Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt: KIO 1391/16
Sygn. akt: KIO 1416/16
Sygn. akt: KIO 1418/16

WYROK
z dnia 18 sierpnia 2016 r.
Krajowa Izba Odwoławcza - w składzie:
Przewodniczący: Luiza Łamejko
Protokolant: Agata Dziuban

po rozpoznaniu na rozprawie w dniach 11 i 16 sierpnia 2016 r. w Warszawie odwołań
wniesionych do Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej:
A. w dniu 28 lipca 2016 r. przez wykonawcę S.J. prowadzący działalność
gospodarczą pod nazwą J.S. Przedsiębiorstwo Produkcyjno-Handlowo-
Usługowe „Elekropaks”, Łuszczów-Kolonia 95, 21-010 Łęczna (KIO 1391/16)
B. w dniu 29 lipca 2016 r. przez wykonawcę Electrum Sp. z o.o., ul. Watykańska 13,
15-638 Białystok (KIO 1416/16)
C. w dniu 29 lipca 2016 r. przez wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie
zamówienia: Elektrobudowa S.A. i „Energoserwis Kleszczów Sp. z o.o.,
ul. Porcelanowa 12, 40-246 Katowice (KIO 1418/16)
w postępowaniu prowadzonym przez PGE Górnictwo i Energetyka Konwencjonalna S.A.,
ul. Węglowa 5, 97-400 Bełchatów
przy udziale:
A. wykonawcy Przedsiębiorstwo Budownictwa Elektroenergetycznego Elbud
Warszawa Sp. z o.o., aleja Krakowska 264, 21-010 Warszawa zgłaszającego
przystąpienie do postępowania odwoławczego o sygn. akt KIO 1391/16,
KIO 1416/16 oraz KIO 1418/16 po stronie zamawiającego,
B. wykonawcy SAG Elbud Gdańsk S.A., ul. Marynarki Polskiej 87, 80-557
Gdańsk zgłaszającego przystąpienie do postępowania odwoławczego o sygn. akt
KIO 1391/16 po stronie zamawiającego,
C. wykonawcy S.J. prowadzący działalność gospodarczą pod nazwą J.S.
Przedsiębiorstwo Produkcyjno-Handlowo-Usługowe „Elekropaks”,

Łuszczów-Kolonia 95, 21-010 Łęczna zgłaszającego przystąpienie do
postępowania odwoławczego o sygn. akt KIO 1416/16 oraz
KIO 1418/16 po stronie zamawiającego
orzeka:
1. oddala odwołania,
2. kosztami postępowania obciąża wykonawców S.J. prowadzący działalność
gospodarczą pod nazwą J.S. Przedsiębiorstwo Produkcyjno-Handlowo-
Usługowe „Elekropaks”, Łuszczów-Kolonia 95, 21-010 Łęczna, Electrum Sp. z
o.o., ul. Watykańska 13, 15-638 Białystok, oraz wykonawców wspólnie
ubiegających się o udzielenie zamówienia: Elektrobudowa S.A. i „Energoserwis
Kleszczów Sp. z o.o., ul. Porcelanowa 12, 40-246 Katowice i:
2.1. zalicza w poczet kosztów postępowania odwoławczego kwotę 60 000 zł 00 gr
(słownie: sześćdziesiąt tysięcy złotych zero groszy) uiszczoną przez wykonawców S.J.
prowadzący działalność gospodarczą pod nazwą J.S. Przedsiębiorstwo
Produkcyjno-Handlowo-Usługowe „Elekropaks”, Łuszczów-Kolonia 95, 21-010
Łęczna, Electrum Sp. z o.o., ul. Watykańska 13,
15-638 Białystok, oraz wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie
zamówienia: Elektrobudowa S.A. i „Energoserwis Kleszczów Sp. z o.o.,
ul. Porcelanowa 12, 40-246 Katowice tytułem należnych wpisów od odwołań,
2.2. zasądza od wykonawców S.J. prowadzący działalność gospodarczą pod
nazwą J.S. Przedsiębiorstwo Produkcyjno-Handlowo-Usługowe „Elekropaks”,
Łuszczów-Kolonia 95, 21-010 Łęczna, Electrum Sp. z o.o., ul. Watykańska 13, 15-
638 Białystok, oraz wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie
zamówienia: Elektrobudowa S.A.
i „Energoserwis Kleszczów Sp. z o.o., ul. Porcelanowa 12, 40-246 Katowice na
rzecz PGE Górnictwo i Energetyka Konwencjonalna S.A., ul. Węglowa 5, 97-400
Bełchatów kwotę 10 800 zł 00 gr (słownie: dziesięć tysięcy osiemset złotych zero
groszy) stanowiącą koszty postępowania odwoławczego poniesione z tytułu
wynagrodzenia pełnomocnika, w tym kwotę 3 600 zł 00 gr (słownie: trzy tysiące
sześćset złotych zero groszy) od wykonawcy S.J. prowadzący działalność
gospodarczą pod nazwą J.S. Przedsiębiorstwo Produkcyjno-Handlowo-
Usługowe „Elekropaks”, Łuszczów-Kolonia 95, 21-010 Łęczna, kwotę 3 600 zł 00
gr (słownie: trzy tysiące sześćset złotych zero groszy) od wykonawcy Electrum Sp. z
o.o., ul. Watykańska 13, 15-638 Białystok oraz kwotę 3 600 zł 00 gr (słownie: trzy
tysiące sześćset złotych zero groszy) od wykonawców wspólnie ubiegających się o

udzielenie zamówienia: Elektrobudowa S.A.
i „Energoserwis Kleszczów Sp. z o.o., ul. Porcelanowa 12, 40-246 Katowice.

Stosownie do art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. - Prawo zamówień
publicznych (t.j. Dz. U. z 2015 r. poz. 2164) na niniejszy wyrok - w terminie
7 dni od dnia jego doręczenia - przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby
Odwoławczej do Sądu Okręgowego w Piotrkowie Trybunalskim.

Przewodniczący: …………………………

Sygn. akt: KIO 1391/16
Sygn. akt: KIO 1416/16
Sygn. akt: KIO 1418/16

U z a s a d n i e n i e

PGE Górnictwo i Energetyka Konwencjonalna S.A. (dalej: „zamawiający”) prowadzi
w trybie przetargu nieograniczonego postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego pn.
„Stacja transformatorowo-rozdzielcza 110/30 kV Sgs-6 „Osiny”. Postępowanie to
prowadzone jest na podstawie przepisów ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień
publicznych (Dz. U. z 2015 r. poz. 2164 ze zm.), zwanej dalej: „ustawa Pzp”. Ogłoszenie
o przedmiotowym zamówieniu zostało opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii
Europejskiej z dnia 26 kwietnia 2016 r. pod pozycją 2016/S 081-144604.

W postępowaniu tym odwołania wnieśli następujący wykonawcy: w dniu 28 lipca
2016 r. wykonawca S.J. prowadzący działalność gospodarczą pod nazwą J.S.
Przedsiębiorstwo Produkcyjno-Handlowo-Usługowe „Elekropaks”
(sygn. akt KIO 1391/16), w dniu 29 lipca 2016 r. przez wykonawcę Electrum Sp. z o.o. (sygn.
akt KIO 1416/16), w dniu 29 lipca 2016 r. przez wykonawców wspólnie ubiegających się
o udzielenie zamówienia: Elektrobudowa S.A. i „Energoserwis Kleszczów Sp. z o.o.
(sygn. akt KIO 1418/16).
Wykonawca S.J. prowadzący działalność gospodarczą pod nazwą J.S.
Przedsiębiorstwo Produkcyjno-Handlowo-Usługowe „Elekropaks” (dalej: odwołujący
Elektropaks) wniósł odwołanie wobec następujących czynności i zaniechań zamawiającego:
1) zaniechania wykluczenia w postępowania o udzielenie zamówienia publicznego
wykonawcy SAG Elbud Gdańsk S.A. z powodu nie wykazania spełnienia warunków udziału
w postępowaniu, a w konsekwencji nie odrzucenia oferty SAG Elbud Gdańsk S.A. pomimo
istnienia podstawy faktycznej, jak i prawnej;
2) dopuszczenia do udziału w aukcji elektronicznej wykonawcy SAG Elbud Gdańsk S.A.
pomimo istnienia przesłanek do odrzucenia oferty tego wykonawcy;
3) zaniechania wyboru jako najkorzystniejszej oferty złożonej przez odwołującego
Elektropaks, bowiem z uwzględnieniem okoliczności, o których mowa w pkt 1-2 powyżej
i wskazanych procedur, jakie powinien przeprowadzić zamawiający, za najkorzystniejszą

winna być uznana oferta złożona przez odwołującego, z pominięciem przeprowadzenia
aukcji elektronicznej;
4) przeprowadzeniu postępowania o udzielenie zamówienia publicznego w sposób
niezapewniający zachowania uczciwej konkurencji oraz równego traktowania wykonawców.
Odwołujący Elektropaks zarzucił zamawiającemu naruszenie:
1) art. 24 ust. 2 pkt 4 ustawy Pzp w zw. z art. 24 ust. 4 ustawy Pzp, poprzez
nieuprawnione niewykluczenie wykonawcy SAG Elbud Gdańsk S.A. z postępowania
o udzielenie zamówienia publicznego, a w konsekwencji nieodrzucenie oferty SAG Elbud
Gdańsk S.A. z powodu niewykazania przez wykonawcę spełnienia warunków udziału
w postępowaniu, pomimo istnienia uzasadnienia faktycznego, jak i prawnego do dokonania
tej czynności przez zamawiającego;
2) art. 91 a ust. 1 ustawy Pzp w zw. z art. 91 b ust. 1 ustawy Pzp, poprzez zaproszenie
do udziału w aukcji elektronicznej wykonawcy SAG Elbud Gdańsk S.A., pomimo istnienia
okoliczności uzasadniających odrzucenie oferty tego wykonawcy, a w konsekwencji - zamiar
przeprowadzenia aukcji elektronicznej niezgodnie z dyspozycją art. 91 a ust. 1 ustawy Pzp,
podczas gdy ze stanu faktycznego sprawy wynika, że nie zachodzą przesłanki do
przeprowadzenia aukcji elektronicznej, ze względu na złożenie w postępowaniu tylko dwóch
ofert niepodlegających odrzuceniu;
3) art. 91 ust. 1 ustawy Pzp, poprzez zaniechanie wyboru jako najkorzystniejszej oferty
złożonej przez odwołującego, bowiem z uwzględnieniem okoliczności, o których mowa w pkt
1-2 powyżej i wskazanych procedur, jakie powinien przeprowadzić zamawiający, za
najkorzystniejszą winna być uznana właśnie oferta złożona przez odwołującego;
4) art. 7 ust. 1 ustawy Pzp, jako pochodna naruszenia przepisów wskazanych w pkt 1-3
powyżej, poprzez przeprowadzenie postępowania o udzielenie zamówienia w sposób
niezapewniający zachowania uczciwej konkurencji oraz równego traktowania wykonawców,
w tym brak wykluczenia z postępowania o udzielenie zamówienia publicznego wykonawcy
SAG Elbud Gdańsk S.A.
Odwołujący Elektropaks stwierdził, że posiada interes we wniesieniu odwołania,
w rozumieniu art. 179 ust. 1 ustawy Pzp, ponieważ ubiega się o udzielenie przedmiotowego
zamówienia publicznego, a gdyby nie zaniechanie zamawiającego w zakresie braku
wykluczenia wykonawcy SAG Elbud Gdańsk S.A. z postępowania i w konsekwencji -
zaniechanie odrzucenia oferty złożonej przez tego wykonawcę, oferta odwołującego
zostałaby uznana za najkorzystniejszą. Jednocześnie, nie byłyby spełnione ustawowe
przesłanki do przeprowadzenia aukcji elektronicznej, bowiem w postępowaniu, jako ważne -

tzn. niepodlegające odrzuceniu - zostałyby złożone tylko dwie oferty (oferta odwołującego
Elektropaks jako najkorzystniejsza wg. określonych w specyfikacji istotnych warunków
zamówienia kryteriów oceny ofert) oraz oferta wykonawcy Przedsiębiorstwo Budownictwa
Elektroenergetycznego Elbud Warszawa Sp. z o.o. Z powyższego wynika, jak wskazał
odwołujący Elektropaks, że zarzucane zamawiającemu naruszenia mogą doprowadzić do
poniesienia szkody po stronie odwołującego w postaci nieudzielenia przedmiotowego
zamówienia publicznego.
Odwołujący Elektropaks podniósł, że z przekazanej przez zamawiającego informacji
z dnia 19 lipca 2016 r. wynika, że jako oferta podlegająca odrzuceniu nie została uznana
oferta wykonawcy SAG Elbud Gdańsk S.A., pomimo istnienia uzasadnionej podstawy
faktycznej i prawnej, tj. niewykazania spełniania przez tego Wykonawcę warunków udziału
w postępowaniu. W ocenie odwołującego Elektropaks, zamawiający po dokonaniu badania
ofert, a następnie wezwaniu w trybie art. 26 ust. 3 ustawy Pzp do uzupełnienia oferty
wykonawcy SAG Elbud Gdańsk S.A. winien był stwierdzić, że wykonawca ten nie wykazał
spełnienia warunków udziału w postępowaniu (art. 24 ust. 2 pkt 4 ustawy Pzp w zw. z art. 24
ust. 4 ustawy Pzp). Zdaniem odwołującego Elektropaks, na tej podstawie zamawiający
winien był dokonać wykluczenia ww. wykonawcy, a w konsekwencji odrzucić ofertę tego
wykonawcy. Odwołujący Elektropaks wskazał, że zamawiający nie dokonał tych czynności,
mimo istnienia uzasadnionej podstawy faktycznej i prawnej, z czym odwołujący Elektropaks
się nie zgodził.
Ad.1 - zarzut naruszenia art. 24 ust. 2 pkt 4 ustawy Pzp w zw. z art. 24 ust. 4 ustawy Pzp
poprzez nieuprawnione niewykluczenie wykonawcy SAG Elbud Gdańsk S.A. z postępowania
o udzielenie zamówienia publicznego, a w konsekwencji nieodrzucenie oferty wykonawcy
SAG Elbud Gdańsk S.A. z powodu niewykazania spełnienia warunków udziału
w postępowaniu, pomimo uzasadnienia faktycznego, jak i prawnego do dokonania tej
czynności przez zamawiającego
Odwołujący Elektropaks zauważył, że wykonawca SAG Elbud Gdańsk S.A. nie
wykazał spełniania warunku dysponowania kierownikiem budowy zgodnie z postanowieniami
SIWZ (pkt 5.2.1). Jak zauważył odwołujący Elektropaks, wykonawca SAG Elbud Gdańsk
S.A. na stronie 5 złożonej oferty oświadczył w Wykazie Pracowników, że dysponuje
odpowiednim potencjałem technicznym oraz osobami zdolnymi do wykonania zamówienia,
w tym dysponuje kierownikiem budowy posiadającym odpowiednie uprawnienia budowlane
do projektowania i kierowania robotami bez ograniczeń w specjalności instalacyjnej
w zakresie sieci, instalacji i urządzeń elektrycznych i elektroenergetycznych, w osobie Pana
P.S.. Przedstawiony przez ww. wykonawcę kierownik budowy - Pan P.S., nie spełnił jednak

wymogu postawionego w punkcie 5.2.1. SIWZ, gdyż nie posiadał wymaganego przez
zamawiającego doświadczenia na stanowisku kierownika budowy - tj. nie wykazał, że osoba
ta w ciągu ostatnich siedmiu lat przed upływem terminu składania ofert, a jeżeli okres
zatrudnienia jest krótszy - w tym okresie, zrealizowała budowę co najmniej dwóch stacji
transformatorowo-rozdzielczych WN/SN.
W przedstawionym przez ww. wykonawcę do oferty dokumencie pod nazwą: „Wykaz
obiektów zrealizowanych w ciągu ostatnich 7 lat przed upływem składania ofert” (str. 13
oferty) wykonawca wskazał, iż Pan P.S. uczestniczył w realizacji czterech robót
budowlanych, wskazanych z nazwy, które swym zakresem nie odpowiadają jednak
wymogom SIWZ. Odwołujący Elektropaks stwierdził, że niezależnie od okoliczności, że
„Wykaz obiektów zrealizowanych w ciągu ostatnich 7 lat przed upływem składania ofert”
wobec braku jakichkolwiek dat przy podanych w jego treści inwestycjach nie potwierdza, aby
wskazane w jego treści roboty budowlane były realizowane w okresie ostatnich 7 lat przed
terminem składania ofert (zgodnie z wymogiem SIWZ), to należy podnieść, iż
z przedstawionego przez wykonawcę SAG Elbud Gdańsk S.A ww. wykazu jednoznacznie
wynika, że Pan P.S. był kierownikiem budowy na wskazanych robotach budowlanych od poz.
1 do poz. 3 wykazu, ale zakres tych zadań dotyczył prac wykonanych na napięciu 30/6kV,
czyli SN/SN, natomiast zamawiający wymagał, by prace te były wykonywane na napięciu
110/30 kV, czyli WN/SN.
Dodatkowo, jak zauważył odwołujący Elektropaks, zamawiający wymagał, by
wykonawca przedstawił doświadczenie kierownika budowy w zakresie budowy co najmniej
dwóch (2) stacji transformatorowo-rozdzielczych WN/SN, czyli 110/30kV, podczas gdy
wykonawca SAG Elbud Gdańsk S.A. przedstawił doświadczenie Pana P.S. w zakresie tylko
jednej (1) budowy (pozycja nr 4 ww. dokumentu). Dodatkowym aspektem, przemawiającym
za zakwestionowaniem także i wspomnianej wyżej pozycji numer 4 „Wykazu obiektów (...)”
jest, w opinii odwołującego Elektropaks, fakt, że Pan P.S. pełnił tam funkcje „Koordynatora z
ramienia służb eksploatacyjnych Zamawiającego”, a nie, jak wymagał zamawiający w SIWZ,
„kierownika budowy”. Z tych względów nie można było, zdaniem odwołującego Elektropaks,
uznać, by wykonawca SAG Elbud Gdańsk S.A. spełnił warunek w zakresie dysponowania
potencjałem technicznym
i osobami zdolnymi do wykonywania przedmiotowego zamówienia w osobie kierownika
budowy posiadającego uprawnienia budowlane do kierowania robotami budowlanymi bez
ograniczeń w specjalności instalacyjnej w zakresie sieci, instalacji i urządzeń elektrycznych
i elektroenergetycznych.

