Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 17 września 2013r.

Sąd Okręgowy w Lublinie w XI Wydziale Karnym-Odwoławczym

w składzie: Przewodniczący: SSO Arkadiusz Śmiech

Sędziowie: SO Katarzyna Żmigrodzka

SR Dorota Saczewa (del. do SO) - spr.

Protokolant: prot. Katarzyna Zabielska

przy udziale Prokuratora Krzysztofa Rubika

po rozpoznaniu w dniu 17 września 2013 r.

sprawy T. K.

oskarżonego z art. 280 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 2 k.k. i in.

na skutek apelacji wniesionych przez oskarżonego i jego obrońcę

od wyroku Sądu Rejonowego w Chełmie

z dnia 19 marca 2013 r. sygn. akt VII K 689/11

uchyla zaskarżony wyrok i sprawę oskarżonego T. K. w zakresie czynów zarzucanych w pkt I - V przekazuje Sądowi Rejonowemu w Chełmie do ponownego rozpoznania.

Sygn. akt XI Ka 696/13

UZASADNIENIE

Prokurator Rejonowy w Chełmie oskarżył:

T. K. o to, że:

I. w dniu 19 marca 2011r. w m. S. działając wspólnie i w porozumieniu z D. W., A. W., będąc uprzednio skazany w warunkach określonych w art. 64 § 1 k.k. w ciągu 5 lat po odbyciu łącznie kary 2 lat i 8 miesięcy pozbawienia wolności tj. części ostatniej kary orzeczonej wyrokiem Sądu Okręgowego w Lublinie sygn. akt IV K 164/02 w wysokości 4 lat pozbawienia wolności dokonał rozboju na osobie A. S. w ten sposób, że po uprzednim doprowadzeniu do stanu bezbronności poprzez uderzenie w głowę nieustalonym przedmiotem oraz kopaniem po całym ciele dokonał zaboru pieniędzy w kwocie 530 zł, na jego szkodę, tj. o czyn z art. 280 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 2 k.k.

II. w lipcu 2010r. daty bliżej nieustalonej w m. S. działając wspólnie i w porozumieniu z A. M., będąc uprzednio skazany w warunkach określonych w art. 64 § 1 k.k. w ciągu 5 lat po odbyciu łącznie kary 2 lat i 8 miesięcy pozbawienia wolności tj. części ostatniej kary orzeczonej wyrokiem Sądu Okręgowego w Lublinie sygn. akt IV K 164/02 w wysokości 4 lat pozbawienia wolności, dokonał rozboju na osobie A. S. w ten sposób, że po uprzednim doprowadzeniu do stanu bezbronności poprzez przewrócenie pokrzywdzonego i uderzenie pokrzywdzonego o betonowe podłoże oraz przytrzymywanie za nogi dokonał zaboru pieniędzy w kwocie 1000 zł, na jego szkodę, tj. o czyn z art. 280 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 2 k.k.

III. w lipcu 2010r. daty bliżej nieustalonej w m. S. działając wspólnie i w porozumieniu z A. M., będąc uprzednio skazany w warunkach określonych w art. 64 § 1 k.k. w ciągu 5 lat po odbyciu łącznie kary 2 lat i 8 miesięcy pozbawienia wolności tj. części ostatniej kary orzeczonej wyrokiem Sądu Okręgowego w Lublinie sygn. akt IV K 164/02 w wysokości 4 lat pozbawienia wolności, dokonał rozboju na osobie F. W. w ten sposób, że po uprzednim doprowadzeniu do stanu bezbronności poprzez bicie pięściami dokonał zaboru pieniędzy w kwocie 200 zł, na jego szkodę, tj. o czyn z art. 280 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 2 k.k.

IV. w dniu 21 marca 2011r. w m. S. działając wspólnie i w porozumieniu z K. W. i D. W., w ciągu 5 lat po odbyciu co najmniej 6 miesięcy pozbawienia wolności za umyślne przestępstwo podobne, za które był już skazany wyrokiem, dokonał pobicia M. W. poprzez uderzenie go twardym przedmiotem w głowę oraz kopanie po całym ciele, czym narazili go na bezpośrednie nastąpienie skutku określonego w art. 156 § 1 k.k. lub 157 § 1 k.k.

tj. o przestępstwo z art. 158 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.

