Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III RC 351/16

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 12 stycznia 2017 r.

Sąd Rejonowy w Pruszkowie, Wydział III Rodzinny i Nieletnich

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Mirosław Barszcz

Protokolant: sekr. sądowy Katarzyna Nowicka

po rozpoznaniu w dniu 10 stycznia 2017 r. w Pruszkowie

na rozprawie

sprawy z powództwa małoletniej K. N. reprezentowanej przez przedstawiciela ustawowego A. N. (1)

przeciwko A. N. (2)

o podwyższenie alimentów

oraz z powództwa wzajemnego A. N. (2)

przeciwko małoletniej K. N. reprezentowanej przez przedstawiciela ustawowego A. N. (1)

o obniżenie alimentów

I.  podwyższa z dniem 1 stycznia 2017 roku alimenty zasądzone uprzednio wyrokiem Sądu Rejonowego w Pruszkowie z dnia 10 grudnia 2008 roku w sprawie o sygnaturze akt III RC 396/08 od A. N. (2) na rzecz córki K. N. urodzonej (...) w W. z kwoty 800 (osiemset) złotych do kwoty 900 (dziewięćset) złotych miesięcznie płatnych do rąk matki małoletniej - A. N. (1) do dnia 10 – tego każdego miesiąca z odsetkami w wysokości ustawowej w przypadku opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat ;

II.  w pozostałym zakresie powództwo oddala;

III.  wyrokowi z pkt I nadaje rygor natychmiastowej wykonalności;

IV.  powództwo wzajemne oddala;

V.  znosi koszty procesu między stronami.

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 08 sierpnia 2016 r. A. N. (1) przedstawicielka ustawowa małoletniej K. N. wniosła do tutejszego Sądu powództwo o podwyższenie alimentów zasądzonych od pozwanego A. N. (2) na rzecz K. N. z kwoty 800 zł miesięcznie do kwoty 1000 zł miesięcznie, płatnych do 10 - ego dnia każdego miesiąca z ustawowymi odsetkami w razie niedotrzymania terminu.

W uzasadnieniu pozwu wskazała, że prawomocnym wyrokiem z dna 10 grudnia 2008 r. Sąd Rejonowy w Pruszkowie (sygn. Akt III Rc 396/08) zasądził na rzecz małoletniej K. N. alimenty w wysokości 800 zł miesięcznie. A. N. (1) stwierdziła, że od dnia wydania powyższego orzeczenia nastąpiła istotna zmiana w zakresie usprawiedliwionych potrzeb córki oraz kosztów jej utrzymania. W 2011 r. małoletnia rozpoczęła naukę w szkole podstawowej. Z uwagi na swe zainteresowania K. N. podjęła się uczestnictwa w zajęciach jazdy konnej. Co więcej, małoletnia przez okres 4 lat uczęszczała na odpłatne lekcje tańca. Przedstawicielka ustawowa podniosła także, że w 2016 r. zdiagnozowano u K. N. poważne problemy związane z (...), które wymagają systematycznej rehabilitacji i fizjoterapii. Córka notorycznie choruje na choroby(...) i dlatego często musi chodzić do lekarza „w ramach kasy chorych” (k.4). Nadto, według przedstawicielki ustawowej, K. N. choruje na (...)i w związku z tym odpłatnie leczy się u (...). Z nieustannym chorowaniem córki wiążą się liczne nieobecności w szkole i dlatego dziecko musi uczęszczać na dodatkowe korepetycje z matematyki, których miesięczny koszt wynosi 100 – 200 zł. Przedstawicielka ustawowa wskazała, że K. N. z uwagi na zachowanie pozwanego uczęszcza również na terapię do (...). A. N. (1) oświadczyła także, że w okresie wakacyjnym ojciec dziecka bezpodstawnie potrąca sobie sumę 400 zł z alimentów zasądzonych dla małoletniej. Z uwagi na powyższe istnieje niedopłata alimentów w wysokości 1600 zł. Co więcej, pozwany odmówił partycypowania w kosztach diagnostyki i leczenia (...) K. N., które od stycznia do maja 2016 r. wyniosły łącznie 3000 zł .

W odpowiedzi na pozew z dnia 09 listopada 2016 r. (data prezentaty) A. N. (2) wniósł o oddalenie w całości powództwa o podwyższenie alimentów oraz złożył powództwo wzajemne o obniżenie alimentów zasądzonych na rzecz K. N. wyrokiem Sądu Rejonowego w Pruszkowie (sygn. akt III RC 398/08) z kwoty 800 zł miesięcznie do kwoty 600 zł miesięcznie. Nadto wniósł on o orzeczenie o kosztach postępowania według norm przepisanych.