Odwołujący Elektropaks zauważył, że w dniu 15 czerwca 2016 r. zamawiający
wezwał wykonawcę SAG Elbud Gdańsk S.A. na podstawie art. 26 ust. 3 ustawy Pzp do
uzupełnienia dokumentów potwierdzających spełnienie przez wykonawcę warunku udziału
w postępowaniu w zakresie ww. pkt 5.2.1 SIWZ odnośnie udokumentowania, że osoba
wykazana przez wykonawcę do pełnienia funkcji kierownika budowy, w ciągu ostatnich
siedmiu lat przed upływem terminu składania ofert, a jeżeli okres zatrudnienia jest krótszy -
w tym okresie, zrealizowała budowę co najmniej dwóch stacji transformatorowo-
rozdzielczych WN/SN. W odpowiedzi złożonej na wezwanie zamawiającego w dniu
20 czerwca 2016 r. ww. wykonawca oświadczył, iż spełnia warunek udziału w postępowaniu
oraz, że Pan P.S. posiada wymagane w SIWZ doświadczenie zawodowe, co zostało
wykazane w załączniku do złożonej oferty pod nazwą „Wykaz obiektów zrealizowanych w
ciągu ostatnich 7 lat przed upływem składnia ofert”, na dowód czego wykonawca ponownie
przedłożył przedmiotowy „Wykaz (...)”. Jednocześnie wykonawca przedstawił argumentację
odnoszącą się do prawidłowej - w jego ocenie - kwalifikacji wykazanych przy Panu P.S. robót
budowlanych, jako budowy co najmniej dwóch stacji transformatorowo-rozdzielczych
WN/SN, o napięciu wymaganym w SIWZ.
Jak wskazał odwołujący Elektropaks, swoje twierdzenia wykonawca wywodzi z normy
PN-92/E-50601 „Słownik terminologiczny elektryki. Wytwarzanie, przesyłanie i rozdzielanie
energii elektrycznej. Pojęcia ogólne.” będącej tłumaczeniem międzynarodowej normy
IEC 50(601)-1985, w którym wskazuje się m.in. na znaczenie takich zwrotów jak: „napięcie
niskie”, „napięcie wysokie” oraz „napięcie średnie”.
Odwołujący podał, że zgodnie z powyższym:
- „napięcie niskie” - dowolne napięcie stosowane w sieci rozdzielczej, którego wartość
w przypadku prądu przemiennego nie przekracza 1000V.”,
- „napięcie wysokie”:
1) w znaczeniu szerszym: wszystkie napięcia powyżej niskiego napięcia,
2) w znaczeniu węższym: napięcie najwyższe, stosowane do przesyłania wielkiej ilości
energii.”,
- „napięcie średnie” - wszystkie napięcia zawarte między napięciem niskim i napięciem
wysokim (użytym w znaczeniu węższym zgodnie z definicją napięcia wysokiego pkt 2
powyżej).
Zastrzeżona była również uwaga, zgodnie z którą: „Granica między napięciem średnim
i wysokim nie jest określona dokładnie i zależy od okoliczności i tradycji lokalnych. Granica ta
mieści się zazwyczaj w przedziale 30...100kV”.

Odwołujący Elektropaks zwrócił uwagę, że wykonawca SAG Elbud Gdańsk S.A. przy
tym samym piśmie, w odpowiedzi na wezwanie do uzupełnienia oferty w trybie art. 26 ust. 3
ustawy Pzp o dokument składany na potwierdzenie, że dysponuje osobami zdolnymi do
wykonania przedmiotowego zamówienia, w tym w szczególności w zakresie pełnienia funkcji
kierownika budowy, o którym mowa w pkt 5.2.1. SIWZ, przedłożył dokumenty dotyczące
Pana J.D. wraz z kserokopiami uprawnień oraz wykazem zrealizowanych przez niego
obiektów (na potwierdzenie warunku z pkt 5.2.1. SIWZ).
Zamawiający, dokonał oceny złożonych przez wykonawcę oświadczeń i uzupełnień
i na tej podstawie zakwalifikował ofertę SAG Elbud Gdańsk S.A. jako spełniającą wymagania
wyrażone w SIWZ.
W ocenie odwołującego Elektropaks, zamawiający nie zwrócił uwagi na podstawowy
fakt, że wykonawca SAG Elbud Gdańsk S.A., mimo złożonych oświadczeń i uzupełnień
dokonanych w odpowiedzi na wezwanie zamawiającego, nadal nie wykazał spełnienia
warunku udziału w postępowaniu, o którym mowa w pkt 5.2.1. SIWZ. Odwołujący
Elektropaks wskazał na odpowiedzi zamawiającego na pytania wykonawców nr 3-29 z dnia
25 maja 2016 r. Odwołujący Elektropaks zwróćił szczególną uwagę na pytanie i odpowiedź
nr 57, z których, w ocenie odwołującego Elektropaks wprost i jednoznacznie wynika, że
zamawiający oznaczając wymagania dotyczące doświadczenia osoby pełniącej funkcję
kierownika budowy co najmniej dwóch stacji transformatorowo-rozdzielczych i podając
napięcie tych stacji jako WN/SN, miał na myśli napięcie 110kV/SN.
Chcąc doprecyzować zagadnienie związane z normą PN-92/E-50601 odwołujący
Elektropaks wskazał, że powołana przez wykonawcę w piśmie z dnia 20 czerwca 2016 r.
norma z 1985 r. nie odzwierciedla w istocie szczegółowego zakresu wysokości napięć
właściwych dla każdego z ww. terminów, tj. niskie napięcie, średnie napięcie i wysokie
napięcie, dlatego tok myślenia wykonawcy wydaje się odwołującemu Elektorpaks być
mocno chybiony.
Odwołujący Elektropaks zauważył, że szczegółowym określeniem nazewnictwa
i oznaczenia napięć w zakresie przedmiotowej normy PN-92/E-50601, na której treść
powołuje się wykonawca zajmował się dr inż. E.M., znany autorytet w dziedzinie elektryki
(branży elektrycznej), będący także inżynierem europejskim, który w publikacji pt.
„Nazewnictwo i oznaczenie napięć” zawartej w Biuletynie SEP z 2004 r. podjął się
komentarza zapisów tej właśnie normy i wprost wskazał, co oznaczają terminy niskie
napięcie i średnie napięcie:
„(...) niskie napięcie (skrót: nn)

Dla celów niniejszej normy napięcie stosowane przy dostarczaniu energii elektrycznej,
którego górna graniczna, skuteczna wartość znamionowa wynosi 1kV;
średnie napięcie (skrót: SN)
Dla celów niniejszej normy napięcie stosowane przy dostarczaniu energii elektrycznej,
którego znamionowa wartość skuteczna zawarta jest w przedziale od 1kV do 35 kV”.
Jak wskazał odwołujący Elektropaks, biorąc pod uwagę komentarz dr inż. E.M. do
ww. normy PN- 92/E-50601, na której treść powołuje się wykonawca oraz treść dokumentu
wykonawcy dołączonego do oferty pod nazwą „Wykaz obiektów zrealizowanych w ciągu
ostatnich 7 lat przed upływem składnia ofert”, który miał dowodzić faktu spełnienia przez tego
wykonawcę warunków udziału w przedmiotowym postępowaniu, stwierdzić należy, że
wykonawca SAG Elbud Gdańsk S.A. wykazał wymagane doświadczenie kierownika budowy
P.S. jedynie na średnim napięciu, tj. SN/SN (do 35 kV), a nie, jak wymagał tego
zamawiający, na napięciu WN/SN (110kV/SN), co nie potwierdza spełnienia przez tego
wykonawcę warunku udziału w postępowaniu, o którym mowa w pkt 5.2.1 SIWZ. Jedynie
poz. 4 „Wykazu (...)”, tj. „Budowa stacji Sgs-7 stacja 110/30kV Odkrywka Tomisławice”,
dotyczyła robót budowlanych wykonywanych na napięciu WN/SN (110/30 kV).
Odwołujący Elektropaks podał ponadto, że przytoczona przez wykonawcę treść
normy PN-92/E-50601 pochodzi z 1985 r., niemniej jednak istnieje jeszcze jedna norma
opublikowana w 2002 r., a następnie znowelizowana w latach 2004, 2008 oraz w 2010 r.,
tj. norma PN-EN 50160 - „Parametry napięcia zasilającego w publicznych sieciach
rozdzielczych”, będąca tłumaczeniem normy europejskiej EN 50160:1999. Norma ta była
w wielu krajach europejskich podstawą do stworzenia uregulowań prawnych w zakresie
parametrów jakości energii elektrycznej dostarczanej odbiorcom. Standardy jakościowe
parametrów napięcia zasilającego wskazane w znowelizowanej normie odnoszą się do
miejsc dostarczania energii elektrycznej do odbiorców przyłączonych do publicznych sieci
zasilających o napięciu niskim, średnim oraz wysokim. Jednocześnie, norma wskazuje
dokładnie ramy kV, na podstawie których można stwierdzić, z jakim rodzajem napięcia mamy
do czynienia, i tak: napięcie niskie nn (do 1kV), napięcie średnie SN (powyżej 1kV do 36 kV)
oraz wysokie WN (powyżej 36 kV do 150 kV).
Przytoczona wyżej norma PN-EN 50160 (znowelizowana w 2010 r.) potwierdza, jak
zauważył odwołujący Elektropaks, iż roboty wykonywane przez Pana P.S. jako kierownika
budowy to realizacje inwestycji na średnim napięciu, a zatem nie odpowiadające swym
zakresem wymogom SiWZ.
Odnosząc się do złożonej przez wykonawcę odpowiedzi na wezwanie do
uzupełnienia dokumentów na potwierdzenie, że dysponuje osobami zdolnymi do wykonania

przedmiotowego zamówienia, w tym w szczególności w zakresie pełnienia funkcji kierownika
budowy, odwołujący Elektopaks wskazał, że wykonawca przedłożył jeszcze dokumenty Pana
J.D. wraz z kopiami uprawnień oraz wykazem zrealizowanych przez niego obiektów, zgodnie
z pkt 6.2.1.1 SIWZ. Jednak, zdaniem odwołującego Elektropaks, wykonawca w
przedstawionym dokumencie pod nazwą „Wykaz obiektów zrealizowanych
w ciągu 7 lat przed upływem składania ofert” nie wykazał, że Pan J.D. spełnia warunki
określone w 5.2.1 SIWZ. Z załączonego przez wykonawcę wykazu nie wynika bowiem, jakie
dokładnie roboty budowlane wchodziły w zakres tych realizacji, oraz w jakich okresach były
one przeprowadzane (tj. czy faktycznie zostały wykonane w okresie ostatnich 7 lat przed
terminem składania ofert).
Ponadto, w opinii odwołującego Elektropaks, zamawiający pominął istotny z punktu
widzenia wymogów postępowania fakt, że Pan J.D., nie spełnia podstawowego warunku
nałożonego na kierownika budowy, którym ma dysponować wykonawca ubiegający się o
udzielenie zamówienia - Pan J.D. nie legitymuje się wymaganymi
w punkcie 5.2.1. SIWZ uprawnieniami budowlanymi do kierowania robotami budowlanymi
„bez ograniczeń” - w ramach uzupełnienia oferty w trybie art. 26 ust. 3 ustawy Pzp
wykonawca przedstawił kopię uprawnień Pana J.D., które nie spełniają wymagań pkt 5.2.1
SIWZ.
Odwołujący Elektropaks stwierdził, że zgodnie z załączonym do pisma wykonawcy
z dnia 20 czerwca 2016 r. dokumentem pod nazwą „Decyzja o stwierdzeniu przygotowania
zawodowego do pełnienia samodzielnych funkcji technicznych w budownictwie” z dnia
23 grudnia 1992 r., Pan J.D. posiada tytuł naukowo - zawodowy „technik elektronik”.
Powołaną decyzją zostały mu nadane uprawnienia do kierowania budową
i robotami w specjalności instalacyjno-inżynieryjnej w zakresie sieci i instalacji elektrycznych
- obejmujących instalacje elektryczne, napowietrzne i kablowe linie energetyczne, stacje
i urządzenia elektroenergetyczne. Z treści decyzji wynika również, że Pan J.D. jest
upoważniony do: 1) kierowania, nadzorowania i kontrolowania budowy i robót, kierowania i
kontrolowania, wytwarzania konstrukcyjnych elementów sieci i instalacji elektrycznych oraz
oceniania i badania stanu technicznego w zakresie sieci i instalacji elektrycznych, stacji oraz
urządzeń elektroenergetycznych o powszechnie znanych rozwiązaniach konstrukcyjnych, 2)
sporządzania w budownictwie rodzinnym, zagrodowym oraz innych budynków o kubaturze
do 1000 m3 projektów sieci i instalacji elektrycznych
o powszechnie znanych rozwiązaniach konstrukcyjnych i schematach technicznych.
Odwołujący zauważył, że podstawą prawną do wydania przedmiotowej decyzji było
rozporządzenie Ministra Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska z dnia 20 lutego

1975 r. w sprawie samodzielnych funkcji technicznych w budownictwie (Dz. U. z 1975 r.,
Nr 8, poz. 46 ze zm.), zgodnie z treścią którego, osoby ze średnim wykształceniem
techniczne (jak Pan Dąbrowski - technik elektronik), mogły pełnić samodzielną funkcję
techniczną obejmującą kierowanie, nadzorowanie i kontrolowanie techniczne budowy i robót,
wyłącznie przy budowie budynków, budowli i instalacji o powszechnie znanych
rozwiązaniach konstrukcyjnych, objętych daną specjalnością techniczno-budowlaną (vide:
§ 5 ust. 2 powołanego rozporządzenia). Jednocześnie, w odniesieniu do osób, które
ukończyły wyższą szkołę techniczną i posiadały wymaganą praktykę na budowie,
rozporządzenie nie wprowadzało ograniczenia przysługujących im uprawnień do
powszechnie znanych rozwiązań konstrukcyjnych.
W ocenie odwołującego Elektropaks, wyraźne zawężenie przyznanych Panu D.
uprawnień do kierowania i kontrolowania, wytwarzania konstrukcyjnych elementów sieci i
instalacji elektrycznych oraz oceniania i badania stanu technicznego
w zakresie sieci i instalacji elektrycznych, stacji oraz urządzeń elektroenergetycznych
o powszechnie znanych rozwiązaniach konstrukcyjnych wskazuje - przy średnim
technicznym wykształceniu Pana D. i przytoczonym § 5 ust. 2 rozporządzenia - na
posiadanie przez wykazaną osobę uprawnień budowlanych w ograniczonym zakresie,
tj. niezgodnie z SIWZ. Odwołujący Elektropaks, mając na względzie dyspozycję art. 104
ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2016, poz. 290) podał, że osoby,
które przed dniem wejścia w życie ustawy (tj. przed 1 stycznia 1995 r.), uzyskały uprawnienia
budowlane lub stwierdzenie posiadania przygotowania zawodowego do pełnienia
samodzielnych funkcji technicznych w budownictwie, zachowują uprawnienia do pełnienia
tych funkcji w dotychczasowym zakresie, zatem wykluczona jest jakakolwiek rozszerzająca
interpretacja zakresu uprawnień przysługujących Panu D., a ich treść należy weryfikować w
odniesieniu do przepisów, na mocy których zostały nadane. Odwołujący Elektropaks
przywołał wyroki Krajowej Izby Odwoławczej z dnia 27 lipca 2015 r., sygn. akt KIO 1320/15,
KIO 1330/15, oraz z dnia 31 sierpnia 2010 r., sygn. akt KIO 1752/10.
Odwołujący Elektropaks zauważył również, że sam wykonawca w uzupełnionym na
wezwanie zamawiającego Wykazie pracowników, w tabeli „Uprawnienia/świadectwa
kwalifikacji”, przy nazwisku Pana D. podał jedynie: „uprawnienia budowlane do kierowania
robotami w specjalności instalacyjnej w zakresie sieci, instalacji i elektrycznych –
obejmującej instalacje elektryczne, napowietrzne i kablowe linie energetyczne, stacje
i urządzenia elektroenergetyczne” nie określając zakresu uprawnień budowlanych
przysługujących tej osobie, podczas gdy w tej samej kolumnie przy nazwisku Pana S. wpisał:
„uprawnienia budowlane do projektowania i kierowania robotami bez ograniczeń w
specjalności instalacyjnej w zakresie sieci, instalacji i urządzeń elektrycznych

i elektroenergetycznych”. Powyższe działanie wykonawcy SAG Elbud Gdańsk S.A. może,
zdaniem odwołującego Elektropaks, sugerować, że wykonawca ma wiedzę na temat braku
stosownych, wymaganych SIWZ uprawnień budowlanych Pana D. i celowo pomija złożenie
zamawiającemu oświadczenia dotyczącego ich zakresu.
Wobec powołanych argumentów odwołujący Elektropaks stwierdził, że wykonawca
SAG Elbud Gdańsk S.A. zarówno wykazując w ofercie uprawnienia i doświadczenie Pana S.,
jak i Pana D. (w wyniku wezwania zamawiającego na podstawie art. 26 ust. 3 ustawy Pzp)
nie potwierdził, że dysponuje osobą wymaganą zgodnie z pkt 5.2.1 SIWZ, co potwierdza, jak
zauważył odwołujący Elektropaks, że wykonawca nie potwierdził spełnienia ww. warunku
udziału w postępowaniu i powinien podlegać wykluczeniu
z postępowania, a jego ofertę zamawiający winien był uznać za odrzuconą. Odwołujący
Elektropaks przywołał uchwałę Krajowej Izby Odwoławczej z dnia 28 listopada 2011 r.,
sygn. akt KIO/KU 84/11.
Z uwagi na powyższe, w ocenie odwołującego Elektropaks, uznac należy, że
w zakresie wymogu postawionego przez zamawiającego w punkcie 5.2.1. SIWZ wykonawca
SAG Efbud Gdańsk S.A. nie spełnił warunku w nim postawionego, bowiem nie posiada
wymaganego potencjału technicznego, w tym osoby na stanowisku kierownika budowy
posiadającego uprawnienia budowlane do kierowania robotami budowlanymi „bez
ograniczeń”, pomimo wezwania przez zamawiającego do uzupełnienia dokumentów
potwierdzających spełnienie przez wykonawcę warunku udziału w postępowaniu
określonego w pkt 5.2.1. SIWZ.
Ponadto, odwołujący Elektropaks podniósł, że wykonawca SAG Elbud Gdańsk S.A.
nie spełnił wymagań zamawiającego postawionych w pkt 5.2.3. i 6.2.1.3. SIWZ, bowiem
w swojej ofercie na stronie numer 5, w dokumencie o nazwie „Wykaz Pracowników” nie
wykazał, że powołane przez niego osoby na stanowisku elektromonter w ogóle posiadają
wymaganą przez SIWZ wiedzę i minimum 5 letnie doświadczenie w budowie „obiektów”
określonych w punkcie 5.2.3.1; 5.2.3.2; 5.2.3.3.; 5.2.3.4.; 5.2.3.5 SIWZ. W ocenie
odwołującego Elektropaks, udokumentowanie tego doświadczenia i wiedzy było warunkiem
koniecznym by oferta SAG Elbud Gdańsk S.A. mogła zostać uznana za spełniającą warunki
udziału w przedmiotowym postępowaniu, niezależnie od zakresu żądanych przez
zamawiającego w SIWZ dokumentów. W przeciwnym razie wymagania zamawiającego
dotyczące wiedzy i doświadczenia osób, o których mowa w pkt 5.2.3 i nast. SIWZ należałoby
uznać za iluzoryczne. Co więcej, jak zauważył odwołujący Elektropaks, zamawiający
w powyższych punktach SIWZ wskazał wprost, w zakresie jakich robót budowlanych
pracownicy wykonawcy winni wykazać się doświadczeniem (pkt 5.2.3. SIWZ). Odwołujący

