Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 15.07.2016r

Sąd Rejonowy w Zakopanem Wydział II Karny w składzie:

Przewodniczący SSR Janusz Kukla

Protokolant sek. sąd. G. P.

w obecności Prokuratora Wiesława Różycki

po rozpoznaniu dnia 14.04.2016r, 14.07.2016r sprawy

B. Ś.

urodz. (...) w Z.

s. R. i M. z d. S.

oskarżonego o to , że :

w okresie od dnia 10 sierpnia 2015r. do dnia 13 sierpnia 2015r. w Z., rejonu (...), działając w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w celu wyrządzenia szkody majątkowej E. J., podszył się pod nią, wykorzystując jej dane osobowe w ten sposób, że za pośrednictwem jej rachunku bankowego o numerze (...) w celu osiągnięcia korzyści majątkowej zaciągnął na nią cztery pożyczki, doprowadzając do niekorzystnego rozporządzenia mieniem następujące instytucje finansowe i wprowadzając ich pracowników błąd, co do zamiaru i możliwości wywiązania się z zaciągniętych zobowiązań, a to:

- w dniu 10 sierpnia 2015r. w (...) sp. z o.o. zawarł pożyczkę o numerze (...) na kwotę 1600 zł na szkodę (...) sp. z o.o.;

- w dniu 11 sierpnia 2015r. w (...) sp. z o.o. zawarł pożyczkę o numerze (...) na kwotę 1200 zł na szkodę (...) sp. z o.o.;

- w dniu 11 sierpnia 2015r. w (...) sp. z o.o. zawarł pożyczkę o numerze (...) na kwotę 800 zł na szkodę (...) sp. z o.o.

- w dniu 13 sierpnia 2015r. w (...) sp. z o.o. zawarł pożyczkę (...) na kwotę 1400 zł na szkodę (...) sp. z o.o.

- przy czym czynu tego dopuścił się w ciągu 5 lat po odbyciu kary 1 roku i 3 miesięcy pozbawienia wolności orzeczonej za umyślne przestępstwo podobne wyrokiem łącznym Sądu Okręgowego w Nowym Sączu II Wydział Karny z dnia 6 lipca 2012 r. sygn. akt II K 23/12, odbytej w okresie od dnia 9 marca 2012 r. do dnia 9 czerwca 2013 r.

to jest o przestępstwo z art. 286§1kk i art. 190a§2kk w zw. z art. 11§2kk w zw. z art. 12kk w zw. z art. 64§1kk

I.  uznaje oskarżonego B. Ś. za winnego popełnienia opisanego wyżej czynu stanowiącego występek z art. 286§1kk i art. 190a§2kk w zw. z art. 11§2kk w zw. z art. 12kk w zw. z art. 64§1kk i za to przy zastosowaniu art. 11§3kk na mocy art. 286§1kk wymierza mu karę 1 (jednego) roku i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności;

II.  na mocy art. 46§1kk orzeka oskarżonemu B. Ś. obowiązek naprawienia szkody w całości poprzez uiszczenie kwoty 5.000 (pięć tysięcy) złotych na rzecz pokrzywdzonej E. J.;

III.  na mocy art. 627kpk zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 370 (trzystu siedemdziesięciu) złotych tytułem kosztów sądowych, w tym kwotę 300 (trzysta) złotych opłaty sądowej.

Sygn. akt II K 831/15

UZASADNIENIE

wyroku z dnia 15 lipca 2016 roku

Sąd ustalił stan faktyczny:

W dniu 9 sierpnia 2015 r. oskarżony B. Ś. przyszedł do domu, w którym zamieszkiwała oskarżycielka posiłkowa E. J.. Oskarżony był znany oskarżycielce jako znajomy jej wnuka K. W., który tego dnia przyszedł do niej wraz z B. Ś.. Oskarżony będąc u oskarżycielki posiłkowej poprosił ją aby podała mu numer swojego rachunku bankowego, pod pozorem, iż jego ciotka zamieszkująca na terenie Niemiec, ma mu przesłać pewną sumę gotówki. Oskarżony tłumaczył, iż jego rachunek bankowy został zajęty przez komornika, stąd też nie chce aby na ten rachunek przekazana została mu gotówka. E. J. w rozmowie z oskarżonym nadmieniła mu, że nosi się z zamiarem otworzenia nowego rachunku bankowego w innym banku niż dotychczas. Oskarżony zasugerował wówczas jej, że w tej sytuacji lepiej będzie jeżeli pieniądze dla niego zostaną przekazane już na nowy rachunek.

