Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 17 października 2013 roku

Sąd Okręgowy w Tarnowie – Wydział IV Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący:SSR del. Jacek Liszka

Protokolant: st. sekr. sądowy Małgorzata Houda

po rozpoznaniu w dniu 17 października 2013 roku w Tarnowie na rozprawie

sprawy z odwołania H. B.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T.

z dnia 30 listopada 2012 roku nr (...)

w sprawie H. B.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T.

o rentę

zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, że przyznaje odwołującej się H. B. rentę z tytułu częściowej niezdolności do pracy począwszy od dnia 1 stycznia 2013r. na okres dziewięciu miesięcy.

Sygn. akt IVU 90/13

UZASADNIENIE

wyroku z dnia 17 października 2013 roku

Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T. decyzją z dnia 30 listopada 2012 r. odmówił H. B. prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy, ponieważ orzeczeniem komisji lekarskiej ZUS z dnia 14.11.2012 r. została uznana za zdolną do pracy.

H. B. w odwołaniu od tej decyzji domagała się jej zmiany i przyznania prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy z uwagi na stan zdrowia, który nie pozwala jej na podjęcie zatrudnienia. Wnioskowała o dopuszczenie dowodu z opinii biegłych celem ustalenia rzeczywistego stanu zdrowia.

Organ rentowy w odpowiedzi na odwołanie wniósł o jego oddalenie z przyczyn podanych w uzasadnieniu.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

H. B. urodzona w dniu (...), z wykształceniem zawodowym rolnik-drobiarz, pracowała jako piekarz stołowy. Odwołująca od 19.02.1996 r. do 30.04.2011 r. pobierała rentę z tytułu częściowej niezdolności do pracy.

/okoliczności bezsporne/

W dniu 28.03.2011 r. wystąpiła z wnioskiem o rentę. Orzeczeniem Lekarza Orzecznika ZUS z dnia 15.04.2011 r. odwołująca została uznana za częściowo zdolną do pracy okresowo do 30.04.2013 r. Decyzją z dnia 11.05.2011 r. przyznano odwołującej rentę z tytułu częściowej niezdolności do pracy do 30.04.2013 r. Komisja Lekarska ZUS, orzeczeniem wydanym w trybie nadzoru, w dniu 14.11.2012 r. stwierdziła że odwołująca jest zdolna do pracy. Wobec powyższego przedmiotową decyzją ZUS odmówił wnioskodawczyni prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy od dnia 01.01.2013 r. i uchylił decyzję z dnia 11.05.2011 r.

Dowód: - akta ZUS.

W toku niniejszego postępowania sądowego u odwołującej stwierdzono:

- rwę kulszową prawostronną,

- przepuklinę jądra miażdżystego na poziomie L4-L5, L5-S1,

- chorobę zwyrodnieniową kręgosłupa lędźwiowego z przewlekłym zespołem bólowym i upośledzeniem funkcji,

- nadciśnienie tętnicze I/II stopnia (...),

- migotanie przedsionków napadowe w wywiadzie,

- astmę oskrzelową bez niewydolności oddechowej,

- zaburzenia nerwicowe depresyjno-lękowe.

H. B. jest nadal częściowo niezdolna do pracy na okres 9 miesięcy od 01.01.2013 r. z powodu stanu narządu ruchu. W badaniu fizykalnym stwierdza się u odwołującej rwę kulszową prawostronną przy kącie 50 stopni, znaczne ograniczenie ruchomości w odcinku lędźwiowym kręgosłupa i wzmożone napięcie mięśni przykręgosłupowych. Wielopoziomowa dyskopatia kręgosłupa lędźwiowego jest przeciwwskazaniem do wykonywania pracy w pozycji wymuszonej przy dźwiganiu, przesuwaniu. Wskazana jest redukcja masy ciała. Nadciśnienie tętnicze I/II stopnia (...) pierwotne, łagodne bez udokumentowanych istotnych powikłań narządowych nie powoduje długotrwałej niezdolności do pracy. Migotanie przedsionków napadowe w wywiadzie nie powoduje aktualnie długotrwałej niezdolności do pracy. Aktualnie objawy psychopatologiczne mają łagodne nasilenie oraz subiektywny charakter, pozostają na poziomie nerwicowym, zaostrzają się reaktywnie w związku z trudną sytuacją życiową, nie powodują jednak znacznego ograniczenia sprawności organizmu i nie czynią jej niezdolną do pracy zarobkowej z przyczyn psychiatrycznych.

Dowód: - opinia sądowo –lekarska z dnia 09.04.2013 r. – k. 7-10 as,

- opinia sądowo –lekarska z dnia 18.06.2013 r. – k. 21- as,

- dokumentacja medyczna – akta ZUS.

Sąd, ustalając stan faktyczny w niniejszej sprawie, w całości podzielił wnioski płynące z opinii biegłych z zakresu reumatologii, kardiologii i psychiatrii. Biegli legitymują się fachową wiedzą oraz doświadczeniem zawodowym, zaś opinie zostały sporządzone w sposób rzetelny, po osobistym przebadaniu ubezpieczonej oraz analizie dokumentacji zgromadzonej w aktach rentowych. W ocenie Sądu, biegli lekarze dokonali prawidłowej diagnozy schorzeń, na które choruje wnioskodawczyni, zaś wnioski płynące z opinii korespondują ze zgromadzoną dokumentacją medyczną oraz bazują na wynikach przeprowadzonych badań, co czyni że opinie są wewnętrznie spójne, logiczne i kompletne.

