Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

  Dnia 15 września 2015 r.

  Sąd Okręgowy w Gliwicach, X Wydział Gospodarczy

w składzie

0.0.i.Przewodniczący SSO Barbara Przybyła

Protokolant Andrzej Chodorowski

po rozpoznaniu w dniu 15 września 2015r. w Gliwicach

na rozprawie

z powództwa: „E.+ Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w J.

przeciwko: W. M.

1.  zasądza od pozwanego W. M. na rzecz powoda „E.+ Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w J. kwotę 123.000,00 zł (sto dwadzieścia trzy tysiące złotych) z ustawowymi odsetkami od dnia
28 października 2014r. do dnia zapłaty;

2.  zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 8.767,00 zł (osiem tysięcy siedemset sześćdziesiąt siedem złotych) tytułem kosztów procesu.

SSO Barbara Przybyła

Sygn akt X GC 495/14

UZASADNIENIE

Powódka „E.+ Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w J. wniosła o zasądzenie od pozwanego W. M. kwoty 123.000,00 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 18 października 2014 roku i kosztami postępowania.

W uzasadnieniu pozwu powódka wskazała, że zawarła z pozwanym dnia 19 września 2013 roku umowę, na podstawie której pozwany zobowiązał się do zabudowy instalacji wentylacji nawiewno – wywiewnej z odzyskiem ciepła – rekuperator wraz z pompą ciepła grzewczo – chłodzącą budynku administracyjnego - za wynagrodzeniem w wysokości 147.497,14 zł. Pozwany wykonał instalację, która nie osiągnęła wymaganych temperatur pomimo różnych prób regulacji przepływu powietrza. Na podstawie notatki z dnia 29 lipca 2014 roku pozwany zobowiązał się do wykonania dokumentacji technicznej i zainstalowania dwóch jednostek klimatyzacyjnych. Pozwany tego zobowiązania nie wykonał. Powódka dnia 10 października 2014 roku odstąpiła od umowy i zażądała od pozwanego zwrotu kwoty zapłaconej na rzecz pozwanego w wysokości 123.000,00 zł.

W odpowiedzi na pozew pozwany wniósł o oddalenie powództwa i zasądzenie na jego rzecz kosztów postępowania. W uzasadnieniu wskazał, że spełnił swoje świadczenie zgodnie z treścią umowy. Pozwany zgodnie z umową, etapowo wykonał zaplanowane prace, prowadzące do zabudowy instalacji, której odbiór został potwierdzony protokolarnie przez powódkę najpierw w dniu 11 października 2013 roku, a następnie w dniu 12 listopada 2013 roku . Pozwany przedstawił powódce dzieło do odbioru jednak powódka, wbrew zasadzie określonej w art. 643 kc odmówiła jego odbioru, wskazując, że instalacja nie uzyskała deklarowanych parametrów temperaturowych. Wynikało to jedna z tego, że zgodnie z dokumentacją budowlanej budynku współczynnik przenikania ciepła przegród zewnętrznych powinien wynosić 1,1 W/m ²/K, a w rzeczywistości, jak się później okazało wynosił około 2,5 W/m ²/K. Pozwany w notatce z dnia 18 września 2013 roku, stanowiącą załącznik do umowy, w punkcie f) ppkt 8) zawarł postanowienie, że strony wspólnie dokonają, już po zakończeniu prac budowlanych, m. in. pomiaru rzeczywistej temperatury przegród budowlanych przy konkretnej temperaturze zewnętrznej. Pozwany wykonał jednak projekt w oparciu o przedłożoną mu dokumentację budowlaną. Dodatkowe zlecenie było skutkiem ustalenia, że parametry budynku odbiegają od tych jakie widnieją w dokumentacji projektowej.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Powódka E.+ Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w J. zawarła z pozwanym W. M. umowę z dnia 19 września 2013 roku w której pozwany zobowiązał się do:

a)  zabudowy instalacji wentylacji nawiewno – wywiewnej z odzyskiem ciepła – rekuperator wraz z pompą ciepła grzewczo – chłodzącą budynku administracyjnego,

b)  przeprowadzenia uruchomienia i regulacji instalacji. Pracująca instalacja zgodnie z przedstawioną dokumentacją ma zapewnić: w okresie letnim przy temperaturze zewnętrznej + 33ºC, temperaturę w pomieszczeniach + 24ºC, w okresie zimowym przy temperaturze do -5ºC temperaturę wewnątrz pomieszczeń + 20º C. Do temperatury zewnętrznej -5ºC, kotłownia nie miała być uruchamiana,

c)  zabudowę kanałów instalacji wentylacyjnej w pomieszczeniach i pomalowania obudowy na uzgodniony kolor,

d)  wykonania dokumentacji projektowej wykonawczej,

e)  wykonania dokumentacji powykonawczej wykonanej instalacji, w części budowlanej zatwierdzonej przez Inspektora Nadzoru F. M.,

f)  nadzór autorski nad wykonaniem instalacji.