W uzasadnieniu A. N. (2) wskazał, że powództwo o podwyższenie alimentów nie zasługuje na uwzględnienie z uwagi na brak okoliczności świadczących o zmianie usprawiedliwionych kosztów utrzymania małoletniej oraz możliwości zarobkowych A. N. (1). Według ojca małoletniej wskazane w pozwie (tabelarycznie) koszty utrzymania dziecka są nierzeczywiste i nieudokumentowane. A. N. (2) zaprzeczył wysokości kosztów ponoszonych na rzecz małoletniej, które zostały wskazywane przez powódkę. Według w/w matka dziecka nie przedstawiła żadnych dowodów dla udowodnienia okoliczności, na które się powołuje. A. N. (2) zakwestionował wydatki ponoszone na zajęcia jazdy konnej, albowiem małoletnia uczestniczy w nich w zamian za pracę w stadninie. Co więcej ojciec dziecka stwierdził, że jazda konna jest niewskazana dla małoletniej z uwagi na jej problemy z kolanami. Nadto A. N. (2) podniósł, że matka dziecka nie przedstawiła jakichkolwiek rachunków lub faktur VAT na okoliczność uczęszczania córki na zajęcia jazdy konnej. Przechodząc z kolei do kwestii problemów K. N. z (...)wskazał on, że związana z nimi fizjoterapia i rehabilitacja jest nieodpłatnie świadczona w ramach NFZ. Według A. N. (2) osiągane przez niego oraz matkę dziecka dochody nie pozwalają na korzystanie z prywatnej służby zdrowia. Co więcej, ojciec dziecka zakwestionował także koszty zajęć tanecznych córki, albowiem z treści pozwu wynika, że nie są one obecnie ponoszone przez A. N. (1). Z kolei załączone do pozwu potwierdzenia przelewów, zdaniem pozwanego, wskazują jedynie na wydatek na obóz taneczny córki. W zakresie wydatków na leki A. N. (2) stwierdził, że są one zawyżone przez powódkę. Nadto wskazał on, że przedstawione paragony pochodzą głównie z 2010 r, zaś pozostałe z 2012 r. oraz 2015r, dlatego też nie są to aktualne wydatki. A. N. (2) podniósł, że wizyty u (...)mogą być realizowane w ramach NFZ. Co więcej, ojciec dziecka stwierdził, że nie zgadza się na uczęszczanie córki do (...)i jednocześnie zaprzecza wszelkim twierdzeniom A. N. (1), które uzasadniają te wizyty. A. N. (2) zakwestionował także miesięczny wydatek na korepetycje z matematyki K. N., albowiem stwierdził on, że małoletnia nie uczęszcza w rzeczywistości na takie korepetycje. Odnosząc się do zagadnienia kontaktów z córką wskazał on, że „w chwili obecnej, prawdopodobnie z uwagi na niniejszy proces i wpływ wywierany przez powódkę na dziecko, córka niestety odmawia kontaktów ze mną”(k. 52). Uzasadniając powództwo wzajemne o obniżenie alimentów A. N. (2) wskazał, że od czasu poprzedniego wyroku w sprawie o alimenty znacznie obniżyły się jego zdolności zarobkowe. Podniósł on, że z porównania deklaracji PIT za rok 2008 i 2015 wynika, iż jego dochody zmniejszyły się z kwoty 73 814 zł rocznie do kwoty 63 172 zł. A. N. (2) stwierdził, że powyższa zmiana dochodu wiązała się z nowym stanowiskiem pracy oraz zmianą pracodawcy w branży (...). Wskazał on, że ze względu na niekorzystne skutki dla zdrowia nie pracuje już fizycznie przy (...), co było dla niego korzystniejsze finansowo. A. N. (2) stwierdził, że obecnie pracuje w tej samej branży wykonując prace biurowe i organizacyjne, które łączą się z niższym wynagrodzeniem. Według pozwanego z wykonywaną pracą łączą się lepsze możliwości awansu. A. N. (2) oświadczył, że ze względu na ponoszone wydatki nie stać go na alimentację córki w dotychczasowej wysokości. Do ponoszonych obecnie kosztów pozwany zaliczył najem mieszkania za kwotę 2000 zł miesięcznie (dzieloną na poł z partnerką), spłatę pożyczki od pracodawcy na zakup samochodu w kwocie 550 zł miesięcznie oraz spłatę pożyczki z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych w kwocie 200 zł miesięcznie. Pozwany wskazał, że pismem z dnia 28 czerwca 2016 r. wniósł o zawieszenie pobierania z jego wynagrodzenia w/w kwot w związku z trudną sytuacją materialną. Nadto podniósł, że w chwili obecnej jest obciążony należnością w stosunku do (...) i prowadzona jest wobec niego egzekucja komornicza. Pozwany stwierdził, że jego dochody się zmniejszyły, zaś potrzeby małoletniej utrzymują się na podobnym poziomie co w chwili orzekania o wysokości alimentów.

