Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt VII K 230/15

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 30. czerwca 2016 roku

Sąd Rejonowy w Piotrkowie Tryb. VII Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: Sędzia S.R. Agnieszka Zielińska

Protokolant: Joanna Siwek

przy udziale Prokuratora: Rafała Matusiaka, Piotra Grochulskiego, Piotra Budziejewskiego

po rozpoznaniu w dniach 11.06.2015 r., 14.07.2015 r., 4.08.2015 r., 23.02.2016r., 29.03.2016 r., 29.06.2016 r.

sprawy K. W. (1) s. S. i W. z domu S. ur. (...) w B.

oskarżonego o to, że:

I.  w okresie od 16 do 19 stycznia 2013 roku w P. woj. (...), przy ul. (...) działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, dokonał kradzieży z włamaniem do mieszkania nr (...) w ten sposób, że po uprzednim wyłamaniu zamka drzwi dostał się do jego wnętrza skąd skradł przewody instalacji elektrycznej wartości 1500,00 zł, zniszczył lodówkę kradnąc jej agregat wartości 1000,00 zł i uszkodził dwoje drzwi na kwotę 1000,00 zł działając na szkodę J. S. (1)

tj. o czyn z art. 279 § 1 kk w zb. z art. 288 § 1 kk w zw. z art. 12 kk

II.  w okresie od 01 do 28 lutego 2013 roku w P. woj. (...), przy ul. (...) działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, dokonał kradzieży 40 metrów przewodu elektrycznego wartości 450,00 złotych na szkodę B. K. (1)

tj. o czyn z art. 278 § 1 kk

III.  w okresie od 16 do 19 sierpnia 2013 roku w P. woj. (...), przy ul. (...) działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, dokonał kradzieży z włamaniem do przyczepy campingowej m-ki N. nr rej. (...) w ten sposób, że po uprzednim wyłamaniu zamka drzwi dostał się do wnętrza skąd skradł dwie kurtki męskie, patelnię, butlę gazową turystyczną z palnikiem, butlę gazową 11 kg, trzy butelki wódki, siedem szklanek, reduktor do piecyka gazowego, suszarkę do włosów, 3 metry przewodu elektrycznego wszystkie rzeczy łącznej wartości 1000,00 złotych na szkodę B. K. (1)

tj. o czyn z art. 279 § 1 kk

1.  oskarżonego K. W. (1) uznaje za winnego popełnienia czynu opisanego w punkcie I z ta zmianą, iż przyjmuje, że wartość zniszczonej lodówki wynosiła 497 złotych, a wartość skradzionych przewodów elektrycznych 944 złotych, a oskarżony wyczerpał swoim zachowaniem dyspozycje art. 279 § 1 kk w zb. z art. 288 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 12 kk w zw. z art. 4 §1 kk i za to na podstawie art. 279 § 1 kk w zw. z art. 11 § 3 kk i art. 33 § 2 kk wymierza mu karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności oraz karę grzywny w ilości 40 (czterdziestu) stawek dziennych, przyjmując wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 10 (dziesięć) złotych;

2.  oskarżonego K. W. (1) uznaje za winnego popełnienia czynu opisanego w punkcie III z ta zmianą, że przyjmuje, iż oskarżony dokonał kradzieży dwóch kurtek damskich, a łączna wartość wszystkich skradzionych przedmiotów wynosiła 794 złote i swoim zachowaniem wyczerpał dyspozycję art. 279 § 1 kk w zw. z art. 4 §1 kk i za to na podstawie art. 279 § 1 kk 1 kk i art. 33 § 2 kk wymierza mu karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności oraz karę grzywny w ilości 40 (czterdziestu) stawek dziennych, przyjmując wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 10 (dziesięć) złotych;

3.  przyjmuje, że czyn opisany w punkcie II wyczerpuje dyspozycję art. 119 § 1 kw i na podstawie art. 17 § 1 pkt 6 kpk w zw. z art. 4§ 1 kk postępowanie karne w tym zakresie umarza;

4.  na podstawie art. 85 kk, art. 86 § 1 kk w zw. z art. 4§ 1 kk kary orzeczone w punkcie 1 i 2 łączy i orzeka w stosunku do oskarżonego karę łączną 1 (jednego) roku pozbawienia wolności oraz karę łączną grzywny w wysokości 40 (czterdziestu) stawek dziennych, przyjmując wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 10 (dziesięć) złotych;

5.  na podstawie art. 69 § 1 i 2 kk oraz art. 70 § 1 pkt 1 kk, art. 73 § 1 kk wykonanie orzeczonej wobec oskarżonego kary łącznej pozbawienia wolności warunkowo zawiesza na okres próby 3 (trzech) lat oddając go w tym tym czasie pod dozór kuratora;