Rozpoczęcie robót ustalono na dzień 23 września 20013 roku, a zakończenie prac na dzień 29 listopada 2013 roku. Wynagrodzenie ustalono na kwotę 147.479,14 zł brutto. Płatność miała nastąpić po przedstawieniu faktur wraz z protokołem odbioru robót wykonanych prac według przedstawionej oferty. Dopuszczono fakturowanie częściowe za wykonany etap prac,, uzgodniony z zamawiającym, potwierdzony protokołem częściowym. Podpisanie umowy poprzedzały uzgodnienia dotyczące jej realizacji. Pozwany zapoznał się z dokumentacją budynku posiadaną przez powódkę. Pozwany zobowiązał się do lokalizacji zbrojenia przegród budowlanych w projektowanych miejscach przekuć pod instalację wentylacyjną, opracowania zamiennych projektów wykonawczych, w przypadku kolizji trasy instalacji wentylacyjnej z konstrukcją żelbetową budynku administracyjnego. Strony przewidziały przedmuchanie instalacji wentylacyjnej, jej regulację, pomiar wydajności z zapisem prędkości wylotu powietrza na kratce i w odległości 1m oraz 2m w kierunku miejsca pracy użytkownika z ich weryfikacją do parametrów obliczeniowych, pomiaru hałasu wywołanego pracą instalacji wentylacyjnej bez jej zabudowy. Sprawdzenie przekroczenia progu 35 dA bez pracy instalacji wentylacyjnej i w czasie pracy instalacji wentylacyjnej (Norma PN – (...)). Strony uzgodniły ponowne wykonanie pomiarów wyżej wskazanych po zakończeniu prac budowlanych z pomiarem temperatury powietrza wywiewanego, temperatury przegród budowlanych przy danej temperaturze zewnętrznej. Pomiary miały być powtórzone dla temperatur zewnętrznych większych od +5ºC, równych + 5ºC i niższych niż +5 Cº (po zakończeniu robót - w okresie udzielonej gwarancji i rękojmi). Pozwany przed przystąpieniem do sporządzania projektu ,dokumentację budynku oglądał 10 minut. Z uwagi na jego doświadczenie, wedle oceny pozwanego był to czas wystarczający. Przed przystąpieniem do umowy pozwany nie dokonywał oględzin budynku.

/dowód: umowa k 8- 11, kosztorysy k 12 -21, harmonogram prac k 22v- 23, notatka z dnia 18 września 2013 roku k 78-79, dokumentacja techniczna k 94 – 123 wyjaśnienia pozwanego 01:49:32 – 01:51:55 protokołu rozprawy z dnia 9 czerwca 2015 roku. wyjaśnienia pozwanego 00:28:50 – 01:53:51 /

Pozwany wykonał projekt instalacji, a następnie przystąpił do jej wykonania. Pozwany nie wykonał badań termoizolacyjności ścian przed przystąpieniem do prac, bo nie było odpowiednich warunków w okresie od sierpnia 2013 roku do chwili przystąpienia do wykonania tj. do 22 października 2013 roku. W dniu 12 listopada 2013 roku strony dokonały odbioru częściowego prac, w którym stwierdzono zakończenie prac montażowych instalacji wentylacji i zabudowanie jednostki wentylacyjnej zgodnie z ustaleniami z inspektorem nadzoru oraz przedstawicielem powódki. Od dnia 13 listopada 2013 ustalono rozruch instalacji wentylacyjnej celem dokonania regulacji hydraulicznej instalacji oraz ustalenia oprogramowania eksploatacyjnego – wydajności i temperatury. Wynagrodzenie za wykonane prace ustalono na kwotę 50.000,00 zł.

W trakcie wykonywania instalacji pozwany nie informował powódki, że parametry określone w umowie mogą nie zostać osiągnięte.

