Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 24 lutego 2017 roku

Sąd Rejonowy dla Łodzi-Widzewa w Łodzi VIII Wydział Cywilny

w składzie:

Przewodniczący: SSR Anna Bielecka-Gąszcz

Protokolant: st. sekr. sąd. Anna Zuchora

po rozpoznaniu w dniu 15 lutego 2017 roku w Łodzi

na rozprawie

sprawy z powództwa Banku (...) Spółki Akcyjnej w G.

przeciwko P. Z.

o zapłatę 1.193,61 zł

1.  zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 993,61 zł (dziewięćset dziewięćdziesiąt trzy złote i sześćdziesiąt jeden groszy) wraz z odsetkami maksymalnymi za opóźnienie w wysokości dwukrotności odsetek ustawowych za opóźnienie od kwoty 448,21 zł (czterysta czterdzieści osiem złotych i dwadzieścia jeden groszy) od dnia 25 lutego 2016 roku do dnia zapłaty;

2.  umarza postępowanie w sprawie w pozostałym zakresie;

3.  zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 55,85 zł (pięćdziesiąt pięć złotych i osiemdziesiąt pięć groszy) tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sygn. akt VIII C 1996/16

UZASADNIENIE

W dniu 25 lutego 2016 roku powód Bank (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w G. wytoczył przeciwko pozwanemu P. Z. w elektronicznym postępowaniu upominawczym powództwo o zapłatę kwoty 1.193,61 zł wraz z umownymi odsetkami w wysokości 14% rocznie od kwoty 448,21 zł od dnia 25 lutego 2016 roku do dnia zapłaty, a także wniósł o zasądzenie zwrotu kosztów sądowych.

W uzasadnieniu powód podniósł, że dochodzona pozwem wierzytelność wynika z zawartej z pozwanym umowy kredytu z dnia 16 czerwca 2008 roku. Pozwany nie wywiązał się z przyjętego na siebie zobowiązania i nie spłacał terminowo kredytu, na skutek czego powód w dniu 29 kwietnia 2014 roku wypowiedział przedmiotową umowę. Na dochodzoną pozwem kwotę składają się: 448,21 zł z tytułu niespłaconej należności głównej, 235,03 zł z tytułu kapitałowych odsetek umownych, 481,87 zł z tytułu odsetek za zwłokę naliczonych za okres od dnia 5 lipca 2014 roku do dnia wystawienia wyciągu z ksiąg banku, 28,50 zł z tytułu opłat. Zadłużenie pozwanego jest przy tym udokumentowane w wyciągu z ksiąg bankowych wystawionym w dniu 24 lutego 2016 roku, a stało się wymagalne z dniem 4 lipca 2014 roku. (pozew k. 2-4)

Postanowieniem z dnia 30 marca 2016 roku Sąd Rejonowy Lublin-Zachód w Lublinie stwierdził brak podstaw do wydania nakazu zapłaty oraz przekazał rozpoznanie sprawy do Sądu Rejonowego dla Łodzi-Widzewa w Łodzi. (postanowienie k. 4v.)

Pozwem złożonym na urzędowym formularzu powód podtrzymał żądanie pozwu wraz z uzasadnieniem jak w pozwie złożonym w elektronicznym postępowaniu upominawczym, z tą modyfikacją, iż wniósł o zasądzenie odsetek umownych od kwoty 448,21 zł w wysokości aktualnie obowiązujących maksymalnych odsetek za opóźnienie. (pozew k. 8-11)

W dniu 10 maja 2016 roku referendarz sądowy w Sądzie Rejonowym dla Łodzi-Widzewa w Łodzi wydał przeciwko pozwanemu nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym (VIII Nc 3067/16). (nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym k. 23)

