Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 9 stycznia 2015 r.

Sąd Okręgowy Warszawa - Praga w Warszawie VII Wydział Pracy
i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: SSO Zbigniew Szczuka

Protokolant: protokolant sądowy Marcin Kamionowski

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 9 stycznia 2015 r. w Warszawie

sprawy G. N. (1)

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w W.

o wysokość emerytury

na skutek odwołania G. N. (1)

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w W.

z dnia 4 września 2013 r., znak: (...)

1.  oddala odwołanie;

2.  przyznaje pełnomocnikowi z urzędu adwokat E. G. kwotę 90 zł (dziewięćdziesięciu złotych) powiększoną o stawkę podatku VAT tytułem zwrotu kosztów pomocy prawnej z urzędu, którą to kwotę wypłacić ze środków Skarbu Państwa Kasa Sądu Okręgowego Warszawa - Praga w Warszawie.

1

Sygn. akt VII U 3077/13

UZASADNIENIE

Odwołująca G. N. (1) w swym odwołaniu z dnia 22 .10. 2013 r. wniosła odwołanie od decyzji organu rentowego z dnia 04.09.2013 r. znak (...) kwestionując prawidłowość wyliczenia należnej jej emerytury. Zdaniem odwołującej organ rentowy w swojej decyzji nie wyjaśnił na jakiej podstawie wyliczył emeryturę ,która w jej ocenie jest zaniżona albowiem nie uwzględnia lat uzyskiwania przez nią najkorzystniejszych zarobków.

Organ rentowy wnosząc o oddalenie odwołania wskazał ,że odwołująca urodzona (...) pobierała z od organu rentowego rentę z tytułu częściowej niezdolności do pracy (s. 116 tom I) przyznaną w oparciu o przepisy ustawy z dnia 17.12.1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst jednolity Dz. U. z2094r. Nr 15,poz. 1227).Organ rentowy podniósł ,że zgodnie z art. 24 a ustawy o emeryturach.... emeryturę, o której mowa w art. 24. przyznał odwołującej z urzędu zamiast renty z tytułu niezdolności do pracy z uwagi na fakt ,że osiągnęła ona wiek uprawniający do emerytury oraz podlegała ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym.

Organ rentowy wskazał ,że zgodnie z ust. 3 wskazanego artykułu emeryturę obliczył zgodnie z art. 26 z uwzględnieniem ust. 4 i 5.Natomiast zgodnie z art.26 ust. 1 ustawy o emeryturach....emerytura stanowi równowartość kwoty będącej wynikiem podzielenia podstawy obliczenia ustalonej w sposób określony w art. 25 przez średnie dalsze trwanie życia dla osób w wieku równym wiekowi przejścia na emeryturę danego ubezpieczonego, z uwzględnieniem ust. 5 i art. 183.Wobec powyższego organ rentowy w dniu 04.09.2013 r. (s.5 tom II) wydał z urzędu zaskarżoną decyzję przyznając

2

odwołującej emeryturę od dnia 03.08.2013r. tj. od dnia osiągnięcia wieku emerytalnego.

Organ rentowy podkreślił nadto ,że do ustalenia wysokości świadczenia na zasadach określonych we wskazanym wyżej art. 26 ustawy o emeryturach.... uwzględniono kwotę składki na ubezpieczenie emerytalne, z uwzględnieniem ich waloryzacji, zewidencjonowanych na koncie odwołującej do końca miesiąca poprzedzającego miesiąc, od którego przysługuje wypłata emerytury oraz zwaloryzowanego kapitału początkowego zgodnie z dyspozycją art.25 ust. 1 ustawy o emeryturach...).Natomiast do obliczenia kwoty zwaloryzowanego kapitału początkowego, która wyniosła 329382,94zł na podstawie przedłożonych przez odwołującą dokumentów przyjęto do dnia 31.12.1998 r.-20 lat, 8 miesięcy i 28 dni okresów składkowych tj.248 miesięcy oraz 5 lat, 7 miesięcy i 28 dni okresów nieskładkowych tj. 67 miesięcy (s. 13-14 tom III).

S ąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny i zważył co następuje.

