Pełny tekst orzeczenia

WYROK ŁĄCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 24 sierpnia 2016 roku

Sąd Okręgowy Warszawa – Praga w Warszawie w V Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący : SSO Sławomir Bielecki

Protokolant: Agnieszka Świeczka

w obecności Prokuratora: Mariusz Ejfler

po rozpoznaniu w dniu: 24.08.2016 roku

sprawy G. P., urodzonego dnia (...) w O., syna J. i B. z domu M.;

skazanego prawomocnymi wyrokami:

I.  Sądu Rejonowego w Legnicy z dnia 22 czerwca 2010 roku, sygn. akt II K 50/08, za przestępstwo popełnione w okresie od 23 kwietnia 1998 roku do 09 kwietnia 1999 roku, z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k., na karę 10 (dziesięciu) miesięcy pozbawienia wolności oraz 50 (pięćdziesięciu) stawek dziennych grzywny przyjmując wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 10 złotych; za przestępstwo popełnione w okresie od 25 lutego 2000 roku do 19 kwietnia 2001 roku, z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k., na karę 10 (dziesięciu) miesięcy pozbawienia wolności oraz 50 (pięćdziesięciu) stawek dziennych grzywny przyjmując wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 10 złotych; za przestępstwo popełnione w okresie od 19 stycznia 200 roku do 21 grudnia 2001 roku, z art. 284 § 2 k.k. w zw. z art. 12 k.k. i w zw. z art. 294 § 1 k.k., na karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności oraz 50 (pięćdziesięciu) stawek dziennych grzywny przyjmując wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 10 złotych, za czyn popełniony w okresie od grudnia 1999 roku do grudnia 2000 roku, z art. 218 § 1 k.k., na karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności; za przestępstwo popełnione w okresie od stycznia 2001 roku do maja 2001 roku, z art. 191 § 2 k.k. w zw. z art. 12 k.k., na karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności; za przestępstwo popełnione w kwietniu 2001 roku, z art. 191 § 2 k.k. na karę (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności; wymierzono karę łączną 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności i karę łączną grzywny w wysokości 100 (stu) stawek dziennych grzywny przyjmując wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 10 złotych; na podstawie art. 63 § 1 k.k. zaliczono na poczet orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności okres rzeczywistego pozbawienia wolności od dnia 08 sierpnia 2006 roku do dnia 05 kwietnia 2007 roku; zobowiązano skazanego do naprawienia szkody oraz zwrotu na rzecz pokrzywdzonych kwot tytułem wniesionych powództw cywilnych.

II.  Sądu Okręgowego Warszawa – Praga w Warszawie z dnia 03 lipca 2015 roku, sygn. akt V K 122/13, zmienionym wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 26 stycznia 2016 roku, sygn. akt II AKa 387/15za czyny stanowiące ciąg dwóch przestępstw z art. 264 § 3 k.k. w zb. z art. 18 § 2 k.k. w zw. z art. 270 § 1 k.k. w zb. z art. 18 § 3 k.k. w zw. z art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k., popełnione w kwietniu 2005 roku i w nieustalonym bliżej okresie we wrześniu 2004 roku do dnia 27 września 2004 roku, na karę 1 (jednego) roku i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności i karę 100 (stu) stawek dziennych grzywny przyjmując wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 80 złotych, orzeczono przepadek osiągniętej korzyści majątkowej; za przestępstwo popełnione w 2004 roku, z art. 18 § 3 k.k. w zw. z art. 270 § 1 k.k. w zw. z 12 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k., na karę 1 (jednego) roku i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności i karę 200 (dwustu) stawek dziennych grzywny przyjmując wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 80 złotych; za czyny popełnione nie później niż w miesiącu lutym i marcu 2006 stanowiące ciąg sześciu przestępstw z art. 18 § 2 k.k. w zw. z art. 270 § 1 k.k. w zb. z art. 18 § 3 k.k. w zw. z art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k., na karę 1 (jednego) roku i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności i karę 50 (pięćdziesięciu) stawek dziennych grzywny przyjmując wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 80 złotych; za przestępstwo popełnione w bliżej nieustalonym okresie w miesiącu sierpniu 2005 roku jednak nie później niż w dniu 23 sierpnia 2005 roku, z art. 18 § 3 k.k. w zw. z art. 270 § 1 k.k., na karę 5 (pięciu) miesięcy pozbawienia wolności; za przestępstwo popełnione w okresie od dnia 12 kwietnia 2005 roku do dnia 14 kwietnia 2005 roku, z art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k., na karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawiania wolności; za czyny popełnione w okresie od dnia 16 lutego 2006 roku do dnia 01 marca 2006 roku oraz w okresie od dnia 08 marca 2006 roku do dnia 05 maja 2006 roku stanowiące ciąg dwóch przestępstw z art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k., na karę 1 (jednego) roku i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności; orzeczono karę łączoną 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności oraz karę łączną grzywny w wymiarze 350 (trzystu pięćdziesięciu) stawek dziennych grzywny przyjmując wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 80 złotych; zaliczono na poczet orzeczonej skazanemu kary pozbawienia wolności okres rzeczywistego pozbawienia wolności od 03 lutego 2009 roku do 07 września 2009 roku.

