Pełny tekst orzeczenia

Sygn. I C 1787/16 upr.

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 15 grudnia 2016 r.

Sąd Rejonowy we Włocławku Wydział I Cywilny

Przewodniczący : SSR Monika Drzewiecka

Protokolant : st. sekr. sądowy Wioletta Rosołowska

po rozpoznaniu w dniu 08 grudnia 2016 r. na rozprawie

sprawy z powództwa: (...) S.A. z siedzibą w W.

przeciwko : M. K.

o zapłatę

1.  zasądza od pozwanego M. K. na rzecz powoda (...) S.A. z siedzibą w W. kwotę 1.273,08 zł (jeden tysiąc dwieście siedemdziesiąt trzy złote sześć groszy) z odsetkami ustawowymi:

-

od kwoty 212,18 zł od dnia 25 października 2014r. do dnia 31 grudnia 2015r. i ustawowymi za opóźnienie od dnia 01 stycznia 2016r. do dnia zapłaty,

-

od kwoty 212,18 zł od dnia 14 stycznia 2015r. do dnia 31 grudnia 2015r. i ustawowymi za opóźnienie od dnia 01 stycznia 2016r. do dnia zapłaty,

-

od kwoty 212,18 zł od dnia 21 kwietnia 2015r. do dnia 31 grudnia 2015r. i ustawowymi za opóźnienie od dnia 01 stycznia 2016r. do dnia zapłaty,

-

od kwoty 212,18 zł od dnia 15 lipca 2015r. do dnia 31 grudnia 2015r. i ustawowymi za opóźnienie od dnia 01 stycznia 2016r. do dnia zapłaty,

-

od kwoty 212,18 zł od dnia 07 października 2015r. do dnia 31 grudnia 2015r. i ustawowymi za opóźnienie od dnia 01 stycznia 2016r. do dnia zapłaty,

-

za opóźnienie od kwoty 212,18 zł od dnia 09 stycznia 2016r. do dnia zapłaty;

2.  zasądza od pozwanego M. K. na rzecz powoda (...) S.A. z siedzibą w W. kwotę 407 zł (czterysta siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu.

UZASADNIENIE

Powódka (...) S.A. z siedzibą w W. wniosła w dniu 03 kwietnia 2016 r. pozew przeciwko M. K. o zapłatę kwoty 1.273,08 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od kwoty po 212,18 zł odpowiednio od dnia 25.10.2014r., 14.01.2015r., 21.04.2015r., 15.07.2015r., 07.10.2015r., 09.01.2015r. do dnia zapłaty oraz o zasądzenie zwrotu kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego w kwocie 360 zł.

W uzasadnieniu powódka wskazała, że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej świadczyła pozwanemu usługi związane z dostarczaniem i sprzedażą gazu oraz oddaniem zbiornika w użytkowanie., za co były wystawiane faktury VAT. Do dnia sporządzenia pozwu pozwany nie dokonał płatności.

W dniu 25 kwietnia 2016r. Sąd Rejonowy we Włocławku wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym zgodnie z żądaniem pozwu.

Dnia 23 maja 2016r. pozwany złożył skutecznie sprzeciw od wydanego nakazu zapłaty, zaskarżając go w całości i wnosząc o oddalenie powództwa w całości, a także o zasądzenie na jego rzecz kosztów procesu. W uzasadnieniu pozwany wskazał, że zawarł z (...) Sp. z o.o. umowę na dostawę gazu i wykonanie instalacji gazowej; zgodnie z umową powód wydzierżawił pozwanemu zbiornika. Powód był zobowiązany do konserwacji, sprawdzania i utrzymywania zbiornika w należytym stanie technicznym, zaś pozwany był zobowiązany do zapłaty płat z tytułu czynszu. Po 2010r. powód zaprzestał wykonywania swoich obowiązków, w związku z czym pozwany uznał, że powód nie może obciążać go czynszem za użytkowanie zbiornika. Pozwany podniósł, że żadnych faktur nie otrzymał i uznał, że został zwolniony z opłaty czynszu.

