Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 12 grudnia 2016 roku

Sąd Apelacyjny w Warszawie II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący Sędzia SA - Hanna Wnękowska ( spr.)

SA - Ewa Plawgo

- Marek Motuk

Protokolant - sekr. sąd. Piotr Grodecki

przy udziale Prokuratora Gabrieli Marczyńskiej - Tomali

po rozpoznaniu w dniu 12 grudnia 2016 roku

sprawy z wniosku A. S.

o odszkodowanie i zadośćuczynienie za szkodę i krzywdę wynikłe ze skazania oraz z wykonania w całości środka związanego z poddaniem wnioskodawcy próbie

na skutek apelacji wniesionej przez pełnomocnika wnioskodawcy

od wyroku Sądu Okręgowego w Warszawie

z dnia 31 maja 2016 roku

sygn. akt XII Ko 73/15

zaskarżony wyrok utrzymuje w mocy;

kosztami postępowania odwoławczego obciąża Skarb Państwa

UZASADNIENIE

Do Sądu Okręgowego w Warszawie wpłynął wniosek A. S. o zasądzenie na podstawie art. 552 § 1 k.p.k. odszkodowania w kwocie 240 tysięcy zł i zadośćuczynienia w kwocie 600 tysięcy zł za szkodę i krzywdę wynikłe z wykonania wobec wnioskodawcy środka probacyjnego w postaci warunkowego zawieszenia wykonania kary pozbawienia wolności przez okres lat trzech.

Zaskarżonym wyrokiem Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 31 maja 2016 roku, sygn. XII Ko 73/15 oddalono w całości wniosek o odszkodowanie i zadośćuczynienie.

Od wyroku tego apelację wniósł pełnomocnik wnioskodawcy. Apelacja zaskarżała wyrok w całości zarzucając obrazę art. 552 § 1 k.p.k. poprzez jego nieprawidłową wykładnię, że nie jest w nim uregulowane prawo do odszkodowania i zadośćuczynienia za niesłuszne skazanie na środek związany z poddaniem sprawcy próbie w postaci warunkowego zawieszenia wykonania kary pozbawienia wolności bez nałożenia obowiązku (zarzut 1 apelacji) oraz obrazę prawa procesowego poprzez wysnucie przekonania o braku szkody i krzywdy (zarzut 2 apelacji).

Skarżący wniósł o zmianę wyroku poprzez zasądzenie na rzecz wnioskodawcy od Skarbu Państwa odpowiednich sum .

Sąd Apelacyjny zważył co następuje.

Zarzuty apelacji pełnomocnika wnioskodawcy A. S. są częściowo zasadne, jednak wniosek apelacji nie zasługuje na uwzględnienie.

Zasadny jest zarzut 1 apelacji .

Przepis art. 552 § 1 k.p.k., w brzmieniu obowiązującym od 1 lipca 2015 roku do 14 kwietnia 2016 roku, stanowił podstawę zasądzenia odszkodowania i zadośćuczynienia także za wykonany w całości lub części środek związany z poddaniem sprawcy próbie.

Sąd Okręgowy uznając, iż przepis ten nie ma zastosowania w niniejszej sprawie przedstawił argumenty mające wykazać, że kara z warunkowym zawieszeniem jej wykonania nie jest karą efektywnie wykonywaną (str. 8 uzasadnienia). Tymczasem, jak wynika z treści omawianego przepisu – chodzi w nim o wykonanie środka związanego z poddaniem sprawcy próbie, a nie karę, której wykonanie warunkowo zawieszono.

Poza sporem jest ,że warunkowe zawieszenie wykonania kary jest środkiem związanym z poddaniem sprawcy próbie (Rozdział VIII Kodeksu karnego). Upływ okresu próby oznacza, że środek ten został wykonany.

W tym stanie rzeczy należało uznać – wbrew stanowisku Sądu Okręgowego - że art. 552 § 1 k.p.k. miał zastosowanie także w odniesieniu do orzeczonego i wykonanego warunkowego zawieszenia wykonania kary nawet wówczas gdy nie nałożono na skazanego żadnych obowiązków ani też nie orzeczono dozoru kuratora.

Niezasadny jest zarzut 2 apelacji.

Sąd Okręgowy należycie ocenił ujawniony materiał dowodowy i zasadnie uznał, że A. S. nie poniósł w wyniku wykonania przedmiotowego środka probacyjnego żadnej szkody ani krzywdy. Trafnie Sąd Okręgowy podniósł, że A. S. zarówno we wniosku jak i w złożonych zeznaniach opisując poniesioną szkodę i doznaną krzywdę przedstawił je jako skutki samego faktu skazania nie zaś pozostawania w okresie próby.

Z treści wniosku i z zeznań A. S. ocenionych z uwzględnieniem zasad doświadczenia życiowego jednoznacznie wynika, że wszystkie przedstawiane przez niego negatywne skutki w życiu zawodowym i osobistym spowodowane zostały samym faktem skazania – byłyby one zawsze takie same w przypadku skazania, bez względu na rodzaj orzeczonej kary czy środka probacyjnego. Zresztą wnioskodawca w swym wniosku wprost to stwierdza : jako skazany ….. nie mogłem wykonywać zawodu (...)w pełnym zakresie …. Skazanie wykluczało mój udział w przetargach i konkursach na obsługę (...) (str. 3 wniosku). Nikt nie zatrudniłby (...) skazanego za korupcję ……. Szacuję że wskutek skazania nie osiągnąłem zysku…… ( str. 4 wniosku) .

….wskutek skazania bezpowrotnie utraciłem bardzo dobre imię , a w środowisku zawodowym i wśród klientów także autorytet (str. 6 wniosku).

Wobec powyższego, przy uwzględnieniu argumentacji przedstawionej w tym zakresie w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku należało podzielić stanowisko Sądu Okręgowego, że wykonanie przedmiotowego środka probacyjnego, bez podejmowania przez sąd jakichkolwiek czynności sprawdzających - nie było przyczyną negatywnych skutków przedstawianych przez wnioskodawcę .

Podkreślić należy, że skarżący kwestionując to stanowisko nie przedstawił argumentów, które mogłyby poddać w wątpliwość jego zasadność.

Wobec powyższego, Sąd Apelacyjny orzekł jak w wyroku.