Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 15 grudnia 2016 r.

Sąd Okręgowy Warszawa - Praga w Warszawie VII Wydział Pracy
i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący SSO Renata Gąsior

Protokolant Małgorzata Nakielska

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 15 grudnia 2016 r. w Warszawie

sprawy F. P. (1)

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w W.

o wysokość kapitału początkowego i emerytury

na skutek odwołania F. P. (1)

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w W. z dnia 12 lutego 2016 r. znak: (...) oraz z dnia 16 lutego 2016 r. znak: (...) a także z dnia 2 maja 2016 roku znak: (...).

oddala odwołania.

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 12 lutego 2016 r., znak: (...), Zakład Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w W., Inspektorat w L., działając na podstawie przepisów ustawy z 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, dokonał ponownego ustalenia kapitału początkowego na dzień 1 stycznia 1999 r. Wartość kapitału początkowego ustalona na podstawie powołanego przepisu uległa przeliczeniu poprzez dodanie do okresów składkowych okresu równego różnicy pomiędzy wiekiem emerytalnym a faktycznym wiekiem przejścia na emeryturę tj. 73 miesiące i wyniosła 149.568,76 zł ( decyzja z dnia 12 lutego 2016 r., znak: (...) akta rentowe)

Decyzją z dnia 16 lutego 2016 r., znak: (...), Zakład Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w W., Inspektorat w L., działając na podstawie przepisów ustawy z 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, po rozpatrzeniu wniosku z dnia 28 stycznia 2015 r. przyznał F. P. (1) emeryturę na podstawie art. 25 ww. ustawy emerytalnej, obliczając jej wysokość z uwzględnieniem zasad przewidzianych w art. 26 ustawy emerytalnej w tzw. systemie kapitałowym. W treści ww. decyzji organ rentowy zaznaczył, że podstawę obliczenia emerytury stanowi kwota składek na ubezpieczenie emerytalne oraz kapitału początkowego z uwzględnieniem waloryzacji składek i kapitału początkowego zaewidencjonowanych na koncie do końca miesiąca poprzedzającego miesiąc, od którego przysługuje wypłata emerytury. Podkreślił także, że emerytura stanowi równowartość kwoty, będącej wynikiem podzielenia podstawy obliczenia emerytury przez średnie dalsze trwanie życia, dla osób w wieku równym wiekowi przejścia na emeryturę. Ustalając wysokość świadczenia, Zakład Ubezpieczeń Społecznych uwzględnił kwotę składek zaewidencjonowanych na koncie z uwzględnieniem waloryzacji w wysokości 188.384,60 zł, kwotę zwaloryzowanego kapitału początkowego w wysokości 490.023,36 zł oraz średnie dalsze trwanie życia w wymiarze 252,40 miesięcy. Tak obliczona wysokość świadczenia wyniosła 2.687,83 zł. (decyzja z dnia 16 lutego 2016 r., znak: (...)).

W dniu 21 marca 2016 r. od powyższych decyzji, odwołanie złożył F. P. (1), wnosząc o jej zmianę poprzez podwyższenie wysokości obliczonego wnioskodawcy kapitału początkowego.

Zaskarżonej decyzji odwołujący zarzucił, że obliczona wysokość kapitału początkowego jest bezpodstawnie zaniżona na skutek błędnego wyliczenia, a jego wartość winna być wyliczona w wysokości wyższej, niż czyni to organ rentowy.

Ponadto odwołujący wniósł o zobowiązanie organu rentowego do przedstawienia szczegółowego sposobu wyliczenia wysokości kapitału początkowego ze wskazaniem okresów składkowych i nieskładkowych uwzględnionych do potrzeb tego wyliczenia, wysokości przyjętych do wyliczeń wynagrodzeń w poszczególnych latach oraz wskaźników obliczonych przez ZUS na tej podstawie, celem weryfikacji poprawności dokonanych przez organ rentowych wyliczeń wysokości emerytury ( odwołanie, k. 4 a.s.).

W odpowiedzi na odwołanie z dnia 19 kwietnia 2016 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w W. wniósł o jego oddalenie.

