Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 18 marca 2016 roku

Sąd Rejonowy dla Warszawy - Mokotowa w W. VIII Wydział Karny w składzie:

Przewodnicząca: SSR Ilona Harężlak-Murańska

Protokolant: Cezary Mancarz

przy udziale Prokuratora: Iwony Tondys

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 18 marca 2016 r.

sprawy H. S. /S./, urodzonego (...) w P.,

syna J. i M. z domu K.,

oskarżonego o to, że:

I.  w dniu 20 sierpnia 2013 roku w Ł. i P., w zamiarze by S. K. doprowadził podmioty gospodarcze udzielające pożyczek gotówkowych za pośrednictwem sieci Internet, ułatwił mu dokonanie tego czynu w ten sposób, że zawarł umowę rachunku bankowego w Banku (...).P. S.A. Oddział w Ł., a następnie przekazał S. K. dokumenty i dane niezbędne do korzystania z wymienionego rachunku za pośrednictwem sieci Internet oraz kopię dowodu osobistego

tj. o czyn z art. 18 § 3 k.k. w zw. z art. 286 § 1 k.k.

II.  w dniu 21 sierpnia 2013 roku w B. działając wspólnie i w porozumieniu, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, doprowadzili (...) Bank S.A. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 2.878,80 złotych stanowiącej kredyt udzielony H. S. na podstawie umowy nr (...) za pomocą wprowadzenia w błąd pracownika Banku co do faktu zatrudnienia, uzyskiwanych dochodów oraz zamiaru wywiązania się z zawartej umowy, poprzez przedłożenie, w celu uzyskania kredytu, poświadczającego nieprawdę zaświadczenia o zatrudnieniu w firmie Zakład Usługowo-Budowlany (...), czym działał na szkodę (...) Bank S.A. przy czym S. K. czynu tego dokonał w okresie 5 lat po odbyciu co najmniej 6 miesięcy pozbawienia wolności prawomocnie orzeczonej za umyślne przestępstwo podobne,

tj. o czyn z art. 286 § 1 k.k. i art. 297 § 1 k.k. i art. 270 § 1 k.k.

w zw. z art. 11 § 2 k.k.

III.  w dniu 22 sierpnia 2013 roku w P., działając wspólnie i w porozumieniu, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, doprowadzili (...) Bank S.A. (wcześniej (...) Bank S.A.) do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 6.000 złotych stanowiącej kredyt udzielony H. S. na podstawie umowy nr (...) za pomocą wprowadzenia w błąd pracownika Banku co do faktu zatrudnienia, uzyskiwanych dochodów oraz zamiaru wywiązania się z zawartej umowy, poprzez przedłożenie, w celu uzyskania kredytu, poświadczającego nieprawdę zaświadczenia o zatrudnieniu w firmie Zakład Usługowo-Budowlany (...), czym działał na szkodę (...) Bank S.A. przy czym S. K. czynu tego dokonał w okresie 5 lat po odbyciu co najmniej 6 miesięcy pozbawienia wolności prawomocnie orzeczonej za umyślne przestępstwo podobne,

tj. o czyn z art. 286 § 1 k.k. i art. 297 § 1 k.k. i art. 270 § 1 k.k.

w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.

IV.  w dniu 27 sierpnia 2013 roku w P., działając wspólnie i w porozumieniu, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, doprowadzili (...) Sp. z o.o. działającą w imieniu i na rzecz (...) Bank S.A. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 3.470 złotych stanowiącej pożyczkę pieniężną udzieloną H. S. na podstawie umowy nr (...). (...) za pomocą wprowadzenia w błąd pracownika spółki co do faktu zatrudnienia, uzyskiwanych dochodów oraz zamiaru wywiązania się z zawartej umowy, poprzez przedłożenie, w celu uzyskania kredytu, poświadczającego nieprawdę zaświadczenia o zatrudnieniu w firmie Zakład Usługowo-Budowlany (...), czym działał na szkodę (...) Sp. z o.o. (...) Bank S.A. przy czym S. K. czynu tego dokonał w okresie 5 lat po odbyciu co najmniej 6 miesięcy pozbawienia wolności prawomocnie orzeczonej za umyślne przestępstwo podobne,

tj. o czyn z art. 286 § 1 k.k. i art. 297 § 1 k.k. i art. 270 § 1 k.k.

w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.

