Sygn. akt IV U 764/12
Dnia 7 lutego 2013 roku
Sąd Okręgowy w Tarnowie - Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych
w składzie:
Przewodniczący:SSO Dariusz Płaczek
Protokolant: st. sekr. sądowy Patrycja Czarnik
po rozpoznaniu w dniu 7 lutego 2013 roku w Tarnowie na rozprawie
odwołania W. B.
od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T.
z dnia 29 czerwca 2012 roku nr (...)- (...)
w sprawie W. B.
przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T.
o prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy
oddala odwołanie.
Sygn. akt IV U 764/12
wyroku Sądu Okręgowego w Tarnowie
z dnia 7 lutego 2013 r.
Decyzją z dnia 29.06.2012 r., nr (...)- (...), Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T. , na podstawie przepisów ustawy z dnia 17.12.1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2009 r. Nr 153, poz. 1227 ze zm.), odmówił W. B. przyznania prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy, ponieważ komisja lekarska ZUS w orzeczeniu z dnia 25.06.2012 r. nie uznała go za osobę niezdolną do pracy.
W odwołaniu od tej decyzji W. B. domagał się jej zmiany
i przyznania mu prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy. W uzasadnieniu odwołujący podniósł, że jest przewlekle chory, postaje w stałym leczeniu i nie może pracować z uwagi na orzeczony stopień niepełnosprawności.
W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie, podtrzymując argumentację zawartą w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji i podkreślając, że odwołanie nie wnosi żadnych nowych okoliczności, które mogłyby mieć wpływ na orzeczenie komisji lekarskiej ZUS.
Bezsporne w niniejszej sprawie było, że W. B., urodzony (...), ma wykształcenie podstawowe, ostatnio zaś pracował jako robotnik budowlany.
W dniu 24.04.2012 r. odwołujący wystąpił do organu rentowego z wnioskiem
o przyznanie mu prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy.
W orzeczeniu z dnia 04.06.2012 r. lekarz orzecznik ZUS uznał, że w przypadku odwołującego istnieją okoliczności uzasadniające ustalenie uprawnień do świadczenia rehabilitacyjnego na okres 6 miesięcy od wyczerpania zasiłku chorobowego. Na skutek zarzutu wadliwości sprawa skierowana została do komisji lekarskiej ZUS, która w orzeczeniu z dnia 25.06.2012 r. stwierdziła, że badany nie jest osobą niezdolną do pracy.
Na tej podstawie, zaskarżoną decyzją z dnia 29.06.2012 r. (...) Oddział w T. odmówił wnioskodawcy prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy.
(okoliczności bezsporne)
Sąd ustalił ponadto następujący stan faktyczny sprawy:
W opinii sądowo- lekarskiej z dnia 24.09.2012 r. biegły sądowy z zakresu psychiatrii stwierdził u odwołującego:
zespół uzależnienia od alkoholu.
Rozpoznane u badanego schorzenie nie powoduje niezdolności do pracy.
Stwierdzona u odwołującego choroba przebiega na poziomie uzależnienia prostego. Nie towarzyszą jej zaburzenia psychiczne czy zaburzenia somatyczne typowe dla szkód zdrowotnych wywołanych przewlekłym nadużywaniem alkoholu.
dowód:
opinia sądowo- lekarska z dnia 24.09.2012 r.- k. 8-9,
W opinii sądowo- lekarskiej z dnia 06.11.2012 r. biegli sądowi z zakresu neurologii
i kardiologii stwierdzili u odwołującego:
nadciśnienie tętnicze pierwotne, niepowikłane,
łagodne komorowe zaburzenia rytmu serca,
przewlekły zespół bólowy kręgosłupa bez upośledzenia funkcji,
dysfunkcję lewego kolana.
Rozpoznane schorzenia w ich obecnym stopniu nasilenia nie powodują u badanego niezdolności do pracy.
Układ krążenia u opiniowanego jest wydolny. Zwiększona ilość skurczów dodatkowych komorowych w ciągu doby ma charakter arytmii komorowej łagodnej.