W uzasadnieniu odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wskazał, że decyzją z dnia 22 grudnia 2015 r. znak (...) na podstawie art. 184 ustawy o emeryturach..., w wykonaniu prawomocnego wyroku tut. Sądu z dnia 06 listopada 2015 r., przyznał ubezpieczonemu prawo do emerytury w kwocie zaliczkowej od dnia 04 stycznia 2015 r., tj. od dnia osiągnięcia wieku emerytalnego. Wysokość świadczenia ustalił w myśl art. 26 tej ustawy. Prawo do wypłaty emerytury zostało zawieszone z uwagi na kontynuowanie zatrudnienia. Ww. został poinformowany o art. 25 ustawy o emeryturach..., zgodnie z którym podstawę obliczenia emerytury stanowi kwota składek na ubezpieczenie emerytalne oraz kapitału początkowego z uwzględnieniem waloryzacji składek i kapitału początkowego zewidencjonowanych na koncie do końca miesiąca poprzedzającego miesiąc, od którego przysługuje wypłata emerytury.

Następnie w dniu 28 stycznia 2016 r. ubezpieczony złożył w organie rentowym wniosek o podjęcie wypłaty świadczenia, załączając świadectwo pracy z dnia 26 stycznia 2016 r. Na ten wniosek organ rentowy decyzją z dnia 16 lutego 2016 r. znak (...) ustalił ostateczną wysokość świadczenia i podjął jego wypłatę od dnia 01 stycznia 2016r.

Organ rentowy decyzją z dnia 15 grudnia 2015 r. znak (...) ponownie ustalił wartość kapitału początkowego na dzień 01 Stycznia 1999 r. w wysokości 152.628,52 zł. W decyzji tej na podstawie art. 185 ustawy o emeryturach... dodał do udowodnionych okresów składkowych okres równy różnicy między wiekiem emerytalnym 67 lat, a faktycznym wiekiem przejścia ubezpieczonego na emeryturę 60 lat i 0 m-cy. Dodany okres składkowy wynosi 84 m-ce. Tak ustalony okres dodano do udowodnionych okresów składkowych, a następnie przeliczono kapitał początkowy.

W celu ustalenia ostatecznej wysokości emerytury Oddział decyzją z dnia 12 lutego 2016r. znak (...) ponownie ustalił wartość kapitału początkowego na dzień 01 stycznia 1999 r. w wysokości 149.568,76 zł. W decyzji tej na podstawie art. 185 ustawy o emeryturach... dodał do udowodnionych okresów składkowych okres równy różnicy między wiekiem emerytalnym 67 lat, a faktycznym wiekiem przejścia ubezpieczonego na emeryturę 60 lat i 11 m-cy. Dodany okres składkowy wynosi 73 m-ce. Tak ustalony okres dodano do udowodnionych okresów składkowych, a następnie przeliczono kapitał początkowy ( odpowiedź na odwołanie, k. 6 a.s.).

Decyzją z dnia 2 maja 2016 r., znak: (...) Zakład Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w W. , działając na podstawie przepisów ustawy z 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, po rozpatrzeniu wniosku ubezpieczonego z dnia 22 lutego 2016 r., dokonał przeliczenia emerytury od dnia 1 lutego 2016 r. tj. od miesiąca, w którym zgłoszono wniosek. W treści ww. decyzji organ rentowy zaznaczył, że podstawę obliczenia emerytury stanowi kwota składek na ubezpieczenie emerytalne oraz kapitału początkowego z uwzględnieniem waloryzacji składek i kapitału początkowego zaewidencjonowanych na koncie do końca miesiąca poprzedzającego miesiąc, od którego przysługuje wypłata emerytury. Podkreślił także, że emerytura stanowi równowartość kwoty, będącej wynikiem podzielenia podstawy obliczenia emerytury przez średnie dalsze trwanie życia ustalone na dzień zgłoszenia wniosku o przeliczenie emerytury, tj. na dzień 22 lutego 2016 r. Organ rentowy wskazał, że po ponownym ustaleniu wysokość emerytury wynosi 2.687,83 zł, natomiast emerytura po waloryzacji przysługuje w kwocie: od 1 marca 2016 r. – 2.694,28 zł ( decyzja z dnia 2 maja 2016 r., znak: (...) – akta rentowe).

W dniu 9 czerwca 2016 r. F. P. (1) złożył odwołanie od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w W., z dnia 2 maja

2016 r., znak: (...). Ubezpieczony wniósł o jej zmianę przez uwzględnienie wszystkich wypłaconych mu wynagrodzeń i wpłacenie składek oraz podwyższenie naliczonej przez organ rentowy emerytury.