Pozwany zaskarżył powyższy nakaz zapłaty sprzeciwem w całości, wnosząc o oddalenie powództwa w całości oraz zgłaszając zarzut nieistnienia zadłużenia. W uzasadnieniu wskazał, że w dniu 24 lipca 2014 roku zawarł z powodem porozumienie, na mocy którego zobowiązał się spłacić swoje zadłużenie w kwocie 4.931,41 zł. Do dnia 29 października 2015 roku pozwany wywiązywał się z przyjętego na siebie zobowiązania, następnie zaś, w związku ze swoją sytuacją zdrowotną i majątkową, dokonywał wpłat w mniejszej wysokości. P. Z. dodał przy tym, że ostatniej wpłaty na poczet spłaty zadłużenia w kwocie 100 zł dokonał w dniu 4 maja 2016 roku. (sprzeciw k. 30-33)

W odpowiedzi na sprzeciw powód podtrzymał powództwo, przy czym cofnął pozew w zakresie kwoty 200 zł wpłaconej przez pozwanego już po wytoczeniu powództwa. W uzasadnieniu wskazał, że na mocy zawartej umowy bankowej udzielił pozwanemu kredytu odnawialnego w wysokości 5.500 zł, do korzystania z którego pozwanemu została wydana karta kredytowa. Pomimo dokonywania w toku trwania umowy transakcji gotówkowych oraz bezgotówkowych pozwany jedynie częściowo spłacił swoje zobowiązanie. W związku z niedotrzymaniem przez kredytobiorcę warunków umowy powód pismem z dnia 29 kwietnia 2014 roku wypowiedział umowę ze skutkiem na dzień 6 lipca 2014 roku. W dniu 30 lipca 2014 roku strony zawarły porozumienie, na mocy której pozwany zobowiązał się spłacić zobowiązanie w kwocie 4.931,41 zł w 18 równych miesięcznych ratach po 273 zł każda, płatnych do dnia 11-go każdego miesiąca, począwszy od dnia 11 sierpnia 2014 roku. Pozwany nie wywiązał się z powyższego zobowiązania i dokonywał wpłat po terminie oraz w kwotach mniejszych niż ustalone, czym dał powodowi asumpt do wytoczenia powództwa. (odpowiedź na sprzeciw k. 43-45)

Na rozprawie w dniu 15 lutego 2017 roku pełnomocnik powoda nie stawił się, został prawidłowo zawiadomiony o terminie rozprawy. Pozwany, zajmując stanowisko jak w sprzeciwie, przyznał, że w 2008 roku zawarł umowę o kartę kredytową z G. M. Bank, przy czym twierdził, że kredyt został przez niego spłacony w całości. Dodał, że bank wypowiedział mu umowę latem 2014 roku, stawiając całość zadłużenia w stan wymagalności, następnie jednak podpisał z powodem porozumienie dotyczące spłaty zadłużenia w ratach. Oświadczył, iż zadłużenie w ugodzie wynosiło ok. 4.900 zł i miało podlegać spłacie w 18 ratach po 273 zł każda, które to raty zapłacił, choć być może opóźnił się z terminem spłaty. Ponadto miał zapłacić w ratach również 1.000 zł. Na koniec wyjaśnił, że poza załączonymi do sprzeciwu dowodami wpłat, nie było już innych wpłat na rzecz powoda. (protokół rozprawy k. 84-85)

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 16 czerwca 2008 roku pozwany P. Z. zawarł z poprzednikiem prawnym powoda (...) Bank Spółką Akcyjną w G. umowę o kartę kredytową V. G. M. Banku, w ramach której bank przyznał pozwanemu limit kredytowy w wysokości 5.500 zł (2.500 zł dla transakcji gotówkowych). W ramach umowy pozwany był uprawniony do dokonywania transakcji gotówkowych oraz bezgotówkowych do wysokości przyznanego limitu. Od wykorzystanego limitu bank naliczał odsetki według zmiennej stopy procentowej, która na datę zawarcia umowy wynosiła 21,60 % dla transakcji bezgotówkowych oraz gotówkowych. Poza odsetkami bank był uprawniony do pobierania opłat i prowizji.

