Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 29 grudnia 2015 roku

Sąd Okręgowy w Tarnowie – Wydział IV Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: SSO Kazimierz Kostrzewa

Protokolant: protokolant sądowy Marta Bartusiak

po rozpoznaniu w dniu 29 grudnia 2015 roku w Tarnowie na rozprawie

sprawy z odwołania B. W.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T.

z dnia 6 listopada 2014 roku nr(...)

w sprawie B. W.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T.

o rentę rodzinną

oddala odwołanie.

Sygn. akt IV U 1646/14

UZASADNIENIE

wyroku z dnia 29 grudnia 2015 r.

Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T. decyzją z dnia 04.12.2014 r. odmówił B. W. prawa do renty rodzinnej z uwagi na brak niezdolności do pracy. W szczególności organ rentowy wskazał, że ubezpieczona została orzeczeniem komisji lekarskiej ZUS z dnia 30.10.2014 r. uznana za zdolną do pracy.

B. W. w odwołaniu od tej decyzji domagała się jej zmiany i przyznania renty rodzinnej. Decyzja nie oddaje jej rzeczywistego stanu zdrowia, który nie pozwala jej podjąć zatrudnienia. Pozostaje w stałym leczeniu, ale nie nastąpiła poprawa stanu zdrowia.

Organ rentowy w odpowiedzi na odwołanie wniósł o jego oddalenie, powołując się na brak przesłanek do przyznania renty rodzinnej, podtrzymując tym samym argumenty zawarte w zaskarżonej decyzji.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

B. W. urodzona w dniu (...)r., ukończyła szkołę zawodową o specjalności krawiec, pracowała jako sprzedawca. Od 01.07.1997 r. do 30.09.2014 r. pobierała rentę rodzinną w zw. z częściową niezdolnością do pracy po zmarłym w dniu 22.12.1979 r. mężu W. T.. Odwołująca w dniu 18.09.2014 r. wniosła o ustalenie prawa do renty rodzinnej.

(okoliczności bezsporne).

Celem wyjaśnienia istoty sporu tj. istnienia u B. W. niezdolności do pracy zarobkowej w rozumieniu art. 12, art. 13 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2013 r. poz. 1440 z późn. zm.) Sąd dopuścił dowód z opinii biegłych sądowych specjalisty neurologa, kardiologa, chirurga-ortopedy i psychiatry.

Na podstawie wyników badań i zebranej w aktach sprawy dokumentacji lekarskiej oraz po wykonaniu osobistego badania specjalistycznego biegli kardiolog i neurolog w zbiorczej opinii pisemnej stwierdzili, że odwołująca choruje na:

- nadciśnienie tętnicze III okresu ESC/ESH,

- zmiany zwyrodnieniowe odcinka szyjnego i lędźwiowego kręgosłupa bez upośledzenia funkcji,

Biorąc pod uwagę rozpoznane u odwołującej schorzenia oraz stopień ich nasilenia biegli uznali, że odwołująca jest zdolna do pracy zgodnie z kwalifikacjami od dnia 01.10.2014 r.

Jak wynika z uzasadnienia opinii, w badaniu przedmiotowym u odwołującej stwierdza się podwyższone wartości ciśnienia tętniczego. Poza tym bez zmian patologicznych: ruchomość kręgosłupa jest prawidłowa, objawy rozciągowe w kończynach górnych i dolnych są ujemne. Chód jest prawidłowy, kończyny górne i dolne o symetrycznych obwodach bez cech zaników mięśniowych. Próba Romberga ujemna. Nadciśnienie tętnicze, pierwotne umiarkowanego stopnia, bez istotnych zmian narządowych, nie wpływa na orzeczenie długotrwałej niezdolności do pracy. Pomimo wysokich wartości ciśnienia tętniczego podczas badania przedmiotowego, nadciśnienie tętnicze stwierdzone u odwołującej nie spełnia kryterium nadciśnienia opornego na leczenie. W dokumentacji medycznej brak wyników wskazujących na istotne schorzenia kardiologiczne. Zmiany zwyrodnieniowe kręgosłupa bez upośledzenia funkcji kręgosłupa również nie powodują długotrwałej niezdolności do pracy. Schorzenie wymaga stosownej rehabilitacji oraz leczenia w okresach zaostrzenia dolegliwości. Schorzenia neurologiczne nie powodują długotrwałej niezdolności do pracy zgodnej z posiadanymi kwalifikacjami. Na podstawie przeprowadzonych badań własnych oraz analizy dostarczonej dokumentacji medycznej - w zakresie prezentowanych specjalizacji - stwierdza się brak podstaw do orzeczenia długotrwałej niezdolności do pracy.

