Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 18 stycznia 2017 r.

Sąd Rejonowy w Nysie I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

po rozpoznaniu w dniu 18 stycznia 2017 r. na rozprawie w N.

sprawy z powództwa Towarzystwa (...) S.A. z siedzibą w W.

przeciwko A. M.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanego A. M. na rzecz strony powodowej Towarzystwa (...) S.A. z siedzibą w W. kwotę 228,12 zł (dwieście dwadzieścia osiem złotych 12/100 groszy),

II.  zasądza od pozwanego A. M. na rzecz strony powodowej Towarzystwa (...) S.A. z siedzibą w W. kwotę 30 zł (trzydzieści złotych) tytułem zwrotu kosztów opłaty sądowej, kwotę 90 zł (dziewięćdziesiąt złotych) tytułem kosztów zastępstwa procesowego, kwotę 17 zł (siedemnaście złotych) tytułem kosztów opłaty skarbowej od pełnomocnictwa oraz kwotę 0,30 zł (trzydzieści groszy) tytułem kosztów prowizji.

UZASADNIENIE

W pozwie złożonym w dniu 10 marca 2016 roku do Sądu Rejonowego Lublin – Zachód w Lublinie w elektronicznym postępowaniu upominawczym strona powodowa Towarzystwo (...) S.A. z siedzibą w W. wniosła o zasądzenie na swoją rzecz od pozwanego A. M. kwoty 228,12 zł oraz kosztów sądowych – 30 zł, kosztów zastępstwa procesowego w kwocie 90 zł, zwrotu innych kosztów 0,30 zł.

Uzasadniając swoje żądanie strona powodowa wskazała, że pozwany zawarł z Towarzystwem (...) S.A. w W. umowę ubezpieczenia w zakresie wskazanym w polisie (...) obowiązkowego ubezpieczenia o. c. posiadaczy pojazdów mechanicznych, którego przedmiotem był samochód o nr rej. (...) i nr VIN- (...). Pozwany w umowie w zamian za świadczoną przez powoda pomoc ubezpieczeniową zobowiązał się do opłacania w ratach składki ubezpieczeniowej. Pozwany nie dokonał zapłaty rat składki, których zapłaty powód niniejszym pozwem dochodzi. Powód w dniu 20 listopada 2015 r. wezwał pozwanego do jednorazowej wpłaty niezapłaconej składki ubezpieczeniowej, jednak bezskutecznie.

W dniu 30 marca 2015 r. Referendarz Sądowy w Sądzie Rejonowym Lublin - Zachód w Lublinie wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym w sprawie sygn. akt VI Nc-e 324378/16 (k.5), w którym zasądził całość roszczenia na rzecz strony powodowej.

Pozwany A. M. wniósł w dniu 15 kwietnia 2016 r. (data nadania przesyłki w placówce pocztowej) sprzeciw od powyższego nakazu zapłaty (k.5-9) podnosząc, iż roszczenie o zapłatę jest nieuzasadnione, ponieważ pojazd o który sprawa się toczy został przez niego sprzedany w dniu 17 marca 2015 r., o czym powiadomił Towarzystwo (...) S.A. w W..

Postanowieniem z dnia 10 czerwca 2016 r. wydanym w sprawie sygn. akt VI Nc-e 324378/16 Referendarz Sądowy w Sądzie Rejonowym Lublin Zachód w Lublinie (k.9) stwierdził skuteczne wniesienie sprzeciwu i utratę mocy nakazu zapłaty oraz sprawę przekazał do Sądu Rejonowego w Nysie.

W piśmie z dnia 16 września 2016 r. (k. 21-23) strona powodowa podtrzymała żądanie pozwu w całości, domagając się nadto zasądzenia od pozwanego kwoty 17 zł tytułem kosztów opłaty skarbowej od pełnomocnictwa. Jako podstawę odpowiedzialności pozwanego wskazano art. 32 ust. 1 ustawy o ubezpieczeniach obowiązkowych. Strona powodowa wskazała, że pozwany zawiadomił o zbyciu pojazdu stronę powodową dopiero dnia 7 grudnia 2015 r. ponosi więc solidarną z zbywcą odpowiedzialność za zapłatę składki ubezpieczeniowej do daty powiadomienia zakładu ubezpieczeń o zbyciu pojazdu.