Pozwany zobowiązał się do comiesięcznej spłaty zadłużenia w wysokości niemniejszej niż podana w zestawieniu transakcji minimalna wymagana miesięczna spłata, na którą składały się: (1) suma miesięcznych rat spłaty z tytułu dokonanych transakcji bezgotówkowych (stałe spłaty) oraz transakcji gotówkowych – wypłata (stałe spłaty), o ile taka transakcja była dokonana, (2) miesięczna spłata określona procentowo i kwotowo w Taryfie opłat i prowizji z tytułu dokonanych transakcji bezgotówkowych (minimalna spłata) i transakcji gotówkowych – wypłata (minimalna spłata) wraz z należnymi odsetkami i prowizją od tych transakcji, (3) należne opłaty określone w Taryfie opłat i prowizji. Strony ustaliły ponadto, że dzień sporządzenia zestawień transakcji zostaje określony na 15 dzień kalendarzowy każdego miesiąca, a także, iż dodatkowe zobowiązania posiadacza karty np. z tytułu przekroczenia przyznanego limitu lub niedopłaty z poprzedniego okresu rozliczeniowego, zostaną doliczone do minimalnej wymaganej miesięcznej spłaty. W umowie zastrzeżono również, iż należne bankowi odsetki, opłaty i prowizje będą opłacone przez pozwanego poprzez obciążenie przyznanego limitu kredytowego. Każda dokonana przez posiadacza karty wpłata zaliczana była na pokrycie zadłużenia w następujący sposób: opłaty, odsetki, miesięczna spłata transakcji bezgotówkowych (minimalna spłata), odsetki i prowizje wynikające z w/w transakcji, miesięczna spłata transakcji gotówkowych (minimalna spłata), odsetki i prowizje wynikające z w/w transakcji, miesięczna spłata transakcji bezgotówkowych (stałe spłaty), odsetki i prowizje wynikające z w/w transakcji, miesięczna spłata transakcji gotówkowych (stałe spłaty), odsetki i prowizje wynikające z w/w transakcji.

W przypadku braku dokonania minimalnej wymaganej miesięcznej spłaty w zakreślonym terminie, bank pobierał opłatę za obsługę nieterminowej spłaty w wysokości określonej w Taryfie opłat i prowizji. Posiadacz karty zobowiązany był do uiszczenia naliczonej opłaty nie później niż w kolejnym najbliższym terminie spłaty minimalnej wymaganej miesięcznej spłaty. Za okres opóźnienia w spłacie minimalnej bank nie pobierał odsetek za opóźnienie w spłacie z tym jednak zastrzeżeniem, że jeśli posiadacz karty po wypowiedzeniu umowy nie spłacił zadłużenia w określonym terminie spłaty, bank naliczał od dnia następnego po upływie okresu wypowiedzenia odsetki za opóźnienie spłaty według zmiennej stopy procentowej, określonej jako czterokrotność stopy kredytu lombardowego NBP.

Umowa została zawarta na czas oznaczony odpowiadający okresowi ważności karty. Okres ten podlegał każdorazowemu przedłużeniu o okres ważności kolejnej wydanej karty.

Bank był uprawniony do wypowiedzenia umowy, jeśli posiadacz karty nie zapłacił w terminach spłaty określonych w umowie pełnych minimalnych wymaganych miesięcznych spłat za co najmniej dwa okresy płatności, po uprzednim pisemnym wezwaniu posiadacza karty do zapłaty zaległych kwot, w terminie 7 dni od daty otrzymania wezwania. Okres wypowiedzenia wynosił 31 dni. Podstawą zawarcia przedmiotowej umowy był wniosek pozwanego. (dowód: umowa k. 46-49, wniosek o wydanie karty kredytowej k. 50, okoliczności bezsporne)

Pozwany nie wypowiedział bankowi przedmiotowej umowy przed upływem okresu, na który została zawarta, na skutek czego ulegała ona automatycznemu przedłużeniu na zasadach określonych jej treścią. W okresie obowiązywania umowy P. Z. korzystał na bieżąco z przyznanego mu limitu, uchybiając jednak warunkom jego spłaty. Na skutek powyższych działań na koncie pozwanego powstało niespłacone zadłużenie.