Przedstawicielka ustawowa małoletniej powódki (pozwanej wzajemnej) A. N. (1) na rozprawie w dniu 10 stycznia 2017 r. poparła powództwo główne o podwyższenie alimentów od dnia 1 stycznia 2017 r. i wniosła o oddalenie powództwa wzajemnego o obniżenie alimentów. Do zamknięcia rozprawy podtrzymywała swoje stanowisko (k. 83, nagranie 00:02:30 , nagranie 01:12:34 - płyta CD – k. 86)

A. N. (2) na rozprawie w dniu 10 stycznia 2017 r. wnosił o oddalenie powództwa głównego oraz popierał powództwo wzajemne o obniżenie alimentów z datą złożenia odpowiedzi na pozew, aż do zamknięcia rozprawy podtrzymywał swoje stanowisko. Pełnomocnik A. N. (2) wniósł róweniż o zasądzenie kosztów według norm (k. 83, nagranie 00:04:05, nagranie 01:12:55 - płyta CD – k. 86)

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

A. N. (1) i A. N. (2) w dniu (...) r. zawarli związek małżeński. Ze związku tego pochodzi urodzona (...) w W. małoletnia K. N..

Wyrokiem z dnia 10 grudnia 2008 r. Sąd Rejonowy w Pruszkowie (sygn. akt. III RC 396/08) zasądził od A. N. (2) na rzecz K. N. tytułem alimentów kwotę 800 zł miesięcznie. Kwota ta utrzymana została wyrokiem Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia (...)r. (sygn. akt VI Ca 162/09).

Małoletnia K. N. w dacie orzekania w poprzedniej sprawie alimentacyjnej miała 3 lata. W lipcu 2008 r. A. N. (1) wraz z córką wyprowadziła się z wspólnie zajmowanego z pozwanym mieszkania przy ul. (...) w P. i przeprowadziła się do mieszkania swojej matki. K. N. pozostawała pod opieką matki. Małoletnia uczęszczała do publicznego przedszkola w P.. Z tego tytułu ponoszone były opłaty ok. 300 zł. K. N. była ogólnie zdrowym dzieckiem i nie miała żadnych chorób przewlekłych. Niemniej kontakt z rówieśnikami wiązał się często dla dziecka z licznymi infekcjami. Dziecko chodziło do dentysty. Nadto małoletnia spotykała się z koleżankami i kolegami poza zajęciami w przedszkolu, jak również uczęszczała na basen, salę zabaw, do kina i teatru. Przedstawicielka ustawowa małoletniej, miesięczny koszt wydatków na dziecko oszacowała na kwotę 1200 zł miesięcznie (bez wliczenia wydatków na ubrania).

Obecnie K. N. ma 12 lat i nadal mieszka z matką i babcią w tym samym miejscu, co w poprzedniej sprawie alimentacyjnej. Uczęszcza do VI klasy szkoły podstawowej. Przed złożeniem pozwu na leczenie dolegliwości (...)dziecka K. N. wydała około 3000 zł. Obecnie w związku z pozytywnymi efektami leczenia nie jest konieczne dalsze wydatkowanie na ten cel. Małoletnia korzysta z odpłatnej pomocy (...), której koszt wynosi 120 zł za jedną wizytę – średnio odbywa się jedna wizyta w miesiącu. Całkowity koszt utrzymania K. N. zwiększył się w porównaniu z okresem poprzednim.

W skład usprawiedliwionych potrzeb małoletniej wchodzą: udział w kosztach mieszkaniowych – 260 zł, koszt żywności 400 zł, koszt leczenia 70-100 zł, koszt (...) – 120 zł, koszty szkolne – 100 zł, koszt obozu konnego 920 zł – tj. 75 zł miesięcznie, koszty wakacji 150 zł miesięcznie, koszty jazdy konnej 200 zł miesięcznie, ubrania – 100-150 zł, inne 100 zł. Koszt usprawiedliwionych porzeb małoletniej powódki w skali miesiąca oscyjuje wokół kwoty 1600 zł. Koszt ten jest większy niż poprzednio o ok. 250 zł. Sąd uwzględnił w tych wyliczniach odpadnięcie opłat przedszkolnych i wlicznie kosztów ubrania.

