Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 16 listopada 2016 roku

Sąd Okręgowy w Gliwicach Wydział II Cywilny Ośrodek (...) w R.

w składzie:

Przewodniczący: SSO Jarosław Klon

Protokolant: Agnieszka Lach

po rozpoznaniu w dniu 16 listopada 2016 roku w Rybniku

sprawy z powództwa (...) Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego - Subfunduszu KI 1 w W.

przeciwko I. O.

o zapłatę

1.  oddala powództwo;

2.  zasądza od powoda na rzecz pozwanej kwotę 8 144,74 złotych (osiem tysięcy sto czterdzieści cztery złote 74/100) tytułem zwrotu kosztów postępowania.

UZASADNIENIE

Powód (...) Fundusz Inwestycyjny Zamknięty –Subfundusz KI 1 wniósł o z zasądzenie od pozwanej I. O. kwoty 90.821, 52 zł z ustawowymi odsetkami maksymalnymi za opóźnienie (w wysokości dwukrotności odsetek ustawowych za opóźnienie) oraz kosztami procesu.

W motywach swego stanowiska wskazał, że wierzytelność dochodzona od pozwanej wynika z umowy kredytu skonsolidowanego nr (...) 13 zawartej w dniu 27 czerwca 2007 roku pomiędzy pozwaną a (...) Bank S.A. w W., który był poprzednikiem prawnym, (...) Bank S.A. w W.. Na podstawie umowy cesji
z dnia 08 marca 2012 roku powód nabył wierzytelność wobec pozwanej. Powód dochodzi należności wynikającej z umowy kredytu, pomniejszonej, o kwotę 20.000 zł zasądzonej wyrokiem Sądu Rejonowego w Raciborzu.

Nakazem zapłaty z dnia 29 kwietnia 2016 r. uwzględniono powództwo w całości.

W sprzeciwie od nakazu zapłaty pozwana wniosła o oddalenie powództwa w całości oraz zasądzenie od powoda na rzecz pozwanej kosztów postępowania według norm przepisanych.

W uzasadnieniu zakwestionowała wysokość dochodzonej przez powoda wierzytelności, wskazując, że powód nie podał, w jaki sposób rozliczono wpłaty dokonane dotychczas przez pozwaną oraz nie określił sposobu zaliczenia dokonanych przez pozwaną wpłat na poczet poszczególnych należności. Podważyła wyliczenie roszczenia, podnosząc,
że powód nie określił kwot, czasookresu oraz stawki według której żąda odsetek. Zakwestionowała wartość bankowego tytułu egzekucyjnego z dnia 16 kwietnia 20110 roku, jako pełnowartościowego dowodu w sprawie oraz zanegowała podane tam kwoty pieniężne naliczonych odsetek. Z ostrożności procesowej podniosła zarzut przedawnienia, wskazując na trzyletni termin przedawnienia, jako terminu właściwy dla przedawnienia roszczeń związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą. Podkreśliła, że umowa z 27 czerwca 2007 roku została wypowiedziana przez wierzyciela pierwotnego przed wystawieniem tytułu egzekucyjnego z dnia 16 kwietnia 2010 roku, zaś pomiędzy datą umowy cesji wierzytelności z dnia 08 marca 2012 roku a datą wniesienia pozwu upłynęły 4 lata.

W piśmie z dnia 21 października 2016 roku, które wpłynęło do sądu w dniu 27 października 2016 roku, powód wniósł o zabezpieczenie roszczenia pieniężnego przeciwko pozwanej poprzez obciążenie nieruchomości – opisanej w piśmie – hipoteką przymusową do łącznej kwoty 102 580,52 złote. W szerokim uzasadnieniu dowodził zasadności wniosku.