W związku z istniejącym zadłużeniem, pismem z dnia 29 kwietnia 2014 roku powód wypowiedział pozwanemu przedmiotową umowę, wyznaczając ostateczny termin jego spłaty na dzień 5 lipca 2014 roku. Wypowiedzenie to P. Z. odebrał w dniu 14 maja 2014 roku. Na datę sporządzenia wypowiedzenia zadłużenie pozwanego wynosiło łącznie 5.872,85 zł, z czego kwota 5.409,81 zł stanowiła kapitał, 338,94 zł – odsetki, 8 zł – składki ubezpieczeniowe, 60 zł – opłaty za przekroczenie terminu spłaty, 56,10 zł – pozostałe opłaty i prowizje. (dowód: wykaz z konta k. 62-75, wypowiedzenie wraz ze zwrotnym potwierdzeniem odbioru k. 76-78)

Po sporządzeniu przez powoda pisma, o którym mowa wyżej, pozwany:

⚫

w dniu 7 maja 2014 roku (dla tej i następnych wpłat - data zaksięgowania wpłaty) dokonał wpłaty 250 zł, którą powód zaliczył na poczet odsetek (154,40 zł) oraz opłat (95,60 zł), na skutek czego wymagalny kapitał wyniósł 5.409,81 zł, odsetki – 184,54 zł, opłaty – 28,50 zł; w dniu 15 maja 2014 roku powód naliczył odsetki umowne w kwocie 71,31 zł, zwiększając należność odsetkową do kwoty 255,85 zł;

⚫

w dniu 6 czerwca 2014 roku dokonał wpłaty 450 zł, którą powód zaliczył na poczet kapitału (317,04 zł) oraz odsetek (132,96 zł), na skutek czego wymagalny kapitał wyniósł 5.092,77 zł, odsetki – 122,89 zł, opłaty – 28,50 zł; w dniach 15 czerwca 2014 roku i 4 lipca 2014 roku powód naliczył odsetki umowne w kwocie 72,14 zł i 42,44 zł, zwiększając należność odsetkową do kwoty 237,47 zł;

⚫

w dniu 7 lipca 2014 roku dokonał wpłaty 450 zł, którą powód zaliczył w całości na poczet kapitału, na skutek czego wymagalny kapitał wyniósł 4.642,77 zł, odsetki – 237,47 zł, opłaty – 28,50 zł; w dniu 15 lipca 2014 roku powód naliczył odsetki karne od zadłużenia przeterminowanego w kwocie 22,67 zł, zwiększając należność odsetkową do kwoty 260,14 zł.

W dniu 30 lipca 2014 roku strony zawarły porozumienie, na mocy którego pozwany zobowiązał się spłacić swoje zadłużenie w łącznej kwocie 4.931,41 zł (4.642,77 zł + 260,14 zł + 28,50 zł) w 18 ratach po 273 zł każda, płatnych do 11-go dnia każdego miesiąca, począwszy od dnia 11 sierpnia 2014 roku. Ponadto pozwany zobowiązał się spłacić odsetki karne naliczane zgodnie z umowę kredytową, począwszy od dnia, w którym umowa została rozwiązana.