/dowód:, projekt instalacji wraz z załącznikami k 182 – 213, 216 – 226, protokół odbioru robót częściowych k 25, wyjaśnienia pozwanego 00:28:50 - 01:53:51/

W notatce z dnia 13 grudnia 2013 roku powódka zaproponowała, aby na wykresie synoptycznym pracy układu wentylacji przedstawić rzeczywiste parametry pracy wentylatorów centrali wentylacyjnej i ograniczyć wielkość poboru energii elektrycznej układu wentylacji poprzez wprowadzenie dobowego układu pracy.

/ dowód: notatka k 26/

Pozwany wykonał dokumentację powykonawczą.

/ dowód: dokumentacja powykonawcza k 129 - 142

W piśmie z dnia 29 maja 2014 roku powódka zwróciła się do pozwanego o podanie ostatecznego terminu przedstawienia projektu i wykonania modernizacji układu wentylacji, tj. wykonania by–passu i poinformowała pozwanego, że w dniu 28 maja 2014 roku w pomieszczeniach była temperatura 26 – 27 ºC przy temperaturze zewnętrznej 23 ºC. Zakładana temperatura w pomieszczeniach nie powinna przekraczać 24 ºC.

/dowód: pismo powódki k 27/

Pismem z dnia 10 czerwca 2014 powódka wskazała, że ponownie stwierdziła znaczne przekroczenie zakładanej temperatury pomieszczeń i zaakceptowała propozycję pozwanego aby dokonać wspólnego pomiaru temperatury na dzień 11 czerwca 2014 roku godz. 13.00.

/dowód: pismo powódki , pomiar temperatur w pomieszczeniach k 29,30/

W dniu 11 czerwca 2014 strony dokonały wspólnego pomiaru temperatur w pomieszczeniach i obecni zaakceptowali zapisy w tabeli. Pomiar dokonano w centrum pomieszczeń na wysokości 1 metra. Pozwany zobowiązał się do 13 czerwca przeanalizować wyniki pomiarów i do 18 czerwca 2014 roku przedstawić propozycje modernizacji, w celu osiągnięcia zakładanych w umowie parametrów temperatury i zakończyć do dnia 30 czerwca 2014 roku prace modernizacyjne.

W dniu 10 lipca 2014 strony odbyły kolejne spotkanie, na którym ustalono, że temperatury w pomieszczeniach w dalszym ciągu przekraczają określone w umowie i ustalono niewystarczającą skuteczność wymiany powietrza w pomieszczeniach. Pozwany zaproponował zabudowę dodatkowej jednostki chłodzącej, wspomagającej istniejący układ wentylacji .

Po kolejnym spotkaniu w odpowiedzi na przesłaną przez pozwanego notatkę z tego spotkania, powódka wskazała, że jeżeli pozwany do dnia 15 sierpnia nie spowoduje, że instalacja nie będzie nadawała się do użytkowania, zgodnie z postanowienia umowy (tj. max temp. pomieszczeń +24ºC) zleci wykonanie instalacji innej firmie, na koszt pozwanego i obciąży go innymi kosztami wynikającymi z umowy. Powód zobowiązał się jednocześnie do ocieplenia stropu budynku.

Zaznaczył przy tym, iż nie powinno to wpływać na warunki umowy bowiem pozwany przystępując do umowy miał możliwość zapoznania się ze stanem budynku i był zorientowany co do jego „stanu cieplnego”.

Na spotkaniu z dnia 29 lipca strony ustaliły, że pozwany dokona prac modernizacyjnych w 33 tygodniu 2014 roku, a w 40 tygodniu wykona dokumentację regulacyjną ogrzewania CO.

Pozwany w piśmie z dnia 30 lipca 2014 roku wskazał, że nie odżegnuje się od odpowiedzialności za osiągnięcie efektu użytkowego zawartego w umowie / dowód notatka pismo pozwanego k 34, pismo pozwanej k 35 , notatka ze spotkania z 29 lipca 2014 roku

/dowód: pismo powódki k. 31,32,35 notatka pozwanego k 34 notatka k 37/

W piśmie z dnia 13 sierpnia 2014 roku pozwany wskazał, że instalacja została zaprojektowana zgodnie z obowiązującymi przepisami. Ocenę warunków przenikania ciepła przez przegrody, określono zgodnie ze sztuką opisaną w prawie, na podstawie dokumentacji budowlanej, gdzie określono, że budynek wykonano zgodnie z obowiązującymi przepisami i dokumentacją projektową. Wykonane i zebrane pomiary pozwalają jednoznacznie stwierdzić, że opisany w dokumentacji stan izolacyjności przegród budowlanych nie odpowiada stanowi rzeczywistemu. Pozwany zaproponował powódce dokonanie odbioru końcowego i rozliczenia na warunkach opisanych w umowie, bez naliczania odsetek, i rozważaniu podjęcia działań modernizacyjnych.