Dowód: wyjaśnienia przyznającego się do winy oskarżonego B. Ś. k. 38 zbiór A, k. 17, zeznania oskarżycielki posiłkowej E. J. k. 2, 6-7 zbiór C, k. 26, zeznania świadków K. W. k. 8-9 zbiór C, P. S. k. 12-13 zbiór C

W dniu 10 sierpnia 2015 r. oskarżycielka posiłkowa udała się do placówki Banku (...) S.A. w Z. przy ul. (...), gdzie założyła rachunek bankowy nr: (...).

Dowód: zeznania oskarżycielki posiłkowej E. J. k. 2, 6-7 zbiór C, k. 26, dokumentacja z Banku (...) SA k. 4-9 zbiór A,

Tego dnia do oskarżycielki posiłkowej ponownie przyszedł oskarżony B. Ś., który pod pozorem przesłania przez jego ciotkę przebywającą w Niemczech pieniędzy w walucie euro o wartości około 10.000 złotych, wyłudził od

E. J. dane osobowe w postaci danych zawartych w dowodzie osobistym, nazwę i numer rachunku bankowego założonego przez oskarżycielkę posiłkową w Banku (...) S.A. oraz login i hasło do obsługi tego rachunku.

Dowód: wyjaśnienia przyznającego się do winy oskarżonego B. Ś. k. 38 zbiór A, k. 17, zeznania oskarżycielki posiłkowej E. J. k. 2, 6-7 zbiór C, k. 26, zeznania świadków K. W. k. 8-9 zbiór C,

W dniu 10 sierpnia 2015r. w (...) sp. z o.o. oskarżony podszył się pod E. J. wykorzystując jej dane osobowe w ten sposób, że za pośrednictwem jej rachunku bankowego o numerze (...) w celu osiągnięcia korzyści majątkowej zaciągnął na nią pożyczkę o numerze (...) na kwotę 1600 zł.

Następnie w dniu 11 sierpnia 2015 r. oskarżony ponownie podszył się pod E. J. wykorzystując jej dane osobowe w ten sposób, że za pośrednictwem jej rachunku bankowego o numerze (...) w celu osiągnięcia korzyści majątkowej zaciągnął na nią dwie pożyczki tj. w (...) sp. z o.o. pożyczkę o numerze (...) na kwotę 1200 zł i w (...) sp. z o.o. pożyczkę o numerze (...) na kwotę 800 zł.

W dniu 13 sierpnia 2015r. w (...) sp. z o.o. oskarżony ponownie wykorzystując dane osobowe E. J. w ten sposób, że za pośrednictwem jej rachunku bankowego o numerze (...) w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, podszył się pod oskarżycielkę posiłkową i zaciągnął na nią w (...) sp. z o.o. pożyczkę nr (...) na kwotę 1400 zł.

Wszystkie powyższe pożyczki wpłynęły na rachunek bankowy oskarżycielki posiłkowej.

Dowód: wyjaśnienia przyznającego się do winy oskarżonego B. Ś. k. 38 zbiór A, k. 17, zeznania oskarżycielki posiłkowej E. J. k. 2, 6-7 zbiór C, k. 26, zeznania świadków K. W. k. 8-9 zbiór C, P. S. k. 12-13 zbiór C, dokumentacja z Banku (...) SA k. 4-9 zbiór A, dokumentacja (...) sp. z o.o. k. 11-12 zbiór A, dokumentacja (...) sp. z o.o. k. 14-16 zbiór A, dokumentacja (...) sp. z o.o. k. 24 zbiór A, dokumentacja (...) sp. z o.o. k. 26 zbiór A,

W dniu 10 sierpnia oskarżony posługując się wyłudzonymi od oskarżycielki posiłkowej danymi, zalogował się na jej rachunku bankowym i dokonał przelewu kwoty 1600 złotych. W dniu 11 sierpnia 2015 r. oskarżony zadzwonił do E. J., informując ją, że na jej konto zostały przelane pieniądze dla niego od ciotki. W godzinach popołudniowych oskarżycielka posiłkowa udała się do banku skąd wypłaciła kwotę 1700 złotych, z której 1200 złotych oddała oskarżonemu, a 500 złotych na prośbę B. Ś. zachowała dla siebie jako profit za udostepnienie rachunku bankowego. W dniu 12 sierpnia 2015 r. oskarżony z konta E. J. dokonał przelewu na kwotę 199,97 złotych, a w dniu 13 sierpnia dwóch przelewów na kwoty kolejno 899,99 złotych i 1499,97 złotych. Oskarżony zobowiązał się wobec E. J., iż spłaci zaciągnięte przez niego zobowiązania, czego jednak nie uczynił.