V.  w dniu 27 sierpnia 2013 sierpnia 2013 roku w Ł., działając wspólnie i w porozumieniu, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, doprowadzili (...) Sp. z o.o. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 2.513 złotych wprowadzając w błąd przedstawicieli w/w podmiotu co do zamiaru realizacji zawartych na dane H. S. umów w ten sposób, że na podstawie dowodu osobistego oraz poświadczającego nieprawdę zaświadczenia o zatrudnieniu w firmie Zakład Usługowo-Budowlany (...) zawarł w autoryzowanym punkcie sprzedaży umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych w ramach których zakupił w cenie promocyjnej urządzenie Samsung o nr (...) i nie wywiązał się z warunków zawartych umów czym działał na szkodę (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W., przy czym S. K. czynu tego dokonał w okresie 5 lat po odbyciu co najmniej 6 miesięcy pozbawienia wolności prawomocnie orzeczonej za umyślne przestępstwo podobne,

tj. o czyn z art. 286 § 1 k.k. z art. 64 § 1 k.k.

1.  uznaje oskarżonego H. S. za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu opisanego wyżej w punkcie I wyczerpującego ustawowe znamiona występku z art. 18 § 3 k.k. w zw. z art. 286 § 1 k.k. i za to na mocy art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 19 § 1 wymierza mu karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności;

2.  w ramach czynów zarzucanych oskarżonemu H. S. opisanych wyżej w punktach II-IV uznaje go za winnego tego, że działając w warunkach ciągu przestępstw opisanego w art. 91 § 1 k.k. :

- w dniu 21 sierpnia 2013 roku w B. działając wspólnie i w porozumieniu z ustalonymi osobami, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, doprowadził (...) Bank S.A. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 2.878,80 złotych stanowiącej kredyt udzielony H. S. na podstawie umowy nr (...) za pomocą wprowadzenia w błąd pracownika Banku co do faktu zatrudnienia, uzyskiwanych dochodów oraz zamiaru wywiązania się z zawartej umowy, poprzez przedłożenie, w celu uzyskania kredytu, poświadczającego nieprawdę zaświadczenia o zatrudnieniu w firmie Zakład Usługowo-Budowlany (...), czym działał na szkodę (...) Bank S.A. i tak opisany czyn kwalifikuje z art. 286 § 1 k.k. w zb. z art. 297 § 1 k.k. w zb. z art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k.,

- w dniu 22 sierpnia 2013 roku w P., działając wspólnie i w porozumieniu z ustalonymi osobami, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, doprowadził (...) Bank S.A. (wcześniej (...) Bank S.A.) do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 6.000 złotych stanowiącej kredyt udzielony H. S. na podstawie umowy nr (...) za pomocą wprowadzenia w błąd pracownika Banku co do faktu zatrudnienia, uzyskiwanych dochodów oraz zamiaru wywiązania się z zawartej umowy, poprzez przedłożenie, w celu uzyskania kredytu, poświadczającego nieprawdę zaświadczenia o zatrudnieniu w firmie Zakład Usługowo-Budowlany (...), czym działał na szkodę (...) Bank S.A. i tak opisany czyn kwalifikuje z art. 286 § 1 k.k. w zb. z art. 297 § 1 k.k. w zb. z art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k.,