V. daty bliżej nieokreślonej w miesiącu marcu 2011r. w m. S. działając wspólnie i w porozumieniu z K. D. i D. W., będąc uprzednio skazany w warunkach określonych w art. 64 § 1 k.k. w ciągu 5 lat po odbyciu łącznie kary 2 lat i 8 miesięcy pozbawienia wolności tj. części ostatniej kary orzeczonej wyrokiem Sądu Okręgowego w Lublinie sygn. akt IV K 164/02 w wysokości 4 lat pozbawienia wolności, dokonał rozboju na osobie L. J. w ten sposób, że po uprzednim doprowadzeniu do stanu bezbronności poprzez uderzenie butelką w głowę, bił pięściami po całym ciele, a także splądrowaniu mieszkania dokonał zaboru pieniędzy w kwocie 400 zł oraz zniszczenia mienia na kwotę 470 zł na jego szkodę. tj. o czyn z art. 280 § 1 k.k. w zb. z art. 288 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 64 § 2 k.k.

VI. w okresie od stycznia do marca 2011r. w m. S., działając wspólnie i w porozumieniu z A. M., będąc uprzednio skazany w warunkach określonych w art. 64 § 1 k.k. w ciągu 5 lat po odbyciu łącznie kary 2 lat i 8 miesięcy pozbawienia wolności tj. części ostatniej kary orzeczonej wyrokiem Sądu Okręgowego w Lublinie sygn. akt IV K 164/02 w wysokości 4 lat pozbawienia wolności, czynem ciągłym w krótkich odstępach czasu i z góry powziętego zamiaru, kilkakrotnie dokonywał rozboju na osobie K. S. w ten sposób, że grożąc natychmiastowym użyciem przemocy dokonywał zaboru kwot po 10-20 zł, na jego szkodę, tj. o czyn z art. 280 § 1 k.k. w zw. z art. 12 § k.k. w zw. z art. 64 § 2 k.k.

A. M. o to, że:

I. w lipcu 2010r. daty bliżej nieustalonej w m. S. działając wspólnie i w porozumieniu z T. K. dokonał rozboju na osobie A. S. w ten sposób, że po uprzednim doprowadzeniu do stanu bezbronności poprzez przewrócenie pokrzywdzonego i uderzenie jego głową o betonowe podłoże oraz przytrzymywanie za nogi dokonał zaboru pieniędzy w kwocie 1000 zł, na jego szkodę, tj. o czyn z art. 280 § 1 k.k.

II. w lipcu 2010r. daty bliżej nieustalonej w m. S. działając wspólnie i w porozumieniu z T. K. dokonał rozboju na osobie F. W. w ten sposób, że po uprzednim doprowadzeniu do stanu bezbronności poprzez bicie pięściami dokonał zaboru pieniędzy w kwocie 200 zł, na jego szkodę, tj. o czyn z art. 280 § 1 k.k.

III. w okresie od stycznia do marca 2011r. w m. S., działając wspólnie i w porozumieniu z T. K., czynem ciągłym w krótkich odstępach czasu i z góry powziętego zamiaru, kilkakrotnie dokonywał rozboju na osobie K. S. w ten sposób, że grożąc natychmiastowym użyciem przemocy dokonywał zaboru kwot po 10-20 zł, na jego szkodę, tj. o czyn z art. 280 § 1 k.k. w zw. z art. 12 § 1 k.k.

A. W. o to, że:

w dniu 19 marca 2011r. w S. pow. (...) działając wspólnie i w porozumieniu z D. W. i T. K. dokonała rozboju na osobie A. S. w ten sposób, że po uprzednim doprowadzeniu pokrzywdzonego do stanu bezbronności poprzez uderzenie w głowę nieustalonym przedmiotem oraz kopanie po całym ciele dokonała zaboru pieniędzy w kwocie 530 zł, na jego szkodę,

tj. o czyn z art. 280 § 1 k.k.

K. D. o to, że:

daty dziennej bliżej nieustalonej w marcu 2011r. w S. pow. (...), działając wspólnie i w porozumieniu z D. W. i T. K. dokonał rozboju na osobie L. J. w ten sposób, że po uprzednim doprowadzeniu do stanu bezbronności poprzez uderzenie butelką w głowę, bicie pięściami po całym ciele, a także splądrowaniu mieszkania zabrał w celu przywłaszczenia pieniądze w kwocie 400 zł oraz zniszczył mienie na kwotę 470 zł na szkodę pokrzywdzonego L. J., tj. o czyn z art. 280 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k.