Dowód: wyjaśnienia przyznającego się do winy oskarżonego B. Ś. k. 38 zbiór A, k. 17, zeznania oskarżycielki posiłkowej E. J. k. 2, 6-7 zbiór C, k., dokumentacja z Banku (...) SA k. 4-9 zbiór A, dokumentacja (...) sp. z o.o. k. 11-12 zbiór A, dokumentacja (...) sp. z o.o. k. 14-16 zbiór A, dokumentacja (...) sp. z o.o. k. 24 zbiór A, dokumentacja (...) sp. z o.o. k. 26 zbiór A,

Oskarżony w okresie od dnia 9 marca 2012 r. do dnia 9 czerwca 2013 r. odbywał karę 1 roku i 3 miesięcy pozbawienia wolności orzeczonej za umyślne przestępstwo podobne wyrokiem łącznym Sądu Okręgowego w Nowym Sączu II Wydział Karny z dnia 6 lipca 2012 r. sygn. akt II K 23/12.

Dowód: odpis wyroku łącznego k. 45-47 zbiór A, karta karna k.40-43 zbiór A

W toku postępowania przygotowawczego oskarżony przyznał się do zarzucanego mu czynu oraz złożył wyjaśnienia. Utrzymywał w nich, że okłamał oskarżycielkę posiłkową mówiąc, że konto bankowe jest mu potrzebne aby otrzymać pieniądze od ciotki w Niemczech bowiem na terenie Niemiec rodziny nie posiada. Ponadto wyjaśnił, że E. J. udostępniła mu swoje dane osobowe, nr rachunku bankowego oraz login i hasło do niego, a on następnie za pośrednictwem Internetu logował się na stronie firm udzielających pożyczki gotówkowe, gdzie składał wnioski gotówkowe podając się za E. J.. Oskarżony przyznał, że nie informował o powyższym oskarżycielki posiłkowej. Ponadto wyjaśnił, że pieniądze z zaciągniętych przez niego pożyczek spływały na rachunek bankowy oskarżycielki posiłkowej, do którego B. Ś. miał swobodny dostęp.

Dowód: wyjaśnienia oskarżonego B. Ś. k. 37-38 zbiór A,

W toku postepowania przed sądem, oskarżony ponownie przyznał się do winy oraz skorzystał z przysługującego mu prawa do odmowy składania wyjaśnień, jednocześnie powołując się na złożone poprzednio. Ponadto oskarżony wniósł o odroczenie rozprawy nawet na nieodległy termin, solennie deklarując, że do czasu następnej rozprawy, a w każdym razie w terminie do 1 miesiąca wyrówna wszystkie należności, które na nim ciążą i przedstawi dokumenty, które to poświadczą. Oskarżony oświadczył, że jest świadomy konsekwencji prawnych, gdyby nie wywiązał się z przedstawionych deklaracji, co do naprawienia szkody. B. Ś. nie wywiązał się ze złożonego na rozprawie zobowiązania do naprawienia szkody, a ponadto nie stawił się na kolejne terminy rozprawy wyznaczone przez Sąd.

Dowód: wyjaśnienia oskarżonego B. Ś. k. 17,

Oskarżony jest kawalerem, posiada jednego syna (5-lat), na którego płaci alimenty. Z zawodu jest kucharzem, pracował jako pomoc kuchenna w restauracji Sfinks w Z. z zarobkiem około 1.800 zł, a obecnie pracuje przy tynkach maszynowych, gdzie dziennie deklaruje dochód około 150 zł. Nie ma nieruchomości ani ruchomości. Jest zdrowy psychicznie i fizycznie. Był uprzednio karany sądownie.

