Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Konin, dnia 27-10-2016 r.

Sąd Rejonowy w Koninie V Wydział Gospodarczy w następującym składzie:

Przewodniczący: SSR Iwona Szczepańska

Protokolant: p.o. sekretarz sądowy Malwina Lisowska

po rozpoznaniu w dniu 27-10-2016 r. w Koninie

na rozprawie

sprawy z powództwa (...) S.A. w W.

przeciwko M. O.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanego na rzecz powódki kwotę 5.023,00 zł (pięć tysięcy dwadzieścia trzy złote 00/100) z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 28.11.2013r. do dnia zapłaty,

II.  zasądza od pozwanego na rzecz powódki kwotę 1.467,00 zł tytułem zwrotu kosztów procesu,

III.  oddala wniosek o rozłożenie zasądzonego świadczenia na raty.

SSR Iwona Szczepańska

Sygn. akt V GC 512/16

UZASADNIENIE

Pozwem wniesionym w dniu 07.12.2015r. powódka Towarzystwo (...) S.A. z siedzibą w W. zażądała zasądzenia od pozwanego M. O. kwoty 5.023 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 28.11.2013r. oraz kosztów procesu.

W uzasadnieniu zaznaczyła, że kwota dochodzona pozwem wynika z tytułu niezapłaconej przez pozwanego jednorazowo składki w związku z zawartą umową ubezpieczenia Autocasco, a którą winien zapłacić do dnia 27.11.2013r. czego mimo wezwania nie uczynił.

Nakazem zapłaty w postępowaniu upominawczym z dnia 18.02.2016r. Sąd uwzględnił roszczenie powódki w całości, zasądzając jednocześnie koszty procesu.

Sąd w niniejszej sprawie postanowieniem z dnia 06.06.2016r. przywrócił pozwanemu termin do wniesienia sprzeciwu od w/w nakazu zapłaty. Natomiast w sprzeciwie pozwany zaskarżył nakaz zapłaty w części dotyczącej żądania kwoty 4.403 zł twierdząc, że została ona zapłacona oraz żądając rozłożenia pozostałej kwoty na dwie raty. Pozwany potwierdził, zawarcie przedmiotowej umowy ubezpieczenia i zaznaczył, że kwotę 4.403 zł zapłacił w dniu 11.12.2013r., czego dowodem jest przelew bankowy dołączony do sprzeciwu.

Sąd ustalił, co następuje:

Strony sporu zawarły w dniu 21.11.2013r. na jednym blankiecie dwie umowy ubezpieczenia:

- o nr (...) - obowiązkowego ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych, której składka wnosiła 4.403 zł;

- o nr (...) - umowę Autocasco (AC), której składka podlegająca na opłacie jednorazowej z uwagi na roczny termin obowiązywania umowy, wynosiła 5.023 zł.

Łącznie pozwany miał do zapłaty kwotę 9.476 zł. Pozwany miał ją dokonać przelewem do dnia 27.11.203r. na wskazane przez powódkę konto.

Potwierdzenie zawarcie umowy ubezpieczenia OC posiadało nr (...)

Dowód: okoliczność bezsporna, w/w umowa ubezpieczenia k. 5.

Pozwany w dniu 11.12.2013r. dokonał wpłaty na konto powódki kwoty 4.403 zł tytułem polisy o nr (...).

dowód: potwierdzenie przelewu k. 49

Powódka pismem z dnia 23.12.2014r. wezwała pozwanego do zapłaty kwoty 5.023 zł wraz z ustawowymi odsetkami w terminie 7 dni tytułem niezapłaconej składki do polisy nr (...) (Autocasco). Pozwany jednak w/w kwoty nie zapłacił.

dowód: okoliczność bezsporna, w/w przedsądowe wezwanie do zapłaty k. 4

Sąd uznał za autentyczne i wiarygodne wszystkie dokumenty, które posłużyły do dokonania w sprawie ustaleń faktycznych, gdyż nie były kwestionowane przez strony a Sąd nie znalazł podstaw by czynić to z urzędu. Strona powodowa dołączyła bowiem kopie faktur i rozliczenia, zaś strona pozwana dowód wpłaty. Strony tych dokumentów nie kwestionowały.

Sąd dopuścił dowód z zeznań pozwanego M. O. na okoliczności podnoszone w sprzeciwie, w tym uregulowania części należności oraz przesłanek z art. 320 k.c. Sąd jednak pominął ten dowód z uwagi na nieusprawiedliwione niestawiennictwo pozwanego na rozprawie.

Sąd zważył, co następuje:

W ocenie Sądu roszczenie powódki zasługuje na uwzględnienie w całości.

Bezsporne były okoliczności zwarcia obu opisanych w stanie faktycznym umów tzw. OC i AC. Bezsporna była też okoliczność, że pozwany zapłacił w dniu 11.12.2013r. pozwanej kwotę 4.403 zł tytułem składki ubezpieczenia, jak się okazało z umowy OC.

Podstawą natomiast ochrony prawnej jaką żąda powódka jest treść art. 805 k.c.

Zgodnie z tym przepisem przez umowę ubezpieczenia ubezpieczyciel zobowiązuje się, w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, spełnić określone świadczenie w razie zajścia przewidzianego w umowie wypadku, a ubezpieczający zobowiązuje się zapłacić składkę.

Pozwany zaś twierdził, że zapłacił w znacznej części dochodzoną pozwem składkę ubezpieczenia z powyższego tytułu tj. umowy Autocasco (AC) o nr (...), do kwoty 4.403 zł, czemu wyraźnie przeczyła powódka.

