Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 1 grudnia 2016 r.

Sąd Rejonowy w Gdyni I Wydział Cywilny Sekcja d/s rozpoznawanych w postępowaniu uproszczonym

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Ewa Kokowska-Kuternoga

Protokolant: st. sekr. sądowy Marta Bona

po rozpoznaniu w dniu 1 grudnia 2016 r. w Gdyni

sprawy z powództwa (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w S.

przeciwko T. K.

o zapłatę

I zasądza od pozwanej T. K. na rzecz powoda (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w S. kwotę 1.580,70zł (tysiąc pięćset osiemdziesiąt złotych 70/100) z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od kod dnia 28 stycznia 2016r. do dnia zapłaty;

II zasądzoną w pk-cie I należność rozkłada na 16 rat po 100 zł i ostatnią w kwocie 80,70zł płatnych do 15-go dnia każdego miesiąca poczynając od uprawomocnienia się wyroku z ustawowymi odsetkami za opóźnienie w razie zwłoki w płatności każdej z rat;

III nie obciąża pozwanej T. K. kosztami postępowania ;

UZASADNIENIE

Powód - (...) Spółka zoo z siedzibą w S. w dniu 28 .1.2016 r. wniósł pozew do Sądu Rejonowego Lublin - Zachód w Lublinie przeciwko T. K. o zasądzenie kwoty 1580, 70 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty i kosztami procesu. W uzasadnieniu pozwu wskazał, iż na podstawie umowy pożyczki, posiada wymagalną wierzytelność wobec pozwanego z tytułu umowy o pożyczkę, wynoszącą na dzień sporządzenia pozwu, kwotę dochodzoną niniejszym pozwem. Jak wynika z uzasadnienia pozwu, wezwania do spłaty zadłużenia, kierowane na adres pozwanego, nie przyniosły efektu w postaci spłaty zadłużenia. Na dochodzona pozwem kwotę składają się: kapitał pożyczki - 1506, 80 zł, 73, 90 zł odsetk8i za zawłokę liczone od dnia 11.8.2015r do dnia 26.1.2016r

( pozew, k. 2-4)

W dniu 5.2.2016r Sąd Rejonowy Lublin - Zachód w Lublinie przekazał sprawę Sądowi Rejonowemu w Gdyni , który w dniu 7.4.2016r w sprawie I 1 N c 1225/16 wydał nakaz zapłaty w postępowaniu nakazowym zgodny z żądaniem pozwu

( postanowienie, k. 4v, nakaz zapłaty ,k. 41)

Pozwana, T. K., złożyła sprzeciw od w/w nakazu zapłaty i wniosła w nim o uwzględnienie jej sytuacji majątkowej ,a na rozprawie w dniu 1.12.2016r rozłożenie na raty powstałego zadłużenia, przyznając jednocześnie fakty przytoczone w uzasadnieniu pozwu

( sprzeciw ,k . 44-47)

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 18.11.2014 roku (...) Spółka zoo z siedzibą w S. zawarł z T. K. umowę pożyczki nr (...) . Kwota pożyczki wynosiła 1200 zł na 30 dni. Na całkowity koszt pożyczki składały się:

-1200 zł - kwota pożyczki,

- 360 zł - całkowity koszt pożyczki,

- oprocentowanie -12 % w stosunku rocznym

Więc całkowita kwota do spłaty to 1560 zł.

T. K. doprowadziła do powstania zaległości z tytułu pożyczki, nie spłacając jej w terminie, ani do dnia wydania wyroku w tej sprawie.

bezsporne, a nadto: umowa pożyczki ,k. 18, regulamin, k. 32-39

W dniach 27.2.2015r, 22.4.2015r, 24.6.2015r i 10.8.2015r T. K. dokonała wpłaty na poczet w/w pożyczki po 50 zł, razem 200 zł i zwróciła się z prośbą o zmianę warunków spłaty zadłużenia i umożliwienie spłacenia go na podstawie umowy ratalnej ,na co pożyczkodawca wyraził zgodę poprzez przedłużenie terminu spłaty.

