Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 30 listopada 2016 r.

Sąd Rejonowy w Grudziądzu I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

po rozpoznaniu w dniu 23 listopada 2016 r. w Grudziądzu na rozprawie

sprawy z powództwa (...) Sp. z o.o z siedzibą w S.

przeciwko A. B.

o zapłatę

1.  oddala powództwo;

2.  oddala wniosek powódki o zasądzenie od pozwanej zwrotu kosztów procesu.

Sygn. akt I C 2010/16

UZASADNIENIE

wyroku z dnia 30 listopada 2016 r.

(...) Sp. z o.o. w S. domagała się zasądzenia od A. B. kwoty 4.496,62 zł z odsetkami umownymi w wysokości 14% rocznie od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty. Z pozwu wynikało, że dochodzone roszczenie stanowi wierzytelność z tytułu umowy pożyczki zawartej między stronami 8 października 2014 r. Zaznaczono, że pożyczka została udzielona w kwocie 2800 zł i miała być zwrócona w 12 ratach miesięcznych, a całkowita kwota do spłaty wynosiła 6.348,00 zł, na którą składały się:

- kwota przekazana pozwanej powiększona o wynikające z umowy oprocentowanie: 3.310,90 zł,

- prowizja w wysokości 224,00 zł,

- koszt ustanowienia zabezpieczenia 2.813,10 zł.

Według powódki na dzień wniesienia pozwu na zadłużenie w kwocie 4.496,62 zł składały się następujące kwoty:

1)  4.233,62 zł – pozostała do zapłaty część kwoty pożyczki wraz z opłatami związanymi z udzieleniem pożyczki, na którą składały się:

- kwota udzielonej pożyczki powiększona o wynikające z umowy oprocentowanie: 3.039,85 zł,

- prowizja w wysokości 224,00 zł,

- koszt ustanowienia zabezpieczenia 969,77 zł,

2) 41,00 – przysługujące powódce na podstawie umowy koszty pism i upomnień wysłanych do pozwanej,

3) 222,00 zł - skapitalizowane odsetki umowne liczone od wymagalności poszczególnych rat do dnia poprzedzającego złożenie pozwu.

Pozwana nie zajęła stanowiska w sprawie.

Sprawę rozpoznano w postepowaniu uproszczonym (k. 1 akt).

Sąd ustalił i zważył, co następuje:

W sprawie ustalono następujące bezsporne okoliczności:

W dniu 8 października 2014 r. strony procesu zawarły umowę pożyczki gotówkowej, na mocy której została wypłacona pozwanej kwota 2800 zł. Całkowita kwota do spłaty wynosiła 6.348,00 zł, na którą składały się:

- kwota przekazana pozwanej powiększona o wynikające z umowy oprocentowanie: 3.310,90 zł,

- prowizja w wysokości 224,00 zł,

- koszty ustanowienia zabezpieczenia związanego z udzieleniem pożyczki – wystąpieniem i uzyskaniem przez powódkę od (...) S.A. w W. informacji o zobowiązaniach pożyczkobiorcy oraz uzyskaniem telefonicznej, mailowej lub pisemnej weryfikacji informacji dotyczących źródła i wysokości uzyskiwanego przez pożyczkobiorcę dochodu, bieżącej kontroli jego sytuacji finansowej w zakresie uzyskiwanych przychodów, zdolności i historii kredytowej, wypłacalności, niefigurowaniu w rejestrze dłużników, nieposiadaniu zaległości: 2.813,10 zł.

Pożyczka wraz z oprocentowaniem i wymienionymi wyżej kosztami miała być spłacona w 12 ratach miesięcznych po 549.

Dowody: umowa pożyczki i umowa dodatkowa dotycząca zabezpieczenia pożyczki – k. 32-34 akt

Pozwana przed wniesieniem pozwu spłaciła część należności, co zostało zaksięgowane następująco: na koszty wezwań do zapłaty – 74,00 zł, część odsetek w kwocie 80,62 zł, część należności głównej w kwocie 2.114,38 zł.