Zespół bólowy kręgosłupa przebiega na podłożu zmian zwyrodnieniowych bez objawów rozciągowych i ubytkowych neurologicznych.
dowód:
opinia sądowo- lekarska z dnia 06.11.2012 r.- k. 15-16,
W opinii sądowo- lekarskiej z dnia 18.12.2012 r. biegły sądowy z zakresu chirurgii ortopedii- traumatologii stwierdził u odwołującego:
zespół bólowy stawów kolanowych z niedomogą czynnościowo- bólową.
Stan stawów kolanowych i ich prawidłowa funkcja nie uzasadniają stwierdzenia
u badanego niezdolności do pracy.
Stawy kolanowe kolana są stabilne i zwarte.
Brak jest zaników mięśniowych w obrębie mięśnia czworogłowego uda.
W kolanie lewym występuje śladowe ograniczenie zgięcia przy ruchach biernych
i nieznaczny ból przy próbie pełnego zgięcia.
Blizna na kolanie prawym jest zagojona, bez cech ściągających.
dowód:
opinia sądowo- lekarska z dnia 18.12.2012 r.- k. 23-25,
Sąd, ustalając stan faktyczny w niniejszej sprawie, podzielił wnioski płynące
z opinii biegłych sądowych z zakresu psychiatrii z dnia 24.09.2012 r., neurologii
i kardiologii z dnia 06.11.2012 r. oraz chirurgii ortopedii- traumatologii z dnia
18.12.2012 r., albowiem opinie te sporządzone zostały w sposób rzetelny, po osobistym przebadaniu ubezpieczonego oraz szczegółowej i wszechstronnej analizie dokumentacji zgromadzonej w aktach rentowych, przy czym biegli legitymowali się fachową wiedzą oraz odpowiednim doświadczeniem zawodowym. W ocenie Sądu, dokonana przez biegłych diagnoza schorzeń występujących u wnioskodawcy jest prawidłowa, zaś wnioski płynące z opinii korespondują ze zgromadzoną dokumentacją medyczną oraz bazują na wynikach przeprowadzonych badań, co czyni opinie wewnętrznie spójne, logiczne i kompletne. Opinie w sposób jednoznaczny i przejrzysty obrazują stan zdrowia ubezpieczonego i w oparciu o aktualne wskazania wiedzy medycznej kategorycznie rozstrzygają kwestię wpływu stwierdzonych u niego schorzeń na zdolność do pracy. Z tych też powodów, Sąd w pełni podzielił wnioski wynikające
z opinii sądowo- lekarskich odnośnie braku u odwołującego niezdolności do pracy.
Na rozprawie w dniu 07.02.2013 r. odwołujący zakwestionował wydaną w sprawie opinię biegłego chirurga, podnosząc, że stan lewej nogi nie pozwala mu na wykonywanie pracy.
W ocenie Sądu zarzut ten nie zasługiwał na uwzględnienie.
Nie nasuwały bowiem wątpliwości zarówno fachowość biegłego, jak i rzetelność przeprowadzonego przez niego badania. Opinia w sposób przejrzysty obrazuje stan zdrowia ubezpieczonego i rozstrzyga kwestię wpływu rozpoznanego u niego schorzenia w postaci zespołu bólowego stawów kolanowych z niedomogą czynnościowo - bólową na zdolność do pracy. Odpowiada też na wszystkie istotne pytania, w pełni realizując dyspozycję Sądu wyrażoną w sentencji postanowienia o powołaniu biegłych sądowych. Biegły chirurg ortopeda- traumatolog na podstawie badania odwołującego, które przeprowadzone zostało dokładnie, zgodnie z obowiązującymi w tym zakresie standardami, oraz analizy dokumentacji medycznej znajdującej się w aktach organu rentowego, w tym wyników badań specjalistycznych, dokonał prawidłowego rozpoznania i sformułował ostateczne wnioski, które Sąd w pełni podziela. W opinii z dnia 18.12.2012 r. wyraźnie wskazał, że stawy kolanowe kolana są u opiniowanego stabilne i zwarte. Brak jest zaników mięśniowych w obrębie mięśnia czworogłowego uda. W kolanie lewym występuje co prawda śladowe ograniczenie zgięcia przy ruchach biernych i nieznaczny ból przy próbie pełnego zgięcia, jednak nie powoduje to znacznego naruszenia sprawności organizmu. Istotne jest również to, że odwołujący, poza twierdzeniem o tym, że stan lewej nogi nie pozwala mu na wykonywanie pracy, nie przedstawił żadnego merytorycznego argumentu, który mógłby podważyć wnioski wynikające z wydanej w sprawie opinii sądowo- lekarskiej.
