Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 5 grudnia 2016 roku

Sąd Okręgowy w Szczecinie II Wydział Cywilny Odwoławczy

w składzie:

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 5 grudnia 2016 roku w S.

sprawy z powództwa K. F., J. P.

przeciwko (...) Bank (...) Spółce Akcyjnej we W.

o zapłatę

na skutek apelacji powodów od wyroku Sądu Rejonowego Szczecin - Prawobrzeże i Zachód w Szczecinie z dnia 9 lutego 2016 roku, sygn. akt II C 912/16

1.  oddala apelację;

2.  zasądza od powodów K. F. i J. P. na rzecz pozwanego (...) Bank (...) Spółki Akcyjnej we W. kwotę 600 (sześćset złotych) tytułem kosztów postępowania apelacyjnego.

SSO Tomasz Szaj

Sygn. akt II Ca 689/16

UZASADNIENIE

Wyrokiem z dnia 9 lutego 2016r. (sygn. akt II C 912/16) wydanym w sprawie z powództwa K. F. i J. P. przeciwko (...) Bank (...) Spółka Akcyjna z siedzibą we W. o zapłatę kwoty 4912,78 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 6 maja 2014 r. do dnia zapłaty oraz zwrotu kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego Sąd Rejonowy Szczecin – Prawobrzeże i Zachód w Szczecinie:

I. oddalił powództwo w całości;

II. zasądził od powodów K. F. i J. P. solidarnie na rzecz pozwanej (...) Bank (...) Spółka Akcyjna z siedzibą we W. kwotę 617 zł tytułem kosztów procesu.

Ustalenia faktyczne i rozważania prawne rozstrzygnięcia Sąd Rejonowy zawarł w uzasadnieniu znajdującym się na k. 87-95 akt sprawy.

Z powyższym wyrokiem nie zgodzili się powodowie, którzy w wywiedzionej apelacji zaskarżyli powyższy wyrok w całości, zarzucając mu:

1) naruszenie prawa materialnego, tj. art. 7 ust. 1 i 2 oraz art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 12.05.2011 r. o kredycie konsumenckim – poprzez bezpodstawne uznanie, że w umowie kredytowej będącej przedmiotem sporu zasady spłacania kredytu wraz z jego odsetkami zostały przedstawione precyzyjnie i wyczerpująco,

2) naruszenie prawa procesowego, tj. art. 328 § 2 k.p.c. – poprzez brak odniesienia się przez Sąd I instancji w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku do pominięcia przez pozwaną nakazów określonych w art. 7 ust. 1 i 2 oraz art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 12.05.2011 r. o kredycie konsumenckim.

W oparciu o powyższe zarzuty wniósł o:

1) o dopuszczenie w trybie art. 381 k.p.c. dowodów w postaci:

a) harmonogramu spłat kredytu z dnia 24.03.2014 r. do umowy kredytowej nr (...) zawartej pomiędzy powodem K. F. a (...) S.A. z siedzibą w W.,

b) harmonogramu spłat kredytu mieszkaniowego nr (...) zawartej pomiędzy powodem K. F. a (...) Bank (...) S.A. z siedzibą we W. 

- oba harmonogramy na dowód faktycznego braku przejrzystej informacji, o jakiej mowa w art. 7 ust. 1 i 2 oraz art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 12 maja 2011 r. o kredycie konsumenckim w umowie objętej przedmiotowym sporem,

c) spisu treści od s. 115 do s.164 „Arytmetyki finansowej” autorstwa E. S., Wydawnictwo (...), W.-K. 2000 - na dowód różnorakich metod i skomplikowanego sposobu obliczenia spłat kredytu,

2) o zmianę zaskarżonego postanowienia Sądu Rejonowego Szczecin-Prawobrzeże i Zachód w Szczecinie poprzez zasądzenie solidarnie od pozwanej na rzecz powodów roszczenia objętego pozwem,

3) o obciążenie pozwanej kosztami postępowania apelacyjnego, w tym kosztami zastępstwa adwokackiego, lub

4) o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania przez Sąd Rejonowy Szczecin-Prawobrzeże i Zachód w Szczecinie.

W odpowiedzi na apelację pozwany wniósł o oddalenie apelacji w całości oraz zasądzenie kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja okazała się niezasadna.

Wskazać należy na wstępie, iż stosownie do obowiązującego w postępowaniu uproszczonym przepisu art. 505 ¹³ § 2 k.p.c. jeżeli sąd drugiej instancji nie przeprowadził postępowania dowodowego, uzasadnienie wyroku powinno zawierać jedynie wyjaśnienie podstawy prawnej wyroku z przytoczeniem przepisów prawa.

