Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 20 grudnia 2016 r.

Sąd Rejonowy w Kłodzku I Wydział Cywilny

w składzie:

Przewodniczący: SSR Ewa Karp

Protokolant: st. sekr. sąd. Ewelina Tekieli

po rozpoznaniu w dniu 20 grudnia 2016 r. w Kłodzku

sprawy z powództwa Wspólnoty Mieszkaniowej przy pl. (...) w K.

przeciwko J. J.

o wydanie nieruchomości

utrzymuje w mocy wyrok zaoczny wydany 20 września 2016 r.

UZASADNIENIE

Powodowa Wspólnota Mieszkaniowa przy. Pl. (...) w K. wniosła o nakazanie pozwanej J. J. aby wydała stronie powodowej w stanie wolnym od wszelkich rzeczy i niepogorszonym cześć nieruchomości położonej w K. przy ul .(...), dla której Sąd Rejonowy w K.V Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi KW o nr (...), tj prawa ścianę boczna w/w budynku / patrząc od frontu/, stanowiącą część wspólną nieruchomości strony powodowej oraz udzielenie zabezpieczenia roszczeniu strony powodowej poprzez nakazanie pozwanej aby na czas trwania postępowania wydała stronie powodowej w stanie wolnym od wszelkich rzeczy i niepogorszonym część nieruchomości położonej w K. przu (...), dla której Sąd Rejonowy w K. V Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi KW o nr (...), tj prawa ścianę boczna w/w budynku/patrząc od frontu/stanowiącą cześć wspólna nieruchomości strony powodowej.

W uzasadnieniu strona powodowa wskazała, ze pozwana J. J. prowadzi działalność gospodarczą pod nazwą (...) J. J./ dawniej (...) J. S./ i w ramach jej funkcjonowania zawarła ze strona powodową umowę najmu budynku stanowiącego własność strony powodowej położonej w K. przy ul. (...)

Zakres przedmiotowy zawartej umowy dotyczył ściany bocznej wskazanego budynku, wykorzystywanej przez pozwaną przez umieszczenie baneru informacyjno-reklamowego o wymiarach 12 m2 na 12 m2., a 23 czerwca 2015 strona powodowa wypowiedziała pozwanej umowę ze skutkiem na 30 września 2015, domagając się przekazania przedmiotowej nieruchomości w stanie niepogorszonym w ciągu 14 dni, a pozwana do dnia dzisiejszego nie opuściła wskazanej nieruchomości i w dalszym ciągu wykorzystuje ją do prowadzonej działalności reklamowej. Pozwana podobnie jak w czasie trwania umowy najmu regularnie zalega z zapłatą należności za bezumowne korzystanie z przedmiotowej nieruchomości.

Strony nie podjęły próby mediacji lub pozasądowego rozwiązania sporu ponieważ strona powodowa wobec prezentowanej przez pozwaną postawy nie jest na obecnym etapie zainteresowana polubownym rozwiązaniem sporu.

Wskazała nadto, ze pozwanej nie przysługuje aktualnie żadne skuteczne uprawnienie do władania wymienioną rzeczą, a obecne jej wykorzystywanie odbywa się wbrew woli strony powodowej.

Sąd wydał wyrok zaoczny i w dniu 30 września 2016 nakazał pozwanej J. J. aby wydała stronie powodowej w stanie wolnym od wszelkich rzeczy i niepogorszonym cześć nieruchomości położonej w K. przy ul .(...), dla której Sąd Rejonowy w K. V Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi KW o nr (...), tj prawą ścianę boczną wymienionego budynku / patrząc od frontu/.stanowiącą część wspólna nieruchomości strony powodowej’

Pozwana wniosła w terminie sprzeciw, w którym wskazała, że zaskarża wydany wyrok zaoczny i na podstawie art. 346 par. 1 k.p.c. wnosi o zawieszenie rygoru natychmiastowej wykonalności albowiem wyrok zaoczny wydano z rażącym naruszeniem przepisów o dopuszczalności jego wydania, jako że odpisu pozwu i zawiadomienia o terminie rozprawy pozwanej nie doręczono, na skutek świadomego podania przez stronę pozwaną fałszywego adresu miejsca prowadzenia działalności gospodarczej przez pozwaną.

Nadto pełnomocnik pozwanej podniósł zarzut iż wypowiedzenia umowy zawartej przez strony w dniu 10 marca 2010 dokonał podmiot nieuprawniony i zastrzegł prawo podniesienia dalszych zarzutów.

Rozpoznając sprzeciw od wyroku zaocznego Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Nieruchomość przy ul. (...) zarządzana jest przez Zakład Administracji (...). Z o.o w K., który posiada pełnomocnictwo do dochodzenia roszczeń na rzecz Wspólnoty, na podstawie uchwały nr 5/2015 i uchwały nr 8.

Umową z dnia 10 marca 2010 roku, Wspólnota Mieszkaniowa nieruchomości położonej w K. przy ul. (...), w imieniu której działał Zakład Administracji (...) Spółka z o.o. reprezentowany przesz Prezesa Spółki, udostępniła ścianę boczna budynku przy ul. (...) w K. na umieszczenie reklamy o wymiarach 12 m2 na 12 m2, na cele informacyjno-reklamowe pozwanej J. S. zam L. ul. (...) prowadzącej działalność gospodarczą pod firmą (...) z siedzibą w N. ul (...). Przed zawarciem umowy Wspólnota podjęła uchwałę w przedmiocie zgody na umieszczenie reklamy na ścianie budynku wg załączonej oferty.

