Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt VI Ka 1124/16

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 16 grudnia 2016 r.

Sąd Okręgowy Warszawa-Praga w Warszawie VI Wydział Karny Odwoławczy w składzie :

Przewodniczący: SSO Zenon Stankiewicz

protokolant: protokolant sądowy Monika Oleksy

przy udziale prokuratora Mariusza Ejflera

po rozpoznaniu dnia 16 grudnia 2016 r. w Warszawie

sprawy A. C. syna S. i L. ur. (...) w W.

oskarżonego o przestępstwo z art. 275 § 1 k.k.

na skutek apelacji wniesionej przez prokuratora

od wyroku Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi-Południe w Warszawie

z dnia 17 marca 2016 r. sygn. akt III K 636/14

zaskarżony wyrok utrzymuje w mocy; kosztami procesu w postępowaniu odwoławczym obciąża Skarb Państwa.

Sygn. akt VI Ka 1124/16

UZASADNIENIE

wyroku Sądu Okręgowego Warszawa – Praga w Warszawie

z dnia 16 grudnia 2016r.

Wyrok Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi – Południe w Warszawie
z dnia 17 marca 2016r. uniewinniający A. C. od zarzutu popełnienia występku z art. 275§1 kk został zaskarżony przez prokuratora. Apelacja ta nie jest zasadna. Sąd Rejonowy prawidłowo przeprowadził postępowanie, nie dopuszczając się dowolności w ocenie zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego. Ocena ta, dokonana z uwzględnieniem zasad prawidłowego rozumowania oraz wskazań wiedzy i doświadczenia życiowego, nie wykracza poza ramy sędziowskiego uznania, nakreślone w art. 7 kpk. Sąd Okręgowy nie stwierdził również błędów logicznych, jak i faktycznych w rozumowaniu Sądu I instancji. Stwierdzić zatem należy, iż zaskarżony wyrok został prawidłowo i w pełni oparty na poprawnie dokonanej ocenie materiału dowodowego, zgromadzonego i ujawnionego w toku postępowania.

Apelacja ma charakter wyłącznie polemiczny, nie wskazując na argumenty, które nie byłyby przedmiotem rozważań Sądu orzekającego. Przypomnieć skarżącemu należy, iż w postępowaniu nie ustalono bezpośredniego świadka zaboru paszportu. Świadek J. K., której jakiś nietrzeźwy 40-latek proponował zakup tego dokumentu za kwotę 100 zł. oświadczyła w toku postępowania przygotowawczego, że będzie w stanie rozpoznać owego mężczyznę (k. 10v akt sprawy). Na rozprawie jednak nie rozpoznała oskarżonego oświadczając, że widzi go pierwszy raz w życiu. Pokrzywdzony zeznał, że dowiedział się od innych osób o oferowaniu zakupu jego paszportu, po czym nawiązał w tej sprawie kontakt telefoniczny
z oskarżonym, który przyznał, że „był na imprezie pijany i nie bardzo wie dlaczego zabrał paszport” (k. 2v). Później oskarżony zaprzestał odbierać połączenia telefoniczne. Wskazać jednak należy, że przesłuchany w charakterze świadka M. C. zeznał, iż wprawdzie pokrzywdzony istotnie prowadził rozmowy telefoniczne z mężczyzną, który był na owej imprezie, jednak również „napomknął, że w całej sprawie może jeszcze uczestniczyć niejakiego T., który jest jego znajomym” (cyt. dosł. z k. 19). Oskarżony bynajmniej nie neguje rozmów telefonicznych z pokrzywdzonym, inaczej jednak przedstawiając ich przebieg. Utrzymuje – podobnie jak i na rozprawie – że zasłaniał się wówczas niepamięcią spowodowaną nadużyciem alkoholu. Przed Sądem oświadczył, że gdyby dokonał zaboru paszportu, to zakwestionowano by go przy nim w izbie wytrzeźwień, do której trafił jeszcze tego samego wieczoru. W przypadku podzielenia poglądu autora apelacji
o konieczności ponownego rozpoznania sprawy, jako oczywista jawiłaby się więc konieczność dokonania konfrontacji pomiędzy wskazanymi wyżej osobami. Rzecz w tym jednak, że pokrzywdzony zmarł, co uniemożliwia wyjaśnienie nasuwających się wątpliwości. W zaistniałej sytuacji procesowej nie sposób więc czynić Sądowi Rejonowemu zarzutu oparcia orzeczenia na treści art. 5§2 kpk, w wyniku czego zapadł wyrok uniewinniający. Należało zatem utrzymać zaskarżony wyrok w mocy.