Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 24 stycznia 2017 r.

Sąd Rejonowy dla m.st. Warszawy w Warszawie VI Wydział Rodzinny i Nieletnich

w składzie następującym:

Przewodniczący SSR Barbara Ciwińska

Protokolant Izabela Katryńska

po rozpoznaniu w dniu 24 stycznia 2017 r. w Warszawie

na rozprawie sprawy z wniosku R. J.

z udziałem A. J. (1)

o zmianę kontaktów z małoletnią A. J. (2)

postanawia

1.  umorzyć postępowanie wobec zawarcia ugody,

2.  kosztami postępowania obciążyć wnioskodawcę R. J. i nakazać pobrać od niego kwotę 300 (trzysta) złotych na rzecz Skarbu Państwa tytułem pokrycia kosztów badania i wydania opinii w sprawie.

UZASADNIENIE

R. J. pismem datowanym na dzień 15 marca 2015 roku (data prezentaty – 16 kwietnia 2015 r.) wystąpił z wnioskiem o zmianę orzeczenia w zakresie jego kontaktów z córką A. J. (2) (lat 6) ustalonych w wyroku Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 19 grudnia 2013 roku w sprawie o sygn. akt VII C 192/11, wnosząc o zmianę sposobu realizacji kontaktów z córką w święta Bożego Narodzenia i Wielkiej Nocy oraz o rozszerzenie kontaktów o okres ferii letnich i zimowych, a także o wydanie wyroku zaocznego w razie zaistnienia przesłanek z art. 339 k.p.c. oraz o zasądzenie od pozwanej na jego rzecz kosztów procesu według norm przypisanych. Wnioskodawca wskazał, że chciałby, aby jego kontakty z córką odbywały się: w każdy pierwszy i trzeci weekend miesiąca, poczynając od soboty od godziny 10:00 do niedzieli do godziny 18:00 – bez zmian, w święta Bożego Narodzenia w latach nieparzystych, poczynając od 23 grudnia od godziny 15:00 do drugiego dnia świąt do godziny 18:00, w święta Wielkiej Nocy w latach parzystych, poczynając od Wielkiego Piątku od godziny 15:00 do drugiego dnia świąt do godziny 18:00, w okresie letnim od pierwszej soboty miesiąca od godziny 10:00 do drugiej niedzieli miesiąca do godziny 18:00, w okresie ferii zimowych od pierwszej soboty ferii od godziny 10:00 do drugiej niedzieli ferii do godziny 18:00 (termin uzależniony od miejsca zamieszkania córki) (k. 1-3 wniosek)

W odpowiedzi na wniosek uczestniczka postępowania A. J. (1) wniosła o oddalenie wniosku w całości. (k. 17-18 odpowiedź na wniosek)

Na rozprawie w dniu 28 sierpnia 2015 roku wnioskodawca R. J. zmodyfikował wniosek z dnia 16 kwietnia 2015 r. w ten sposób, że wniósł o dodatkowe spotkania z córką w każdy wtorek, od godz. 17.00 do każdej środy do godzin porannych wnosząc przy tym, aby uczestniczka przywoziła dziecko do jego miejsca zamieszkania, a wnioskodawca rano odwoziłby dziecko do przedszkola oraz zmodyfikował wniosek z dnia 16 kwietnia 2015 r. w ten sposób, że wniósł o ustalenie kontaktów z małoletnią od pierwszej soboty lipca od godz. 10.00 do drugiej niedzieli lipca do godz. 18.00. Na rozprawie w dniu 28 sierpnia 2015 roku uczestniczka postępowania A. J. (1) wniosła o oddalenie wniosku o kontakty opisane we wniosku z dnia 15 marca 2015 roku. (k. 26)

Postanowieniem Sądu Rejonowego dla m. st. Warszawy w Warszawie z dnia 18 grudnia 2015 roku wydanym w niniejszej sprawie skierowano strony do mediacji, o przeprowadzenie której zwrócono się w terminie 2 miesięcy do Fundacji (...) ul. (...). (...), (...)-(...) W., zobowiązując mediatora do sporządzenia protokołu z mediacji i przesłania go do tutejszego Sądu po zakończeniu mediacji. (k. 35 postanowienie).

Na rozprawie w dniu 2 sierpnia 2016 roku wnioskodawca R. J. oświadczył, że chciałby zmodyfikować wniosek z dnia 16 kwietnia 2015 r. w ten sposób, że chciałby rozszerzenia okresu letniego, ferii zimowych oraz o jeden dzień w tygodniu po zajęciach. Wskazał również, że chciałby, aby w formie zabezpieczenia w jeden z weekendów sierpnia zabrać dziecko do dziadków. (e-protokół rozprawy z dnia 2 sierpnia 2016 roku)

Postanowieniem Sądu Rejonowego dla m. st. Warszawy w Warszawie z dnia 2 sierpnia 2016 roku wydanym w niniejszej sprawie ustalono w trybie zabezpieczenia, że R. J. będzie się opiekował małoletnią córką A. J. (2) urodzoną (...) od 6 sierpnia 2016 roku godz. 10:00 do 13 sierpnia 2016 roku godz. 18:00 poza miejscem zamieszkania dziecka i bez obecności matki, zobowiązując ojca do odebrania i odwiezienia dziecka i zobowiązując matkę do wydania córki ojcu na tak ustalony kontakt wakacyjny oraz w trybie zabezpieczenia zobowiązano R. J. i A. J. (1) do podjęcia wspólnych konsultacji z psychologiem 1 raz na 2 tygodnie od początku września 2016 roku w celu poprawy komunikacji i omawiania bieżących spraw wspólnej córki, a ponadto A. J. (1) zobowiązano do podjęcia terapii osobistej (k. 84 postanowienie)

