Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 22 czerwca 2016r.

Sąd Rejonowy w Radomsku III Wydział Rodzinny i Nieletnich w składzie następującym :

Przewodniczący: SSR Danuta Skóra

Protokolant : st.sekr.sądowy Halina Grządziel

po rozpoznaniu w dniu 21 czerwca 2016r w Radomsku

sprawy z powództwa małoletniej L. G. reprezentowanej przez przedstawicielkę ustawową – Z. K.

przeciwko Ł. G.

o alimenty

1.  zasądza od pozwanego Ł. G. na rzecz małoletniej powódki L. G. , urodzonej (...) w Ł. alimenty w kwocie po 1000,00 (jeden tysiąc ) złotych miesięcznie , płatne do dnia

10-go każdego miesiąca do rąk przedstawicielki ustawowej małoletniej powódki – Z. K. z ustawowymi odsetkami w przypadku uchybienia terminowi płatności którejkolwiek z rat, poczynając od dnia 17 listopada 2015 roku,

2. oddala powództwo w pozostałej części,

3.  wyrokowi w pkt 1 nadaje rygor natychmiastowej wykonalności,

4.  zasądza od pozwanego Ł. G. na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Radomsku kwotę 180,00 (sto osiemdziesiąt) złotych tytułem opłaty sądowej oraz kwotę 6,00 złotych za klauzule wykonalności,

5.  zasądza od pozwanego Ł. G. na rzecz powódki Z. K. kwotę 600,00 (sześćset ) złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego pełnomocnika powódki od uwzględnionej części powództwa,

6.  nie obciąża powódki Z. K. kosztami postępowania w sprawie od oddalonej i uznanej części powództwa.

Sygn. akt III RC 393/15

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 17 listopada 2015 r. przedstawicielka ustawowa małoletniej powódki Z. K. domagała się od pozwanego Ł. G. na rzecz małoletniej L. G. kwoty po 2.000 zł miesięcznie tytułem alimentów, poczynając od dnia 1 listopada 2015 r.

W uzasadnieniu pozwu podała, że pozostawała z pozwanym w nieformalnym związku z którego urodziła się małoletnia powódka. Do kwietnia 2015 r., rodzice małoletniej L. G. wspólnie zamieszkiwali i prowadzili gospodarstwo domowe. Matka małoletniej utrzymuje się ze świadczenia rentowego w kwocie 640 zł oraz zasiłku pielęgnacyjnego w kwocie 153 zł miesięcznie i z uwagi na stan zdrowia nie może podjąć zatrudnienia. Pozwany osiąga wysokie zarobki i dobrowolnie przesyła na poczet dziecka 1.200-1800 zł miesięcznie, jednakże jest to kwota niewystarczająca na utrzymanie córki. Miesięcznie na utrzymanie dziecka Z. K. ponosi koszt ok. 1300 zł, dodatkowo ponosi koszt utrzymania mieszkania latem jest to kwota 600 zł, zaś zimą w granicach 1.200-1.300 zł miesięcznie. Mając na uwadze miesięczny koszt utrzymania córki oraz dochody uzyskiwane przez pozwanego, żądanie pozwu jest w pełni uzasadnione.

Pozwany Ł. G. w odpowiedzi na pozew uznał powództwo do kwoty 600 zł miesięcznie, płatnych do rąk matki dziecka Z. K.. Ponadto zakwestionował twierdzenia strony powodowej dotyczącej możliwości zarobkowych pozwanego jak i kosztów utrzymania dziecka. W ocenie pozwanego wskazane przez powódkę koszty utrzymania dziecka są rażąco zawyżone, i nie odpowiadają faktycznie poniesionym przesz nią kosztów. Pozwany wskazał, iż nie powinien być obciążony kosztami wynajęcia mieszkania o powierzchni ok. 100 m ² dla małoletniej i jej matki. Tym bardziej, iż umowa o najem powyższego mieszkania została zawarta dopiero po wniesieniu pozwu. Pozwany miesięcznie jest w stanie płacić kwotę 600 zł, i w ocenie pozwanego jest, to kwota odpowiednia dla zaspokojenia jej potrzeb oraz wieku małoletniej. Pozwany wskazał, iż obecnie pracuje w H.na czas określony, a jego wynagrodzenie jest uzależnione od zapotrzebowania pracodawcy.