o r z e k a

I.  Na podstawie art. 568 a § 1 pkt 2 k.p.k., art. 85 § 1, 2 i 3 k.k., art. 86 § 1 i 2 k.k. – przy zastosowaniu art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 20 lutego 2015 roku o zmianie ustawy – Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw, łączy kary jednostkowe opisanymi wyrokami i wymierza G. P. karę łączną 4 (czterech lat) pozbawienia wolności oraz karę łączną 400 (czterystu) stawek dziennych grzywny, przyjmując wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 80 (osiemdziesięciu) złotych.

II.  Na podstawie art. 577 k.p.k. i art. 63 § 1 k.k. na poczet orzeczonej w punkcie pierwszym kary łącznej 4 (czterech) lat pozbawienia wolności zalicza skazanemu G. P. okres rzeczywistego pozbawienia wolności od dnia 08 marca 2006 roku do dnia 08 sierpnia 2008 roku, od dnia 08 sierpnia 2006 roku do dnia 05 kwietnia 2007 roku w sprawie o sygn. akt V K 50/08 oraz od dnia 03 lutego 2009 roku do dnia 07 września 2009 roku w sprawie o sygn. akt V K 122/13.

III.  Pozostałe rozstrzygnięcia zawarte w połączonych wyrokach podlegają odrębnemu wykonaniu.

IV.  Zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adwokata R. B., Kancelaria Adwokacka, Al. (...) lok. (...), (...) W., kwotę 295,20 złotych, w tym stawkę 23% podatku od towarów i usług, tytułem wynagrodzenia za obronę skazanego udzieloną z urzędu.

V.  Wydatkami związanymi z wydaniem wyroku łącznego obciąża Skarb Państwa.

V K 21/16

UZASADNIENIE

Sąd ustalił co następuje:

G. P. został skazany wyrokiem Sądu Rejonowego w Legnicy z dnia 22 czerwca 2010 roku, sygn. akt II K 50/08, za przestępstwo popełnione w okresie od 23 kwietnia 1998 roku do 09 kwietnia 1999 roku, z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k., na karę 10 (dziesięciu) miesięcy pozbawienia wolności oraz 50 (pięćdziesięciu) stawek dziennych grzywny przyjmując wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 10 złotych; za przestępstwo popełnione w okresie od 25 lutego 2000 roku do 19 kwietnia 2001 roku, z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k., na karę 10 (dziesięciu) miesięcy pozbawienia wolności oraz 50 (pięćdziesięciu) stawek dziennych grzywny przyjmując wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 10 złotych; za przestępstwo popełnione w okresie od 19 stycznia 200 roku do 21 grudnia 2001 roku, z art. 284 § 2 k.k. w zw. z art. 12 k.k. i w zw. z art. 294 § 1 k.k., na karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności oraz 50 (pięćdziesięciu) stawek dziennych grzywny przyjmując wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 10 złotych, za czyn popełniony w okresie od grudnia 1999 roku do grudnia 2000 roku, z art. 218 § 1 k.k., na karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności; za przestępstwo popełnione w okresie od stycznia 2001 roku do maja 2001 roku, z art. 191 § 2 k.k. w zw. z art. 12 k.k., na karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności; za przestępstwo popełnione w kwietniu 2001 roku, z art. 191 § 2 k.k. na karę (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności; wymierzono karę łączną 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności i karę łączną grzywny w wysokości 100 (stu) stawek dziennych grzywny przyjmując wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 10 złotych; na podstawie art. 63 § 1 k.k. zaliczono na poczet orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności okres rzeczywistego pozbawienia wolności od dnia 08 sierpnia 2006 roku do dnia 05 kwietnia 2007 roku; zobowiązano skazanego do naprawienia szkody oraz zwrotu na rzecz pokrzywdzonych kwot tytułem wniesionych powództw cywilnych. G. P. został także skazany Sądu Okręgowego Warszawa – Praga w Warszawie z dnia 03 lipca 2015 roku, sygn. akt V K 122/13, zmienionym wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 26 stycznia 2016 roku, sygn. akt II AKa 387/15 za czyny stanowiące ciąg dwóch przestępstw z art. 264 § 3 k.k. w zb. z art. 18 § 2 k.k. w zw. z art. 270 § 1 k.k. w zb. z art. 18 § 3 k.k. w zw. z art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k., popełnione w kwietniu 2005 roku i w nieustalonym bliżej okresie we wrześniu 2004 roku do dnia 27 września 2004 roku, na karę 1 (jednego) roku i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności i karę 100 (stu) stawek dziennych grzywny przyjmując wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 80 złotych, orzeczono przepadek osiągniętej korzyści majątkowej; za przestępstwo popełnione w 2004 roku, z art. 18 § 3 k.k. w zw. z art. 270 § 1 k.k. w zw. z 12 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k., na karę 1 (jednego) roku i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności i karę 200 (dwustu) stawek dziennych grzywny przyjmując wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 80 złotych; za czyny popełnione nie później niż w miesiącu lutym i marcu 2006 stanowiące ciąg sześciu przestępstw z art. 18 § 2 k.k. w zw. z art. 270 § 1 k.k. w zb. z art. 18 § 3 k.k. w zw. z art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k., na karę 1 (jednego) roku i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności i karę 50 (pięćdziesięciu) stawek dziennych grzywny przyjmując wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 80 złotych; za przestępstwo popełnione w bliżej nieustalonym okresie w miesiącu sierpniu 2005 roku jednak nie później niż w dniu 23 sierpnia 2005 roku, z art. 18 § 3 k.k. w zw. z art. 270 § 1 k.k., na karę 5 (pięciu) miesięcy pozbawienia wolności; za przestępstwo popełnione w okresie od dnia 12 kwietnia 2005 roku do dnia 14 kwietnia 2005 roku, z art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k., na karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawiania wolności; za czyny popełnione w okresie od dnia 16 lutego 2006 roku do dnia 01 marca 2006 roku oraz w okresie od dnia 08 marca 2006 roku do dnia 05 maja 2006 roku stanowiące ciąg dwóch przestępstw z art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k., na karę 1 (jednego) roku i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności; orzeczono karę łączoną 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności oraz karę łączną grzywny w wymiarze 350 (trzystu pięćdziesięciu) stawek dziennych grzywny przyjmując wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 80 złotych; zaliczono na poczet orzeczonej skazanemu kary pozbawienia wolności okres rzeczywistego pozbawienia wolności od 03 lutego 2009 roku do 07 września 2009 roku.

Powyższe zostało ustalone na podstawie następujących dokumentów: k. 8-10 – karta karna i dane o karalności; k. 23-24 – kopia wyroku nakazowego w sprawie III K 1769/06 SR dla m. st. Warszawy; k. 25- postanowienie w sprawi III K 1769/06 dla m. st. Warszawy; k. 35-36 – kserokopia wyroku w sprawie III K 682/06 SR w Legnicy; k. 37- 38 – kopia wyroku w sprawie IV K 1628/09 SR dla Warszawy Woli; k. 39- 45 – kopia wyroku w sprawie II K 50/08 SR w Legnicy; k. 46- postanowienie w sprawie IV Ko 917/14 co do sprawy II K 50/08 SR w Legnicy o niezarządzaniu wykonania kary pozbawienia wolności warunkowo zawieszonej; k. 47-58 – kopia wyroku VK 122/13 SO Warszawa Praga w Warszawie; k. 59-61 – kopia wyroku w sprawie II AKa 387/15 SA w Warszawie; k. 81 – opinia o skazanym; k. 82- 84 – informacja o pobytach i orzeczeniach; k. 86 – informacja z (...) co do skazanego G. P.; całości akt sprawy w sprawie II K 682/06 SR w Legnicy; całości akt sprawy IV K 1628/09 SR dla Warszawy Woli w Warszawie; całości akt sprawy II K 50/08 SR w Legnicy; całości akt sprawy III K 1769/06 SR dla m. st. Warszawy.