W odpowiedzi na sprzeciw, powódka podtrzymała swoje stanowisko w sprawie oraz podniosła, że przeczy wszelkim twierdzeniom pozwanego, których wprost nie przyznała. Zdaniem powódki, zgodnie z umową pozwany ma obowiązek opłacać czynsz (opłatę za użytkowanie zbiornika) w każdym miesiącu użytkowania umowy. Faktury VAT były wystawione, powódka wykonywała coroczne przeglądy zbiornika, powódka nie informowała pozwanego, że przeglądy nie były lub nie będą wykonywane. Pozwany kontaktował się z Biurem (...) firmy (...) S.A. w celu kontynuacji umowy oraz spłaty zadłużenia.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 29 sierpnia 1995r. M. K. zawarł z (...) Sp. z o.o. (poprzednikiem prawnym powódki) umowę na wykonanie instalacji zbiornikowej (o pojemności 2.700 l) na gaz płynny oraz dostawy gazu do nieruchomości położonej w L. przy ul. (...) (obecnie ul. (...)), za wynagrodzeniem gazu określonym wówczas na kwotę 0,56 zł za litr i czynszem w kwocie 30 zł miesięcznie. Zgodnie z pkt. 3 Ogólnych warunków umowy pozwany zobowiązał się do: zapłaty G. sum należnych z tytułu dostawy gazu oraz opłat z tytułu czynszu tak aby wszelkie operacje bankowe zakończyły się a sumy powyższe znalazły się na rachunku bankowym G. w ciągu 7 dni od daty otrzymania faktury lub w ustalonym przez strony krótszym okresie (w przypadku braku zapłaty we właściwym terminie strona powodowa uprawniona została do naliczenia odsetek w ustawowej wysokości), a także uzyskania wszelkich pozwoleń i uzgodnień, które wymagane są przez odpowiednie przepisy na zainstalowanie zbiorników i wyposażenia dodatkowego.

Zgodnie z zapisami pkt. 2 Ogólnych Warunków umów powódka była zobowiązana do dostarczania gazu do zbiorników i utrzymywania odpowiedniej ilości gazu w zbiornikach, dokonywania wszelkich napraw, konserwacji oraz sprawdzania i utrzymywania zbiorników w należytym stanie technicznym, zapewnienia odpowiedniej obsługi gwarancyjnej (…) i dostarczania gazu o odpowiedniej jakości.

dowód: okoliczności bezsporne; umowa z dnia 29 sierpnia 1995r. – k. 10; warunki ogólne umowy – k. 11, 15; zamówienie – k. 12-14, k. 56-57; przesłuchanie Z. B. - przedstawiciela ustawowego małoletniego pozwanego, protokół rozprawy z dnia 25 marca 2014 r.

W dniu 10 października 2014r. powódka wystawiła fakturę VAT nr (...) w kwocie 212,18 zł z tytułu opłaty za użytkowanie zbiornika za okres od dnia 01 października 2014r. do dnia 31 grudnia 2014r., z terminem płatności do dnia 24 października 2014r., jednocześnie poinformowała pozwanego, że całkowita kwota do zapłaty (saldo należności) na dzień 10.10.2014r. wynosi 1.709,37 zł.

W dniu 13 stycznia 2015r. powódka wystawiła fakturę VAT nr (...) w kwocie 212,18 zł z tytułu opłaty za użytkowanie zbiornika za okres od dnia 01 stycznia 2015r. do dnia 31 marca 2015r. z terminem płatności do dnia 27 stycznia 2015r., jednocześnie poinformowała pozwanego, że całkowita kwota do zapłaty (saldo należności) na dzień 13.01.2015r. wynosi 1.921,55 zł.

W dniu 20 kwietnia 2015r. powódka wystawiła fakturę VAT nr (...) w kwocie 212,18 zł z tytułu opłaty za użytkowanie zbiornika za okres od dnia 01 kwietnia 2015r. do dnia 30 czerwca 2015r. z terminem płatności do dnia 04 maja 2015r., jednocześnie poinformowała pozwanego, że całkowita kwota do zapłaty (saldo należności) na dzień 20.04.2015r. wynosi 2.133,73zł.

