Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 11 stycznia 2017 r.

Sąd Rejonowy w Gorlicach I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

po rozpoznaniu w dniu 6 lipca 2016 r. w Gorlicach

sprawy z powództwa (...) w W.

przeciwko R. W. (1)

o zapłatę

I.  Uchyla wyrok zaoczny z dnia 6 lipca 2016 r.;

II.  Oddala powództwo;

III.  Zasądza od powoda (...) w W. na rzecz pozwanego R. W. (1) kwotę 167 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania;

SSR Magdalena Penar

(...)

Sygn. akt I C 157/16 upr

UZASADNIENIE

Powód (...)w W. w pozwie skierowanym przeciwko R. W. (1) domagał się zasądzenia od pozwanego kwoty 420,74 zł. wraz z odsetkami ustawowymi od dnia wniesienia pozwu (tj. od dnia 7.01.2016 r.) do dnia zapłaty oraz kosztami procesu.

Uzasadniając roszczenie twierdził, że wynika ono z umowy o świadczenie usług w zakresie dostarczania programów telewizyjnych i/lub radiowych oraz udostępniania urządzenia dekodującego zawartej przez pozwanego z (...) S.A. w formie pisemnej dnia 10.08.2011 r. Podał, iż spółka wykonała zobowiązanie wynikające z tej umowy, zaś pozwany nie zadośćuczynił obowiązkom wynikającym z umowy, Regulaminu świadczenia usług i (...) promocji. Wskazał, iż nabył wierzytelność na podstawie umowy cesji z dnia 23.06.2014 r., o czym pozwany został zawiadomiony pismem z dnia 9.07.2014 r. Określił, że na kwotę zadłużenia dochodzoną pozwem złożyły się:

a.  184,99 zł. - należność wynikająca z noty obciążeniowej (...) z dnia 18.07.2013 r. z terminem płatności 08.08.2013 r.,

b.  48,25 zł. - skapitalizowane odsetki za opóźnienie w zapłacie powyższej noty obciążeniowej za okres od 9.08.2013 r. do dnia poprzedzającego dzień wniesienia pozwu tj. 6.01.2016 r.,

c.  188 zł. - należność wynikająca z umowy z dnia 24.02.2013 r. oraz Regulaminu świadczenia usług i (...) promocji.

Pozwany R. W. (2) pomimo skutecznego doręczenia odpisu pozwu wraz z załącznikami i pouczeniem, wezwania na rozprawę na adres tożsamy z miejscem stałego pobytu według systemu PESEL SAD, nie złożył odpowiedzi na pozew i nie stawił się na rozprawę w dniu 6.07.2016 r., co skutkowało wydaniem wyroku zaocznego.

W sprzeciwie od wyroku zaocznego z dnia 6.07.2016 r. pozwany R. W. (1) wniósł o jego uchylenie i oddalenie powództwa oraz zasądzenie kosztów procesu. Twierdził, że naliczone przez (...) S.A. kary, opłaty i odsetki są nieuzasadnione, gdyż od końca 2012 r. nie odbierał sygnału telewizyjnego, wielokrotnie telefonicznie zgłaszając ten problem i prosząc o interwencję obsługi technicznej nadawcy. Podał, że skoro awaria nie została usunięta i nie mógł korzystać z dostępu do telewizji, zaprzestał opłacania abonamentu i nie widzi podstaw do obciążania go jakimikolwiek kosztami wynikającymi z rozwiązania umowy, skoro doszło do tego wyłącznie z przyczyn leżących po stronie dostawcy usługi. Niezależnie od tego twierdził, że powód nie wykazał swojego roszczenia co do wysokości i zasady. Zarzucił, że poza ogólnym stwierdzeniem, że kwota 184,99 zł. to kara umowna, nie podał podstawy prawnej i faktycznej jej dochodzenia, jak też brak możliwości zweryfikowania, czy jej wysokość jest prawidłowa. Także co do kwoty 188,00 zł. wskazał, że nie została wskazana podstawa prawna i faktyczna, na jakiej została ona oparta i obliczona.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