W piśmie z dnia 20.09.2016 r. (k. 30-32) pozwany podtrzymał stanowisko zawarte w sprzeciwie.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Pozwany A. M. w dniu 22 września 2014 r. zawarł ze stroną pozwaną Towarzystwem (...) S.A. z siedzibą w W. umowę odpowiedzialności cywilnej posiadacza pojazdu (OC). Przedmiotem umowy był samochód osobowy marki O. (...)l, KAT. (...) o nr rej. (...). Łączna kwota składek z tytułu zawartej umowy ubezpieczenia wynosiła 436 zł i miała być płatna w dwóch ratach: pierwsza rata w kwocie 218 zł płatna do dnia 06 października 2014 r., a druga rata również w kwocie 218 zł płatna do dnia 21 marca 2015 r. Ochrona ubezpieczeniowa obejmowała okres od 22 września 2014 r. do 21 września 2015 r.

Dowód: wniosek - polisa nr (...) k. 24

Pozwany A. M. w dniu 17 marca 2015 r. sprzedał K. W. samochód osobowy marki O. (...)l kat. (...) o nr rej. (...).

Dowód: umowa sprzedaży z dnia 17.03.2015 r. k. 35

Pismem z dnia 20 listopada 2015 r. strona powodowa Towarzystwo (...) S.A. w W., wezwała pozwanego A. M. o uregulowanie zobowiązania, z tytułu należności wynikającej z polisy nr (...), które na dzień redakcji pisma wynosiło 229,66 zł. Na żądaną kwotę składały się: należność główna – 218 zł oraz odsetki – 11,66 zł.

Dowód: ostateczne przedsądowe wezwanie do zapłaty z dnia 20.11.2015 r. k. 25/II

Sąd zważył co następuje:

Powództwo zasługiwało na uwzględnienie w całości.

Sprawę rozpoznano w postępowaniu uproszczonym.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny w oparciu o przedłożone przez strony postępowania dokumenty, opisane dokładnie wyżej pod poszczególnymi elementami stanu faktycznego. Treść przedmiotowych dokumentów nie była kwestionowana przez żadną ze stron postępowania, jak również nie budziła ona zastrzeżeń Sądu, gdyż dokumenty te zostały sporządzone przez uprawnione do tego osoby i nie wykazywały oznak przerobienia czy chociażby próby zniekształcenia ich zawartości. Stąd też w ocenie Sądu stanowiły one wiarygodny materiał dowodowy nadający się do poczynienia na jego podstawie ustaleń faktycznych.

W przedmiotowej sprawie bezsporne było, że pozwany A. M. w dniu 22 września 2014 r. zawarł ze stroną powodową Towarzystwem (...) S.A. w W. umowę odpowiedzialności cywilnej posiadacza pojazdu (OC), której przedmiotem był samochód osobowy marki O. (...)l, kat. (...) o nr rej. (...). Bezsporne pozostawało również, że z tytułu zawartej umowy ubezpieczenia powód miał uiścić składkę w łącznej kwocie 436 zł, płatną w dwóch ratach pierwsza rata w kwocie 218 zł płatna do dnia 06 października 2014 r., a druga rata również w kwocie 218 zł płatna do dnia 21 marca 2015 r. Poza sporem pozostawało również, że przed terminem płatności drugiej raty pozwany A. M. zbył przedmiotowy pojazd.

Podstawą rozstrzygnięcia w przedmiotowej sprawie był art. 805 § 1 k.c. oraz art. 32 ust. 4 ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych (Dz. U. z dnia 16 lipca 2003 r.)

Zgodnie z 805 § 1 k.c. przez umowę ubezpieczenia ubezpieczyciel zobowiązuje się, w zakresie działalności swojego przedsiębiorstwa, spełnić określone świadczenie w razie zajścia przewidzianego w umowie wypadku, a ubezpieczający zobowiązuje się opłacić składkę.

W myśl art. 32 ust. 4 o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych posiadacz pojazdu mechanicznego, na którego przeniesiono prawo własności pojazdu ponosi odpowiedzialność wobec zakładu ubezpieczeń za zapłatę składki należnej za okres od dnia, w którym nastąpiło przeniesienie na niego prawa własności pojazdu. Posiadacz pojazdu mechanicznego, który przeniósł prawo własności tego pojazdu, ponosi solidarną odpowiedzialność z posiadaczem pojazdu, na którego przeniesiono prawo własności pojazdu, za zapłatę składki należnej zakładowi ubezpieczeń za okres od dnia przeniesienia prawa własności do dnia powiadomienia przez niego zakładu ubezpieczeń o okolicznościach, o których mowa w ust. 1.

Z kolei zgodnie z ust. 1. posiadacz pojazdu mechanicznego, który przeniósł prawo własności tego pojazdu, jest obowiązany do przekazania posiadaczowi, na którego przeniesiono prawo własności pojazdu, potwierdzenia zawarcia umowy ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych oraz do powiadomienia na piśmie zakładu ubezpieczeń, w terminie 14 dni od dnia przeniesienia prawa własności pojazdu, o fakcie przeniesienia prawa własności tego pojazdu i o danych posiadacza, na którego przeniesiono prawo własności pojazdu.

W procesie cywilnym obowiązuje także dotycząca ciężaru dowodu wyrażona w przepisie art. 6 k.c., zgodnie z którym ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z faktu tego wywodzi skutki prawne.

W przedmiotowej sprawie wprawdzie pozwany A. M. w sprzeciwie podnosił, że o sprzedaży samochodu osobowego marki O. (...)l, kat. (...) o nr rej. (...) wysłał do strony powodowej Towarzystwa (...) S.A. z/s w W. powiadomienie o jego zbyciu w dniu 17 marca 2015 r., a tym samym wykonał nałożony na niego art. 32 ust. 1 ustawy o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych obowiązek w przedmiocie powiadomienia na piśmie zakładu ubezpieczeń w terminie 14 dni od dnia przeniesienia prawa własności samochodu, o fakcie przeniesienia prawa własności tego pojazdu i o danych posiadacza, na którego przeniesiono prawo własności pojazdu. Powyższej okoliczności pozwany nie wykazał żadnym dowodem.

Przenosząc powyższe na grunt niniejszej sprawy podkreślenia wymaga fakt, że to w interesie zbywcy leży jak najszybsze dokonanie powiadomienia zakładu ubezpieczeń o fakcie zbycia pojazdu i danych osobowych nabywcy, gdyż zbywca wraz z nabywcą ponoszą solidarną odpowiedzialność za uiszczenie składki ubezpieczeniowej należnej do dnia powiadomienia. Opieszałość zbywcy może spowodować konieczność zapłacenia przez niego składki za okres ubezpieczenia po zbyciu pojazdu. Celem takiego rozwiązania jest zmotywowanie zbywcy do możliwie szybkiego informowania zakładu ubezpieczeń o zbyciu pojazdu i przekazania danych nabywcy.

W przedmiotowej sprawie pozwany A. M. nie udowodnił, że powiadomił na piśmie ubezpieczyciela czyli Towarzystwo (...) S.A. w W. w terminie 14 dni od dnia przeniesienia prawa własności samochodu osobowego marki O. (...)l, kat. (...) o nr rej. (...), o fakcie przeniesienia prawa własności tego pojazdu i o danych posiadacza, na którego przeniesiono prawo własności pojazdu.

Powyższe spowodowało zasadność roszczenia strony powodowej, bowiem w takiej sytuacji zakład ubezpieczeń samodzielnie decyduje, czy zapłaty całości zaległej składki zażąda od zbywcy lub nabywcy, czy też od obu łącznie (art. 366 k.c.).

Orzeczenie o kosztach uzasadnia art. 98 § 1 k.p.c., zgodnie z którym strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony (koszty procesu).

Na niezbędne koszty procesu poniesione przez stronę powodową Towarzystwo (...) S.A. w W. złożyły się: opłata sądowa od pozwu w kwocie 30 zł, koszty zastępstwa procesowego w kwocie 90 zł zgodnie z § 2 pkt 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz.U.2015 poz. 1804) – powód zażądał stawki niższej i takiej mógł zażądać, kwota 17,00 zł tytułem zwrotu opłaty skarbowej od pełnomocnictwa oraz kwota 0,30 zł tytułem zwrotu kosztów prowizji. Tymi kosztami obciążono pozwanego jako przegrywającego sprawę.

Biorąc powyższe na uwadze orzeczono jak na wstępie.