Wyrokiem z dnia 19 marca 2013r. wydanym w sprawie sygn. akt VII K 689/11 Sąd Rejonowy w Chełmie:

I. oskarżonego T. K. uznał za winnego tego, że działając w podobny sposób, w krótkich odstępach czasu dopuścił się ciągu przestępstw:

- w lipcu 2010 roku, daty bliżej nieustalonej w miejscowości S., pow. (...) będąc uprzednio skazany w warunkach określonych w art. 64 § 1 k.k., po odbyciu łącznie co najmniej kary roku pozbawienia wolności, w ciągu 5 lat po odbyciu ostatniej kary pozbawienia wolności, popełnił ponownie umyślne przestępstwo rozboju, w ten sposób, iż w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, działając wspólnie i w porozumieniu z A. M., dokonał zaboru w celu przywłaszczenie cudzej rzeczy ruchomej, używając przy tym przemocy wobec A. S. w ten sposób, że po przewróceniu pokrzywdzonego i uderzaniu pokrzywdzonego o betonowy stolik oraz przytrzymywanie za nogi dokonał zaboru pieniędzy w kwocie 1 000,00 ( tysiąc ) zł na szkodę pokrzywdzonego, czym oskarżony T. K. wyczerpał znamiona przestępstwa z art. 280 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 2 k.k.

- w lipcu 2010 roku, daty bliżej nieustalonej w miejscowości S., pow. (...) będąc uprzednio skazany w warunkach określonych w art. 64 § 1 k.k., po odbyciu łącznie co najmniej kary roku pozbawienia wolności, w ciągu 5 lat po odbyciu ostatniej kary pozbawienia wolności, popełnił ponownie umyślne przestępstwo rozboju, w ten sposób, iż w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, działając wspólnie i w porozumieniu z A. M. dokonał zaboru w celu przywłaszczenie cudzej rzeczy ruchomej, używając przemocy wobec F. W. w ten sposób, że po uderzaniu pokrzywdzonego pięściami dokonał zaboru pieniędzy w kwocie 200,00 (dwieście ) zł na szkodę pokrzywdzonego, czym oskarżony T. K. wyczerpał znamiona przestępstwa z art. 280 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 2 k.k.

i za to na podstawie art. 280 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 2 k.k. w zw. z art. 91 § 1 k.k. wymierzył oskarżonemu T. K. karę 4 ( czterech ) lat i 6 ( sześciu ) miesięcy pozbawienia wolności oraz na podstawie art. 33 § 2 k.k. karę grzywny w wymiarze 80 (osiemdziesięciu ) stawek dziennych, ustalając na podstawie art. 33 § 3 k.k. wysokość stawki dziennej na kwotę 10,00 ( dziesięć ) zł;

II. oskarżonego T. K. uznał za winnego tego, że w dniu 19 marca 2011 roku w miejscowości S., pow. (...) będąc uprzednio skazany w warunkach określonych w art. 64 § 1 k.k., po odbyciu łącznie co najmniej kary roku pozbawienia wolności, w ciągu 5 lat po odbyciu ostatniej kary pozbawienia wolności, popełnił ponownie umyślne przestępstwo rozboju, w ten sposób, iż w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, działając wspólnie i w porozumieniu z D. W. i A. W. dokonał zaboru w celu przywłaszczenia cudzej rzeczy ruchomej, używając przemocy wobec A. S. w ten sposób, iż po uderzeniu pokrzywdzonego w głowę nieustalonym przedmiotem oraz kopaniu po całym ciele dokonał zaboru pieniędzy w kwocie 530,00 (pięćset trzydzieści ) zł na szkodę pokrzywdzonego, czym oskarżony T. K. wyczerpał znamiona przestępstwa z art. 280 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 2 k.k. art. i za to na podstawie art. 280 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 2 k.k. wymierzył oskarżonemu T. K. karę 3 ( trzech ) lat i 2 ( dwóch ) miesięcy pozbawienia wolności oraz na podstawie art. 33 § 2 k.k. karę grzywny w wymiarze 80 (osiemdziesięciu) stawek dziennych ustalając wysokości stawki dziennej grzywy na podstawie art. 33 § 3 k.k. na kwotę 10,00 ( dziesięciu ) zł;