Dowód: dane osobo-poznawcze k. 17, karta karna k. 40-43 zbiór A

Sąd zważył co następuje:

Ustalając stan faktyczny sprawy sąd oparł się o wyjaśnienia przyznającego się do winy oskarżonego B. Ś. k. 38 zbiór A, k. 17, zeznania oskarżycielki posiłkowej E. J. k. 2, 6-7 zbiór C, k., K. W. k. 8-9 zbiór C, P. S. k. 12-13 zbiór C, dokumentacja z Banku (...) SA k. 4-9 zbiór A, dokumentacja (...) sp. z o.o. k. 11-12 zbiór A, dokumentacja (...) sp. z o.o. k. 14-16 zbiór A, dokumentacja (...) sp. z o.o. k. 24 zbiór A, dokumentacja (...) sp. z o.o. k. 26 zbiór A, odpis wyroku łącznego k. 45-47, a ponadto o dane osobo-poznawcze i kartę karną.

Wyjaśnienia oskarżonego zasługują na wiarę w całości bowiem przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu, potwierdził swój oszukańczy i podstępny sposób działania, a ponadto wersja przez niego przedstawiona koresponduje z zeznaniami oskarżycielki posiłkowej K. J. oraz świadków. Ponadto treści wyjaśnień oskarżonego odpowiadają dokumenty bankowe zalegające w aktach sprawy. Oskarżony wyjaśniał w sposób logiczny i spójny. Przyznał, iż wprowadził w błąd oskarżycielkę posiłkową co do rzeczywistego zamiaru wykorzystania jej danych i rachunku bankowego, zaciągał pożyczki gotówkowe podszywając się pod nią, a następnie swobodnie dysponował przelanymi na rachunek oskarżycielki kwotami, bowiem posiadał do niego swobodny dostęp. Sad nie dopatrzył się przyczyn, dla których miałby odmówić wiary wyjaśnieniom oskarżonego, który dwukrotnie – w każdej fazie postępowania przyznał się do winy.

Sąd w pełni dał wiarę zeznaniom oskarżycielki posiłkowej, która dokładnie opisała sposób działania oskarżonego. Zeznania oskarżycielki posiłkowej korespondowały nie tylko z zeznaniami świadków K. W. i P. S., ale także w pełni odpowiadały treści wyjaśnień samego oskarżonego. Ponadto zeznania E. J. w pełni odpowiadają treści dowodów z dokumentów takich jak: dokumentacja z Banku (...) SA k. 4-9 zbiór A, dokumentacja (...) sp. z o.o. k. 11-12 zbiór A, dokumentacja (...) sp. z o.o. k. 14-16 zbiór A, dokumentacja (...) sp. z o.o. k. 24 zbiór A, dokumentacja (...) sp. z o.o. k. 26 zbiór A. Zeznania oskarżycielki posiłkowej złożone w toku postępowania przygotowawczego były logiczne, spójne i klarowne, a przede wszystkim szczegółowe, natomiast w toku rozprawy głównej oskarżycielka posiłkowa wniosła o odczytanie jej poprzednio złożonych zeznań, co zdaniem Sądu było konsekwencją upływu długiego okresu czasu od zdarzenia oraz starszego wieku E. J.. Oceniając zeznania oskarżocielki posiłkowej, mając na względzie pozostały materiał dowodowy, Sad nie dopatrzył się przyczyn aby jej wiary odmówić.

Podobnie w pełni wiarygodne były zeznania K. W., wnuka oskarżycielki posiłkowej, a znajomego oskarżonego. Świadek przyznał, iż to on przyprowadził B. Ś. do oskarżycielki posiłkowej, jednak działał on pod wpływem błędu, w który wprowadził go oskarżony. Jak świadek zeznał, również jego oskarżony prosił wcześniej aby założył rachunek bankowy bowiem potrzebuje wypłacić pieniądze, które zostaną mu przesłane od ciotki z Niemiec. Świadek zeznał, że nie mógł on założyć konta bowiem miał 16 lat, natomiast gdy przyznał oskarżonemu, że mieszka z babcią, ten poprosił aby go do niej zaprowadzić. Jak zeznał następnie oskarżony został sam z E. J. bowiem świadek udał się na trening. Świadek zeznał, iż rozmawiał o zaciągniętych pożyczkach z oskarżonym, który utrzymywał, iż doszło do pomyłki bowiem dokumentacja bankowa miała być przesłana na jego adres, a ponadto zadeklarował, iż porozmawia na ten temat z oskarżycielką posiłkową. Zeznania tego świadka odpowiadały treści zeznań oskarżycielki posiłkowej jak również wyjaśnieniom oskarżonego, wobec czego Sad dał im wiarę w całej rozciągłości.

