Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 3 kwietnia 2015 roku

Sąd Okręgowy w Szczecinie Wydział II Cywilny Odwoławczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Agnieszka Tarasiuk-Tkaczuk

Sędziowie: SO Sławomir Krajewski (spr.)

SO Karina Marczak

po rozpoznaniu w dniu 3 kwietnia 2015 roku w Szczecinie na posiedzeniu niejawnym

sprawy z wniosku wierzycieli: (...) Bank (...) S.A. w W., Banku (...) S.A. w W., Województwa (...), (...) Spółka Jawna P. P. i Spółka w S., ATU J. B., (...) Spółka Jawna w (...) Banku (...) S.A. w G. i F. Lay Spółka z ograniczona odpowiedzialnością w G.

wierzyciela hipotecznego – Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w W.

dłużników K. S. i L. S.

uczestników: (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w S., (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w S., M. W., K (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w S.

oraz nabywcy licytacyjnego (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w S.

na skutek zażalenia dłużników na postanowienie Sądu Rejonowego Szczecin – Centrum w Szczecinie z dnia 22 września 2014 roku, sygn. akt VI Co 1666/13

postanawia:

oddalić zażalenie.

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 22 września 2014 roku Sąd Rejonowy Szczecin - Centrum w Szczecinie, udzielił przybicia odrębnej własności lokalu użytkowego położonego w S. ul. (...), wraz z udziałem (...) w nieruchomości wspólnej, dla którego Sąd Rejonowy Szczecin - Prawobrzeże i Zachód w Szczecinie X Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą KW nr (...), na rzecz (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w S. (KRS (...)) za cenę 362.000zł + 23% podatek VAT (83.260,00 zł), tj. łącznie 445.260,00 zł, ustaloną w przetargu mającym miejsce w dniu 22 września 2014 roku (I) oraz pobrał od (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w S. na rzecz Skarbu Państwa Sądu Rejonowego Szczecin - Centrum w Szczecinie kwotę 100 zł) tytułem opłaty za udzielenie przybicia (II).

W uzasadnieniu podniósł, iż w dniu 22 września 2014 roku w Sądzie Rejonowym Szczecin - Centrum w Szczecinie odbyła się I licytacja odrębnej własności lokalu użytkowego położonego w S. przy ul. (...) wraz z udziałem (...) w nieruchomości wspólnej, dla którego Sąd Rejonowy Szczecin-Prawobrzeże i Zachód w Szczecinie X Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą KW nr (...), prowadzona przez Komornika przy Sądzie Rejonowym Szczecin - Centrum w Szczecinie K. K. pod nadzorem sędziego Sądu Rejonowego Szczecin - Centrum w Szczecinie.

Według Sądu wymogi z art. 953, 954 i 955 kpc zostały spełnione, a strony zostały prawidłowo o terminie zawiadomione.

Sąd Rejonowy wskazał, iż do przetargu przystąpiło sześciu licytantów, którzy wpłacili wadium w wymaganej wysokości 35.830,00 zł (zgodnie z przepisem art. 962 §1 k.p.c. wadium stanowi 1/10 sumy oszacowania. Suma oszacowania nieruchomości została ustalona na kwotę 358.300 zł, albowiem wartość prawa dzierżawy obciążającego nieruchomość wynosi 1.572.500 zł, natomiast wartość nieruchomości bez uwzględnienia tego obciążenia wynosi 1.930.800 zł).

Sąd zauważył, iż postąpienie ustalono na kwotę 3000 zł i po przedstawieniu ceny wywołania w kwocie 268.725,00 zł + podatek VAT 23% od wskazanej kwoty, Komornik przystąpił do przetargu. Zostało zgłoszonych 21 postąpień. Postąpienia ustały przy zaoferowanej przez (...) Spółkę z o.o. S. kwocie 362.000,00 zł + podatek VAT 23% . W imieniu Spółki licytowali reprezentanci K. J. (prezes zarządu) oraz A. O. (prokurent), umocowani prawidłowo zgodnie ze sposobem reprezentacji wynikającym z KRS nr (...).