W umowie przewidziano po stronie pozwanej obowiązek uiszczenia opłaty rocznej w wysokości 8 500 zł i przekazanie udostępnionego miejsca do umieszczenia reklamy w terminie 14 dni od rozwiązania umowy. Reklamy zostały umieszczone.

Dowód:

Umowa K- 71-73, Uchwały K- 24, 28, 29, 74, 95

Odpis z KW K- 12-20, oferta K- 25, zdjęcia K- 26, 27

W dniu 23 czerwca 2015 roku Prezes Spółki, która zawarła z pozwaną umowę w imieniu powodowej Wspólnoty, wypowiedział umowę z zachowaniem 3- miesięcznego okresu wypowiedzenia z dniem 30 września 2015 roku.

Wypowiedzenie doręczono pozwanej na adres prowadzenia działalności gospodarczej i adres wskazywany w wystawianych fakturach przy ul. (...) w N..

Powodowa Wspólnota podjęła uchwałę z dnia 15 czerwca 2015 roku o wypowiedzeniu umowy pozwanej .

Pismem z dnia 21 lipca 2015 roku wezwano pozwana do zapłaty zaległości, a następnie 4 listopada 2015 roku do zapłaty dalszych zalęgłości i usunięcia reklam ze ściany budynku. .

Dowód:

wypowiedzenie K- 31, 32

Faktury K- 76-77,

informacja CEiIo Dz G. – k- 78 -80,

uchwały K-30,

pismo K- 33,34, 35

Pismem z dnia 4 stycznia 2016 roku strona powodowa wezwała pozwaną do zapłaty zadłużenia zgodnie ze stanem z dnia 28 12 2015 roku oraz do niezwłocznego usunięcia reklam pod rygorem wystąpienia na drogę sądową. Kolejne pismo z dnia 21 czerwca 2016 roku doręczono pozwanej 27 czerwca 2016 roku. Pozwana odebrała także faktury dotyczące zadłużenia.

Dowód: pisma K- 37 -50

Pozwana J. J. udzielając pełnomocnictwa w przedmiotowej sprawie, po otrzymaniu wyroku zaocznego, wskazała jako swój adres L. ul (...), a jako adres prowadzenia działalności gospodarczej (...) z siedzibą w N. przy ul. (...) . Pod adresem prowadzenia działalności pozwana odebrała wyrok zaoczny i wezwanie na rozprawę 20 grudnia 2016 roku, na która się nie stawiła.

Dowód: pełnomocnictwo k- 68, 62,105

W tak ustalonym, stanie faktycznym, Sąd zważył co następuje:

Powództwo zasługuje na uwzględnienie w oparciu o dokonane ustalenia i zebrany materiał dowodowy- umowę z dnia 10 marca 2010 roku, wypowiedzenie z dnia 23 czerwca 2015 roku, uchwały Wspólnoty nr2/10, 5/2015 oraz nr 8 i nr 6/15 przesądowe wezwania do zapłaty, udzielone pełnomocnictwa i złożone pisma oraz faktury.

Przepis art. 6 k.c. stanowi, że ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z faktu tego wywodzi skutki prawne. Twierdzenia sprzeciwu wskazujące że pozwana podała świadomie fałszywy adres prowadzenia działalności gospodarczej nie dają się zakwalifikować jako zarzut sprzeciwu od wyroku zaocznego, który doręczony został skutecznie na podany przez pozwaną adres prowadzenia działalności gospodarczej, a adres zamieszkania pozwanej i prowadzenia działalności gospodarczej wskazane zostały zarówno w umowie zawartej 10 marca 2010 roku jak i pełnomocnictwie z dnia 16 listopada 2016 roku, dołączonym do sprzeciwu od wyroku zaocznego.

Zarzut wypowiedzenia umowy przez niewłaściwy organ pozostał dowolnym twierdzeniem pozwanej wobec braku rozwinięcia i uprawdopodobnienia tej tezy.

Jak wynika z ustaleń stanu faktycznego strona powodowa wykazała prawidłowość działania Spółki reprezentującej stronę powodową na podstawie uchwał Wspólnoty i udzielonych pełnomocnictw.

Wypowiedzenie dokonane przez Prezesa Spółki zawierającej z pozwana umowę, działającej na rzecz powodowej Wspólnoty i w jej imieniu oraz na podstawie uchwał Wspólnoty należy uznać zarówno za prawidłowo podjęte jak i prawidłowo zaadresowane. Strona powodowa wykazała, że pozwanej nie służy skuteczne prawo do władania nieruchomością.

Mając powyższe na względzie Sąd na podstawie art. 347 k.p.c. utrzymał w mocy wyrok zaoczny z dnia 30 września 2016 roku, opierając się na przepisie art. 222 k.c. oraz dokonanych ustaleniach w przedmiocie braku uprawnień pozwanej do władania wymienioną w wypowiedzianej umowie i zajmowaną pod reklamy ścianą budynku.

O kosztach orzeczono po myśli art. 348 k..p.c w zw. z art. 98 k.p.c.