Zaskarżonej decyzji zarzucił nieprawidłowe wyliczenie wysokości emerytury na skutek pominięcia m.in. wynagrodzenia uzyskanego za styczeń 2016 r., co prowadziło do zaniżenia wysokości naliczonej emerytury.

Ponadto ubezpieczony wniósł o zobowiązanie ZUS II Oddział w W. do przedstawienia szczegółowego wyliczenia wysokości przyznanej emerytury, celem zweryfikowania prawidłowości jej naliczenia ( odwołanie, k. 2 sprawy o sygn. akt VII U1088/16).

W odpowiedzi na odwołanie z dnia 20 lipca 2016 r., organ rentowy wskazał, że decyzją z dnia 2 maja 2016r. na wniosek z dnia 22 lutego 2016 r. przeliczył emeryturę od 1 lutego 2016r. tj. miesiąca, w którym zgłoszono wniosek.

Ponieważ na koncie ubezpieczonego za miesiąc 01/2016r. została zewidencjonowana składka zerowa, organ rentowy przeliczył emeryturę na podstawie stanu faktycznego, tj. przyjmując za miesiąc 01/2016r. składkę zerową. Natomiast z analizy konta wynika, że w miesiącu 02/2016r. zewidencjonowano składkę, która została przypisana w miesiącu 03/2016r.

Wobec powyższego odwołujący się został poinformowany, że istnieje możliwość zgłoszenia wniosku o doliczenie składek do emerytury obliczonej na podstawie zreformowanych zasad zgodnie z art. 108 ustawy emerytalnej poprzez uwzględnienie składek zewidencjonowanych na koncie po dniu ustalenia prawa do emerytury ( odpowiedź na odwołanie, k. 3 sprawy o sygn. akt VII U1088/16).

Sąd Okręgowy Warszawa-Praga w Warszawie VII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych na podstawie art. 219 k.p.c. połączył sprawę o sygn.. akt VII U 1088/16 ze sprawą VII U 629/16 celem łącznego rozpoznania i rozstrzygnięcia ( Zarządzenie akta sprawy o sygn. akt VII U1088/16) .

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

Ubezpieczony F. P. (1), urodzony w dniu (...), w dniu 8 stycznia 2015 r. wystąpił o ustalenie prawa do wcześniejszej emerytury z tytułu wykonywania pracy w warunkach szczególnych. Do powyższego wniosku odwołujący dołączył informację dotyczącą okresów składkowych i nieskładkowych. W dniu 14 stycznia 2015 r. organ rentowy wydał decyzję odmawiającą mu prawa do ww. świadczenia. Na skutek odwołania F. P. (1) od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, Sąd Okręgowy Warszawa-Praga w Warszawie, w wyroku z dnia 6 listopada 2015 r. zmienił zaskarżoną decyzję organu rentowego w tej sposób, że przyznał F. P. (1) prawo do wcześniejszej emerytury od dnia 4 stycznia 2015 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych w wykonaniu prawomocnego wyroku tut. Sądu, decyzją z dnia 22 grudnia 2015 r. znak (...), przyznał ubezpieczonemu prawo do emerytury w kwocie zaliczkowej od dnia 4 stycznia 2016 r., tj. od dnia osiągnięcia wieku emerytalnego. Prawo do wypłaty emerytury zostało zawieszone z uwagi na kontynuowanie zatrudnienia. Ww. został poinformowany o art. 25 ustawy o emeryturach..., zgodnie z którym podstawę obliczenia emerytury stanowi kwota składek na ubezpieczenie emerytalne oraz kapitału początkowego z uwzględnieniem waloryzacji składek i kapitału początkowego zewidencjonowanych na koncie do końca miesiąca poprzedzającego miesiąc, od którego przysługuje wypłata emerytury. Następnie w dniu 28 stycznia 2016 r. ubezpieczony złożył w organie rentowym wniosek o podjęcie wypłaty świadczenia, załączając świadectwo pracy z dnia 26 stycznia 2016 r. Na ten wniosek organ rentowy decyzją z dnia 16 lutego 2016 r. znak (...) ustalił ostateczną wysokość świadczenia i podjął jego wypłatę od dnia 01 stycznia 2016 r. Organ rentowy decyzją z dnia 15 grudnia 2015 r. znak (...) ponownie ustalił wartość kapitału początkowego na dzień 01 stycznia 1999 r. w wysokości 152.628,52 zł. W decyzji tej na podstawie art. 185 ustawy o emeryturach... dodał do udowodnionych okresów składkowych okres równy różnicy między wiekiem emerytalnym 67 lat, a faktycznym wiekiem przejścia ubezpieczonego na emeryturę 60 lat i 0 m-cy. Dodany okres składkowy wynosi 84 m-ce. Tak ustalony okres dodano do udowodnionych okresów składkowych, a następnie przeliczono kapitał początkowy ( wniosek o wcześniejszą emeryturę, dokumentacja znajdująca się w aktach rentowych).

