Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt VI Gz 3/17

POSTANOWIENIE

Dnia 13 stycznia 2017 r.

Sąd Okręgowy w Rzeszowie VI Wydział Gospodarczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Marta Zalewska (spr.)

Protokolant: asyst. sędziego Joanna Gołąbek

po rozpoznaniu w dniu 13 stycznia 2017 r. w Rzeszowie

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa Miejskie (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w R.

przeciwko (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Spółka (...) w R.

o zapłatę

na skutek zażalenia powoda na postanowienie Sądu Rejonowego w Rzeszowie V Wydziału Gospodarczego z dnia 11 lipca 2016 r. sygn. akt V GNc 1505/16

postanawia:

oddalić zażalenie.

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem z dnia 11 lipca 2016 r. sygn. akt V GNc 1505/16 Sąd Rejonowy w Rzeszowie działając na podstawie art. 174§1 pkt 2 kpc zawiesił postępowanie w sprawie, do czasu ustanowienia kuratora dla zastępowania pozwanej spółki z powodu utraty organu powołanego do jej reprezentowania.

Na powyższe postanowienie zażalenie (k. 78) złożył powód zaskarżając je w całości, wnosząc o jego uchylenie i zasądzenie od pozwanego na jego rzecz kosztów postępowania zażaleniowego, w tym kosztów zastępstwa radcowskiego.

Zaskarżonemu postanowieniu zarzucił naruszenie przepisu art. 174§1 pkt 2 kpc poprzez błędne przyjęcie, że w sprawie zachodzi brak organu zdolnego reprezentować stronę pozwaną oraz art. 328§2 kpc w zw. z art. 361 kpc.

Powód zarzucił, że nie zachodzi obligatoryjna przesłanka zawieszenia postępowania, ponieważ pozwana spółka posiada organ zdolny do jej reprezentowania co potwierdza odpis KRS z dnia 4.04.2016 r., z którego wynika, że prezesem zarządu komplementariusza jest S. P.. Z kolei z odpisu KRS pozwanej na dzień 16.08.2016r. wynika, że w składzie zarządu komplementariusza dokonano zmian personalnych i w miejsce dotychczasowego prezesa S. P. wpisano O. R.. Informację tą potwierdza odpis z KRS z dn. 12.09.2016 r.

Sąd Okręgowy zważył co następuje:

Brak jest postaw do uwzględnienia zażalenia. W dacie wydawania zaskarżonego postanowienia istniały podstawy do zawieszenia postępowania z urzędu i naruszenie art. 174§1 pkt 2 kpc nie zachodzi. Podstawą ustalenia przez Sąd I instancji utraty przez pozwaną organów uprawnionych do jej reprezentacji był przedłożony przez pozwanego protokół Nadzwyczajnego Zgromadzenia Wspólników spółki (...) sp. z o.o. (komplementariusza pozwanej) z dnia 31 marca 2016 r. o odwołaniu z funkcji Prezesa Zarządu tej spółki S. P., będącego jedynym członkiem zarządu tej spółki. Wbrew zarzutom skarżącego przedstawione przez niego wraz z zażaleniem odpisy KRS, w tym także ten wg. stanu na dzień 4 kwietnia 2016 r. nie dowodzą tego, że w dacie zawieszenia postępowania w pozwanej spółce istniał organ uprawniony do jej reprezentacji. Wpis do KRS ma charakter jedynie deklaratoryjny, a nie konstytutywny. Uprawnienia danej osoby do reprezentowania osoby prawnej powstają z chwilą podjęcia stosownych uchwał przez organy osoby prawnej, natomiast wpis jest kwestią następczą, stwierdzającą istniejący już stan rzeczy. Zawsze więc istnieje ryzyko, że wpis w KRS nie został uaktualniony. Skarżący chcąc wykazać zasadność zażalenia powinien przedstawić stosowną uchwałę powołującą nowego prezesa zarządu komplementariusza pozwanej spółki z której wynikałoby uprawnienie danej osoby do reprezentacji spółki na datę wydawania zaskarżonego postanowienia przez Sąd Rejonowy. Takich dowodów zabrakło. Z odpisów KRS nie wynika bowiem data powołania nowego zarządu w spółce będącej komplementariuszem pozwanej. Wynika z nich tyle, że aktualnie pozwana posiada organ uprawniony do reprezentacji, jednak uwzględnienie zażalenia i podjęcie postępowania przez Sąd odwoławczy nie jest możliwe, gdyż ocena zaistnienia przesłanek do podjęcia zawieszonego postępowania należy do Sądu I instancji prowadzącego sprawę. Zasadność wydanego rozstrzygnięcia co do podjęcia/ odmowy podjęcia postępowania może wówczas stać się przedmiotem odrębnego postępowania zażaleniowego.

Stąd też Sąd Okręgowy orzekł jak w sentencji postanowienia na podstawie art. 385 kpc w zw. z art. 397 § 2 kpc.