- w dniu 27 sierpnia 2013 roku w P., działając wspólnie i w porozumieniu z ustalonymi osobami, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, doprowadził (...) Sp. z o.o. działającą w imieniu i na rzecz (...) Bank S.A. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 3.470 złotych stanowiącej pożyczkę pieniężną udzieloną H. S. na podstawie umowy nr (...). (...) za pomocą wprowadzenia w błąd pracownika spółki co do faktu zatrudnienia, uzyskiwanych dochodów oraz zamiaru wywiązania się z zawartej umowy, poprzez przedłożenie, w celu uzyskania kredytu, poświadczającego nieprawdę zaświadczenia o zatrudnieniu w firmie Zakład Usługowo-Budowlany (...), czym działał na szkodę (...) Sp. z o.o. (...) Bank S.A. i tak opisany czyn kwalifikuje z art. 286 § 1 k.k. w zb. z art. 297 § 1 k.k. w zb. z art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k., przyjmując, że oskarżony popełnił wyżej opisane przestępstwa działając w podobny sposób, w krótkich odstępach czasu zanim zapadł pierwszy, nieprawomocny wyrok co do któregokolwiek z nich wymierza mu za te przestępstwa na mocy art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 3 k.k. w zw. z art. 91 § 1 k.k. karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności;

3. w ramach czynu zarzucanego oskarżonemu H. S. opisanego wyżej w punkcie V uznaje go za winnego tego, że w dniu 27 sierpnia 2013 sierpnia 2013 roku w Ł., działając wspólnie i w porozumieniu z ustalonymi osobami, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, doprowadził (...) Sp. z o.o. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 2.513 złotych wprowadzając w błąd przedstawicieli w/w podmiotu co do zamiaru realizacji zawartych na dane H. S. umów w ten sposób, że na podstawie dowodu osobistego oraz poświadczającego nieprawdę zaświadczenia o zatrudnieniu w firmie Zakład Usługowo-Budowlany (...) zawarł w autoryzowanym punkcie sprzedaży umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych w ramach których zakupił w cenie promocyjnej urządzenie Samsung o nr (...) i nie wywiązał się z warunków zawartych umów czym działał na szkodę (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W., i tak opisany czyn kwalifikuje z art. 286 § 1 k.k. i za to na mocy art. 286 § 1 k.k. wymierza mu karę 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności;

4. na mocy art. 85 § 1 k.k. w zw. z art. 91 § 2 k.k. łączy kary pozbawienia wolności wymierzone oskarżonemu w punktach 1-3 i jako karę łączną wymierza oskarżonemu karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności;

5. na mocy art. 69 § 1 i § 2 k.k. wykonanie orzeczonej wobec oskarżonego kary łącznej pozbawienia wolności warunkowo zawiesza na okres 3 (trzech) lat tytułem próby;

5. na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. zwalnia oskarżonego od ponoszenia kosztów sądowych, którymi obciąża Skarb Państwa.

Sygn. akt VIII K 138/15

UZASADNIENIE

W wyniku przeprowadzonej rozprawy głównej

Sąd ustalił co następuje:

Dnia 20 sierpnia 2013 r. H. S. wraz ze S. K. udał się do banku (...) S.A., w którym założył na swoje nazwisko rachunek bankowy o numerze (...) celem wyłudzenia pożyczek za pośrednictwem sieci Internet. Tego samego dnia na powyższy rachunek zostało wpłacone 20 złotych, a następnie z tegoż rachunku wykonywane były przelewy w bardzo niskich kwotach (od 1 grosza), celem weryfikacji danych konsumenta mającego zaciągnąć pożyczkę, od firm udzielających takich pożyczek, tzw. „chwilówek”. S. K. posiadając wszystkie niezbędne dane do konta oskarżonego, „chwilówki” brał korzystając ze swego laptopa w restauracji (...)’s w B., korzystając z sieci wi-fi tej restauracji. Pożyczki zaciągano na różne kwoty, a wpłaty były dokonywane na rachunek H. S. założony w tym celu w banku (...) S.A.