III. oskarżonego T. K. uznał za winnego tego, że w dniu 21 marca 2011 roku w miejscowości S., pow. (...), będąc uprzednio skazany za przestępstwo umyślne na karę pozbawienia wolności, w ciągu 5 lat po odbyciu co najmniej 6 miesięcy kary pozbawiania wolności orzeczonej za przestępstwo podobne, działając wspólnie i w porozumieniu z K. W. i D. W. wziął udział w pobiciu M. W. polegającego na uderzeniu pokrzywdzonego nieustalonym przedmiotem w głowę, zadawaniu pokrzywdzonemu ciosów pięściami oraz kopaniu nogami pokrzywdzonego po całym ciele, w którym narażono pokrzywdzonego na bezpośrednie niebezpieczeństwo utraty życia, czym oskarżony T. K. wyczerpał dyspozycję art. 158 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. i za to na podstawie art. 158 § 1 k.k. wymierzył oskarżonemu T. K. karę 2 ( dwóch ) lat pozbawienia wolności;

IV. oskarżonego T. K. uznał za winnego tego, że okresie od 01 marca do 22 marca 2011 roku daty dokładnej nieustalonej, w miejscowości S., pow. (...) będąc uprzednio skazany w warunkach określonych w art. 64 § 1 k.k., po odbyciu łącznie co najmniej kary roku pozbawienia wolności, w ciągu 5 lat po odbyciu ostatniej kary pozbawienia wolności, popełnił ponownie umyślne przestępstwo rozboju, w ten sposób, iż działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wspólnie i w porozumieniu z K. D. i D. W., zabrał w celu przywłaszczenia cudze mienie, używając przemocy wobec L. J., w ten sposób, że po uderzeniu go w głowę pustą butelką, biciu pięściami po całym ciele, a także zniszczeniu przedmiotów wyposażenia mieszkania dokonał zaboru pieniędzy, czapki oraz zegarka o łącznej wartości 470,00 zł (czterysta siedemdziesiąt ) zł powodując przy tym umyślne zniszczenie mienia na kwotę 500,00 (pięćset) zł na szkodę pokrzywdzonego L. J. czym oskarżony T. K. wyczerpał znamiona przestępstwa z art. 280 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 2 k.k. w zb. z art. 288 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. i za to na podstawie art. 280 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 2 k.k. w zw. z art. 11 § 3 k.k. wymierzył oskarżonemu T. K. karę 3 ( trzech ) lat i 4 ( czterech ) miesięcy pozbawienia wolności oraz na podstawie art. 33 § 2 k.k. karę grzywny w wymiarze 80 (osiemdziesięciu) stawek dziennych ustalając wysokości stawki dziennej grzywy na podstawie art. 33 § 3 k.k. na kwotę 10,00 (dziesięciu) złotych ;

V. oskarżonego T. K. uniewinnił od popełnienia zarzucanego mu w pkt VI aktu oskarżenia przestępstwa z art. 280 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 64 § 2 k.k; VI. oskarżonego A. M. uznał za winnego tego, że działając w podobny sposób, w krótkich odstępach czasu dopuścił się ciągu przestępstw:

- w lipcu 2010 roku, daty bliżej nieustalonej w miejscowości S., pow. (...) działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wspólnie i w porozumieniu z T. K. dokonał zaboru w celu przywłaszczenie cudzej rzeczy ruchomej, używając przemocy wobec A. S. w ten sposób, że po przewrócenie pokrzywdzonego i uderzaniu pokrzywdzonego o betonowy stolik oraz przytrzymywanie za nogi dokonał zaboru pieniędzy w kwocie 1 000,00 ( tysiąc ) zł, na szkodę pokrzywdzonego, czym oskarżony A. M. wyczerpał znamiona przestępstwa z art. 280 § 1 k.k.