R. W. (1) zawarł w dniu 10.08.2011 r. z (...)umowę abonencką nr (...)64l (...). Na jej podstawie Cyfrowy P. zobowiązał się do świadczenia na rzecz pozwanego usług wskazanych w umowie w zakresie dostarczania programów telewizyjnych i radiowych oraz udostępnienia urządzenia dekodującego, zgodnie z regulaminem świadczenia usług, cennikiem i regulaminu promocji (część B pkt. 1 umowy). W okresie obowiązywania umowy abonent był zobowiązany do wnoszenia opłat za udostępnienie sprzętu, opłaty aktywacyjnej oraz opłat abonamentowych (część B pkt. 8 umowy). Opłata za udostępnienie sprzętu wynosiła 5 zł. miesięcznie, opłata aktywacyjna 49 zł., opłata abonamentowa w okresie promocyjnym wynoszącym 3 miesiące 14,90 zł. i po upływie tego okresu 39,90 zł. miesięcznie. W przypadku opóźnienia w płatności jakiejkolwiek opłaty (...)miał prawo naliczać odsetki ustawowe (§ 10.3 regulaminu). Umowa została zawarta w ramach promocji „Nowy(...)– czerwiec 2011 ST” (kod promocji NU10) na okres podstawowy 36 miesięcy, po czym mogła zostać przekształcona w zawartą na czas nieoznaczony (część B pkt. 7 umowy).

Strony umowy uprawnione były do jej rozwiązania za 3 miesięcznym okresem wypowiedzenia, przy czym oświadczenie o wypowiedzeniu winno być złożone w formie pisemnej (część B pkt. 12 umowy). Ponadto (...)mógł zawiesić świadczenie usług lub wypowiedzieć umowę ze skutkiem natychmiastowym, jeśli abonent opóźniał się z zapłatą całości lub części opłaty abonamentowej lub innej opłaty o co najmniej 14 dni, po uprzednim wezwaniu do zaprzestania naruszeń i bezskutecznym upływie wyznaczonego terminu (§ 17.1.a, 2 regulaminu). W przypadku rozwiązania umowy abonent był obowiązany do zwrotu na własny koszt udostępnionego urządzenia dekodującego i karty w terminie 30 dni od rozwiązania umowy na adres (...)(§ 6 pkt. 11 regulaminu). W przypadku niezwrócenia w terminie dekodera lub karty, abonent lub użytkownik obowiązany był do uiszczenia kary umownej w wysokości określonej w cenniku, a zapłata kary nie zwalniała od obowiązku zwrotu sprzętu (§ 6 pkt. 9 regulaminu). W przypadku jednostronnego rozwiązania umowy zawartej na czas określony przez abonenta lub przez (...)z winy abonenta przed upływem okresu podstawowego, abonent zobowiązany był do zapłaty kary umownej w wysokości nieprzekraczającej ulgi przyznanej abonentowi w związku z zawarciem umowy pomniejszonej o proporcjonalną jej wartość za okres od dnia zwarcia umowy do dnia jej rozwiązania (część B pkt. 15 umowy). Wysokość przyznanej pozwanemu ulgi została w umowie określona na 503 zł.

/dowód: umowa z dnia 10.08.2011 r. k.15-17, protokół odbioru sprzętu k.18, regulamin świadczenia usług k.19-22, cennik k.23, promocyjne warunki umowy k.89-91/

W związku z tym, że w 2012 r. R. W. (1) nie odbierał sygnału telewizyjnego, wielokrotnie zwracał się telefonicznie do (...)o usunięcie awarii. Pomimo zgłoszeń, w dalszym ciągu nie mógł korzystać z programów telewizyjnych określonych w umowie. Dlatego zaprzestał wnosić opłaty abonamentowe. W odpowiedzi na kierowane do niego wezwania do zapłaty, w pismach z dnia 5.08.2013 r. i 4.10.2013 r. informował (...), z jakiego powodu zaprzestał wnoszenia opłat. Pozwany otrzymał także wypowiedzenie umowy. Dokonał zwrotu dekodera.

