Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 5 listopada 2013r.

Sąd Okręgowy w Nowym Sączu Wydział II Karny w składzie :

Przewodniczący: SSO Maria Żelichowska-Błażowska

Protokolant:st. sekr.sąd.Jolanta Janik

przy udziale Prokuratora Prokuratury Okręgowej Leszka Karpa

po rozpoznaniu w dniu 5 listopada 2013 r.

sprawy W. A.

oskarżonej o przestępstwo z art.288§1 kk

na skutek apelacji wniesionej przez oskarżoną

od wyroku Sądu Rejonowego w Nowym Sączu

z dnia 20/06/2013r. sygn. akt II 1 K 1585/12

zaskarżony wyrok uchyla i sprawę przekazuje Sądowi Rejonowemu w Nowym Sączu – do ponownego rozpoznania.

Sygn. akt II Ka 426/13

UZASADNIENIE

wyroku z dnia 5 listopada 2013 r.

W. A. została oskarżona o to, że:

1. w dniu 16 września 2012 r. w N. przy ul. (...) dokonała umyślnego uszkodzenia pojazdu marki O. (...) o nr rej. (...) w ten sposób, iż zadając uszkodzenia rękami i nogami dokonała urwania lusterek bocznych, w wyniku czego powstały straty w wysokości 1.000 zł na szkodę Euro Bank (...) tj. o przestępstwo z art. 288 §1 kk;

2. w okresie od bliżej nieustalonego dnia miesiąca stycznia 2012 r. do bliżej nieustalonego dnia miesiąca lutego 2012 r. w N. przy ul. (...) dokonała umyślnie uszkodzenia pojazdu marki B. (...) o nr rej. (...) w ten sposób, że zadając uderzenia rękami i nogami dokonała urwania lusterek bocznych, w wyniku czego powstały straty w wysokości 1000 zł na szkodę A. M. tj. o przestępstwo z art. 288 §1 kk.

Sąd Rejonowy w Nowym Sączu wyrokiem z dnia 20 czerwca 2013 r. sygn. II 1 K 1585/12 uznał oskarżoną za winną popełnienia czynu zarzucanego jej w pkt. I aktu oskarżenia przy przyjęciu, że wartość szkody wynosi 1851,04 zł, a przestępstwo zostało popełnione na szkodę (...) spółka z o.o. w W. tj. występku z art. 288 §1 kk i za to na mocy powołanego przepisu ustawy wymierzył jej karę 6 miesięcy pozbawienia wolności, uznał oskarżoną za winną popełnienia czynu zarzucanego jej w pkt. II aktu oskarżenia tj. występku z art. 288 §1 kk i za to na mocy powołanego przepisu ustawy wymierzył jej karę 6 miesięcy pozbawienia wolności, na mocy art. 46 §1 kk orzekł oskarżonej środek karny w postaci obowiązku naprawienia szkody poprzez zapłatę na rzecz pokrzywdzonej A. M. kwoty 1.000 zł, na mocy art. 85 kk i art. 86 §1 kk biorąc za podstawę powyższej orzeczone jednostkowe kary pozbawienia wolności wymierzył oskarżonej karę łączną 8 miesięcy pozbawienia wolności, której wykonanie na mocy art. 69 §1 i §2 kk oraz art. 70 §1 pkt. 1 kk warunkowo zawiesił na dwuletni okres próby oraz orzekł o kosztach postępowania.

Powyższy wyrok zaskarżyła w całości apelacją oskarżona. Skarżąca wnosząc o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy sądowi I instancji do ponownego rozpoznania zarzuciła obrazę art. 202 kpk poprzez zaniechanie powołania biegłych psychiatrów w celu wydania opinii o stanie jej zdrowia psychicznego oraz ewentualnego działania przez nią tempore criminis w stanie wykluczającym poczytalność, pomimo iż okoliczności sprawy przemawiały za takim postąpieniem.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje :

apelacja była zasadna i doprowadziła do uchylenia zaskarżonego wyroku oraz przekazania sprawy sądowi I instancji do ponownego rozpoznania.

Zgodnie z art. 439 §1 pkt. 10 kpk niezależnie od granic zaskarżenia i podniesionych zarzutów oraz wpływu uchybienia na treść orzeczenia, sąd odwoławczy na posiedzeniu (także na rozprawie – zob. art. 95 zdanie drugie kpk) uchyla zaskarżone orzeczenie m. in. jeżeli oskarżony nie miał obrońcy w wypadku istnienia uzasadnionej wątpliwości odnośnie jego poczytalności tj. w sytuacji, o jakiej mowa w art. 79 §1 pkt. 3 kpk.

Treść przedłożonego wraz z apelacją dokumentu zatytułowanego „Karta informacyjna z leczenia w oddziale psychiatrycznym” (k. 99) uprawdopodobnia istnienie uzasadnionych wątpliwości odnośnie poczytalności oskarżonej tempore criminis, co zgodnie z dyspozycją art. 79 §1 pkt. 3 kpk powodowało stan obrony obligatoryjnej w postępowaniu pierwszoinstancyjnym (także zresztą postępowaniu przygotowawczym, gdzie prokurator w postanowieniu o przedłużeniu okresu dochodzenia jako jedną z przyczyn podał poddanie podejrzanej badaniom sądowo-psychiatrycznym –k.56). Mimo tego oskarżona nie dysponowała obrońcą z wyboru lub z urzędu, w związku z czym postępowanie przed sądem rejonowym było dotknięte tzw. bezwzględną przyczyną odwoławczą przewidzianą w art. 439 §1 pkt 10 kpk. Uchybienie to skutkowało koniecznością uchylenia zaskarżonego wyroku oraz przekazania sprawy sądowi I instancji do ponownego rozpoznania niezależnie od faktu, iż tempore procedendi sąd ten nie dysponował dokumentacją medyczną mogącą poddawać w wątpliwość poczytalność oskarżonej, która została załączona dopiero do apelacji. Uzasadniona wątpliwość odnośnie poczytalności osoby oskarżonej jest bowiem obiektywnie zachodzącą sytuacją niezależnie od tego, czy in concreto organy postępowania powzięły, względnie powinny były powziąć taką wątpliwość tj. czy jej występowanie znajdowało odzwierciedlenie w ich świadomości, czy też nie. W rozpoznawanej sprawie świadomość taka była już w trakcie postępowania przygotowawczego, na co wskazuje powołane wyżej uzasadnienie postanowienia o przedłużeniu dochodzenia.

Mając na uwadze powyższe, Sąd Okręgowy na podstawie art.437§1 kpk uchylił zaskarżony wyrok i sprawę przekazał sądowi I instancji do ponownego rozpoznania podczas którego sąd ten powinien wyznaczyć oskarżonej obrońcę z urzędu oraz powołać biegłych psychiatrów w celu ustalenia czy oskarżona jest chora psychicznie, upośledzona umysłowo lub ma inne zakłócenia czynności psychicznych i nie mogła w czasie czynu rozpoznać jego znaczenia lub pokierować swoim postępowaniem w rozumieniu art.31§1 lub §2 kk.