Wezwanie do zapłaty zadłużenia, wynikającego z powyższego dokumentu, kierowane na adres T. K. nie spowodowało zapłaty zadłużenia .

niesporne, ponadto: wezwanie do zapłaty- k.27, dowód nadania k. 28;

T. K. jest-wraz z mężem, właścicielką domu jednorodzinnego obciążonego kredytem hipotecznym w wysokości 150000 CHF, który spłacają w ratach po 560 CHF miesięcznie. Nie ma innego majątku. Jest na emeryturze i pobiera ją w wysokości 1229, 81 zł. Mąż również jest na emeryturze i pobiera ją w wysokości 4276 zł . Ponadto pracuje i zarabia 3086 zł . Nie mają nikogo na utrzymaniu.

Koszty bieżące to :

-woda i ścieki-ok.270 zł miesiące,

-energia ok.550 zł , co dwa miesiące,

-gaz ok. 2012 zł , rocznie,

- odpady komunalne 37 zł miesięcznie,

- ubezpieczenie domu, 380 zł rocznie,

- podatek od nieruchomości - 479 zł rocznie w czterech ratach,

- koszty leczenia-ok. 90 zł miesięcznie,

Poza tym oboje mają kredyty:

a/ T. K.:

- w M. Bank - 12601, 71 zł - rata miesięcznie 678, 74 zł,

- w M. Bank odnawialny- 6500 zł, rata miesięcznie 55 zł,

- D. Bank - 8500 zł, rata miesięcznie 173, 09 zł,

- w M. Bank karta kredytowa V. - limit 5350 zł - rata 320 zł miesięcznie,

- w M. Bank karta kredytowa MC limit 10900 zł -rata miesięcznie 650 zł,

- karta kredytowa Raiffeisen Bank - limit 2000 zł - sprawa I C 218/16 w SR w Gdyni,

- kredyt hipoteczny w (...) Banku SA- 150000 CHF -rata miesięcznie 560 CHF,

- karta kredytowa (...) Bank SA -ugoda rata 250 zł miesięcznie/ do spłaty pozostało 1500 zł/,

- pożyczka w A. Polska - sprawa I1 C 1550/15 w tut. Sądzie rata 150 zł miesięcznie/ do spłaty pozostało 1299, 59 zł,

b/ Z. K.:

- kredyt hipoteczny wspólnie w G. (...) Bank o pisany wyżej,

- kredyt w (...) Banku SA 27000 zł , rata miesięcznie 777, 95 zł,

- pożyczka w (...) -61000 zł , sprawa w sądzie,

- pożyczka (...)- 49000 zł , sprawa w sądzie,

- odnawialny w (...) SA w wysokości 35000 zł , rata miesięcznie 274, 51 zł.

Wobec T. i Z. K. komornik prowadzi egzekucję w sprawie 339/16 , zajął emeryturę T. K. do wysokości 529, 33 zł, zajął z wynagrodzenia Z. K. 1543, 02 zł i z emerytury 1309, 02 zł

Oświadczenie pozwanej, k. 65-68 w aktach sprawy I 1 C 408/16

Sąd zważył, co następuje:

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie dowodów z dokumentów przedłożonych przez stronę powodową w toku postępowania. Dowody uznane zostały za wiarygodne w całości, albowiem nie budzą one zastrzeżeń, co do autentyczności i prawdziwości twierdzeń w nich zawartych, tym bardziej, że żadna ze stron, nie negowała ich mocy dowodowej.

W niniejszej sprawie bezspornym było, iż na podstawie umowy pożyczki , zadłużenie pozwanego z tytułu zawartej w dniu 18.11.2014 r umowy, stanowi kwotę 1580,70 zł. Na podstawie powyższego dokumentu, powodowi należne są również odsetki ustawowe od kwoty 1580, 70 zł od dnia 28 stycznia 2016 r. do dnia zapłaty.

Stan faktyczny niniejszej sprawy był niesporny; spór między stronami sprowadzał się do ustalenia, czy -w świetle zgłaszanych przez pozwaną T. K. zarzutów dotyczących niechęci powoda w zakresie rozłożenia na raty należności i powołania się na trudną sytuację materialną, w jakiej się znalazła, roszczenie powoda zasługiwało na uwzględnienie.