W dniu 4 listopada 2016 roku Sąd zabezpieczył roszczenie powoda w sposób w postanowieniu opisany. (Postanowienie k. 142 akt)

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 27 czerwca 2007 roku pozwana I. O. zawarła z (...) Bank S.A. w K. umowę konsolidacyjnego kredytu gotówkowego nr (...)K 200 w kwocie 56.781, 31 zł. (...) Bank S.A. w W. w dniu 16 kwietnia 2010 roku wystawił przeciwko I. O. bankowy tytuł egzekucyjny o nr (...) obejmujący wierzytelność z wyżej wymienionego kredytu. W dniu 08 marca 2012 roku (...) Fundusz Inwestycyjny Zamknięty w W. zawarł z (...) Bank S.A. w W. umowę przelew wierzytelności wynikającej z umowy kredytu nr (...) z 27 czerwca 2007 roku. W dniu 03 kwietnia 2012 roku powód sporządził pisemne wezwanie do zapłaty skierowane do pozwanej. Przeciwko pozwanej w okresie od 2010 roku toczyło się postępowanie egzekucyjne z wniosku (...) Bank S.A. w W. z dnia 20 września 2010 roku zakończone postanowieniem o umorzeniu postępowania z dnia 23 lipca 2013 roku wydanym w sprawie KM 1682/11.

Dowód: umowa przelewu wierzytelności k. 6-1, pismo z dnia 04 kwietnia 2012 roku k. 35, umowa kredytu konsolidacyjnego k. 37-39, bankowy tytuł egzekucyjny k. 40, postanowienia komornicze k. 83-84, wniosek egzekucyjny z dnia 20 września 2010 roku k. 82.

W dniu 29 marca 2016 roku Sąd Rejonowy w Raciborzu w sprawie I Nc 370/16 w sprawie z powództwa (...) Fundusz Inwestycyjny Zamknięty – Subfundusz KI 1 w W. przeciwko I. O. wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym w którym nakazał pozwanej zapłacić na rzecz powoda kwotę 20 000 złotych z odsetkami umownymi w wysokości odsetek maksymalnych za opóźnienie od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty oraz kwotę 3867 złotych tytułem kosztów procesu w tym kwotę 3617 złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego. Nakaz ten uprawomocnił się a w dniu 14 lipca 2016 roku ten sam Sąd postanowieniem nadał temu nakazowi klauzulę wykonalności przeciwko małżonkowi dłużnika M. O. z ograniczeniem jego odpowiedzialności do majątku objętego wspólnością ustawową małżeńską. W dniu 6 października 2016 roku zostało wysłane do dłużników zawiadomienie o wszczęciu egzekucji z nieruchomości i wezwanie do zapłaty długu.

Dowód: nakaz zapłaty z dnia 29 marca 2016 roku k. 139 akt, postanowienie z dnia 14 lipca 2016 roku k. 138 akt, zawiadomienie z dnia 6 października 2016 roku k. 137 akt,

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo podlegało oddaleniu.

Powód nabył wierzytelność na podstawie umowy z dnia 08 marca 2012 roku wynikającą z zawartej przez pozwaną umowy kredytu udzielonego jej przez G. (...) Bank. S.A. w W..

Podniesiony przez pozwaną zarzut przedawnienia okazał się zasadny.

Zgodnie z art. 117. § 3. kodeksu cywilnego po upływie terminu przedawnienia ten, przeciwko komu przysługuje roszczenie, może uchylić się od jego zaspokojenia chyba
że zrzeka się z korzystania z zarzutu przedawnienia.

W myśl art. 120. § 1. k.c. bieg przedawnienia rozpoczyna się od dnia, w którym roszczenie stało się wymagalne. Jeżeli wymagalność roszczenia zależy od podjęcia określonej czynności prze uprawnionego, bieg terminu rozpoczyna się od dnia, w którym roszczenia stałoby się wymagalne, gdyby uprawniony podjął czynność w najwcześniej możliwym terminie.

