Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II Cz 33/15

POSTANOWIENIE

Dnia 6 lutego 2015 roku

Sąd Okręgowy w Szczecinie Wydział II Cywilny Odwoławczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Dorota Gamrat – Kubeczak

Sędziowie: SO Sławomir Krajewski (spr.)

SO Wiesława Buczek-Markowska

po rozpoznaniu w dniu 6 lutego 2015 roku w Szczecinie na posiedzeniu niejawnym

w sprawie z powództwa M. S.

przeciwko (...) Bank (...) Spółce Akcyjnej z siedzibą we W.

o zwolnienie od egzekucji

na skutek zażalenia powoda na zarządzenie Przewodniczącego w Sądzie Rejonowym w Stargardzie Szczecińskim z dnia 14 lipca 2014 roku, sygn. akt I C 726/14

postanawia:

oddalić zażalenie.

UZASADNIENIE

Zarządzeniem z dnia 14 lipca 2014 roku Przewodniczący Sądzie Rejonowym w Stargardzie Szczecińskim zwrócił pozew.

W uzasadnieniu wskazał, iż powód wniósł pozew o nakazanie zwolnienia od egzekucji telewizora marki P. koloru czarnego 42’’ o wartości 1500 zł, zajętego w toku egzekucji prowadzonej z majątku dłużnika P. P. przez Komornika Sądowego przy tutejszym Sądzie A. P., podnosząc, że wymieniony telewizor stanowi jego własność. Podniósł, że użyczył dłużnikowi wymienionej ruchomości.

W dniu 24 kwietnia 2014 roku Przewodniczący wezwał powoda do uzupełnienia w terminie tygodniowym braków formalnych pozwu oraz braku fiskalnego pozwu poprzez uiszczenie kwoty 75 zł, tytułem opłaty od pozwu pod rygorem jego zwrotu.

Sąd Rejonowy podkreślił, iż zobowiązanie doręczono powodowi w dniu 15 maja 2014 roku, jednakże pomimo upływu z dniem 22 maja 2014 roku terminu zakreślonego powyższym zarządzeniem, powód do chwili obecnej nie uzupełnił braku fiskalnego pozwu, nie uiszczając kwoty 75 zł tytułem opłaty od pozwu.

Nie uiszczenie przez powoda opłaty od pozwu w zakreślonym terminie uniemożliwiało nadanie sprawie dalszego biegu, dlatego na zasadzie art. 130 § 2 kpc, zarządzono zwrot pozwu.

Zażalenie na powyższe zarządzenie wywiódł powód.

Podkreślił, iż brak wpłaty wynikał z przeoczenia i jednocześnie wniósł o zwolnienie z tej opłaty. Powołał się na chorobę i niską rentę. Podkreślił, iż jego sytuacja nie pozwala na wniesienie opłaty.

Z powołaniem się na taką argumentację skarżący wniósł o uchylenie zaskarżonego zarządzenia w całości.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie okazało się nieuzasadnione.

Warunki formalne jakim winien odpowiadać pozew zakreślone zostały treścią art. 187 § 1 k.p.c. a także m.in. art. 126 – 128 k.p.c.

Zgodnie z art. art. 126 2 § 1 k.p.c Sąd nie podejmie żadnej czynności na skutek pisma, od którego nie została uiszczona należna opłata.

Art. 130 § 1 k.p.c stanowi, że jeżeli pismo procesowe nie może otrzymać prawidłowego biegu wskutek niezachowania warunków formalnych lub jeżeli od pisma nie uiszczono należnej opłaty, przewodniczący wzywa stronę, pod rygorem zwrócenia pisma, do poprawienia, uzupełnienia lub opłacenia go w terminie tygodniowym. Mylne oznaczenie pisma procesowego lub inne oczywiste niedokładności nie stanowią przeszkody do nadania pismu biegu i rozpoznania go w trybie właściwym. Dalej z § 2 wynika, że po bezskutecznym upływie terminu przewodniczący zwraca pismo stronie.

Przenosząc powyższe uwagi na grunt rozpatrywanej sprawy Sąd Odwoławczy wskazuje, iż powód został prawidłowo wezwany do uzupełniania braków formalnych pozwu oraz uiszczenie kwoty 75 zł tytułem opłaty. W zakreślonym terminie wykonał zobowiązanie w zakresie uzupełniania braków formalnych, jednakże - czego sam nie kwestionuje – nie uiścił opłaty od pozwu. Przewodniczący prawidłowo zatem pozew zwrócił.

Co istotne, zasadności zaskarżonego zarządzenia nie zmienia okoliczność, iż powód w zażaleniu złożył wniosek o zwolnienie od kosztów sądowych. Wniosek taki jako złożony już po upływie terminu do uiszczenia opłaty nie mógł wpłynąć na ocenę braku wypełnienie zobowiązania skierowanego do strony do uiszczenia opłaty od pozwu.

W świetle powyższych rozważań Sąd Okręgowy, na podstawie art. 385 kpc, w zw. z art. 397 § 2 kpc, orzekł jak w sentencji postanowienia.