A. N. (2) w okresie orzekania przez Sąd Rejonowy w poprzedniej sprawie alimentacyjnej miał 26 lat, mieszkał w P. w mieszkaniu zajmowanym wcześniej wspólnie z A. N. (1) i K. N.. Z wykształcenia jest (...)i pracował w sektorze prywatnym jako (...). Wspólne gospodarstwo domowe z żoną prowadził do (...) r., tj. do czasu kiedy A. N. (1) wyprowadziła się do swej matki. Otrzymywał wynagrodzenie za pracę w wysokości 4 000 zł netto. Spłacał ratę pożyczki gotówkowej zaciągniętej na zakup samochodu w wysokości 850 zł oraz ratę pożyczki gotówkowej zaciągniętej na wyposażenie mieszkania w wysokości 110 zł. Pozwany opłacał czynsz najmu w wysokości 1 250 zł, jak również rachunki telefoniczne za dwa telefony komórkowe, w tym jeden za A. N. (1), razem w kwocie średnio 330 zł. Ponadto A. N. (2) ponosił koszt opłat za internet w wysokości 45 zł miesięcznie. Utrzymywał kontakty z dzieckiem.

Obecnie A. N. (2) ma 35 lat i mieszka wraz z konkubiną w W.. Pozwany razem z partnerką opłaca koszty najmu mieszkania, które łącznie wynoszą 2000 zł (czynsz najmu 1500 zł oraz opłaty w wysokości 500 zł). Obecnie A. N. (2) pracując jako (...) i zarabia 3 540,25 zł. Nadto pozwany otrzymuje regularnie premie świąteczne w wysokości około 300 – 400 zł. W ramach swych obowiązków A. N. (2) wykonuje prace biurowe oraz organizacyjne. Zmiana wcześniejszego stanowiska pracy ((...)) nastąpiła około 8 lat temu i związana była z rozstaniem się małżonków, którzy poprzednio pracowali razem, uzyskaniem wykształcenia i chęcią wyeliminowania niekorzystnego wpływu wykonywanej pracy na jego zdrowie (kontakt z szkodliwymi oparami, substancjami chemicznymi oraz hałasem). Pozwany spłaca kredyt na samochód w ratach po 550 zł miesięcznie (łączna wartość kredytu wynosi 15 000 zł). Ponadto A. N. (2) spłaca ratę kredytu na wakacje z córką w wysokości 200 zł (łączna wartość kredytu wynosi 2 000 zł). Ponadto na podstawie zaopatrzonego w klauzulę wykonalności nakazu zapłaty w postępowaniu upominawczym Sądu Rejonowego dla m.st. Warszawy w Warszawie z dnia(...)r. (sygn. akt II Nc 3355/15) egzekwowana jest wobec pozwanego jako jednego z dłużników zaległość opłat mieszkaniowych związanych z mieszkaniem, w którym zamieszkuje jego siostra, co do którego wpisany jest jako lokator - wysokości zadłużenia 26 043,91 zł. Poza A. N. (2) za spłatę powyższego zadłużenia odpowiedzialni są K. K., A. B. – siostra A. N. (2) oraz K. B.. Postępowanie egzekucyjne prowadzi Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym dla Warszawy Pragi – Północ w W. z wniosku (...)(pozwany ma zajęty rachunek bankowy i wierzytelności). Spłaty powyższego zadłużenia podjęła się matka A. N. (2) i z tego względu przeznacza na ten cel 400 zł miesięcznie z przysługującej jej renty. W skład majątku pozwanego wchodzi 15 – letni samochód o wartości 12 000 zł, na który zaciągnięta została jedna z w/w pożyczek o wartości 15 000 zł. Nie posiada innego majątku. A. N. (2) płacił alimenty na dziecko niemal w całości. W okresie wakacyjnym pozwany ograniczał przekazywane matce dziecka kwot alimentów w następujący sposób: w lipcu 2012 r., 2014 r. oraz 2015 r. przekazał kwoty po 400 zł, z kolei w lipcu i sierpniu 2013 r., jak również w lipcu 2016 r. przelał kwoty po 600 zł.

Od sierpnia 2016 r. nieletnia nie chce spotykać się z ojcem i w związku z tym kontakty ojca z córką nie odbywają się. K. N. nie chce również rozmawiać telefonicznie z pozwanym- ograniczając się do wymiany wiadomości tekstowych. Do chwili zaprzestania kontaktów pozwany spotykał się z nieletnią w co drugi weekend od godziny 18:00 w piątek do godziny 20:00 w niedzielę. A. N. (2) spędzał z córką także dwa tygodnie wakacji.

