Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 23 grudnia 2016 r.

Sąd Rejonowy w Bełchatowie, I Wydział Cywilny w składzie:

Przewodniczący: Sędzia SR P. M.

Protokolant: Gabriela Cichocka

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 14 grudnia 2016 r. w B.

sprawy z powództwa Ł. B.

przeciwko Gminie M. B.

o ustalenie istnienia stosunku najmu

1.  ustala, że powód Ł. B. wstąpił w stosunek najmu lokalu mieszkalnego położonego w B. na Osiedlu (...) w miejsce swojej matki R. S. zmarłej w dniu 20 kwietnia 2015 roku;

2.  zasądza od pozwanej Gminy M. B. na rzecz powoda Ł. B. kwotę 397,- zł (trzysta dziewięćdziesiąt siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sygn. akt I C 518/15

UZASADNIENIE

W pozwie z dnia 14-09-2015 r. pełnomocnik powoda Ł. B. wniósł
o ustalenie, że pomiędzy powodem Ł. B. a pozwaną Gminą M. B. istnieje stosunek najmu lokalu mieszkalnego w B. Osiedle (...), dotychczas zamieszkiwanego przez zmarłą najemczynię, matkę powoda R. S., z którą powód zamieszkiwała do momentu jej śmierci.

W odpowiedzi na pozew (k. 61 i n.) pozwany wniósł o oddalenie powództwa podnosząc, że powód nie mieszkał stale z matką w przedmiotowym lokalu, bowiem pracował i studiował poza B. oraz w 2009 r. powód ożenił się, a jego żona i syn nie mieszkali w B..

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny

Gminę M. B. i matkę powoda – R. S. łączyła umowa najmu lokalu mieszkalnego w B. Osiedle (...). R. S. zmarła 20-04-2015 r.

(okoliczności niesporne)

Ł. B. za życia R. S. był zameldowany pod adresem
w B. Osiedle (...). Na ten adres przychodziła do niego korespondencja z ZUS, OFE, operatorów telekomunikacyjnych, banku (w tym przesyłka
z kartą kredytową), zakładu ubezpieczeń, pracodawcy; podawał pracodawcy, uczelni i w CV ten adres jako adres zamieszkania.

(okoliczności niesporne, dowód: pisma k. 18-31, umowa k. 32, aneks do umowy k. 34, umowa k. 35, umowa k. 36, umowa k. 37, CV k. 39, umowa k. 89)

Od października 2011 r. Ł. B. podjął czteroletnie studia zaoczne na Politechnice (...). Na zajęcia jeździł co dwa tygodnie, a na ostatnim roku studiów co tydzień.

(okoliczność niesporna, dowód: umowa k. 32, zeznania powoda k. 154 w związku z k. 122)

Ł. B. od 2007 r. był zatrudniony przez pracodawcę mającego siedzibę
w Ł. jako przedstawiciel handlowy wykonujący pracę na terenie całego kraju. Od 2009 r. był zatrudniony jako handlowiec przez pracodawców mających siedziby w K. oraz w W.. Od 2011 r. był zatrudniony przez przedsiębiorcę z siedzibą w W.
jako specjalista ds. sprzedaży. Od 2014 r. był zatrudniony przez spółkę z siedzibą w G. jako menedżer ds. kluczowych klientów, wykonujący pracę w siedzibie spółki oraz zdalnie. Praca wiązała się z częstymi wyjazdami służbowymi. Powód wykonywał pracę w trakcie podróży służbowych, w domu, oraz co jakiś czas w siedzibie pracodawcy w G..

(dowód: aneks do umowy k. 34, umowa k. 35, umowa k. 36, umowa k. 37, rozwiązanie umowy k. 38, umowa k. 89, plan wyjazdów służbowych k. 96-98, zeznania powoda k. 154
w związku z k. 122)

W mieszkaniu w B. Osiedle (...) Ł. B. miał swój pokój i rzeczy osobiste.