Również w całości wiarygodne są zeznania świadka P. S., który z przedmiotową sprawą zetknął się w ramach wykonywania swoich obowiązków pracowniczych w firmie (...) sp. z o.o., w której oskarżony podszywając się pod E. J., za pośrednictwem Internetu zaciągnął jedna z pożyczek na kwotę 1600 złotych. Świadek opisał procedurę związaną z zawarciem umowy pożyczki, dane jakie wskazał oskarżony jak również termin spłaty pożyczki. Świadek zeznał, że pożyczka nie została spłacona. Zeznania świadka korespondują z dokumentacją (...) sp. z o.o. k. 14-16 zbiór A. Świadek zeznawał co do okoliczności, o których wiedzę posiadał. Sąd nie dopatrzył się przyczyn, dla których miałby mu wiary odmówić.

Wszystkie zgromadzone w sprawie dokumenty tj. dokumentacja z Banku (...) SA k. 4-9 zbiór A, dokumentacja (...) sp. z o.o. k. 11-12 zbiór A, dokumentacja (...) sp. z o.o. k. 14-16 zbiór A, dokumentacja (...) sp. z o.o. k. 24 zbiór A, dokumentacja (...) sp. z o.o. k. 26 zbiór A. Sąd uznał za wiarygodne. Nie budziły one wątpliwości, co do ich autentyczności, ponadto nie były kwestionowane przez żadną ze stron postępowania.

Na marginesie wspomnieć należy, iż w sprawie przeprowadzony został dowód z odpisu wyroku łącznego k. 45-47 zbiór A i karty karnej k.40-43 zbiór A, z których wprost wynika, że oskarżony w okresie od dnia 9 marca 2012 r. do dnia 9 czerwca 2013 r. odbywał karę 1 roku i 3 miesięcy pozbawienia wolności orzeczonej za umyślne przestępstwo podobne wyrokiem łącznym Sądu Okręgowego w Nowym Sączu II Wydział Karny z dnia 6 lipca 2012 r. sygn. akt II K 23/12.

Dokonując oceny prawnej zachowania oskarżonego eksponować należy, iż przedmiotem ochrony przepisu art. 286 § 1 kk jest mienie. Przestępstwo oszustwa jest przestępstwem materialnym, którego skutkiem jest niekorzystne rozporządzenie mieniem zaistniałe przez działanie w celu osiągnięcia korzyści majątkowej polegające na wprowadzeniu w błąd. Jest też przestępstwem kierunkowym, w którym celem działania sprawcy jest uzyskanie korzyści majątkowej. Przepis wymaga bowiem, aby zachowanie sprawcy było ukierunkowane na określony cel, którym w przypadku oszustwa jest osiągnięcie korzyści majątkowej. Sprawca podejmując swoje działanie, musi mieć wyobrażenie pożądanej dla niego sytuacji, która stanowić ma rezultat jego zachowania. Elementy przedmiotowe oszustwa muszą mieścić się w świadomości sprawcy i muszą być objęte jego wolą. Sprawca nie tylko musi chcieć uzyskać korzyść majątkową, ale także musi chcieć w tym celu użyć określonego działania.

Ponadto odpowiedzialności karnej podlega ten kto podszywając się pod inną osobę, wykorzystuje jej wizerunek lub inne jej dane, w celu wyrządzenia jej szkody majątkowej lub osobistej.