A. N. (1) w okresie orzekania przez Sąd Rejonowy w poprzedniej sprawie alimentacyjnej miała 32 lata, mieszkała z córką i swoją matką w mieszkaniu należącym do babci dziecka. Pracowała jako (...)w (...) z siedzibą w P. za wynagrodzeniem miesięcznym w kwocie około 2 340 zł brutto. Ponosiła miesięczne koszty w postaci partycypowania utrzymaniu mieszkania swej matki w wysokości 400 zł miesięcznie.

Obecnie A. N. (1) ma 40 lat. Nadal mieszka w tym samym mieszkaniu z dzieckiem i swoją matką, co w poprzedniej sprawie alimentacyjnej. Od (...) r. pracuje w (...) w W. i jest przyuczana do wykonywania zawodu (...). Z tytułu zatrudnienia powódka osiąga miesięczne wynagrodzenie zasadnicze w kwocie 2644,84 zł brutto (1 914,83 zł netto). W grudniu 2016 r. z funduszu socjalnego pracodawcy wydano powódce talony o łącznej wartości 1200 zł. A. N. (1) przysługuje miesięczna premia uznaniowa w wysokości do 30 % wynagrodzenia zasadniczego brutto. Co więcej, pracodawca powódki zapewnia jej dofinansowanie do wczasów dla dziecka. A. N. (1) posiada zadłużenie i spłaca je przeznaczając na ten cel 600 zł miesięcznie.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o następujące dowody: kopię wyroku (k. 6), kopia dokumentacji medycznej (k. 7- 8, 10-10v, 17 - 22), zaświadczenie (k. 9), kopia faktury VAT (k. 11), kopia paragonów (k. 12, 23, 35, 38), wydruki potwierdzeń przelewów (k. 24 – 34, 37), historia płatności (k. 36), zaświadczenie (k. 44, 60, 75, 80), kopia PIT - 11 (k. 56 – 59, 76 - 77), PIT – 37 (k. 78 – 79) umowa najmu (k. 61 - 63), umowa pożyczki (k. 64, 65 – 66), podanie (k. 67), zawiadomienie (k. 68 -69, 70 – 71), umowa zlecenia (k. 81), umowa o pracę (k. 82), zeznania A. N. (1) (k. 83v – 84, nagranie 00:13:25 - 00:42:34, 01:07:14 – 01:09:55, płyta CD k. 86), zeznania A. N. (2) (k. 84 – 85 nagranie 00:42:34 – 01:07:14, 01:09:55 – 01:10:39, płyta CD k. 86)

Stan faktyczny sąd ustalił na podstawie dokumentów złożonych do akt, powołanych wyżej oraz przesłuchania stron. Prawdziwość dokumentów i fakt ich sporządzenia – w zakresie, w jakim stanowiły podstawę ustalenia stanu faktycznego sprawy – nie budziły wątpliwości, stąd zostały uznane przez sąd za wiarygodne. W zakresie dokumentów, które zostały złożone w kserokopiach Sąd miał na uwadze, że nic nie wskazuje na to, by ich treść nie odzwierciedlała wiernie treści dokumentów oryginalnych. Dokumenty te nie były kwestionowane przez strony.

W zakresie stanu poprzedniego Sąd posiłkował się ustaleniami Sądu Rejonowego w Pruszkowie dokonanymi w sprawie alimentacyjnej o sygn. III RC 396/08.

Określając koszty utrzymania małoletniej powódki (pozwanej wzajemnej) Sąd miał na względzie zasady doświadczenia życiowego, które pozwalają na określenie kosztów codziennego życia i zaspokajania takich potrzeb jak wyżywienie, ubranie, środki czystości i kosmetyki, koszty wypoczynku oraz rozrywki bez prezyzyjnego udokumentowywania każdych wydatków.

Przesłuchanie A. N. (2) Sąd uznał za wiarygodne w przeważającej części. Sąd uznał za niewiarygodne twierdzenia pozwanego dot. kosztów najmu mieszkania, w którym zamieszkuje, albowiem z załączonej umowy najmu wynika, iż czynsz najmu wynosi 1500 zł, a nie jak wskazywał pozwany 2000 zł. Sąd uznał to za kwotę całości wydatków mieszkaniowych, w skąład których wchdzi czynsz i opłaty za media. Niemniej w pozostałym zakresie zeznaniom tym należało przyznać przymiot wiarygodności, albowiem były one poparte dowodami dołączonymi do akt w postaci dokumentów, jak również częściowo znajdywały odzwierciedlenie w zeznaniach A. N. (1). Całościowo dało to obraz obecnej sytuacji A. N. (2).

