulowania – w tym 3 : z 20 lat kalendarzowych wybranych z całego okresu podlegania ubezpieczeniu, przypadających przed rokiem zgłoszenia wniosku o ponowne ustalenie emerytury – a wskaźnik wysokości podstawy wymiaru jest wyższy od poprzednio obliczonego.

Przeprowadzone postępowanie dowodowe w sprawie, ostatecznie opinia powołanej biegłej sądowej omówiona powyżej pozwala na ustalenie wskaźnika wysokości podstawy wymiaru świadczenia ubezpieczonego w wysokości 77.61%, a więc wyższego od przyjętego przez organ rentowy dla celów wyliczenia świadczenia w wysokości 54.14 %.

W takiej sytuacji istnieją podstawy do przeliczenia świadczenia ubezpieczonego w rozumieniu powołanego powyżej uregulowania art. 111 ust. 1 ustawy z dnia 17.12.1998r.

W konsekwencji takiego stanowiska Sąd z mocy art. 477 14 § 2 kpc zmienił zaskarżoną decyzję jak w pkt. 1 wyroku, a w pkt. 2 wyroku zasądził od organu rentowego na rzecz ubezpieczonego kwotę 180,00 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego z mocy § 11 ust. 2 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28.09.2002r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych ( tj. Dz. U. z 2003r. poz. 490 ze zm. ) w brzmieniu obowiązującym od dnia 1.08.2015r.

Sędzia: