Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 19 stycznia 2017 roku

Sąd Okręgowy w Sieradzu I Wydział Cywilny

w składzie:

Przewodniczący: SSO Przemysław Majkowski

Protokolant: st. sekr. sąd. Iwona Bartel

po rozpoznaniu w dniu 19 stycznia 2017 roku w Sieradzu

na rozprawie

sprawy z powództwa K. S.

przeciwko pozwanym Starostwu Powiatowemu w P., Skarbowi Państwa – Wojewodzie (...), Komendzie Powiatowej Policji w P., Komendzie Głównej Policji w W.

o odszkodowanie i zadośćuczynienie

1.  oddala powództwo;

2.  nie obciąża powódki K. S. kosztami postępowania.

Sygn. akt I C 261/16

UZASADNIENIE

W pozwie z dnia 30 marca 2016 r. (data wpływu) skierowanym przeciwko (...) Publicznemu Zespołowi (...) w P., Starostwie Powiatowemu w P., Skarbowi Państwa-Wojewodzie (...), Skarbowi Państwa-Komendzie Głównej Policji oraz Skarbowi Państwa Komendzie Powiatowej Policji w P. powódka K. S. zażądała zadośćuczynienia i odszkodowania w związku z potrzebą sprostowania świadectwa pracy. Nadto z pism procesowych powódki wynika, że żąda ona rekompensaty za to, że w pismach urzędowych wskazywano na jej chorobę psychiczną, (pozew k. 3).

W odpowiedzi na pozew pozwany (...) Urząd Wojewódzki w Ł. wniósł o oddalenie w całości na koszt powódki i zasądzenia na rzecz pozwanych kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych. W uzasadnieniu pozwany podniósł brak biernej legitymacji procesowej, gdyż powódka nie była pracownikiem Wojewody (...), który jako organ administracji rządowej nie ma przymiotu pracodawcy, (odpowiedź na pozew k. 34-35).

W odpowiedzi na pozew pełnomocnik pozwanego Komendy Głównej Policji wniósł o oddalenie powództwa w całości wobec braku legitymacji procesowej biernej. Nadto pełnomocnik podniósł zarzut przedawnienia, (odpowiedź na pozew k. 51-53).

W odpowiedzi na pozew Skarb Państwa reprezentowany przez Wojewodę (...), Komendanta Głównego Policji oraz Komendanta Powiatowego Policji w P. – zastępowany w sprawie przez Prokuratorię Generalną Rzeczypospolitej Polskiej oświadczył, że nie uznaje powództwa podtrzymuje dotychczasowe stanowisko procesowe formułowane w pismach procesowych oraz wszystkie wcześniejsze zarzuty i wnosi o odrzucenie pozwu oraz zasądzenie na rzecz Skarbu Państwa kosztów postępowania według norm przepisanych, w tym kosztów zastępstwa procesowego na rzecz Skarbu Państwa- Prokuratorii Generalnej. W uzasadnieniu pozwany podniósł brak biernej legitymacji procesowej, gdyż powódka nigdy nie była pracownikiem pozwanego, ani Wojewody, ani Komendy Głównej Policji, ani Komendy Powiatowej Policji w P.. W pozwie nie przytoczyła okoliczności faktycznych uzasadniających żądanie, ani nie opisała wydarzeń, w których wywodzi swoje roszczenie. Pozwany podniósł zarzut przedawnienia i oświadczył iż z ostrożności procesowej, strona pozwana zaprzecza wszelkim okolicznościom faktycznym podnoszonym przez powódkę, których istnienie nie zostanie przyznane w sposób jednoznaczny, (odpowiedź na pozew k. 128-131).

Sąd Okręgowy ustalił i zważył, co następuje:

Powództwo jest niezasadne i nie zasługuje na uwzględnienie. W pierwszej kolejności należy podnieść, że powództwo zostało oparte przez powódkę na podstawie faktycznej, która nie została udowodniona w żaden sposób, i która mogłaby wskazywać na odpowiedzialność odszkodowawczą wobec powódki pozwanego Skarbu Państwa – Wojewody (...), Starostwa Powiatowego w P., Komendy Głównej Policji Komendy Powiatowej Policji w P. (art. 6 k.c. w związku z art. 232 k.p.c.). Już z samej tej przyczyny powództwo jest w bezzasadne w okolicznościach faktycznych niniejszej sprawy, dlatego w całości należało je oddalić.