/dowód: pismo pozwanego k 38/

W piśmie z dnia 22 sierpnia 2014 roku powódka wezwała pozwanego do natychmiastowego przystąpienia do realizacji robót opisanych w notatce z dnia 29 lipca 2014 roku na koszt pozwanego. Brak reakcji na powyższe wezwanie do dnia 29 sierpnia 2014 roku będzie skutkować zleceniem wykonania prac na koszt pozwanego innemu podmiotowi.

W odpowiedzi na to pismo pozwany wskazał, że nie podejmie się działań modernizacyjnych, bez wyjaśnienia i opisania stanu istniejących przegród zewnętrznych budynku administracyjnego oraz poprawy stanu istniejącego do stanu wymaganego przepisami. Proces oceny stanu technicznego oparty na analizie dokumentacji odbiega od założeń projektowych. W ocenie pozwanego należy podjąć działania termomodernizacyjne przegród zewnętrznych, a zaprojektowana i wykonana instalacja spełni wymagania projektowe i umowne.

Powódka w piśmie z 15.09.2014r. wskazała, że pozwany jako jedyny projektant i wykonawca zakresu prac objętych umową zapoznał się zarówno ze stanem technicznym budynku, jak i jego dokumentacją i dopiero na tej podstawie opracował projekt i podjął się wykonania umowy, której wynikiem miał być osiągi cieplne szczegółowo określone w umowie. Powódka wskazała, że pozwany ma przystąpić do wykonania prac uzgodnionych w dniu 29 lipca 2014 roku do dnia 22 września 2014 roku. Brak przystąpienia do prac w tym terminie doprowadzi do skorzystania przez powódkę uprawnień wynikających z art. 636 kc i 560 kc w związku z art. 638 kc, w tym do odstąpienia od umowy włącznie. Remontowany budynek pochodzi z lat 70. Na powódce nie ciążył obowiązek wykonania termomodernizacji budynku, aby odpowiadał aktualnym wymogom. Obiekt ten poddany jest IV kategorii wpływów eksploatacji górniczej i wykonanie termomodernizacji jest bardzo utrudnione z powodu ewentualnych uszkodzeń budynku.

/dowód: pisma powódki k 39,41 pismo pozwanego k 40, pismo inspektora nadzoru 42,43/

W dniu 8 października 2014 roku sporządzono protokół. Powódka odmówiła odbioru z uwagi na brak sporządzenia dokumentacji projektowej wykonawczej, wykonania instalacji, która nie uzyskała deklarowanych przez pozwanego parametrów temperaturowych zarówno w okresie letnim jak i zimowym oraz niewykonaniu przez wykonawcę przyjętych w notatce z dnia 29 lipca 2014 roku zobowiązań w zakresie zabudowy klimatyzatorów, mających zapewnić uzyskanie parametrów temperaturowych zgodnych z umową. Pozwany odmówił podpisania protokołów.

W dniu 10 października 2014 roku powódka odstąpiła od umowy na podstawie art. 638 kc wskazując, że wykonana instalacja nigdy nie uzyskała wymaganych, a w umowie określonych parametrów, co czyni ją wadliwą. Wskazała, że pomimo licznych wezwań do usunięcia wad, wady nigdy nie zostały usunięte. Powódka wezwała pozwanego do zwrotu kwoty 123.000,00 zł, jednocześnie deklarując możliwość zabrania przez pozwanego zabudowanych urządzeń i materiałów z zaznaczeniem, że zwrot świadczeń musi być jednoczesny. Pozwanemu został wyznaczony termin 14 dni /nie później niż do 27 października 2014 roku / do zwrotu żądanej kwoty i odebrania urządzeń i materiałów.

/dowód: protokół k 45 pismo powódki k 48/

Pozwany w odpowiedzi na to pismo wskazał, że oświadczenie powódki o odstąpieniu od umowy jest bezskuteczne, ponieważ wykonał umowę zgodnie z jej postanowieniami, z należytą starannością , a wskazane „wady” są wynikiem wyłącznie zawinionego działania powódki. Pozwany odmówił zwrotu jakiejkolwiek kwoty.