Elektropaks stwierdził, że wykaz osób załączony na stronie numer 5-7 oferty SAG Elbud
Gdańsk S.A. zawierał wyłącznie dane w postaci imienia i nazwiska, zakresu wykonywanych
czynności (stanowiska) oraz świadectwa kwalifikacji uprawniającego do zajmowania się
eksploatacją urządzeń, instalacji i Siecie elektroenergetycznych w zakresie bez ograniczenia
napięcia (grupa „E”). Ponadto, jak wskazał odwołujący Elektropaks, w zakresie pracowników
przewidzianych do realizacji przedmiotowego zadania wykonawca wskazał Pana P.G.,
którego świadectwo kwalifikacji (grupa E) nr 337/E/80/2011 załączone na stronie 24 oferty
było na dzień składania ofert, tj. 1 czerwca 2016 r. nieważne - świadectwo nr 337/E/80/2011
było ważne do dnia 8 maja 2016 r.
Mając powyższe na uwadze odwołujący Elektropaks stwierdził, że także i w zakresie
wymogu postawionego przez zamawiającego w pkt 5.2.3. SIWZ wykonawca SAG Elbud
Gdańsk S.A. nie spełnił warunku w nim postawionego, bowiem nie posiada wymaganego
potencjału technicznego, w tym osób posiadających świadectwo kwalifikacyjne uprawniające
do zajmowania się eksploatacją urządzeń, instalacji i sieci elektroenergetycznych w zakresie
bez ograniczenia napięcia (grupa „E”), legitymujących się odpowiednią wiedzą i okresem
5-Ietniego doświadczenia w budowie co najmniej dwóch obiektów, przy realizacji których
pracownik ten brał udział.
Z uwagi na powyższą argumentację uzasadniającą wykluczenie wykonawcy SAG
Elbud Gdańsk S.A. z postępowania, a co za tym idzie, odrzucenie jego oferty, w opinii
odwołującego Elektropaks, zamawiający nie był zobowiązany do wzywania ww. wykonawcy
celem uzupełnienia jego oferty o dokumenty potwierdzające spełnienie warunku określonego
w pkt 5.2.3 SIWZ, bowiem, jak stanowi art. 26 ust. 3 zdanie pierwsze ustawy Pzp,
zamawiający jest zwolniony z obowiązku wystosowania wezwania, o którym mowa w tym
przepisie, jeżeli oferta wykonawcy podlega odrzuceniu, co w ocenie odwołującego
Elektropaks, miało miejsce w odniesieniu do wykonawcy SAG Elbud Gdańsk S.A. W ocenie
odwołującego Elektropaks, biorąc pod uwagę fakt, iż wykonawca SAG Elbud Gdańsk S.A.
nie wykazał posiadania osób legitymujących się wiedzą i odpowiednim doświadczeniem
zarówno na stanowisku kierownika budowy, jak i na stanowisku elektromontera, uznać
należy, że wykonawca ten nie potwierdził spełnienia warunków udziału w postępowaniu
postawionych przez zamawiającego w pkt 5.2.1 SIWZ oraz w pkt 5.2.3. SIWZ, a zatem nie
daje rękojmi należytego wykonania przedmiotowego zamówienia oraz nie gwarantuje
pewności, co do rzetelnego i prawidłowego wykonania tego zamówienia.
Ubocznie odwołujący Elektropaks zwrócił uwagę, że wykonawca SAG Elbud Gdańsk
S.A. nie spełnił także wymogu określonego w pkt. 10.2 SIWZ – na stronie 27 i 31 złożonej
oferty przedstawił certyfikaty wystawione przez Spółkę PFISTERER. Certyfikaty te zostały

sporządzone w języku angielskim i na dzień składania ofert (tj. 1 czerwca 2016 r.), ani też na
dzień złożenia odpowiedzi na wezwanie zamawiającego do uzupełnienia oferty (tj. na dzień
20 czerwca 2016 r.), nie zostało złożone tłumaczenie tych dokumentów. Zamawiający nie
wykazał także woli zwolnienia wykonawcy od obowiązku składania w niniejszym
postępowaniu wszystkich dokumentów w jeżyku polskim.
W świetle tych wszystkich okoliczności, biorąc pod uwagę uzasadnione wątpliwości
co do treści złożonych przez wykonawcę SAG Elbud Gdańsk S.A. oświadczeń i dokumentów
w zakresie potwierdzenia spełnienia warunku udziału w postępowaniu, należy uznać,
zdaniem odwołującego Elektropaks, że zaistniała dostateczna podstawa do stwierdzenia, że
w niniejszej sprawie wykonawca SAG Elbud Gdańsk S.A. nie wykazał spełnienia warunku
udziału w postępowaniu (warunek dysponowania osobami zdolnymi do wykonania
zamówienia), co w konsekwencji winno doprowadzić do wykluczenia tego wykonawcy
z przedmiotowego postępowania.
Ad 2 - naruszenie art. 91a ust. 1 ustawy Pzp w zw. z art. 91 b ust. 1 ustawy Pzp poprzez
zaproszenie do udziału w aukcji elektronicznej wykonawcy SAG Elbud Gdańsk S.A., pomimo
istnienia okoliczności uzasadniających odrzucenie oferty tego wykonawcy, a w konsekwencji
zamiar przeprowadzenia aukcji elektronicznej niezgodnie z dyspozycją art. 91a ust. 1 ustawy
Pzp, podczas gdy ze stanu faktycznego sprawy wynika, że nie zachodzą przesłanki do
przeprowadzenia aukcji elektronicznej, ze względu na złożenie w postępowaniu tylko dwóch
ofert niepodlegających odrzuceniu
Ad 3 - art. 91 ust. 1 ustawy Pzp poprzez zaniechanie wyboru jako najkorzystniejszej oferty
złożonej przez odwołującego, bowiem z uwzględnieniem okoliczności, o których mowa
w pkt 1-2 powyżej i wskazanych procedur, jakie powinien przeprowadzić zamawiający,
za najkorzystniejszą winna być uznana właśnie oferta złożona przez odwołującego.
Jak zauważył odwołujący Elektropaks, do dnia wniesienia odwołania zamawiający nie
przekazał odwołującemu za pośrednictwem drogi elektronicznej zaproszenia do udziału
w aukcji, tym niemniej należy wnioskować, zdaniem odwołującego, że wobec braku
odrzucenia oferty wykonawcy SAG Elbud Gdańsk S.A. (zgodnie z treścią zawiadomienia
zamawiającego z dnia 19 lipca 2016 r.), wykonawca ten zaliczany jest w poczet podmiotów
dopuszczonych przez zamawiającego do udziału w aukcji. Odwołujący Elektropaks
stwierdził, że wobec istnienia okoliczności przemawiających za wykluczeniem z udziału
w postępowaniu Wykonawcy SAG Elbud Gdańsk S.A., zamawiający za najkorzystniejszą
powinien uznać ofertę złożoną przez odwołującego Elektropaks, w świetle określonych
w SIWZ kryteriów oceny ofert. Odwołujący wskazał, że zaniechanie wykluczenia
z postępowania wykonawcy SAG Elbud Gdańsk S.A. i dopuszczenie tego podmiotu do

udziału w aukcji elektronicznej, pomimo przesłanek uzasadniających odrzucenie oferty tego
wykonawcy i wybór (z pominięciem aukcji elektronicznej) jako najkorzystniejszej, oferty
złożonej przez odwołującego Elektropaks, stanowi naruszenie przepisów w zakresie
ustawowych zasad przeprowadzenia aukcji elektronicznej.
Ad 4 - naruszenie art. 7 ust. 1 ustawy Pzp jako pochodna naruszenia przepisów wskazanych
w pkt 1-3 powyżej, poprzez przeprowadzenie postępowania o udzielenie zamówienia
w sposób niezapewniający zachowania uczciwej konkurencji oraz równego traktowania
wykonawców, w tym brak wykluczenia z postępowania o udzielenie zamówienia publicznego
wykonawcy SAG Elbud Gdańsk S.A.
Odwołujący Elektropaks podniósł, że w konsekwencji naruszenia przez
zamawiającego art. 24 ust. 2 pkt 4 ustawy Pzp w zw. z art. 24 ust. 4 ustawy Pzp, art. 91a ust.
1 ustawy Pzp w zw. z art. 91b ust. 1 ustawy Pzp oraz art. 91 ust. 1 ustawy Pzp, doszło do
zachwiania zasady uczciwej konkurencji oraz zasady równego traktowania Wykonawców
w przedmiotowym postępowaniu. Odwołujący podał, że wobec uzyskania w dniu 19 lipca
2016 r. informacji o odrzuceniu ofert (wykonawcach wykluczonych), odwołujący powziął
wiedzę na temat zakończenia przez zamawiającego etapu badania ofert, a co za tym idzie -
o pozytywnym zweryfikowaniu ofert pozostałych wykonawców, w tym oferty złożonej przez
wykonawcę SAG Elbud Gdańsk S.A., której błędna ocena jako spełniającej wymagania
SIWZ wpływa nie tylko na krąg wykonawców mogących ubiegać się o udzielenie
przedmiotowego zamówienia, ale także na bezzasadne przeprowadzenie aukcji
elektronicznej przez zamawiającego.
Odwołujący Elektropaks wniósł o:
1) wykluczenie wykonawcy SAG Elbud Gdańsk S.A. z postępowania o udzielenie
zamówienia publicznego, a w konsekwencji uznanie oferty tego wykonawcy za odrzuconą;
2) po wykonaniu czynności, o których mowa w pkt 1 - dokonanie przez zamawiającego
ponownego badania oraz oceny ofert i wyboru oferty najkorzystniejszej,
3) dopuszczenie i przeprowadzenie postępowania odwoławczego z uwzględnieniem
dowodów załączonych do niniejszego pisma i na wskazane w nim okoliczności;
4) zasądzenie od zamawiającego na rzecz odwołującego kosztów postępowania
odwoławczego, w tym kwoty wynagrodzenia pełnomocnika odwołującego, zgodnie
z przedłożoną na posiedzeniu fakturą.
Wykonawca Electrum Sp. z o.o. (dalej: odwołujący Electrum) wniósł odwołanie od
niezgodnej z przepisami ustawy czynności zamawiającego polegającej na odrzuceniu oferty

odwołującego z uwagi na błędne uznanie, że treść tej oferty nie odpowiada treści specyfikacji
istotnych warunków zamówienia.
Odwołujący zarzucił zamawiającemu naruszenie:
1. art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy Pzp z uwagi na bezpodstawne uznanie, iż oferta
odwołującego Electrum jest niezgodna z treścią specyfikacji istotnych warunków
zamówienia, tj.: jedno z urządzeń zaproponowane przez wykonawcę w ramach oferty -
rozdzielnica 30 kV produkcji ABB Sp. z o.o. typu ZX2 nie spełnia wymogów SIWZ, podczas
gdy wymienione urządzenie objęte ofertą wykonawcy spełnia wszelkie wymogi SIWZ
i zapewnia zakładaną przez zamawiającego funkcjonalność i kompatybilność z systemem
nadzoru nad układem elektroenergetycznym istniejącym u zamawiającego, do którego
stacja, której wykonanie jest przedmiotem zamówienia, będzie włączona.
2. art. 30 ust. 4 ustawy Pzp w związku z art. 7 ust. 1 ustawy Pzp poprzez brak
wskazania w SIWZ lub w odpowiedziach na zapytania parametrów technicznych, jakie
zamawiający uznaje za istotne dla wykazania równoważności, podczas gdy dopuszczenie
rozwiązania równoważnego nie może oznaczać, że inne zaproponowane w ramach tej
równoważności urządzenie ma spełniać wszystkie wymagania przedmiotu referencyjnego
wskazanego w treści SIWZ; a w konsekwencji:
a) uznanie, iż jedno z urządzeń zaproponowane przez wykonawcę w ramach oferty,
tj. rozdzielnica 30 kV produkcji ABB Sp. z o.o. typu ZX2 nie jest równoważna do rozdzielnicy
NXPLUS, podczas gdy kompatybilność i funkcjonalność jako parametry wskazane przez
zamawiającego jako kryteria oceny równoważności rozwiązań zaproponowanych przez
odwołującego (pkt 4 odpowiedzi na zapytanie nr 3 do SIWZ z dnia 20 maja 2016 r.) powinny
prowadzić do uznania ich za równoważne z rozwiązaniami z SIWZ;
b) wymaganie tożsamości, nie zaś równoważności rozwiązań proponowanych przez
wykonawcę z tymi wskazanymi przez zamawiającego w SIWZ, podczas, gdy
zaproponowana przez wykonawcę rozdzielnica 30 kV produkcji ABB Sp. z o.o. typ ZX2
spełnia wszelkie wymagania zarówno techniczne, jak i funkcjonalne zamawiającego
przedstawione w SIWZ i w odpowiedziach na pytania do SIWZ jako parametry minimalne
w stosunku do samego urządzenia „rozdzielnica” opisanego w treści SIWZ.
c) ocenę równoważności w/w rozdzielnicy z uwzględnieniem elementów dodatkowych
stanowiących wyposażenie rozdzielni 30 kV, a nie stanowiących części składowych samej
rozdzielnicy typu NXPLUS produkcji SIEMENS (tj. przekładniki ziemnozwarciowe,
przekaźniki zabezpieczeń, oprzewodowanie przedziałów nn) (przewidzianej w projekcie
wykonawczym stanowiącym element Specyfikacji Technicznej - Załącznik nr 1 do SIWZ).

3. art. 26 ust. 4 w zw. z art. 25 ust. 1 ustawy Pzp oraz art. 87 ust. 1 i 2 pkt 3 ustawy Pzp
poprzez zaniechanie wezwania odwołującego do wyjaśnienia oferty i wyjaśnienia
załączonych do niej dokumentów w zakresie:
a) parametru napięcia pomocniczego dla napędu włącznika - poza parametrem
pomocniczym dla napędu włącznika wszystkie pozostałe parametry napięciowe dotyczą
prądu stałego, tylko jeden prądu zmiennego, co wskazuje na pomyłkę w przedłożonej ofercie
dostawcy rozdzielnicy;
b) braku informacji w ofercie na temat legalizacji przekładnika napięciowego, uzwojenia
I klasy 0,2FS5 oraz rdzenia I klasy 0,2FS5 (pole transformatora) i automatycznym uznaniu,
że brak jest takowej legalizacji dla ww. urządzeń;
c) ilości pól w rozdzielnicy objętej ofertą wykonawcy;
ewentualnie poprawienia omyłki polegającej na niezgodności oferty ze specyfikacją istotnych
warunków zamówienia (napięcie pomocnicze dla wyłącznika jest 220V AC, a powinno być
220V DC), niepowodującej istotnych zmian w treści oferty wykonawcy,
w konsekwencji zaś, pozbawienie wykonawcy prawa do wyjaśnienia wątpliwości
zamawiającego w zakresie zaproponowanego urządzenia w odniesieniu do parametrów,
które w żaden sposób nie wpływają na zmianę funkcjonalności.
4. art. 7 ust. 1 ustawy Pzp poprzez ocenę oferty wykonawcy z naruszeniem zasady
uczciwej konkurencji i równego traktowania wykonawców, tj. analizę oferty w zakresie
zaproponowanego równoważnego urządzenia: rozdzielnicy 30 kV typu ZX2
z uwzględnieniem wymogów dla całej rozdzielni 30 kV, wymaganie takich właściwości
rozdzielnicy, które nie mają znaczenia dla spełnienia celu i funkcjonalności, któremu ma
służyć przedmiot zamówienia, a które powodują lub wręcz eliminują konkurencję na rynku,
a dla wykonawcy możliwość przedstawienia rozwiązań równoważnych.
5. art. 27 ust. 1 ustawy Pzp poprzez niezachowanie formy komunikowania się
z wykonawcą wybranej przez zamawiającego zgodnie pkt. 7.3 SIWZ („Oświadczenia,
wnioski, pytania do treści SIWZ, zawiadomienia oraz informacje związane z prowadzonym
postępowaniem o udzielenie zamówienia publicznego, należy przekazywać pisemnie (na
adres wskazany w pkt 2.2), lub drogą elektroniczną (na adresy wskazane w pkt 7.2)”,
poprzez przesłanie pisma z dnia 19 lipca 2016 r. do Electrum Sp. z o.o. wyłącznie faksem.
W uzasadnieniu odwołania odwołujący Electrum wskazał na następujące
okoliczności:
Ad. 1

Jak zauważył odwołujący Electrum, odrzucenie oferty na podstawie art. 89 ust. 1 pkt
2 ustawy Pzp może nastąpić tylko w przypadku, gdy występuje zasadnicza i nieusuwalna
niezgodność postanowień oferty z zapisami specyfikacji istotnych warunków zamówienia.
Niezgodność treści oferty z treścią SIWZ powinna być oceniania z uwzględnieniem definicji
oferty zawartej w art. 66 KC, tj. niezgodności złożonego oświadczenia woli wykonawcy
z wymaganiami zamawiającego, odnoszącymi się do merytorycznego zakresu przedmiotu
zamówienia, a więc materialnej sprzeczności zakresu zobowiązania zawartego w ofercie
z zakresem zobowiązania, którego zamawiający oczekuje dla spełnienia swoich
uzasadnionych potrzeb, zgodnie z postanowieniami SIWZ.
Odwołujący Electrum stwierdził, że nie występują jakiekolwiek niezgodności
pomiędzy urządzeniem zaproponowanym przez odwołującego Electrum jako równoważne
w stosunku do rozdzielnicy 30 kV NXPLUS Siemens. W ocenie odwołującego Electrum,
zamawiający błędnie oceniał zaproponowane urządzenie wymagając od niego identyczności
w stosunku do tego, które wskazał w specyfikacji technicznej, nie zaś pod względem tego,
czy jest ono urządzeniem równoważnym. Odwołujący Electrum podkreślił, iż rozdzielnia
30kV typu ZX2 produkcji ABB Sp. z o.o. jest urządzeniem równoważnym w stosunku do
rozdzielnicy NXPLUS, dlatego też w okolicznościach niniejszej sprawy nie występuje
jakakolwiek niezgodność oferty w odniesieniu do treści SIWZ. Zdaniem odwołującego
Electrum, wskazane przez zamawiającego w piśmie z dnia 19 lipca 2016 r. rzekome
„niezgodności” są skutkiem błędnej oceny oferty przez zamawiającego bez uwzględnienia
istoty równoważności, a zatem zamawiający nie miał podstaw do odrzucenia oferty
odwołującego na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy Pzp.
Odwołujący Electrum zwrócił również uwagę, że w niniejszej sprawie zarzucane
niezgodności dotyczą jednego urządzenia - rozdzielnicy 30kV, którego dostawa i montaż
stanowi nieznaczną część realizacji zamówienia (około 10-12% wartości zamówienia)
i dosłownie kilku, spośród kilkuset innych parametrów, do tego nieistotnych z punktu
widzenia funkcjonalności urządzenia. Odwołujący Electrum wskazał, że zamawiający
odrzucił ofertę odwołującego mimo, że:
a) zarzucane w niej niezgodności w zakresie postanowień SIWZ miały charakter
nieistotny z punktu widzenia oczekiwań i potrzeb zamawiającego określonych SIWZ. Jako
nieistotne należy je też ocenić w aspekcie technicznym w kontekście prawidłowego
i niezakłóconego działania w/w urządzenia, a tym samym możliwości realizacji zamówienia;
b) występujące zarzucane niezgodności mogły zostać usunięte w trybie
wyjaśnienia treści oferty lub poprawienia.