Postanowieniem z dnia 9 grudnia 2015 r. tut. Sąd zabezpieczył postępowanie przez zobowiązanie Ł. G. do płacenia alimentów na rzecz małoletniej powódki L. G. w kwocie po 1.000 zł miesięczne, płatne do dnia 10 każdego miesiąca. (vide k. 31)

Powyższe postanowienie zostało zaskarżone przez pozwanego. (vide k. 34-36)

Postanowieniem z dnia 29 stycznia 2015 r., Sąd Okręgowy w P. t.oddalił zażalenie. (vide k. 78-80)

Na rozprawie w dniu 21 czerwca 2016 r. pozwany uznał roszczenie o alimenty do kwoty po 800 zł miesięcznie.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny w sprawie:

Małoletnia powódka L. G. urodzona dnia (...) w Ł., pochodzi z nieformalnego związku (...), który uznał córkę przed kierownikiem USC.

Z. K. i pozwany Ł. G. pozostawali w nieformalnym związku do kwietnia 2015 r. Mieszkali wspólnie z małoletnią córką. Obecnie małoletnia pozostaje pod opieką Z. K.. Pozwany widuje się z córką gdy przyjeżdża do Polski, wówczas kupuje jej ubrania, kupuje prezenty.

⚫

dowód: odpis skrócony aktu urodzenia k. 4; przesłuchanie Z. K. k. 129; przesłuchanie B. G. k. 113-114; przesłuchanie M. G. k. 114;

Matka małoletniej Z. K. ma 22 lata, bez zawodu, obecnie przebywa na rencie. Do marca 2017r. wobec Z. K. orzeczono umiarkowany stopień niepełnosprawności i całkowitą niezdolność do pracy, gdyż nie ma jednej nerki, drugą ma chorą. Miesięcznie pobiera rentę w wysokości 640 zł i zasiłek pielęgnacyjny w kwocie 153 zł.

Dotychczas pozwany łożył na utrzymywanie córki kwoty po 50-55 oraz 180-190 euro miesięcznie. Ostatnia wpłata została wykonana w dniu 16 listopada 2015 r.

Z. K. ponosi miesięcznie koszty: wyżywienia ok. 700 zł, środki czystości ok. 150-200, ok. 200-300 zł ubrania, 50 zł wyjście do teatru i parku zabaw, ok. 50 zł wizyta u lekarza, 30 zł krople na alergię, 40 zł Internet, 60 zł dydaktyczne książki, zabawki. Miesięczny koszt najmu mieszkania latem 600 zł, zimą ok. 1.000 zł (w tym 300 zł czynsz).

⚫

dowód: przesłuchanie Z. K. k. 129- 130; zaświadczenie o zasiłku k.5; zaświadczenie o pobieraniu renty socjalnej k. 6; orzeczenie ZUS k. 9; orzeczenie o stopniu niepełnosprawności k. 10-10 v; wyciąg z (...) k. 8- 8v;

Pozwany Ł. G. ma 24 lata z zawodu jest elektrykiem. Od 3 lat pracuje w Holandii w zakładzie przetwórczym, na czas nieokreślony, miesięcznie zarabia 1.560 Euro netto. W H.mieszka u znajomego i płaci około 360 Euro za najem. Posiada auto którym przyjeżdża do Polski.

Ł. G. od urodzenia małoletniej córki płacił 2.000 zł, kwota ta była przeznaczona na spłatę kredytu, który został zaciągnięty wspólnie z Z. K.. Obecnie miesięcznie płaci na rzecz L. G. 1.000 zł.

Pozwany miesięcznie ponosi koszt utrzymania pojazdu ok. 55 euro, ubezpieczenie 50 zł euro, dziennie wydaje 20 euro na wyżywienie. Przyjazd do Polski wynosi 800 zł.

