Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 09 listopada 2016 roku

Sąd Rejonowy w Piotrkowie Tryb. VII Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: SSR Mariusz Wieczorek

Protokolant: st. sekretarz sądowy Anita Cichosz

przy udziale Prokuratora: Włodzimierz Gusta

po rozpoznaniu w dniu 09.11.2016 roku

sprawy D. T. s. D. i I. z d. Ż., ur. (...) w P.

oskarżonego o to, że:

w dniu 1 lutego 2016 roku w miejscowości (...) gmina R., powiat (...), województwo (...) po uprzednim wyrwaniu okna w ganku domu jednorodzinnym wszedł do wewnątrz skąd z pokoju gościnnego dokonał kradzieży pieniędzy w kwocie 180 zł. na szkodę S. S.,

tj. o czyn z art. 279 § 1 kk

1.  oskarżonego D. T. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu z tą zmianą, iż przyjmuje, że czy stanowi wypadek mniejsze wagi określony w art. 283 kk w zw. art.279 § 1 kk i za to na podstawie art. 283 kk w zw. z art.37a kk wymierza mu karę 100 (sto) stawek dziennych grzywny, przyjmując wysokość jednej stawki na kwotę 10 (dziesięć) złotych;

2.  zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adwokata K. R. kwotę 516,60 (pięćset szesnaście złotych sześćdziesiąt groszy) tytułem nieopłaconej pomocy prawnej świadczonej oskarżonemu z urzędu;

3.  zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 500 (pięćset) złotych tytułem częściowego zwrotu wydatków, a w pozostałej części zwalnia oskarżonego od kosztów sądowych oraz od opłaty, które przejmuje na rachunek Skarbu Państwa.

Sygn. akt VII K 299/16

UZASADNIENIE

W dniu 1 lutego 2016 roku oskarżony D. T. będąc mieszkańcem, przebywał w miejscowości W., gm. R., powiat (...), woj. (...). Kiedy oskarżony D. T. przechodził piechotą koło domu na posesji nr.(...) należącej do S. S. w godzinach 11:30 chcą pożyczyć od w/w pieniądze. Kiedy zobaczył, iż nie ma nikogo w domu, wówczas postanowił włamać się do domu jednorodzinnego i w tym celu wyrwał okno w ganku domu jednorodzinnego, po czym wszedł do środka, skąd z pokoju gościnnego ze stołu zabrał w celu przywłaszczenia leżące tam pieniądze w kwocie 180 złotych. Tym samym łączna wartość strat wyniosła ok.230 złotych na szkodę S. S.. Skradzione pieniądze oskarżony przeznaczył na lekarstwa dla dziecka, a część na spłatę długów i inne wydatki.

W dniu 09 lutego 2016r. oskarżony D. T. przyszedł do pokrzywdzonego S. S. i oddał mu skradzione pieniądze w kwocie180 zł oraz zapłacił mu za uszkodzonego okno w ganku. Jednocześnie oskarżony przeprosił pokrzywdzonego za swoje zachowanie.

/dowód: wyjaśnienia oskarżonego D. T. k. 30verte-31, zbiór dokumentów „A”- k. 21- 22, 27-28; protokół zeznań S. S. k. 6-9 zbiór dokumentów „C”, zbiór dokumentów „A”- Notatka urzędowa k. 1, 14, oświadczenie oskarżonego k. 29, protokół oględzin k.10-11, protokół przeszukania k.16-17/

Oskarżony D. T. nie jest osobą chorą psychicznie, ani nie jest upośledzony umysłowo. Oskarżony jest uzależniony od substancji psychoaktywnych (alkohol, dopalacze), obecnie w abstynencji. W czasie popełnienia zarzucanego mu czynu miał zachowaną zdolność rozpoznania jego znaczenia oraz pokierowania swoim postępowaniem.

/dowód: opinia psychiatryczna k.21-23/

Oskarżony D. T. ma 24 lata. Ma wykształcenie podstawowe, jego wyuczony zawód to brukarz. Pracuje dorywczo w firmie (...) jako pracownik fizyczny z dochodem ok. 1500 złotych miesięcznie. Jest kawalerem, ma na utrzymaniu 1 dziecko w wieku 1 rok i 3 m-ce, nie posiada żadnego majątku.

Oskarżony był już karany za czyn z art. 280§ 1 kk i innych, wyrokiem Sądu Rejonowego w P. z dnia (...). w sprawie (...)na karę łączną 2 lat pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby 5 lat i grzywnę 150stawek dziennych po 20 złotych każda.

/ dowód: dane o oskarżonym- k. 30verte, zbiór dokumentów „A”: karta karna- k. 24, wywiad środowiskowy k.26/

Oskarżony D. T. w toku postępowania przygotowawczego i sądowego przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu. W swoich wyjaśnieniach wskazał, iż chciał pierwotnie od S. S. pożyczyć pieniądze, ale gdy stwierdził, że nie ma nikogo w domu, to wypchnął okno w ganku i wszedł do środka, gdzie ze stołu zabrał gotówkę kwocie 180 zł, które następnie przeznaczył na lekarstwa dla dziecka, a część na spłatę długów i inne wydatki.