Sąd zważył, co następuje:

Warunki orzeczenia kary łącznej wobec skazanego G. P. określają przepisy rozdziału IX Kodeksu karnego, w brzmieniu obowiązującym od dnia 01 lipca 2015 roku. W myśl art. 19 ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o zmianie ustawy - Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw, przepisów rozdziału IX ustawy, w brzmieniu nadanym tą ustawą, nie stosuje się do kar prawomocnie orzeczonych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, chyba że zachodzi potrzeba orzeczenia kary łącznej w związku z prawomocnym skazaniem po dniu wejścia w życie tej ustawy. Kara w wyroku Sądu Rejonowego w Legnicy w sprawie o sygn. akt II K 50/08 została orzeczona wobec G. P. przed dniem 01 lipca 2015 roku, natomiast kara orzeczona wyrokiem Sądu Okręgowego Warszawa – Praga w Warszawie w sprawie o sygn. akt V K 122/13 została orzeczona już po dniu 01 lipca 2015 roku.

Biorąc pod uwagę dane o karalności skazanego oraz treść wydanych wobec G. P. orzeczeń, Sąd stwierdził, że warunki do wymierzenia kary łącznej spełniają oba wskazane we wniosku wyroki tj. wyrok Sądu Rejonowego w Legnicy z dnia 22 czerwca 2010 roku, sygn. akt II K 50/08 oraz wyrok Sądu Okręgowego Warszawa – Praga w Warszawie z dnia 03 lipca 2015 roku, sygn. V K 122/13. Wskazać również należy, że powyższymi wyrokami orzeczono skazanemu kary tego samego rodzaju, z czego karę orzeczoną wyrokiem Sądu Rejonowego w Legnicy, sygn. akt II K 50/08, rozpoczął odbywać w dniu 30 września 2015 roku. Z tego powodu również, stosowanie do treści art. 85 k.k., zachodzi potrzeba orzeczenia kary łącznej względem G. P., a zastosowanie w tej sprawie mają aktualne przepisy kodeksu karnego.

Jak wynika z treści art. 86 § 1 k.k. karę łączną Sąd orzeka w granicach od najwyższej z kar wymierzonych za poszczególne przestępstwa do ich sumy, nie przekraczając przy karze pozbawienia wolności 20 lat, zaś przy karze grzywny 810 stawek dziennych grzywny, natomiast art. 85a k.k. stanowi, że orzekając karę łączną Sąd bierze pod uwagę przede wszystkim cele zapobiegawcze i wychowawcze, które kara ma osiągnąć w stosunku do skazanego, a także potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa. Biorąc pod uwagę treść powyższych przepisów wskazać należy, że granice kary łącznej pozbawienia wolności wyznacza kara 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności do 11 lat i 1 miesiąca pozbawienia wolności oraz kara łączna grzywny w wymiarze od 200 stawek dziennych grzywny przyjmując wysokość jednej stawki dziennej grzywny na kwotę 80 zł do 500 stawek dziennych grzywny przyjmując wysokość jednej stawki dziennej grzywny na kwotę 80 zł.

Sąd wymierzył skazanemu karę łączną pozbawienia wolności i grzywny na zasadzie asperacji. Wymierzając karę łączną pozbawienia wolności wobec G. P. Sąd zastosował ogólne dyrektywy karania, a zwłaszcza słuszności i celowości, w tym wyrażone również przez związek przedmiotowo-podmiotowy pomiędzy poszczególnymi przestępstwami a także treść art. 85 a k.k.