W celu ustalenia ostatecznej wysokości emerytury organ rentowy decyzją z dnia 12 lutego 2016 r. znak (...) ponownie ustalił wartość kapitału początkowego na dzień 01 stycznia 1999 r. w wysokości 149.568,76 zł. Podstawę wymiaru kapitału początkowego ustalono w wyniku pomnożenia wskaźnika wysokości podstawy wymiaru wynoszącego 100,82% przez kwotę 1.220,89 zł, tj. kwotę bazową

Do obliczenia wskaźnika wysokości podstawy wymiaru kapitału początkowego przyjęto:

Dla obliczenia stosunku podstawy wymiaru składek oraz kwot, o których mowa w art. 15 ust. 3 ww. ustawy w latach 1984/1993, w których F. P. (1) pozostawał w ubezpieczeniu społecznym na podstawie przepisów prawa polskiego, przyjęto sumę kwot przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia ogłoszonego za dany rok - odpowiednią do liczby miesięcy pozostawania w ubezpieczeniu w tym roku.

Do ogólnego stażu pracy przyjętego do wyliczenia kapitału początkowego organ rentowy przyjął okresy:

-

od 01.06.1973r. do 31.07.1974r. - Kopalnia (...) w Z.,

-

od 28.10.1974r. do 17.07.1975r. - służba wojskowa,

-

od 29.08.1975r. do 30.04.1978r. - Spółdzielnia Pracy (...) w W.,

-

od 06.05.1978r. do 17.03.1979r. - Zakłady (...) w M.,

-

od 19.03.1979r. do 29.02.1984r. - Przedsiębiorstwo (...) w W.,

-

od 01.03.1984r. do 07.03.1985r. - (...) W..

-

od 08.03.1985r. do 28.02.1986r. - (...) W. ,

- od 10.03.1986r. do 18.04.1988r. - (...) W.,

- od 19.04.1988r. do 31.07.1990r. - (...) W.,

-

od 19.09.1990r. do 30.06.1993r. - (...) W.,

-

od 01.07.1993r. do 31.12.1998r. - (...).

Łącznie: Składkowe - 25 lat, 0 m-cy, 24 dni tj. 300-cy

Do ustalenia wartości kapitału początkowego Zakład nie uwzględnił okresów:

-

od 01.03.1986r. do 09.03.1986r., - urlop bezpłatny,

-

od 01.08.1990r. do 18.09.1990r. - urlop bezpłatny.

W związku z nabyciem prawa do emerytury na podstawie art. 184 ustawy do udowodnionych okresów składkowych dodano okres równy różnicy pomiędzy wiekiem emerytalnym wynoszącym 67 lat, 0 miesięcy, a faktycznym wiekiem przejścia na emeryturę wynoszącym 60 lat, 11 miesięcy. Dodany okres składkowy - ustalony zgodnie z art. 185 ustawy - wyrażony w pełnych miesiącach wynosi: 73 miesiące.

Kapitał początkowy ustalony na dzień 01 stycznia 1999r. wyniósł 149568.76 zł.

Emerytura stanowi równowartość kwoty będącej wynikiem podzielenia podstawy obliczenia emerytury przez średnie dalsze trwanie życia, dla osób w wieku równym wiekowi przejścia na emeryturę.

