Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 9 grudnia 2016 r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 9 grudnia 2016 r. w S.

odwołania J. K.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia 21 lipca 2016 r. Nr (...)

w sprawie J. K.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy

oddala odwołanie.

Sygn. akt IV U 685/16

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 21.07.2016 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. odmówił wnioskodawcy J. K. przyznania prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy od dnia 1.07.2016 r. Organ rentowy powołał się na orzeczenie Komisji Lekarskiej ZUS z dnia 13.07.2016 r., w którym nie stwierdzono u wnioskodawcy niezdolności do pracy.

Od decyzji tej odwołanie złożył ubezpieczony J. K., który wnosił o jej zmianę i przyznanie prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy. Ubezpieczony wskazał na szereg schorzeń, które, jego zdaniem, sprowadzają na niego niezdolność do pracy.

W odpowiedzi na odwołanie pozwany organ rentowy wnosił o jego oddalenie argumentując, iż Komisja Lekarska ZUS nie stwierdziła u ubezpieczonego niezdolności do pracy i tym samym nie spełnił on jednego z warunków nabycia prawa do renty, który został określony w art. 57 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 17.12.1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. 2015 r. poz. 748 ze zm.).

Sąd Okręgowy ustalił i zważył, co następuje.

Ubezpieczony J. K., ur. (...), w dniu 24.05.2016 r. złożył do pozwanego Oddziału ZUS wniosek o ponowne przyznanie prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy (k. 24-25 a. r.). Składając ten wniosek ubezpieczony był do dnia 30.06.2016 r. uprawniony do prawa do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy (decyzja (...) Oddział w S. z dnia 18.01.2016 r. k. 20 a. r.). W toku postępowania orzeczniczego Komisja Lekarska ZUS w orzeczeniu z dnia 13.07.2016 r. stwierdziła u ubezpieczonego: cukrzycę bez powikłań, nadciśnienie tętnicze, astmę, przebyte (...), gruczolaka nadnercza lewego w obserwacji oraz przebytą boreliozę. Stopień obecnego zaawansowania tych schorzeń nie narusza sprawności organizmu w stopniu dającym podstawy do orzeczenia długotrwałej niezdolności do pracy (k. 27-28 a. l.). Orzeczenie to stało się podstawą do wydania w dniu 21.07.2016 r. zaskarżonej decyzji odmawiającej ubezpieczonemu prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy (k. 30 a. r.).

W toku postępowania odwoławczego Sąd przeprowadził dowód z opinii biegłych lekarzy: kardiologa, pulmonologa, gastroenterologa oraz neurologa, którzy rozpoznali u J. K.: przewlekłą astmę oskrzelową, nadciśnienie tętnicze, gruczolaka nadnercza prawego i lewego w trakcie badań diagnostycznych, stłuszczenie wątroby, stan po ostrym zapaleniu trzustki oraz zespół bólowy lędźwiowy w wywiadzie. Schorzenia te, w ocenie biegłych, nie powodują, by ubezpieczony był niezdolny do pracy. W uzasadnieniu swojego stanowiska biegli podali m. in., iż J. K. z uwagi na występujące u niego choroby przyjmuje leki np. K., B., A., N. oraz V.. Badanie neurologiczne nie wykazało żadnych odchyleń od stanu prawidłowego. Klatka piersiowa ubezpieczonego jest symetryczna, oddechowo prawidłowo ruchoma, odgłos opukowy jawny, osłuchowo szmer pęcherzykowy jest prawidłowy. Akcja serca miarowa, tony głośne, czyste, RR 170/80, tętno 100/min. Brzuch jest miękki, bolesny przy palpacji w nadbrzuszu, bez oporów patologicznych, zaś wątroba nie wystaje spod łuku żebrowego. Ubezpieczony wymaga pozostawania pod kontrolą poradni kardiologicznej, pulmonologicznej, gastrologicznej i neurologicznej oraz dalszej diagnostyki zmian ogniskowych w nadnerczach, jednakże nie jest niezdolny do pracy (opinia k. 11 a. s.).

Na rozprawie ubezpieczony oświadczył, że nie zgadza się z opinią biegłych i nie złożył wniosków dowodowych (k. 26 a. s.).

J. K. posiada wykształcenie w zawodzie mechanika i dotychczas pracował jako pomocnik murarza, mechanik narzędziowy oraz przez ok. 25 lat jako ekspedient na poczcie (bezsporne).

W ocenie Sądu Okręgowego opinia biegłych lekarzy stanowi miarodajny i obiektywny dowód w sprawie. Została sporządzona przez osoby posiadające wykształcenie i wiedzę z zakresu dziedzin medycyny odpowiadających schorzeniom ubezpieczonego. Wydanie opinii poprzedzone zostało analizą akt sprawy, tj. zgromadzoną dokumentacją medyczną oraz badaniem przedmiotowym ubezpieczonego. Sąd podzielił argumentację biegłych i ustalił, iż J. K. w dacie wydania zaskarżonej decyzji nie jest niezdolny do pracy. Pod tym pojęciem należy rozumieć, jak stanowi art. 12 ust. 1, 2 i 3 ustawy o emeryturach i rentach z FUS, całkowitą lub częściową utratę zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu przy nierokowaniu odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu. Całkowicie niezdolną do pracy jest osoba, która utraciła zdolność do wykonywania jakiejkolwiek pracy. Częściowo niezdolną do pracy jest osoba, która w znacznym stopniu utraciła zdolność do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji. Reasumując, stwierdzić należy, iż wynik przeprowadzonego postępowania dowodowego wskazał, że schorzenia występujące u ubezpieczonego nie sprowadzają niezdolności do pracy zgodniej z posiadanymi przez niego kwalifikacjami.

W tej sytuacji, opierając się na opinii biegłych lekarzy, Sąd uznał, iż J. K. nie spełnia podstawowego, określonego w art. 57 ust. 1 pkt 1 ustawy o FUS w zw. z art. 12 ust. 1, 2 i 3 tej samej ustawy, warunku do uzyskania prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy, a mianowicie nie jest on osobą niezdolną do pracy.

Mając powyższe na względzie Sąd orzekł o oddaleniu odwołania z mocy art. 477 ¹⁴ par. 1 kpc.