Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

W., dnia 5 listopada 2013 r.

Sąd Rejonowy dla Wrocławia-Krzyków we Wrocławiu VI Wydział Cywilny w następującym składzie:

Przewodniczący: SSR Andrzej Michór

Protokolant: Bartosz Jakus

po rozpoznaniu w dniu 5 listopada 2013 r. we Wrocławiu

sprawy z powództwa Spółdzielni Mieszkaniowej (...) we W.

przeciwko J. Ż. (1), K. Ż.

o opróżnienie lokalu mieszkalnego

I. oddala powództwo;

II. zasądza od strony powodowej Spółdzielni Mieszkaniowej (...) we W. solidarnie na rzecz pozwanych J. Ż. (1) i K. Ż. kwotę 120 zł (sto dwadzieścia złotych) plus należy podatek VAT tytułem pomocy prawnej udzielonej pozwanym z urzędu przez radcę prawnego K. G..

UZASADNIENIE

Powód – Spółdzielnia Mieszkaniowa (...) we W. wystąpiła z pozwem o nakazanie pozwanym J. Ż. (1) i K. Ż. opróżnienie, opuszczenie i wydanie lokalu mieszkalnego nr (...) położonego przy ulicy (...) we W. oraz o zasądzenie kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego.

W uzasadnieniu swojego żądania strona powodowa podała, że pozwane zajmują lokal mieszkalny typu lokatorskiego nr (...) położony we W. przy ul. (...) bez tytułu prawnego. Wskazała, że główny lokator i członek powodowej spółdzielni (...) uchwałą Rady Nadzorczej nr (...) z dnia 30.06.2011 r. została wykluczona z grona członków spółdzielni z powodu zalegania z opłatami eksploatacyjnymi za korzystanie z lokalu. Pozwane natomiast nadal zamieszkują w przedmiotowym lokalu bez tytułu prawnego. Nadto strona powodowa podała, że dochodziła od pozwanych na drodze postępowania egzekucyjnego należności objętych nakazami zapłaty: z dnia 16.03.2005 r. – VI Nc 2245/05, z dnia 05.03.2005r. – VI Nc 5870/05, z dnia 27.10.2006 r. – VI Nc 5095/06, z dnia 15.09.2009 r. – VI Nc 6965/09, z dnia 25.05.2010 r. – VI Nc 4000/10, z dnia 10.05.2010 r. – VI Nc 4232/10, z dnia 20.12.2010 r. – VI Nc 6089/10 i 02.03.2012 r. – VI Nc 436/12, lecz okazały się one bezskuteczne. Dnia 13.04.2012 r. strona powodowa skierowała do sądu kolejny pozew o zapłatę przeciwko pozwanej J. Ż. (1). Łączna zaległość w opłatach oraz w spłacie kredytu zaciągniętego przez stronę powodową wraz z odsetkami na dzień 31.05.2012 r. wynosi 69.234,15 zł, bez odsetek ustawowych i kosztów procesu. Dodatkowo strona powodowa wyznaczyła pozwanym miesięczny termin na uregulowanie zaległości oraz miesięczny termin na opuszczenie lokalu.

W piśmie z dnia 23.08.2013r. do procesu przystąpiła Gmina W. w charakterze interwenienta.

W odpowiedzi na pozew pozwane wniosły o oddalenie powództwa w całości, jak również o orzeczenie uprawnienia do otrzymania lokalu socjalnego przez pozwaną J. Ż. (2). W uzasadnieniu wskazały, że J. Ż. (2) jest osobą o lekkim stopniu niepełnosprawności oraz osobą bezrobotną, która od wielu lat poszukuje pracy i korzysta z pomocy Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej we W.. Jest też uzależniona od alkoholu. Zdaniem pozwanych, w odniesieniu do pozwanej K. Ż., której lokal socjalny nie przysługuje, nie można orzec eksmisji bez zapewnienia pomieszczenia tymczasowego, co przemawia za tym, aby obie pozwanego otrzymały od Gminy wspólny lokal.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

J. Ż. (1) przysługiwało spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu mieszkalnego nr (...) położonego we W. przy ul. (...), znajdującego się w zasobach Spółdzielni Mieszkaniowej (...) we W.. Na mocy umowy o podział majątku, wkład mieszkaniowy do tegoż lokalu nabyła J. Ż. (1). Pozwana K. Ż. jest córką J. Ż. (1).