W związku z powyższym, zdaniem odwołującego Electrum, zamawiający odrzucając ofertę
odwołującego naruszył normę art. 89 ust. 1 pkt 3 ustawy Pzp, albowiem nie zaistniały
przesłanki dla odrzucenia tej oferty.
Ad. 2
Jak zauważył odwołujący Electrum, zamawiający odrzucił ofertę odwołującego na
podstawie art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy Pzp wskazując, że zaproponowane w ofercie
odwołującego urządzenie, tj. rozdzielnica 30 kV produkcji ABB typu ZX2 nie jest równoważna
do rozdzielnicy NXPLUS. W uzasadnieniu wskazano kilka elementów, którymi, zdaniem
zamawiającego, zaproponowane przez odwołującego urządzenie różni się od urządzenia,
które wskazano w dokumentacji projektowej. Różnice zaś nie dyskwalifikują możliwości
uznania urządzeń za równoważne, a tak w niniejszej sprawie interpretuje równoważność
zamawiający. Odwołujący Electrum wskazał, że zgodnie z najnowszym orzecznictwem
Krajowej Izby Odwoławczej, oferta równoważna to taka, która przedstawia produkt, który nie
jest identyczny, tożsamy z produktem referencyjnym, ale posiada pewne, istotne dla
zamawiającego, zbliżone do produktu referencyjnego cechy i parametry. Pojęcie
równoważności nie może oznaczać tożsamości produktów, ponieważ przeczyłoby to istocie
oferowania produktów równoważnych i czyniłoby możliwość oferowania produktów
równoważnych pozorną i w praktyce niemożliwą do spełnienia. Rozwiązanie równoważne
zaś nie może oznaczać, że inne zaproponowane w ramach tej równoważności urządzenie
ma spełniać wszystkie parametry konkretnego urządzenia, określonego producenta,
przyjętego przez projektanta, gdyż naruszałoby to zasadę równego traktowania wykonawców
i uczciwej konkurencji.
a) Opisując parametry równoważności zamawiający wskazał, iż szczegółowy opis
przedmiotu zamówienia jest określony w specyfikacji technicznej stanowiącej Załącznik nr 1
do SIWZ, zaś parametry tam zawarte należy traktować jako wymagania minimalne
akceptowalne przez zamawiającego, przy czym to wykonawca ma zapewnić, że
zastosowane rozwiązania pozwolą osiągnąć zakładaną funkcjonalność i kompatybilność
z systemem nadzoru nad układem elektroenergetycznym istniejącym u zamawiającego
(odpowiedź zamawiającego na zapytanie nr 3 do SIWZ z dnia 20 maja 2016 r.). Odwołujący
Electrum podkreślił, że zamawiający nie określił, które z parametrów są dla niego istotne,
stwierdził jedynie, że wytyczną dla oceny równoważności jest efekt, to jest osiągnięcie
oczekiwanej funkcjonalności systemu.
Odwołujący Electrum podniósł, że zgodnie z ugruntowanym już stanowiskiem
doktryny i orzecznictwa, wszelkie niejasne, nieprecyzyjne wymogi SIWZ nie mogą wpływać
negatywnie na sytuację wykonawcy w postępowaniu, a więc przede wszystkim nie mogą

prowadzić do odrzucenia oferty, czy wykluczenia wykonawcy z postępowania. Odwołujący
Electrum wyraził pogląd, iż przedstawiając swoją ofertę zastosował się do wymogów
zamawiającego i wskazał na urządzenie funkcjonalnie odpowiadające temu, które zostało
wskazane w dokumentacji projektowej, spełniające minimalne wymagania techniczne
urządzenia wymienione przez zamawiającego w specyfikacji technicznej stanowiącej
Załącznik nr 1 do SIWZ. Na etapie oceny ofert Zamawiający nie może wskazywać, że
konkretne parametry są dla niego ważne, skoro nie określił tego w SIWZ, nie może też
obecnie, oceniając ofertę określać, że każdy parametr jest dla niego istotny, skoro podkreślił,
że wykonawca oferując rozwiązanie równoważne ma zapewnić osiągnięcie zakładanej
funkcjonalności i kompatybilności z systemem nadzoru nad układem elektroenergetycznym
istniejącym u zamawiającego.
b) Ocena równoważności nie może się odbywać poprzez automatyczne
i mechaniczne porównanie wszystkich parametrów - urządzenia wskazanego przez
zamawiającego oraz urządzenia proponowanego przez wykonawcę jako równoważnego, jak
to się dzieje, zdaniem odwołującego Electrum, w przedmiotowym postępowaniu. Odwołujący
Electrum uznał, że zamawiający wymaga, aby przedstawione w ofercie jako równoważne
rozwiązanie, urządzenie, materiał było faktycznie tożsame, identyczne z produktem przez
niego wskazanym, przy takim założeniu uprawnienie do przedstawienia przez wykonawcę
rozwiązań równoważnych pozostaje pozorne i niemożliwe do implementowania w ramach
postępowania.
Odwołujący Electrum przywołał wyroki Krajowej Izby Odwoławczej z dnia 30 kwietnia
2014 r. w sprawie o sygn. akt KIO 738/14, oraz z dnia 14 października 2011 r. w sprawie
o sygn. akt KIO 2132/11.
Zdaniem odwołującego Electrum, ocena parametrów rozdzielnicy typu ZX2 ABB
Sp. z o.o. została dokonana przez zamawiającego mechanicznie, jeżeli zamawiający nie
odnalazł w ofercie ABB stanowiącej element oferty wykonawcy dotyczącej rozdzielnicy
któregokolwiek mało istotnego parametru wskazanego w Projekcie wykonawczym dla
rozdzielni (o tym szczegółowo dalej) uznawał, że oferta odwołującego nie spełnia w tym
zakresie wymagań SIWZ, podobnie w przypadku jakiejkolwiek niezgodności tych
parametrów (bez jakiejkolwiek refleksji z uwzględnieniem podstawowej wiedzy elektrycznej).
c) Odwołujący Electrum wskazał ponadto, iż w Projekcie wykonawczym „Stacji
transformatorowo - rozdzielczej 110/30 kV Sgs - 6 Osiny” w pkt. 1.5 określone zostały
wymogi zamawiającego dla rozdzielni 30 kV. Zgodnie zaś z definicją, rozdzielnia to zespół
urządzeń rozdzielczych określonego napięcia umożliwiających dokonywanie czynności
łączeniowych pomiędzy liniami, transformatorami i/lub innymi urządzeniami elektrycznymi,

będący częścią stacji elektroenergetycznej lub tworzący stację rozdzielczą (Por.: Biuletyn
SEP INPE, 2013, nr 162 -163, Instalacje i urządzenia elektroenergetyczne. Terminy
i definicje, s. 91 - 99) lub, zgodnie z inną definicją - wydzielone pomieszczenie, zespół
pomieszczeń lub wydzielony teren, na którym znajduje się rozdzielnica. W rozdzielni mogą
znajdować się także urządzenia pomocnicze, nie wchodzące w skład rozdzielnicy (Por.
Poradnik Inżyniera Elektryka, red.: dr inż. Grażyna Pieśniewska, tom. 3, wyd. 4 zm., s. 266).
A zatem, jak stwierdził odwołujący Electrum, zamawiający nie może porównywać rozdzielni
i zestawiać jej z rozdzielnicą, a w konsekwencji na etapie oceny ofert ustalać parametru
równoważności i twierdzić, że jest nim posiadanie przez rozdzielnicę wszystkich elementów
rozdzielni. Takie bowiem założenia są sprzeczne z zakresem pojęciowym „rozdzielni”
i „rozdzielnicy”.
Rozdzielnica bowiem, jak zaznaczył odwołujący Electrum, zgodnie z przywoływanym
słownikiem pojęć, to urządzenie elektroenergetyczne przeznaczone do rozdziału energii
elektrycznej oraz do zasilania i sterowania odbiorników tej energii wykonane całkowicie
u wytwórcy lub zestawione w miejscu zainstalowania z części o znacznym stopniu scalenia -
wykonanych u wytwórcy. Z technicznego punktu widzenia rozdzielnica stanowi więc jedynie
fragment rozdzielni i sama w sobie nie jest w stanie funkcjonować bez urządzeń
pomocniczych, które zazwyczaj są dostarczane osobno i zabudowywane zgodnie
z projektem w pomieszczeniu rozdzielni lub w specjalnie przygotowanych przestrzeniach
montażowych rozdzielnicy (w tzw. przedziałach niskiego napięcia, szafkach) przeznaczonych
właśnie to tego celu, tak wydzielonych konstrukcyjnie w rozdzielnicy by było możliwe
zabudowanie w nich elementów dowolnego producenta (w przedmiotowym postępowaniu
np. elementów produkowanych przez firmę Schneider) przez generalnego wykonawcę
danego obiektu.
Odwołujący Electrum zwrócił uwagę, że na taki podział znaczeniowy rozdzielni
i rozdzielnicy wskazuje też analiza zapisów Projektu wykonawczego. Projektant bowiem
wymienia na str. 11 Tomu D1 Projektu elementy składowe rozdzielni następnie wskazując,
że producentem i dostawcą rozdzielnicy jest firma Siemens, nadto na str. 14 podaje, że
pomieszczenie rozdzielni 30kV zaprojektowano tak, aby można było w tym pomieszczeniu
ustawić rozdzielnice firm ABB i Schneider. Tak wiec już na etapie projektowania
przewidziano, zdaniem odwołującego, Electrum, że w rozdzielni będzie mogło znajdować sie
urządzenie - rozdzielnica innych firm niż opisanej w projekcie – tj. SIEMENS Sp. z o.o.
Energy Management EM DG.
Odwołujący Electrum zaznaczył, że zgodnie z art. 30 ust. 5 ustawy Pzp wykonawca,
który powołuje się na rozwiązania równoważne opisywanym przez zamawiającego, jest

obowiązany wykazać, że oferowane przez niego dostawy, usługi lub roboty budowlane
(równoważne) spełniają wymagania określone przez zamawiającego.
Tymczasem odwołujący Electrum, jak zauważył, w ofercie na str. 135 wskazał jako
równoważne urządzenie tylko rozdzielnicę 30 kV, nie zaś wszystkie urządzenia znajdujące
się w rozdzielni, których wykonanie oferuje zgodnie z projektem wykonawczym, zaś
zamawiający brak uwzględnienia jako elementów rozdzielnicy wyposażenia rozdzielni uznaje
za niezgodność oferowanego jako równoważne urządzenia z wymogami SIWZ (pkt B ppkt c
odwołania poniżej).
Ad. 3
Odwołujący Electrum przywołał wyrok Krajowej Izby Odwoławczej z dnia 15 maja
2015 r. w sprawie o sygn. akt KIO 918/15. Stwierdził, że zamawiający w przedmiotowej
sprawie, w stosunku do oferty wykonawcy nie dopełnił obowiązków określonych ww.
przepisami, każda ze stwierdzonych przez zamawiającego „niezgodności” rozdzielnic
wymieniona w piśmie z dnia 19 lipca 2016 r. decydująca o odrzuceniu oferty odwołującego
mogła być usunięta w trybie, o którym mowa powyżej, nawet bez dodatkowego załączania
dokumentów, jedynie poprzez stosowne, rzeczowe wyjaśnienia.
Ad. 4
Jak zauważył odwołujący Electrum, w przedmiotowej sprawie zamawiający,
dopełniając obowiązku ustawowego, przewidział możliwość zastosowania rozwiązań
równoważnych, jednakże oceniał te rozwiązania (materiały, urządzenia) wymagając od nich
tego, aby były identyczne pod względem każdego parametru do rozwiązań wskazanych
w dokumentacji projektowej. Tym samym, faktycznie wyłączył zastosowanie w tym zakresie
zasady uczciwej konkurencji, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy Pzp. Takie postępowanie
zamawiającego potwierdza, w opinii odwołującego Electrum, że wymagał od wykonawców
tylko i wyłącznie rozwiązań, urządzeń producentów wskazanych w dokumentacji projektowej.
Stawia to oferentów (wykonawców) w bardzo niekorzystnej sytuacji, nie mają oni bowiem
możliwości negocjowania cen z innymi dostawcami, producentami, a ci wskazani
w dokumentacji projektowej jako monopoliści dyktują warunki dostaw, często bardzo
niekorzystne dla wykonawcy. Odwołujący przywołał wyroki Krajowej Izby Odwoławczej
z dnia 14 października 2011 r., sygn. akt KIO 2132/11, oraz z dnia 10 czerwca 2015 r.,
sygn. akt KIO 1112/15. W ocenie odwołującego Electrum, sposób oceny rozwiązań
zaproponowanych jako równoważne przez zamawiającego w przedmiotowej sprawie jest
przejawem naruszenia zasad prowadzenia postępowania wskazanych w art. 7 ust. 1 ustawy
Pzp.
Ad. 5

Odwołujący Electrum zwrócił uwagę na dyspozycję art. 27 ust. 1 ustawy Pzp.
Wskazał, że zamawiający dokonał wyboru formy komunikowania się w treści SIWZ w pkt.
7.3. wskazując, że „Oświadczenia, wnioski, pytania do treści SIWZ, zawiadomienia oraz
informacje związane z prowadzonym postępowaniem o udzielenie zamówienia publicznego,
należy przekazywać pisemnie (na adres wskazany w pkt 2.2), lub drogą elektroniczną (na
adresy wskazane w pkt 7.2). W przypadku oświadczeń, wniosków, pytań do treści SIWZ,
zawiadomień oraz informacji przekazanych za pomocą drogi elektronicznej, każda ze stron
na żądanie drugiej strony niezwłocznie potwierdza fakt ich otrzymania, a oryginały
dokumentów w wersji papierowej dostarczy niezwłocznie”. Odwołujący Electrum stwierdził,
że zamawiający nie zastosował się do tego wymogu przesyłając odwołującemu pismo z dnia
19 lipca 2016 r. z informacją o odrzuceniu oferty jedynie faksem.
Odnosząc się szczegółowo do wskazań zamawiającego w zakresie niezgodności
oferty z treścią specyfikacji istotnych warunków zamówienia odwołujący Electrum podniósł,
że:
a) odwołujący Electrum zaproponował zastosowanie rozdzielnicy 30 kV produkcji
ABB typu ZX2, która nie jest równoważna rozdzielnicy NXPLUS z uwagi na napięcie
pomocnicze dla napędu włącznika 220 DC, a jest 220 AC
Jak wskazał odwołujący Electrum, na stronie 135 oferty w pkt 2 specyfikacji
technicznej dotyczącej rozdzielnicy ABB wskazano trzy wartości napięcia pomocniczego:
a) dla obwodów wtórnych: 220 V DC;
b) dla napędu wyłącznika: 220 V AC;
c) dla napędu trójpozycyjnego: 220 V DC;
Odwołujący Electrum stwierdził, że wszystkie wartości napięcia powinny dotyczyć
prądu stałego (DC), nie zaś zmiennego (AC), zaś parametr wartości napięcia dla napędu
wyłącznika omyłkowo ABB Sp. z o.o. wskazała w odniesieniu do prądu zmiennego.
Odwołujący Electrum zaznaczył, że żaden parametr w specyfikacji technicznej rozdzielnicy -
ofercie ABB Sp. z o.o. stanowiącej element oferty odwołującego - str. 136 - 161 - nie odnosi
się do prądu zmiennego. Opisywane okoliczności były, zdaniem odwołującego Electrum,
podstawą dla wyjaśnienia zaistniałych niejasności w ofercie przez zamawiającego w trybie
art. 87 ust. 1 ustawy Pzp, ewentualnie zamawiający mógłby je poprawić jako omyłkę
polegającą na niezgodności oferty ze specyfikacją istotnych warunków zamówienia, która nie
powodowała istotnych zmian w treści oferty.
Jak wyjaśnił odwołujący Electrum, ABB Sp. z o.o. oferuje rozdzielnice umożliwiające
zasilanie napędów pomocniczych prądem stałym oraz przemiennym, nie ma to wpływu na

funkcjonalność oraz cenę rozdzielnicy. Formułując ofertę, omyłkowo nie zmieniono wartości
parametru napięcia pomocniczego wyłącznika z AC na DC, jak to uczyniono przy
parametrach dla pozostałych napięć pomocniczych. Ponadto, jak zauważył odwołujący
Electrum, na pomyłkę wskazuje też fakt, że oferowana specyfikacja rozdzielnicy SN
przedstawia jedynie jej podstawowe parametry elektryczne, nie zawiera schematów
szczegółowych, dla których zmienione były by jej parametry napięcia z DC na AC.
Odwołujący Electrum przywołał wyrok Krajowej Izby Odwoławczej z dnia 14 maja 2015 r.
w sprawie o sygn. akt KIO 891/15.
W ocenie odwołującego Electrum, zważywszy na to, że zarówno w doktrynie, jak
i orzecznictwie, przeważającym jest stanowisko, zgodnie z którym zamawiający powinien
wykorzystać wszystkie możliwe dopuszczone ustawą środki, aby uniknąć sytuacji, w której to
nadmierny formalizm spowoduje odrzucenie oferty obarczonej niewielkimi błędami,
w omawianym przypadku zaniechanie wezwania odwołującego do wyjaśnień treści oferty
i arbitralne odrzucenie oferty należy potraktować jako naruszenie zasady uczciwej
konkurencji i równego traktowania wykonawców. Odwołujący powołał się na wyrok Krajowej
Izby Odwoławczej z dnia 31 sierpnia 2015 r., sygn. akt KIO 1792/15 stwierdzając, że
wszystkie wymienione w nim przesłanki zaistniały w przedmiotowej sprawie.
Odwołujący Electrum stwierdził, że parametr napięcia pomocniczego dla napędu
wyłącznika bez względu na odniesienie się do prądu stałego, czy zmiennego pozostaje bez
wpływu na funkcjonalność urządzenia, albowiem obydwa napięcia pomocnicze są
powszechnie stosowane i dopuszczane. W konsekwencji, jak najbardziej możliwym
i pożądanym było skorzystanie przez zamawiającego w omawianej sytuacji z prawa do
poprawienia zaistniałej omyłki.
b) Odwołujący Electrum zaproponował zastosowanie rozdzielnicy 30 kV produkcji ABB typu
ZX2, która nie jest równoważna rozdzielnicy NXPLUS z uwagi na:
• rdzeń I klasy 0,2FS5 (pole transformatora) powinien być legalizowany - w ofercie
brak;
• przekładnik napięciowy, uzwojenie I klasy 0,2FS5 powinno być legalizowane -
w ofercie brak.
Odwołujący Electrum podniósł, że zamawiający w treści specyfikacji technicznej -
Projekcie wykonawczym w tabeli (Tom D1, pkt. 2.3) pt. Zestawienie pól rozdzielni 30 kV
wskazał każdorazowo opisując części składowe poszczególnych pól rozdzielnicy,
wymieniając rodzaj przekładników, iż ich rdzenie i uzwojenia mają być „legalizowane”. Nie
zostało określone, kiedy ta legalizacja ma nastąpić, w jaki sposób i w odniesieniu do jakich
norm, a ponadto co wykonawca (jaki dokument) ma przedstawić na dowód posiadania takiej

