Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 28 grudnia 2016r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 28 grudnia 2016r. w S.

odwołania T. T.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia 24 listopada 2015 r. Nr (...)

w sprawie T. T.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o wysokość emerytury

zmienia zaskarżoną decyzję i ustala, że wysokość emerytury T. T. na dzień 01 sierpnia 2015r. wynosi 2403,58 (dwa tysiące czterysta trzy 58/100) zł, a po waloryzacji 2575,72 (dwa tysiące pięćset siedemdziesiąt pięć 72/100) zł.

Sygn. akt: IV U 6/16 UZASADNIENIE

Decyzją z 24 listopada 2015r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S., działając na podstawie art.111 ust.1 pkt 2 i 3 i art.116 ust.5 przepisów ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych odmówił T. T. przeliczenia emerytury z uwzględnieniem wynagrodzenia zastępczego za okres pracy za granicą w latach 1988-1989 wskazując, że przedłożone dokumenty są niewystarczające do ustalenia wysokości wynagrodzenia za ten czas. Wynagrodzenie to powinno być udokumentowane zaświadczeniem o zatrudnieniu i wynagrodzeniu wystawionym na druku ZUS Rp-7 przez Wytwórnię (...) w S. wskazującym kwotę wynagrodzenia zastępczego za okres od 28 listopada 1988r. do 30 września 1989r., bądź też analogicznym zaświadczeniem wystawionym przez macierzystego pracodawcę ,tj. (...) Sp. z o.o. w S.. Wobec braku takiego zaświadczenia do wyliczenia wskaźnika wysokości podstawy wymiaru, za okres pracy za granicą przyjęto minimalne wynagrodzenie za pracę. Ustalone wskaźniki podstawy wymiaru z 10 kolejnych lat kalendarzowych z okresu od 1992r. do 2001r., z 10 kolejnych lat kalendarzowych z okresu od 1996r. do 2005r. i z 20 lat z całego okresu podlegania ubezpieczeniu są niższe od dotychczas obliczonego wynoszącego 112,54% (decyzja z 24 listopada 2015r. k.68 akt emerytalnych).

Odwołanie od w/w decyzji złożył ubezpieczony T. T. wnosząc o jej zmianę i ponowne ustalenie wysokości emerytury przy uwzględnieniu wynagrodzenia za okres zatrudnienia za granicą podnosząc, że przedsiębiorstwo (...) w S., do którego zwrócił się o wystawienie stosownego zaświadczenia odmówiło jego wystawienia podnosząc, że zaświadczenie takie powinien wystawić macierzysty zakład pracy, ale ten nie istnieje. W ocenie ubezpieczonego w tych okolicznościach do ustalenia wynagrodzenia za sporny okres można przyjąć wynagrodzenie zastępcze w postaci wynagrodzenia jego kolegów – wskazanych imiennie w odwołaniu – zatrudnionych w macierzystym zakładzie na analogicznym jak on stanowisku, którzy uzyskali z zakładu pracy zaświadczenia o zatrudnieniu i wynagrodzeniu i które są złożone w aktach organu rentowego do ustalenia kapitału początkowego (odwołanie k.1-2 akt sprawy).

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie powołując się na przepisy prawa i argumentację zawartą w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji (odpowiedź organu rentowego na odwołanie k.3-4 akt sprawy).

Sąd ustalił, co następuje:

Decyzją z 30 marca 2012r. organ rentowy przyznał ubezpieczonemu T. T. emeryturę na podstawie art.184 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych poczynając od 1 marca 2012r., przy czym wysokość emerytury obliczona została na podstawie art.183 ustawy emerytalnej. Przyjęty do ustalenia wysokości emerytury wskaźnik wysokości podstawy wymiary obliczony został z 20 lat kalendarzowych z całego okresu podlegania ubezpieczeniu i wyniósł 112,54%, przy czym do jego obliczenia nie przyjęto wynagrodzenia za lata 1988 i 1989 (decyzja o przyznaniu emerytury z 30 marca 2012r. i obliczenie wskaźnika wysokości podstawy wymiaru k.36 i 39-40 akt emerytalnych).

W dniu 19 sierpnia 2015r. ubezpieczony wystąpił do organu rentowego z wnioskiem o ponowne ustalenie kapitału początkowego i przeliczenie emerytury z uwzględnieniem wynagrodzenia za lata 1988 i 1989, w tym wynagrodzenia zastępczego za okres od 5 kwietnia 1988r. do 21 sierpnia 1989r., kiedy to pracował na budowie eksportowej w ZSRR (wniosek z 19 sierpnia 2015r. wraz z załącznikami k.44-45 akt emerytalnych).