⚫

dowód: przesłuchanie Ł. G. k. 130- 131; uwierzytelnione tłumaczenie umowy o pracę k. 89-90; uwierzytelnione tłumaczenie rozliczenie roczne pensji za rok 2015 r. k. 123; zaświadczenie o kredycie k. 38;

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie dokumentów zebranych w aktach sprawy, dowodu z przesłuchań świadków B. G. i M. G. oraz z dowodu z przesłuchania stron w trybie art. 299 i 304 Kodeksu postępowania cywilnego na okoliczność usprawiedliwionych potrzeb powódki oraz możliwości zarobkowych, dochodowych stron

Sąd zważył, co następuje:

Po analizie zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego i dokonaniu jego oceny w granicach przewidzianych w art. 233 § 1 k.p.c. sąd doszedł do przekonania, że powództwo o alimenty zgłoszone przez małoletnią L. G. reprezentowaną przez przedstawicielkę ustawową Z. K. przeciwko Ł. G. zasługuje na uwzględnienie w części.

Podstawą roszczenia alimentacyjnego małoletniej powódki jest treść art. 133 § 1 k.r.o., zgodnie z którym obydwoje rodzice obowiązani są do świadczenia alimentacyjnego względem dziecka, które nie jest w stanie samodzielnie się utrzymać, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie jego kosztów utrzymania. Z dyspozycji tego przepisu wynika, że rodzice mogą być zwolnieni od świadczeń alimentacyjnych w stosunku do dziecka tylko wtedy, gdy dziecko posiada własny majątek, a dochody z tego majątku wystarczają na całkowite pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania. We wszystkich innych wypadkach na rodzicach ciąży stanowczy obowiązek dostarczania dziecku środków utrzymania i wychowania. Zgodnie z art. 135 § 1 k.r.o. zakres świadczeń alimentacyjnych zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego. Od chwili urodzenia się dziecka rodzice obowiązani są zapewnić mu utrzymanie na takiej samej stopie, na jakiej sami żyją.

Przyjmuje się, za uchwalą Sądu Najwyższego z dnia 16 grudnia 1987 roku (III CZP 91/86), że przez usprawiedliwione potrzeby dziecka rozumieć należy potrzeby, których zaspokojenie zapewni mu - odpowiedni do jego wieku i uzdolnień, prawidłowy rozwój fizyczny i duchowy. Możliwości zarobkowe i majątkowe zobowiązanego zaś określają zarobki i dochody, jakie uzyskiwałby przy pełnym wykorzystaniu swych sił fizycznych i zdolności umysłowych, nie zaś rzeczywiste zarobki i dochody lub ich brak. Zdolności zarobkowe oznaczają nie tylko obecnie otrzymywane wynagrodzenie, ale także dochody jakie przy należytej staranności w szukaniu pracy strony mogłyby otrzymywać.

W niniejszej sprawie bezspornym jest, że oboje rodzice małoletniej powódki zobowiązani są dostarczać jej środków utrzymania i dbać o jej wychowanie, łożąc na ten cel stosowne środki, przy czym obowiązek ten może być realizowany dobrowolnie przez obojga rodziców, którzy będą zaspakajać usprawiedliwione potrzeby małoletniej, bądź też przez łożenie przez jednego z rodziców do rąk drugiego rodzica określonej kwoty pieniężnej na zaspokojenie tych potrzeb. Przedmiotem postępowania w sprawie było więc przede wszystkim porównanie sytuacji majątkowej pozwanego Ł. G. i przedstawicielki ustawowej małoletniej Z. K. oraz zestawienie usprawiedliwionych potrzeb małoletniej L. G. z możliwościami zarobkowymi i majątkowymi jej rodziców.

W rozpatrywanej sprawie aktualna wysokość dochodów pozwanego i Z. K. uzasadnia nałożenie na pozwanego obowiązku przyczyniania się do zaspokojenia potrzeb małoletniej L., bowiem Z. K. przebywa na rencie chorobowej, i jej środki na utrzymanie siebie, córki oraz domu, są niższe od wynagrodzenie pozwanego. Pozwany ma stałe zatrudnienie i pracuje w H.na umowę o pracę na czas nieokreślony, zarabia 1.560 Euro netto miesięcznie. Z powyższego jasno wynika, iż stopa życiowa na jakiej pozostaje pozwany jest wyższa od tej, na której żyje małoletnia córka wraz z Z. K.. Zasadnym więc jest by pozwany przyczyniał się w odpowiednim zakresie do utrzymania, małoletniej córki.