W dniu 14 lipca 2015r. powódka wystawiła fakturę VAT nr (...) w kwocie 212,18 zł z tytułu opłaty za użytkowanie zbiornika za okres od dnia 01 lipca 2015r. do dnia 30 września 2015r. z terminem płatności do dnia 28 lipca 2015r., jednocześnie poinformowała pozwanego, że całkowita kwota do zapłaty (saldo należności) na dzień 14.07.2015r. wynosi 2.345,91 zł.

W dniu 06 października 2015r. powódka wystawiła fakturę VAT nr (...) w kwocie 212,18 zł z tytułu opłaty za użytkowanie zbiornika za okres od dnia 01 października 2015r. do dnia 31 grudnia 2015r. z terminem płatności do dnia 20 października 2015r., jednocześnie poinformowała pozwanego, że całkowita kwota do zapłaty (saldo należności) na dzień 06.10.2015r. wynosi 2.558,09 zł.

W dniu 08 stycznia 2016r. powódka wystawiła fakturę VAT nr (...) w kwocie 212,18 zł z tytułu opłaty za użytkowanie zbiornika za okres od dnia 01 stycznia 2016r. do dnia 31 marca 2016r. z terminem płatności do dnia 27 stycznia 2015r., jednocześnie poinformowała pozwanego, że całkowita kwota do zapłaty (saldo należności) na dzień 08.01.2016r. wynosi 2.770,27 zł.

dowód: faktury VAT – k. 15v, 16, 16v, 17, 17v, 18.

Pismem z dnia 24 sierpnia 2015r. powódka wezwała pozwanego do zapłaty kwoty 880,76 zł w tym kwota główna w wysokości 848,72 zł oraz odsetki w wysokości 32,04 zł na dzień 24.08.2015r., z tytułu nieuregulowanych faktur VAT nr (...), wymienionych w załączniku nr 1 – w terminie 5 dni od dnia otrzymania pisma.

Pismem z dnia 15 marca 2016r. powódka wezwała pozwanego za pośrednictwem poczty e-mail do zapłaty kwoty 848,72 zł w tym kwota główna w wysokości 848,72 zł, z tytułu nieuregulowanych faktur VAT nr (...), wymienionych w załączniku nr 1 – w terminie 5 dni od dnia otrzymania pisma.

W odpowiedzi na wezwania pozwany skontaktował się telefonicznie z Biurem (...) powódki celem ustalenie warunków kontynuowania umowy oraz spłaty zadłużenia.

Zgodnie z umową powódka wykonywała coroczne przeglądy zbiornika oraz dochowała innych zapisów umowy. Pozwany od października 2014r. nie wywiązywał się ze swoich obowiązków uiszczania opłaty za użytkowanie zbiornika na gaz.

dowód: okoliczności bezsporne; wezwania do zapłaty – k. 18v-19, 50-52; rozmowa z BOK – płyta CD – k. 53; protokoły wykonania czynności dozoru technicznego – k. 44-49.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo zasługiwało na uwzględnienie w całości.

Podstawą ustaleń faktycznych stały się dokumenty zgromadzone w niniejszej sprawie, których prawdziwość nie została skutecznie zakwestionowana przez żądną ze stron.

Podstawę prawną rozstrzygnięcia w niniejszej sprawie stanowi przepis art. 693 kc, który stanowi, że przez umowę dzierżawy wydzierżawiający zobowiązuje się oddać dzierżawcy rzecz do używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a dzierżawca zobowiązuje się płacić wydzierżawiającemu umówiony czynsz. Czynsz może być zastrzeżony w pieniądzach lub świadczeniach innego rodzaju. Może być również oznaczony w ułamkowej części pożytków.