legalizacji. Odwołujący Electrum zaznaczył, że nieprecyzyjne wymogi SIWZ nie mogą
wpływać negatywnie na sytuację wykonawcy w postępowaniu, a przede wszystkim nie mogą
prowadzić do odrzucenia oferty, czy wykluczenia wykonawcy z postępowania.
Jak zauważył odwołujący Electrum, zgodnie z ustawą z dnia 11 maja 2001 r. „Prawo
o miarach” (Dz.U. Nr 63, poz. 636 ze zm.), legalizacja jest to zespół czynności obejmujących
sprawdzenie, stwierdzenie i poświadczenie dowodem legalizacji, że przyrząd pomiarowy
spełnia wymagania. Legalizacji dokonują organy administracji miar oraz podmioty
upoważnione do przeprowadzania legalizacji pierwotnej określonych rodzajów przyrządów
pomiarowych (art. 8b ust. 3 pkt 3 w/w ustawy). Zgodnie z art. 8j, legalizacja pierwotna albo
legalizacja jednostkowa przyrządu pomiarowego jest dokonywana na wniosek producenta
lub jego upoważnionego przedstawiciela lub importera. Kontrola legalizacyjna może być
przeprowadzana w siedzibie organu administracji miar; w punkcie legalizacyjnym, a także
miejscu zainstalowania lub użytkowania przyrządu pomiarowego, jeżeli wynika to z wymagań
oraz miejscu wykonywania legalizacji pierwotnej lub legalizacji ponownej przez podmiot,
któremu Prezes udzielił upoważnienia do wykonywania legalizacji pierwotnej lub legalizacji
ponownej. Przy czym zgodnie z art. 8n ust. 4 ww. ustawy, legalizacja traci ważność m. in.
w przypadku uszkodzenia przyrządu pomiarowego, ewentualnie zmiany miejsca instalacji lub
użytkowania przyrządu pomiarowego, w którym legalizacja była wykonana. Jak podkreślił
odwołujący Electrum, powszechną praktyką jest legalizowanie przyrządów, w tym
przekładników po ich zainstalowaniu w miejscu ich użytkowania, a zatem w swojej ofercie
ABB Sp. z o.o. nie mogło stwierdzić o tym, iż ww. elementy rozdzielnicy są legalizowane.
Legalizacja jest usługą wykonywaną przez podmioty uprawnione, koszt tej usługi został
wkalkulowany w cenę oferty wykonawcy. A zatem, zdaniem odwołującego Electrum, brak
informacji co do legalizacji w/w elementów rozdzielnicy nie może być uznany automatycznie
przez zamawiającego jako pominięcie tego elementu przez wykonawcę. Odwołujący
Electrum załączył ofertę Siemens Sp. z o.o. dotyczącą rozdzielnicy uwzględnionej
w Projekcie wykonawczym wskazując, że oferta ta również nie obejmuje legalizacji rdzeni
i uzwojeń pomiarowych, co potwierdza wyżej wskazaną praktykę.
Bezpodstawnym jest wobec powyższego, zdaniem odwołującego Electrum,
stwierdzenie zamawiającego co do tego, że brak określenia w ofercie ABB Sp. z o.o. wyżej
wskazanych elementów jako legalizowanych należy uznać automatycznie jako „brak
legalizacji”.
Odwołujący Electrum stwierdził ponadto, że w omawianym przypadku ponownie
zamawiający nie skorzystał w stosunku do odwołującego z procedury wezwania do złożenia

wyjaśnień potwierdzających spełnianie przez oferowane urządzenie wymagań określonych
przez zamawiającego (art. 26 ust. 4 ustawy Pzp).
c) odwołujący Electrum zaproponował zastosowanie rozdzielnicy 30 kV produkcji ABB
typu ZX2, która nie jest równoważna rozdzielnicy NXPLUS z uwagi na:
• pole odpływowe i pole transformatora potrzeb własnych - brak przekładników
ziemnozwarciowych (pkt. 2 a tiret 4 pisma zamawiającego z dnia 19 lipca 2016 r.);
• oferta w części dotyczącej rozdzielnicy 30 kV nie obejmuje następujących
elementów „przekaźniki zabezpieczeń oraz oprzewodowanie przedziałów nn nie stanowią
zakresu oferty” (pkt. 2b pisma zamawiającego z dnia 19 lipca 2016 r.).
Odwołujący Electrum podał, że w realiach przedmiotowej sprawy przekaźniki
zabezpieczeń, oprzewodowanie przedziałów, przekładniki ziemnozwarciowe to elementy
układu urządzeń, jakim jest rozdzielnia, nie musza one stanowić elementu rozdzielnicy
i powszechną praktyką jest, że nie są wraz z nią dostarczane, a zatem nie są zawarte
w ofercie dostawcy rozdzielnicy i te elementy nie mogą wyznaczać kryteriów dla oceny
równoważności proponowanej rozdzielnicy z rozdzielnicą Siemens uwzględnioną
w projekcie. Tym bardziej, że wyżej wymienione elementy, jak już wskazuje projekt, będą
produkowane przez innych producentów, nie Siemens.
- przekładniki ziemnozwarciowe będą produkowane przez Zakład Produkcyjno - Usługowy
Magnon Sp. z o.o.
- zespoły zabezpieczeń serii MICOM P139 firmy SCHNEIDER ELECTRIC.
Odwołujący Electrum podkreślił, że powszechną praktyką w Polsce jest dostawa
rozdzielnic nie wyposażonych w ww. elementy, które są następnie dobudowywane przez
wykonawcę jako elementy składowe rozdzielni. Zaznaczył, że w swojej ofercie oferuje
wykonanie tych elementów całkowicie zgodnie z projektem wykonawczym, w oparciu
o producentów wskazanych w Projekcie wykonawczym i ich zabudowanie w miejscach
wskazanych przez projekt wykonawczy.
Odwołujący Electrum zwrócił uwagę, że w tym zakresie nie przedstawiał rozwiązań
równoważnych i formułując ofertę uwzględnił w cenie koszt dostawy i montażu ww.
urządzeń, wymienionych w Projekcie Wykonawczym. W związku z powyższym,
w opisywanym w niniejszym punkcie zakresie nie występuje niezgodność zaproponowanego
urządzenia z wymaganiami zamawiającego.
d) Odwołujący Electrum zaproponował zastosowanie rozdzielnicy 30 kV produkcji ABB
typu ZX2, która nie jest równoważna rozdzielnicy NXPLUS z uwagi na:

• oferowana konfiguracja rozdzielnicy jest niezgodna z wymaganiami projektu. Jeden
z łączników poprzeczno - podłużnych zrealizowany jest w polu nr 15 i 16, a projekt
przewiduje jego usytuowanie w polu nr 16 i 17;
• rozdzielnica ABB posiada 20 pól, natomiast rozdzielnica z projektu pól 19.
Jak stwierdził Odwołujący Electrum, zamawiający wskazał, iż dopuszcza rozwiązania
równoważne, przy czym to wykonawca ma zapewnić, że zastosowane rozwiązania pozwolą
osiągnąć zakładaną funkcjonalność i kompatybilność z systemem nadzoru nad układem
elektroenergetycznym istniejącym u zamawiającego. Tymczasem, wyżej wskazane zarzuty
odwołującego dotyczące rozdzielnicy ABB wskazują na wymóg Zamawiającego co do
identyczności, tożsamości oferowanych jako równoważne urządzeń.
Ilość pól rozdzielnicy jest pochodną wymagań projektowych oraz typów dostępnych
pól.
Odwołujący Electrum wyjaśnił, że w przypadku rozdzielnicy ZX2, która została
zaoferowana jako urządzenie równoważne, pole łącznika sprzęgłowego (oznaczone
w dokumentacji technicznej jednym numerem 10) jest realizowane za pomocą dwóch pól
stanowiących jeden komplet: pola sekcjonującego z wyłącznikiem i pola wzniosu (pole 10
i pole 11 naszej oferty). W związku z powyższym, zmianie uległa również numeracja
pozostałych pól.
Odwołujący Electrum podał, że nieznaczne zwiększenie wymiarów rozdzielnicy SN
nie powoduje zmniejszenia np. przejścia technicznego, czy przejścia lub drogi ewakuacyjnej,
ponadto zmiany nie powodują przesunięcia np. ściany nośnej. Zmiany te nie zmieniają
zgodnie z zapisami Prawa Budowlanego, tym bardziej, że projektant przewidział możliwość
zainstalowania w rozdzielni zarówno rozdzielnicy ABB jak i Siemens:
- zakresu objętego projektem zagospodarowania działki lub terenu,
- charakterystycznych parametrów obiektu budowlanego: kubatury, powierzchni zabudowy,
wysokości, długości, szerokości i liczby kondygnacji,
- zmiany zamierzonego sposobu użytkowania obiektu budowlanego lub jego części,
- ustaleń miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego lub decyzji o warunkach
zabudowy i zagospodarowania terenu oraz nie wymaga uzyskania opinii, uzgodnień,
pozwoleń i innych dokumentów, wymaganych przepisami szczególnymi.
Dowodem powyższego są schematy załączone do specyfikacji rozdzielnicy. Zastosowanie
wyłącznika zamiast rozłącznika jest, jak stwierdził odwołujący Electrum, rozwiązaniem
korzystniejszym dla zamawiającego, co jest oczywistym wnioskiem dla osoby dysponującej

wiedzą z dziedziny elektryki, ze względu na wyższe parametry elektryczne wyłącznika,
a zatem wprowadzone rozwiązanie polepsza funkcjonalność parametry rozdzielnicy.
W związku z powyższym, w ocenie odwołującego Electrum, ponownie w opisywanym
w niniejszym punkcie zakresie nie występuje niezgodność zaproponowanego urządzenia
z wymaganiami zamawiającego. Zapewniona jest funkcjonalność urządzenia z pozostałymi
elementami układu stacji.
Podsumowując odwołujący Electrum podniósł, że zgodnie z art. 89 ust. 1 pkt 2
ustawy Pzp zamawiający odrzuca ofertę, jeżeli jej treść nie odpowiada treści specyfikacji
istotnych warunków zamówienia, z zastrzeżeniem art. 87 ust. 2 pkt 3 ustawy Pzp. Analizując
ww. przepis należy mieć na względzie definitywny charakter ww. przepisu. W orzecznictwie
wskazuje się, jak zauważył odwołujący Electrum, że niezgodność treści oferty z treścią
specyfikacji istotnych warunków zamówienia musi mieć charakter nieusuwalny i winna
odnosić się do niezgodności pomiędzy przedmiotem zamówienia określonym w specyfikacji
oraz przedmiotem zmówienia wskazanym w złożonej ofercie, przy czym ta niezgodność musi
dotyczyć istotnych elementów oferty. Odrzucenie oferty na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 2
ustawy Pzp powinno nastąpić, gdy nie ma wątpliwości co do niezgodności treści oferty
z treścią specyfikacji istotnych warunków zamówienia, co potwierdza wyrok Krajowej Izby
Odwoławczej z dnia 24 lutego 2009 r. w sprawie o sygn. akt KIO/UZP 158/09 oraz wyrok
Krajowej Izby Odwoławczej z dnia 22 października 2008 r. w sprawie o sygn. akt
KIO/UZP 1104/08. Jednak dodatkowo, jak wskazał odwołujący Electrum, w celu ustalenia
niezgodności treści oferty z treścią specyfikacji istotnych warunków zamówienia - w toku
badania i oceny ofert zamawiający może żądać od wykonawców wyjaśnień dotyczących
treści złożonych ofert na podstawie art. 87 ust. 1 zdanie pierwsze ustawy Pzp. Zdaniem
odwołującego Electerum, w przedmiotowym postępowaniu zamawiający ani nie dokonał
rzetelnej oceny merytorycznej oferty odwołującego w całości, gdyż odniósł się w treści
uzasadnienia swojej decyzji jedynie do oferty ABB Sp. z o.o. stanowiącej jedynie część
oferty, ani też nie wezwał do wyjaśnienia treści złożonej oferty. Odwołujący Electrum
podkreślił, że gdyby zamawiający takiej czynności dokonał, wówczas, zważywszy na ww.
wyjaśnienia, nie miałby podstaw dla uznania niezgodności przedstawionej w ofercie
rozdzielnicy ZX 2 produkcji ABB Sp. z o.o. z wymogami SIWZ.
Odwołujący Electrum stwierdził, że odrzucenie oferty odwołującego
w przedmiotowym postępowaniu rażąco narusza zasadę uczciwej konkurencji i równego
traktowania wykonawców, dlatego też odwołujący, w celu udowodnienia słuszności swego
stanowiska, na wypadek, gdyby argumenty przytoczone w niniejszym odwołaniu miały

okazać się niewystarczające, składa ewentualny wniosek o dopuszczenie dowodu z opinii
biegłego z zakresu elektroenergetyki.
Odwołujący Electrum wniósł o:
1. uwzględnienie odwołania w całości zgodnie z art. 192 ust. 2 ustawy Pzp;
2. unieważnienie czynności zamawiającego polegającej na odrzuceniu oferty
odwołującego Electrum;
3. przeprowadzenie ponownej oceny oferty złożonej przez odwołującego Electrum;
4. uwzględnienie oferty odwołującego Electrum i dopuszczenie odwołującego Electrum
do udziału w aukcji elektronicznej zmierzającej do wyłonienia najkorzystniejszej oferty;
5. dopuszczenie i przeprowadzenie dowodów z dokumentów wymienionych
w uzasadnieniu odwołania;
6. dopuszczenie i przeprowadzenie dowodu z opinii biegłego z zakresu
elektroenergetyki na okoliczność stwierdzenia, czy urządzenie zaproponowane przez
odwołującego Electrum w ramach oferty - rozdzielnica 30 kV produkcji ABB Sp. z o.o. typu
ZX2 spełnia wymogi SIWZ (wniosek ewentualny, na wypadek, gdyby argumenty przytoczone
w niniejszym odwołaniu miały okazać się niewystarczające);
7. obciążenie zamawiającego na rzecz odwołującego Electrum kosztami postępowania,
w tym: kosztami wpisu od odwołania, przy czym wykonawca zastrzegł, że ostateczne
rozliczenie kosztów postępowania przedstawi na rozprawie.

Wykonawcy wspólnie ubiegający się o udzielenie zamówienia: Elektrobudowa S.A.
i „Energoserwis Kleszczów Sp. z o.o. (dalej: „odwołujący Elektrobudowa) wnieśli odwołanie
wobec czynności i zaniechań zamawiającego polegających na:
1. odrzuceniu oferty odwołującego Elektrobudowa z uwagi na no, że jej treść nie
odpowiada treści specyfikacji istotnych warunków zamówienia;
2. zaniechaniu wezwania odwołującego Elektrobudowa do uzupełnienia braków
i przedstawienia wyjaśnień w zakresie: (i) danych rozdzielnicy 30 kV produkcji Schneider
typu GHA (schematu strukturalnego rozdzielnicy z ilością pól, celek, podziałem na sekcje,
typu i parametrów oferowanych do zabudowy rozdzielnic aparatów i urządzeń, podziału
konstrukcyjnego pola i rozmieszczenia poszczególnych elementów, sposobu posadowienia
i gabarytów rozdzielnicy); (ii) danych rozdzielnicy 110 kV typu Optima 145 (prąd znamionowy
dla poszczególnych pól sprzęgłowych, posiadania legalizacji przez ujęte w ofercie
przekładniki prądowe oraz napięciowe);

które to działania nie były prawidłowe,
Odwołujący Elektrobudowa zarzucił zamawiającemu naruszenie następujących
przepisów:
1. art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy Pzp w zw. z art. 7 ust. 1 ustawy Pzp poprzez jego błędne
zastosowanie i uznanie, że treść oferty złożonej przez odwołującego Elektrobudowa
nie odpowiada treści specyfikacji istotnych warunków zamówienia ze względu na to, że
rozdzielnica 110 kV F35 produkcji Alstom zamieszczona w SIWZ ma być przystosowana do
pracy w zakresie temperatur od -25°C do +40°C, a przedstawiona w ofercie odwołującego
Elektrobudowa jako rozwiązanie równoważne rozdzielnica 110 kV typu Optima 145 jest
przystosowana do pracy w zakresie temperatur od -5°C do +40°C,
podczas gdy:
(a) w treści odpowiedzi zamawiającego na pytanie nr 3 do treści SIWZ (pismo
zamawiającego z dnia 20 maja 2016 r.) zamawiający dopuścił stosowanie przez oferentów
rozwiązań równoważnych w ofertach
(b) w treści odpowiedzi zamawiającego na pytanie nr 27 (pismo z dnia 25 maja 2016 r.)
będącym pytaniem szczegółowym, dotyczącym wyłącznie kwestii minimalnej temperatury
pracy dla urządzeń wnętrzowych wyjaśnił, że „proponowane rozwiązania równoważne
muszą być zgodne z wymaganiami normy PN-EN 62271-203 Rozdzielnice z izolacją gazową
w osłonach metalowych na napięcie znamionowe wyższe niż 52 kV”, zaś Norma ta
przewiduje, że rozdzielnice z izolacją gazową w warunkach normalnych wnętrzowych
przykładowo mogą pracować także przy minimalnej temperaturze otoczenia -5°C lub -25°C,
nie ograniczając wykonawcy w doborze tego parametru;
powyższa wykładnia literalna odpowiedzi na pytanie nr 27, stanowiącej element SIWZ jest
zgodna i spójna z pozostałymi elementami SIWZ, bowiem:
(c) opracowany na potrzeby zamawiającego przez ENERGOPROJEKT POZNAŃ S.A.
projekt wykonawczy (stanowiący Załącznik nr 1 do SIWZ) nie wskazywał w swojej treści
wymogu co do zakresu temperatur, do jakiego ma być przystosowana rozdzielnica F 35;
(d) budynek rozdzielnic 110 kV, 30 kV i pomieszczeń pomocniczych (zgodnie z Tomem
B3 projektu (str. 13)) spełnia wymagania izolacyjności cieplnej przegród dla temperatury
wewnętrznej 8°C(e) w tym samym pomieszczeniu w budynku rozdzielni mają znajdować się również inne
urządzenia: m.in. szafy FW1-FW11, w których to umieszczone będą zabezpieczenia MiCOM
C434, które są przewidziane (zalecane) do pracy przy minimalnej temperaturze nie niższej
niż -5°C;