(okoliczność niesporna, dowód: zeznania świadka L. G. k. 124)

W 2013 r. R. S. podała zarządcy lokalu w B. Osiedle (...) – dla ustalenia opłaty za gospodarowanie odpadami, że tylko ona zamieszkuje w tym lokalu, a jest w nim zameldowany także Ł. B..

(dowód: oświadczenie k. 65)

Syn powoda A. B. w roku szkolnym 2014/2015 obowiązek szkolny odbywał w szkole w B. koło W..

(okoliczność niesporna, dowód: pismo k. 68)

P. B. pozostaje w związku małżeńskim od 2009 r. Po zawarciu związku małżeńskiego zamieszkał wraz z żoną u teściów w S. koło W.. W 2010 r. powód zamieszkał u swojej matki. Jego żona i dziecko nadal zamieszkiwali w S.. Żona powoda pracowała w W.. Ani powód, ani jego żona nie mieli żadnego własnego lokalu mieszkalnego. Żona powoda nie akceptowała jego matki i nie chciała, aby ich dziecko przebywało wraz z nią. Powód odwiedzał żonę i dziecko w ich miejscu zamieszkania. Jego żona odwiedzała go, gdy przebywała w B. z związku z zajęciami na uczelni. Relacje powoda z teściami nie były dobre.

(dowód: zeznania powoda k. 154 w związku z k. 122, zeznania świadka L. G. k. 124, zeznania świadka R. G. k. 125)

Matka powoda była uzależniona od alkoholu. Powód dotrzymywał matce towarzystwa i starał się pilnować, aby matka nie przesadzała z alkoholem oraz odciągnąć ją od alkoholu. Zdarzało jej się pić ciągami przez parę dni. Powód zamieszkał z matką, w związku ze sprawowaniem nad nią opieki, w 2010 r.

Powód był jedynym dzieckiem R. S..

Powód znał sąsiadów z widzenia. Nie odwiedzał się z sąsiadami.

W czasie dłuższej nieobecności powoda R. S. odwiedzali jej bracia.

(dowód: zeznania powoda k. 154 w związku z k. 122, zeznania świadka L. G. k. 124, zeznania świadka R. G. k. 125)

W mieszkaniu w B. Osiedle (...) sąsiedzi widywali Ł. B. bardzo często. Wiedzieli, że zdarzało mu się wyjeżdżać służbowo i przez parę dni nie bywał w domu.

Sąsiedzi widywali powoda, jak wychodził z mieszkania rano, a także jak wychodził
z psem na spacer. Widywali go o różnych porach dnia, jak wynosił śmieci, robił zakupy, wsiadał do samochodu. Widywali powoda samego oraz z matką. Widzieli, jak w niedziele wychodził na spacer z rodziną. Widywali czasami brata R. S. oraz żonę
i dziecko powoda.

Sąsiedzi widywali powoda tak często, jak inne mieszkające w tej samej klatce osoby.

(dowód: zeznania świadka W. S. k. 125, zeznania świadka L. W.
k. 126, zeznania świadka H. Z. k. 139, zeznania świadka E. K.
k. 139, zeznania świadka J. P. k. 149, zeznania świadka E. M. k. 157)

Z rozmów R. S. z jej koleżankami z pracy wynikało, że mieszka
z synem. Ł. B. czasami obierał matkę z pracy.

(dowód: zeznania świadka E. K. k. 139, zeznania świadka M. W. k. 140)

Sąd Rejonowy zważył, co następuje

Powództwo zasługuje na uwzględnienie.

Podstawą powództwa jest art. 691 § 1 i 2 kc. Zgodnie z art. 691 § 1 kc, w razie śmierci najemcy lokalu mieszkalnego w stosunek najmu lokalu wstępują: małżonek niebędący współnajemcą lokalu, dzieci najemcy i jego współmałżonka, inne osoby, wobec których najemca był obowiązany do świadczeń alimentacyjnych, oraz osoba, która pozostawała faktycznie we wspólnym pożyciu z najemcą. Stosownie do art. 691 § 2, osoby wymienione
w § 1 wstępują w stosunek najmu lokalu mieszkalnego, jeżeli stale zamieszkiwały z najemcą w tym lokalu do chwili jego śmierci.