Jak wynika to z treści bankowego tytułu egzekucyjnego, został on wystawiony
w dniu 16 kwietnia 2010 roku. Zatem w tej dacie, jak zostało to stwierdzone,
w tytule, roszczenie powoda było już wymagalne. Ponadto wynika z treści dokumentów w postaci:

1)  postanowienia o nadaniu klauzuli wykonalności, (z dnia 16 sierpnia 2010 roku k. 41 akt sprawy),

2)  wniosku egzekucyjnego z dnia 20 września 2010 roku (k. 82 akt sprawy),

3)  postanowienia komorniczego z dnia 22 czerwca 2011 roku (k.83 akt sprawy)

postępowanie egzekucyjne przeciwko pozwanej I. O. toczyło się już w 2010 roku i zostało zakończone postanowieniem o umorzeniu postępowania wydanym przez Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Raciborzu w dniu 23 lipca 2013 roku. Nawet gdyby przyjąć, za miarodajne ustalenie, że w następstwie złożenia przez wierzyciela będącego bankiem, wniosku o nadanie klauzuli wykonalności, dochodzi do przerwania biegu przedawnienia to i tak termin ten, w konkretnej sytuacji upływa najdalej w 2015 roku, bowiem nie można przyjąć, że po dokonaniu przelewu wierzytelności przez wierzyciela pierwotnego toczyła się nadal prawidłowa egzekucja po dniu 8 marca 2012 roku, kiedy to wierzycielem stał się powód (...) Fundusz (...) z siedzibą w W.. Czyli od 9 marca 2012 roku powód miał prawo wnieść pozew przeciwko pozwanej o zapłatę żądanej pozwem kwoty do dnia 8 marca 2015 roku. Pozew zaś o zapłatę w niniejszej sprawie został wniesiony przez powoda w dniu 14 kwietnia 2016 roku. Zatem nie ma najmniejszych wątpliwości co do upływu trzyletniego terminu przedawnienia. Na marginesie, niezależnie od tego jedynie wskazać należy, zgodnie z dominującą linią orzeczniczą judykatury, iż nabywca wierzytelności niebędący bankiem (a takim jest niewątpliwie powód), nie może powoływać się na przerwę biegu przedawnienia, spowodowaną wszczęciem postępowania egzekucyjnego na podstawie bankowego tytułu egzekucyjnego zaopatrzonego w klauzulę wykonalności (zob. uchwała SN z 29 czerwca 2016 roku, sygn. akt III CZP 29/16). Zapatrywanie to tutejszy Sąd w pełni aprobuje i nie znajduje podstaw do negowania jego trafności. Biorąc pod uwagę to zapatrywanie powód winien wnieść pozew w okresie od dnia wymagalności świadczenia, czyli od 16 kwietnia 2010 roku (ta data wynika z bankowego tytułu egzekucyjnego, jako data wymagalności świadczenia k.40 akt sprawy) do 15 kwietnia 2013 roku. Zatem tym bardziej, stosując zasadę wyrażoną w cytowanej uchwale Sądu Najwyższego, roszczenie powoda uległo przedawnieniu.

Natomiast powoływanie się przez powoda na prawomocne orzeczenie Sądu Rejonowego w Raciborzu z dnia 29 marca 2016 roku – nakazu zapłaty w sprawie I Nc 370/16 – jest o tyle chybione, iż dotyczy ono rzeczywiście świadczenia wynikającego z umowy kredytu konsolidacyjnego z dnia 27.06.2007 roku nr (...), ale w tej sprawie powód domagał się jedynie zasądzenia kwoty 20 000 złotych i jedynie w tym zakresie można mówić o przerwaniu biegu przedawnienia roszczenia.

Wobec unicestwiającego roszczenie powoda, charakteru podniesionego zarzutu przedawnienia, dalsze rozważania w kwestii wysokości roszczenia, uznał Sąd
za bezprzedmiotowe.

Dlatego powództwo podlegało oddaleniu.

O kosztach postępowania postanowiono w oparciu o przepis art. 98 § 1, 3 i 4 k.p.c.
w zw. art. 99 k.p.c. uznając powoda za stronę przegrywającą i w związku z tym obowiązaną zwrócić pozwanej na jej żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw. Na koszty
w wysokości 8.144,74 zł złożyły się:

1)  wynagrodzenie pełnomocnika w kwocie 7.200 zł,

2)  opłata skarbowa od pełnomocnictwa wynosząca 17,00 zł

3)  oraz koszt przejazdu do Sadu w wysokości 927,74 zł. (wedle przedstawionego wyliczenia kosztów przejazdu).

Sędzia Jarosław Klon