Powództwo zasługiwało na uwzględnienie w przeważającej części.

Jak stanowi art. 720 § 1. kc , przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

W niniejszej sprawie, zgodnie z postanowieniami zawartej przez strony umowy pożyczki, spłata kwoty 1560 zł nastąpić miała poprzez dokonanie wpłaty po 30 -u dniach od zawarcia umowy. Tak się nie stało. Pozwana dokonała czterech miesięcznie dokonywanych wpłat po 50 zł i chciała wynegocjować spłatę reszty w ratach, na co nie zgodził się pożyczkodawca, a jedynie przedłużył termin spłaty o miesiąc.

W niniejszej sprawie pozwana T. K. nie kwestionowała zarówno tego, że korzystała z pożyczki w kwocie 1200 zł , jak też tego, iż w związku z trudną sytuacją finansową, spłata zadłużenia nie nastąpiła w terminie, spłaciła 200 zł w miesięcznych ratach po 50 zł.

Zważyć zaś należy, iż zgodnie z obowiązującą w postępowaniu cywilnym zasadą rozkładu ciężaru dowodu, strona, która z danego faktu wywodzi skutki prawne, obowiązana jest fakt ów wykazać (art. 6 k.c.), nadto, to strony mają dążyć do wyjaśnienia istotnych okoliczności sprawy, a w razie nieuzasadnionej bierności dana strona naraża się na sankcję w postaci przegrania procesu.

Wobec powyższego, w ocenie Sądu, powód podołał ciążącemu na nim obowiązkowi w powyższym zakresie.

Mając na względzie powyższe ,Sąd uwzględniając powództwo, orzekł jak w punkcie I wyroku, na podstawie art. 720 kc Sąd zasądził od pozwanej T. K. na rzecz powoda (...) Spółka zoo z siedzibą w S. kwotę 1580, 70 złotych, czemu dał wyraz w punkcie I wyroku.

Zgodnie z treścią art. 320 k.p.c. w szczególnie uzasadnionych wypadkach Sąd może w wyroku rozłożyć na raty zasądzone świadczenie. Niniejszy przepis zezwala więc Sądowi na dokonanie modyfikacji sposobu spełnienia zasądzonego świadczenia poprzez ustalenie rat spłaty, dając możliwość orzekania o sposobie spełnienia świadczenia w sposób bardziej dogodny dla zobowiązanego, aniżeli wynikałoby to z regulacji prawa materialnego. Nie ulega wątpliwości, iż skorzystanie z tego uprawnienia możliwe jest tylko w szczególnie uzasadnionych przypadkach i Sąd powinien korzystać z tego uprawnienia wyjątkowo i ze szczególną ostrożnością. Za szczególnie uzasadnione uznać należy sytuacje, w których ze względu na stan majątkowy, rodzinny, czy zdrowotny spełnienie zasądzonego świadczenia byłoby dla pozwanego niemożliwe do wykonania lub w każdym razie bardzo utrudnione; jednakże przy równoczesnym wzięciu pod uwagę sytuacji finansowej i interesów wierzyciela. Z uwagi bowiem na fakt, że rozłożenie na raty zasądzonego świadczenia wiąże się z określoną zmianą wysokości zobowiązania (zmniejsza je w zakresie odsetkowym), rozważając zastosowanie przepisu art. 320 k.p.c. nie można kierować się jedynie sytuacją materialną dłużnika, ale należy brać pod uwagę także interes wierzyciela, bowiem rozłożenie na raty należności powoduje, że wierzycielowi nie przysługują odsetki od świadczeń ratalnych za okres pomiędzy wydaniem wyroku a datą płatności poszczególnych rat (tak Sąd Najwyższy w uchwale 7 Sędziów z dnia 22 września 1970 roku, sygn. akt III PZP 11/70, OSNCP 1971/4/61). Przy czym jednolicie przyjmuje się w orzecznictwie, że rozłożenie na raty może mieć miejsce tylko wtedy, gdy w sprawie zostanie wykazane, że pozwany będzie w stanie realizować spłatę w ratach, że będzie dysponować środkami dla wykonania tak zmodyfikowanego obowiązku.