6.  na podstawie art. 72 § 2 kk orzeka wobec oskarżonego K. W. (1) o obowiązku naprawienia szkody w całości poprzez zapłatę na rzecz:

- J. S. (1) kwoty 2.441 (dwa tysiące czterysta czterdzieści jeden) złoty;

- B. K. (1) kwoty 794 (siedemset dziewięćdziesiąt cztery) złote

w terminie 1 (jednego) roku od daty uprawomocnienia się wyroku;

7.  na podstawie art. 63 § 1 kk zalicza oskarżonemu na poczet orzeczonej kary grzywny okres zatrzymania w dniu 10 grudnia 2013 roku oraz w dniach 24 lutego 2014 roku i 25 lutego 2014 roku, przyjmując, iż jeden dzień pozbawienia wolności jest równoważny 2 (dwóm) dziennym stawkom grzywny;

8.  zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adwokata E. M. kwotę 885,60 (osiemset osiemdziesiąt pięć złotych sześćdziesiąt groszy) tytułem zwrotu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej świadczonej oskarżonemu z urzędu;

9.  zwalnia oskarżonego od ponoszenia kosztów sądowych, które przejmuje na rachunek Skarbu Państwa i zwalnia go od opłaty.

Sygn. akt VII K 230/15

UZASADNIENIE

J. S. (1) jest współwłaścicielem kamienicy mieszczącej się przy ul. (...) w P. Mieszkanie znajdujące się w oficynie tej kamienicy pod numerem (...)W okresie 2012r.- 2013r. przez kilka miesięcy było niezamieszkałe.

J. S. (1) przychodził do niego co jakiś czas. W lutym 2013r. stwierdził, że w w/w oficynie na parterze zostały skradzione przewody instalacji elektrycznej znajdujące się w ścianach. Ponadto stwierdził włamanie do mieszkania oznaczonego nr (...). Zostały w uszkodzone dwie pary drzwi wejściowych do mieszkania. Nadto została zniszczona lodówka znajdująca się w mieszkaniu w ten sposób, że został z niej wyrwany agregat. Wartość skradzionych przewodów elektrycznych wyniosła 944 złotych, natomiast straty wynikłe z uszkodzenia lodówki wyniosły 497 złotych. Wartość strat spowodowanych zniszczeniem obu par drzwi wyniosła 1.000,00 złotych.

Kradzieży tej dokonał oskarżony K. W.. Potem przewody elektryczne sprzedał nieznanej osobie bez zrywania izolacji.

(zeznania J. S. (1) k. 32, k. 45-46 v, k. 170v-171 -k. 358-359-k. -k. 262v-263 )

opinia biegłego -k. 316-k. 358v;

wyjaśnienia oskarżonego -k. 28-28v;

protokół oględzin -k. 47-49

B. K. (1) pracuje na parkingu znajdującym się przy ul. (...). Na parkingu tym stoi przyczepa kempingowa marki N. nr rej. (...), w której kobieta prowadzi działalność - zbiera opłaty parkingowe.

Energia elektryczna do przyczepy została doprowadzona przewodem energetycznym zasilającym z budynkiem znajdującym się nieopodal.

W lutym 2013r. ten przewód został skradziony przez K. W., który to ten przewód elektryczny sprzedał potem nieznanemu mężczyźnie.

Przewód ten został wcześniej zamontowany przez zięcia pokrzywdzonej i jego długość wynosiła 45 mb. Jego wartość wynosiła 135 zł. Wartość całej instalacji przyłącza wynosiła natomiast 440,50 złotych.

(zeznania świadka B. K. -k. 249 v;

zestawienie -k. 253;

wyjaśnienia oskarżonego -k. 28-28v)

W dniu 16 sierpnia 2013r. - był to piątek B. K. (1) skończyła pracę ok godz. 18:00. Zamknęła przyczepę kempingową na klucz. Dodatkowo sprawdzał czy drzwi zostały zamknięte. Do pracy ponownie przyszła o godzinie 7:30 w dniu 19 sierpnia 2013r. Stwierdziła, że przyczepa jest otwarta – drzwi były uchylone i zostały z niej skradzione następujące przedmioty: dwie kurtki damskie, patelnia, butla gazowa turystyczna z palnikiem, butla gazowa 11 kg, trzy butelki wódki, siedem szklanek, reduktor do piecyka gazowego, suszarka do włosów, 3 metry przewodu elektrycznego. Zamek pomimo otwarcia drzwi przez sprawcę nie został uszkodzony. Łączna wartość tych przedmiotów wyniosła 794 złote. Na miejsce została wezwana policja.