/ dowód : opinia sądowo-lekarska – k. 10-13 as/

Na podstawie osobistego badania i analizy zebranej w aktach sprawy dokumentacji lekarskiej biegły psychiatra rozpoznał u odwołującej:

- zaburzenia nerwicowe o miernym poziomie nasilenia,

które nie powodują długotrwałej niezdolności do pracy. odwołująca zdolna do pracy od 01.10.2014 r.

Jak wynika z uzasadnienia opinii, odwołująca w trakcie badania znajdowała się w nastroju podstawowym wyrównanym, emocjonalnie pozostaje dostosowana do wypowiadanych treści, tok myślenia nie jest patologicznie zaburzony, nie stwierdza się również zaburzeń myślenia co do treści, pamięć niezaburzona, inteligencja przeciętna. stwierdza się agrawację zaburzeń psychicznych. Niewielkie nasilenie zaburzeń nerwicowych nie może stanowić podstawy do uznania odwołującej za nawet częściowo niezdolną do pracy.

/dowód : opinia sądowo-lekarska – k. 23-26 as/

Na podstawie wyników badań, w tym po wykonaniu osobistego badania specjalistycznego i zebranej w aktach sprawy dokumentacji lekarskiej biegły chirurg-ortopeda stwierdził, że B. W. z uwagi na stan zdrowia jest zdolna do pracy zgodnie z kwalifikacjami. Jak wynika z uzasadnienia opinii, istniejąca poprzednio niezdolność do pracy ustała - trudno ustalić od kiedy. Nastąpiła poprawa stanu zdrowia w zakresie kręgosłupa odwołująca nie prezentuje obecnie dolegliwości korzeniowych, które uległy remisji, a dolegliwości bioder pozostają we wstępnym zakresie zaawansowania. w badaniu klinicznym stwierdza się: ograniczenie ruchów kręgosłupa piersiowo-lędźwiowego - śladowe bez objawów rozciągowych i bez objawu osiowego, linia wyrostków kolczystych kręgosłupa prawidłowa, bez dolegliwości bólowych, śladowe ograniczenie ruchów bioder obustronnie bez bolesności w skrajnym zakresie ruchów, chód sprawny, symetryczny, bez objawów patologicznych, pozostałe elementy narządu ruchu prawidłowe. Odwołująca prezentuje dolegliwości umożliwiające jej wykonywanie pracy zgodnej z kwalifikacjami z przyczyn ortopedycznych. zmiany zwyrodnieniowe kręgosłupa szyjnego, piersiowego i lędźwiowego powodujące nawrotowe dolegliwości kręgowo-korzeniowe w chwili obecnej nie powodują dolegliwości o charakterze korzeniowym. Podobne zmiany zwyrodnieniowe obu bioder pozostają we wstępnej fazie zaawansowania zmian i nie powodują istotnych ograniczeń funkcjonalnych.

/ dowód : opinia sądowo-lekarska – k. 42-44 as/.

Wydane w tym zakresie opinię biegłych sądowych Sąd uznał za trafne i dostatecznie wyjaśniające przedmiot sporu, gdyż zostały wydane przez specjalistów z tego rodzaju schorzeń na jakie choruje odwołująca się, po wnikliwej analizie aktualnych wyników badań oraz badaniach podmiotowych i przedmiotowych.