/fakt bezsporny/

Uchwałą Rady Nadzorczej nr (...) z dnia 30.06.2011 r. J. Ż. (1) została wykluczona z grona członków Spółdzielni Mieszkaniowej (...) we W. z uwagi na zaleganie z opłatami za zajmowane mieszkanie. Uchwałę doręczono J. Ż. (1) w dniu 10.08.2011 r. Pozwana nie odwołała się od otrzymanej uchwały.

Strona powodowa informowała pozwaną, iż przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do przedmiotowego lokalu w prawo odrębnej własności uzależnione jest od uregulowania istniejącego na lokalu zadłużenia.

Dowód: - pismo strony powodowej z dnia 01.07.2011 r. wraz z dowodem doręczenia – k. 10 -11

- uchwała nr 2771 Rady Nadzorczej strony powodowej - k. 12;

- pismo strony powodowej z dnia 02.06.2011r. – k. 13

- pismo zarządu strony powodowej z dnia 29.03.2011r., pismo strony powodowej z dnia 02.02.2011r., pismo strony powodowej z dnia 31.01.2011r. - akta lokalu przy ul. (...),

- przesłuchanie stron: pozwana J. Ż. (1) – protokół skrócony: 00:01:44 do 00:10:53

Pozwane nadal zamieszkują w spornym lokalu.

Dowód: - pismo Urzędu Miasta we W. z dnia 24.05.2012r. – k. 14

W piśmie z dnia 12.09.2011 r. strona powodowa poinformowała pozwane o zamiarze wypowiedzenia umowy najmu lokalu mieszkalnego przy Powstańców (...) 54/45 w związku ze zwłoką w zapłacie opłat eksploatacyjnych za korzystanie z lokalu i wyznaczyła dodatkowy 1-miesięczny termin do zapłaty zaległych i bieżących należności, pod rygorem wypowiedzenia umowy najmu, a następnie eksmisji.

W miesiącach wakacyjnych (czerwiec-wrzesień) 2011 r. pozwane nie uiszczały żadnych opłat za używanie lokalu. Wkład mieszkaniowy nie został rozliczony ani zwrócony pozwanej J. Ż. (1), nie został także zaliczony na poczet zadłużenia pozwanych.

W piśmie z dnia 28.03.2012 r., powołując się na regulację art. 11 ust. 1 i ust 2 pkt 2 ustawy o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie Gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego, strona powodowa wypowiedziała pozwanym umowę najmu spornego lokalu i wyznaczyła pozwanym miesięczny termin na opuszczenie ww. lokalu.

Pozwana J. Ż. (2) ubiegała się ponowne przyjęcie w poczet członków spółdzielni, przyjęcie został uzależnione od uregulowania zadłużenia.

Dowód: - pisma strony powodowej z dnia 12.09.2011r. wraz z dowodami doręczenia – k. 15-17,

- pisma strony powodowej z dnia 28.03.2012r. wraz z dowodami doręczenia – k. 18-20,

-akta lokalu przy ul. (...): wniosek zarządu z dnia 23.03.2012 r., pismo strony powodowej z dnia 09.12.2011r., pismo pozwanej z dnia 14.11.2011 r ,

- przesłuchanie stron: pozwana J. Ż. (1) – protokół skrócony: 00:01:44 do 00:10:53

J. Ż. (1) nie pobiera świadczeń z Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego ani z Zakładu Ubezpieczeń Społecznych. Obecnie nie korzysta z pomocy Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej we W., wcześniej, tj. do czerwca 2012 r. otrzymywała zasiłki celowe m.in. na zakup żywności, dodatki z tytułu samotnego wychowywania dziecka i zasiłek rodzinny oraz zaliczki alimentacyjne. Nie pracuje, jest zarejestrowana w Powiatowym Urzędzie Pracy we W. jako bezrobotna, bez prawa do zasiłku. U J. Ż. (1) stwierdzono lekki stopień niepełnosprawności. Pozwana ma problemy z nadużywaniem alkoholu, w 2012r. uczęszczała na terapię dla osób uzależnionych. Nie ma możliwości zamieszkania w innym lokalu.