Przesłuchanie A. N. (1) w większości zasługiwało na uwagę. Co do całościowej wysokości kosztów utrzymania małoletniej Sąd miał szereg wątpliwości, uznając iż kwoty podawane pozwie i przedstawiane w trakcie przesłuchania są zawyżone. W zakresie powyższych kosztów Sąd oparł się na zasadach doświadczenia życiowego.

Sąd Rejonowy zważył co następuje:

Zgodnie z treścią art. 133 kro na obydwojgu rodzicach ciąży obowiązek łożenia na utrzymanie dzieci, które nie są jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie. Zakres tego obowiązku, stosownie do przepisu 135 kro, wyznaczają z jednej strony usprawiedliwione potrzeby osoby uprawnionej, z drugiej zaś zarobkowe i majątkowe możliwości zobowiązanego. Przez usprawiedliwione potrzeby należy rozumieć nie tylko elementarne potrzeby polegające na zapewnieniu minimum egzystencji, ale także takie, które stworzą uprawnionemu normalne warunki bytowe odpowiadające jego wiekowi, stanowi zdrowia i wykształceniu.

Stosownie do treści przepisu art. 138 kro w zakresie zmiany stosunków można żądać zmiany orzeczenia lub umowy dotyczącej obowiązku alimentacyjnego. Zmiana stosunków może zatem prowadzić do obniżenia bądź podwyższenia alimentów wówczas gdy zmianie ulegną potrzeby uprawnionego albo zmienią się możliwości zarobkowe lub majątkowe strony do alimentacji zobowiązanej.

W rozpoznawanej sprawie przedmiotem rozpoznania Sądu były dwa żądania: powództwo małoletniej K. N. o podwyższenie alimentów na rzecz małoletniej K. N. z kwoty 800 zł do kwoty 1000 zł oraz powództwo o obniżenie alimentów na rzecz K. N. z kwoty 800 zł do kwoty 600 zł .

Alimenty na rzecz małoletniej K. N. od jej ojca A. N. (2) zostały ustalone w wyroku Sądu Rejonowego w Pruszkowie z dnia 10 grudnia 2008 r. (sygn. akt III RC 396/08) w wysokości 800 zł miesięcznie, prawomocnym z dniem (...) r. Sąd porównał zmianę sytuacji na przestrzeni ostatnich ośmiu lat.

W rozpoznawanej sprawie większych wątpliwości nie powinno budzić, iż w okresie będącym przedmiotem zainteresowania koszty utrzymania małoletniej K. N. nie uległy zmniejszeniu, a potrzeby nieznacznie wzrosły wraz z wiekiem i wzrostem ogólnych kosztów utrzymania. A. N. nie opierał również swojego powództwa o okoliczność istotnego zmieniejszenia się usprawiedliwionych potrzeb małoletniej K. N..

Nie budzi żadnych wątpliwości Sądu ogólna teza, iż wraz z wiekiem dziecka rosną jego usprawiedliwione potrzeby. Małoletnia K. N. w dacie orzekania w ostatniej sprawie alimentacyjnej miała 3 lata, obecnie zaś ma 12 lat i uczęszcza do VI klasy szkoły podstawowej. Potrzeby małoletniej w części dotyczącej podstawowych kosztów utrzymania są standardowe, takie jak dzieci w tym wieku. W związku z rozpoczęciem edukacji szkolnej powstały nowe wydatki związane ze szkołą takie jak np. koszty zakupu pomocy szkolnych, opłaty, ubezpiecznie, wycieczki. Odpadły opłaty przedszkolne. Dodatkowo koszty utrzymania zwiększają koszty zajęć jazdy konnej, na które teraz odpłatnie chce uczęszczać małoletnia. Koszt jednych zajęć dodatkowych jest w zakresie stopy życiowej stron możliwy do uznania za usprawiedliwony. Koszty karnetu na jazdę konną Sąd uznał, iż wchodzą w skład usprawiedliwionych potrzeb małoletniej. Wskazać należy, iż mają one charakter odpłatny i charakteru tego nie zmienia fakt częściowego odpracowywania tych kosztów na terenie stadniny we wcześniejszym okresie. Koszty wizyt u psychologa nie jest wygórowany i wchodzi w skład usprawiedliwionych potrzeb. Nie można przyjąć, iż małoletnia winna korzystać jedynie z wizyt nieodpłatnych. W obecnym systemie pomocy psychologicznej, niewystarczające jest korzystanie jedynie z pomocy psychologa szkolnego, z uwagi na aniewydolność takiej pomocy. Wizyty prywatne raz w miesiącu winny być zapewnianie przez rodziców małoletniej powódki. W skład usprawiedliwionych potrzeb wchodzą róweniż koszty leczenia małoletniej, w tym leczenia (...)w kwocie 70-100 zł miesięcznie. Koszty leczenia i rehabilitacji (...)obecnie nie występują - nie są ponoszone.