/dowód: pismo pozwanego k 50

Powódka za wykonane prace zapłaciła pozwanemu kwotę dochodzoną w pozwie.

/dowód: faktury VAT z potwierdzeniami zapłaty k 55- 58 , okoliczność bezsporna/

W niniejszej sprawie Sąd dopuścił dowód z opinii biegłego z zakresu wentylacji i ogrzewnictwa zakreślając stroną termin 7 dni do wskazania okoliczności które powinny być przedmiotem opinii biegłego, a pozwanego dodatkowo wezwał do uiszczenia kwoty 10.000,00 zł tytułem zaliczki na koszty opinii.. W piśmie z dnia 16 czerwca 2015 roku pozwany cofnął wniosek o przeprowadzenie dowodu opinii biegłego z zakresu wentylacji, (k. 180,181) w związku z czym Sąd pominął ten dowód.

W toku wykonywania prac pozwany nigdy nie informował pozwanego, że osiągnięcie parametrów przewidzianych umową może być zagrożone z przyczyn na które pozwany nie miał wpływu.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie przedstawionych przez strony dokumentów, oraz zeznań świadków nie znajdując podstaw do odmowy im wiarygodności.

Sąd zważył, co następuje:

Pomiędzy stronami pozostaje bezsporne, że zawarły umowę na podstawie której pozwany miał wykonać instalację wentylacji nawiewno – wywiewnej z odzyskiem ciepła – rekuperator wraz z pompą ciepła grzewczo – chłodzącą budynku administracyjnego. Instalacja ta miała zapewnić w okresie letnim przy temperaturze zewnętrznej + 33º C, temperatura w pomieszczeniach + 24º C w okresie zimowym przy temperaturze do -5º C temperaturę wewnątrz pomieszczeń + 20º C . Pozwany instalację wykonał, a powódka zapłaciła mu wynagrodzenie zgodnie z umową.

Instalacja ta jednak nie osiągnęła zakładanej w umowie wydajności i nie zapewniała temperatur wskazanych w umowie. Spór pomiędzy stronami sprowadza się do ustalenia, kto ponosi odpowiedzialność za brak osiągnięcia zakładanej wydajności instalacji i przysługujące w związku z tym stronie powodowej roszczenia. Powódka wskazuje, że odpowiada za to pozwany który w sposób zawodowy trudni się projektowaniem i wykonywaniem instalacji w tym zakresie. Pozwany wskazuje, że odpowiedzialność ponosi powódka ponieważ współczynnik przenikania ciepła przegród zgodnie z przedstawiona dokumentacją miał wynosić 1,1 W/m ²/K a w rzeczywistości wynosi 2,5 W/m ²/K.

W ocenie Sądu pomiędzy stronami doszło do zawarcia umowy o dzieło Umowa o dzieło jest typem umowy nazwanej uregulowanej w art. 627 kc i następne obejmującej odpłatne świadczenie usług której elementami przedmiotowo istotnymi są określenie dzieła, do którego wykonania zobowiązany jest przyjmujący zamówienie, a także, z uwzględnieniem regulacji art. 628 w zw. z art. 627 k.c., wynagrodzenia, do którego zapłaty zobowiązany jest zamawiający. Umowa o dzieło jest umową o "rezultat usługi". W wypadku umowy o dzieło niezbędne jest, aby starania przyjmującego zamówienie doprowadziły w przyszłości do konkretnego, indywidualnie oznaczonego rezultatu, wykonania dzieła, doprowadzenia do efektu (rezultatu) przyjętego przez strony w momencie zawierania umowy. Umowa o dzieło stanowi zatem typowe zobowiązanie rezultatu zamierzonego przez strony. Ryzyko nie osiągnięcia rezultatu obciąża przyjmującego zamówienie.

Zgodnie z zasadą kontradyktoryjności ciężar dowodu spoczywa na stronach postępowania cywilnego. To one, a nie Sąd są wyłącznym dysponentem toczącego się postępowania i one wreszcie ponoszą odpowiedzialność za jego wynik. Sąd orzeka według twierdzeń i dowodów stron, a sam tylko wyjątkowo może dopuścić dowód nie wskazany przez stronę. W szczególności zaś okolicznością przemawiającą przeciwko prowadzeniu przez sąd postępowania dowodowego z urzędu jest gospodarczy charakter sprawy, związany z profesjonalizmem obu stron i reprezentacją strony przez fachowego pełnomocnika.