Opinie biegłych w ocenie Sądu spełniają ponadto wymogi przewidziane dla tego rodzaju środków dowodowych w art. 278 k.p.c. i art. 285 k.p.c., a także w Rozporządzeniu Ministra Polityki Społecznej z dnia 14 grudnia 2004 r. w sprawie orzekania o niezdolności do pracy w związku z art. 12-14 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z FUS.

Odwołująca wniosła zastrzeżenia do zbiorczej opinii biegłych neurologa i kardiologa, do opinii biegłego psychiatry i do opinii biegłego chirurga-ortopedy. Sąd po zapoznaniu się z opiniami biegłych uznał je za kompleksowe, rzetelne i pozwalające realnie ocenić możliwość pracy odwołującej i z tych względów pominął zarzuty jako pozbawione merytorycznej argumentacji. W przekonaniu Sądu zastrzeżenia zgłoszone przez odwołującą nie znajdują potwierdzenia w świetle analizy przedmiotowych opinii. W opiniowaniu sądowo-lekarskim istotne znaczenie ma stopień naruszenia funkcji organizmu spowodowany stanem lub procesem chorobowym w odniesieniu do zdolności bądź niezdolności do pracy. Natomiast mnogość rozpoznanych schorzeń, stałe leczenie – nie przekładają się automatycznie na stopień zdolności do pracy. Subiektywne odczucia odwołującego muszą być oceniane w toku badania klinicznego i obiektywnie zweryfikowane. Obiektywna weryfikacja nie zawsze jednak spełnia oczekiwania stron zwłaszcza w postępowaniu w sprawach rentowych - co jednakże nie przesądza automatycznie, że opinia wydana jest z naruszeniem obiektywizmu i bezstronności.

Sąd rozważył, co następuje:

Odwołanie nie zasługuje na uwzględnienie.

Kwestią sporną pomiędzy stronami było ustalenie, czy B. W. spełniała w chwili orzekania przesłanki do ustalenia prawa do pobierania renty rodzinnej.

Zgodnie z art. 65 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych ( D.U. Nr 162, poz. 1118 z p. zm.), renta rodzinna przysługuje uprawnionym członkom rodzinny osoby, która w chwili śmierci miała ustalone prawo do emerytury lub renty z tytułu niezdolności do pracy lub spełniała warunki wymagane do uzyskania jednego z tych świadczeń.

W myśl art. 70 powołanej ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych wdowa na prawo do renty rodzinnej , jeżeli :

1)  w chwili śmierci męża osiągnęła wiek 50 lat lub była niezdolna do pracy

2)  wychowuje co najmniej jedno z dzieci uprawnione do renty rodzinnej po zmarłym mężu , które nie osiągnęło 16 lat , a jeżeli kształci się w szkole- 18 lat życia , lub jeżeli sprawuje pieczę nad dzieckiem całkowicie niezdolnym do pracy oraz do samodzielnej egzystencji , lub całkowicie niezdolnym do pracy uprawnionym do renty rodzinnej

3)  prawo do renty rodzinnej nabywa również osoba , która osiągnęła wiek 50 lat lub stała się niezdolna do pracy po śmierci męża , nie później jednak niż w ciągu 5 lat od jego śmierci lub od zaprzestania wychowania osób wymienionych w pkt 2 .