Na rozprawie w dniu 24 stycznia 2017 roku strony uzgodniły warunki ugodowego zakończenia sporu i zawarły ugodę, na podstawie której ustaliły, że R. J. będzie się opiekował małoletnią córką stron A. J. (2) urodzoną (...) w następujący sposób:

a) w maju każdego roku będzie się spotykał w drugi i czwarty weekend miesiąca od soboty godzina 10:00 do niedzieli godzina 18:00,

b) spędzi z córką Boże Ciało poczynając od czwartku godzina 7:00 do niedzieli godzina 19:00 (ojciec odrobi z dzieckiem lekcje),

c) tydzień wakacji w lipcu od 1.07.2017 roku, od soboty godzina 10:00 do niedzieli za tydzień, tj. 9.07.2017 r. godzina 19:00, a w kolejnych latach od pierwszej soboty lipca, w pozostałym okresie miesiąca lipca ojciec nie będzie kontaktował się z małoletnią,

d) co drugi S. poczynając od 2017 roku od 31 grudnia, godzina 10:00 do 1 stycznia 2018 r. godzina 17:00

poza miejscem zamieszkania dziecka i bez obecności matki, zmieniając w tym zakresie punkt 3 wyroku Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 19 grudnia 2013 roku w sprawie o rozwód, sygnatura akt VII C 192/11 (k. 88 załącznik do protokołu).

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 355 § 1 Kodeksu postępowania cywilnego w zw. z art. 13 § 2 Kodeksu postępowania cywilnego, Sąd wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania jeżeli wydanie postanowienia kończącego postępowanie stało się z innych przyczyn zbędne lub niedopuszczalne. Jedną z przesłanek umorzenia postępowania z powodu niedopuszczalności wydania merytorycznego rozstrzygnięcia jest zawarcie przez strony w toku postępowania ugody sądowej. W myśl art. 10 Kodeksu postępowania cywilnego w sprawach, w których zawarcie ugody jest dopuszczalne, sąd powinien w każdym stanie postępowania dążyć do ich ugodowego załatwienia. W myśl zaś art. 223 § 1 Kodeksu postępowania cywilnego, przewodniczący powinien we właściwej chwili skłaniać strony do pojednania, zwłaszcza na pierwszym posiedzeniu, po wstępnym wyjaśnieniu stanowiska stron. Osnowa ugody zawartej przed sądem powinna być wciągnięta do protokołu rozprawy i stwierdzona podpisami stron. Zważyć należy, iż Sąd może uznać zawarcie ugody za niedopuszczalne tylko wtedy, gdy okoliczności sprawy wskazują, że wymienione czynności są sprzeczne z prawem lub zasadami współżycia społecznego albo zmierzają do obejścia prawa (art. 203 § 4 Kodeksu postępowania cywilnego).

W ocenie Sądu czynność prawna dokonana pomiędzy uczestnikami postępowania jest zgodna z prawem, zasadami współżycia społecznego i nie zmierza do obejścia prawa. Uczestnicy postępowania zgodnie, bez żadnego przymusu podpisali tę ugodę, na podstawie której zmieniono kontakty wnioskodawcy z małoletnią A. J. (2), zmieniając w tym zakresie punkt 3 wyroku Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 19 grudnia 2013 roku w sprawie o rozwód, sygnatura akt VII C 192/11. Powyższa ugoda spełnia więc przesłanki ważności i skuteczności, których ocena należy do Sądu, zgodnie z art. 223 § 2 Kodeksu postępowania cywilnego.

Wskazać przy tym należy, że z opinii sądowo-psychologicznej sporządzonej na potrzeby niniejszego postępowania wynika, że małoletnia A. J. (2) jest związana emocjonalnie zarówno z ojcem, jak i z matką, oboje rodzice są dla niej osobami znaczącymi i ważnymi oraz podstawowymi obiektami przywiązania. Zdaniem biegłych predyspozycje opiekuńczo wychowawcze rodziców są zbliżone jeśli chodzi o więź uczuciową z dzieckiem, akceptację dziecka, bardzo dobry kontakt werbalny i emocjonalny z dzieckiem, okazywanie dziecku troski, koncentracji i pozytywnych uczuć. W opinii biegłych małoletnia lubi spotykać się z ojcem, spotkania te są dla niej atrakcyjne, chce też z ojcem wyjeżdżać na ferie i wakacje nad morze. Dlatego też w opinii biegłych rozszerzenie tych kontaktów jest korzystne z punktu widzenia dobra dziecka (k. 55-60 opinia sądowo-psychologiczna)

Wobec zawarcia przez uczestników postępowania ugody oraz z uwagi na to, że ugoda ta jest zgodna z prawem, zasadami współżycia społecznego oraz nie zmierza do obejścia prawa Sąd, na podstawie art. 355 Kodeksu postępowania cywilnego w zw. z art. 13 § 2 Kodeksu postępowania cywilnego, umorzył postępowanie w niniejszej sprawie o czym orzeczono jak w punkcie I sentencji postanowienia.

W pkt II postanowienia Sąd na podstawie art. 520 Kodeksu postępowania cywilnego kosztami postępowania obciążył wnioskodawcę R. J. i nakazał pobrać od niego kwotę 300 (trzysta) złotych na rzecz Skarbu Państwa tytułem pokrycia kosztów badania i wydania opinii w sprawie.