Z zawartego porozumienia pozwany wywiązał się połowicznie, dokonując wpłat częściowo z przekroczeniem ustalonego terminu oraz częściowo w niepełnej wysokości. I tak P. Z.:

⚫

w dniu 12 sierpnia 2014 roku dokonał wpłaty 273 zł, którą powód zaliczył w całości na poczet kapitału, na skutek czego wymagalny kapitał wyniósł 4.369,77 zł, odsetki – 260,14 zł, opłaty – 28,50 zł; w dniu 15 lipca 2014 roku powód naliczył odsetki karne od zadłużenia przeterminowanego w kwocie 62,68 zł, zwiększając należność odsetkową do kwoty 322,42 zł;

⚫

w dniu 12 września 2014 roku dokonał wpłaty 273 zł, którą powód zaliczył w całości na poczet kapitału, na skutek czego wymagalny kapitał wyniósł 4.096,77 zł, odsetki – 322,42 zł, opłaty – 28,50 zł; w dniach września 2014 roku i 14 października 2014 roku roku powód naliczył odsetki karne od zadłużenia przeterminowanego w kwocie 58,59 zł i 50,49 zł, zwiększając należność odsetkową do kwoty 431,50 zł;

⚫

w dniu 12 listopada 2014 roku dokonał wpłaty 273 zł, którą powód zaliczył w całości na poczet kapitału, na skutek czego wymagalny kapitał wyniósł 3.823,77 zł, odsetki – 431,50 zł, opłaty – 28,50 zł; w dniu 15 listopada 2014 roku powód naliczył odsetki karne od zadłużenia przeterminowanego w kwocie 41,27 zł, zwiększając należność odsetkową do kwoty 472,77 zł;

⚫

w dniu 11 grudnia 2014 roku dokonał wpłaty 273 zł, którą powód zaliczył w całości na poczet kapitału, na skutek czego wymagalny kapitał wyniósł 3.550,77 zł, odsetki – 472,77 zł, opłaty – 28,50 zł; w dniu 15 grudnia 2014 roku powód naliczył odsetki karne od zadłużenia przeterminowanego w kwocie 37,15 zł, zwiększając należność odsetkową do kwoty 509,92 zł;

⚫

w dniu 12 stycznia 2015 roku dokonał wpłaty 546 zł, którą powód zaliczył w całości na poczet kapitału, na skutek czego wymagalny kapitał wyniósł 3.004,77 zł, odsetki – 509,92 zł, opłaty – 28,50 zł; w dniu 15 stycznia 2015 roku powód naliczył odsetki karne od zadłużenia przeterminowanego w kwocie 35,37 zł, zwiększając należność odsetkową do kwoty 545,29 zł;

⚫

w dniu 11 lutego 2015 roku dokonał wpłaty 275 zł, którą powód zaliczył w całości na poczet kapitału, na skutek czego wymagalny kapitał wyniósł 2.729,77 zł, odsetki – 545,29 zł, opłaty – 28,50 zł; w dniu 15 lutego 2015 roku powód naliczył odsetki karne od zadłużenia przeterminowanego w kwocie 30,07 zł, zwiększając należność odsetkową do kwoty 575,36 zł;

⚫

w dniu 9 marca 2015 roku dokonał wpłaty 273 zł, którą powód zaliczył w całości na poczet kapitału, na skutek czego wymagalny kapitał wyniósł 2.456,77 zł, odsetki – 575,36 zł, opłaty – 28,50 zł; w dniu 15 marca 2015 roku powód naliczył odsetki karne od zadłużenia przeterminowanego w kwocie 22,86 zł, zwiększając należność odsetkową do kwoty 598,22 zł;

⚫

w dniu 13 kwietnia 2015 roku dokonał wpłaty 273 zł, którą powód zaliczył w całości na poczet kapitału, na skutek czego wymagalny kapitał wyniósł 2.183,77 zł, odsetki – 598,22 zł, opłaty – 28,50 zł; w dniu 15 kwietnia 2015 roku powód naliczył odsetki karne od zadłużenia przeterminowanego w kwocie 20,50 zł, zwiększając należność odsetkową do kwoty 618,72 zł;

⚫

w dniu 11 maja 2015 roku dokonał wpłaty 273 zł, którą powód zaliczył w całości na poczet kapitału, na skutek czego wymagalny kapitał wyniósł 1.910,77 zł, odsetki – 618,72 zł, opłaty – 28,50 zł; w dniach 15 maja 2015 i 15 czerwca 2015 roku powód naliczył odsetki karne od zadłużenia przeterminowanego w kwocie 17,46 zł i 16,12 zł, zwiększając należność odsetkową do kwoty 652,30 zł;