(f) w treści części opisowej projektu wykonawczego znalazły się informacje
o parametrach rozdzielnicy 110 kV GIS, w których nie zawarto informacji o wymaganych
zakresie temperatur w pomieszczeniach;
(g) w pomieszczeniu rozdzielnic 110 kV, wg dokumentacji w Tomie D7 (str. 8) będą
zamontowane grzejniki akumulacyjne wraz z regulatorem temperatury w zakresie od +5°C
do +30°C,
co w konsekwencji doprowadziło do błędnej oceny oferty odwołującego Elektrobudowa
i dowolnym przyjęciu, że rozdzielnica zaoferowana przez odwołującego nie spełnia wymagań
SIWZ, podczas gdy rozdzielnica 110 kV typu Optima 145 produkcji Lidera Konsorcjum jest
rozwiązaniem równoważnym i spełnia wymagania Normy w zakresie temperatury pracy dla
urządzeń wnętrzowych oraz spełnia pozostałe warunki techniczne określone w dokumentacji
przetargowej;
2. art. 26 ust. 1 ustawy Pzp w zw. z art. 7 ust. 1 ustawy Pzp poprzez ich
niezastosowanie i zaniechanie wezwania odwołującego Elektrobudowa (jako jedynego
spośród oferentów) do złożenia dodatkowych dokumentów w przedmiocie: (i) schematu
strukturalnego rozdzielnicy 30 kV produkcji Schneider typu GHA, (ii) typu i parametrów
rozdzielnicy 30 kV (iii) podziału konstrukcyjnego pola i rozmieszczenia poszczególnych
elementów w rozdzielnicy 30 kV, (iv) sposobu posadowienia i gabarytów rozdzielnicy 30 kV -
w sytuacji, gdy odwołujący złożył kartę katalogową i certyfikat dla tej rozdzielnicy, a jeśli
zamawiający powziął wątpliwości co do nieznajdujących się w przedstawionych
dokumentach danych technicznych tej rozdzielnicy, to zobowiązany był do żądania od
odwołującego Elektrobudowa dokumentów potwierdzających spełnienie warunków udziału
w postępowaniu, co w konsekwencji doprowadziło do odrzucenia oferty odwołującego;
3. art. 26 ust. 3 oraz 4 w zw. z art. 25 ust. 1 ustawy Pzp w zw. z art. 7 ust. 1 ustawy Pzp
poprzez ich niezastosowanie i zaniechanie wezwania odwołującego Elektrobudowa (jako
jedynego spośród oferentów) do złożenia wyjaśnień dotyczących przekazanych przez
odwołującego Elektrobudowa informacji, tj.: zawartego (w odniesieniu do rozdzielnicy 110
kV) na schemacie w polu sprzęgłowym prądu znamionowego 1600A, poprzestając na
stwierdzeniu, że w projekcie wymagano prądu znamionowego 2500A, podczas, gdy
w danych gwarantowanych odwołującego Elektrobudowa (na str. 132 oferty) podano wartość
3150A, a wartość podana na schemacie była efektem pomyłki, którego odwołujący
Elektrobudowa nie miał możliwości poprawić wobec braku wezwania do wyjaśnień ze strony
zamawiającego, które to działania zostały podjęte wbrew wynikającej z art. 7 ust. 1 ustawy
Pzp zasadzie zachowania uczciwej konkurencji i równego traktowania wykonawców, co

w konsekwencji doprowadziło do odrzucenia oferty odwołującego Elektrobudowa, pomimo że
brak było podstaw do takiej decyzji zamawiającego;
4. art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy Pzp w zw. z art. 26 ust. 1 ustawy Pzp poprzez ich
niezastosowanie i zaniechanie zażądania przez zamawiającego od wykonawcy dokumentów
potwierdzających spełnienie warunków udziału w postępowaniu, wynikające z dowolnego
przyjęcia przez zamawiającego, że w zawartej w ofercie odwołującego Elektrobudowa
rozdzielnicy 110 kV typu Optima 145 odwołujący nie planuje stosować legalizowanych
przekładników prądowych i napięciowych, podczas gdy odwołujący w ofercie nie deklarował
w żaden sposób zastosowania przekładników prądowych i napięciowych bez legalizacji,
a zatem zamawiający nie dysponował oświadczeniami odwołującego Elektrobudowa, które
pozwalałby na odrzucenie jego oferty i w razie wątpliwości winien był zażądać dodatkowych
dokumentów od odwołującego;
ewentualnie
5. art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy Pzp w zw. z art. 26 ust. 3 oraz 4 ustawy Pzp w zw. z art. 25
ust. 1 ustawy Pzp poprzez ich niezastosowanie i przyjęcie przez zamawiającego, że
w zawartej w ofercie odwołującego rozdzielnicy 110 kV typu Optima 145 odwołujący
Elektrobudowa nie planuje stosować legalizowanych przekładników prądowych
i napięciowych, a także zaniechanie wezwania odwołującego do złożenia w powyższym
zakresie oświadczeń lub dokumentów w sytuacji, gdy odwołujący Elektrobudowa w ofercie
nie deklarował w żaden sposób zastosowania przekładników prądowych i napięciowych bez
legalizacji, i której to kwestii odwołujący nie mógł doprecyzować ze względu na brak
wezwania do złożenia wyjaśnień lub dokumentów ze strony zamawiającego.
Na podstawie art. 190 ust. 1 ustawy Pzp w zw. z art. 190 ust. 3 ustawy Pzp
odwołujący Elektrobudowa wniósł o dopuszczenie i przeprowadzenie dowodu z opinii
biegłego z zakresu instalacji i urządzeń elektrycznych oraz polecenie mu, na podstawie
dokumentów złożonych do akt sprawy (w tym dokumentów postępowania) sporządzenia
opinii na okoliczność: czy w świetle treści całego projektu wykonawczego, dołączonego do
SIWZ w postępowaniu proponowana przez odwołującego rozdzielnica 110 kV typu Optima
145 jest rozwiązaniem równoważnym do rozdzielnicy 110 kV F35 produkcji Alstom, biorąc
pod uwagę przeznaczenie rozdzielnic oraz właściwości pomieszczenia, w których ma się
znajdować rozdzielnica.
Ad. 1
Odwołujący Elektrobudowa wskazał, że zamawiający opisując warunki udziału
w zamówieniu w odniesieniu do temperatur otoczenia, w zakresie których ma pracować
rozdzielnica 110 kV - ustalił następujące wymagania:

(a) w treści Załącznika nr 1 do SIWZ, tj. projektu wykonawczego sporządzonego na
rzecz zamawiającego przez ENERGOPROJEKT POZNAŃ S.A. projektant wskazał, że
w pomieszczeniu zainstalowana ma być rozdzielnica 110 kV produkcji ALSTOM.
Rozdzielnica oferowana przez odwołującego Elektrobudowa jest rozdzielnicą 110 kV;
(b) w treści odpowiedzi zamawiającego na pytanie nr 3 do treści SIWZ (pismo
zamawiającego z dnia 20 maja 2016 r.) zamawiający dopuścił stosowanie przez oferentów
rozwiązań równoważnych w ofertach przy założeniu wykazania przez oferentów, że
oferowane rozwiązania spełniają wymagania określone przez zamawiającego poprzez
załączenie do oferty stosownych kart katalogowych, rysunków, certyfikatów, itp.;
(c) projekt wykonawczy (stanowiący Załącznik nr 1 do SIWZ) nie wskazywał w części
opisowej wymogu w zakresie temperatury otoczenia, do jakiej ma być przystosowana
rozdzielnica 110 kV;
(d) załączone w Tomie D1 projektu (w języku angielskim) materiały fabryczne
zawierające ogólną charakterystykę (nie zaś „parametry techniczne”) rozdzielnicy 110 kV
(pkt. 3.2 materiałów ALSTOM, str. 11 tego opracowania) wskazywały, że rozdzielnice
produkcji ALSTOM są przystosowane do pracy w zakresie temperatur od -25°C do +40°C.
Kolumna zawierająca wartości, na które powołuje się zamawiający w informacji o odrzuceniu
oferty zatytułowana jest „ALSTOM values”, co oznacza „wartości ALSTOM”. W żadnym
miejscu SIWZ ani w odpowiedzi na zapytania do SIWZ nie wskazano, że są to wartości
referencyjne dla każdej równoważnej rozdzielnicy lub wartości bezwzględnie wymagane;
(e) w treści części opisowej projektu wykonawczego znalazły się informacje
o parametrach rozdzielnicy 110 kV (str. 9-10 Tomu D1 w Załączniku nr 1 do SIWZ). Ta część
projektu nie zawiera informacji o wymaganym zakresie temperatur, w jakich rozdzielnica ma
pracować;
(f) w toku postępowania jeden z wykonawców zadał zamawiającemu pytanie do treści
SIWZ (Zapytanie nr 27) o następującej treści: „Zgodnie z wymaganiami normy PN-EN
62271-203 Rozdzielnice z izolacją gazową w osłonach metalowych na napięcie znamionowe
wyższe niż 52 kV minimalna temperatura pracy dla urządzeń wnętrzowych wynosi -5°C.
Ponieważ w pomieszczeniu rozdzielnicy GIS, gdzie zainstalowano również urządzenia
elektroniczne, automatykę zabezpieczeniową, instalacje wod-kan, temperatura nigdy nie
powinna spadać poniżej -5°C, czy Zamawiający dopuszcza minimalną temperaturę pracy
-5°C dla rozdzielnicy GIS?”. W odpowiedzi udzielonej przez zamawiającego (pismo z dnia
25 maja 2016 r.) zamawiający wyjaśnił: „Zgodnie z odpowiedzią na zapytanie nr 3, zawartą
w piśmie znak PM/PMR/KWB.0780/2016/TZ z dnia 20 maja 2016 r., opublikowaną na stronie
internetowej Zamawiającego. Proponowane rozwiązania równoważne muszą być zgodne

z wymaganiami normy PN-EN 62271-203 Rozdzielnice z izolacją gazową w osłonach
metalowych na napięcie znamionowe wyższe niż 52 kV”,
(g) norma PN-EN 62271-203 „Rozdzielnice z izolacją gazową w osłonach metalowych na
napięcie znamionowe wyższe niż 52 kV", na którą powołuje się zamawiający w treści Tablicy
nr 101 (str. 8 normy) wskazuje, że rozdzielnice z izolacją gazową w warunkach normalnych
wnętrzowych przykładowo mogą pracować przy minimalnej temperaturze otoczenia -5°C lub
-25°C, przy czym norma nie ogranicza wykonawcy w doborze minimalnej temperatury
otoczenia.
Odwołujący Elektrobudował podał, że zamawiający w swojej odpowiedzi na pytanie
nr 27, które jest jedynym pytaniem szczegółowym dotyczącym zakresu pracy temperatur,
w których rozdzielnica ma pracować, odwołał się wyłącznie do Normy, nie zaś do
jakichkolwiek innych warunków lub wymagań. Zdaniem odwołującego Elektrobudowa, skoro
pytania i odpowiedzi, tym bardziej szczegółowe, stanowią element SIWZ, to prawidłowe było
przyjęcie przez odwołującego - zgodnie z wykładnią literalną SIWZ, że w zakresie poziomu
temperatur, w których rozdzielnica ma pracować, odwołującego obowiązują wyłącznie
wymagania lub warunki pracy urządzenia przewidziane w Normie.
Powyższa wykładnia literalna SIWZ jest spójna, w ocenie odwołującego
Elektrobudowa, z pozostałymi warunkami zamówienia, w szczególności:
(a) treścią Załącznika nr 1 do SIWZ, zgodnie z którym w pomieszczeniu, w którym będzie
posadowiona rozdzielnica 110 kV zainstalowane zostaną między innymi również szafy
napięciowe FW1-FW11, w których znajdują się zabezpieczenia MiCOM C434. Zgodnie
z instrukcją użytkowania tych zabezpieczeń, zalecanym dla nich zakresem temperatur jest
od -5°C do +55°C (a zatem minimalny poziom pracy jest taki sam jak rozdzielni oferowane
przez odwołującego);
(b) treścią Załącznika nr 1 do SIWZ (Tom B3. Budynek rozdzielni 110 kV, 30 kV
i pomieszczeń pomocniczych - str. 13), z którego wynika, że budynek spełnia wymagania
dotyczące izolacyjności cieplnej przegród dla temperatury wewnętrznej od 8°C do 16°C;
(c) treścią Załącznika nr 1 do SIWZ (Tom D7 - str. 8), zgodnie z którym w pomieszczeniu
rozdzielni 110 kV będą zamontowane również grzejniki akumulacyjne wraz z regulatorem
temperatury w zakresie od 5°C do 30°C (rysunek instalacji zawarty w Tomie D7 - str. 59).
Powyżej przedstawione dane wskazują, jak zauważył odwołujący Elektrobudowa, że
w pomieszczeniu, w którym będą zainstalowane rozdzielnice, temperatura otoczenia nie
powinna osiągnąć poziomu poniżej 0°C. Odwołujący Elektrobudowa stwierdził, że wykładnia

literalna SIWZ (w części sprecyzowanej odpowiedzią na pytanie nr 27 jest zgodna zatem
z pozostałymi warunkami zamówienia.
W opinii odwołującego Elektrobudowa, powyższa wykładnia nie stoi w sprzeczności
z odpowiedzią na pytanie nr 28 o następującej treści: „Czy Zamawiający potwierdza, że
minimalne parametry techniczne projektowanego urządzenia muszą być zgodne z załączoną
specyfikacją techniczną producenta rozdzielnicy typu F35, firmy Aistom, zawartą w tomie D1
„Urządzenia wysokiego napięcia rozdzielni 110 kV i 30 kV w budynku?”. W reakcji na to
pytanie (pytanie nr 28 z dnia 25 maja 2016 r.) zamawiający odpowiedział twierdząco.
Odwołujący Elektrobudowa zauważył, że odpowiedzi na pytanie nr 27 oraz pytanie nr 28 były
udzielone w tym samym czasie, w jednym piśmie. W konsekwencji, odpowiedzi te
odwołujący rozumiał (i do takich wniosków prowadzi wykładnia literalna oraz systemowa
SIWZ), że:
(a) Odpowiedź na pytanie nr 27 dotyczyło sprecyzowania warunków pracy rozdzielnicy
w określonej temperaturze - i tu zamawiający odwołał się wyłącznie do Normy. Jest to tym
bardziej uzasadnione, że „Temperatura otoczenia” nie jest „parametrem technicznym”
urządzenia, a jedynie warunkiem zewnętrznym wobec urządzenia, a marginesie Odwołujący
wskazuje, iż Norma jednoznacznie wskazuje, iż temperatura -5°C lub -25°C jest warunkiem
pracy rozdzielnicy, a nie jak wskazuje zamawiający specyfikacją techniczną urządzeni, ani
jego parametrem technicznym.
Co więcej, jak wskazał odwołujący Elektrobudowa, z treści Normy nie wynika żaden
obowiązek jakoby charakterystyką rozdzielni miała być możliwość pracy w temperaturze
-5°C lub -25°C, a jedynie luźna sugestia i to w dodatku podana jako forma przykładu
możliwych progów temperaturowych.
Odwołujący Elektrobudowa zwrócił uwagę, że również w załączniku nr 1 do SIWZ
opisującym rozdzielnicę Alstom norma temperaturowa pracy urządzenia określana jest jako
„General Characteristic”, a nie jako Technical Date.
(b) Odpowiedź na pytanie nr 28 dotyczy parametrów technicznych sensu stricte
rozdzielnicy;
(c) Odpowiedź na pytanie nr 27 dotyczyła zatem kwestii szczegółowej (samej kwestii
temperatury) względem odpowiedzi na pytanie nr 28 dotyczące ogólnych wymagań
technicznych.
W opinii odwołującego Elektrobudowa, przyjęcie odmiennej interpretacji nie jest
możliwe i oparte byłoby na założeniu, że zamawiający działa niekonsekwentnie.

Odwołujący Elektrobudowa wskazał, że postanowienia SIWZ wzbudziły wątpliwości
wykonawców, wobec czego zwrócili się oni do zamawiającego w trybie art. 38 ustawy Pzp
o ich wyjaśnienie. W pierwszej kolejności wątpliwości wzbudziła możliwość wprowadzania do
ofert rozwiązań równoważnych. Zamawiający w odpowiedzi na pytanie nr 3 dopuścił
składanie ofert opartych na rozwiązaniach równoważnych z zastrzeżeniem spełnienia
warunków wskazanych w tej odpowiedzi. Następnie wykonawcy zwrócili się
o doprecyzowanie stanowiska zamawiającego w zakresie niezbędnej do przyjęcia w ofercie
temperatury w pomieszczeniu, w której zostaną zainstalowane rozdzielnice. Zamawiający
(w odpowiedzi na pytanie nr 27) potwierdził, że przedmiot zamówienia powinien być
wykonany zgodnie z normą PN- EN 62271-203 „Rozdzielnice z izolacją gazową w osłonach
metalowych na napięcie znamionowe wyższe niż 52 kV”. Odwołujący Elektrobudowa
stwierdził, że zamawiający w treści udzielonych odpowiedzi dokonał modyfikacji treści SIWZ
wskazując, że dopuszczalna temperatura otoczenia ma być ustalona na podstawie Normy
i był treścią tych wyjaśnień związany podczas dokonywania oceny złożonych
w postępowaniu ofert. Odwołujący Elektrobudowa przywołał wyrok Krajowej Izby
Odwoławczej z dnia 10 kwietnia 2015 r., sygn. akt KIO 621/15. Odwołujący Elektrobudowa
z powyższego wywiódł, że zamawiający w przetargowej dokumentacji projektowej oraz
poprzez swoje wyjaśnienia dopuścił, aby w pomieszczeniu rozdzielnic panowała temperatura
otoczenia od -5°C do +40°C. Co więcej, zastosowanie temperatury otoczenia od -5°C do
+40°C z punktu widzenia prawidłowości budowy, a następnie efektywności działania całego
przedmiotu zamówienia jest konieczne i uzasadnione technologicznie, a zatem wykładnia
językowa i literalna odpowiedzi na pytanie nr 27 jest spójna z pozostałymi warunkami
zamówienia oraz celem zamówienia.
Jak zauważył odwołujący Elektrobudowa, w swojej ofercie zaproponował zastąpienie
wskazanej w projekcie rozdzielnicy 110 kV F35 (produkcji ALSTOM) rozdzielnicą 110 kV
typu Optima 145, która jest przystosowana do pracy w zakresie temperatur od -5°C do
+40°C. Zawarta w ofercie rozdzielnica spełnia wymagania w zakresie temperatury otoczenia
wynikające z normy PN-EN 62271-203 „Rozdzielnice z izolacją gazową w osłonach
metalowych na napięcie znamionowe wyższe niż 52 kV” oraz dokumentacji projektowej
załączonej do SIWZ. Dodatkowo, zaproponowana przez odwołującego rozdzielnica 110 kV
spełniała wszystkie dodatkowe wymogi postawione przez zamawiającego w postępowaniu,
a więc była rozwiązaniem równoważnym.
Odwołujący Elektrobudowa podkreślił, że równoważność rozwiązań nie oznacza ich
tożsamości, ponieważ przeczyłoby to istocie oferowania produktów równoważnych
i czyniłoby ją pozorną, a w praktyce niemożliwą do spełnienia. Nie można, zdaniem
odwołującego Elektrobudowa, przyjąć, iż równoważny produkt ma mieć wszystkie cechy

