Sygn. akt III Ca 911/16
Dnia 26 października 2016 r.
Sąd Okręgowy w Gliwicach III Wydział Cywilny Odwoławczy w składzie:
Przewodniczący - Sędzia SO Leszek Dąbek (spr.)
Sędzia SO Marcin Rak
Sędzia SR (del.) Łukasz Malinowski
Protokolant Monika Piasecka
po rozpoznaniu w dniu 26 października 2016 r. w Gliwicach
na rozprawie
sprawy z powództwa (...) Państwowych Spółki Akcyjnej w W.
przeciwko Gminie P.
o zapłatę
na skutek apelacji powódki
od wyroku Sądu Rejonowego w Gliwicach
z dnia 9 lutego 2016 r., sygn. akt I C 1533/14
1. oddala apelację;
2. zasądza od powódki na rzecz pozwanej kwotę 600 zł (sześćset złotych) z tytułu zwrotu kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu odwoławczym.
SSR (del.) Łukasz Malinowski SSO Leszek Dąbek SSO Marcin Rak
Sygn. akt III Ca 911/16
Sąd Rejonowy w Gliwicach w wyroku z dnia 3 10 2013r. oddalił powództwo oraz orzekł o kosztach procesu.
W ustalonym stanie faktycznym w motywach orzeczenia przywołał regulacje:
art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 21 06 2001r. o ochronie praw lokatorów mieszkaniowych zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego (Dz. U. z 2005 r. Nr 31, poz. 266) i art. 417 § 1 k.c., dokonał oceny ustalonego stanu faktycznego
i w konkluzji uznał, że powódka wbrew dyrektywie zawartej w art. 6 k.c. nie wykazała ani zasady odpowiedzialności pozwanej (zaistnienia u powódki szkody spowodowanej brakiem możliwość wynajęcia spornego lokalu) oraz wysokości szkody.
O kosztach procesu orzekał w oparciu o regulacje art. 98 § 1 k.p.c.
Orzeczenie zaskarżyła powódka (...) Państwowe Spółka Akcyjna w W. , która wnosiła o jego zmianę przez uwzględnienie powództwa oraz zasądzenie na jej rzecz od pozwanej zwrotu kosztów procesu
za obie instancje, bądź jego uchylenie i przekazanie sprawy Sądowi pierwszej instancji do ponownego rozpoznania.
Zarzuciła, że przy ferowaniu wyroku naruszono przywołane w apelacji regulacje prawa procesowego i materialnego w sposób w niej podany.
Pozwana Gmina G. wnosiła o oddalenie apelacji i zasądzenie
na jej rzecz od powódki zwrotu kosztów procesu.
Sąd Okręgowy ustalił i zważył co następuje:
Sąd pierwszej instancji trafnie zakwalifikował roszczenie powódki przyjmując, że ma ono źródło w regulacji art. 417 k.c., a następnie prawidłowo rozpoznał sprawę.
Ustalenia faktyczne składające się na podstawę faktyczną rozstrzygnięcia w części dotyczą faktów bezspornych pomiędzy stronami, a w pozostałym zakresie mają swoją podstawę w zgromadzonym w sprawie materiale, którego ocena jest logiczna i mieści się w granicach swobodnej oceny dowodów.
Z tych też względów Sąd odwoławczy przyjął za własne ustalenia faktyczne Sądu pierwszej instancji.
Dokonana przez Sąd Rejonowy ocena prawna ustalonego stanu faktycznego jest również prawidłowa i Sąd odwoławczy ją podziela (orzecz. SN
z dn. 26 04 1935r. C III 473/34, Zb. U.z 1935r. poz. 496).
Powódka dochodząc w niniejszej sprawie odszkodowania powinna była stosownie do regulacji art. 6 k.c. w związku z art. 417 k.c. wykazać, że w nastę-pstwie niedostarczenia przez pozwaną lokalu socjalnego w celu zrealizowania wyroku Sądu Rejonowego w Gliwicach z dnia 18 08 2011r. w jej majątku powstała szkoda w rozumieniu regulacji 361 § 2 k.c.
Z tego obowiązku się ona w pełni nie wywiązała.
Jak słusznie bowiem wskazał Sąd Rejonowy z materiału sprawy wynika, iż J. O. spłaca zadłużenie powstałe na skutek nieuiszczania
przez niego opłat za zajmowany przez niego sporny lokal.
Pomimo zobowiązania Sądu powódka w żaden sposób nie ustosun-kowała się do tego zagadnienia, co rodzi uzasadnione domniemanie faktyczne,
iż co najmniej w części należności te zostały przez niego uiszczone.
W konsekwencji tego szkoda powstała w wyniku nieuiszczania przez niego opłat za zajmowany lokal została co najmniej w części powódce skompensowana i jak trafnie zauważył Sąd Rejonowy w materiale sprawy nie sposób ustalić w jaka ewentualnie część tych należności nie została dotychczas zapłacona.
W następstwie tego w materiale sprawy brak jest informacji pozwalających ustalić istnienie w majątku powódki szkody oraz jej wysokości,
co czyni powództwo – jako niewykazane – bezzasadnym.
Znalazło to prawidłowe odzwierciedlenie w zaskarżonym wyroku
i dlatego apelację powódki jako bezzasadną w rozumieniu regulacji art. 385 k.p.c. należało z mocy tej regulacji oddalić.
Reasumując zaskarżone orzeczenie jest prawidłowe i dlatego apelację pozwanej jako bezzasadną oddalono w oparciu o regulację art. 385 k.p.c.
O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono stosując regulację § 10 ust. 1 pkt 1 i § 2 pkt 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 27 10 2015r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz.U. 2015r. poz. 1804) biorąc pod uwagę, że powódka uległa w całości w postępowaniu odwoławczym, wobec czego powinna zwrócić pozwanej poniesione przez nią w tym postępowaniu koszty zastępstwa przez fachowego pełnomocnika.