Zgodnie z art. 3 k.p.c. obowiązek przedstawienia dowodów spoczywa na stronach, jednak ciężar udowodnienia faktów mających istotne znaczenie dla rozstrzygnięcia sprawy obciąża stronę, która z faktów tych wywodzi skutki prawne.

Pozwany zatem kierując się obowiązkiem podyktowanym ogólnymi zasadami rozkładu ciężaru dowodu wynikającymi z art. 6 k.c. i art. 232 k.p.c. winien tę okoliczność udowodnić, co w ocenie Sądu mu się nie powiodło.

Pozwany powinien więc wykazać, w drodze zgłaszania odpowiednich wniosków dowodowych, okoliczności z których wywodzi korzystne dla siebie skutki prawne a więc, że dokonał zapłaty części składki z w/w umowy AC. W ocenie Sądu pozwany wprawdzie złożył wniosek dowodowy na tę okoliczność, oferując przelew na kwotę 4.403 zł, jednakże dowód ten okazał się chybiony. Jak wynika bowiem z powyższego wydruku zapłata ta dotyczyła składki ubezpieczenia o nr (...) więc umowy OC a nie Autocasco (AC) dochodzonej pozwem.

Nie jest natomiast wystarczające samo twierdzenie strony, gdyż zgodnie z ugruntowanym w orzecznictwie Sądu Najwyższego poglądem samo twierdzenie strony nie jest dowodem, a twierdzenie dotyczące istotnej dla sprawy okoliczności powinno być udowodnione przez stronę to twierdzenie zgłaszającą (vide: wyrok SN z 22.11.2001 r. I PKN 660/00 Wokanda 2002/7-8/44). W obowiązku tym strony nie może zastąpić Sąd. Działanie sądu z urzędu może, bowiem prowadzić do naruszenia prawa do bezstronnego sądu i odpowiadającego mu obowiązku przestrzegania zasady równego traktowania stron (vide: wyrok SN z 12.12.2000 r., V CKN 175/00, OSP 2001/7-8/116 z glosą aprobującą Broniewicza OSP 2001/7-8/116, uchwała składu 7 sędziów SN z 19.05.2000 r. III CZP 4/00, OSNC 2000/11/195 ). Obowiązek wynikający z art. 6 k.c. w procesie jest realizowany właśnie poprzez zgłaszanie stosownych wniosków dowodowych celem udowodnienia okoliczności, na które powołuje się strona procesu. Stosownie do art. 232 k.p.c. strony są obowiązane wskazywać dowody dla stwierdzenia faktów, z których wywodzą skutki prawne. Ewentualne ujemne skutki nieprzedstawienia dowodu obciążają stronę, która nie dopełniła ciążącego na niej obowiązku (vide: wyrok SN z 15.07.1999 r. I CKN 415/99 LEX 83805). Powódka natomiast kierując się tymi samymi regułami a także okolicznością wskazaną przez Sąd wyżej wykazała, że przedmiotowa umowa z pozwanym została zawarta, co więcej pozwany temu nie przeczył. Zatem powódce w myśl treści art. 805 k.c., stosowanej do łączącej strony umowy w tym zakresie, za udzielenie ochrony ubezpieczeniowej należała się zapłata.

Tym samym Sąd w pkt I wyroku zasądził od pozwanego na rzecz powódki kwotę 5.023 zł z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 28.11.2013r. do dnia zapłaty.

Podstawą zasądzenia jest treść art. 805 § 1 k.c. a odsetek art. 481 § 1 i 2 k.c. i 359 k.c., skoro bezspornie z niekwestionowanej umowy wynika, iż zapłata dochodzonej przez powódkę składki miała nastąpić najpóźniej do dnia 27.11.2013r. a pozwany w ogóle jej nie uiścił.

O kosztach procesu orzeczono w pkt II wyroku kierując się wskazaniami art. 98 k.c. i zasądzając od pozwanego na rzecz powódki kwotę 1.467 zł tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sąd w pkt III wyroku oddalił wniosek pozwanego o rozłożenie zasądzonego świadczenia na raty. Sąd nie dopatrzył się szczególnych uzasadnionych wypadków umożliwiających jego zastosowanie.

Zgodnie z art. 320 k.p.c. w szczególnie uzasadnionych wypadkach sąd może w wyroku rozłożyć na raty zasądzone świadczenie (…). Przepis art. 320 k.p.c. daje sądowi możliwość orzekania o sposobie spełnienia świadczenia w sposób bardziej dogodny dla zobowiązanego, aniżeli wynikałoby to z regulacji prawa materialnego. Uprawnienie to przysługuje sądowi w szczególnie uzasadnionych wypadkach, a więc w sytuacjach, w których ze względu na stan majątkowy, rodzinny czy zdrowotny spełnienie zasądzonego świadczenia byłoby dla pozwanego niemożliwe do wykonania lub bardzo utrudnione i narażałoby jego lub jego bliskich na niepowetowane szkody. Trudności w spełnieniu świadczenia mogą być obiektywne, spowodowane nieurodzajem czy klęską żywiołową, mogą być jednak także spowodowane działaniem samego dłużnika. Sąd jednak powyższych okoliczności się nie dopatrzył. Natomiast nie może o tym przesądzać jedyny dowód jakim jest notatka Państwowej Straży Pożarnej w K., z której wynika, iż w dniu 15.02.2015r. a wiec ponad półtora roku wcześniej doszło do pożaru budynku mieszkalnym pozwanego i jego częściowego spalenia oraz całkowitego spłonięcia samochodu, tym bardziej, że pozwany bez usprawiedliwienia nie stawił się na rozprawę przeznaczoną na jego słuchanie m.inn. w celu zbadania przesłanek z art. 320 k.p.c.

SSR Iwona Szczepańska