Powyższy stan faktyczny ustalono w oparciu o treść wyjaśnień oskarżonego H. S. (k. 691- 692 z sygn. akt VIII K akt 638/15, k. 695- 696 z sygn. akt VIII K 638/15, k. 751 z sygn. akt. VIII K 638/15), współoskarżonych w sprawie głównej S. K. (k. 217- 219 z sygn. akt VIII K akt 638/15 , k. 320- 322 z sygn. akt VIII K akt 638/15, k. 700- 702 z sygn. akt VIII K akt 638/15, k. 753- 754 z sygn. akt VIII K 638/15), A. B. (k. 743- 744 z sygn. akt VIII K 638/15) oraz treść zeznań świadków: P. S. (k. 497- 499 z sygn. akt VIII K 638/15), M. D. (k. 502- 503 z sygn. akt VIII K 638/15), K. R. (k. 519- 520 z sygn. akt VIII K 638/15), P. O. (k. 551- 552 z sygn. akt VIII K 638/15), A. Ł. (k. 554- 555 z sygn. akt VIII K 638/15), R. R. (k. 601- 602 z sygn. akt VIII K 638/15 ), F. R. (k. 644 z sygn. akt VIII K 638/15), Ł. S. (k. 648 z sygn. akt VIII K 638/15), E. K. (k. 651- 653 z sygn. akt VIII K 638/15), K. P. (k. 661- 663 z sygn. akt VIII K 638/15 ), C. K. (k. 675- 677 z sygn. akt VIII K 638/15 ), a także dokumentów: zawiadomienie o popełnieniu przestępstwa (k. 1- 5 z sygn. akt VIII K 638/15), załączniki do zawiadomienia (k. 8 – 83 z sygn. akt VIII K 638/15), pismo (...) Sp. z o.o. (k. 457 z sygn. akt VIII K 638/15), pismo (...) Sp. z o.o. (k. 458- 549 z sygn. akt VIII K 638/15), pismo OKMoney z załącznikami (k. 466- 479 z sygn. akt VIII K 638/15), pismo VIA SMS PL (...). z o.o. (k. 485 z sygn. akt VIII K 638/15 ), pismo W..pl (...). z o.o. (k. 486- 491 z sygn. akt VIII K 638/15), dane dotyczące numeru IP (k. 492- 495 z sygn. akt VIII K 638/15 ), załączniki do protokołu przesłuchanie świadka M. D. (k. 505- 517 z sygn. akt VIII K 638/15 ), załączniki do protokołu przesłuchania świadka A. Ł. (k. 557- 561 z sygn. akt VIII K 638/15 ), pismo (...) Sp. z o.o. (k. 565 z sygn. akt VIII K 638/15), pismo (...) Sp. z o.o. (k. 566 z sygn. akt VIII K 638/15), pismo L..pl (...). z o.o. (k. 568 z sygn. akt VIII K 638/15), pismo (...) Sp. z o.o. (k. 569- 572 z sygn. akt VIII K 638/15), pismo (...) S.A. (k. 575- 576 z sygn. akt VIII K 638/15), wykaz transakcji na rachunku (...) (k. 577 z sygn. akt VIII K 638/15), pismo (...) S.A. (k. 582 z sygn. akt VIII K 638/15), umowa rachunku bankowego (...) S.A. (k. 583 z sygn. akt VIII K 638/15), pismo (...) Sp. z o.o. (k. 620 z sygn. akt VIII K 638/15).

Oskarżony H. S. na rozprawie przyznał się do zarzucanego mu czynu oraz potwierdził uprzednio składane wyjaśnienia. Oskarżony w swych wyjaśnieniach jasno wskazał, iż założył konto w banku (...) S.A, gdzie w tym celu udał się ze S. K. oraz A. B.. Podpisał tam umowę, ale nie wiedział dokładnie czego ona dotyczyła. Wyjaśnił, że S. K. nie powiedział mu w jakim celu założone zostało niniejsze konto bankowe i, że nie miał z tego żadnej korzyści majątkowej. Wskazał również, że wiedzę na temat tego, że S. K. zaciągał na niego pożyczki powziął dopiero jak zaczęły przychodzić do niego pisma z różnych firm dotyczące spłaty ww. zaciągniętych pożyczek.