Sąd I instancji nadmienił, iż Komornik trzykrotnie obwieścił zaoferowaną powyżej cenę, zamknął przetarg i wymienił licytanta - (...) Spółkę z o.o. S., jako licytanta, który zaoferował najwyższą cenę. Powyższe wynika z protokołu z licytacji z dnia 22 września 2014 roku.

Zdaniem Sądu, wobec zaistnienia sytuacji objętej normą przepisu art. 987 k.p.c., należało udzielić przybicia opisanego na wstępie prawa za cenę 362.000,00 zł + 23% podatek VAT (83.260,00 zł) tj. łącznie 445.260,00 zł.

Zażalenie na powyższe postanowieniem nie zgodzili się dłużnicy, którzy w wywiedzionym zażaleniu zaskarżyli postanowienie w całości i wnieśli o jego uchylenie.

W uzasadnieniu skarżący podnieśli, iż ich zdaniem zaskarżone postanowienie zostało wydane z uchybieniem obowiązujących przepisów prawa dlatego też nie może się ostać.

Skarżący stwierdzili, iż postępowanie egzekucyjne w zakresie egzekucji skierowanej do przedmiotowego lokalu obarczone było wieloma błędami proceduralnymi skutkującymi znacznym zaniżeniem wartości lokalu co powoduje, że postanowienie o przybiciu nie może się ostać.

Skarżący wskazali, iż wskutek nieprawidłowego i wprowadzającego w błąd postępowania Komornika, opis i oszacowanie nieruchomości dokonane zostało na podstawie wyłącznie oszacowania dokonanego przez biegłego, co powoduje, iż opis taki pozbawiony jest cech rzetelności. Skarżący nadmienili, iż zarzucają biegłemu sądowemu nieprawidłowe oszacowanie wartości zajętej nieruchomości Według skarżących wskazana kwota oszacowania nie odpowiada rynkowej wartości nieruchomości i została znacznie zaniżona. Nie znajduje również uzasadnienia opieranie się w protokole opisu i oszacowania komornika na ustaleniach dokonywanych w trakcie oszacowania dokonanego przez biegłych, gdyż biegli dokonują jedynie oszacowania nieruchomości, co nie powoduje możliwości bezwzględnego i bezkrytycznego przyjęcia za prawdziwe faktów i ustaleń dokonanych przez biegłych. Skarżący nadmienili, iż protokół opisu i oszacowania stanowi formalną podstawę ustalenia stanu nieruchomości oraz wszelkich okoliczności faktycznych i prawnych decydujących o jej wartości szacunkowej. Dodali, iż podkreśla się, że ustalenia komornika powinny odpowiadać rzeczywistemu stanowi rzeczy, zaś opis i oszacowanie mają na celu dokładne ustalenie stanu nieruchomości będącej przedmiotem egzekucji oraz szacunkowe określenie jej wartości - będącej podstawą ceny wywołania.

Skarżący zwrócili uwagę, iż czynności dokonywane przez biegłego stanowią podstawę oszacowania, jednak ich wyniki nie są dla komornika wiążące. Wycena dokonana przez biegłego podlega badaniu, której powinien dokonywać przede wszystkim komornik. Wycena ta podlega kontroli przez organ egzekucyjny (tj. komornika i sąd nadzorujący postępowanie). Zdaniem skarżących o kwocie oszacowania nieruchomości przez biegłego dowiedzieli się w trakcie czynności opisu i oszacowania nieruchomości dokonanych w dniu 25 października 2012 r. przez Komornika Sądowego. Skarżący podnieśli, iż komornik nie podjął żadnych działań zmierzających do dokładnego ustalenia stanu nieruchomości oraz określenia jej wartości, dlatego też postanowienie o przybiciu nie może się ostać.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie dłużników nie zasługiwało na uwzględnienie, albowiem Sąd pierwszej instancji prawidłowo udzielił przybicia.