Stan faktyczny w niniejszej sprawie był w istocie niesporny. Z zeznań świadków oraz zeznań powoda, popartych złożonymi dokumentami bezsprzecznie wynika, że powód stale zamieszkiwał z matką do chwili jej śmierci. O zamieszkiwaniu powoda świadczy
w szczególności to, że był widywany przy wejściu do lokalu, na klatce schodowej i wokół bloku często, przez wielu sąsiadów i w różnych porach. Był widywany podobnie jak inne osoby mieszkające w tym bloku. Widziano go też przy takich czynnościach jak wynoszenie śmieci, robienie zakupów, co przemawia za tym, że jego obecność nie miała charakteru tylko odwiedzin matki. Bezsprzecznie powód miał w lokalu w B. Osiedle (...) swój pokój i rzeczy osobiste. Współpracownicy matki także podają, że z rozmów z nią wynikało, iż mieszkała z synem. Powód niejednokrotnie przyjeżdżał po matkę do pracy
i razem wracali do domu. Ustaleń tych nie podważają – również niesporne – fakty, że powód był żonaty i miał dziecko, ale z żoną i dzieckiem nie mieszkał a także to, że zdarzało mu się często wyjeżdżać oraz że siedziby pracodawców były poza B.. Podobnie fakt odbywania studiów na uczelni w C.. Bezsprzeczne bowiem jest to, że ani powód ani jego żona nie mieli własnych mieszkań. Powód początkowo mieszkał z żoną i dzieckiem
u teściów, ale zdecydował się zamieszkać z matką licząc na to, że jego częsta obecność będzie powstrzymywać matkę od nadużywania alkoholu. Problem z częstym używaniem alkoholu przez R. S. potwierdzali członkowie rodziny i niektórzy współpracownicy (przy czym niewątpliwe matka powoda starała się ten problem ukryć). Niezbyt dobre relacje powoda z teściami, a także niechęć jego żony do R. S. także po części tłumaczą zamieszkiwanie rodziny osobno. Powód ponadto dokładnie udokumentował, że jego praca wiąże się z częstymi wyjazdami służbowymi, z drugiej natomiast strony nie jest obowiązany do wykonywania pracy stale w siedzibie pracodawcy, dlatego zamieszkiwanie w B. nie było przeszkodą w zatrudnieniu u pracodawców mających siedziby w odległych miejscowościach. Studiowanie zaocznie w C. także nie pozostaje w sprzeczności
z mieszkaniem w B., skoro zajęcia na uczelni odbywały się tylko w niektóre weekendy. To, że powód z powodu obowiązków zawodowych, pobierania nauki oraz
w związku z sytuacją rodzinną często przebywał poza mieszkaniem w B. nie przekreśla, że stanowiło ono jego centrum życiowe. Współcześnie coraz częściej stałe zamieszkiwanie może stawać mniej uchwytne. Nie można od każdego wymagać, aby zachowania świadczące o zamieszkiwaniu były standardowe. Posługiwanie się w kontaktach z urzędami, bankami, pracodawcą adresem w B. dodatkowo wskazuje, że to było jego centrum życiowe. Tak powszechne posługiwanie się tym adresem, także w istotnych dla niego sprawach, byłoby niewygodne, gdyby przebywał w B. tylko sporadycznie.

Wobec ustalonego wyżej stałego zamieszkiwania przez powoda z matką, będącą najemcą lokalu w B. Osiedle (...), do chwili jej śmierci, Ł. B. wstąpił w stosunek najmu w miejsce swojej matki, w związku z czym orzeczono jak
w sentencji.

O kosztach postępowania orzeczono na podstawie art. 98 § 1 kpc zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik procesu.

Sz. K.