-

kwota składek zewidencjonowanych na koncie z uwzględnieniem waloryzacji wynosi

188.384,60 zł

-

kwota zwaloryzowanego kapitału początkowego wynosi 490.023,36 zł

-

średnie dalsze trwanie życia wynosi 252,40 m-cy

-

wyliczona kwota emerytury wynosi 2.687,836 zl

Wysokość emerytury została obliczona zgodnie z zasadami określonymi w art. 26 ustawy emerytalnej: (490023,36 + 188384,60) / 252,40 = 2687,83 zł.

W piśmie procesowym z dnia 29 września 2016 r. podtrzymał oba wniesione w sprawie odwołania.

W ocenie odwołującego w roku 1984 nie uwzględniono jego zarobków osiąganych w Przedsiębiorstwie (...) w W.. Na zbyt niskim poziomie ustalono również wynagrodzenia za okres pracy za granicą na kontrakcie w ZSRR w 1985 r. i 1986 r. oraz w 1989 r. i 1990 r, co wpływa na zaniżenie wskaźnika wysokości kapitału początkowego, który winien podlegać znacznemu podwyższeniu. Co więcej, nieprawidłowo pomija się w sumie zgromadzonych na koncie emerytalnym składkę odprowadzoną przez pracodawcę za ostatni mój miesiąc pracy, tj. styczeń 2016 r. Błędnie wyliczona została wysokość kapitału początkowego, gdyż jedynie na skutek błędnej decyzji ZUS odmawiającej przyznania prawa do wcześniejszej emerytury odwołujący przeszedł na emeryturę dopiero po roku od momentu, gdy nabył do niej prawo. W związku z tym przeliczenie kapitału początkowego z pierwotnych 152.628,52 zł na 149.568,76 zł, jako niekorzystne, nie powinno nastąpić i jego emerytura winna być liczona od kwoty kapitału początkowego 152.628,52 zł, która następnie powinna podlegać waloryzacji. Faktycznym wiekiem przejścia na emeryturę było 60 lat, a czym innym jest podjęcie wypłaty emerytury, które nastąpiło rok później.

Ubezpieczony uważa zatem, że zmiana decyzji powinna nastąpić w ten sposób, że kapitał początkowy powinien zostać podwyższony co najmniej do kwoty wcześniej ustalonej na poziomie 152.628,52 zł oraz do zaewidencjonowanych składek powinna być doliczona składka odprowadzona przez pracodawcę za styczeń 2016 r. w lutym 2016 r. i na skutek tych modyfikacji winna być podwyższona stosownie wysokość przyznanej emerytury ( pismo procesowe z dnia 29 września 2016 r., k.39 a.s.).

W piśmie procesowym z dnia 14 października 2016 r. organ rentowy wskazał, że do ustalenia podstawy wymiaru kapitału początkowego uwzględnił zarobek z Przedsiębiorstwa (...) w W. za rok 1984 w wysokości 26.107,00 zł, który został wykazany w legitymacji ubezpieczeniowej. Za okresy pracy na budowie eksportowej w b. ZSRR w latach 1985-1986, 1988-1990 przyjęto wynagrodzenie zastępcze wykazane na druku Rp-7 z dnia 05.08.2002 r. Wypłata emerytury została podjęta od dnia 01.01.2016r., zatem nie ma podstaw do uwzględnienia w podstawie obliczenia emerytury składki za miesiąc 01/2016r.

Ostateczna wysokość emerytury została ustalona w decyzji, którą organ rentowy podjął wypłatę świadczenia emerytalnego. Obecnie w systemie zdefiniowanej składki ryzyko emerytalne w przypadku osoby pozostającej w zatrudnieniu ziszcza się nie w momencie osiągnięcia wieku emerytalnego, ale w momencie zakończenia tego zatrudnienia. Ubezpieczony faktycznie przeszedł na emeryturę po rozwiązaniu stosunku pracy. W ocenie organu rentowego nie ma podstaw prawnych do ustalenia ostatecznej wysokości emerytury w momencie ustalenia prawa do świadczenia od dnia osiągnięcia obniżonego wieku emerytalnego, przy jednoczesnym pozostawaniu w zatrudnieniu ( pismo procesowe z dnia 14 października 2016 r., k.42 a.s.).