Pozwana K. Ż. nie pracuje i nie osiąga żadnych dochodów. Nie jest zarejestrowana jako osoba bezrobotna.

Dowód: - pismo KRUS z 22.03.2013 r. - 41

- pismo MOPS z 25.03.2013 r. – k.42-43

- pismo PUP z 22.03.2013 r. – k. 44

-pismo ZUS z 12.04.2013 r. – k.45

-pisma MOPS z 02.09.2013r. i z 18.09.2013r. – k. 79-80, 91-92

- orzeczenie o stopniu niepełnosprawności – 81-82

-zaświadczenie lekarskie – k. 83

- przesłuchanie pozwanej J. Ż. (1) – protokół skrócony: 00:01:44 do 00:10:53

- przesłuchanie pozwanej K. Ż. – protokół skrócony: 00:10:53 do 00:11:37

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo nie zasługuje na uwzględnienie.

Ustalając stan faktyczny Sąd oparł się na obiektywnych dowodach postaci powołanych wyżej dokumentów a nadto na zeznaniach pozwanych, które są konsekwentne, spójne oraz korespondujące z pozostałym materiałem dowodowym zebranym w sprawie. W istocie spór między stronami miała charakter sporu co do prawa.

Podstawę żądania strony powodowej stanowi przepis art. 222 k.c. Zgodnie z tym unormowaniem właściciel może żądać od osoby, która włada faktycznie jego rzeczą, ażeby rzecz została mu wydana, chyba że osobie tej przysługuje skuteczne względem właściciela uprawnienie do władania rzeczą. Zastosowania nie znajdą tutaj przepisy ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych, gdyż pozwane obecnie nie są jej członkami. Członkostwo pozwanej J. Ż. (1) ustało na mocy uchwały nr 2771 Rady Nadzorczej strony powodowej z dnia 30.06.2011 r. Pozwana J. Ż. (1) wprawdzie składała wniosek o ponowne przyjęcie jej w poczet członków spółdzielni, ale ponowne przyjęcie jej w poczet członków, było obwarowane pewnymi warunkami, w tym spłatą zadłużenia z tytułu używania lokalu, czego jednak nie uczyniła, z uwagi na sytuację rodzinną i majątkową.

Niezależnie od powyższego, analizując materiał dowodowy zgromadzony w sprawie, Sąd doszedł do przekonania, że po wygaśnięciu członkostwa pozwanej J. Ż. (2) w powodowej spółdzielni, doszło do zawarcia między stronami niniejszego postępowania umowy najmu per facta concludentia. Powyższe przyznała sama strona powodowa, która w piśmie z dnia 23.03.2012 r. ( vide: akta lokalu) wskazała na proponowaną treść uchwały zarządu wskazując, że pozwane wiąże ze stroną powodową umowa najmu w związku z ustaniem członkostwa, jednocześnie podnosząc, że w związku z dalszą zwłoką pozwanych w uiszczaniu opłat za korzystanie lokalu, konieczne jest dokonanie wypowiedzenia umowy najmu spornego lokalu. Następnie w piśmie z dnia 12.09.2011 r. strona powodowa poinformowała pozwane o zamiarze wypowiedzenia umowy najmu lokalu mieszkalnego przy Powstańców (...) 54/45 w związku ze zwłoką w zapłacie opłat eksploatacyjnych za korzystanie z lokalu i wyznaczyła pozwanym dodatkowy miesięczny termin do zapłaty zaległych i bieżących należności, pod rygorem wypowiedzenia umowy najmu, a następnie eksmisji. Z kolei w piśmie z dnia 28.03.2012 r., na podstawie art. 11 ust. 1 i ust 2 pkt 2 ustawy o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego z dnia 21 czerwca 2001 r. (Dz. U. z 2005 r., nr 31, poz. 266 z późn.zm.), strona powodowa wypowiedziała pozwanym umowę najmu spornego lokalu i wyznaczyła pozwanym miesięczny termin na opuszczenie lokalu. Mając zatem na uwadze fakt, że zakreślenie miesięcznego terminu na spłatę zadłużenia miało miejsce 12.09.2011 r., a wykluczenie J. Ż. (1) z grona członków spółdzielni stało się skuteczne w sierpniu 2011 r., Sąd uznał, że w niniejszej sprawie nie doszło do skutecznego wypowiedzenia łączącej strony umowy najmu spornego lokalu. Powództwo w niniejszej sprawie uznać zatem należało za przedwczesne, albowiem zgodnie z treścią art. 11 ust. 1 ustawy o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego, jeżeli lokator jest uprawniony do odpłatnego używania lokalu, wypowiedzenie przez właściciela stosunku prawnego może nastąpić tylko z przyczyn określonych w ust. 2-5 oraz w art. 21 ust. 4 i 5 tej ustawy. Wypowiedzenie powinno być pod rygorem nieważności dokonane na piśmie oraz określać przyczynę wypowiedzenia. W myśl art. 11 ust. 2 pkt 2 w/w ustawy nie później niż na miesiąc naprzód, na koniec miesiąca kalendarzowego, właściciel może wypowiedzieć stosunek prawny, jeżeli lokator jest w zwłoce z zapłatą czynszu lub innych opłat za używanie lokalu co najmniej za trzy pełne okresy płatności pomimo uprzedzenia go na piśmie o zamiarze wypowiedzenia stosunku prawnego i wyznaczenia dodatkowego, miesięcznego terminu do zapłaty zaległych i bieżących należności. W niniejszym przypadku, w chwili zakreślenia przez stronę powodową 1-miesiecznego terminu na dokonanie spłaty zadłużenia zaległość pozwanych w zapłacie opłat za używanie lokalu na podstawie zawartej przez strony umowy najmu nie przekraczała trzech pełnych okresów płatności – zaległość wynosiła najwyżej jeden miesiąc. Podsumowując, skoro pozwane zalegały z zapłatą czynszu lub innych opłat za używanie lokalu krócej niż za trzy pełne okresy płatności, dokonane przez stronę powodową wypowiedzenie umowy najmu nie doprowadziło do wygaśnięcia stosunku najmu, w konsekwencji czego nie można było przyjąć, że pozwane zajmowały sporny lokal bez tytułu prawnego.