Uwzględniając powyższe, na podstawie tych właśnie opinii, ocenionych pozytywnie, zgodnie z kryteriami zgodności z zasadami logiki i wiedzy powszechnej, poziomu wiedzy biegłych, a także sposobu motywowania oraz stopnia stanowczości wyrażonych w nich wniosków, Sąd oparł swoje rozstrzygnięcie w niniejszej sprawie.
Pozostałe okoliczności sprawy Sąd uznał za bezsporne, gdyż nie były w żaden sposób kwestionowane przez strony, zaś dokumenty przedstawione na ich stwierdzenie zostały uznane przez Sąd za wiarygodne.
Sąd Okręgowy zważył, co następuje:
Odwołanie od decyzji (...) Oddział w T. z dnia 29.06.2012 r., w świetle ustalonego stanu faktycznego i obowiązujących przepisów prawa, nie zasługiwało na uwzględnienie.
Stosownie do treści art. 57 ustawy z dnia 17.12.1998 r. o emeryturach i rentach
z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. 2009 r. Nr 153, poz. 1227 ze zm.), renta
z tytułu niezdolności do pracy przysługuje ubezpieczonemu, który łącznie spełnia następujące warunki:
1) jest niezdolny do pracy,
2) ma wymagany okres składkowy i nieskładkowy,
3) niezdolność do pracy powstała w okresach, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 1 i 2, pkt 3 lit. b, pkt 4, 6, 7 i 9, ust. 2 pkt 1, 3-8 i 9 lit.a, pkt 10 lit. a, pkt 11-12, 13 lit. a, pkt 14 lit. a i pkt 15-17 oraz art. 7 pkt 1-4, 5 lit. a, pkt 6 i 12, albo nie później niż w ciągu 18 miesięcy od ustania tych okresów.
Jak wynika z dyspozycji art. 12 powołanej ustawy, niezdolną do pracy jest osoba, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu.
W myśl dyspozycji ust. 2 powołanego artykułu, całkowicie niezdolną do pracy jest osoba, która utraciła zdolność do wykonywania jakiejkolwiek pracy, natomiast stosownie do ust. 3- częściowo niezdolną do pracy jest osoba, która utraciła zdolność do pracy zgodnie z poziomem posiadanych kwalifikacji.
Równocześnie w myśl art. 13 ustawy, przy ocenie stopnia i trwałości niezdolności do pracy oraz rokowania co do odzyskania tej zdolności uwzględnia się stopień naruszenia sprawności organizmu oraz możliwość przywrócenia niezbędnej sprawności w drodze leczenia, jak również możność wykonywania dotychczasowej pracy, względnie możliwość przekwalifikowania zawodowego. Zgodnie z ustępem 2 tego artykułu, trwałą niezdolność do pracy orzeka się, jeżeli według wiedzy medycznej nie ma rokowań odzyskania zdolności do pracy.
Jak wynika z wydanych w przedmiotowej sprawie opinii biegłych sądowych z zakresu psychiatrii z dnia 24.09.2012 r., neurologii i kardiologii z dnia 06.11.2012 r. oraz chirurgii ortopedii- traumatologii z dnia 18.12.2012 r., odwołujący, pomimo stwierdzonych u niego schorzeń w postaci: zespołu uzależnienia od alkoholu; nadciśnienia tętniczego pierwotnego, niepowikłanego; łagodnych komorowych zaburzeń rytmu serca; przewlekłego zespołu bólowego kręgosłupa bez upośledzenia funkcji; dysfunkcji lewego kolana oraz zespołu bólowego stawów kolanowych z niedomogą czynnościowo- bólową, nie jest osobą niezdolną do pracy.
Mając powyższe na uwadze, odwołanie od zaskarżonej decyzji (...) Oddział
w T. z dnia 29.06.2012 r. podlegało oddaleniu na podstawie powołanych przepisów prawa materialnego oraz art. 477
14 § 1 k.p.c.