Decyzją z dnia 04.09.2013r. ZUS II Oddział w W. przyznał G. N. (1) z urzędu emeryturę od dnia 03.08.2013r. tj. od osiągnięcia wieku emerytalnego. W uzasadnieniu decyzji organ rentowy wskazał, iż wysokość emerytury została obliczona zgodnie z zasadami określonymi w art. 26 ustawy emerytalnej. Do obliczenia kwoty zwaloryzowanego kapitału początkowego na podstawie przedłożonych przez ubezpieczoną dokumentów przyjęto do dnia 31.12.1998 r. - 20 lat , 8 miesięcy i 28 dni okresów składkowych tj. 248 miesięcy oraz 5 lat, 7 miesięcy i 28 dni okresów nieskładkowych tj. 67 miesięcy. Ubezpieczona od 16.01.2000 r. pobierała rentę z tytułu niezdolności do pracy. Do ustalenia podstawy wymiaru świadczenia przyjęto lata 1982-1991. Decyzją z dnia 12.10.201 Ir. został obliczony wskaźnik wysokości podstawy wymiaru kapitału początkowego ubezpieczonej i ustalony na 61 ,35 %.

W dniu 04.09.2013 r. wydając zaskarżoną decyzję o przyznaniu emerytury organ rentowy przyjął podstawę jaka służyła do wymiaru renty, tj. okres od

3

1988 do 1997r. Sąd Okręgowy wobec zakwestionowania przez odwołującą prawidłowości wyliczenia przez organ rentowy wskaźnika wysokości podstawy wymiaru świadczenia emerytalnego odwołującej dopuścił dowód z opinii biegłej z zakresu rachunkowości i finansów (k-90-95) która stwierdziła ,że w związku z brakiem udowodnionego (zaświadczeniami o wynagrodzeniu) przez odwołującą 20 letniego ubezpieczenia w okresie do 1998 roku, wskaźnik podstawy wymiaru emerytury należy wyliczyć z 10 kolejnych lat tj. tak jak wyliczył organ rentowy w wysokości 61,35% (wariant I).Biegła nadto w II wariancie wyliczyła wskaźnik wysokości podstawy wymiaru emerytury z 20 lat całego okresu pracy odwołującej na 51,69%. Biegła B. W. przesłuchana na rozprawie w dniu 9 stycznia 2015 r. (k-134-13 6) na okoliczność sporządzonej opinii zeznała ,że sporządziła opinię w dwóch wariantach. W jednym uwzględniła okres pracy odwołującej z 20 lat a w drugim z 10 lat. Biegła zeznała ,że nie widziała w żadnym z dokumentów wysokości wynagrodzenia odwołującej za okres pracy w Spółdzielni (...) w M. chociaż była prowadzona korespondencja między odwołującą a ZUS-em mająca na celu poszukiwanie dokumentu potwierdzającego wysokość zatrudnienia w Spółdzielni (...) w M.. Podobnie jak w pierwszym przypadku biegła nie uwzględniła okresu pracy odwołującej w (...) S.C. w Z. z uwagi na brak dokumentów potwierdzających wysokość wynagrodzenia. Biegła zeznała że do wyliczeń wzięła pod uwagę wszystkie informacje, które umożliwiły wyliczenie wskaźnika, w tym również książeczkę ubezpieczeniową odwołującej. Biegła podkreśliła ,że świadectwa pracy z (...) Sp.zo.o. z siedzibą w P. (karta 10 i 11 akt sprawy) zostały wystawione w listopadzie 2013r, a świadectwo z 2008 r. zostało dołączone również w listopadzie 2013 r. W związku z tym, że decyzja organu rentowego została wystawiona wcześniej, tzn. przed ww. datą tj. 04.09.2013 r. organ rentowy nie mógł uwzględnić ww. świadectw tym bardziej ,że w okazanym oświadczeniu nie zostały wskazane wysokości przychodów.

4

Nadto biegła wskazała ,że nie wzięła pod uwagę 2005 r. przy wyliczeniu wariantu drugiego, ponieważ wskaźnik wynagrodzenia do średniej krajowej był mniej korzystny niż najniższy przyjęty w 20 latach. Najniższy wskaźnik był 11,59 w 2002 r., a wskaźnik wskazany w 2005 r. wynosił tylko 11,48.

Biegła wskazała ,że w porównaniu obydwu wariantów jednoznacznie wynika , że w pierwszym wariancie (wyliczonym przez organ rentowy) wskaźnik jest zdecydowanie wyższy. Biegła podniosła ,że wariant pierwszy jest wariantem mieszanym. Natomiast wariant drugi jest wyliczony z najlepszych 20 lat pracy odwołującej. Biegła potwierdziła ,że ZUS wypłacając świadczenie od wskaźnika pierwszego wariantu przyjął rozliczenie korzystniejsze od wyliczenia za okres 20 lat pracy przyjętych w drugim wariancie. Sąd Okręgowy uznał opinię biegłej za w pełni profesjonalną i przekonywującą zarówno w części opinii głównej jak i części w uzupełniającej wyrażonej w zeznaniach biegłej do protokołu rozprawy w dniu 9 stycznia 2015 r.