- w lipcu 2010 roku, daty bliżej nieustalonej w miejscowości S., pow. (...), w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, działając wspólnie i w porozumieniu z T. K. dokonał zaboru w celu przywłaszczenie cudzej rzeczy ruchomej, używając przemocy wobec F. W., w ten sposób, że po uderzaniu pokrzywdzonego pięściami dokonał zaboru pieniędzy w kwocie 200,00 (dwieście ) zł na szkodę pokrzywdzonego, czym oskarżony A. M. wyczerpał znamiona przestępstwa z art. 280 § 1 k.k. i za to na podstawie art. 280 § 1 k.k. w zw. z art. 91 § 1 k.k. wymierzył oskarżonemu A. M. karę 3 ( trzech ) lat i 4 (czterech ) miesięcy pozbawienia wolności oraz na podstawie art. 33 § 2 k.k. karę grzywny w wymiarze 70 ( siedemdziesięciu ) stawek dziennych ustalając na podstawie art. 33 § 3 k.k. wysokość stawki dziennej na kwotę 10,00 (dziesięć ) zł;

VII. oskarżonego A. M. uniewinnił od popełnienia zarzucanego mu przestępstwa z pkt III aktu oskarżenie z art. 280 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k;

VIII. oskarżoną A. W.uznał za winną tego, że w dniu 19 marca 2011 roku w miejscowości S., pow. (...), w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, działając wspólnie i w porozumieniu z D. W.i T. K.dokonała zaboru w celu przywłaszczenie cudzej rzeczy ruchomej, używając przemocy wobec A. S., w ten sposób, iż po uderzeniu pokrzywdzonego w głowę nieustalonym przedmiotem oraz kopaniu po całym ciele dokonała zaboru pieniędzy w kwocie 530,00 (pięćset trzydzieści) zł na szkodę pokrzywdzonego, czym oskarżona A. W. wyczerpała znamiona przestępstwa z art. 280 § 1 k.k. i za to na podstawie art. 280 § 1 k.k. wymierzył jej karę 2 (dwóch ) lat pozbawienia wolności oraz na podstawie art. 33 § 2 k.k. karę grzywny w wymiarze 60 (sześćdziesięciu ) stawek dziennych ustalając wysokości stawki dziennej grzywy na podstawie art. 33 § 3 k.k. na kwotę 10,00 (dziesięciu) złotych;

IX. oskarżonego K. D. uznał za winnego tego, że w okresie od 01 marca do 22 marca 2011 roku daty dokładnej nieustalonej, w miejscowości S., pow. (...), działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wspólnie i w porozumieniu z T. K. i D. W., zabrał w celu przywłaszczenia cudze mienie, używając przemocy wobec L. J., w ten sposób, że po uderzeniu go w głowę pustą butelką, biciu pięściami po całym ciele, a także zniszczeniu przedmiotów wyposażenia mieszkania dokonał zaboru pieniędzy, czapki oraz zegarka o łącznej wartości 470,00 zł (czterysta siedemdziesiąt ) zł powodując przy tym umyślne zniszczenie mienia na kwotę 500,00 (pięćset) zł na szkodę pokrzywdzonego L. J., czym oskarżony K. D. wyczerpał znamiona przestępstwa z art. 280 § 1 k.k. w zb. z art. 288 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. i za to na podstawie art. 280 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 3 k.k. wymierzył mu karę 2 ( dwóch ) lat pozbawienia wolności oraz na podstawie art. 33 § 2 k.k. karę grzywny w wymiarze 80 (osiemdziesięciu) stawek dziennych ustalając wysokości stawki dziennej grzywny na podstawie art. 33 § 3 k.k. na kwotę 10,00 (dziesięciu) złotych;

X. na podstawie art. 91 § 2 k.k. połączył orzeczone wobec oskarżonego T. K. w pkt I, II, III i IV kary pozbawienia wolności i jako łączną wymierzył mu karę 5 (pięciu ) lat i 10 (dziesięciu ) miesięcy pozbawienia wolności;

XI. na podstawie 91 § 2 k.k. połączył orzeczone wobec oskarżonego T. K. w pkt I, II, III i IV kary grzywny i jako łączną wymierzył mu karę 110 ( stu dziesięciu) stawek dziennych ustalając wysokość stawki dziennej na podstawie art. 33 § 3 k.k. na kwotę 10,00 ( dziesięć ) zł;

XII. na podstawie art. 63 § 1 k.k. na poczet orzeczonej wobec oskarżonego T. K. kary łącznej pozbawienia wolności zaliczył okres rzeczywistego pozbawienia wolności oskarżonego od dnia 23 marca 2011 roku do dnia 19 marca 2013 roku przyjmując jeden dzień pozbawienia wolności za równoważny jednemu dniowi kary pozbawienia wolności i karę pozbawienia wolności uznał w tym zakresie za wykonaną;

