Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 24 lutego 2017r.

Sąd Rejonowy w Słupsku I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodnicząca: SSR Barbara Nowicka

Protokolant: st. sekr. sądowy E. B.

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 24 lutego 2017 r. w S. sprawy

z powództwa I. F. (1)

przeciwko L. S. (1)

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanej L. S. (1) na rzecz powódki I. F. (1) kwotę 2.000,00 zł (dwa tysiące złotych i 00/100) wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 09.06.2016 r. do dnia zapłaty;

II.  zasądza od pozwanej L. S. (1) na rzecz powódki I. F. (1) kwotę 1.247,00 zł (jeden tysiąc dwieście czterdzieści siedem złotych i 00/100) tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sygn. akt I C 2114/16

UZASADNIENIE

Powódka I. F. (1) wniosła w dniu 9.06.2016 r. pozew, w którym żądała zasądzenia od pozwanej L. S. (1) kwoty 2.000,00 zł wraz z odsetkami ustawowymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty.

Ponadto powódka wniosła o zasądzenie od pozwanej na rzecz powódki kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego, według norm przepisanych.

Na uzasadnienie powódka argumentowała, iż w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej, polegającej na świadczeniu pomocy i opieki osobom starszym, zawarła z pozwaną „umowę zlecenia o wykonanie usług opieki oraz usług pomocy w prowadzeniu gospodarstwa domowego”. W związku z nienależytym wykonaniem umowy przez pozwaną z uwagi na spożywanie alkoholu podczas wykonywania przedmiotu zlecenia, umowa stron została rozwiązana, zaś na pozwaną została nałożona, wynikająca z regulaminu stanowiącego załącznik do umowy, kara umowna w wysokości 2.000,00 zł. Powódka argumentowała, że pozwana - pomimo skierowanych do niej wezwań do zapłaty oraz podjętej próby polubownego rozstrzygnięcia sporu w postaci zawezwania do próby ugodowej - nie uiściła na rzecz powoda naliczonej kary umownej.

Na rozprawie w dniu 21.12.2016 r. pozwana L. S. (2) zaprzeczyła jakoby nie wykonywała swoich obowiązków w ramach zawartej umowy, w tym w szczególności zaprzeczyła, jakoby w trakcie wykonywania przedmiotowej umowy znajdowała się w stanie nietrzeźwości. Pozwana argumentowała, że strona powodowa nie dysponuje jakimikolwiek dowodami, wskazującymi na to, że pozwana nadużywała alkoholu podczas wykonywania zlecenia

Następnie pozwana w odpowiedzi na pozew z dnia 3.01.2017 r. zaprzeczyła, aby doszło do w jakikolwiek sposób naruszyła postanowienia łączącej strony umowy, w tym nie tylko w zakresie spożywania alkoholu, ale i innych zarzucanych jej zachowań, m.in. w postaci zniszczenia pralki, kradzieży pieniędzy, przypalenia garnka itp.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 13.07.2015 r. pomiędzy I. F. (1), prowadzącą działalność gospodarczą pod oznaczeniem: F. Opieka Osób Starszych z siedzibą w S., a L. S. (2) doszło do zawarcia umowy zlecenia. Na mocy tejże umowy strony postanowiły, iż L. S. (2) będzie świadczyć usługi pomocy w prowadzeniu gospodarstwa domowego oraz świadczyć usługi opieki na starszymi i chorymi w miejscach wskazanych przez zleceniodawcę.

Umowa weszła w życie z dniem jej podpisania i została zawarta na okres od dnia 13.07.2015 r. do dnia 12.07.2016 r. (§ 8 ust. 1 umowy).

W § 8 ust. 2 pkt „c” i „e” umowy przewidziano, iż umowa może zostać rozwiązana przez każdą ze stron w formie pisemnej ze skutkiem natychmiastowym w przypadkach m.in. naruszenia obowiązku zachowania trzeźwości lub naruszenia zaakceptowanego przez zleceniobiorcę regulaminu świadczenia usług, stanowiącego załącznik nr 1 do niniejszej umowy.

Zgodnie z ust. 8 Regulaminu wykonywania usług pomocy w prowadzeniu gospodarstwa domowego i usług opieki, stanowiącym integralną część umowy, w przypadku niewłaściwego wykonywania umowy przez zleceniobiorcę, zleceniodawca miał prawo nałożyć na zleceniobiorcę karę pieniężną w wysokości od 100,00 zł do 4.000,00 zł. W ustępie tym wskazano, iż w przypadku niewłaściwego wykonywania umowy w postaci spożywania alkoholu w miejscu i trakcie wykonywania zlecenia zleceniodawca uprawniony jest do naliczenia kary umownej w wysokości 2.000,00 zł. (bezsporne), nadto:

dowód: wydruk z (...) z dnia 9.06.2016 r. /k. 21 i 21 v. akt/, Umowa zlecenie o wykonanie usług opieki oraz usług pomocy w prowadzeniu gospodarstwa domowego z dnia 13.07.2015 r. /k. 13 i 14 akt/, Regulamin wykonywania usług pomocy w prowadzeniu gospodarstwa domowego i usług opieki /k. 16 akt/.