Oskarżony B. Ś. w okresie od dnia 10 sierpnia 2015r. do dnia 13 sierpnia 2015r. w Z., działając w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w celu wyrządzenia szkody majątkowej E. J., podszył się pod nią, wykorzystując jej dane osobowe w ten sposób, że za pośrednictwem jej rachunku bankowego o numerze (...) zaciągnął na nią cztery pożyczki. Działaniem swoim doprowadził do niekorzystnego rozporządzenia mieniem następujące instytucje finansowe i wprowadził ich pracowników w błąd, co do zamiaru i możliwości wywiązania się z zaciągniętych zobowiązań, a to:

- w dniu 10 sierpnia 2015r. w (...) sp. z o.o. zawarł pożyczkę o numerze (...) na kwotę 1600 zł na szkodę (...) sp. z o.o.;

- w dniu 11 sierpnia 2015r. w (...) sp. z o.o. zawarł pożyczkę o numerze (...) na kwotę 1200 zł na szkodę (...) sp. z o.o.;

- w dniu 11 sierpnia 2015r. w (...) sp. z o.o. zawarł pożyczkę o numerze (...) na kwotę 800 zł na szkodę (...) sp. z o.o.

- w dniu 13 sierpnia 2015r. w (...) sp. z o.o. zawarł pożyczkę (...) na kwotę 1400 zł na szkodę (...) sp. z o.o.

Zważyć należy, że popełniając ten czyn oskarżony działał umyślnie z góry powziętym zamiarem, albowiem oskarżony, jak sam przyznał okłamał oskarżycielkę posiłkową mówiąc, że konto bankowe jest mu potrzebne aby otrzymać pieniądze od ciotki w Niemczech bowiem na terenie Niemiec rodziny nie posiada. Ponadto wyjaśnił, że E. J. udostępniła mu swoje dane osobowe, nr rachunku bankowego oraz login i hasło do niego, a on następnie za pośrednictwem Internetu logował się na stronie firm udzielających pożyczki gotówkowe, gdzie składał wnioski gotówkowe podając się za E. J.. Oskarżony przyznał, że nie informował o powyższym oskarżycielki posiłkowej oraz że pieniądze z zaciągniętych przez niego pożyczek spływały na rachunek bankowy oskarżycielki posiłkowej, do którego B. Ś. miał swobodny dostęp.

Oskarżony podjął działanie w celu uzyskania korzyści majątkowej, wyrażającej się w określonej kwocie pieniężnej i zamiar swój zrealizował, czym jednocześnie doprowadził pokrzywdzone spółki do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w łącznej kwocie 5.000 złotych.

Oskarżony działał ponadto w warunkach recydywy z art. 64§1 kk bowiem czynu tego dopuścił się w ciągu 5 lat po odbyciu kary 1 roku i 3 miesięcy pozbawienia wolności orzeczonej za umyślne przestępstwo podobne wyrokiem łącznym Sądu Okręgowego w Nowym Sączu II Wydział Karny z dnia 6 lipca 2012 r. sygn. akt II K 23/12, odbytej w okresie od dnia 9 marca 2012 r. do dnia 9 czerwca 2013 r.

Mając na uwadze całokształt materiału dowodowego, ze szczególnym wskazaniem na wyjaśnienia oskarżonego, w całości treść zeznań oskarżycielki posiłkowej i świadków, a także zalegające w aktach dowody z dokumentów, Sąd uznał, iż oskarżony B. Ś. swoim działaniem w pełni wyczerpał znamiona przestępstwa stypizowanego w art.286§1 kk i art. 190a§2 kk w zw. z art. 11§2 kk w zw. z art. 12 kk w zw. z art. 64§1 kk, a jego wina nie budzi wątpliwości.

Co do wymiaru kary:

Uznając oskarżonego za winnego popełnienia czynu zarzucanego mu w akcie oskarżenia, stanowiącego występek z art. art.286§1 kk i art. 190a§2 kk w zw. z art. 11§2 kk w zw. z art. 12 kk w zw. z art. 64§1 kk, na mocy art. 286§1kk przy zastosowaniu art. 11§3kk, Sąd wymierzył mu karę 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności.