Po rozpoznaniu powyższego wniosku decyzją z 13 listopada 2015r. organ rentowy odmówił ubezpieczonemu ponownego ustalenia kapitału początkowego z uwzględnieniem wynagrodzenia za okres 5 kwietnia 1988r. do 21 sierpnia 1989r. wskazując na nieprzedłożenie zaświadczenia o zatrudnieniu i wynagrodzeniu na druku ZUS Rp-7 wraz z kwotami wynagrodzenia zastępczego za ten okres (decyzja z 13 listopada 2015r. k.42 akt o ustalenie kapitału), a następnie zaskarżoną decyzją z 24 listopada 2015r. odmówił przeliczenia emerytury ubezpieczonego wskazując na argumentację przedstawioną na wstępie niniejszego uzasadnienia (decyzja z 24 listopada 2015r. k.68 akt emerytalnych).

W okresie od 4 września 1978r. do 31 grudnia 2010r. ubezpieczony był zatrudniony w (...) Spółce z o.o. w S. na stanowisku ślusarza-spawacza. W okresie tego zatrudnienia - od 5 kwietnia 1988r. do 21 sierpnia 1989r. ubezpieczony korzystał z urlopu bezpłatnego w związku z pracą na umowie kontraktowanej za granicą (świadectwo pracy z 31 grudnia 2010r. k.12 oraz zaświadczenie o zatrudnieniu i wynagrodzeniu z 23 listopada 2011r. k.14-17 akt emerytalnych).

W okresie pobytu na urlopie bezpłatnym w macierzystym zakładzie pracy ,tj. od 5 kwietnia 1988r. do 21 sierpnia 1989r. ubezpieczony był zatrudniony w Wytwórni (...) w S. w ramach świadczenia usług eksportowych w ZSRR (świadectwo pracy z 17 sierpnia 1989r. k.18 akt emerytalnych). (...) SA w W. będący następcą (...) w S. odmówił wydania zaświadczenia o wysokości wynagrodzenia zastępczego za w/w okres na stanowisku odpowiadającym stanowisku, na którym zatrudniony był ubezpieczony wskazując na brak danych w tym zakresie (pismo z 18 lipca 2016r. k.21 akt sprawy).

Przyjmując do ustalenia podstawy wymiaru emerytury ubezpieczonego podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne z 20 lat kalendarzowych wybranych z całego okresu ubezpieczenia, w tym za rok 1989r. - przy uwzględnieniu w tym zakresie wynagrodzenia uzyskanego przez ubezpieczonego w okresie od 22 sierpnia 1989r. do 31 grudnia 1989r. (po zakończeniu urlopu bezpłatnego), a wykazanego w zaświadczeniu ZUS Rp-7 wystawionym przez (...) Sp. z o.o. w S. w dniu 23 listopada 2011r. (na k.15 akt emerytalnych), a za wcześniejszy okres tego roku ,tj. za czas od 1 stycznia 1989r. do 21 sierpnia 1989r. wynagrodzenia zastępczego ,tj. wynagrodzenia innego pracownika tej firmy zatrudnionego na takim samym stanowisku ślusarza-spawacza w osobie Z. Z. wykazanego w zaświadczeniu ZUS Rp-7 z 29 marca 2001r. (kopia na k.30 akt sprawy) wynosi 115,61% (zarządzenie Sądu co do obliczenia na k.28 i 38 akt sprawy oraz obliczenie na k.46 akt sprawy). Z kolei wysokość emerytury ubezpieczonego - obliczona przy uwzględnieniu powyższego wskaźnika na podstawie art.183 ustawy emerytalnej - wynosi od 1 sierpnia 2015r. ,tj. od daty zgłoszenia wniosku o przeliczenie – 2 403,58 złotych brutto, a po waloryzacji na ten dzień 2 575,72 złotych (projekt decyzji przedstawiony przez organ rentowy k.44-46 akt sprawy).

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie T. T. okazało się uzasadnione.