W zakresie opłat mieszkaniowych przypadających na małoletnią wskazać należy, że do nieznacznie wzrosły w stosunku do stanu istniejącego w chwili poprzedniego wyroku w sprawie alimentacyjnej.

Odnosząc się do sytuacji A. N. (1) zdaniem Sądu jej możliwości zarobkowe w okresie będącym przedmiotem zainteresowania uległy niewielkiemu zmniejszeniu, albowiem otrzymuje ona wynagrodzenie niższe od wcześniej osiąganego. W dalszej perspektywie winna ona uzyskiwać średnio podobne wynagrodzenie.

Decydująca w niniejszej sprawie okazała się ocena możliwości zarobkowych i majątkowych pozwanego A. N. (2). Wysokość świadczeń alimentacyjnych od osoby zobowiązanej do alimentacji zależy nie tylko od usprawiedliwionych potrzeb osoby uprawnionej, ale także od możliwości zobowiązanego, chociażby w tych granicach nie zostały zaspokojone usprawiedliwione potrzeby uprawnionego. Na zasadzie zgłoszonego przez siebie żądania A. N. (2) nie wskazywał na zmniejszenie się potrzeb dziecka (utrzymywał, że kształtują się one podobnie jak w czasie rozpoznawania poprzedniej sprawy alimentacyjnej), a podnosił, iż ustalona kwota alimentów przekracza obecnie jego możliwości zarobkowe, które są ograniczone ze względu na obniżenie dochodów w stosunku do poziomu ustalonego uprzednio, jak również z uwagi na wzrost zadłużenia.

W ocenie Sądu w sprawie nie ma wątpliwości co do tego, iż pozwany A. N. (2) nie znajduje się w takiej sytuacji, która nakazywałaby przyjęcie, iż jego możliwości zarobkowe zostały znacznie ograniczone. A. N. (2) jest zatrudniony na stanowisku (...) i osiąga średni dochód w wysokości 3 540,25 zł netto miesięcznie. Obecnie prowadzi wspólne gospodarstwo domowe z konkubiną, która również pracuje i osiąga dochody. A. N. (2) nie ma na utrzymaniu innych osób. Co prawda, dochód pozwanego uległ pomniejszemu w stosunku do okresu poprzedniego (tj. pracy na stanowisku (...)), to jednak różnica między osiąganymi wynagrodzeniami jest niewielka i wynosi około 400 zł. Podnieść jednak należy, że ponosi on niższe niż uprzednio koszty wynikające z prowadzenia gospodarstwa domowego, albowiem partycypuje w nich również jego konkubina. Poprzednio - 1250 zł, obecnie - połowę z kwoty 2000 zł.

Podkreślić przy tym należy, że zmiana stanowiska i łączące się z tym obniżenie dochodów nastąpiły około 8 lat temu. Sąd miał na uwadze, że wynagrodzenie otrzymywane na stanowisku (...) pozwalało dotychczas pozwanemu płacić alimenty w wysokości ukształtowanej wyrokiem z dnia 10 grudnia 2008 r. Mając na uwadze powyższe uznać należy, że ustalona przez Sad wysokość alimentów mieści się w zakresie możliwości zarobkowych pozwanego i nie stanowi dla niego nadmiernego uszczerbku w rozumieniu art. 133 § 3 kro.

Reasumując ten wątek należy wskazać, iż sytuacja A. N. (2), zdaniem Sądu, nie uzasadnia obniżenia ciążącego na nim wobec córki obowiązku alimentacyjnego.