⚫

w dniu 17 czerwca 2015 roku dokonał wpłaty 273 zł, którą powód zaliczył w całości na poczet kapitału, na skutek czego wymagalny kapitał wyniósł 1.637,77 zł, odsetki – 652,30 zł, opłaty – 28,50 zł; w dniu 15 lipca 2015 roku powód naliczył odsetki karne od zadłużenia przeterminowanego w kwocie 13,44 zł, zwiększając należność odsetkową do kwoty 665,74 zł;

⚫

w dniu 4 sierpnia 2015 roku dokonał wpłaty 273 zł, którą powód zaliczył w całości na poczet kapitału, na skutek czego wymagalny kapitał wyniósł 1.364,77 zł, odsetki – 665,74 zł, opłaty – 28,50 zł; w dniach 15 sierpnia 2015 roku i 15 września 2015 roku powód naliczył odsetki karne od zadłużenia przeterminowanego w kwocie 12,93 zł i 11,44 zł, zwiększając należność odsetkową do kwoty 690,11 zł;

⚫

w dniu 15 września 2015 roku dokonał wpłaty 273 zł, którą powód zaliczył w całości na poczet kapitału, na skutek czego wymagalny kapitał wyniósł 1.091,77 zł, odsetki – 690,11 zł, opłaty – 28,50 zł; w dniu 15 października 2015 roku powód naliczył odsetki karne od zadłużenia przeterminowanego w kwocie 8,92 zł, zwiększając należność odsetkową do kwoty 699,03 zł;

⚫

w dniu 30 października 2015 roku dokonał wpłaty 546 zł, którą powód zaliczył w całości na poczet kapitału, na skutek czego wymagalny kapitał wyniósł 545,77 zł, odsetki – 699,03 zł, opłaty – 28,50 zł; w dniach 15 listopada 2015 roku i 15 grudnia 2015 roku powód naliczył odsetki karne od zadłużenia przeterminowanego w kwocie 6,68 zł i 4,45, zwiększając należność odsetkową do kwoty 710,16 zł;

⚫

w dniu 5 stycznia 2016 roku dokonał wpłaty 100 zł, którą powód zaliczył na poczet kapitału (97,56 zł) oraz odsetek (2,44 zł), na skutek czego wymagalny kapitał wyniósł 448,21 zł, odsetki – 707,72 zł, opłaty – 28,50 zł; w dniach 15 stycznia 2016 roku, 15 lutego 2016 roku i 24 lutego 2016 roku powód naliczył odsetki karne od zadłużenia przeterminowanego w kwocie 4,31 zł, 3,78 zł i 1,09 zł, zwiększając należność odsetkową do kwoty 716,90 zł.

Od dnia zawarcia porozumienia do dnia wniesienia pozwu pozwany dokonał zatem 14 wpłat w kwocie łącznej 4.197 zł. Wpłaty te zostały zaliczone przez powoda na poczet spłaty wymagalnego kapitału (4.194,56 zł) oraz odsetek (2,44 zł). Na skutek wpłat pozwanego zadłużenie wymienione w treści zawartego porozumienia (4.931,41 zł) uległo zmniejszeniu do kwoty: 448,21 zł z tytułu kapitału, 716,90 zł z tytułu odsetek, 28,50 zł z tytułu opłat. Na wysokość należności odsetkowej miały przy tym wpływ naliczone przez powoda odsetki karne, które powód naliczał od zadłużenia przeterminowanego zgodnie z zawartą umową oraz porozumieniem. Łączna wartość naliczonych przez powoda po dacie zawarcia porozumienia odsetek karnych wyniosła 459,20 zł. Kwotę tę zwiększała wartość odsetek naliczonych na datę zawarcia porozumienia (260,14 zł), a zmniejszała kwota zaliczona przez powoda z wpłaty pozwanego dokonanej w dniu 5 stycznia 2016 roku (2,44 zł).