Przed Sądem oskarżony żałował tego co zrobił, wskazał, iż naprawił szkodę,, zwrócił pieniądze pokrzywdzonemu zarówno skradzione jak i za okno. Przeprosił pokrzywdzonego, a on przyjął przeprosiny.

Chciałbym dobrowolnie poddać się karze i prosić o karę grzywny. Mam wyznaczony termin leczenia odwykowego na 2017 r. ale nie pamiętam dokładnie daty. W kilku wyjaśnieniach podnosił swoją trudną sytuację materialną, która skłoniła go do kradzieży.

/dowód: zbiór dokumentów „A” - protokoły wyjaśnień k. 11-13, 18-21, 29-32,39-40/

Sąd zważył co następuje:

Sąd w świetle wyjaśnień oskarżonego, protokołu zeznań pokrzywdzonego S. S. oraz materiału dowodowego rzeczowego dołączonego do aktu oskarżenia znajdującego się generalnie w zbiorze dokumentów „A” i „C” uznał, iż okoliczności popełnienia czynu zarzucanego oskarżonemu nie budzą wątpliwości.

W dużej mierze Sąd ustalił stan faktyczny w niniejszej sprawie właśnie na podstawie wyjaśnień oskarżonego w/w, które to wyjaśnienia znajdują odzwierciedlenie w zeznaniach samego pokrzywdzonego S. S. oraz pozostałym materiale dowodowym – rzeczowym w postaci: notatce urzędowej, protokole zawiadomienia o przestępstwie, protokole oględzin, protokole przeszukania.

Pozostały materiał dowodowy ujawniony w toku postępowania jako jasny, pełny i niekwestionowany przez żadną ze stron nie budzi w ocenie Sądu żadnych wątpliwości.

Sąd na podstawie zebranego materiału dowodowego w przedmiotowej sprawie uznał, że oskarżony dopuścił się popełnienia zarzucanego mu czynu szczegółowo opisanego w akcie oskarżenia, wyczerpującego znamiona kradzieży z włamaniem z art.279 § 1 kk. Jednakże wobec szczególnych okoliczności podmiotowo-przedmiotowych występujących w sprawie takich jak naprawienie szkody w całości wyrządzonej przestępstwem przez oskarżonego już w osiem dni po zdarzeniu, szczere przeprosiny i żal oskarżonego, które zostały przyjęte przez pokrzywdzonego i potwierdzone przed sądem na rozprawie, a nadto dodatkowo motyw jaki popchnął oskarżonego do przestępstwa – konieczność wykupienia leków dla małego dziecka, to wszystko spowodowało, iż stopień społecznej szkodliwości był nieznaczny i należało rozpatrywać czyn oskarżonego jako wypadek mniejszej wagi określony w art. 283 kk zw. z art.279§1 kk . Okoliczność, iż oskarżony był wcześniej karany za p-stwo p-ko mieniu nie mogło zdyskwalifikować uwzględnienia w/w przesłanek do uznania czynu oskarżonego jako drobnej kradzieży z włamaniem. Wcześniejszy wniosek oskarżyciela publicznego o skazanie oskarżonego w trybie art.335 kpk na karę 1 roku pozbawienia wolności, wobec braku zgody oskarżonego, nie podlegał uwzględnieniu, jako rażąco surowy.

Dlatego też Sąd na rozprawie przy akceptacji Prokuratora Rejonowego uwzględnił w/w okoliczności wypadku mniejszej wagi i wniosek oskarżonego o dobrowolne poddanie się karze w trybie art. 387§2 kpk i wymierzył oskarżonemu na art. 283 kk w zw. z art. 37a kk jedynie karę samoistnej grzywny w ilości 100 stawek dziennych, w wysokości po 10 zł każda. Kara w tej wysokości spełni zamierzone cele kary w zakresie jej ogólnospołecznego oddziaływania, a jednocześnie uzmysłowi oskarżonemu naganność jego postępowania oraz nieuchronność odpowiedzialności karnej za czyny przestępne. Ustalając wysokość jednej stawki dziennej grzywny Sąd kierował się wskazaniami z art. 33 § 3 kk, by wysokość grzywny nie wpłynęła w sposób znaczący na pogorszenie się sytuacji jego, a jednocześnie spełniła swoją rolę dotkliwości i dokuczliwości.

Z uwagi na obecność obrońcy w postępowaniu, zasądzono na rzecz obrońcy koszty nieopłaconej pomocy udzielonej oskarżonemu z urzędu – minimalne powiększone o podatek VAT (zgodnie z § 17 ust. 2 pkt 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22.10.2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz.U. z 2015 r. poz. 1800).

Biorąc pod uwagę sytuację materialną oskarżonego Sąd zasądził od niego jedynie częściowy zwrot wydatków w wysokości 500 złotych, zwalniając go w pozostałej części od ponoszenia kosztów sądowych w sprawie.