Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

S., dnia 15 grudnia 2016 r.

Sąd Rejonowy Szczecin-Centrum w Szczecinie, Wydział XI Gospodarczy,

w składzie:

Przewodniczący: SSR Aleksandra Wójcik-Wojnowska

Protokolant: Karolina Mateja

po rozpoznaniu w dniu 15 grudnia 2016 r. w Szczecinie na rozprawie

sprawy z powództwa (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W.

przeciwko A. S.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanej A. S. na rzecz powódki (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. kwotę 5000 zł (pięć tysięcy złotych) z ustawowymi odsetkami za opóźnienie liczonymi od dnia 11 czerwca 2016 r. do dnia zapłaty,

II.  zasądza od pozwanej na rzecz powódki kwotę 1977,30 zł (jeden tysiąc dziewięćset siedemdziesiąt siedem złotych trzydzieści groszy) tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sygn. akt XI GC 1453/16

Sprawa rozpoznawana w postępowaniu zwykłym.

UZASADNIENIE

Powód (...) spółka z o. o. w W. wniosła o zasądzenie od pozwanych S. K. i A. S. solidarnie kwoty 5000 zł wraz z ustawowymi odsetkami od 11 czerwca 2016 r. i kosztami procesu. W uzasadnieniu wskazano, że na dochodzoną kwotę składają się wierzytelności powoda, przysługujące mu od spółki (...)- (...) Polska” spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w S., a nie zaspokojone w toku postępowania egzekucyjnego wobec tej spółki, za które pozwane odpowiadają jako członkowie zarządu spółki. Powód dochodzi tylko części należnej kwoty.

Pozwana A. S. wniosła o oddalenie powództwa i zasądzenie kosztów procesu. Przyznała, że była członkiem zarządu w czasie istnienia zobowiązania, ale nie ponosi winy za niezgłoszenie wniosku o upadłość w terminie, gdyż w czasie, gdy powstały podstawy do złożenia takiego wniosku, przebywała na długotrwałym zwolnieniu lekarskim i nie miała możliwości zapoznać się z kondycją spółki.

Postępowanie co do drugiej pozwanej zostało zawieszone z uwagi na brak aktualnego adresu.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Spółka (...)- (...) Polska” spółka z ograniczoną odpowiedzialności w S. jest wpisana w KRS pod numerem (...). 13.10.2011 r. jako członkowie zarządu zostały wpisane A. S. i S. K..

Dowód: odpis KRS spółki k. 17-25.

W dniu 24.01.2012 r. spółka (...)- (...) Polska” zawarła z powódką umowę leasingu pojazdu C. (...). Umowę w imieniu spółki podpisały obie pozwane.

Dowód: umowa k. 15-16

W związku z nieterminowymi płatnościami powódka wystawiał spółce noty odsetkowe – pierwszą 27.12.2012 r. Faktury wystawiane było co miesiąc, ostatnia w styczniu 2014 r.

Dowód: noty i faktury k. 930105

A. H. przebywała na zwolnieniach lekarskich w okresach: 22.02.2013 – 7.03.2013, 18.04-3.07.2013 r., 5.07-26.09.2013 r. W uwagach zaznaczono „chory może chodzić”.

Dowód: zwolnienia k. 75-83

W dniu 5 lutego 2015 r. Sąd Rejonowy dla m. st. Warszawy w W. wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym (XI GNC 13163/14), nakazujący zapłacić spółce (...)- (...) Polska na rzecz powódki kwotę 29114,91 zł z odsetkami ustawowymi od 24.06.2014 r. i kwotę 2781 zł tytułem kosztów procesu. Klauzulę nadano temu nakazowi 3.06.2015 r.

Dowód: nakaz k. 26, klauzula k. 27

Powódka wszczęła na podstawie tego nakazu egzekucję, w dniu 14.01.2016 r. Komornik poinformował wierzyciela o zamiarze umorzenia egzekucji z uwagi na brak majątku dłużnej spółki. Postępowanie zostało umorzone postanowieniem z 26.02.2016 r.

Dowód: wniosek egzekucyjny k. 28-29, wysłuchanie k. 30-31, postanowienie k. 32-33

Pismem z 8 kwietnia 2016 r. powód wezwał pozwane do zapłaty kwoty 33707,09 zł w terminie do 22 kwietnia 2016 r.

Dowód: wezwania do zapłaty, dowody wysłania, wydruk śledzenia przesyłki k. 34-40

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo jest uzasadnione.

Zgodnie z treścią art. 299 § 1 k.s.h. jeżeli egzekucja przeciwko spółce okaże się bezskuteczna, członkowie zarządu odpowiadają solidarnie za jej zobowiązania. § 2 powołanego przepisu stanowi, że członek zarządu może się uwolnić od odpowiedzialności, o której mowa w § 1, jeżeli wykaże, że we właściwym czasie zgłoszono wniosek o ogłoszenie upadłości lub wszczęto postępowanie układowe, albo że niezgłoszenie wniosku o ogłoszenie upadłości oraz niewszczęcie postępowania układowego nastąpiło nie z jego winy, albo że pomimo niezgłoszenia wniosku o ogłoszenie upadłości oraz niewszczęcia postępowania układowego wierzyciel nie poniósł szkody. Przepisy § 1 i § 2 nie naruszają przepisów ustanawiających dalej idącą odpowiedzialność członków zarządu (§ 3). Ciężar wykazania okoliczności zwalniających z odpowiedzialności spoczywa na pozwanym członku zarządu.