Zgodnie z dyspozycją przepisu art. 505 5 k.p.c. w postępowaniu uproszczonym okoliczności faktyczne, zarzuty i wnioski dowodowe nie zgłoszone w pozwie, odpowiedzi na pozew, na pierwszym posiedzeniu przeznaczonym na rozprawę lub w sprzeciwie od wyroku zaocznego mogą być rozpoznawane tylko wtedy, gdy strona wykaże, że nie mogła ich powołać wcześniej lub gdy potrzeba ich powołania wynikła później. Podkreślić przy tym należy, iż zgodnie z treścią art. 6 k.c. ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z faktu tego wywodzi skutki prawne. Zgodnie z aktualnymi przepisami kodeksu postępowania cywilnego w związku z powrotem do zasady kontradyktoryjności postępowania sądowego, to na samych stronach ciąży obowiązek wykazania prawdziwości swych twierdzeń i przedstawiania na ich potwierdzenie dowodów. To strony winne są obecnie dążyć do wyjaśnienia wszystkich istotnych okoliczności sprawy. Bierność strony w tym zakresie nie obliguje Sądu do przeprowadzenia postępowania dowodowego z urzędu. Nie jest więc rzeczą Sądu przeprowadzanie nie zawnioskowanych dowodów w celu wyjaśnienia istoty sprawy ani też poszukiwanie stosownych środków dowodowych. Pozwany był należycie pouczony o treści art. 162, 207, 217, 229, 230 kpc.

Powódka domagała się zasądzenia od pozwanego wynagrodzenia za użytkowanie zbiornika na gaz. Pozwany odmówił zapłaty zarzucając, że powódka nie wywiązała się umowy w zakresie dokonywania wszelkich konserwacji oraz sprawdzania i utrzymywania zbiorników w należytym stanie technicznym. Pozwany twierdził, że powódka poinformowała go, że przeglądy, konserwacja i utrzymywanie zbiornika nie będzie już dokonywane na dotychczasowych zasadach wynikających z umowy, z powodu ciecia kosztów, zatem pozwany uznał, że nie musi ponosić opłat za użytkowanie tegoż zbiornika.

Bezsporne w niniejszej sprawie jest, że strony łączy umowa na dostawę gazu i wykonanie instalacji oraz, że pozwany nie uiszcza opłat za użytkowanie zbiornika.

Pozwany, wbrew obowiązkowi wynikającemu z art. 6 k.c., nie wykazał, że doszło do zawarcia porozumienia z powodem w kwestii nie uiszczania przez pozwanego opłat za użytkowanie zbiornika na gaz, nie wykazał również, że powód nie wywiązał się z warunków zawartej umowy dostawy. Pozwany przedłożył pisma dotyczące badań urządzenia technicznego, jednakże nie wynika z nich jakiego urządzenia one dotyczą. Pozwany nie zaoferował żadnych dowodów na podnoszone przez siebie okoliczności, zgodnie z ciężarem dowodu.

W konsekwencji, ocenić należało, że powódka w sposób należyty wykazała, iż ma prawo do żądania od pozwanego zapłaty wynagrodzenia za użytkowanie zbiornika na gaz, stanowiącego własność powoda.

Z powyższych względów, Sąd uznał roszczenie powódki za uzasadnione w całości, o czym na podstawie art. 693 kc i art. 481 k.c. w zw. z umową stron, orzekł, jak w punkcie 1 sentencji wyroku.

O kosztach postępowania Sąd orzekł w punkcie 2 sentencji wyroku na podstawie art. 98 § 1 i 3 k.p.c. mając na uwadze wynik postępowania - fakt, że powódka wygrała je w całości, dlatego zasądził od pozwanego na rzecz jej rzecz kwotę 407 zł. Na sumę tą złożyła się kwota 30 zł tytułem zwrotu opłaty sądowej, kwota 17 zł tytułem zwrotu opłaty skarbowej od pełnomocnictwa oraz kwota 360 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego w tym postępowaniu. Wysokość kosztów zastępstwa procesowego została ustalona w oparciu o § 2 pkt 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz. U. z 2015 r., poz. 1804).