Na mocy zawartej w dniu 13.07.2015 r. umowy L. S. (2) rozpoczęła pracę w Niemczech. Do jej obowiązków należała opieka nad starszą osobą - P. B., w ramach której zobowiązana była m.in. do umawiania wizyt lekarskich, podawania osobie chorej napojów, utrzymywania towarzystwa na spacerze oraz podczas wizyt lekarskich, prania, prasowania, wycierania kurzów, przygotowywania posiłków oraz wykonywania innych czynności według potrzeb podopiecznego. L. S. (2) zlecenie to miała wykonywać od dnia 13.07.2015 r. do dnia 17.08.2015 r. (bezsporne), nadto:

dowód: informacja o miejscu i terminie wyjazdu /k. 15 akt/.

L. S. (2) w trakcie wykonywania zlecenia objętego umową zlecenia z dnia 13.07.2015 r. spożywała alkohol. Wobec stwierdzenia spożywania przez L. S. (2) alkoholu w trakcie i miejscu wykonania zlecenia, I. F. (1) skierowała na miejsce wykonywania zlecenia inną osobę oraz zorganizowała powrót L. F. do kraju, skracając termin pobytu do dnia 25.07.2015r.

dowód: zeznania świadka K. N. złożone na rozprawie w dniu 21.12.2016 r. /k. 39 40 akt/, wydruk korespondencji e-mail /k. 18 – 19 v./, aneks z dnia 13.07.2015 r. /k. 53 akt/.

Pismem z dnia 27.07.2015 r. I. F. (1) wypowiedziała L. S. (2) umowę zlecenia z dnia 13.07.2015 r. ze skutkiem na dzień 31.07.2015 r. W wypowiedzeniu tym wskazano, iż przyczyną wypowiedzenia jest spożywanie alkoholu przez L. S. (2) podczas wykonywania zlecenia. Nadto w wypowiedzeniu tym poinformowano L. S. (2) o nałożeniu na nią kary w kwocie 2.000,00 zł. (bezsporne), nadto:

dowód: wypowiedzenie z dnia 27.07.2015 r. /k. 17 akt/.

Pismem z dnia 20.08.2015 r. L. S. (2) zwróciła się do I. F. (2) o anulowanie naliczonej kary umownej z uwagi na brak podstaw do jej naliczenia. (bezsporne), nadto:

dowód: pismo z dnia 20.08.2015 r. /k. 48 – 51 akt/.

Pismem z dnia 13.10.2015 r. I. F. (1) wezwała L. S. (2) do zapłaty kwoty 2.000,00 zł z tytułu kary za spożywanie alkoholu w miejscu i trakcie wykonywania zlecenia, w terminie 7 dni. (bezsporne), nadto:

dowód: pismo z 13.10.2015r. /k. 20 akt/.

W dniu 19.05.2016 roku w Sądzie Rejonowym w Słupsku I Wydziale Cywilnym pod sygnaturą akt I Co 14/16 odbyło się posiedzenie w sprawie zawezwania do próby ugodowej L. S. (2) z wniosku I. F. (1). Uczestniczka postępowania L. S. (2) nie wyraziła zgody na zawarcie ugody. ( bezsporne), nadto:

dowód : wniosek o zawezwanie do próby ugodowej z dnia 19.02.2016 roku /k. 2 – 11 w aktach I Co 14/16/, protokół posiedzenia z dnia 19.05.2016 roku /k. 18 i 19 w aktach I Co 14/16/.

L. S. (2) nie dostosowała się do żądania I. F. (3) i nie uiściła na jej rzecz kary umownej w wysokości 2.000,00 zł . (bezsporne).

Sąd zważył co następuje:

Powództwo podlegało uwzględnieniu w całości.

Na gruncie zgłaszanych w toku sprawy twierdzeń i zarzutów stron trzeba było w pierwszej kolejności zauważyć, iż nie było pomiędzy nimi sporu co do faktu zawarcia umowy zlecenia, której przedmiotem było świadczenie przez pozwaną usług opieki oraz prowadzenia gospodarstwa domowego w miejscu i czasie wskazanym przez powódkę. Bezsporna była także treść łączącej strony umowy, w tym szczególności okres jej trwania, zakres świadczonych usług oraz treść ust. 8 Regulaminu, stanowiącego integralną część umowy, a wskazującego, że w przypadku spożywania alkoholu w trakcie i miejscu wykonania zlecenia, zleceniodawca miał prawo nałożyć na zleceniobiorcę karę pieniężną w wysokości 2.000,00 zł.

Strony niniejszego postępowania różniły się natomiast co do ustalenia, czy miał miejsce fakt spożywania alkoholu przez L. S. (2) podczas wykonywania umowy zlecenia, którego realizacja została rozpoczęta w dniu 13.07.2015 r., przesądzającego o zasadności dochodzonego roszczenia, stanowiącego karę umowną w wysokości zgodnej z treścią łączącej strony umowy.