XIII. na podstawie art. 63 § 1 k.k. na poczet orzeczonej wobec oskarżonego A. M. kary pozbawienia wolności zaliczył okres rzeczywistego pozbawienia wolności oskarżonego od dnia 23 marca 2011 roku do dnia 19 marca 2013 roku przyjmując jeden dzień pozbawienia wolności za równoważny jednemu dniowi kary pozbawienia wolności i karę pozbawienia wolności uznał w tym zakresie za wykonaną;

XIV. na podstawie art. 69 § 1 i 2 k.k. i art. 70 § 2 k.k. warunkowo zawiesił wykonanie orzeczonej A. W. kary pozbawienia wolności na okres próby 5 (pięciu) lat;

XV. na podstawie art. 69 § 1 i 2 k.k. i art. 70 § 1 pkt 1 k.k. warunkowo zawiesił wykonanie orzeczonej oskarżonemu K. D. kary pozbawienia wolności na okres próby 5 (pięciu ) lat;

XVI. na podstawie art. 73 § 2 k.k. oddał oskarżoną A. W. w okresie próby pod dozór kuratora sądowego;

XVII. na podstawie art. 73 § 1 k.k. oddał oskarżonego K. D. w okresie próby pod dozór kuratora sądowego;

XVIII. na podstawie art. 46 § 2 k.k. w związku z popełnieniem przez oskarżonego T. K., przypisanego mu przestępstwa z pkt III orzekł wobec oskarżonego nawiązkę w wysokości 400,00 ( czterysta ) złotych na rzecz pokrzywdzonego M. W.;

XIX. na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. zwolnił oskarżonych: T. K., A. M., A. W. i K. D. od kosztów sądowych, z których wydatkami postępowania obciążył Skarb Państwa.

Apelacje od tego wyroku wnieśli oskarżony T. K. i jego obrońca.

Obrońca T. K. zaskarżył wyrok w części dotyczącej uznania oskarżonego winnym zarzucanych czynów. Na podstawie art. 427 i 438 pkt 2 i 3 k.p.k. wyrokowi temu zarzucił:

1). obrazę przepisów prawa procesowego, mianowicie art. 2 § 1 pkt 1, art. 4, art. 5 oraz art. 7 i art. 410 k.p.k. polegającą na nieuwzględnieniu wszystkich ujawnionych w toku przewodu sądowego i mających znaczenie dla rozstrzygnięcia sprawy dowodów, nienależytej analizie dowodów i ich jednostronnej ocenie, poczynienie ustaleń o ogólnikowe i tendencyjne, niekorzystne dla oskarżonego zeznania świadka z postępowania przygotowawczego, przy jednoczesnym nieuwzględnieniu okoliczności korzystnych dla oskarżonego, to jest jego wyjaśnień i zeznań świadków na rozprawie sądowej, nie dopuszczenie dowodu z zeznań świadków zgłoszonych przez A. M., bez należytego uzasadnienia takiego stanowiska, co miało oczywisty wpływ na treść wyroku i spowodowało niesłuszne uznanie, że oskarżony dopuścił się zarzucanych mu czynów,

2). błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę wyroku, polegający na uznaniu, że oskarżony dopuścił się zarzucanych czynów, wynikający z naruszenia powołanych przepisów prawa procesowego.

W konkluzji wniósł:

1). o zmianę zaskarżonego wyroku przez uniewinnienie oskarżonego od przedstawionych zarzutów aktu oskarżenia, albo

2). o uchylenie wyroku i przekazanie sprawy Sądowi I instancji do ponownego rozpoznania.

Oskarżony T. K. zaskarżył wyrok w części dotyczącej czynów z pkt I- V aktu oskarżenia. Treść apelacji wskazuje, iż zarzuca on Sądowi I instancji nieprawidłowe procedowanie, poczynienie błędnych ustaleń faktycznych oraz rażącą niewspółmierność orzeczonej kary pozbawienia wolności i wnosi o uchylenie zaskarżonego wyroku.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zawartym w apelacjach zarzutom, w tym obrazy art. 4, 5 § 2, 7 i 410 k.p.k. nie można odmówić słuszności. Jakkolwiek nie zasługiwał na uwzględnienie wniosek obrońcy o uniewinnienie oskarżonego, to skutkiem stwierdzonych uchybień musiało być uchylenie zaskarżonego wyroku w zakresie czynów zarzucanych T. K. w pkt I- V aktu oskarżenia i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi I instancji.