W rozpatrywanej sprawie, reguła dowodowa z art. 6 k.c. nakładała na stronę powodową obowiązek wykazania, iż pozwany nie wykonał należycie umowy - nie osiągnął rezultatu umowy w postaci osiągnięcia zakładanej temperatury w budynku, w którym pozwany zamontował instalacje i wykazanie zachowania procedury pozwalającej odstąpić od umowy o dzieło i żądania zwrotu zapłaconego wynagrodzenia., a na pozwanym spoczywał obowiązek wykazania, że nie ponosi winy w nieosiągnięciu rezultatu zakładanego w umowie.

Wbrew zarzutom pozwanego zawartym w piśmie z dnia 29 kwietnia 2015 roku, w pkt. 8 notatki z dnia 18 września 2013 ( k 124) wpisano obowiązek ponownego wykonania pomiarów opisanych w pkt 6 notatki, po zakończeniu prac budowlanych, pomiaru temperatury powietrza wywiewanego, temperatury przegród budowlanych przy danej temperaturze zewnętrznej. Pomiary miały być powtórzone przy temperaturach zewnętrznych większych, równych i niższych niż 5C.

Pomiary o jakich mowa w punkcie 6 obejmowały

- pomiar wydajności z zapisem prędkości wlotu powietrza na kratce i w odległości 1 i 2 m w kierunku miejsca pracy użytkownika z ich weryfikacją do parametrów obliczeniowych – pomiar hałasu wywołanego pracą instalacji wentylacyjnej bez zabudowy,

- pomiar przekroczenia progu 35 dA bez pracy instalacji wentylacyjnej i w czasie pracy instalacji wentylacyjnej.

Ponadto z notatki z 18 września 2013 roku nie wynika, aby pozwany został zwolniony z obowiązku wynikającego z § 1 pkt 3 umowy - to jest wykonania prac wynikających z kosztorysu ofertowego, a zatem wykonania w ramach prac przygotowawczych, dokumentacji i inwentaryzacji .

Pozwany pomija także, iż na negatywne skutki stanu technicznego budynku zwrócił uwagę zarządcy uwagę dopiero w pismach z dnia 13 sierpnia 2014 roku i 28 sierpnia 2014 roku (k 38,40) to jest niemal rok od podpisania umowy Tymczasem zgodnie art. 634 kc to na pozwanym ciążył obowiązek zawiadomienia o okolicznościach, które mogą przeszkodzić prawidłowemu wykonaniu umowy.

W piśmie z dnia 28 sierpnia 2014 roku pozwany wskazywał, że „proces oceny stanu technicznego oparty na audycie dokumentacji nie potwierdza, a znacząco odbiega od założeń projektowych. Pozwany nie przedstawił żadnych okoliczności pozwalających na uznanie , że „analiza dokumentacji” i ocena stanu technicznego budynku nie była możliwa przed zadeklarowaniem w umowie określonych parametrów, a przynajmniej nie było to możliwe na etapie przygotowania dokumentacji projektowej, która zgodnie z kosztorysem powinna obejmować także inwentaryzacje ( k 13 akt).

Pozwany słuchany informacyjnie wyjaśnił, iż w dokumentacji przyjął współczynnik 1,1 W/m ²/K (k 172). Z załącznika numer 1 do złożonej dokumentacji wynika, iż dla współczynnika przenikania ciepła przyjął normę (...) - a więc nie tę na którą powołuje się pełnomocnik pozwanego w piśmie z dnia 29 kwietnia 2015 roku .