Sąd Okręgowy doszedł do przekonania, że Sąd Rejonowy poczynił w sprawie prawidłowe ustalenia faktyczne poparte właściwie ocenionym materiałem dowodowym i wyciągnął z niego właściwe wnioski. Ocena ta zasługuje na aprobatę Sądu Okręgowego, który w pełni podziela przekonywującą argumentację prawną, która legła u podstaw zaskarżonego orzeczenia.

W szczególności prawidłowo Sąd Rejonowy ustalił, że przedmiotowa umowa pożyczki była sformułowana jasno i precyzyjnie. Pozwany spełnił kryteria informacyjne określone w art. 4 ust. 2 oraz art. 7 i 8 ustawy z dnia 12 maja 2011r. o kredycie konsumenckim. W umowie wskazano wysokość kredytu, zasady i terminy spłaty kredytu, roczną stopę oprocentowania oraz warunki jej zmiany, opłaty i prowizje oraz inne koszty związane z udzieleniem kredytu oraz informację o uprawnieniu i skutkach przedterminowej spłaty kredytu przez konsumenta. Co do kwestionowanych przez powoda zasad spłaty kredytu wraz z odsetkami wskazano w punkcie 1 ust. 8 umowy, że spłaty miesięczne będą zaliczane w pierwszej kolejności na opłatę za prowadzenie rachunku, ratę pożyczki w kolejności: kapitał, odsetki. Określone zasady spłaty nie budziły więc zastrzeżeń co do tego, że spłatą odbywała się w oparciu o równe raty kapitałowo – odsetkowe, przy czym w pierwszej kolejności wpłaty były zaliczane na spłatę odsetek, a wraz z upływem czasu wzrastała część raty przeznaczana na spłatę kapitału.

Zgodnie z art. 65 k.c. oświadczenie woli należy tak tłumaczyć, jak tego wymagają ze względu na okoliczności, w których złożone zostało, zasady współżycia społecznego oraz ustalone zwyczaje.
W niemniejszej sprawie należy wyważyć pomiędzy koniecznością bardzo precyzyjnego wręcz dokładnego wskazywania jak jest rozliczania rata kredytu a wymogiem pewnej zwięzłości i zrozumiałości umowy bankowej. W ocenie Sądu Okręgowego umowa jest jasna i zrozumiała w szczególności gdy jest podane procentowanie, naliczone odsetki (która są naliczone w sposób nie do końca ostateczny, bo razie zmiany stopy procentowej mogą ulec zmianie) i jednocześnie rata spłacana przez powodów była stalą. Skutkiem tego niewątpliwym jest, że z upływem czasu w tej racie udział kapitału jest coraz większy a odsetek coraz mniejszy. Istotą działalności banków jest osiąganie zysku z pożyczonych środków. Naliczanie oprocentowania zaś polega na obliczeniu odsetek według określonej stopy od kapitału pozostałego do spłaty. Oczywistym jest zatem, że skoro rata przypadająca do spłaty jest stała, to udział kapitału w racie ulega stopniowemu zwiększeniu zaś odsetek zmniejszeniu. Przy pierwszej spłacie udział odsetek jest największy, zaś wraz z postępującą spłatą kapitału, należne bankowi odsetki są coraz mniejsze. Powyższe należy uznać za fakt powszechnie znany.

Nie sposób zatem podzielić wyliczeń powodów, którzy obliczyli należny do spłaty kapitał proporcjonalnie do ilości wcześniej spłaconych miesięcy. Takowe wyliczenie nie ma bowiem oparcia w umowie.

Tym samym nie sposób uznać za zasadny zarzut naruszenia prawa materialnego – art. 7 ust. 1 i 2 oraz art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 12 maja 2011 roku o kredycie konsumenckim (Dz.U. z 2016 roku, poz. 1528). Przepisy powyższe wymagają wskazania wysokości oprocentowania oraz rat, nie wymagają zaś wskazania dokładnie jakie są części składowe rat.

W świetle powyższych rozważań wnioski dowodowe zawarte w apelacji nie zasługiwały na uwzględnienie. Okoliczność bowiem, że przy innych kredytach banki szerzej informują o wyliczeniu rat nie oznacza, że nie zostały spełnione wymogi ustawy. Również kwestie teoretyczne jakie są możliwe sposoby spłacania kredytu pozostają bez znaczenia.

Stąd też, na podstawie art. 385 k.p.c. orzeczono jak w punkcie 1. sentencji.

O kosztach postępowania apelacyjnego orzeczono w punkcie 2. stosownie do zasady odpowiedzialności za wynika sprawy na podstawie art. 98 § 1 i 3 k.p.c. w zw. z art. 108 § 1 k.p.c. w zw. z § 2 pkt 3 w zw. z § 10 ust.1 pkt. 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych

SSO Tomasz Szaj