Pozwana T. K. wskazała, iż jedynym źródłem jej dochodu jest emerytura w wysokości 1 780 złotych netto i że prowadzi wspólne gospodarstwo domowe wraz z mężem, którego dochód z tytułu emerytury i stosunku pracy wynosi łącznie około 7 000 złotych miesięcznie. Pozwana wskazała również, iż wraz z mężem spłacają kredyt zaciągnięty we frankach szwajcarskich, z którego sfinansowali kupno domu, zaś miesięczna rata tego kredytu wynosi około 3 000 złotych. Oprócz wskazanego wyżej kredytu pozwana i jej mąż posiadają zadłużenie z tytułu innych kredytów - mąż pozwanej spłaca jednocześnie trzy kredyty na kwoty rat miesięcznych: 1 800 złotych, 800 złotych i 900 złotych, pozwana zaś posiada także zadłużenie na innych kartach kredytowych. Aktualnie przeciwko pozwanej toczy się postępowanie egzekucyjne prowadzone przez Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Gdyni T. D. w sprawie o sygn. akt KM 339/16, w związku z czym emerytura pozwanej jest częściowo zajęta przez komornika - rata potrąceń wynosi 529,33 złotych.

W ocenie Sądu w niniejszej sprawie wniosek pozwanej T. K. o rozłożenie zasądzonego świadczenia na raty zasługiwał na uwzględnienie. Z uwagi na dochody osiągane przez pozwaną i jej męża, prowadzących wspólne gospodarstwo domowe, mające charakter dochodów ponadprzeciętnych (wspólnie ponad 8 000 złotych), nawet przy uwzględnieniu obciążenia ratami kredytów, można przyjąć, iż zachodzą owe szczególne okoliczności, o jakich mowa w treści art. 320 k.p.c. ,albowiem, wierzyciel otrzyma ratami dochodzoną należność, a pozwany nie popadnie w dalsze obciążenia, których nie będzie w stanie płacić.

Wobec treści art. 481 § 1 i 2 k.c. stanowiącego, że jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia, chociażby nie poniósł żadnej szkody i chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi, natomiast jeżeli stopa odsetek nie była z góry oznaczona, należą się odsetki ustawowe, przy czym gdy wierzytelność jest oprocentowana według stopy wyższej niż stopa ustawowa, wierzyciel może żądać odsetek za opóźnienie według tej wyższej stopy. Zgodnie z art. 482 § 1 k.p.c. od zaległych odsetek można żądać odsetek za opóźnienie dopiero od chwili wytoczenia o nie powództwa, chyba że po powstaniu zaległości strony zgodziły się na doliczenie zaległych odsetek od dłużnej sumy, w zakresie żądanych odsetek umownych i ustawowych liczonych od poszczególnych kwot za okres od dnia następującego po dniu ich wymagalności do dnia zapłaty, powództwo jest w pełni uzasadnione.

O kosztach procesu w pkt III sentencji wyroku Sąd orzekł zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik procesu na podstawie art. 98 kpc i art. 108 kpc w zw. z § 6 pkt 3 w zw. z § 2 ust. 1 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu , nie obciążając pozwanego kosztami procesu w całości z tych samych powodów, co rozłożono należność pozwanej na raty, Sąd uznał więc, iż w niniejszej sprawie zachodzi szczególnie uzasadniony przypadek, o którym mowa w treści przepisu art. 102 k.p.c., w szczególności Sąd w wyniku przeprowadzonej analizy sytuacji finansowej pozwanej, znalazł uzasadnienie dla skorzystania z dobrodziejstwa określonego we wskazanym wyżej przepisie. sytuacja majątkowa pozwanej nie jest dobra, bo ma długi i w toku egzekucje komorniczą, ale poczuwa się do wyrównania tych długów, tyle, że w ratach dogodnych ze względu na sytuację majątkową. W tej sytuacji obciążanie jej jeszcze kosztami procesu byłoby sprzeczne z zasadami współżycia społecznego Na koszty tej sprawy w kwocie 1247 zł składają się: 30 zł -opłata od pozwu, 17 zł- opłata od pełnomocnictwa, 1200 zł -wynagrodzenie pełnomocnika.