identyczne do produktu wskazanego w dokumentacji zamawiającego (tak w szczególności:
wyrok KIO z dnia 20 grudnia 2013 r., sygn. KIO 2844/13, wyrok KIO z dnia 29 kwietnia
2015 r., sygn. KIO 740/15, wyrok KIO z dnia 13 stycznia 2015 r., sygn. KIO 2716/14, wyrok
KIO z dnia 24 lutego 2014 r., sygn. KIO 256/14).
W ocenie odwołującego Elektrobudowa, jeżeli ze względów znanych zamawiającemu
(których jednak zamawiający w trakcie postępowania nie ujawnił i nieznajdujących
dostatecznego uzasadnienia w treści dokumentacji przetargowej), rozdzielnica 110 kV miała
być przeznaczona do pracy w temperaturze od -25°C, wówczas zamawiający powinien był
wskazać taki fakt w sposób precyzyjny i jednoznaczny. Zamawiający winien był określić (np.
w treści odpowiedzi na pytanie nr 27), że oczekuje, że wszystkie równoważne rozdzielnice
będą przystosowane do pracy w takich warunkach temperaturowych. W takiej sytuacji
zamawiający powinien był również wprost wskazać, że kwestia temperatury będzie
przesądzała o uznaniu danego rozwiązania za równoważne (tak: wyrok KIO z dnia 25 maja
2015 r., sygn. akt KIO 978/15). Odwołujący Elektrobudowa przywołał również wyrok Krajowej
Izby Odwoławczej z dnia 24 września 2013 r., sygn. akt KIO 2134/13.
W związku z tym, że, jak podał odwołujący Elektrobudowa, zamawiający żadnej
czynności wskazanej powyżej nie dopełnił, nie jest w tym momencie możliwe oparcie decyzji
zamawiającego o odrzuceniu oferty odwołującego z powodu niesprostania przez rozdzielnicę
odwołującego wymogu przystosowania do pracy w temperaturze otoczenia do -25°C.
Odwołujący Elektrobudowa podkreślił, że takiego wymogu nie dało się wyinterpretować
z treści SIWZ i odpowiedzi na pytania do treści SIWZ. Odwołujący Elektrobudowa przywołał
wyrok Krajowej Izby Odwoławczej z dnia 8 lipca 2013 r., sygn. akt KIO 1483/13.
Jak zauważył odwołujący Elektrobudowa, zamawiający mógł ocenić równoważność
zaoferowanych produktów jedynie poprzez porównanie ich parametrów z parametrami
produktów opisanymi w SIWZ. Istotne jest, jak stwierdził odwołujący Elektrobudowa, podanie
przez zamawiającego na etapie sporządzenia SIWZ parametrów, które jego zdaniem są
istotne dla oceny, czy dany produkt jest produktem równoważnym. Zamawiający winien nie
tylko wskazać dopuszczalność rozwiązań równoważnych, ale także wskazać granice -
zakres tej równoważności (tak: uchwała KIO z dnia 21 października 2014 r., sygn. akt
KIO/KD 95/14), skoro tego nie dokonał, to oznacza, że zamawiający nie stawiał
szczególnych warunków „równoważności”. Odwołujący przywołał również uchwałę Krajowej
Izby Odwoławczej z dnia 7 września 2015 r., sygn. akt KIO/KD 50/15.
Powyższe działanie zamawiającego stanowi, w opinii odwołującego Elektrobudowa,
naruszenie art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy Pzp poprzez jego błędne zastosowanie i uznanie, że
treść oferty złożonej przez odwołującego w postępowaniu nie odpowiada treści SIWZ, ze

względu na to, że rozdzielnica 110 kV F35 produkcji Alstom zamieszczona w SIWZ ma być
przystosowana do pracy w zakresie temperatur od -25°C do +40°C, a przedstawiona
w ofercie odwołującego jako rozwiązanie równoważne rozdzielnica 110 kV typu Optima 145
jest przystosowana do pracy w zakresie temperatur od -5°C do +40°C. Co więcej, jak
wskazał odwołujący Elektrobudowa, zawarta w ofercie odwołującego równoważna
rozdzielnica 30 kV jest również przystosowana do montażu w pomieszczeniach, gdzie
wartość temperatury otoczenia mieści się w granicach od -5°C do +40°C (strona 152 oferty
odwołującego). Rozdzielnica 30 kV będzie zainstalowana w tym samym pomieszczeniu, co
rozdzielnica 110 kV. Odwołujący Elektrobudowa stwierdził, że fakt ten nie został przez
zamawiającego w żaden sposób zakwestionowany.
Zdaniem odwołującego Elektrobudowa, nawet jeżeli uznać, że treść SIWZ i wyjaśnień
zamawiającego nie była w zakresie wymaganej temperatury otoczenia precyzyjna, fakt ten
nie może obciążać odwołującego. Odwołujący Elektrobudowa wskazał, że według wyroku
z dnia 15 października 2014 r., sygn. akt KIO 2013/14 niejednoznaczne postanowienia SIWZ
nie mogą działań na niekorzyść wykonawców biorących udział w postępowaniu. Również
brak precyzji po stronie zamawiającego nie może obciążać wykonawców (tak: wyrok
KIO z dnia 10 października 2014 r., sygn. akt KIO 1986/14). Na uwagę zasługuje, zdaniem
odwołującego Elektrobudowa, również rozstrzygnięcie KIO w wyroku z dnia 24 czerwca
2010 r., sygn. KIO 1096/10
Odwołujący Elektrobudowa podniósł, że zamawiający, również ze względu na brak
wykazania równoważności, odrzucił ofertę złożoną przez Electrum Sp. z o.o., co
w konsekwencji doprowadziło do sytuacji, gdy żadna z ofert nieodrzuconych przez
zamawiającego nie przedstawiała rozwiązań równoważnych. Prowadzi to, zdaniem
odwołującego Elektrobudowa, do konkluzji, że dopuszczenie przez zamawiającego składania
ofert z rozwiązaniami równoważnymi było iluzoryczne. Odwołujący Elektrobudowa podał, że
jak wskazuje się w orzecznictwie, nie można przyjąć, że dopuszczenie rozwiązań
równoważnych wiąże się z koniecznością wykazywania zgodności co do wszystkich
szczegółowych parametrów danego elementu przedmiotu zamówienia. Gdyby taką
interpretację przyjąć, dopuszczenie rozwiązań równoważnych uznać należy za pozorne (tak:
wyrok KIO z dnia 22 marca 2016 r., sygn. akt KIO 317/16, KIO 320/16, KIO 327/16,
KIO 328/16).
Co więcej, jak stwierdził odwołujący Elektrobudowa, opisane działania
zamawiającego zostały podjęte wbrew wynikającej z art. 7 ust. 1 ustawy Pzp zasadzie
zachowania uczciwej konkurencji i równego traktowania wykonawców.

Odwołujący Elektrobudowa zwrócił uwagę, że zamawiający w piśmie zawierającym
informację o odrzuceniu oferty dwołującego wskazał, że odwołujący nie złożył w toku
postępowania dokumentów w przedmiocie: (i) schematu strukturalnego rozdzielnicy 30 kV
produkcji Schneider typu GHA, (ii) typu i parametrów rozdzielnicy 30 kV (iii) podziału
konstrukcyjnego pola i rozmieszczenia poszczególnych elementów w rozdzielnicy 30 kV,
(iv) sposobu posadowienia i gabarytów rozdzielnicy 30 kV. Tym samym, w ocenie
zamawiającego, odwołujący Elektrobudowa nie wykazał, że proponowane rozwiązanie jest
równoważne do rozdzielnicy 30 kV zawartej w dokumentacji projektowej.
Odwołujący Elektrobudowa stwierdził, że zamawiający zaniechał jednak wezwania
odwołującego do złożenia brakujących w jego ocenie dokumentów, pomimo, że obowiązek
taki wynika z przepisów ustawy Pzp. Jak zauważył odwołujący Elektrobudowa, zgodnie z art.
26 ust. 1 ustawy Pzp zamawiający żąda od wykonawcy dokumentów potwierdzających
spełnianie warunków udziału w postępowaniu, jeżeli wartość zamówienia jest równa lub
przekracza kwoty określone w przepisach wydanych na podstawie art. 11 ust. 8 ustawy Pzp.
Odwołujący Elektrobudowa podniósł, że bezzasadne zaniechanie wezwania odwołującego
do złożenia dodatkowych dokumentów potwierdzających spełnienie przez odwołującego
warunków udziału w postępowaniu w sytuacji, gdy zamawiający powziął wątpliwości co do
treści informacji pochodzących od odwołującego, stanowi oczywiste naruszenie art. 26 ust. 1
ustawy Pzp.
Odwołujący Elektrobudowa podkreślił, że odwołujący był jedynym podmiotem, do
którego zamawiający nie zwrócił się w trybie art. 26 ust. 1 ustawy Pzp, co pozwoliło
odwołującemu aż do dnia zapoznania się z informacją o odrzuceniu oferty sądzić, że dopełnił
niezbędnych warunków. W ocenie odwołującego Elektrobudowa, zaniechanie
zamawiającego spowodowało również naruszenie ujętej w art. 7 ust. 1 ustawy Pzp zasady
zachowania uczciwej konkurencji i równego traktowania wykonawców. Odwołujący
Elektrobudowa przywołał wyrok Krajowej Izby Odwoławczej z dnia 30 maja 2016 r., sygn. akt
KIO 826/16.
Jak wskazał odwołujący Elektrobudowa, w treści oferty odwołującego (w odniesieniu
do rozdzielnicy 110 kV) na schemacie w polu sprzęgłowym wskazano prąd znamionowy
1600A, a w projekcie dostarczonym przez zamawiającego wymagano prądu znamionowego
minimum 2500A. Odwołujący Elektrobudowa podniósł, że zamawiający całkowicie pominął,
że w danych gwarantowanych odwołującego (na str. 132 oferty) podano wartość 3150A,
a więc wartość zgodną z założeniami dokumentacji projektowej i uznał, że odwołujący nie
wykazał równoważności produktu z oferty również z tego powodu.

W ocenie odwołującego Elektrobudowa, zamawiający zaniechał wezwania
odwołującego do wyjaśnienia znajdującej się w treści oferty rozbieżności, pomimo, że był
związany dyspozycją przepisów ustawy Pzp. Tym samym, zdaniem odwołującego
Elektrobudowa, zamawiający naruszył art. 26 ust. 1 w zw. z art. 7 ust. 1 ustawy Pzp.
W efekcie tego naruszenia odwołujący nie miał możliwości poprawić omyłki wobec braku
wezwania do wyjaśnień ze strony zamawiającego. Brak realizacji przez zamawiającego
ustawowego obowiązku nie może, w opinii odwołującego Elektrobudowa, być przyczyną do
podjęcia negatywnych decyzji wobec odwołującego. Skoro ustawodawca zagwarantował
wykonawcy możliwość rozwiania wątpliwości co do złożonych dokumentów i oświadczeń,
o których mowa w przepisie art. 25 ust. 1 ustawy Pzp, to zamawiający uprawnienia tego nie
może pomijać (tak np. wyrok KIO z dnia 1 września 2014 r., sygn. akt KIO 1703/14). Jak
podał odwołujący Elektrobudowa, przedmiotowe działania zostały podjęte wbrew wynikającej
z art. 7 ust. 1 ustawy Pzp zasadzie zachowania uczciwej konkurencji i równego traktowania
wykonawców, gdyż odwołujący jako jedyny nie został przez zamawiającego wezwany do
złożenia wyjaśnień.
Odwołujący Elektrobudowa wskazał, że w treści informacji o odrzuceniu oferty
odwołującego zamawiający wyjaśnił, że w zawartej w ofercie odwołującego w zakresie
rozdzielnicy 110 kV typu Optima 145 odwołujący nie planuje stosować legalizowanych
przekładników prądowych i napięciowych. Odwołujący Elektrobudowa stwierdził, że fakt ten
zamawiający ustalił nie mając ku temu dostatecznych informacji.
Przede wszystkim, jak zauważył odwołujący Elektrobudowa, odwołujący w żadnej
części oferty nie deklarował zastosowania przekładników prądowych i napięciowych bez
legalizacji. Zdaniem odwołującego Elektrobudowa, zamawiający zaniechał żądania od
odwołującego przedłożenia dokumentów zgodnie z art. 26 ust. 1 ustawy Pzp lub wezwania
odwołującego na podstawie art. 26 ust. 3 oraz 4 ustawy Pzp w zw. z art. 25 ust. 1 ustawy
Pzp do złożenia w powyższym zakresie oświadczeń lub dokumentów. Jak zauważył
odwołujący Elektrobudowa, stosownie do art. 26 ust. 3 ustawy Pzp zamawiający wzywa
wykonawców, którzy w określonym terminie nie złożyli wymaganych przez zamawiającego
oświadczeń lub dokumentów, o których mowa w art. 25 ust. 1 ustawy Pzp, lub którzy nie
złożyli pełnomocnictw, albo którzy złożyli wymagane przez zamawiającego oświadczenia
i dokumenty, o których mowa w art. 25 ust. 1 ustawy Pzp zawierające błędy lub którzy złożyli
wadliwe pełnomocnictwa, do ich złożenia w wyznaczonym terminie, chyba że mimo ich
złożenia oferta wykonawcy podlega odrzuceniu albo konieczne byłoby unieważnienie
postępowania. Złożone na wezwanie zamawiającego oświadczenia i dokumenty powinny
potwierdzać spełnianie przez wykonawcę warunków udziału w postępowaniu oraz spełnianie
przez oferowane dostawy, usługi lub roboty budowlane wymagań określonych przez

zamawiającego, nie później niż w dniu, w którym upłynął termin składania wniosków
o dopuszczenie do udziału w postępowaniu albo termin składania ofert. Odwołujący
Elektrobudowa podał, iż jak wskazuje się w orzecznictwie (tak np. wyrok KIO z dnia
12 stycznia 2015 r., sygn. akt KIO 2820/15), z dyspozycji art. 26 ust. 4 ustawy Pzp wynika,
że zamawiający ma obowiązek, nie zaś tylko uprawnienie, do wezwania do złożenia
wyjaśnień w wyznaczonym przez siebie terminie. Dodatkowo, jako naruszające art. 26 ust. 4
ustawy Pzp uznaje się zaniechanie wezwania do złożenia wyjaśnień w zakresie dokumentu,
jeżeli okoliczności budzące wątpliwości prowadzą następnie do wykluczenia wykonawcy
z postępowania (tak uchwała KIO z dnia 12 listopada 2015 r., sygn. akt KIO/KU 59/15).
Zdaniem odwołującego Elektrobudowa, brak jest argumentów pozwalających uznać, że
ostatniej z przywołanych tez nie można zastosować również w przypadku odrzucenia oferty.
Odwołujący Elektrobudowa podniósł ponadto, że zgodnie z art. 26 ust. 4 ustawy Pzp
zamawiający wzywa także, w wyznaczonym przez siebie terminie, do złożenia wyjaśnień
dotyczących oświadczeń lub dokumentów, o których mowa w art. 25 ust. 1 ustawy Pzp.
W ocenie odwołującego Elektrobudowa, bezzasadne zaniechanie wezwania
odwołującego do złożenia wyjaśnień dotyczących przekazanych przez odwołującego
informacji technicznych rozdzielnicy w sytuacji, gdy Zamawiający powziął wątpliwości, co do
treści tych informacji, stanowi oczywiste naruszenie art. 26 ust. 3 i 4 w zw. z art. 25 ust. 1
ustawy Pzp. Zaniechanie zamawiającego spowodowało również, zdaniem odwołującego
Elektrobudowa, naruszenie ujętej w art. 7 ust. 1 ustawy Pzp zasady zachowania uczciwej
konkurencji i równego traktowania wykonawców.
Opisane powyżej działania i zaniechania zamawiającego stanowiły, w opinii
odwołującego Elektrobudowa, naruszenie art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy Pzp w zw. z art. 26 ust.
3 oraz 4 ustawy Pzp w zw. z art. 25 ust. 1 ustawy Pzp, które w konsekwencji doprowadziło
do odrzucenia oferty odwołującego, pomimo braku ku temu zasadnych podstaw. Odwołujący
Elektrobudowa podkreślił, że powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w orzecznictwie,
np. w wyroku Krajowej Izby Odwoławczej z dnia 8 października 2015 r., sygn. akt
KIO 2079/15.
Odwołujący Elektrobudowa wniósł o uwzględnienie odwołania i o nakazanie
zamawiającemu:
1. unieważnienia czynności odrzucenia oferty odwołującego Elektrobudowa;
2. zażądania od odwołującego Elektrobudowa przedstawienia dokumentów
potwierdzających spełnienie warunków udziału w postępowaniu poprzez przedstawienie:
i. schematu strukturalnego rozdzielnicy 30 kV produkcji Schneider typu GHA;

ii. typu i parametrów rozdzielnicy 30 kV;
iii. podziału konstrukcyjnego pola i rozmieszczenia poszczególnych elementów
w rozdzielnicy 30 kV;
iv. sposobu posadowienia i gabarytów rozdzielnicy 30 kV;
v. informacji co do zawartego (w odniesieniu do rozdzielnicy 110 kV) na
schemacie w polu sprzęgłowym prądu znamionowego;
vi. wyjaśnień w zakresie stosowania legalizowanych przekładników prądowych
i napięciowych w rozdzielnicy 110 kV;
3. ewentualnie nakazanie zamawiającemu wezwania odwołującego Elektrobudowa do
złożenia oświadczeń lub dokumentów lub złożenie wyjaśnień w zakresie:
i. zawartego (w odniesieniu do rozdzielnicy 110 kV) na schemacie w polu
sprzęgłowym prądu znamionowego;
ii. stosowania legalizowanych przekładników prądowych i napięciowych
w rozdzielnicy 110 kV;
4. ponowienia czynności oceny ofert z uwzględnieniem oferty złożonej przez
odwołującego Elektrobudowa i nakazania zamawiającemu zaproszenia odwołującego
Elektrobudowa do udziału w aukcji elektronicznej;
5. zasądzenie od zamawiającego na rzecz odwołującego kosztów postępowania
odwoławczego, w tym kosztów wpisu od odwołania oraz kosztów zastępstwa procesowego.


Krajowa Izba Odwoławcza, rozpoznając złożone odwołania na rozprawie
i uwzględniając zgromadzony materiał dowodowy w sprawie, w tym w szczególności treść
specyfikacji istotnych warunków zamówienia wraz z załącznikami, wyjaśnienia treści
specyfikacji z dnia 20 maja 2016 r. oraz 25 maja 2016 r., treść ofert złożonych przez SAG
Elbud Gdańsk S.A., odwołującego Electrum oraz odwołującego Elektrobudowa, treść pisma
zamawiającego z dnia 19 lipca 2016 r., dokumenty wskazane w treści uzasadnienia, jak
również stanowiska stron i uczestników postępowania zaprezentowane na piśmie i ustnie do
protokołu, ustaliła i zważyła co następuje.

Izba ustaliła, że rozpoznawane przez Izbę odwołanie dotyczy postępowania
o udzielenie zamówienia publicznego, które zostało wszczęte przed dniem 28 lipca 2016 r.,
tj. przed dniem wejścia w życie przepisów ustawy z dnia 22 czerwca 2016 r. o zmianie
ustawy – Prawo zamówień publicznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2016 r. poz.
1020). Izba rozpoznała niniejsze odwołanie w oparciu o przepisy ustawy Pzp w brzmieniu
sprzed wejścia w życie ww. nowelizacji.
Izba, rozpoznając odwołania w granicach zarzutów w nich podniesionych, uznała,
że podlegają one oddaleniu.