Włamania do przyczepy dokonał oskarżony w ten sposób, że podważył zamek jakimś narzędziem co spowodowało otwarcie drzwi. Skradzione rzeczy schował na swoim podwórku ale część w postaci butli gazowych ktoś mu przez noc ukradł. Patelnię sprzedał na złomie, kurtki wyrzucił, a przewód elektryczny sprzedał nieznanej osobie.

(zeznania B. K. (1) -k. 250 -k. 332 v, - k. 5-6, k.12v, k.35-36, k. 39, k. 159v- k. 160;

wyjaśnienia oskarżonego -k. 28; -k. 94 v;

protokół oględzin -k. 7-9)

K. W. (1) ma 25 lat, posiada wykształcenie podstawowe, nie ma zawodu, jest kawalerem, pracuje jako sprzątający uzyskując dochód w wysokości 600 zł, nie ma majątku.

(wyjaśnienia oskarżonego-k.247v)

Oskarżony był karany.

(dane o karalności -k. 340)

Oskarżony nie jest chory psychicznie, jest upośledzony umysłowo w stopniu lekkim. Prezentuje objawy uzależnienia od alkoholu. W czasie popełnienia zarzucanego czynu miał ograniczoną zdolność rozumienia znaczenia swojego czynu i kierowania swoim postępowaniem ale nie w stopniu znacznym.

(opinia sądowo -psychiatryczna -k.115 -k. 164)

W trakcie postępowania przygotowawczego oskarżony przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu.

Wyjaśnił, że postanowił się włamać do przyczepy kempingowej na terenie posesji przy ul. (...) w P. T.. Przyczepa była zamknięta dlatego jakimś narzędziem podważył drzwi, które się otworzyły. Podał, że z wnętrza skradł dwie kurtki męskie, patelnie, dwie butle gazowe ( w tym jedną małą), trzy butelki wódki i 3 metry przewodu elektrycznego. Wyjaśnił, że nie było tam żadnego reduktora oraz piecyka gazowego, suszarki do włosków i szklanek.

Butle gazowe ktoś mu zaraz w nocy ukradł, a patelnie sprzedał na złomie.

Odnośnie zarzutu dotyczącego kradzieży przewodu elektrycznego doprowadzającego prąd do przyczepy kempingowej to podał, że dokonał jej sam.

Odnośnie kradzieży na szkodę J. S. to podał, że dokonał jej razem z P. P. w ten sposób, że razem weszli oknem przez powybijane szyby i skradli przewody instalacji eklektycznej, które następnie sprzedali niezaznanemu mężczyźnie.

(wyjaśnienia oskarżonego -k. 28)

Przed Sądem oskarżony nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu. Wyjaśnił, że był na komendzie i policjanci kazali mu coś podpisać mówiąc, że nic z tego nie będzie. Policjanci przyjechali po niego do domu i zabrali na komendę. Oświadczył, że nie wie czy został mu przedstawiony zarzut. Podał, że nie potrafi pisać i czytać, coś podpisał ale nie wiedział o co chodzi.

Zaprzeczył wcześniejszym swoim zeznaniom, powiedział, że przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów ponieważ policjanci go straszyli, że zawiozą go do więzienia, a on się tego bardzo bał.

Powiedział, że szczegóły swoich zeznań po prostu wymyślił ze strachu przed policjantem.

(wyjaśnienia oskarżonego -k. 158v-159 -k.248)

Sąd Rejonowy dokonał następującej oceny zebranego w sprawie materiału dowodowego i zważył co następuje:

Sąd uznał, że wersja podawana przed Sądem przez oskarżonego jakoby to strach i obawa przed policjantami spowodowały, że złożył on wyjaśnienia w których przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu i opisał sposób kradzieży mimo, że go nie popełnił są jedynie linią obrony przyjętą na potrzeby niniejszej sprawy.

W pierwszych swoich wyjaśnieniach K. W. opisał ze szczegółami w jaki sposób dokonywał kradzieży. Skoro jest osobą upośledzoną w stopniu lekkim to nawet trudno oczekiwać by był do tego zdolny by na poczekaniu wymyślać takie szczegóły. Nadto trudno się dziwić, że skoro kurtki okazały się damskie to je wyrzucił bo nie były do niczego przydatne.

Trudno podejrzewać również, że policjanci mieli w tym jakiś cel by podyktować mu określoną wersję do protokołu przesłuchania.

