Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 24 października 2012 roku

Sąd Okręgowy - Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Tarnowie

w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 24 października 2012 roku w Tarnowie na rozprawie

odwołania K. F.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T.

z dnia 9 lipca 2012 roku nr (...)

w sprawie K. F.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T.

o rentę

oddala odwołanie.

Sygn. akt IV U 829/12

UZASADNIENIE

wyroku z dnia 24 października 2012 roku

Decyzją z dnia 9 lipca 2012 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T. odmówił K. F. prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy wskazując, iż orzeczeniem Komisji Lekarskiej ZUS z dnia 2.07.2012 r. ubezpieczony nie został uznany za niezdolnego do pracy.

Odwołanie od powyższej decyzji wniósł K. F. , domagając się jej zmiany, poprzez przyznanie mu prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy. Ubezpieczony podniósł, iż decyzja ta jest dla niego krzywdząca, niezgodna ze stanem faktycznym, gdyż jego stan zdrowia pogorszył się, a od 1990 r. pozostaje w stałym leczeniu.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie, podtrzymując argumentację wyrażoną w uzasadnieniu zaskarżonego orzeczenia i wskazując, iż na podstawie przeprowadzonego badania brak jest podstaw do uznania ubezpieczonego za niezdolnego do pracy, co znalazło wyraz w orzeczeniu Lekarza Orzecznika ZUS i Komisji Lekarskiej ZUS.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

K. F. urodził się dnia (...) r., z wykształcenia jest formierzem-odlewnikiem, ostatnio pracował jako formierz, dozorca.

Ubezpieczony od dnia 8.06.1990 r. pobierał rentę według III grupy inwalidzkiej, potem rentę z tytułu częściowej niezdolności do pracy wypłacaną do dnia 31.05.2012 r.

W dniu 23.05.2012 r. ubezpieczony złożył do ZUS wniosek o ustalenie prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy.

Zarówno orzeczeniem Lekarza Orzecznika ZUS z dnia 12.06.2012 r., jak i orzeczeniem Komisji Lekarskiej ZUS z dnia 2.07.2012 r. ubezpieczony nie został uznany za niezdolnego do pracy.

Wobec powyższego przedmiotową decyzją ZUS odmówił wnioskodawcy prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy.

Dowód: - akta ZUS

W toku niniejszego postępowania sądowego u odwołującego się stwierdzono:

- nadciśnienie tętnicze II stopnia (...),

- chorobę zwyrodnieniową kręgosłupa lędźwiowego z wielopoziomową dyskopatią bez ubytkowych objawów neurologicznych i bez upośledzenia funkcji,

- chorobę zwyrodnieniową kręgosłupa szyjnego, dyskopatię C5-C6, C6-C7 bez ubytkowych objawów neurologicznych i bez upośledzenia funkcji,

- chorobę zwyrodnieniową stawów kolanowych bez upośledzenia funkcji,

- otyłość (...) 31.

Nadciśnienie tętnicze łagodne, pierwotne występuje u odwołującego bez udokumentowanych istotnych zmian narządowych, nie powoduje długotrwałej niezdolności do pracy. W badaniu układu ruchu nie stwierdzono ograniczenia ruchomości czynnej i biernej w obrębie kończyn górnych i dolnych. Siła i napięcie mięśni kończyn symetryczne bez wzmożonego napięcia mięśni przykręgosłupowych na całej długości kręgosłupa.

W badaniu neurologicznym nie stwierdzono objawów korzeniowych, próba R. ujemna, odruchy ścięgniste zachowane, żywe, symetryczne. Neurologicznie bez objawów uszkodzenia układu nerwowego. Kręgosłup lędźwiowy z niewielkim ograniczeniem ruchomości, chód sprawny. Zarysy stawów obwodowych zachowane, nie stwierdza się obrzęków i wysięków stawowych. Ruchomość stawów biodrowych i kolanowych pełna.

Dzięki leczeniu i rehabilitacji nastąpiła poprawa stanu zdrowia opiniowanego. Rozpoznane schorzenia nie naruszają sprawności organizmu badanego w takim stopniu, aby uznać go za niezdolnego do pracy.

Dowód: - opinia sądowo –lekarska z dnia 18.09.2012 r. – k. 8- 11,

- dokumentacja medyczna – akta ZUS.

Sąd, ustalając stan faktyczny w niniejszej sprawie, w całości podzielił wnioski płynące z opinii biegłych z zakresu neurologii, kardiologii i reumatologii. Biegli legitymują się fachową wiedzą oraz doświadczeniem zawodowym, zaś opinia została sporządzona w sposób rzetelny, po osobistym przebadaniu ubezpieczonego oraz analizie dokumentacji zgromadzonej w aktach rentowych. W ocenie Sądu, biegli lekarze dokonali prawidłowej diagnozy schorzeń, na które cierpi wnioskodawca, zaś wnioski płynące z opinii korespondują ze zgromadzoną dokumentacją medyczną oraz bazują na wynikach przeprowadzonych badań, co czyni opinię wewnętrznie spójną, logiczną i kompletną.