W dniu 2 maja 2016 Zakład Ubezpieczeń Społecznych wydał kolejną decyzję, znak: (...) , w której działając na podstawie przepisów ustawy z 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, po rozpatrzeniu wniosku ubezpieczonego z dnia 22 lutego 2016 r., dokonał przeliczenia emerytury od dnia 1 lutego 2016 r. tj. od miesiąca, w którym zgłoszono wniosek. W treści ww. decyzji organ rentowy zaznaczył, że podstawę obliczenia emerytury stanowi kwota składek na ubezpieczenie emerytalne oraz kapitału początkowego z uwzględnieniem waloryzacji składek i kapitału początkowego zaewidencjonowanych na koncie do końca miesiąca poprzedzającego miesiąc, od którego przysługuje wypłata emerytury. Podkreślił także, że emerytura stanowi równowartość kwoty, będącej wynikiem podzielenia podstawy obliczenia emerytury przez średnie dalsze trwanie życia ustalone na dzień zgłoszenia wniosku o przeliczenie emerytury, tj. na dzień 22 lutego 2016 r. Organ rentowy wskazał, że po ponownym ustaleniu wysokość emerytury wynosi 2.687,83 zł, natomiast emerytura po waloryzacji przysługuje w kwocie: od 1 marca 2016 r. – 2.694,28 zł ( decyzja z dnia 2 maja 2016 r., znak: (...) – akta rentowe).

W dniu 9 czerwca 2016 r. F. P. (1) złożył odwołanie od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w W., z dnia 2 maja 2016 r., znak: (...). Ubezpieczony wniósł o jej zmianę przez uwzględnienie wszystkich wypłaconych mu wynagrodzeń i wpłacenie składek oraz podwyższenie naliczonej przez organ rentowy emerytury.

Zaskarżonej decyzji zarzucił nieprawidłowe wyliczenie wysokości emerytury na skutek pominięcia m.in. wynagrodzenia uzyskanego za styczeń 2016 r., co prowadziło do zaniżenia wysokości naliczonej emerytury.

Ponadto ubezpieczony wniósł o zobowiązanie ZUS II Oddział w W. do przedstawienia szczegółowego wyliczenia wysokości przyznanej emerytury, celem zweryfikowania prawidłowości jej naliczenia ( odwołanie, k.2 sprawy o sygn. akt VII U1088/16).

W odpowiedzi na odwołanie z dnia 20 lipca 2016 r., organ rentowy wskazał, że decyzją z dnia 02 maja 2016r. na wniosek z dnia 22 lutego 2016 r. przeliczył emeryturę od 01 lutego 2016r. tj. miesiąca, w którym zgłoszono wniosek.

Ponieważ na koncie ubezpieczonego za miesiąc 01/2016r. została zewidencjonowana składka zerowa, organ rentowy przeliczył emeryturę na podstawie stanu faktycznego, tj. przyjmując za miesiąc 01/2016r. składkę zerową. Natomiast z analizy konta wynika, iż w miesiącu 02/2016r. zewidencjonowano składkę, która została przypisana w miesiącu 03/2016r.

Wobec powyższego odwołujący się został poinformowany, że istnieje możliwość zgłoszenia wniosku o doliczenie składek do emerytury obliczonej na podstawie zreformowanych zasad zgodnie z art. 108 ustawy emerytalnej poprzez uwzględnienie składek zewidencjonowanych na koncie po dniu ustalenia prawa do emerytury ( odpowiedź na odwołanie, k. 3 sprawy o sygn. akt VII U1088/16).

Ustalenia stanu faktycznego, Sąd Okręgowy dokonał w oparciu o akta emerytalno-rentowe odwołującego, jak również dokumenty znajdujące się w aktach niniejszej sprawy. Zdaniem Sądu powołane wyżej dokumenty, w zakresie w jakim Sąd oparł na nich swoje ustalenia są wiarygodne, wzajemnie się uzupełniają i tworzą spójny stan faktyczny. Nie były one przez strony kwestionowane w zakresie ich autentyczności i zgodności z rzeczywistym stanem rzeczy, a zatem okoliczności wynikające z treści tych dokumentów należało uznać za bezsporne i mające wysoki walor dowodowy.

Sąd Okręgowy zważył co następuje:

Odwołanie F. P. (1) od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w W. z dnia 12 lutego 2016 r., znak: (...), z dnia 16 lutego 2016 r., znak: (...) oraz z dnia 2 maja 2016 r., znak: (...) są bezzasadne i jako takie podlegają oddaleniu.