Izba stwierdziła, że odwołujący Elektropaks (sygn. akt KIO 1391/16) nie ma interesu
we wniesieniu odwołania oraz nie poniósł i nie może na tym etapie postępowania ponieść
szkody w wyniku naruszenia przez zamawiającego przepisów ustawy Pzp. Nie została
spełniona zatem przesłanka warunkująca możliwość merytorycznego rozpoznania
odwołania, o której mowa w art. 179 ust. 1 ustawy Pzp.
Wskazać należy, że termin na wniesienie odwołania należy liczyć od dokonania przez
zamawiającego czynności podlegającej zaskarżeniu lub zaniechania dokonania takiej
czynności, jeżeli zamawiający był do jej dokonania zobowiązany. W przedmiotowej sprawie
zamawiający w dniu 19 lipca 2016 r. poinformował o odrzuceniu ofert dwóch wykonawców,
jednak nie zaprosił pozostałych wykonawców do udziału w aukcji elektronicznej. Tymczasem
o zaniechaniu czynności, do której zamawiający był zobowiązany w postaci odrzucenia
oferty kolejnego wykonawcy można by mówić w momencie skierowania przez
zamawiającego zaproszenia do udziału w aukcji, bowiem wraz z dokonaniem tej czynności
można mówić o pewności, iż zamawiający zakończył badanie i ocenę ofert. Powyższe
wynika z dyspozycji art. 91a ust. 1 ustawy Pzp, zgodnie z którym jeżeli postępowanie
prowadzone jest w trybie przetargu nieograniczonego, przetargu ograniczonego lub
negocjacji z ogłoszeniem zamawiający po dokonaniu oceny ofert w celu wyboru
najkorzystniejszej oferty przeprowadza aukcję elektroniczną, jeżeli przewidział to
w ogłoszeniu o zamówieniu oraz złożono co najmniej 3 oferty niepodlegające odrzuceniu.
Treść powyższego przepisu ustawy Pzp wprost obliguje zamawiającego do przeprowadzenia
badania i oceny złożonych ofert przed zaproszeniem wybranych wykonawców do udziału w
aukcji elektronicznej. Wobec braku upływu terminu na stwierdzenie ww. zaniechania, brak
jest możliwości jego skarżenia przez odwołującego Elektropaks. Termin na wniesienie
odwołania wobec zaniechania wykluczenia z postępowania SAG Elbud S.A., dopuszczenia
do udziału w akcji ww. wykonawcy, jak też zaniechania wyboru oferty odwołującego
Elektropaks jako najkorzystniejszej, tj. czynności, wobec których wniesione zostało

odwołanie objęte przedmiotowym postępowaniem odwoławczym, rozpocznie bieg od
momentu wystosowania przez zamawiającego zaproszenia do udziału w aukcji
elektronicznej.
Z uwagi na powyższe, Izba stwierdziła, że odwołanie wniesione przez odwołującego
Elektropaks podlega oddaleniu.

Rozpoznając sprawę z odwołania odwołującego Electrum (sygn. akt KIO 1416/16)
Izba miała na uwadze okoliczność, iż dopuszczając odpowiedzią na pytanie nr 3 z dnia
20 maja 2016 r. rozwiązania równoważne zamawiający wskazał, że parametry zawarte
w opisie przedmiotu zamówienia należy traktować jako wymagania minimalne akceptowalne
przez zamawiającego. Zamawiający wymagał też wykazania, że oferowane rozwiązania
spełniają wymagania określone przez zamawiającego poprzez załączenie do oferty
stosownych kart katalogowych, rysunków, certyfikatów, itp. Zamawiający oczekiwał też
zapewnienia, aby oferowane rozwiązania równoważne pozwoliły osiągnąć zakładaną
funkcjonalność i kompatybilność z systemem nadzoru nad układem elektroenergetycznym
istniejącym u zamawiającego, do którego stacja będzie włączona. Izba zważyła również, że
zgodnie z dyspozycją art. 30 ust. 5 ustawy Pzp wykonawca, który powołuje się na
rozwiązania równoważne opisywanym przez zamawiającego, jest obowiązany wykazać, że
oferowane przez niego dostawy, usługi lub roboty budowlane spełniają wymagania określone
przez zamawiającego.
W zakresie stwierdzonego przez zamawiającego w piśmie z dnia 19 lipca 2016 r.
braku równoważności zaoferowanej przez odwołującego rozdzielnicy 30kV produkcji ABB
typu ZX2 do rozdzielnicy NXPLUS z uwagi na wskazanie przez odwołującego Electrum
napięcia pomocniczego dla napędu włącznika 220AC zamiast 220DC Izba stwierdziła, że
brak było podstaw do uznania, że ww. parametr został przez odwołującego Electrum
wskazany omyłkowo – na powyższe nie wskazuje treść oferty. Za niewystarczającą do
uznania wartości napięcia pomocniczego dla napędu włącznika jako omyłki Izba uznała
okoliczność, iż żaden parametr w specyfikacji technicznej rozdzielnicy nie odnosi się do
prądu zmiennego, czy też że przedmiotowy parametr znajduje się w innej linii na karcie ze
strony 135 oferty. Jak stwierdził odwołujący, ABB Sp. z o.o. produkuje rozdzielnice
umożliwiające zasilanie napędów pomocniczych prądem stałym oraz przemiennym, stąd
zamawiający nie miał podstaw do uznania, że przedmiotowy parametr stanowi omyłkę. Bez
znaczenia pozostają przy tym rozważania na temat wpływu wartości i rodzaju napięcia
pomocniczego na funkcjonalność samej rozdzielnicy – oferowany parametr nie mógł
pozostawać w sprzeczności z wymaganiem minimalnym określonym w specyfikacji. Z uwagi

na powyższe, a także ze względu na okoliczność, iż zgodność oferty z treścią specyfikacji
wykonawca zobowiązany jest wykazać na dzień składania ofert, bez wpływu na ocenę
przedmiotowego zarzutu pozostaje złożone na rozprawie pismo ABB Sp. z o.o.
Nie potwierdził się również zarzut dotyczący oceny przez zamawiającego oferty
złożonej przez odwołującego Electrum w zakresie braku w ofercie odwołującego Electrum
oświadczenia co do legalizacji rdzenia I klasy 0,2FS5 oraz przekładnika napięciowego,
uzwojenia I klasy. Izba wzięła pod uwagę okoliczność, że odwołujący zobowiązany był nie
tylko wykazać równoważność oferowanego urządzenia, ale również, zobowiązany był
dowieść, że oferowane rozwiązania równoważne pozwolą osiągnąć zakładaną
funkcjonalność i kompatybilność z całością rozwiązania. Wobec powyższego, wykonawca
oferujący rozwiązanie równoważne powinien był, w ocenie Izby, dołożyć szczególnej
staranności w celu wykazania zamawiającemu prawidłowości proponowanego rozwiązania.
Powyższe uzasadnione jest tym bardziej, że w projekcie wykonawczym Tom D1 zostało
wskazane, że poszczególne elementy będą legalizowane. Z tego względu Izba stwierdziła,
że wymagania zamawiającego dotyczące wskazania legalizacji należy uznać za zasadne.
Nie ma przy tym znaczenia czy cena zaoferowana przez Siemens odwołującemu
obejmowała koszty legalizacji. Istotne jest, że projekt obejmował legalizację, a co za tym
idzie, w celu wykazania równoważności, odwołujący zobowiązany był wskazać na legalizację
w ofercie.
Za zasadny Izba uznała zarzut dotyczący braku w ofercie odwołującego Electrum
oświadczenia w zakresie oferowania przekładników ziemnozwarciowych, przekaźników
zabezpieczeń oraz oprzewodowania przedziałów nn. Izba przychyliła się do stanowiska
odwołującego, iż w sytuacji, gdy zgodnie z oświadczeniem złożonym na stronie 133 oferty
odwołującego Electrum, rozwiązanie równoważne dotyczy rozdzielnicy SN typu ZX2
produkcji ABB w zamian za rozdzielnicę SN typu NXPLUS produkcji Siemens, zamawiający
powinien był przyjąć, że inne elementy innych producentów stanowią treść oferty. Powyższe
uzasadnione jest tym bardziej, że zamawiający nie wymagał od wykonawców, na oferty
których składały się urządzenia przewidziane w projekcie, składania osobnych oświadczeń
co do poszczególnych elementów oferty. Ewentualne wątpliwości w przedmiotowym zakresie
zamawiający powinien był rozwiać w trybie art. 87 ust. 1 ustawy Pzp. Uwzględnienie
przedmiotowego zarzutu, wobec nie uznania za zasadne pozostałych zarzutów, zgodnie
z art. 192 ust. 2 ustawy Pzp, pozostaje bez wpływu na wynik postępowania.
Odnośnie stwierdzenia przez zamawiającego, że oferowana przez odwołującego
Electrum konfiguracja rozdzielnicy jest niezgodna z wymaganiami projektu, bowiem jeden
z łączników poprzeczno-podłużnych zrealizowany jest w polu nr 15 i 16, zaś projekt

przewidywał jego usytuowanie w polu nr 16 i 17, oraz z uwagi na to, że rozdzielnica ABB
posiada 20 pól, podczas gdy rozdzielnica z projektu 19 pól, Izba stwierdziła, że wobec
zaistniałej sprzeczności w ofercie odwołującego wobec danych ze strony 136 oferty ze
schematem zamieszczonym na stronach 155-156 oferty zamawiający zobowiązany był do
wezwania odwołującego Electrum na podstawie art. 87 ust. 1 ustawy Pzp do wyjaśnienia
powstałych nieścisłości. Jednak z uwagi na nie uwzględnienie przez Izbę części zarzutów,
stwierdzenie podstawy do wyjaśnień w tym przedmiocie pozostaje bez wpływu na wynik
postępowania.
Za niezasadny Izba uznała zarzut odwołującego Electrum dotyczący przesłania przez
zamawiającego pisma z dnia 19 lipca 2016 r. wyłącznie faksem, wbrew ustalonemu
w specyfikacji sposobowi komunikacji. Zamawiający przedstawił dowody przesłania
przedmiotowego pisma pocztą elektroniczną oraz pisemnie.
Na podstawie art. 190 ust. 4 ustawy Pzp Izba nie przychyliła się do wniosku
odwołującego Electrum o dopuszczenie dowodu z opinii biegłego z zakresu
elektroenergetyki na okoliczność stwierdzenia czy urządzenie zaproponowane przez
odwołującego w ramach oferty – rozdzielnica 30kV produkcji ABB Sp. z o.o. typu ZX2
spełnia wymogi SIWZ. Izba uznała, że stwierdzenie zgodności oferty z treścią specyfikacji
jest czynnością, do której dokonania zobowiązany jest zamawiający. Izba zaś kontroluje
działania zamawiającego. W przedmiotowej sprawie nie budziły wątpliwości Izby
postanowienia specyfikacji, jak też treść oferty odwołującego Electrum, stąd Izba stwierdziła,
że ustalenie stanu faktycznego przedmiotowej sprawy nie wymaga wiadomości specjalnych.
Mając powyższe na uwadze Izba stwierdziła, że odwołanie wniesione przez
odwołującego Electrum podlega oddaleniu.

Nie znalazł potwierdzenia podniesiony przez odwołującego Elektrobudowa (sygn. akt
KIO 1418/16) zarzut dotyczący temperatury pracy rozdzielnicy 110kV F35 produkcji Alstom.
Izba po analizie odpowiedzi zamawiającego na pytania wykonawców do treści specyfikacji,
w tym w szczególności odpowiedzi na pytania nr 3, 27 i 28 stwierdziła, że podane przez
zamawiającego informacje należy czytać łącznie. W szczególności należy zwrócić uwagę, iż
w odpowiedzi na pytanie 27, gdzie wykonawca zwrócił się z prośbą o informację czy
zamawiający dopuszcza minimalną temperaturę pracy -5ºC dla rozdzielnicy GIS
zamawiający wskazał na wymóg zgodności z odpowiedzią na zapytanie nr 3, gdzie z kolei
ustanowił wymóg zgodności rozwiązania równoważnego z wymogami minimalnymi
określonymi w specyfikacji. Należy też wziąć pod uwagę, że określony przez zamawiającego
wymóg minimalny w zakresie temperatury pracy rozdzielnicy, tj. -25ºC jest zgodny z normą

PN-EN 62271-203:2012. Izba zważyła ponadto, że charakterystyka rozdzielnicy 110kV
stanowiła część dokumentacji postępowania obowiązującej każdego z wykonawców
ubiegających się o przedmiotowe zamówienie. Co za tym idzie, brak jest podstaw do
uznania, że zaproponowana przez odwołującego Elektrobudowa jako rozwiązanie
równoważne rozdzielnica 110kV typu Optima 145 przystosowana do pracy w temperaturze
-5ºC do +40ºC jest równoważna do rozdzielnicy opisanej w specyfikacji, a tym samym, że
jest zgodna z treścią specyfikacji. Nie mają przy tym znaczenia okoliczności, iż w tym samym
pomieszczeniu rozdzielni mają znajdować się inne urządzenia przewidziane do pracy przy
minimalnej temperaturze nie niższej niż -5ºC, jak też że budynek spełnia wymagania
dotyczące izolacyjności cieplnej przegród dla temperatury wewnętrznej od 8ºC do 16ºC,
bowiem wymaganie zamawiającego w przedmiocie temperatury pracy rozdzielnicy 110kV
było jednoznaczne. Ewentualne wątpliwości wypływające z argumentów podniesionych
przez odwołującego Elektrobudowa powinny były zostać podniesione przez wykonawcę na
wcześniejszym etapie postępowania o udzielenie zamówienia publicznego.
Za bezzasadny Izba uznała również zarzut podniesiony przez odwołującego
Elektrobudowa dotyczący stwierdzonego przez zamawiającego zaniechania złożenia przez
odwołującego w ofercie dokumentów dotyczących oferowanej rozdzielnicy 30kV produkcji
Schneider typu GHA, tj. schematu strukturalnego rozdzielnicy z ilością pół, celek, podziałem
na sekcje, informacji na temat typów i parametrów oferowanych do zabudowy rozdzielnic
aparatów i urządzeń, podziału konstrukcyjnego pola i rozmieszczenia poszczególnych
elementów, sposobu posadowienia i gabarytów. Izba stwierdziła, że w odpowiedzi na pytanie
nr 3 zamawiający jednoznacznie wskazał na wymóg wykazania, że rozwiązanie równoważne
spełnia minimalne wymogi opisane w specyfikacji poprzez m.in. dołączenie stosownych kart
katalogowych, rysunków, certyfikatów itp. Dokumenty mające na celu wykazanie
równoważności stanowią element oferty opisujący oferowany przedmiot, a zatem nie
podlegają uzupełnieniu. Podkreślić należy, że zgodnie z art. 30 ust. 5 ustawy Pzp, to na
wykonawcy spoczywa obowiązek wykazania, że proponowane rozwiązanie równoważne
opisywanemu przez zamawiającego spełnia wymagania zamawiającego.
Izba stwierdziła, że w ofercie odwołującego Elektrobudowa zaistniała sprzeczność
w zakresie podanej wartości prądu znamionowego wyłącznika. Sprzeczność ta dotyczy
danych wskazanych na stronie 132 oferty oraz schematu zamieszczonego na stronie 126
oferty. Wątpliwości w tym zakresie powinny były zostać wyjaśnione przez zamawiającego na
podstawie art. 87 ust. 1 ustawy Pzp. Jednak z uwagi na nie uwzględnienie pozostałych
zarzutów, zasadność przedmiotowego zarzutu pozostaje bez wpływu na wynik postępowania
(art. 192 ust. 2 ustawy Pzp).

Izba nie uwzględniła zarzutu dotyczącego stwierdzonego przez zamawiającego braku
oświadczenia w ofercie odwołującego Elektrobudowa dotyczącego legalizacji przekładników
prądowych i napięciowych. Analogicznie, jak w sprawie o sygn. akt KIO 1416/16 Izba
stwierdziła, że wykonawca oferujący rozwiązanie równoważne powinien był złożyć
oświadczenie w przedmiotowym zakresie mając na uwadze obowiązek wykazania
prawidłowości proponowanego rozwiązania tym bardziej, że w projekcie wykonawczym Tom
D1 zostało wskazane, że poszczególne elementy będą legalizowane.
Na podstawie art. 190 ust. 4 ustawy Pzp Izba nie przychyliła się do wniosku
odwołującego Elektrobudowa o dopuszczenie dowodu z opinii biegłego z zakresu instalacji i
urządzeń elektrycznych na okoliczność stwierdzenia czy w świetle treści całego projektu
wykonawczego dołączonego do SIWZ proponowana przez odwołującego rozdzielnica 110kV
typu Optima 145 jest rozwiązaniem równoważnym do rozdzielnicy 110kV F35 produkcji
Alstom biorąc pod uwagę przeznaczenie rozdzielnic oraz właściwości pomieszczenia,
w którym ma się znajdować rozdzielnica. Izba stwierdziła, wobec zawartego w odpowiedzi na
pytanie nr 3 z dnia 20 maja 2016 r. wymagania, aby wykonawca oferujący rozwiązania
równoważne traktował podane w dokumentacji parametry jako wymagania minimalne
akceptowalne przez zamawiającego, że obowiązkiem odwołującego Elektrobudowa było
zaoferowanie urządzenia o parametrach nie gorszych niż podane przez zamawiającego
w dokumentacji. Ustalenie stanu faktycznego w przedmiotowym zakresie nie wymaga
wiadomości specjalnych. Wydanie przez biegłego opinii na temat przeznaczenia rozdzielnic
oraz właściwości pomieszczenia jest niecelowe wobec nie spełnienia przez odwołującego
Elektrobudowa ww. wymagania.
Z uwagi na powyższe, Izba stwierdziła, że odwołanie wniesione przez odwołującego
Elektrobudowa podlega oddaleniu.
Mając powyższe na uwadze i działając na podstawie art. 192 ust. 1 zdanie pierwsze
oraz ust. 2 ustawy Pzp orzeczono jak w sentencji.

Orzekając o kosztach postępowania Izba oparła się na art. 192 ust. 9 oraz 10 ustawy
Pzp. W oparciu o wskazane przepisy obciążyła nimi odwołujących S.J. prowadzący
działalność gospodarczą pod nazwą J.S. Przedsiębiorstwo Produkcyjno-Handlowo-
Usługowe „Elekropaks”, Electrum Sp. z o.o., oraz wykonawców wspólnie ubiegających się o
udzielenie zamówienia: Elektrobudowa S.A. i „Energoserwis Kleszczów Sp. z o.o. Wśród
kosztów postępowania odwoławczego Izba uwzględniła - stosownie do regulacji zawartej w §
3 pkt 1 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 15 marca 2010 r. w sprawie
wysokości i sposobu pobierania wpisu od odwołania oraz rodzajów kosztów w postępowaniu

odwoławczym w sposobu ich rozliczania (Dz. U. Nr 41, poz. 238) – koszty wpisów
uiszczonych przez odwołujących w łącznej kwocie 60 000,00 PLN. Za uzasadnione Izba
uznała również koszty wynagrodzenia pełnomocnika zamawiającego w kwocie 10 800,00 zł
(na podstawie § 3 pkt 2 ww. rozporządzenia).

Przewodniczący: …………………………