Sąd zważył co następuje:

Sąd uznał wyjaśnienia oskarżonego za zasadniczo wiarygodne, w zakresie w jakim relacjonuje on szczegóły podejmowanych przez siebie działań. Sąd zauważył, że w toku całego procesu oskarżony w sposób spójny prezentował okoliczności kontaktu z osobą o personaliach S. K., zwłaszcza dotyczące wizyty w oddziale banku. Jednakże okoliczności jakie opisał e oskarżony bezspornie wskazują na jego udział w procederze i świadczą o tym, że miał on świadomość, że podejmuje się działań niezgodnych z prawem. Nie sposób bowiem uznać, że zupełnie nieświadomie udał się do banku, założył konto bankowe na swoje nazwisko i nie miał żadnych podejrzeń, że może ono być wykorzystane do nieuczciwych celów. Reasumując, Sąd nie znalazł podstaw żeby zakwestionować treść wyjaśnień oskarżonego w zakresie przebiegu i chronologii zarzuconego mu czynu, jednakże jego zachowanie polegające na udostępnieniu własnego numeru rachunku bankowego wskazuje, że pomógł innym osobom w dokonaniu czynu zabronionego.

Sąd obdarzył walorem wiarygodności wyjaśnienia współoskarżonego w sprawie głównej S. K., który wskazał, że na dane H. S. brane były pożyczki przez Internet. Współoskarżony opisał, że udał się dnia 20 sierpnia 2013 r. wraz z H. S. do banku (...) S.A, gdzie ten podpisał umowę na założenie konta bankowego, a następnie S. K. dokonywał przelewów do firm oferujących kredyty w postaci tzw. „chwilówek” celem weryfikacji danych właściciela konta zaciągając kolejno pożyczki i uzyskiwał w ten sposób korzyść majątkową.

Sąd uznał również za wiarygodne wyjaśnienia współoskarżonego A. B., które składał w sprawie głównej. Mężczyzna potwierdził obraz sytuacji przedstawiany przez S. K. oraz H. S.. Wskazał bowiem, że był z nimi dnia 20 sierpnia 2013 r. w banku (...) S.A., ale nie wchodził do środka i nie był stanie uszczegółowić dokładnego przebiegu tego zdarzenia. Świadek ten nie brał bezpośredniego udziału w zdarzeniu stanowiącym przedmiot osądu w niniejszym postępowaniu, nie wniósł istotnych okoliczności dla ustaleń faktycznych, niemniej jego zeznania wspierają pośrednio ustalenia faktyczne bowiem potwierdził, że wskazani mężczyźni udali się 20 sierpnia 2013 r. wspólnie do banku.

Oceniając zeznania pozostałych świadków- pracowników firm udzielających pożyczek, tj. P. S., M. D., K. R., P. O., A. Ł., R. R., F. R., Ł. S., E. K., K. P., C. K. Sąd uznał je za wiarygodne. Opisali oni dokładnie na czym polega i jak przebiega zaciąganie przedmiotowych pożyczek. Ich zeznania korelują z wyjaśnieniami oskarżonego oraz współoskarżonych w sprawie głównej, które Sąd co do zasady uznał za wiarygodne.

