Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II Ca 495/16

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

K., dnia 15 grudnia 2016 r.

Sąd Okręgowy w Kaliszu II Wydział Cywilny Odwoławczy

w składzie:

Przewodniczący:

SSO Wojciech Vogt (spr.)

Sędziowie:

SSO Henryk Haak

SSO Jacek Chmura

Protokolant:

st. sekr. sąd. Jolanta Bąk

po rozpoznaniu w dniu 15 grudnia 2016r. w Kaliszu

na rozprawie

sprawy z powództwa R. N.

przeciwko Towarzystwu (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W.

o zapłatę

na skutek apelacji powoda

od wyroku Sądu Rejonowego w Kaliszu

z dnia 20 maja 2016r. sygn. akt I C 2087/15

I.  zmienia punkty 1 i 2 zaskarżonego wyroku i nadaje im następujące brzmienie: „zasądza od pozwanego Towarzystwa (...) Spółka Akcyjna z siedziba w W. na rzecz powoda R. N. kwotę 16.042,26 zł z następującymi odsetkami ustawowymi za opóźnienie, od kwoty 5.042,26 zł od dnia 3 czerwca 2015 r., a od kwoty 11.000 zł od dnia 17 maja 2016 r.

II.  zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 2950 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania apelacyjnego.

SSO Henryk Haak SSO Wojciech Vogt SSO Jacek Chmura

Dnia 2 stycznia 2017 roku

II Ca 495/16

UZASADNIENIE

Powód R. N. wniósł przeciwko pozwanemu Towarzystwu (...) ,(...) z siedzibą w W. o zapłatę kwoty 5 042,26 zł tytułem zadośćuczynienia za krzywdę i odszkodowania w związku z wypadkiem drogowym, za skutki którego odpowiedzialność ponosi pozwany. Jednocześnie wniósł o ustalenie odpowiedzialności pozwanego na przyszłość.

Pismem procesowym z dnia 17 maja 2016 (data wpływu) pełnomocnik powoda rozszerzył żądanie o kwotę 11 000, 00 zł z uwagi na wnioski opinii biegłego sadowego wyznaczonego w sprawie.

Pozwany wniósł o oddalenie powództwa .

Sąd Rejonowy w Kaliszu wyrokiem z dnia 20 maja 2016 r. zasądził od pozwanego Towarzystwa (...) Spółka Akcyjna w W. na rzecz powoda R. N. kwotę 5.042,26 zł ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 3 czerwca 2015 r. W pozostałym zakresie oddalił powództwo i orzekł o kosztach postępowania.

Apelację od tego rozstrzygnięcia wniósł powód zaskarżając wyrok w części oddalające powództwo. Zarzucił naruszenie prawa materialnego -art. 445 k.c. przez przyjęcie kwoty zadośćuczynienia, która nie odpowiada doznanej krzywdzie.

W oparciu o ten zarzut wniósł o zmianę orzeczenia i uwzględnienie powództwa w całości oraz zasądzenie zwrotu kosztów postępowania odwoławczego.

Pozwany wniósł o oddalenie apelacji i zasądzenie kosztów.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja zasługuje na uwzględnienie.

Sąd w całości podziela ustalenia dokonane przez Sąd I instancji i uznaje je za własne. W apelacji nie zgłoszona zarzutów dotyczących tych ustaleń. W tej sytuacji uzasadnienie wyroku może zawierać jedynie

wyjaśnienie podstawy prawnej wyroku z przytoczeniem przepisów prawa (art. 387 § 2 1 k.p.c).

Zasadny jest zarzut naruszenia przez Sąd Rejonowy prawa materialnego, w szczególności art. 455 k.c. Sąd Rejonowy prawidłowo ustalił, że w wyniku zdarzenia powód doznał 5% trwałego uszczerbku na zdrowiu. Prawidłowo również ustalił zakres doznanej przez powoda krzywdy opisując szczegółowo rodzaje obrażeń i subiektywne przeżycia powoda z nią związane.

Z ustaleń tych jednak wyciągnął niewłaściwe wnioski dotyczące wysokości zadośćuczynienia uznając, że kwota 4.500 zł jest kwota rekompensującą powyższą szkodę.

Należy podkreślić, że biegły w swojej opinii wyraźnie określił, że u powoda uszkodzenie w odcinku lędźwiowym kręgosłupa powoduje 5% trwały uszczerbek na zdrowiu.

Pozwany kwestionował te ustalenia. Jednak trafnie Sąd Rejonowy uznał, że zarzuty stawiane opinii biegłego nie są uzasadnione i nie dopuścił dowodu z uzupełniającej opinii biegłego.

W tej sytuacji nie można - ustalając wysokość zadośćuczynienia -pomijać okoliczności obiektywnej jakąjest trwały uszczerbek na zdrowiu i opierać się przy jego ustalaniu jedynie na subiektywnych przeżyciach powoda.

Jest oczywiste, że sama wysokość trwałego uszczerbku na zdrowiu nie może determinować wysokości zadośćuczynienia. Należy jednak wyraźnie podkreślić, że w literaturze zasadnie wskazuje się na samodzielny charakter uszczerbku na zdrowiu jako krzywdy domagającej się odrębnej kompensacji. Można przyznać wyższe zadośćuczynienie z uwagi na szerszy zakres krzywdy niż wynikający z trwałego uszczerbku na zdrowiu ale nie można pominąć krzywdy związanej z trwałym uszczerbkiem na zdrowiu argumentując, że nie była ona subiektywnie odczuwana przez poszkodowanego. Zakres trwałego uszczerbku na zdrowiu ustalony przez biegłego ma bowiem obiektywny i powszechny charakter. Musi on zawsze stanowić punkt wyjścia przy ocenie wysokości zadośćuczynienia (por. Mikołaj Wild, Wysokość zadośćuczynienia pieniężnego za doznana krzywdę w orzecznictwie sądów - analiza empiryczna, Prawo w działaniu. Sprawy cywilne nr 15 z 2013 r., s. 269 i n., Instytut Wymiaru Sprawiedliwości).

Oceniając więc całokształt doznanej przez powoda krzywdy, w tym również doznany przez niego 5% trwały uszczerbek na zdrowiu Sąd Okręgowy ocenił, że stosownym zadośćuczynieniem będzie kwota co najmniej 15.500 zł. W takim też zakresie zmieniono zaskarżone orzeczenie.

Mając na uwadze powyższe okoliczności należało, zgodnie z art. 386 k.p.c, orzec jak w sentencji. O kosztach orzeczono zgodnie z art. 98 k.p.c.

Oceniając więc całokształt doznanej przez powoda krzywdy, w tym również doznany przez niego 5% trwały uszczerbek na zdrowiu Sąd Okręgowy ocenił, że stosownym zadośćuczynieniem będzie kwota co najmniej 15.500 zł. W takim też zakresie zmieniono zaskarżone orzeczenie.

Mając na uwadze powyższe okoliczności należało, zgodnie z art. 386 k.p.c, orzec jak w sentencji. O kosztach orzeczono zgodnie z art. 98 k.p.c.

Ą/10