Zgodnie z art.111 ust.1 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. z 2015r., poz.748 ze zm.) wysokość emerytury oblicza się ponownie od podstawy wymiaru ustalonej w myśl art.15, jeżeli do jej obliczenia wskazano podstawę wymiaru składki na ubezpieczenie społeczne lub ubezpieczenie emerytalne i rentowe na podstawie przepisów prawa polskiego:

1)  z liczby kolejnych lat kalendarzowych i w okresie wskazanym do ustalenia poprzedniej podstawy wymiaru świadczenia,

2)  z kolejnych 10 lat kalendarzowych wybranych z 20 lat kalendarzowych, poprzedzających bezpośrednio rok kalendarzowy, w którym zgłoszono wniosek o przyznanie emerytury albo o ponowne ustalenie emerytury,

3)  z 20 lat kalendarzowych wybranych z całego okresu podlegania ubezpieczeniu, przypadających przed rokiem zgłoszenia wniosku o ponowne ustalenie emerytury,

a wskaźnik wysokości podstawy wymiaru jest wyższy od poprzednio obliczonego.

Odnosząc powyższe uregulowanie do okoliczności sprawy Sąd uznał, że decyzja organu rentowego z 24 listopada 2015r. winna być zmieniona. W decyzji tej organ rentowy odmówił przeliczenia emerytury ubezpieczonego z uwzględnieniem wynagrodzenia za lata 1988-1989 wskazując, że w okresie tym - w zakresie w jakim ubezpieczony pracował za granicą - z uwagi na brak informacji o wysokości wynagrodzenia zastępczego przyjęto wynagrodzenie minimalne. Obliczony zaś przy przyjęciu tych lat wskaźnik wysokości podstawy wymiaru emerytury ubezpieczonego nie jest wyższy od dotychczas ustalonego, co nie daje podstawy do przeliczenia świadczenia. W odwołaniu od tej decyzji ubezpieczony wskazywał na możliwość przyjęcia jako wynagrodzenia zastępczego wynagrodzenia innych pracowników – zatrudnionych w czasie jego pracy na budowie eksportowej w ZSRR – w jego macierzystym zakładzie pracy ,tj. w (...) w S.. Stanowisko ubezpieczonego okazało się uzasadnione z tym jednak zastrzeżeniem, że zgromadzone dowody w postaci zaświadczeń o zatrudnieniu i wynagrodzeniu innych pracowników (...) pozwoliły na przyjęcie tego wynagrodzenia jedynie za rok 1989, gdyż zaświadczenia na druku ZUS Rp-7, znajdujące się w aktach o ustalenie kapitału początkowego tych pracowników (wskazanych w odwołaniu), złożone w kopii na kartach 29-31 akt sprawy dotyczą roku 1989 i dalszych. Do obliczenia wysokości emerytury ubezpieczonego Sąd przyjął wynagrodzenie pracownika Z. Z., zatrudnionego na analogicznym stanowisku jak ubezpieczony ,tj. ślusarza-spawacza (vide: ZUS Rp-7 dotyczący Z. Z. k.30 akt sprawy oraz ZUS Rp-7 dotyczący ubezpieczonego k.15 akt emerytalnych). I tak, przyjmując do ustalenia podstawy wymiaru emerytury ubezpieczonego podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne z 20 lat kalendarzowych wybranych z całego okresu ubezpieczenia, w tym za rok 1989r. - przy uwzględnieniu w tym zakresie wynagrodzenia uzyskanego przez ubezpieczonego w okresie od 22 sierpnia 1989r. do 31 grudnia 1989r. (po zakończeniu urlopu bezpłatnego), a wykazanego w zaświadczeniu ZUS Rp-7 (na k.15 akt emerytalnych), a za wcześniejszy okres tego roku ,tj. za czas od 1 stycznia 1989r. do 21 sierpnia 1989r. wynagrodzenia zastępczego, a zatem wynagrodzenia innego pracownika tej firmy w osobie Z. Z. wykazanego w zaświadczeniu ZUS Rp-7 (kopia na k.30 akt sprawy) wynosi 115,61 % (obliczenie na k.46 akt sprawy), a zatem jest wyższy od dotychczas ustalonego wynoszącego 112,54%. W tych okolicznościach zachodziła podstawa do przeliczenia emerytury ubezpieczonego, której wysokość przy przyjęciu wskaźnika wysokości podstawy wymiaru w wysokości 115,61% wynosi poczynając od 1 sierpnia 2015r. ,tj. od miesiąca, w którym ubezpieczony zgłosił wniosek o przeliczenie, 2 403,58 złotych brutto, a po waloryzacji w tej dacie wynosi 2 575,72 złotych brutto (projekt decyzji o przeliczeniu emerytury sporządzony przez organ rentowy k.44 akt sprawy).

Mając na uwadze powyższe okoliczności i ustalenia Sąd na podstawie art.477 ¹⁴§2 kpc zmienił zaskarżoną decyzję i orzekł jak w sentencji wyroku.