Sygn. akt IV U 282/13
Dnia 4 października 2013 roku
Sąd Okręgowy w Tarnowie – Wydział IV Pracy i Ubezpieczeń Społecznych
w składzie:
Przewodniczący:SSO Dariusz Płaczek
Protokolant: st. sekr. sądowy Patrycja Czarnik
po rozpoznaniu w dniu 4 października 2013 roku w Tarnowie na rozprawie
sprawy z odwołania B. B.
od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T.
z dnia 17 stycznia 2013 roku nr (...)
w sprawie B. B.
przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T.
o prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy
zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, że przyznaje odwołującej się B. B. rentę z tytułu częściowej niezdolności do pracy na okres od 8 listopada 2012 roku do 31 października 2015 roku.
Sygn. akt IV U 282/13
wyroku Sądu Okręgowego w Tarnowie
z dnia 4 października 2013 r.
Decyzją z dnia 17.01.2013 r., nr (...)- (...), Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T.
, na podstawie przepisów ustawy z dnia 17.12.1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2009 r. Nr 153, poz. 1227 ze zm.), odmówił B. B. przyznania prawa do renty
z tytułu niezdolności do pracy, ponieważ komisja lekarska ZUS w orzeczeniu z dnia 08.01.2013 r. uznała, że wnioskodawczyni nie jest niezdolna do pracy.
W odwołaniu od tej decyzji B. B. domagała się jej zmiany
i przyznania prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy. W uzasadnieniu odwołująca podniosła, że zaskarżona decyzja jest dla niej krzywdząca, ponieważ od 18 lat pobierała rentę, ostatnio zaś stan jej zdrowia pogorszył się i uniemożliwia jej wykonywania pracy zarobkowej.
W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie, podtrzymując argumentację zawartą w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji.
Bezsporne w niniejszej sprawie było, że B. B., urodzona (...), ma wykształcenie zawodowe o specjalności sprzedawca i w zawodzie tym pracowała. Była tez klasyfikatorem mleka.
Od 30.09.1994 r. ubezpieczona pobierała rentę według III grupy inwalidów,
a następnie rentę z tytułu częściowej niezdolności do pracy, którą wypłacano jej do dnia 30.04.2012 r.
W dniu 08.11.2012 r. odwołująca wystąpiła do organu rentowego z wnioskiem
o ponowne przyznanie jej prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy.
W orzeczeniu z dnia 27.11.2012 r. lekarz orzecznik ZUS uznał, że wnioskodawczyni nie jest niezdolna do pracy. Na skutek sprzeciwu, sprawa skierowana została do komisji lekarskiej ZUS, która w orzeczeniu z dnia 08.01.2013 r. podtrzymała stanowisko wyrażone przez lekarza orzecznika.
Na tej podstawie, zaskarżoną decyzją z dnia 01.02.2013 r. (...) Oddział
w T. odmówił wnioskodawczyni przyznania prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy.
(okoliczności bezsporne)
Sąd ustalił ponadto następujący stan faktyczny sprawy:
U odwołującej zdiagnozowano:
nawracające zaburzenia depresyjne,
organiczne zaburzenia osobowości,
uzależnienie od benzodiazepinu.
Odwołująca jest częściowo niezdolna do pracy od 08.11.2012 r. do 31.10.2015 r.
Badana była kilkanaście razy hospitalizowana psychiatrycznie, ma dolegliwości
o charakterze utrwalonym, powodujące duży dyskomfort psychiczny i trudności
w funkcjonowaniu społecznym.
Analiza historii leczenia, wielokrotne hospitalizacje psychiatryczne świadczące
o braku radzenia sobie w środowisku, traumatyczna linia życia (choroba nowotworowa, okaleczająca operacja, brak rodzinnego wsparcia), predyspozycje osobowościowe, uzależnienie od leków i obecny stan psychiczny pozwalają uznać wnioskodawczynię za osobę częściowo niezdolną do pracy.
dowód:
opinia sądowo- lekarska z dnia 23.08.2013 r.- k. 9-11,
Sąd podzielił wnioski wynikające z opinii biegłego psychiatry, albowiem opinia ta sporządzona została w sposób rzetelny, po osobistym przebadaniu ubezpieczonej oraz bardzo szczegółowej i wszechstronnej analizie dokumentacji zgromadzonej w aktach rentowych, przy czym biegły legitymował się fachową wiedzą oraz odpowiednim doświadczeniem zawodowym. W ocenie Sądu, dokonana przez biegłego diagnoza schorzeń występujących u wnioskodawczyni jest prawidłowa, zaś wnioski wynikające
z opinii korespondują ze zgromadzoną dokumentacją medyczną oraz bazują na wynikach przeprowadzonego badania, co czyni opinię wewnętrznie spójną, logiczną i kompletną. Opinia w sposób jednoznaczny i przejrzysty obrazuje stan zdrowia odwołującej
i w oparciu o aktualne wskazania wiedzy medycznej kategorycznie rozstrzyga kwestię wpływu stwierdzonych u niej schorzeń na zdolność do pracy. Z tych też powodów, Sąd
w pełni podzielił wnioski wynikające z opinii sądowo- lekarskiej biegłego psychiatry odnośnie częściowej okresowej niezdolności badanej do pracy zarobkowej.