Ustalając przeciętny miesięczny koszt utrzymania małoletniej powódki sąd opierał się na zeznaniach matki małoletniej oraz posiłkował się zasadami doświadczenia życiowego. Mając na względzie wiek dziecka oraz całokształt zebranego w sprawie materiału dowodowego sąd ustalił, iż miesięczny przeciętny koszt utrzymania małoletniej powódki oscyluje wokół kwoty 1.000 zł i jest to kwota, która pozwala w pełni zabezpieczyć podstawowe potrzeby dziecka na należytym poziomie, uwzględniającym wiek małoletniej oraz konieczność zapewnienia jej właściwych warunków rozwoju zarówno pod względem fizycznym, psychicznym, jak i ogólnopoznawczym. Powyższa kwota jest wyważona i zapewni utrzymanie małoletniej powódki. Wskazać również należy, iż powódka nie wykazała zasadności swojego roszczenia – ponad zasądzoną kwotę 1.000 złotych.

Uznana przez pozwanego za zasadną, kwota 800 zł miesięcznie przyczynienia się do potrzeb rodziny jest zbyt niska, zważywszy na ustalony stan faktyczny w sprawie. W ocenie Sądu pozwany– osiąga na tyle wysoki dochód, że bez problemu jest w stanie utrzymać siebie oraz partycypować w kosztach utrzymania córki – we wskazanej przez Sąd wysokości.

Ponadto wskazać należy, iż Z. K. utrzymuje cały dom, siebie oraz małoletnią córkę i ponosi z tym związane koszty, nie może podjąć pracy z uwagi na chore nerki. Matka małoletniej spełnia obowiązek alimentacyjny wobec córki poprzez osobiste starania o jej wychowanie i utrzymanie, poprzez sprawowanie stałej pieczy nad nią ale również świadczy obowiązek alimentacyjny w pieniądzu na rzecz córki.

Powództwo należało uwzględnić w części. Sąd uwzględnił zatem częściowo roszczenie powódki i zasądził od pozwanego alimenty na rzecz małoletniej powódki L. G. kwotę 1.000 zł miesięcznie, płatną z góry do dnia 10-go każdego miesiąca, wraz z odsetkami ustawowymi w razie zwłoki w płatności którejkolwiek z rat do rąk przedstawicielki ustawowej małoletniej powódki- Z. K., począwszy od dnia 17 listopada 2015r., a w pozostałej części powództwo oddalił– jako nadmiernie wygórowane.

W ocenie Sądu brak było podstaw do zasądzenia od pozwanego na rzecz małoletniej powódki alimentów za okres od 1 listopada 2015 r., gdyż jak wynika z wyciągu konta bakowego, pozwany dobrowolnie wypełniał swój obowiązek alimentacyjny do dnia 16 listopada.

Orzeczenie w przedmiocie nadania wyrokowi rygoru natychmiastowej wykonalności znajduje oparcie w treści przepisu art. 333 § 1 pkt 1 kpc.

Na podstawie art. 98 k.p.c. w zw. art. 22 k.p.c., art. 96 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 2 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych, art. 13 oraz art. 77 ust. 1 pkt 3 tejże ustawy, Sąd nakazał pobrać od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 180 zł tytułem kosztów sądowych oraz kwotę 6 zł opłaty kancelaryjnej, odstępując na mocy art. 102 kpc od obciążania strony powodowej kosztami od oddalonego powództwa.

Sąd w pkt 5 sentencji wyroku Sąd zasądził od pozwanego Ł. G. na rzecz Z. K. kwotę 600 złotych tytułem części zwrotu kosztów zastępstwa adwokackiego. Podstawę niniejszego rozstrzygnięcia stanowił art. 98 § 1 i 3 k.p.c. Zgodnie z treścią art. 98 § 1 i § 3 k.p.c. Strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony (koszty procesu).