Opinia spełniła nadto wymogi przewidziane dla tego rodzaju środków dowodowych określone w art.278 kpc. i art.285 kpc., zaś w toku postępowania nie ujawniły się żadne okoliczności, które mogłyby podważać zaufanie do wiedzy czy bezstronności biegłych. Również strony postępowania nie zgłosiły żadnych merytorycznych zarzutów mających wpływ na wartość dowodową przedmiotowej opinii.

Dowody z dokumentów zalegających w aktach Zakładu Ubezpieczeń Społecznych nie budziły wątpliwości Sądu co do ich autentyczności, a ponadto nie były kwestionowane przez strony postępowania, dlatego Sąd uznał je za w pełni wiarygodne.

Sąd rozważył, co następuje:

Odwołanie nie zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie art. 57 ust 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst jedn. Dz.U. z 2009 roku, Nr 153, poz. 1227 ze zmianami) renta z tytułu niezdolności do pracy przysługuje ubezpieczonemu, który spełnia łącznie następujące przesłanki:

1)jest niezdolny do pracy;

2)ma wymagany okres składkowy i nieskładkowy;

3)  niezdolność do pracy powstała w okresach, o których mowa w art. 6 ust.1 pkt 1 i 2, pkt 3 lit.b, pkt 4, 6, 7 i 9, ust. 2 pkt 1, 3-8 i 9 lit.a, pkt 10 lit.a, pkt 11-12, 13 lit.a, pkt 14 lit.a i pkt 15-17 oraz art. 7 pkt 1-4, 5 lit.a, pkt 6 i 12, albo nie później niż w ciągu 18 miesięcy od ustania tych okresów.

Niezdolną do pracy jest osoba, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu (art. 12 ust. 1). Całkowicie niezdolną do pracy jest osoba, która utraciła zdolność do wykonywania jakiejkolwiek pracy (art.12 ust.2), zaś częściowo niezdolną do pracy jest osoba, która w znacznym stopniu utraciła zdolność do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji ( art. 12 ust. 3).

Zgodnie z art.13 ustawy przy ocenie stopnia i trwałości niezdolności do pracy oraz rokowania co do odzyskania zdolności do pracy uwzględnia się:

1)stopień naruszenia sprawności organizmu oraz możliwości przywrócenia niezbędnej sprawności w drodze leczenia i rehabilitacji;

2)  możliwość wykonywania dotychczasowej pracy lub podjęcia innej pracy oraz celowość przekwalifikowania zawodowego, biorąc pod uwagę rodzaj i charakter dotychczas wykonywanej pracy, poziom wykształcenia, wiek i predyspozycje psychofizyczne.

W niniejszej sprawie sporną stała się przesłanka z art. 12 ust. 1 ustawy, dotycząca niezdolności do pracy.

Dla rozstrzygnięcia, czy w przypadku ubezpieczonego mamy do czynienia z niezdolnością do pracy, konieczne stało się zasięgnięcie opinii biegłych specjalistów z zakresu dziedzin medycyny związanych z jego dolegliwościami, tj. z zakresu neurologii, kardiologii i reumatologii.

Przeprowadzone badania wykazały u wnioskodawcy takie schorzenia jak: nadciśnienie tętnicze II stopnia (...), chorobę zwyrodnieniową kręgosłupa lędźwiowego z wielopoziomową dyskopatią bez ubytkowych objawów neurologicznych i bez upośledzenia funkcji, chorobę zwyrodnieniową kręgosłupa szyjnego, dyskopatię C5-C6, C6-C7 bez ubytkowych objawów neurologicznych i bez upośledzenia funkcji, chorobę zwyrodnieniową stawów kolanowych bez upośledzenia funkcji, otyłość (...) 31.

Nadciśnienie tętnicze łagodne, pierwotne występuje u odwołującego bez udokumentowanych istotnych zmian narządowych, nie powoduje długotrwałej niezdolności do pracy. W badaniu układu ruchu nie stwierdzono ograniczenia ruchomości czynnej i biernej w obrębie kończyn górnych i dolnych. Siła i napięcie mięśni kończyn symetryczne bez wzmożonego napięcia mięśni przykręgosłupowych na całej długości kręgosłupa. W badaniu neurologicznym nie stwierdzono objawów korzeniowych, próba R. ujemna, odruchy ścięgniste zachowane, żywe, symetryczne. Neurologicznie bez objawów uszkodzenia układu nerwowego. Kręgosłup lędźwiowy z niewielkim ograniczeniem ruchomości, chód sprawny. Zarysy stawów obwodowych zachowane, nie stwierdza się obrzęków i wysięków stawowych. Ruchomość stawów biodrowych i kolanowych pełna. Nastąpiła poprawa stanu zdrowia opiniowanego. Rozpoznane schorzenia nie naruszają sprawności organizmu badanego w takim stopniu, aby uznać go za niezdolnego do pracy.

Reasumując, Sąd w oparciu o zgromadzony w sprawie materiał dowodowy uznał zatem, iż brak jest podstaw do uznania odwołującego się za niezdolnego do pracy w rozumieniu art. 12 ust. 1 powołanej ustawy. Z powyższych względów uznać należało, iż decyzja Zakładu Ubezpieczeń Społecznych była prawidłowa, zaś odwołanie należało oddalić jako bezzasadne, przyjmując jako podstawę rozstrzygnięcia powołane przepisy oraz art. 477 ¹⁴§1k.p.c.