Sąd nie kwestionował również wiarygodności zgromadzonych w sprawie dowodów z dokumentów w postaci: zawiadomienie o popełnieniu przestępstwa (k. 1- 5 z sygn. akt VIII K 638/15), załączniki do zawiadomienia (k. 8 – 83 z sygn. akt VIII K 638/15), pismo (...) Sp. z o.o. (k. 457 z sygn. akt VIII K 638/15), pismo (...) Sp. z o.o. (k. 458- 549 z sygn. akt VIII K 638/15), pismo OKMoney z załącznikami (k. 466- 479 z sygn. akt VIII K 638/15), pismo VIA SMS PL (...). z o.o. (k. 485 z sygn. akt VIII K 638/15 ), pismo W..pl (...). z o.o. (k. 486- 491 z sygn. akt VIII K 638/15), dane dotyczące numeru IP (k. 492- 495 z sygn. akt VIII K 638/15 ), załączniki do protokołu przesłuchanie świadka M. D. (k. 505- 517 z sygn. akt VIII K 638/15 ), załączniki do protokołu przesłuchania świadka A. Ł. (k. 557- 561 z sygn. akt VIII K 638/15 ), pismo (...) Sp. z o.o. (k. 565 z sygn. akt VIII K 638/15), pismo (...) Sp. z o.o. (k. 566 z sygn. akt VIII K 638/15), pismo L..pl (...). z o.o. (k. 568 z sygn. akt VIII K 638/15), pismo (...) Sp. z o.o. (k. 569- 572 z sygn. akt VIII K 638/15), pismo (...) S.A. (k. 575- 576 z sygn. akt VIII K 638/15), wykaz transakcji na rachunku (...) (k. 577 z sygn. akt VIII K 638/15), pismo (...) S.A. (k. 582 z sygn. akt VIII K 638/15), umowa rachunku bankowego (...) S.A. (k. 583 z sygn. akt VIII K 638/15), pismo (...) Sp. z o.o. (k. 620 z sygn. akt VIII K 638/15).

H. S. został oskarżony o to, że w dniu 20 sierpnia 2013 roku w Ł. i P., w zamiarze by S. K. doprowadził podmioty gospodarcze udzielając pożyczek gotówkowych za pośrednictwem sieci Internet, ułatwił mu dokonanie tego czynu w ten sposób, że zawarł umowę rachunku bankowego w Banku (...).P. S.A. Oddział w Ł., a następnie przekazał S. K. dokumenty i dane niezbędne do korzystania z wymienionego rachunku za pośrednictwem sieci Internet oraz kopię dowodu osobistego, tj. o czyn z art. 18 § 3 k.k. w zw. z art. 286 § 1 k.k.

Sąd dokonując analizy i swobodnej oceny całokształtu zebranych w sprawie dowodów uznał, że swoim postępowaniem oskarżony H. S. dopuścił się popełnienia czynu w formie pomocnictwa do popełnienia występku z art. 286 § 1 k.k. Zebrane w sprawie dowody pozwoliły dokonać niezbędnych i bezspornych ustaleń faktycznych, które wskazują wprost na winę oskarżonego.

Dla zaistnienia przestępstwa określonego w art. 286 § 1 k.k. niezbędnym jest „motywowane celem korzyści majątkowej doprowadzenie innej osoby do niekorzystnego rozporządzenia mieniem przez wprowadzenie jej w błąd albo wyzyskanie błędu lub niezdolności do należytego pojmowania przedsiębranej czynności. Istota tego przestępstwa polega więc na posłużeniu się fałszem jako czynnikiem sprawczym, który ma doprowadzić pokrzywdzonego do podjęcia niekorzystnej decyzji majątkowej.” A. M., Kodeks Karny. Komentarz, LEX, 2007, wyd. IV.

Innymi słowy uznać należy, że sprawca, któremu zarzuca się popełnienie czynu określonego w art. 286 § 1 kk musi działać w taki sposób, żeby elementy przedmiotowe oszustwa mieściły się w świadomości sprawcy i muszą być objęte jego wolą. Sprawca nie tylko musi chcieć uzyskać korzyść majątkową, lecz musi także chcieć w tym celu użyć określonego sposobu działania lub zaniechania. [...] Oszustwo z punktu widzenia znamion strony podmiotowej może być bowiem popełnione wyłącznie z zamiarem bezpośrednim, szczególnie zabarwionym (kierunkowym - dolus coloratus), obejmującym zarówno cel, jak i sposób działania sprawcy” (zob. wyrok SN z 22 listopada 1973 r., III KR 278/73, OSNPG 1974, nr 7, poz. 81), (Barczak - Oplustil Agnieszka [...], Komentarz, Zakamycze 2006).