Istnienie zobowiązania i bezskuteczność egzekucji powód wykazał, przedkładając tytuł wykonawczy przeciwko spółce i postanowienie komornika stwierdzające bezskuteczność egzekucji, a więc dokumenty urzędowe. Pozwana dokumentów tych nie kwestionowała, co więcej, przyznała, że dług powstał, gdy była ona członkiem zarządu i że egzekucja była bezskuteczna.

Pozwana starała się zwolnić z odpowiedzialności, podnosząc, że nie ponosi winy za brak złożenia wniosku o upadłość, gdyż w czasie, gdy wniosek należało złożyć, przebywała na zwolnieniach lekarskich. Zarzut ten nie jest uzasadniony. Od członków organów spółek kapitałowych wymaga się staranności wynikającej z zawodowego charakteru tej działalności. Jako kryteria tej staranności wskazuje się w szczególności znajomość procesów organizacyjnych, finansowych, a także kierowania zasobami ludzkimi oraz znajomości obowiązującego prawa i następstw z niego wynikających w zakresie prowadzonej działalności gospodarczej (orzeczenie SN z 17 sierpnia 1993 r., III CRN 77/93, OSN 1994, nr 3, poz. 69). W doktrynie podniesiono, że podjęcie się wykonywania obowiązków członka zarządu spółki z o.o. w sytuacji braku odpowiedniego wykształcenia i wiadomości lub doświadczenia potrzebnego do prowadzenia spraw i reprezentowanie powinno być kwalifikowane jako naruszenie wymaganej staranności i sumienności. Jednym z podstawowych zadań członka zarządu spółki z o. o. jest dbałość o stan jej finansów, czego przejawem jest choćby uregulowanie art. 233 § 1 k.s.h., zgodnie z którym jeżeli bilans sporządzony przez zarząd wykaże stratę przewyższającą sumę kapitałów zapasowego i rezerwowych oraz połowę kapitału zakładowego, zarząd jest obowiązany niezwłocznie zwołać zgromadzenie wspólników w celu powzięcia uchwały dotyczącej dalszego istnienia spółki, czy też regulacje art. 20 i 21 ustawy Prawo upadłościowe i naprawcze, przewidujące obowiązek dłużnika zgłoszenia wniosku o upadłość i przyznające prawo złożenia wniosku każdemu z członków zarządu, niezależnie od sposobu reprezentacji. Pozwana nie wykazała, że obowiązków tych nie mogła wykonywać Sąd podziela te poglądy orzecznictwa, które wykluczają automatyczne zwolnienie członka zarządu z odpowiedzialności z racji przebywania na zwolnieniu czy urlopie macierzyńskim, które powódka szeroko zaprezentowała w odpowiedzi na sprzeciw. Jak słusznie wskazał powód, pozwana wykazała tylko tyle, że przez określony czas – od lutego do września, ale z miesięczną przerwą na przełomie marca i kwietnia 2013 r. przebywała na zwolnieniach lekarskich. Zwolnienia te nie dowodzą, że z powodu choroby pozwana nie była w stanie wykonywać obowiązków członka zarządu, zwłaszcza, że widnieje na nich adnotacja „chory może chodzić”. Na rozprawie podniesiono, że zwolnienia związane były z zagrożoną ciążą, a po ustaniu zwolnień pozwana korzystała z urlopu macierzyńskiego, jednakże okoliczności te pozostały wyłącznie w sferze gołosłownych twierdzeń, pozwana nie naprowadziła na te okoliczności żadnych dowodów. Wreszcie trzeba dodać, że biorąc pod uwagę, iż to członek zarządu odpowiada za wypłacalność spółki wobec wierzycieli, w przypadku długotrwałej niemożności wykonywania obowiązków należyta staranność wymaga zrzeczenia się mandatu członka zarządu, tak, by nie wprowadzać w błąd kontrahentów i udziałowców co do tego, że w spółce funkcjonują władze zapewniające należyte prowadzenie spraw spółki, podczas gdy w rzeczywistości jest inaczej. Podkreślenia wymaga także i to, że aby uznać, iż choroba jest okolicznością zwalniającą z odpowiedzialności, wymagane jest nie tylko wykazanie przez pozwanego, iż była to choroba faktycznie eliminująca możliwość czuwania nad stanem finansów spółki, ale także i to, że właśnie w czasie tej choroby był właściwy czas do zgłoszenia upadłości. Umowa leasingu, będąca źródłem nieuregulowanego zobowiązania spółki, zawarta została w 2012 r., nakaz przeciwko spółce wydano na początku 2015 r. Pozwana nie wykazała, w którym dokładnie momencie spółka stała się niewypłacalna w rozumieniu art. 11 ustawy z 28 lutego 2003 r. Prawo upadłościowe i naprawcze, wobec tego fakt przebywania na zwolnieniu przez niewielki odcinek powstawania zadłużenia nie może zwalniać pozwanej z odpowiedzialności.

Z powyższych względów powództwo uwzględniono w całości. O odsetkach orzeczono zgodnie z art. 481 i 455 k.c. (należą się one od dnia następnego po terminie zapłaty, wyznaczonym w wezwaniu, powódka dochodziła ich od daty późniejszej).

O kosztach rozstrzygnięto na podstawie art. 98 k.c. oraz o § 2 pkt 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych, zgodnie ze złożonym przez powódkę spisem kosztów.

Sygn. akt XI GC 1453/16

ZARZĄDZENIE

1.  (...)

2.  (...)

3.  (...) K. (...)

4.  (...)