Opinie spełniają nadto wymogi przewidziane dla tego rodzaju środków dowodowych określone w art.278 kpc. i art.285 kpc., a także w Rozporządzeniu Ministra Polityki Społecznej z dnia 14 grudnia 2004 r. w sprawie orzekania o niezdolności do pracy (Dz. U. Nr 273, poz. 2711) w związku z art. 12-14 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z FUS zaś w toku postępowania nie ujawniły się żadne okoliczności, które mogłyby podważać zaufanie do wiedzy czy bezstronności biegłych. Również strony postępowania nie zgłosiły żadnych merytorycznych zarzutów mających wpływ na wartość dowodową przedmiotowych opinii. Sąd postanowił pominąć opinie biegłego neurologa uznają, że sprawa jest dostatecznie wyjaśniona do rozstrzygnięcia.

Dowody z dokumentów zalegających w aktach Zakładu Ubezpieczeń Społecznych nie budziły wątpliwości Sądu co do ich autentyczności, a ponadto nie były kwestionowane przez strony postępowania, dlatego Sąd uznał je za w pełni wiarygodne.

Sąd rozważył, co następuje:

Odwołanie H. B. od zaskarżonej decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T. z dnia 30 listopada 2012 r. w świetle ustalonego stanu faktycznego i obowiązujących przepisów prawa zasługuje na uwzględnienie.

W myśl art. 57 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r, o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U., Nr 162., poz 1118, z późn. zm. ) renta z tytułu niezdolności do pracy przysługuje ubezpieczonemu, który spełnił łącznie warunki:

- jest niezdolny do pracy,

- ma wymagany okres składkowy i nieskładkowy,

- niezdolność do pracy powstała w okresach, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 1 i 2, pkt 3 lit. b), pkt 4,6,7,9, ust. 2 pkt 1, 3-8 i 9 lit. a), pkt. 10 lit. a), pkt. 11-12, 13, lit. a), pkt. 14 lit. a) i pkt 15-17 oraz art. 7 pkt 1-4, lit. a), pkt 6 i 12, albo nie później niż wciągu 18 miesięcy od ustania tych okresów.

Stosownie do dyspozycji art. 12 powołanej ustawy, niezdolną do pracy jest osoba, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu. W myśl dyspozycji ustępu 3 powołanego artykułu, częściowo niezdolną jest osoba, która w znacznym stopniu utraciła zdolność do pracy zgodnej z dotychczasowym poziomem kwalifikacji.

Równocześnie zgodnie z treścią art. 13 powołanej ustawy, przy ocenie stopnia i trwałości niezdolności do pracy oraz rokowania co do odzyskania zdolności do pracy uwzględnia się stopień naruszenia sprawności organizmu oraz możliwość przywrócenia niezbędnej sprawności w drodze leczenia, jak też możność wykonywania dotychczasowej pracy, względnie możność przekwalifikowania zawodowego. Niezdolność do pracy orzeka się na okres nie dłuższy niż 5 lat, z zastrzeżeniem ust. 3. Dalej w myśl ustępu 3 cytowanego artykułu niezdolność do pracy orzeka się na okres dłuższy niż 5 lat, jeżeli według wiedzy medycznej nie ma rokowań odzyskania zdolności do pracy przed upływem tego okresu.

Przedmiotem postępowania było ustalenie, czy ubezpieczona ze względu na stan zdrowia jest niezdolna do pracy, czy też jej stan zdrowia uległ zmianie, jak to wynika z zakwestionowanej opinii komisji lekarskiej i wydanej na jej podstawie decyzji ZUS.

Sąd w oparciu o opinię biegłego reumatologa i kardiologa sporządzoną na podstawie wyników badań i dokumentacji medycznej stwierdził u ubezpieczonej istnienie przesłanek uzasadniających przyjęcie, iż H. B. z uwagi na obecne schorzenia układu ruchu w szczególności: rwę kulszową prawostronną, przepuklinę jądra miażdżystego na poziomie L4-L5, L5-S1 i chorobę zwyrodnieniową kręgosłupa lędźwiowego z przewlekłym zespołem bólowym i upośledzeniem funkcji spełnia warunek w postaci częściowej niezdolności do pracy w wykonywanym zawodzie drobiarza, piekarza stołowego okresowo na okres 9 miesięcy od dnia 01.01.2013 r. tj. od daty ustania dotychczasowych świadczeń i jednocześnie nie rokuje zdolności do przekwalifikowania zawodowego. U odwołującej stwierdza się rwę kulszową prawostronną przy kącie 50 stopni, znaczne ograniczenie ruchomości w odcinku lędźwiowym kręgosłupa i wzmożone napięcie mięśni przykręgosłupowych. Stwierdzona u niej wielopoziomowa dyskopatia kręgosłupa lędźwiowego jest przeciwwskazaniem do wykonywania pracy w pozycji wymuszonej przy dźwiganiu, przesuwaniu, odwołująca dotychczas wykonywała prace fizyczną. Z uwagi na schorzenie psychiatryczne odwołująca jest zdolna do pracy. Aktualnie objawy psychopatologiczne mają łagodne nasilenie oraz subiektywny charakter, pozostają na poziomie nerwicowym, zaostrzają się reaktywnie w związku z trudną sytuacją życiową.

Pozostałych warunków z art. 57 ust. 1 ustawy organ rentowy nie kwestionował.

W niniejszym przypadku odwołująca spełnia przesłanki z art. 12, 13 i 57 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. Nr 162, poz. 1118 z późn. zm.) oraz art. 477 ¹⁴ §2 kpc należało orzec jak w sentencji wyroku i zmienić zaskarżoną decyzję z dnia 30 listopada 2012 r. przyznając odwołującej H. B. rentę z tytułu częściowej niezdolności do pracy od dnia 01.01.2013 r. na okres 9 miesięcy.