Zgodnie z treścią przepisu art. 24 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U z 2015 r., poz. 748 z późn. zm.), ubezpieczonym urodzonym po dniu 31 grudnia 1948 r. przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku emerytalnego, określonego w ust. 1a i 1b, z zastrzeżeniem art. 46, 47, 50, 50a, 50e i 184.

Przechodząc do zagadnień natury merytorycznej przypomnieć wypada, że od dnia 01 stycznia 1999 r. obowiązuje nowy system ubezpieczeń społecznych, a tym samym nowy system emerytalny. Przepisy ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. z 2015 r., poz. 748 ze zm.) przewidują różne zasady przechodzenia na emerytury w zależności od wieku uprawnionego ubezpieczonego, a także różny jest sposób liczenia tych emerytury. Co do zasady osoby urodzone po dniu 31 grudnia 1948 r. przechodzą na emerytury według nowych zasad. W myśl art. 24 ust. 1 powołanej ustawy ubezpieczonym urodzonym po dniu 31 grudnia 1948 r. przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku emerytalnego określonego w ust. 1a i 1b, z zastrzeżeniem art. 46, 47, 50, 50a, 50e i 184. Dla skarżącego wiek emerytalny wynosi 60 lat i 9 miesięcy (art. 24 ust. 1a pkt. 10 ww. ustawy). Podstawę emerytury oblicza się według przepisów art. 25 i 25a powołanej ustawy, a jej wysokość według zasad z art. 26 tej ustawy, zwanej dalej ustawą emerytalną. Wysokość świadczenia tych osób została uzależniona od sumy składek zewidencjonowanych na indywidualnym koncie ubezpieczonego i stanowi swojego rodzaju ekwiwalent zgromadzonych składek z całego okresu ubezpieczenia.

Stosownie do treści art. 25 ust. 1 ustawy emerytalnej, podstawę obliczenia emerytury, o której mowa w art. 24, stanowi kwota składek na ubezpieczenie emerytalne, z uwzględnieniem waloryzacji składek zewidencjonowanych na koncie ubezpieczonego do końca miesiąca poprzedzającego miesiąc, od którego przysługuje wypłata emerytury, oraz zwaloryzowanego kapitału początkowego określonego w art. 173-175, z zastrzeżeniem ust. 1a i 1b oraz art. 185 ustawy emerytalnej. Zgodnie z art. 26, emerytura stanowi równowartość kwoty będącej wynikiem podzielenia podstawy obliczenia ustalonej w sposób określony w art. 25 przez średnie dalsze trwanie życia dla osób w wieku równym wiekowi przejścia na emeryturę danego ubezpieczonego, z uwzględnieniem ust. 5 i art. 183 (ust. 1). Wiek ubezpieczonego w dniu przejścia na emeryturę wyraża się w ukończonych latach i miesiącach (ust. 2). Średnie dalsze trwanie życia ustala się wspólnie dla mężczyzn i kobiet oraz wyraża się w miesiącach (ust. 3). Prezes Głównego Urzędu Statystycznego ogłasza w formie komunikatu w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski” corocznie w terminie do dnia 31 marca tablice trwania życia, z uwzględnieniem ust. 3, dla wieku ubezpieczonych określonego w myśl ust. 2 (ust. 4). Tablice, o których mowa w ust. 4, są podstawą przyznawania emerytur na wnioski zgłoszone od dnia 01 kwietnia do dnia 31 marca następnego roku kalendarzowego (ust.5).

Zgodnie z powołanymi przepisami, decyzją z dnia 16 lutego 2016 r. ustalono wnioskodawcy wysokość świadczenia w kwocie 2.687,83 zł. W decyzji wskazano sposób wyliczenia emerytury na podstawie art. 26 ustawy emerytalnej. Podstawę obliczenia emerytury według zasad wynikających z art. 26 ustawy stanowiła kwota składki zewidencjonowana na koncie z uwzględnieniem waloryzacji w kwocie 188.384,60 zł, kwota zwaloryzowana kapitału początkowego w wysokości 490.023,36 zł oraz 252,40 miesięcy, tj. średnie dalsze trwanie życia. Następnie wysokość emerytury została ustalona przez podzielenie sumy kwoty zwaloryzowanych składek zaewidencjonowanych na koncie ubezpieczonego i kwoty zwaloryzowanego kapitału początkowego przez średnie dalsze trwanie życia określone w miesiącach. Wysokość emerytury wyniosła zatem 2.687,83 zł.