Analizując roszczenia powódki w kontekście odpowiedzialności odszkodowawczej Skarbu Państwa należy zwrócić uwagę, że w każdym przypadku dla powstania cywilnej odszkodowawczej odpowiedzialności muszą zostać spełnione przesłanki, według których wystąpiło:

1) zdarzenie wyrządzające szkodę, za które prawo czyni dłużnika odpowiedzialnym (niewykonanie lub nienależyte wykonanie zobowiązania albo czyn niedozwolony),

2) szkoda mająca charakter majątkowy (na osobie lub mieniu) lub niemajątkowy (doznana krzywda),

3) związek przyczynowy pomiędzy tymi zdarzeniem, a szkodą.

Powódka w niniejszej sprawie nie dowiodła istnienia opisanych powyżej przesłanek. Skoro zatem tego rodzaju okoliczności w tej sprawie w ogóle nie zostały przez powódkę wykazane, to nie istnieje tym samym odpowiedzialność odszkodowawcza Skarbu Państwa zarówno na podstawie art. 417 § 1 k.c. (za szkodę majątkową), jak i na podstawie art. 23 w zw. z art. 24 § 1 k.c. i art. 448 k.c. (za szkodę niemajątkową – krzywdę).

Zgodnie z art. 417 § 1 k.c., za szkodę wyrządzoną przez niezgodne z prawem działanie lub zaniechanie przy wykonywaniu władzy publicznej ponosi odpowiedzialność Skarb Państwa lub jednostka samorządu terytorialnego lub inna osoba prawna wykonująca tę władzę z mocy prawa. Ponieważ brak jakichkolwiek dowodów na to, aby pozwani dopuścili się kiedykolwiek bezprawnego naruszenia dóbr osobistych powódki (art. 23 w zw. z art. 24 § 1 k.c. i art. 448 k.c.), to w takiej sytuacji żądanie zasądzenia na rzecz powódki od pozwanych tak odszkodowania, jak i zadośćuczynienia było bezzasadne, zostało bowiem oparte na życzeniowej postawie powódki. Powódka wielokrotnie od kilkunastu lat wysuwa pod adresem funkcjonariuszy policji różnorakie zarzuty, kierowane do różnych instytucji sprawujących kontrole legalności i zasadności prowadzonych postępowań przez funkcjonariuszy policji. We wszystkich przypadkach zarzuty te okazują się obiektywnie bezzasadne. Podnieść także należy, ze powódka zgłasza także roszczenia przeciwko różnym podmiotom Skarbu Państwa w drodze procesów sądowych, w tym także przeciwko organom policji, które zostały wielokrotnie osądzone, a powództwa zostały oddalone lub odrzucone.

W tych okolicznościach powództwo należało w całości oddalić (pkt I wyroku).

O kosztach postępowania orzeczono na podstawie art. 102 kpc, zgodnie z którym w wypadkach szczególnie uzasadnionych sąd może zasądzić od strony przegrywającej tylko część kosztów albo nie obciążać jej w ogóle kosztami. Sąd postanowił odstąpić od obciążenia przegrywającej powódki kosztami zastępstwa prawnego pozwanych, zważywszy jej trudną sytuację życiową – majątkową i osobistą oraz przysługujące jej zwolnienie od kosztów sądowych.

Powódka, mimo że uzyskuje świadczenie emerytalne, ponosi znaczące wydatki na bieżące utrzymanie. Prowadzi jednoosobowe gospodarstwo domowe, co sprawia, że wszystkie wydatki obciążają tylko powódkę, a nie rozkładają się na więcej osób. Powódka musi sama ponosić koszty utrzymania domu jednorodzinnego, w tym zakupu opału. Ponosi też stałe wydatki na leczenie, wspiera brata. Jak wskazano, powódka korzysta w niniejszej sprawie ze zwolnienia od kosztów sądowych, nie stać jej także nawet na częściową zapłatę kosztów zastępstwa procesowego pozwanym. W takiej sytuacji – jak wskazano – należało odstąpić od obciążenia powódki kosztami procesu.