W tym miejscu podkreślenia wymagało, iż proces cywilny jest postępowaniem kontradyktoryjnym. Oznacza to m.in., iż Sąd opiera się na dowodach przedstawionych przez strony. W myśl ogólnej zasady wyrażonej w art. 6 kc ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie która z faktu tego wywodzi skutki prawne. Zgodnie z obowiązującą procedurą cywilną nie do sądu należy zarządzanie dochodzeń w celu uzupełnienia lub wyjaśnienia twierdzeń stron i wykrycia środków dowodowych pozwalających na ich udowodnienie. Innymi słowy sąd nie jest zobowiązany do przeprowadzania z urzędu dowodów zmierzających do wyjaśnienia okoliczności spornych dla rozstrzygnięcia sprawy (art. 232 kpc). Obowiązek przedstawiania dowodów spoczywa bowiem na stronach (art. 3 kpc), a ciężar udowodnienia faktów mających dla rozstrzygnięcia sprawy istotne znaczenie (art. 227 kpc ) spoczywa na tej stronie, która z faktów tych wywodzi skutki prawne.

Po przeprowadzeniu postępowania w ramach zakreślonych wnioskami dowodowymi stron Sąd doszedł do wniosku, iż strona powodowa zdołała wykazać swe twierdzenia. Przeświadczenie to Sąd oparł na dowodzie z zeznań świadka K. N., będącej pracownikiem powódki /k. 39 - 40 akt/. Świadek była koordynatorką zleceń na terenie Niemiec i relacjonowała, iż przyjmowała skargi od agencji niemieckiej w przedmiocie spożywania alkoholu przez pozwaną. Świadek osobiście prowadziła także z pozwaną rozmowy telefoniczne, podczas których słyszała, iż pozwana znajdowała się w stanie po spożyciu alkoholu. Od wysłanej przez świadka zamienniczki pozwanej, która przybyła na miejsce zlecenia, K. N. dowiedziała się, że zmienniczka również zastała pozwaną w stanie po spożyciu alkoholu.

Przystępując do oceny wiarygodności złożonych zeznań Sąd zważył, iż były one logiczne, spójne i szczegółowe. Relacja świadka pozostawała w zgodzie z pozostałym materiałem dowodowym zaprezentowanym przez powódkę w postaci wydruku korespondencji /k. 18 – 19/ prowadzonej przez stronę powodową z jej niemieckim partnerem – firmą (...). Wiarygodność powyższych dowodów potwierdzała niekwestionowana przez pozwaną okoliczność wcześniejszego, aniżeli pierwotnie umówiony, powrotu do kraju, jak również fakt stwierdzonego na piśmie z dnia 27.07.2015r. wypowiedzenia - zawartej dwa tygodnie wcześniej - umowy zlecenia.

Oceniając wiarygodność przedłożonych przez stronę powodową dowodów należało zważyć, iż są one ze sobą spójne tworząc logiczną, uzupełniającą się całość.

Zaprzeczająca twierdzeniom strony powodowej pozwana nie przedstawiła żadnego przeciwdowodu pozwalającego na odmówienie wiarygodności zeznaniom świadka oraz przedłożonym dokumentom. Tym samym nie sprostowała ciążącemu na niej obowiązkowi wynikającemu z art. 6 kc, a podnoszone zarzuty w tej sytuacji musiały być uznane za gołosłowne.

W konsekwencji Sąd dał wiarę dowodom przedstawionym przez stronę powodową, uznając, iż podczas wykonywania przez pozwaną umowy zlecenia doszło do spożywania przez nią alkoholu, co czyniło zasadnym naliczenie przez powódkę kary umownej. Materialnoprawną podstawę roszczenia powódki stanowił art. 483 § 1 kc w zw. z art. 484 § 1 kc, zgodnie z którymi można zastrzec w umowie, że naprawienie szkody wynikłej z niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania niepieniężnego nastąpi przez zapłatę określonej sumy (kara umowna). W razie niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania kara umowna należy się wierzycielowi w zastrzeżonej na ten wypadek wysokości, bez względu na wysokość poniesionej szkody.

Istotną okolicznością było zajście zdarzenia, z którym umowa stron w sposób precyzyjny i jednoznaczny wiązała uprawnienie do naliczenia kary umownej. W niniejszej sprawie okolicznością taką było ustalenie, że pozwana L. S. (2) spożywała alkohol w trakcie wykonywania zlecenia na rzecz strony powodowej.

Wzgląd na powyższe uzasadniał uwzględnienie żądania powoda i orzeczenie jak w pkt I sentencji wyroku.

O odsetkach orzeczono na podstawie art. 481 § 1 i 2 kc, z uwzględnieniem jego brzmienia od 1.01.2016 r.

O kosztach procesu orzeczono w pkt II sentencji wyroku na podstawie art. 98, 99 kpc w zw. z § 2 pkt 3 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 22.10.2015r. w sprawie opłat za czynności adwokackie (Dz. U. 2015, poz. 1800), obciążając nimi pozwaną. Na koszty procesu złożyła się opłata od pozwu w wysokości 30,00 zł, koszty zastępstwa procesowego powoda w kwocie 1.200,00 zł oraz 17,00 zł opłaty skarbowej od pełnomocnictwa.