Zostało to zresztą zweryfikowane poprzez bezpośrednie przesłuchanie świadka D. K., który podał, że już podczas transportu na komendę oskarżony zaczął się ,, przechwalać” swoimi poczynaniami. Nikt go do tego nie zmuszał, zresztą jak podał policjant było to dla niego powodem do dumy, że w ten sposób potrafił kraść. Z tej rozmowy została sporządzona zresztą notatka urzędowa.

Jeżeli chodzi natomiast o to, że w swoich pierwszych wyjaśnieniach podał, że kradzież na szkodę J. S. dokonał wspólnie z P. P. to w tym zakresie się to nie potwierdziło ale fakt ten nie może równocześnie w całości zdyskredytować wyjaśnień oskarżonego. Trudno tu zgadywać jakimi kierował się motywami wskazując na tę osobę. Niemniej jednak stojąc twarzą w twarz z niezygającym P. P. podczas konfrontacji podał, że kradzieży dokonywał samodzielnie.

W sprawie został nadto przesłuchany policjant J. L. na okoliczność składanych w K. (...) przez oskarżonego wyjaśnień. Potwierdził on dobitnie, że w protokole przesłuchania znalazło się to co samodzielnie podał oskarżony, który protokół podpisał pomimo tego, że jak próbował przekonać Sąd nie potrafi pisać i czytać.

Nadto świadek D. S. zaprzeczył by oskarżony był podczas zatrzymania i transportu przez niego i jego kolegę w jakikolwiek sposób zastraszany.

O ile chodzi o zeznania złożone przez matkę oskarżonego to w ocenie sądu są one jedynie wsparciem dla linii obrony syna. Trudno się zresztą temu dziwić, że matka starała się przekonać sąd, że jej syn nie był w ogóle zdolny do dokonania kradzieży z uwagi na swoje upośledzenie umysłowe. Matka mogła nie widzieć skradzionych rzeczy skoro zostały one schowane przez oskarżonego, a część z nich od razu sprzedana, wyrzucona lub też jeszcze przez kogoś mu skradziona.

W całości za prawdziwe szczere i wiarygodne uznano zeznania pokrzywdzonych, którzy w miarę swoich możliwości pamięciowych przywołali przed sądem okoliczności dotyczące zarzucanych czynów, a zwłaszcza wartości mienia. B. K. wyjaśniła sprzeczności w protokołach przesłuchań odnośnie miedzy innymi tego jakie i ile skradziono kurtek oraz czy po przyjściu do pracy otwierała drzwi kluczem czy były one uchylone. Na podstawie jej zeznań udało się ustalić wartość skradzionych przedmiotów.

Pozytywnie Sąd ocenił opinie psychiatryczne sporządzone na potrzeby niniejszego postępowania.

Podobnie oceniono opinię biegłego J. S., który dodatkowo przed sadem doprecyzował opinię pisemną w zakresie tego na jakiej podstawie zostało dokonane wyliczenie wartości skradzionego i uszkodzonego mienia.

Za wiarygodny uznano pozostały materiał dowodowy zgromadzony w sprawie.

W ocenie Sądu oskarżony K. W. (1) swoim zachowaniem wyczerpał dyspozycję art. 279 § 1 kk i art. 288 § 1 kk (czyn I ) oraz art. 279 § 1 kk (czyn III).

W ocenie Sądu oskarżony dopuścił się przestępstwa kradzieży z włamaniem. Zachowanie się sprawcy przestępstwa stypizowanego w art. 279 § 1 kk jeśli ściśle przez ten przepis określone i polega na zaborze cudzej rzeczy ruchomej w celu przywłaszczenia poprzez pokonanie zabezpieczeń.

Przez zabór rozumieć należy bezprawne wyjęcie rzeczy spod władztwa osoby dotychczas nią władającej (jak właściciel, posiadacz lub osoba posiadająca do rzeczy inne prawa rzeczowe lub obligacyjne) i objęcie jej we własne władanie przez sprawcę (por. W. Świda (w:) I. Andrejew, W. Świda, W. Wolter, Kodeks karny..., s. 608; A. Marek, Prawo karne..., s. 522; J. Bafia (w:) J. Bafia, K. Mioduski, M. Siewierski, Kodeks karny..., s. 253-254). Wyjęcie rzeczy ruchomej spod władztwa nastąpić musi wbrew woli osoby nim dysponującej oraz bez żadnej ku temu podstawy (por. wyrok SN z 18 grudnia 1998 r., IV KKN 98/98, Prok. i Pr. 1999, nr 7-8, poz. 5).