Na dzień wniesienia pozwu na zadłużenie nim objęte w kwocie 4.496,62 zł składały się następujące kwoty:

2)  4.233,62 zł – pozostała do zapłaty część kwoty pożyczki wraz z opłatami związanymi z udzieleniem pożyczki, na którą składały się:

- kwota udzielonej pożyczki powiększona o wynikające z umowy oprocentowanie: 3.039,85 zł,

- prowizja w wysokości 224,00 zł,

- koszt ustanowienia zabezpieczenia 969,77 zł,

2) 41,00 – koszty pism i upomnień wysłanych do pozwanej,

3) 222,00 zł - skapitalizowane odsetki za opóźnienie liczone od wymagalności poszczególnych rat do dnia poprzedzającego złożenie pozwu.

(okoliczności podane w pozwie, niekwestionowane przez pozwaną)

Pismem z dnia 26 października 2016 r. powódka powiadomiła Sąd, iż strony zawarły ugodę w sprawie spłaty zadłużenia, dlatego wniosła o zawieszenie postępowania (pismo z 26.10.2016 r. – k. 63 akt).

Pozwana nie wyraziła zgody na zawieszenie postepowania na zgodny wniosek stron, dlatego na rozprawie w dniu 23 listopada 2016 r. Sąd oddalił wniosek powódki o zawieszenie postępowania, albowiem nie zachodziła żadna podstawa do jego zawieszenia.

Wobec tego, że strony zawarły w toku postepowania ugodę, regulując na nowo sposób spłaty zobowiązania objętego pozwem, zdezaktualizowała się podstawa faktyczna i prawna żądania zasądzenia świadczenia zgodnie z żądaniem pozwu. Z tego względu (na dzień wyrokowania) Sąd nie mógł uwzględnić żądania pozwu. Powódce przysługiwać będzie nowe żądanie zasądzenia świadczenia w oparciu o zawartą ugodę, jeśli pozwana nie dotrzyma jej warunków.

W zaistniałej sytuacji powódka powinna cofnąć pozew, aby umożliwić Sądowi umorzenie postępowania ze względu na jego bezprzedmiotowość. Skoro jednak tego nie uczyniła i nie istniała podstawa do zawieszenia postępowania, powództwo objęte pozwem należało oddalić w całości, jako bezzasadne.

Na uboczu należy wskazać, że powódka nie wykazała wysokości kosztów ustanowienia zabezpieczenia związanego z udzieleniem pożyczki w kwocie 2.813,10 zł, albowiem do pozwu dołączono odpis faktury wystawionej przez Biuro (...) S.A. na kwotę 5.547,39 zł. Nie wiadomo, jaki mechanizm powódka stosuje przy rozliczaniu na pożyczkobiorców kosztów pozyskiwania informacji z tej spółki dotyczących klientów, niemniej kwota zabezpieczenia wskazana w umowie pożyczki z 8 października 2014 r. jest w ocenie Sądu znacznie zawyżona. Podkreślenia wymaga, że zastrzeżenie w umowie zawartej z konsumentem rażąco wygórowanej opłaty, przekraczającej rzeczywiście poniesione przez wierzyciela koszty, stanowi niedozwoloną klauzulę umowną w rozumieniu art. 385 ¹ § 1 k.c. i nie wiąże konsumenta (porównaj np. pozycje 978, 1767, 1768, 1955 czy 1956 rejestru klauzul niedozwolonych prowadzonego przez Prezesa Urzędu Ochrony i Konkurencji). W konsekwencji, przewidziana w umowie pożyczki regulacja dotycząca opłaty za pozyskiwanie informacji w (...) S.A., jako sprzeczna z dobrymi obyczajami i rażąco naruszająca interesy konsumenta, nie wywołała pożądanych przez powódkę skutków prawnych. Regulacja ta zmierzała do obejścia przepisów o ochronie praw konsumentów oraz o odsetkach maksymalnych (jest to ukryta lichwa). Takie działanie nie zasługuje na ochronę, albowiem jest sprzeczne z dobrymi obyczajami i rażąco narusza interesy konsumenta (art. 58 § 1 i 2 k.c.).

O kosztach procesu orzeczono w punkcie 2. (drugim) sentencji wyroku na podstawie art. 98 § 1 k.p.c. Żądanie powódki nie zostało uwzględnione, brak było więc podstaw do zasądzenia na jej rzecz od pozwanej zwrotu kosztów procesu.