Zdaniem Sądu wymierzona oskarżonemu kara adekwatna jest do stopnia społecznej szkodliwości czynu i zgodna z wymogami, o jakich stanowi art. 53 kk. Wymierzając ją Sąd wziął pod uwagę, aby dolegliwość kary nie przekraczała stopnia winy oskarżonego, cele zapobiegawcze i wychowawcze, jakie ma wobec niego osiągnąć, a nadto aby zostały spełnione potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej w kontekście ogólnospołecznym. Za okoliczności obciążające Sąd uznał fakt, uprzedniej karalności oskarżonego, działanie w warunkach recydywy, wielość podmiotów pokrzywdzonych oraz wysokość wyrządzonej jego działaniem szkody. Sąd wziął pod uwagę przy wymiarze kary pozbawienia wolności przemyślany sposób działania oskarżonego i stopień nadużycia zaufania, jakim obdarzyła go oskarżycielka posiłkowa. Sąd uznał, iż wymierzona oskarżonemu kara odpowiada stopniowi społecznej szkodliwości oraz stopniowi jego winy. Można wnioskować, że jest on osobą niepoprawną i pomimo młodego jeszcze wieku, wykazuje objawy demoralizacji, o czym świadczy jego kryminalna kariera. Ponadto przy wymiarze kary Sąd miał na względzie okoliczność łagodzącą tj. fakt, przyznania się oskarżonego do winy, którego jednak nie można nadmiernie przeceniać bowiem w świetle zebranych dowodów jego wina nie budziła wątpliwości.

W ocenie sądu oskarżony jest osobą niepoprawną i społecznie pożądane cele kary mogą zostać wobec niego zrealizowane jedynie przez wymierzenie mu bezwzględnej kary pozbawienia wolności. Oskarżony był już uprzednio skazany na kary pozbawienia wolności zarówno z warunkowym zawieszeniem ich wykonania, jak i bezwzględne, które jednak nie przyniosły w stosunku do tego oskarżonego pożądanego efektu, a B. S. po raz kolejny popadł z konflikt z prawem. Sąd uznał, że nie zachodzą przesłanki, pozwalające na zastosowanie wobec oskarżonego dobrodziejstwa w postaci warunkowego zawieszenia wykonania kary pozbawienia wolności. W ocenie sądu z uwagi na fakt, iż oskarżony był już uprzednio karany w tym za przestępstwa podobne, a czynów będących przedmiotem niniejszego postępowania dopuścił się w warunkach recydywy, w obecnej sytuacji jedynie wymierzenie oskarżonemu bezwzględnej kary pozbawienia wolności pozwala na przyjęcie, iż orzeczona kara osiągnie swoje cele i wpłynie na zmianę postępowania oskarżonego. Zdaniem Sądu jedynie wymierzając oskarżonemu bezwzględną karę pozbawienia wolności można przypuszczać, że oskarżony zrozumie naganność swojego postępowania i będzie w przyszłości zachowywał się zgodnie z prawem, a w szczególności nie popełni kolejnego przestępstwa. Kara ta winna oskarżonemu uzmysłowić naganność i społeczną szkodliwość działania skutkującego wyrządzeniem szkody innym osobom, jego bezprawność oraz utwierdzić w przekonaniu, że działania godzące w dobra innych osób, powodujące bezprawne i nieuczciwe bogacenie się kosztem osób trzecich, spotykają się ze stosowną represją.

Mając na uwadze elementarne zasady sprawiedliwości Sąd, w związku z popełnieniem przez oskarżonego występku z art. 286§1 kk, na podstawie art. 46§1 kk orzekł oskarżonemu B. Ś. obowiązek naprawienia szkody w całości poprzez uiszczenie kwoty 5.000 złotych na rzecz pokrzywdzonej E. J.. Podejmując rozstrzygniecie w tym zakresie Sąd miał na uwadze fakt, że naprawienie szkody poprzez wyrównanie wyrządzonej szkody, należy do podstawowych norm postępowania karnego, a sprawca przestępstwa winien oddać osobie pokrzywdzonej materialną wysokość szkody, którą doznała ona na skutek działania oskarżonego. W ocenie Sądu wymiar naprawienia szkody w całości na rzecz pokrzywdzonej jest społecznie pożądany, a nadto stanowi dla oskarżonego odpowiednią dodatkową dolegliwość, która powinna być odbierana jako kolejny sygnał dla oskarżonego, iż oszukańcze działania, na skutek których inne osoby ponoszą szkody materialne, pociągają za sobą szereg realnych dolegliwości i zasługują na potępienie.

Na mocy art. 627kpk zasądzono od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 370 złotych tytułem kosztów sądowych, w tym kwotę 300 złotych opłaty sądowej. Sąd uznał, iż przesłanki mogące skutkować zwolnieniem oskarżonego od ponoszenia kosztów postępowania, o których stanowi art. 624§1 kpk nie zachodzą, natomiast oskarżony powinien ponieść koszty we własnej sprawie.

Przewodniczący