W związku z powyższym, orzeczono jak w punkcie I wyroku.

W pkt II wyroku Sąd postanowił obciążyć kosztami postępowania stronę powodową, w myśl przepisu artykułu 98 § 1 k.p.c., zgodnie z którym strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić koszty procesu w przypadku zgłoszenia żądania do nich przeciwnika. W niniejszej sprawie pozwane były reprezentowane przez radcę prawnego K. G., pełnomocnika ustanowionego z urzędu. Pełnomocnik pozwanych oświadczył, iż koszty pomocy prawnej udzielonej z urzędu nie zostały zapłacone ani w całości ani w części. Zgodnie z treścią § 15 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28.09.2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu, koszty nieopłaconej pomocy pranej ponoszone przez Skarb Państwa obejmują opłatę w wysokości nie wyższej niż 150% stawek minimalnych. Stosownie zaś do treści § 16 wniosek o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej powinien zawierać oświadczenie, że opłaty nie zostały zapłacone w całości lub w części. Jak stanowi § 2 ust.1 i 3 cytowanego rozporządzenia, zasądzając opłatę za czynności radcy prawnego z tytułu zastępstwa prawnego, Sąd bierze pod uwagę niezbędny nakład pracy pełnomocnika, a także charakter sprawy i wkład pracy pełnomocnika w przyczynienie się do jej wyjaśnienia i rozstrzygnięcia. Sąd podwyższa opłatę o stawkę podatku od towarów i usług przewidzianą dla danego rodzaju czynności w przepisach o podatku od towarów i usług, obowiązującą w dniu orzekania o tych opłatach. Zgodnie z § 4 wysokość stawki minimalnej zależy od wartości przedmiotu sprawy lub jej rodzaju. W myśl § 9 ust. 1 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu, Dz. U z 2002 r., nr 163, poz. 1349 z późn. zm.), stawka minimalna w sprawie o eksmisję wynosi 120,00 zł. Sąd uznał, iż ze względu na fakt, iż sprawa nie miała charakteru szczególnie zawiłego oraz że nakład pracy pełnomocnika nie przekroczył granic zwykłej staranności, należało przyjąć minimalną stawkę wynagrodzenia pełnomocnika.

Mając powyższe na uwadze, na podstawie powołanych wyżej przepisów, orzeczono jak w punkcie II sentencji wyroku.