/dowód: pisma z dnia 5.08.2013 r. i 4.10.2013 r. k.75,76, zeznania pozwanego R. W. (1) protokół rozprawy z dnia 11.01.2017 r. 00:07:29-00:25:10/

(...)wystawił notę obciążeniową nr (...) z dnia 18.07.2013 r. na kwotę 184,49 zł. płatną do 8.08.2013 r. z tytułu kary umownej za rozwiązanie umowy w okresie podstawowym.

/dowód: nota obciążeniowa nr (...) k.24, zeznania pozwanego R. W. (1) protokół rozprawy z dnia 11.01.2017 r. 00:07:29-00:25:10/

W dniu 23.06.2014 r. (...) S.A. w W. jako cedent oraz (...)w W. jako cesjonariusz zawarli umowę sprzedaży wierzytelności. Wierzytelności przeszły na nabywcę z dniem 26.06.2014 r. Przedmiotem cesji miała być m.in. wierzytelność przysługująca zbywcy względem pozwanego na kwotę 328,19 zł., w tym z noty obciążeniowej nr (...) w kwocie 184,49 zł., czynsz za dekoder: 5 zł. z terminem płatności 24.02.2013 r., 5 zł. z terminem płatności 24.03.2013 r., 5 zł. z terminem płatności 24.04.2013 r., 5 zł. z terminem płatności 24.05.2013 r., 4 zł. z terminem płatności 24.06.2013 r., opłaty abonamentowe: 39,90 z terminem płatności 24.02.2013 r., 39,90 z terminem płatności 24.03.2013 r., 39,90 z terminem płatności 24.04.2013 r.

/dowód: umowa sprzedaży wierzytelności z dnia 23.06.2014 r. k.25-32, częściowy wykaz wierzytelności k.38, oświadczenie (...)z dnia 3.02.2016r. k.39/

W piśmie z dnia 9.07.2014 r. powód poinformował pozwanego o cesji wierzytelności i wysokości zadłużenia, wzywając do zapłaty.

/dowód: zawiadomienie z dnia 9.07.2014 r. k.35-36, zeznania pozwanego R. W. (1) protokół rozprawy z dnia 11.01.2017 r. 00:07:29-00:25:10/

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie powołanych dokumentów, które co do wiarygodności i autentyczności nie zostały zakwestionowane. Podzielić należało także zeznania pozwanego R. W. (1) jako szczere i przekonujące. Wskazać należy, że pozwany nie negował tego, że zaprzestał uiszczania opłat na rzecz (...), otrzymał wypowiedzenie umowy, dokonał zwrotu dekodera, jednakże nie potrafił określić, kiedy miało to miejsce, co nie budzi zastrzeżeń, skoro roszczenia powoda dotyczą okresu sprzed ponad 3 lat.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo jest bezzasadne.

Zgodnie z art. 509 § 1 k.c. wierzyciel może bez zgody dłużnika przenieść przysługującą mu wierzytelność na osobę trzecią. Aby zatem mogło dojść do skutecznego przeniesienia wierzytelności, musi ona przysługiwać zbywcy wobec dłużnika.

Jak wynika z poczynionych w sprawie ustaleń przedmiotem umowy cesji zawartej w dniu 23.06.2014 r. pomiędzy (...) S.A. w W. oraz (...)w W. była wierzytelność wobec pozwanego R. W. (2).

Pozwany zakwestionował, by posiadał zadłużenie wobec zbywcy wierzytelności, w związku z tym zgodnie z art. 6 k.c. ciężar udowodnienia tego faktu spoczywał powodzie, który wywodził z tego skutki prawne.