W pierwszej kolejności wskazać należy, iż podstawy odmowy udzielenia przybicia zostały określone w art. 991 k.p.c. Artykuł ten wskazuje, iż można odmówić przybicia z powodu naruszenia przepisów postępowania w toku licytacji, jeżeli uchybienia te mogły mieć istotny wpływ na wynik przetargu, jeżeli postępowanie podlegało umorzeniu lub zawieszeniu, jeżeli uczestnik nie otrzymał zawiadomienia o licytacji, chyba, że z tego powodu nie nastąpiło naruszenie jego praw albo, że będąc na licytacji nie wystąpił ze skargą na to uchybienie.

Wobec powyższego Sąd odmówi przybicia, jeżeli zostaną spełnione kumulatywnie dwie przesłanki, a mianowicie nastąpiło naruszenie przepisów postępowania w toku licytacji oraz uchybienia te mogły mieć istotny wpływ na wynik przetargu.

Odmowa nastąpi ponadto w sytuacji, gdy postępowanie podlegało umorzeniu lub zawieszeniu oraz jeżeli uczestnik nie otrzymał zawiadomienia o licytacji chyba, że z tego powodu nie nastąpiło naruszenie jego praw, albo że będąc na licytacji, nie wystąpił ze skargą na to uchybienie. Wszystkie te przyczyny sąd winien uwzględnić z urzędu, niezależnie od tego, czy strony podniosły zarzuty. Nie dotyczy to tylko niezawiadomienia uczestnika o licytacji, gdyż sąd uchybienie to uwzględni dopiero na zarzut uczestnika.

Przyczyną odmowy przybicia mogą być wszelkie naruszenia przepisów postępowania, które zaistniały w stadium egzekucji z nieruchomości – sprzedaż licytacyjna. Chodzi więc w szczególności o ogłoszenie o licytacji i dokonanie stosownych zawiadomień, wszelkie kwestie związane z rękojmią, jak i ewentualne uchybienia związane z przeprowadzeniem samego przetargu.

W ocenie Sądu Okręgowego analiza akt sprawy wskazuje, iż w niniejszej sprawie brak było przeszkód do wydania zaskarżonego postanowienia.

Wszyscy uczestnicy postępowania egzekucyjnego zostali prawidłowo zawiadomieniu o terminie licytacji . Ponadto stawający i dopuszczeni do licytacji licytanci wnieśli prawidłowo rękojmię zgodnie z regułami określonymi w art. 962 k.p.c. Również w zakresie i przebiegu samej licytacji Sąd Okręgowy nie dopatrzył się żadnych uchybień.

W zakresie zarzutów skarżących wskazać należy, iż odnoszą one praktycznie wyłącznie do nieprawidłowo zdaniem dłużników przeprowadzonego opisu i oszacowania przedmiotowej nieruchomości.

Sąd Odwoławczy zwraca uwagę, iż skarga dłużników na taką czynność komornika z dnia 4 lutego 2013 roku, została odrzucona postanowieniem Sadu Rejonowego Szczecin – Centrum w S. z dnia 21 lutego 2014 roku, sygn. akt VI Co 509/13, z uwagi na jej nieopłacenie. Co istotne przy orzekaniu w tej sprawie Sąd Rejonowy nie znalazł podstaw do podjęcia działań w trybie art. 759 § 2 k.p.c., uznając przedmiotową czynność komornika za w pełni prawidłową. Zażalenie dłużników na powyższe postanowienie zostało oddalone postanowieniem Sądu Okręgowego w Szczecinie z dnia 2 lipca 2014 roku (sygn. akt II Cz 1010/14). Kwestia prawidłowości opisu i oszacowania przedmiotowej nieruchomości została, zatem prawomocnie rozstrzygnięta.

W tych okolicznościach zaskarżone postanowienie uznać należy za prawidłowe, zaś niniejsze zażalenie jako bezzasadne, co rodziło konieczność jego oddalenia, o czym orzeczono na mocy art. 385 k.p.c., w zw. z art. 397 § 2 k.p.c. i art. 13 § 2 k.p.c.

Zarządzenia:

- odnotować, zakreślić,

- odpisy postanowienia doręczyć stronom,

- zwrócić dołączone akta egzekucyjne,

- zwrócić akta sprawy SR.