W ocenie Sądu Okręgowego, wbrew stanowisku odowłującego, Zakład Ubezpieczeń Społecznych prawidłowo ustalił wysokość przysługującej mu emerytury.

Nie można przy tym podzielić zastrzeżeń skarżącego dotyczących nieprawidłowego obliczenia przez organ rentowy wysokości jego emerytury, co wynikało z zaniżenia wysokości kapitału początkowego poprzez nie uwzględnienie jego zarobków osiąganych w Przedsiębiorstwie (...) w W. oraz ustalenia na zbyt niskim poziomie wynagrodzenia za okres pracy za granicą na kontrakcie w ZSRR w 1985 r. i 1986 r. oraz w 1989 r. i 1990 r, co wpływało na zaniżenie wskaźnika wysokości kapitału początkowego, który winien podlegać znacznemu podwyższeniu. Odwołujący zarzucił również organowi rentowemu pominięcie zgromadzonej na koncie emerytalnym składki, odprowadzonej przez pracodawcę za ostatni miesiąc pracy, tj. styczeń 2016 r.

Po pierwsze w niniejszej sprawie nie ma wątpliwości, że organ rentowy do ustalenia podstawy wymiaru kapitału początkowego uwzględnił zarobek z Przedsiębiorstwa (...) w W. za rok 1984 w wysokości 26.107,00 zł, który został wykazany w legitymacji ubezpieczeniowej. Natomiast za okresy pracy na budowie eksportowej w byłym ZSRR w latach 1985-1986, 1988-1990 przyjęto wynagrodzenie zastępcze wykazane na druku Rp-7 z dnia 05 sierpnia 2002r. Odwołujący nie wykazał aby za ten okres powinny zostać uwzględnione inne kwoty, ani nie wyliczył nawet w jakiej hipotetycznie wysokości. Nie przedstawił tym bardziej żądnych dowodów na potwierdzenie tego zarzutu.

Po drugie Zakład Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w W. wskazał, że wypłata emerytury została podjęta od dnia 1 stycznia 2016 r., zatem nie było podstaw do uwzględnienia w podstawie obliczenia emerytury składki za styczeń 2016 r.

Wobec powyższego, zarzuty skarżącego, prowadzące do podważenia zasadności ww. decyzji, które zostały przez niego zgłoszone w treści odwołania okazały się bezzasadne.

Ponadto zgodnie z art. 116 ust. 5 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, do wniosku w sprawie przyznania świadczeń powinny być dołączone dowody uzasadniające prawo do świadczeń i ich wysokości, określone w drodze rozporządzenia przez ministra właściwego do spraw zabezpieczenia społecznego. Z kolei Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 07 lutego 1983 r. w sprawie postępowania o świadczenia emerytalno-rentowe i zasad wypłaty tych świadczeń (Dz. U. z dnia 25 lutego 1983 r.) w § 3 stanowi, że wniosek o świadczenie powinien zawierać: imię i nazwisko zainteresowanego, datę jego urodzenia, miejsce zamieszkania, wskazanie rodzaju świadczenia, o które się ubiega, oraz podpis osoby uprawnionej do zgłoszenia wniosku. Do wniosku powinny być dołączone - w zależności od rodzaju żądanych świadczeń - odpowiednie dokumenty lub oświadczenia stwierdzające okoliczności uzasadniające przyznanie tego świadczenia. Powołane przepisy zobowiązują zatem wnioskodawców do wykazania okoliczności uzasadniających przyznanie świadczenia. Ubezpieczony F. P. (1) w niniejszej sprawie ograniczył się tylko do złożenia ogólnego zarzutu błędnego wyliczenia kapitału początkowego, nie przedstawiając żadnych dowodów na zasadność swojego twierdzenia.

Mając na uwadze powyższe okoliczności, Sąd Okręgowy uznał zaskarżone decyzje organu rentowego za prawidłowe i oddalił odwołania na podstawie art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c., nie znajdując podstaw do ich uwzględnienia, o czym orzekł w sentencji wyroku.

SSO Renata Gąsior