Jeśli chodzi o kwotę 184,99 zł. wynikającą z noty obciążeniowej (...) z dnia 18.07.2013 r. z terminem płatności 08.08.2013 r. stwierdzić należy, że powód nie przedstawił dowodów, w oparciu o które można by ustalić, kiedy, z jakich przyczyn i czy skutecznie doszło do rozwiązania umowy abonenckiej nr (...)64l (...) z dnia 10.08.2011 r., skoro wysokość objętej powyższą notą odsetkową kary umownej miała nie przekraczać ulgi przyznanej abonentowi w związku z zawarciem umowy pomniejszonej o proporcjonalną jej wartość za okres od dnia zwarcia umowy do dnia jej rozwiązania.

Niezależnie od tego stwierdzić należy, że zgodnie z art. 483 § 1 k.c. obowiązek zapłaty kary umownej może być powiązany wyłącznie z niewykonaniem lub nienależytym wykonaniem zobowiązania niepieniężnego. O możliwości zastosowania tego przepisu decyduje charakter obowiązków, które należą do istotnych elementów umowy (por. SN w uzasadnieniu wyroku z 7.02.2007 r., III CSK 288/06, OSP 2009/4/39).

Jak wynika z poczynionych w sprawie ustaleń podstawowym obowiązkiem pozwanego był obowiązek zapłaty za dostarczane usługi opłat abonamentowych. Samo „trwanie w umowie” nie może być uznane za świadczenie, skoro nie służy ochronie interesów wierzyciela. Zobowiązanie pozwanego miało zatem charakter pieniężny i jeśli przyczyną rozwiązania umowy był brak wnoszenia tych opłat, zastrzeżenie kary umownej za jego naruszenie pozostaje w sprzeczności z art. 483 § 1 k.c. i jest zgodnie z art. 58 § 1 i 3 k.c. nieważne.

Stwierdzić wreszcie należy, że ten element umowy nie podlegał indywidualnym negocjacjom i jest sprzeczny z art. 385 ^{( 1)} § 1 k.c. Jeśli rozwiązanie umowy nastąpiło przez (...)z przyczyn leżących po stronie pozwanego, prowadzi to w istocie do sytuacji, że od swobodnej decyzji operatora o rozwiązaniu lub nierozwiązaniu umowy zależy, czy pojawi się obowiązek zapłaty, czy nie. Takie nierównomierne ukształtowanie sytuacji stron nie może zostać zaakceptowane i na mocy art. 58 § 1 k.c. jest nieważne.

Okoliczności te wskazują, że roszczenie powoda dotyczące zapłaty kwoty 184,99 zł. wynikającej z noty obciążeniowej (...) jest bezzasadne. Tym samym powód nie może skutecznie dochodzić zapłaty 48,25 zł. tytułem skapitalizowanych odsetek za opóźnienie w zapłacie powyższej noty obciążeniowej za okres od 9.08.2013 r. do dnia 6.01.2016 r.

Brak jest podstaw do uwzględnienia żądania zapłaty 188 zł. W treści pozwu wskazano, że jest to należność wynikająca z umowy z dnia 24.02.2013 r. oraz Regulaminu świadczenia usług i (...) promocji.

Przede wszystkim powód nie przedłożył żadnej umowy zawartej przez pozwanego w tym dniu. Nie wykazał, jakie należności składają się na dochodzoną kwotę. Wątpliwości budzi też okoliczność, czy należność była przedmiotem cesji, ponieważ w częściowym wyciągu wierzytelności objętych umową sprzedaży wierzytelności wymieniona jest nota oraz inne należności do kwoty 143,70 zł. wynikłe z naliczanych pakietów oraz opłat za dekoder, brak zaś kwoty 188 zł.

Mając na uwadze powyższe orzeczono jak w sentencji wyroku na podstawie powołanych przepisów i art. 347 k.p.c.

Rozstrzygnięcie o kosztach procesu poniesionych przez pozwanego (koszty zastępstwa prawnego wraz z opłatą skarbową od pełnomocnictwa) uzasadnia art. art. 98 § 1 k.p.c.

SSR Magdalena Penar

ZARZĄDZENIE

1.  (...)

2.  (...)

3.  K.. (...)

(...)