Pozwany ponadto złożył wprawdzie dokumentację powykonawczą, ale jednocześnie cofnął wniosek o dopuszczenie dowodu z opinii biegłego i nie wskazał w późniejszej dokumentacji tych zapisów, z których miałoby wynikać, że współczynnik przenikania przegród wewnętrznych powinien wynieść 1,1 W/m ² k – przy uwzględnieniu , iż budynek nie był budynkiem nowym, o czym pozwany wiedział. Z pism pozwanego z 13 sierpnia 2014 roku (k 38) i 28 sierpnia 2014 roku wynika, iż pozwany odnosił się do norm z 2008 roku. Z treści notatki z 29 lipca 2014 roku ( k 37) wynika, że pozwany miał wykonać dokumentację techniczną i zainstalować dwie jednostki klimatyzacyjne, a także dokonać regulacji instalacji w celu skierowania powietrz na parter. Jednakże w miesiąc później w piśmie z dnia 28 sierpnia 2014 roku pozwany przyznał, że dotychczasowe uzgodnione sposoby poprawy warunków mikroklimatu do warunków zapisanych w umowie obarczone są dużym ryzykiem i mogą nie gwarantować zachowania warunków mikroklimatu zgodnego z umową (k 40) . Przyznał zatem, że naprawa nie jest możliwa do czasu podjęcia działań termoizolacyjnych.

Rzeczą pozwanego było wykazanie, że w tych okolicznościach nie mógł przewidzieć, przed przystąpieniem do wykonywania prac. Pozwany na tę okoliczność nie przedstawił żadnych wniosków dowodowych. Z pisma pozwanego ( k 40) z 28 sierpnia 2014 wynika, że wady można było usunąć.

Między stronami nie było sporu, iż instalacja zamontowana przez pozwanego nie osiąga parametrów gwarantowanych umową , stanowi zatem istotną wadę.

Powyższe potwierdza także pismo z dnia 13 sierpnia 2014 roku (k 38). Z notatki z dnia 25 września 2013 roku (tj. w 6 dni po zawarciu umowy) wynika, że pozwany zobowiązał się do uszczegółowienia dokumentacji projektowej. Z maila z 30 lipca 2014 roku (k 36 ) wynika, iż pozwany w lipcu 2014 roku przyjął na siebie odpowiedzialność za osiągnięcie efektu użytkowego zawartego w umowie. A zatem nawet w lipcu 2014 roku nie zawarł zastrzeżeń, co do stanu budynku, z wyjątkiem ocieplenia od wewnątrz przestrzeni międzykrokwiowych dachu budynku, co wynika z notatki z dnia 29 lipca 2014 roku ( k 37 akt).

Ciężar wykazania, że pozwany prawidłowo dokonał oceny warunków przenikania ciepła przez przegrody, na podstawie zapisów dokumentacji budowlanej spoczywał na pozwanym. Pismem z dnia 16 czerwca 2015 roku pozwany cofnął wniosek o dopuszczenie dowodu z opinii biegłego. Taka postawa pozwanego spowodowała, iż nie wykazał, aby złożona przy piśmie z dnia 19 czerwca 2015 roku dokumentacja (k 180) była sporządzona prawidłowo i pozwalała na przyjęcie, że pozwany należycie przygotował, w oparciu o dostępne dane, dokumentację wykonawczą i że brak parametrów zapewnianych w umowie nie jest wynikiem jego wadliwych działań. Niezależnie od tego, że dokumentacja ta powinna być złożona przez pozwanego już przy odpowiedzi na pozew. Z zeznań świadka K. K. ( rozprawa z 9 czerwca 2015 roku, 01:39:00) wynika, że ustalenie izolacji ścian powinno być dokonane przed przystąpieniem do projektu. Poza sporem jest , że przed przystąpieniem do projektowania takie badania nie zostały wykonane a pozwany nie uzależniał wówczas uzyskania zakładanych przez niego efektów od poprawy termoizolacyjności ścian.

Z przedmiotu i zakresu umowy wynika, że do obowiązków pozwanego należało nie tylko zabudowania instalacji ale zapewnienie, aby osiągała przewidziane umową parametry i wykonanie innych czynności określonych w dokumentacji wykonawczej i powykonawczej.

Świadczenia określone w umowie zgodnie z art. 379 kc nie jest podzielne skoro celem, umowy było nie tyle zainstalowanie wentylacji ale i osiągnięcie przez zamontowane urządzenia parametrów zawartych w umowie. To wskutek propozycji pozwanego w umowie zapisano parametry jakie powinna osiągnąć zabudowana instalacja.

Staranność wykonania umowy przez pozwanego oceniać należy na podstawienie art. 355§ 2 kc a więc przy uwzględnieniu, że prowadzi działalność gospodarczą. Zgodnie za art.471 kc dłużnik obowiązany jest do naprawienia szkody wynikłej z niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania, chyba że niewykonanie lub nienależyte wykonanie jest następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi. Ciężar czy umowa należycie wykonana spoczywał na pozwanym i temu obowiązkowi pozwany nie sprostał, skoro bezsprzecznie nie zostały osiągnięte przewidziane umową parametry.