Z uwagi na zbieżność obu apelacji w zakresie podniesionych zarzutów, zostaną one omówione łącznie.

Sąd Rejonowy podczas rozpoznawania sprawy dopuścił się uchybień, które powodują, że zapadły wyrok w aktualnym stadium postępowania nie może się ostać. Sąd I instancji wadliwie przeprowadził postępowanie, dopuszczając się istotnej, mogącej rzutować na treść wyroku, obrazy przepisów prawa procesowego, nie wyjaśnił w sposób należyty wszystkich istotnych okoliczności. W efekcie poczynione przez sąd ustalenia faktyczne nie mogą zostać uznane za miarodajne.

Trafne są zwłaszcza te twierdzenia skarżących, które wskazują na dowolną, a momentami wręcz nielogiczną ocenę dowodów zaprezentowaną przez Sąd I instancji odnośnie czynów z pkt I i III aktu oskarżenia. Dotyczy to zwłaszcza zeznań pokrzywdzonego A. S.i świadka A. W. (1), które cechują zasadnicze wręcz sprzeczności jakich Sąd w żadnej mierze nie wyjaśnił, jak również zeznań pokrzywdzonego F. W., z których wbrew stanowisku Sądu Rejonowego nie wynika, że został zaatakowany przez T. K.. Analiza akt sprawy pozwala ponadto przyjąć, że postępowanie Sąd prowadził w sposób zbyt powierzchowny, nie dążąc należycie do wyjaśnienia wszystkich okoliczności sprawy, nie rozważając w sposób bezstronny, pełny i logiczny w przedmiocie okoliczności już ujawnionych, nie poddał też wszechstronnej analizie oraz prawidłowej ocenie całokształtu zgromadzonych dowodów. Postępowanie takie naruszyło przede wszystkim wymogi statuowane treścią art. 4 k.p.k. ale i również art. 7 k.p.k. statuującego zasadę swobodnej oceny dowodów.

Odnosząc się krytycznie do zaprezentowanej przez Sąd I instancji oceny dowodów w zakresie przypisanego T. K.rozboju dokonanego w dniu 19 marca 2011r. na osobie A. S.wskazać należy, iż organ ten w całości uznał za wiarygodne zarówno zeznania tego pokrzywdzonego, jak i A. W. (1)przyjmując, że relacje te wzajemnie się potwierdzają, tworząc spójną i logiczną całość, zaś występujące w nich drobne rozbieżności mają znaczenie drugorzędne. Tymczasem świadkowie ci opisali okoliczności zajścia w sposób zgoła odmienny. A. S.zeznał, iż to A. W. (1)uprzedził go, że może zostać zaatakowany przez oskarżonych. Z tego względu razem z nim i jego dziewczyną wyszedł z baru i od razu na terenie ogródka napadli go oskarżeni. W tych okolicznościach wymienieni niewątpliwie winni być naocznymi świadkami dokonanego na osobie pokrzywdzonego rozboju. Natomiast z zeznań A. W. (1)wynika, że opuścił lokal wcześniej, udał się do domu i nie widział zajścia, a dopiero po upływie około godziny przyszedł do niego pobity pokrzywdzony. Ponadto, A. S.podał, że oskarżeni zabrali mu z kieszeni spodni portfel z zawartością pieniędzy w kwocie 130 złotych oraz 400 złotych z kieszeni kurtki. Zaś A. W. (1)zeznał, iż pokrzywdzony jeszcze w barze oddał mu na przechowanie pusty portfel i 100 złotych. W tych warunkach Sąd Rejonowy, nie podejmując żadnej próby wyjaśnienia zaistniałych nieścisłości, poczynił wewnętrznie sprzeczne ustalenia przyjmując, iż A. W. (1)wziął od A. S.portfel, który następnie oskarżeni zabrali pokrzywdzonemu w trakcie rozboju.