O ile chodzi o dokonanie zaś kradzieży z włamaniem to w tym zakresie ustalono, że pomieszczenia należące do J. S. (1) były zamknięte a sprawca musiał się do nich dostać poprzez uszkodzenie zamków w drzwiach. Jakby przy okazji dokonał takiego uszkodzenia drzwi wejściowych, że skutkować to musiało przyjęciem kumulatywnej kwalifikacji prawnej czynu z art. 288 §1 kk. Jeżeli chodzi wartość strat na szkodę J. S. to wyliczona została ona na podstawie opinii biegłego J. S.. Wyjątek stanowią tu drzwi. Z uwagi na to, że biegły wyliczył, że wartość ta wynosiła łącznie 1.074 złote ale przy rozpoznaniu ponowym sprawy nie można było orzekać na niekorzyść to w opisie czynu pozostawiono kwotę 1.000 złotych.

W zakresie czynu opisanego w punkcie II aktu oskarżenia to postępowanie zostało umorzone z uwagi na to, że nastąpiło przedawnienie karalności. Zgodnie bowiem z utrwalonym orzecznictwem jeżeli czyn na etapie postępowania sadowego stał się wykroczeniem to wtedy należy zmienić kwalifikację prawną. Takim wykończeniem stał się zresztą już zanim sprawa trafiła do sądu I instancji po uchyleniu pierwszego wyroku. Od dnia 1 stycznia 2016 roku granicę wartości skradzionego mienia stanowi kwota 462,50 złotych. Skoro zaś po przeprowadzeniu postępowania dowodowego ustalono, że czyn stanowi wykroczenie to sądowi nie pozostało nic innego jak postępowanie w tym zakresie umorzyć. -k. 153

Oskarżony co prawda nie został zatrzymany na gorącym uczynku niemniej jednak dowodowo wykazane zostało jego sprawstwo przede wszystkim na podstawie jego pierwszych wyjaśnień.

Oskarżony jest są winny, albowiem w sprawie nie zachodzi żadna z okoliczności wyłączających winę w rozumieniu Kodeksu Karnego.

Przy określeniu rozmiaru kary Sąd baczył, by była ona adekwatna do okoliczności sprawy, a zwłaszcza do stopnia zawinienia i stopnia społecznej szkodliwości.

Co do zasady oskarżony przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu w postępowaniu przygotowawczym i to należało poczytać na jego korzyść. Na korzyść poczytano też to, że oskarżony jest lekko upośledzony umysłowo jest również jeszcze osobą stosunkowo młodą. W czasie popełnienia zarzucanego czynu miał ograniczoną zdolność rozumienia znaczenia swojego czynu i kierowania swoim postępowaniem ale nie w stopniu znacznym. Innych okoliczności przemawiających na korzyść nie znaleziono.

Na niekorzyść poczytano zuchwałość w dokonaniu kradzieży, znaczny stopień społecznej szkodliwości czynu oraz znaczny stopień zawinienia i wysokość szkód.

Sąd uznał, że kara 1 roku pozbawienia wolności i 40 stawek dziennych grzywny po 10 złotych za czyn opisany w punkcie I oraz kara 1 roku pozbawienia wolności i 40 stawek dziennych grzywny po 10 złotych każda za czyn opisany w punkcie III będą stanowić dla oskarżonego dolegliwość współmierną do stopnia społecznej szkodliwości i będą sprawiedliwą odpłatą.

Biorąc pod uwagę bliskość czasową czynów, podobną motywację oskarżonego oraz ich podobieństwo Sąd wymierzył oskarżonemu karę łączną 1 roku pozbawienia wolności oraz 40 stawek dziennych grzywny po 10 złotych każda. Kara w takim wymiarze wdroży oskarżonego do przestrzegania porządku prawnego w przyszłości i uzmysłowi naganność postępowania.

Sąd zawiesił warunkowo wykonanie kary pozbawienia wolności na okres próby 3 lat i oddał go pod dozór kuratora sądowego. Oskarżony na to zasługuje bowiem pomimo tego, że jest osobą lekko upośledzoną to jednak podejmuje zatrudnienie. Kurator będzie natomiast monitorował jego postępowanie.

Wobec tego, że szkody wyrządzone przestępstwami nie zostały naprawione Sąd nałożył na oskarżonego taki obowiązek. Wyznaczono w tym celu stosowny termin na jego realizację.

Z urzędu zaliczył oskarżonemu okres zatrzymania w sprawie na poczet kary grzywny.

Obrońcy przyznane zostało stosowne wynagrodzenie mając na uwadze ilość rozpraw w których uczestniczył.

Mając na uwadze sytuację majątkową oskarżonego i niewielkie dochody zwolniono go w całości od ponoszenia kosztów sądowych i opłaty od kary.