W toku postępowania sądowego ustalono, iż odwołująca B. W. urodzona w dniu (...) r. jest zdolna do pracy od dnia 01.10.2014 r. i może pracować zgodnie z kwalifikacjami. Od 01.07.1997 r. do 30.09.2014 r. pobierała rentę rodzinną w zw. z częściową niezdolnością do pracy po zmarłym w dniu 22.12.1979 r. mężu W. T.. Odwołująca w dniu 18.09.2014 r. wniosła o ustalenie na dalszy okres prawa do renty rodzinnej jednakże nie spełnia żadnego z warunków do jej przyznania określonych w powołanym art. 70 ustawy o emeryturach i rentach z FUS. Sąd w oparciu o opinię biegłych sądowych neurologa, kardiologa, internisty i chirurga-ortopedy stwierdził, że odwołująca od dnia 01.10.2014 r. nie jest niezdolna do pracy. Odwołująca choruje na: nadciśnienie tętnicze III okresu ESC/ESH, zmiany zwyrodnieniowe odcinka szyjnego i lędźwiowego kręgosłupa bez upośledzenia funkcji, zmiany zwyrodnieniowe kręgosłupa szyjnego, piersiowego i lędźwiowego powodujące nawrotowe dolegliwości kręgowo-korzeniowe, zmiany zwyrodnieniowe obu bioder i zaburzenia nerwicowe o miernym poziomie nasilenia.

W badaniu przedmiotowym u odwołującej stwierdza się podwyższone wartości ciśnienia tętniczego. Poza tym bez zmian patologicznych: ruchomość kręgosłupa jest prawidłowa, objawy rozciągowe w kończynach górnych i dolnych są ujemne. Chód jest prawidłowy, kończyny górne i dolne o symetrycznych obwodach bez cech zaników mięśniowych. Próba Romberga ujemna. Nadciśnienie tętnicze, pierwotne umiarkowanego stopnia, bez istotnych zmian narządowych, nie wpływa na orzeczenie długotrwałej niezdolności do pracy. Pomimo wysokich wartości ciśnienia tętniczego podczas badania przedmiotowego, nadciśnienie tętnicze stwierdzone u odwołującej nie spełnia kryterium nadciśnienia opornego na leczenie. W dokumentacji medycznej brak wyników wskazujących na istotne schorzenia kardiologiczne. Zmiany zwyrodnieniowe kręgosłupa bez upośledzenia funkcji kręgosłupa również nie powodują długotrwałej niezdolności do pracy. Schorzenie wymaga stosownej rehabilitacji oraz leczenia w okresach zaostrzenia dolegliwości. Schorzenia kardiologiczne i neurologiczne nie powodują długotrwałej niezdolności do pracy zgodnej z posiadanymi kwalifikacjami. Nastąpiła poprawa stanu zdrowia w zakresie kręgosłupa, odwołująca nie prezentuje obecnie dolegliwości korzeniowych, które uległy remisji, a dolegliwości bioder pozostają we wstępnym zakresie zaawansowania. w badaniu klinicznym stwierdza się: ograniczenie ruchów kręgosłupa piersiowo-lędźwiowego - śladowe bez objawów rozciągowych i bez objawu osiowego, linia wyrostków kolczystych kręgosłupa prawidłowa, bez dolegliwości bólowych, śladowe ograniczenie ruchów bioder obustronnie bez bolesności w skrajnym zakresie ruchów, chód sprawny, symetryczny, bez objawów patologicznych, pozostałe elementy narządu ruchu prawidłowe. odwołująca prezentuje dolegliwości umożliwiające jej wykonywanie pracy zgodnej z kwalifikacjami z przyczyn ortopedycznych. zmiany zwyrodnieniowe kręgosłupa szyjnego, piersiowego i lędźwiowego powodujące nawrotowe dolegliwości kręgowo-korzeniowe w chwili obecnej nie powodują dolegliwości o charakterze korzeniowym. podobne zmiany zwyrodnieniowe obu bioder pozostają we wstępnej fazie zaawansowania zmian i nie powodują istotnych ograniczeń funkcjonalnych.

Niewielkie nasilenie zaburzeń nerwicowych nie może stanowić podstawy do uznania odwołującej za nawet częściowo niezdolną do pracy. B. W. nie spełnia żadnej z przesłanek niezbędnej do przyznania ponownie prawa do renty rodzinnej.

Zaskarżona decyzja organu rentowego jest słuszna.

Sąd wobec tych okoliczności na zasadzie art. 477 ¹⁴§1 k.p.c., orzekł, jak w sentencji wyroku.