Z aprobatą Sądu Okręgowego nie może spotkać się również stanowisko Sądu I instancji, iż dotychczas zebrane w sprawie dowody, w szczególności zeznania pokrzywdzonych F. W. i A. S., w sposób nie budzący wątpliwości wskazują, że T. K. w lipcu 2010r. dokonał rozboju na osobie F. W.. W tym zakresie sąd nie dał wiary wyjaśnieniom oskarżonego podając, że pozostają one w sprzeczności z zeznaniami pokrzywdzonego, który opisał sposób postępowania oskarżonego wskazując, że brał on udział w popełnionym na jego szkodę przestępstwie. Na obecnym etapie stanowisko takie jest nieuprawnione, bowiem przesłuchany w charakterze świadka F. W. zeznał, iż dniu zdarzenia sporo wypił, a gdy się ocknął miał rozbitą głowę i z kieszeni spodni zginęło mu 200 złotych. Nie pamięta, czy został pobity, czy sam się przewrócił. Natomiast towarzyszący mu wówczas A. S. podał, że po zaatakowaniu go przez K. i M. stracił przytomność i nie wie co działo się wówczas z F. W.. W tej sytuacji całkowicie dowolnym i nie znajdującym potwierdzenia w zgromadzonym materiale dowodowym jest pogląd Sądu Rejonowego co do przebiegu przedmiotowego zdarzenia.

Dodatkowo wskazać należy, iż przypisując oskarżonemu przestępstwo rozboju popełnione na szkodę L. J., Sąd Rejonowy w sposób nieuprawniony przyjął, iż przemoc stosowana wobec pokrzywdzonego polegała również na biciu go pięściami po całym ciele, powielając z tym zakresie opis czynu zawarty w akcie oskarżenia. Wskazany sposób działania nie posiada żadnego odzwierciedlenia w zeznaniach tego pokrzywdzonego, ani w innych zgromadzonych dowodach.

Reasumując stwierdzić należy, iż suma popełnionych przez Sąd Rejonowy uchybień prowadzi do konieczności uchylenia wyroku w zakresie czynów zarzucanych T. K. w pkt I- V aktu oskarżenia i przekazania tej sprawy do ponownego rozpoznania. Organ ten wadliwie przeprowadził postępowanie, nie dążąc należycie do usunięcia rozbieżności występujących w treści poszczególnych dowodów oraz pomiędzy nimi, a tym samym pełnego wyjaśnienia wszystkich istotnych okoliczności. Dopuścił się zatem obrazy szeregu przepisów postępowania, co niewątpliwie mogło mieć wpływ na treść końcowego rozstrzygnięcia.

Rozpoznając ponownie sprawę Sąd Rejonowy powtórzy postępowanie dowodowe we wskazanym powyżej zakresie, dbając o wyjaśnienie istotnych okoliczności, eliminując zaistniałe błędy i uchybienia. W toku rozprawy niezbędne jest w szczególności dokładne przesłuchanie A. S., A. W. (1)i F. W.na wskazane powyżej okoliczności, dążąc zarówno w drodze zadawania szczegółowych pytań, jak też przeprowadzenia stosownych konfrontacji do wyjaśnienia pojawiających się w ich relacjach sprzeczności, czy niedokładności. Celowym będzie również ustalenie danych kobiety, która w dniu 19 marca 2011r. przebywała w barze razem z A. W. (1)i przesłuchania jej w charakterze świadka na okoliczność przebiegu ich spotkania z pokrzywdzonym i zaistniałego rozboju. W oparciu o zgromadzony i należycie ujawniony materiał dowodowy, oceniony stosownie do wskazań art. 7 k.p.k., z uwzględnieniem uwag poczynionych powyżej, Sąd I instancji winien dokonać pełnych ustaleń faktycznych, przeprowadzić wnikliwą, wszechstronną jego analizę i ocenę. Jeżeli zaś zajdzie konieczność sporządzenia uzasadnienia wyroku, zadba o to, by spełniało ono wszystkie warunki określone w art. 424 k.p.k. a zwłaszcza by dawało możliwość dokonania pełnej merytorycznej kontroli zaskarżonego rozstrzygnięcia oraz prawidłowości rozumowania, które doprowadziło Sąd I instancji do określonych wniosków.

Mając powyższe na uwadze Sąd Okręgowy orzekł jak w sentencji.