W art. 18 k.k. zawarte zostały natomiast zjawiskowe formy popełnienia czynu zabronionego. Jedną z takich form jest przewidziane w art. 18 § 3 k.k. zarzucone oskarżonym pomocnictwo, które polega na ułatwieniu innej osobie popełnienia czynu zabronionego. Pomocnictwo musi realnie ułatwiać sprawcy popełnienie czynu. W art. 18 § 3 k.k. wskazane zostały typowe formy pomocnictwa, jakimi są: dostarczenie narzędzia, środka przewozu, a także udzielenie rady lub informacji, przy czym wyliczenie to ma charakter przykładowy. Ułatwienie popełnienia czynu zabronionego musi mieć miejsce przed jego realizacją albo najpóźniej w jej trakcie. Podkreślić należy, że pomocnictwo możliwe jest zarówno w zamiarze bezpośrednim, jak i ewentualnym. Zatem w realiach niniejszej sprawy, by móc przypisać oskarżonemu odpowiedzialność karną niezbędne jest wykazanie, iż chciał on lub co najmniej godził się na to, że swoim zachowaniem ułatwi innej osobie popełnienie czynu zabronionego.

Pomocnictwo, jest postacią zjawiskową przestępstwa. Swój sens czerpie z samej realizacji znamion tej postaci i wyobrażenia sobie przez pomocnika czynu zabronionego określonego typu, którego popełnienie przez inną osobę ma zamiar ułatwić. Nie jest potrzebne dla odpowiedzialności karnej pomocnika wystąpienie w rzeczywistości sprawstwa. Osoba, której pomocnik miał zamiar ułatwić dokonanie czynu zabronionego, może odstąpić od zamiaru jego dokonania przed uzewnętrznieniem tego zamiaru. Pomocnictwo jest więc dokonane już w chwili zrealizowania wszystkich znamion tej postaci zjawiskowej, a nie w chwili dokonania czynu zabronionego, który był objęty zamiarem udzielającego pomocy. Pomocnictwo jest więc zawsze postacią bezskutkową popełnienia przestępstwa (przestępstwo formalne). Należy zauważyć także, że strona podmiotowa pomocnictwa obejmuje obie postacie umyślności: zamiar bezpośredni i ewentualny. Ten ostatni uwzględniono dlatego, że pomocnik może nie być w pełni poinformowany o zamiarze sprawcy i jedynie może przewidywać możliwość popełnienia przez niego przestępstwa, na co się godzi, skoro udziela pomocy.

Przenosząc powyższe rozważania na grunt ustaleń niniejszej sprawy, Sąd biorąc pod uwagę całokształt materiału dowodowego stwierdził, że oskarżony dopuścił się czynu zabronionego w formie pomocnictwa do przestępstwa z art. 286 § 1 k.k. Oskarżony dostarczył S. K. narzędzia w postaci udostępnienia mu numeru swojego konta. Sprawca posłużył się wskazanym przez niego numerem i wyłudził pożyczki. Oskarżony miał uzyskać za udostępnienie konta pieniądze, jednakże nigdy ich nie otrzymał od sprawcy.

Ponadto przyjmując, iż czyn H. S. wypełnia znamiona pomocnictwa do popełniania czynu zabronionego przez inną osobę należało ocenić stopień jego świadomości i zamiaru popełnienia przez inną osobę czynu zabronionego. Materiał dowodowy nie wskazuje na okoliczność, że oskarżony wiedział jaki czyn ma zostać popełniony oraz jaki ma być w szczególności jego udział w popełnionym oszustwie. Dowody wskazują, że działanie oskarżonego polegało na udostępnieniu numeru rachunku w banku (...) S.A. w niewiadomym celu. Nie mniej nie sposób pominąć okoliczności, iż oskarżony obejmował swoją świadomością że pomaga innym osobom w popełnianiu czynu przestępnego. Nie sposób przyjąć, mając na względzie zasady racjonalnego rozumowania, że oskarżony nie obejmował swoją świadomością, iż pomaga w przestępstwie.