Żadna ze stron opinii tej nie kwestionowała.
Uwzględniając powyższe, na podstawie tej właśnie opinii, ocenionej pozytywnie, zgodnie z kryteriami zgodności z zasadami logiki i wiedzy powszechnej, poziomu wiedzy biegłych, a także sposobu motywowania oraz stopnia stanowczości wyrażonych w niej wniosków, Sąd oparł swoje rozstrzygnięcie w niniejszej sprawie.
Pozostałe okoliczności sprawy Sąd uznał za bezsporne, gdyż nie były w żaden sposób kwestionowane przez strony, zaś dokumenty przedstawione na ich stwierdzenie nie budziły wątpliwości Sądu co do ich autentyczności.
Sąd Okręgowy rozważył, co następuje:
Odwołanie od decyzji (...) Oddział w T. z dnia 17.01.2013 r., w świetle ustalonego stanu faktycznego i obowiązujących przepisów prawa, zasługiwało na uwzględnienie.
Zgodnie z art. 57 ustawy z dnia 17.12.1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2009 r. Nr 153, poz. 1227 ze zm.), renta z tytułu niezdolności do pracy przysługuje ubezpieczonemu, który łącznie spełnia następujące warunki:
1) jest niezdolny do pracy,
2) ma wymagany okres składkowy i nieskładkowy,
3) niezdolność do pracy powstała w okresach, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 1 i 2, pkt 3 lit. b, pkt 4, 6, 7 i 9, ust. 2 pkt 1, 3-8 i 9 lit.a, pkt 10 lit. a, pkt 11-12, 13 lit. a, pkt 14 lit. a i pkt 15-17 oraz art. 7 pkt 1-4, 5 lit. a, pkt 6 i 12, albo nie później niż w ciągu 18 miesięcy od ustania tych okresów.
Zgodnie z dyspozycją art. 12 ustawy, niezdolną do pracy jest osoba, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu.
W myśl ust. 2 powołanego artykułu, całkowicie niezdolną do pracy jest osoba, która utraciła zdolność do wykonywania jakiejkolwiek pracy, natomiast stosownie do ust. 3, częściowo niezdolną do pracy jest osoba, która w znacznym stopniu utraciła zdolność do pracy zgodnie z poziomem posiadanych kwalifikacji.
Równocześnie, stosownie do treści art. 13 ust. 1 ustawy, przy ocenie stopnia
i trwałości niezdolności do pracy oraz rokowania co do odzyskania tej zdolności uwzględnia się stopień naruszenia sprawności organizmu oraz możliwość przywrócenia niezbędnej sprawności w drodze leczenia, jak również możność wykonywania dotychczasowej pracy, względnie możliwość przekwalifikowania zawodowego. Zgodnie z ust. 2 tego artykułu, trwałą niezdolność do pracy orzeka się, jeżeli według wiedzy medycznej nie ma rokowań odzyskania zdolności do pracy.
Jak wynika z wydanej w niniejszej sprawie opinii biegłego psychiatry, odwołująca
z uwagi na stwierdzone u niej nawracające zaburzenia depresyjne, organiczne zaburzenia osobowości i uzależnienie od benzodiazepinu, jest osobą częściowo niezdolną do pracy od 08.11.2012 r. do 31.10.2015 r.- na co wskazuje analiza historii leczenia, wielokrotne hospitalizacje psychiatryczne świadczące o braku radzenia sobie w środowisku, traumatyczna linia życia (choroba nowotworowa, okaleczająca operacja, brak rodzinnego wsparcia), predyspozycje osobowościowe, uzależnienie od leków i obecny stan psychiczny badanej.
Skoro więc zaskarżona przez B. B. decyzja (...) Oddział w T.
z dnia 17.01.2013 r. nie była zasadna, należało uwzględnić jej odwołanie, przyjmując jako podstawę prawną takiego rozstrzygnięcia art. 57 ust. 1 i art. 12 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 17.12.1998 r. o emeryturach i rentach z FUS.
Tym samym, na podstawie art. 477 14 § 2 k.p.c., Sąd zmienił zaskarżoną decyzję w ten sposób, że przyznał odwołującej prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy na okres od 08.11.2012 r. do 31.10.2015 r.