Dzieło pozwanego miało wady istotne i wady nie zostały usunięte. Wady te według pozwanego nie dają się usunąć bo budynek nie uzyskał termoizolacyjności. Pozwany winien był wykazać, iż osiągnięcie parametrów przewidzianych umową jest następstwem okoliczności za które nie ponosi odpowiedzialności. Twierdzenia pozwanego, nawet jeśli posiada on wiadomości specjalne nie mogą stanowić wyłącznego dowodu.

Pozwany nie uiścił zaliczki i wskazał, że cofa wniosek o przeprowadzenie dowodu z opinii biegłego. Tym samym pozwany nie wykazał, że instalacja nie osiągnęła zakładanych parametrów z przyczyn na które nie miał wpływu.

Pozwany odmawiał naprawy wskazując, że nie ponosi winy w wadliwym funkcjonowaniu instalacji. Nie wykazał że wyłączną przyczyną nieosiągnięcia parametrów określonych w umowie była niezgodna termoizolacyjność ścian, której nie można był przewidzieć w chwili przystępowania do robót i w toku wykonywanie prac. Powódka mogła odstąpić od umowy jeśli wady dzieła były istotne. W niniejszej sprawie nie osiągnięto parametrów a więc wady były istotne i powódka była uprawniona od odstąpienia i żądania zwrotu uiszczonych kwot

W niniejszej sprawie mają zastosowanie przepisy o rękojmi w brzmieniu sprzed wejścia w życie ustawy z 30 maja 2014 roku o prawach konsumenta , która zmieniła także przepisy kodeksu cywilnego w zakresie rękojmi. Zgodnie z art. 51.tej ustawy do umów zawartych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy stosuje się przepisy dotychczasowe.

Zgodnie z art. 637 kc jeżeli dzieło ma wady, zamawiający może żądać ich usunięcia, wyznaczając w tym celu przyjmującemu zamówienie odpowiedni termin z zagrożeniem, że po bezskutecznym upływie wyznaczonego terminu nie przyjmie naprawy. Przyjmujący może odmówić naprawy, gdyby wymagała nadmiernych kosztów. Zgodnie z § 2 tego przepisu gdy wady usunąć się nie dadzą albo gdy z okoliczności wynika, że przyjmujący zamówienie nie zdoła ich usunąć w czasie odpowiednim, zamawiający może od umowy odstąpić, jeżeli wady są istotne; jeżeli wady nie są istotne, zamawiający może żądać obniżenia wynagrodzenia w odpowiednim stosunku. To samo dotyczy wypadku, gdy przyjmujący zamówienie nie usunął wad w terminie wyznaczonym przez zamawiającego.

W sprawie nie budził wątpliwości fakt, iż wykonane przez pozwanego dzieło nie posiadało właściwości o których istnieniu zapewnił pozwany przy zawieraniu umowy i nie nadaje się do przewidzianego umową użytku, posiada zatem wady istotne. Pozwany odmówił ich usunięcia, zatem powodowi przysługiwało prawo do odstąpienia od umowy.

Zgodnie z art. 494kc strona, która odstępuje od umowy wzajemnej, obowiązana jest zwrócić drugiej stronie wszystko, co otrzymała od niej na mocy umowy; może żądać nie tylko zwrotu tego, co świadczyła, lecz również naprawienia szkody wynikłej z niewykonania zobowiązania.

Mając na względzie powyższe sąd uwzględnił żądnie pozwu.

Oświadczenie o odstąpieniu od umowy zostało nadane w dniu 10 października 2014r. i zakreślało termin zwrotu kwoty do dnia 27 października 2014. Dlatego sąd zasądził odsetki od dnia 28 października 2014r. na podstawie art. 481kc.

O kosztach na które złożyła się opłata od pozwu 6150zł, oraz koszty zastępstwa procesowego 2600zł i opłata od pełnomocnictwa -17zł sąd orzekł po myśli art. 98 kpc. i

SSO Barbara Przybyła

X Gc 495/14

Z.

1.  Odnotować;

2.  Odpis wyroku z uzasadnieniem doręczyć :

- pełnomocnikowi powoda

- pełnomocnikowi pozwanego z nagraniem rozprawy z 15.09.2015r.

3. kal. 21 dni lub z wpływem