Końcowo zważyć należy, że przestępstwa tego typu w okresie ostatnich lat mają charakter nagminny i są szeroko nagłaśniane w mediach. Okoliczności tego typu czynów są chętnie przedstawiane w środkach masowego przekazu, w związku z czym nie sposób przyjąć, mając na względzie zasady doświadczenia życiowego, że oskarżony nie zetknął się dotychczas z takimi informacjami. Powinien zatem ostrożniej godzić się na udzielanie pomocy innym osobom, a nie bezrefleksyjnie podawać im swój numer konta.

Nie ma zatem wątpliwości, że oskarżony dopuścił się przypisanego mu czynu i na podstawie art. 19 § 1 k.k. w zw. z art. 286 § 1 k.k. Sąd wymierzył mu karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności. Przy tym biorąc pod uwagę, że oskarżony dopuścił się również innych czynów przestępnych, Sąd połączył niniejszą karę na podstawie art. 85 § 1 k.k. w zw. z art. 91 § 2 k.k. i wymierzył oskarżonemu jako karę łączna, karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności, stosując przy tym w oparciu o art. 69 § 1 i § 2 k.k. dobrodziejstwo warunkowego zawieszenia wykonania kary. Ustalając okres próby, Sąd kierował się stopniem pewności prognozy kryminologicznej względem oskarżonego. Właściwości osobiste oraz zachowanie się oskarżonego przed popełnieniem przestępstwa pozwalają przypuszczać, że nie popełni on ponownie przestępstwa. Nadto oskarżony przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu, co było również okolicznością łagodzącą. Zdaniem Sądu zachodzą podstawy do przyjęcia pozytywnej prognozy wobec oskarżonego, dlatego okres próby w wymiarze 3 (trzech) lat jest w ocenie Sądu wystarczający do weryfikacji jej trafności.

Przy wymiarze kary, Sąd kierował się zasadami określonymi w rozdziale VI kodeksu karnego, w szczególności w przepisach art. 53 k.k., wnikliwie analizował zarówno elementy przedmiotowe, jak i podmiotowe czynu, z troską, aby wymiar kar spełnił poczucie społecznej sprawiedliwości kary, był adekwatny do stopnia winy oskarżonego, jak również osiągnął cele zapobiegawcze i wychowawcze kary. Kara orzeczona za czyn z art. 286 § 1 k.k. plasuje się w dolnych granicach ustawowego zagrożenia, a biorąc pod uwagę dotychczasowy sposób życia oskarżonego, kara ta nie jest niewspółmiernie surowa, przy czym w ocenie Sądu, nie jest również karą nazbyt łagodną.

Ustalając wymiar kary Sąd miał też szczególnie na względzie stopień społecznej szkodliwości czynu. Przy tym stopień winy w popełnionym przestępstwie Sąd uznał za umiarkowany. Należy także podkreślić, iż w momencie dokonania przypisanego czynu zabronionego oskarżony miał niczym niezakłóconą możliwość podjęcia decyzji i zachowania się w sposób zgodny z prawem. Nie zaszła także żadna z okoliczności wyłączająca winę czy bezprawność jego czynu.

W ocenie Sądu orzeczona wobec oskarżonego kara pozbawienia wolności, pozwoli na uzyskanie właściwego oddziaływania wychowawczego i zapobiegawczego w stosunku do oskarżonego oraz spełni swoją funkcję sprawiedliwościową.

Na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. Sąd zwolnił oskarżonego od zapłaty kosztów sądowych uznając, że ich uiszczenie byłoby dla niego zbyt uciążliwe ze względu na sytuację majątkową