Sąd uznał, że w niniejszej sprawie nie zachodzą żadne szczególne okoliczności, które uzasadniałyby zastosowanie zasady absorpcji, co zgodnie z utrwalonymi poglądami doktryny oraz orzecznictwa sądowego, które Sąd w pełni podziela, stanowi rozwiązanie o charakterze wyjątkowym. Zastosowanie zasady kumulacji kar polegające na ich sumowaniu, również powinno należeć do rzadkości, ponieważ z reguły kara taka stanowi dolegliwość przekraczającą potrzeby resocjalizacji. Wymierzając zatem wskazaną karę Sąd uznał, iż w świetle całokształtu przedstawionych wyżej okoliczności branych pod uwagę przy określaniu wysokości kary łącznej brak jest podstaw do uznania, że wymierzenie kary łącznej w wysokości najwyższej z wymierzonych kar jednostkowych jak i orzeczenie tej kary w wysokości bliskiej dolnej granicy wyznaczonej zasadami z art. 86 § 1 k.k. jest właściwą oceną zachowania się skazanego. Wręcz przeciwnie -Sąd uznał, iż ich wyważenie nakazuje zastosowanie zasady aspiracji, implikującej powyżej wskazanym wymiarem kary łącznej pozbawienia wolności.

Wymierzając G. P. karę łączną 4 lat pozbawienia wolności oraz karę łączną 400 stawek dziennych grzywny, przyjmując wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 80 zł, Sąd miał na uwadze opinię z Aresztu Śledczego W. - S. (k. 81), z której wynika, że zachowanie i postawa skazanego w warunkach izolacji penitencjarnej jest przeciętna. Nie był karany dyscyplinarnie, ale dotychczas nie zasłużył również na udzielenie nagrody w formie przepustki. Nie deklaruje przynależności do podkultury przestępczej i nie jest osobą uzależnioną od alkoholu i narkotyków. Nie stosowano również wobec niego środków przymusu bezpośredniego i nie był uczestnikiem takich zdarzeń. G. P. nie przejawia tendencji do zachowań agresywnych i autoagresywnych, a w gronie współosadzonych funkcjonuje dobrze. Czas wolny spędza głównie na zajęciach własnych w celi mieszkalnej i nie jest zatrudniony. Obecnie uczestniczy w programie readaptacji społecznej z zakresu aktywizacji zawodowej. Realizuje również zadania wynikające z Indywidualnego Programu Oddziaływania, natomiast kontakt z rodziną ocenia jako dobry.

Reasumując, Sąd nie znalazł przesłanek, by orzec karę łączną pozbawienia wolności w dolnych granicach, tj. w wysokości najsurowszej ze zbiegających się kar oraz karę grzywny w najniższym wymiarze. Zastosowanie zasady absorpcji przy wymiarze tych kar łącznych kłóciłoby się z zasadami prewencji ogólnej oraz szczególnej i w rzeczywistości prowadziłoby do nieuzasadnionego premiowania sprawcy popełniającego wiele przestępstw, a do takiej kategorii osób należy zaliczyć G. P.. Oparcie wymiaru kar łącznych na dyrektywie pośredniej stwarza podstawy do orzeczenia kar łącznych w granicach adekwatnych z punktu widzenia zasad prewencji ogólnej i prewencji szczególnej, przy uwzględnieniu zasady racjonalizacji jako podstawowego celu wymiaru kary łącznej oraz zasady humanitaryzmu w stosowaniu kar i środków karnych, a także zasady poszanowania godności człowieka określonej w art. 3 k.k.

Na podstawie art. 577 k.p.k. i art. 63 § 1 k.k. na poczet orzeczonej kary łącznej 4 lat pozbawienia wolności Sąd zaliczył skazanemu M. L. okres rzeczywistego pozbawienia wolności okres od dnia 08 marca 2006 roku do dnia 08 sierpnia 2008 roku, od dnia 08 sierpnia 2008 roku do dnia 05 kwietnia 2007 roku w sprawie o sygn. akt C K 50/08 oraz od dnia 03 lutego 2009 roku do dnia 07 września 2009 roku w sprawie o sygn. akt V K 122/13.

Pozostałe rozstrzygnięcia zawarte w połączonych wyrokach Sąd pozostawił do odrębnego wykonania.

Natomiast kierując się treścią § 11 ust. 5 i § 17 pkt 1 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 roku w sprawie opłat za czynności adwokackie (Dz. U. 2015.1800), Sąd zasądził również od Skarbu Państwa na rzecz adwokata R. B., Kancelaria Adwokacka w W. (...) W., Al. (...) lok. (...), kwotę 295 złotych 20 groszy, w tym stawkę 23 % podatku od towarów i usług, tytułem wynagrodzenia za obronę udzieloną skazanemu z urzędu.

Mając powyższe na uwadze Sąd orzekł jak w sentencji wyroku.