W ocenie Sądu Okręgowego odwołanie G. N. (1) od decyzji organu rentowego z dnia 04.09.2013 r. jest niezasadne i jako takie winno być oddalone . Zgodnie z art. 21 ust. 1 ustawy o emeryturach i rentach z FUS podstawę wymiaru emerytury dla osoby, która wcześniej miała ustalone prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy, stanowi: 1) podstawa wymiaru renty -w wysokości uwzględniającej rewaloryzację oraz wszystkie kolejne waloryzacje przypadające w okresie następującym po ustaleniu prawa do renty, z zastrzeżeniem art. 15 ust. 5, albo 2) podstawa wymiaru ustalona na nowo w myśl art. 15 . W ocenie Sądu Okręgowego organ rentowy ustalając emeryturę odwołującej obliczył emeryturę zgodnie z brzmieniem powyższego przepisu uwzględniając udokumentowane wynagrodzeniem lata pracy odwołującej . Zgodnie z Uchwałą Sądu Najwyższego - Izba Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych z dnia 15 czerwca 2005 r. II UZP 3/2005 Lexis.pl nr 379885 emerytura nie jest kontynuacją renty, lecz innym świadczeniem,

5

przyznawanym na mocy innych przepisów i na podstawie innych przesłanek, a wysokość podstawy wymiaru emerytury , jest wynikiem konkretnych operacji matematycznych, w których uwzględnia się przeciętne podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie z konkretnych lat, ustalając ich procentowy wskaźnik w stosunku do każdego roku, która jest następnie pomnożona przez kwotę bazową". Podobne stanowisko zostało zaprezentowane w Uchwale Sądu Najwyższego - Izba Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych z dnia 15 lutego 2006 r. II UZP 16/2005.

Sąd Okręgowy podziela stanowisko ,że pobierająca rentę odwołująca z tytułu niezdolności do pracy, która we wniosku o emeryturę nie zgłosiła żądania ustalenia podstawy wymiaru na nowo, a uczyniła to dopiero po uprawomocnieniu się decyzji przyznającej świadczenie emerytalne, zachowuje prawo do obliczenia emerytury zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 2 ustawy z 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst jednolity: Dz. U. 2004 r. Nr 39 poz. 353 ze zm.). Jednakże organ rentowy ustalając podstawę wymiaru emerytury ZUS jest zobowiązany brać pod uwagę podstawę wymiaru składek z 20 lat najkorzystniejszych z całego okresu ubezpieczenia (udokumentowanych zaświadczeniami o wynagrodzeniu).

Z uwagi na brak takiej możliwości co potwierdziła biegła B. W. organ rentowy na mocy zaskarżonej decyzji przyjął do podstawy wymiaru emerytury odwołującej podstawę wymiaru składek z kolejnych 10 lat kalendarzowych wybranych z 20 lat kalendarzowych poprzedzających bezpośrednio rok 2013.

W ocenie Sądu Okręgowego podstawę wymiaru kapitału początkowego ustalono zgodnie z art. 174 ust 3 ustawy emerytalnej, przyjmując do obliczenia tej podstawy wynagrodzenie z 10 kolejnych lat kalendarzowych, przypadających przed 1999r ( najkorzystniejszy wariant) oraz, kwotę bazową wynosząca 100% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w II kwartale

6

1998r., tj. 1222,89 zł. W ocenie Sądu Okręgowego brak jest podstaw prawnych do przyjęcia wynagrodzenia z 20 najkorzystniejszych lat kalendarzowych z całego okresu ubezpieczenia, ponieważ do 31-12-1998 r. nie został udowodniony 20 letni okres podlegania ubezpieczeniu. Mając powyższe ustalenia na uwadze Sąd Okręgowy nie znajdując dostatecznych podstaw do uwzględnienia odwołania na mocy art.477(14)§l k.p.c orzekł jak w sentencji . W kwestii kosztów postępowania Sąd orzekł na podstawie regulacji zawartej w art. 98 Kodeksu postępowania cywilnego oraz w § 11 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. z 2002 roku, Nr 163, poz. 1349 ze zm.).