Sąd podwyższając wysokość alimentów wziął również pod uwagę aktualną sytuację majątkową pozwanego. W tym zakresie sytuacja pozwanego nie uległa znacznej zmianie, albowiem obecnie posiada on majątek w postaci 15 – letniego samochodu o wartości 12 000 zł (zakup sfinansowany ze środków uzyskanych z pożyczki). Jednocześnie Sad miał na uwadze, że koszt obsługi zadłużenia pozwanego (tj. spłaty rat zaciągniętych pożyczek) uległ nieznacznemu zmniejszeniu w stosunku do okresu, w którym rozpoznawana była poprzednia sprawa alimentacyjna i wynosi obecnie łącznie 750 zł (poprzednio 960 zł). Odnosząc się z kolei do podnoszonej przez pozwanego kwestii prowadzenia względem niego egzekucji komorniczej w pierwszej kolejności podnieść należy, że dług ten obciąża poza pozwanym również trzy inne osoby. Następnie wskazać należy, że sam pozwany stwierdził, że z tytułu powyższego zadłużenia nie ponosi jakichkolwiek kosztów, albowiem zaległość tą spłaca jego matka w wysokości 400 zł miesięcznie. Za przyjęciem odmiennego wniosku nie przemawia również fakt zajęcia rachunku bankowego oraz wierzytelności pozwanego, albowiem sam wskazał, że pracodawca wypłaca mu wynagrodzenie w formie gotówkowej. Pozwany podjął działania celem obroby swoich praw w zakresie uchylenia się od niniejszego zadłużenia.

Reasumując, w ocenie Sądu, w okresie będącym przedmiotem zainteresowania w niniejszej sprawie w sytuacji pozwanego nie zaszły na tyle istotne zmiany, które winny skutkować zmniejszeniem jego obowiązku alimentacyjnego względem córki K. N. do kwoty 600 zł miesięcznie. Kwota taka nie pozwoliłaby na pokrycie usprawiedliwopnych potrzeb małoletniej.

Z kolei Sąd miał na uwadze, iż zwiększeniu uległy potrzeby małoletniej i koszty z tym związane, co jest naturalne z uwagi na wiek dziecka i uczęszczanie do szkoły podstawowej. Za zasadną Sąd uznał kwotę 900 zł miesięcznie, która pozwoli na pokrycie podstawowej części kosztów utrzymania małoletniej, jak również umożliwi jej uczestnictwo w dotychczasowych zajęciach pozalekcyjnych. Powyższa kwota da również możliwość pozwanemu wywiązania się z nałożonego na niego obowiązku w sposób pełny. Należy również wskazać, iż obowiązek alimentacyjny na równi winien być pokrywany przez niego z innymi jego usprawiedliwionymi wydatkami. Przy uwzględnieniu możliwości A. N. (1) takie podwyższenie będzie pozwalało na zapewnienie usprawiedliwionych potrzeb małoletniej powódki (pozwanej wzajemnej). Pozwany jest w stanie pokrywać tak zasądzone alimenty oraz posiadać środki na swoje potrzeby własne. Mówiąc kolokwialnie, pozwany jest w stanie spiąć swój budżet przy kwocie alimentów wynoszącej 900 zł.

Przechodząc od oceny powództwa wzajemnego o obniżenie alimentów od A. N. (2) na rzecz małoletniej K. N. z kwoty 800 do kwoty 600 zł i w pierwszej kolejności należy stwierdzić, iż w okresie będącym przedmiotem zainteresowania z potrzeby małoletniej powódki (pozwanej wzajemnej) wzrosły ale nieznacznie. Stwierdzić również należy, że w okresie będącym przedmiotem zainteresowania możliwości zarobkowe i majątkowe A. N. (2) nie uległy wzrostowi (nieznacznie zmalały). Bezsporne pozostaje, iż ojciec małoletniej nadal pracuje i otrzymuje wynagrodzenie porównywalne do osiąganego wcześniej. Z tego też względu, biorąc pod uwagę zwiększone potrzeby małoletniej i wydatki na ich zaspokojenie, możliwym jest partycypowanie w tych kosztach utrzymania córki na poziomie 900 zł miesięcznie.

Uznanie, iż w rozpoznawanej sprawie zachodzą przesłanki do podwyższenia alimentów na rzecz małoletniej skutkowało uwzględnieniem powództwa głównego w części i oddaleniem w pozostałym zakresie.

Uwzględnienie powództwa głównego, nawet w części, w oczywisty sposób spowodowało oddalenie powództwa wzajemnego w całości.

Z wyżej wymienionych względów na podstawie art. 138 kro orzeczono jak w sentencji.

Wobec powyższego Sąd Rejonowy, uwzględniając powództwo o podwyższenie obowiązku alimentacyjnego do kwoty 900 zł miesięcznie i oddalił ponad tę kwotę, oddalił powództwo o obniżenie obowiązku alimentacyjnego na podstawie art. 138 kro.

W przedmiocie rygoru natychmiastowej wykonalności Sąd orzekł na podstawie art. 333§ 1 pkt 1 kpc.

O kosztach procesu orzeczono na podstawie art. 98 kpc i 100 kpc.