Zadłużenie pozwanego na dzień wniesienia pozwu wyglądało zatem następująco: kwota zadłużenia z porozumienia (4.931,41 zł) + kwota naliczonych odsetek karnych (459,20 zł) – dokonane przez pozwanego wpłaty (4.197 zł) = 1.193,61 zł. (dowód: porozumienie k. 34, historia rachunku k. 36-39, wykaz z konta k. 62-75)

W wyciągu z ksiąg banku z dnia 24 lutego 2016 roku powód określił wysokość zobowiązania dłużnika na łączną kwotę 1.193,61 zł, z czego kwota 448,21 zł stanowiła należność główną. W dacie wystawienia wyciągu zadłużenie pozwanego z tytułu niespłaconych odsetek umownych, naliczonych od dnia 16 marca 2014 roku do dnia 4 lipca 2014 roku wyniosło 235,03 zł, z tytułu niespłaconych odsetek karnych, naliczonych od dnia niespłacenia przez kredytobiorcę zadłużenia w terminie oznaczonym w wypowiedzeniu do dnia 24 lutego 2016 roku wyniosło 481,87 zł, z tytułu opłat – 28,50 zł. (dowód: wyciąg z ksiąg bankowych k. 12, okoliczności bezsporne)

Po dacie wniesienia pozwu P. Z. dokonał dwóch kolejnych wpłat w kwocie po 100 zł każda, co miało miejsce w dniach 7 marca 2016 roku oraz 5 maja 2016 roku, na skutek czego zadłużenie pozwanego uległo zmniejszeniu z kwoty 1.193,61 zł do kwoty 993,61 zł. (dowód: historia rachunku k. 36-39, okoliczności bezsporne)

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił bądź jako bezsporny bądź na podstawie dowodów z dokumentów znajdujących się w aktach spraw, których prawidłowość i rzetelność sporządzenia nie budziła wątpliwości, nie była również kwestionowana przez strony.

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Powództwo w zakresie po modyfikacji dokonanej w piśmie procesowym opatrzonym datą 11 lipca 2016 roku Sąd uznał za zasadne w całości.

Na wstępie wskazać należy, że w piśmie procesowym, o którym mowa wyżej, powód cofnął pozew co do kwoty 200 zł, wpłaconej przez pozwanego już po wytoczenia powództwa. Uznając, że częściowe cofnięcie powództwa przez powoda wraz ze zrzeczeniem się roszczenia nie jest sprzeczne z prawem ani zasadami współżycia społecznego, nie zmierza również do obejścia prawa (art. 203 § 4 k.p.c.), na podstawie art. 355 § 1 k.p.c. i art. 203 § 1 k.p.c., Sąd umorzył postępowanie w sprawie w części, której dotyczyło cofnięcie, orzekając jak w punkcie 2 sentencji wyroku.

W przedmiotowej sprawie niesporne były twierdzenia faktyczne powoda o tym, że pozwany zawarł z (...) Bank S.A. w G. (poprzednik prawny powoda) umowę o kartę kredytową, na mocy której bank udzielił pozwanemu limitu kredytowego w kwocie 5.500 zł (2.500 zł dla transakcji gotówkowych). Pozwany nie wywiązał się z warunków umowy, na skutek czego przedmiotowa umowa została wypowiedzenia, a całość zadłużenia postawiona w stan wymagalności, co nastąpiło z dniem 5 lipca 2014 roku. W tym miejscu podniesienia wymaga, że pozwany choć kwestionował powództwo w całości, na rozprawie w dniu 15 lutego 2017 roku przyznał, że na skutek niewywiązania się przez niego z warunków zawartej umowy ta została wypowiedziana przez bank. Oświadczył ponadto, że podpisał z powodem porozumienie, na mocy którego zobowiązał się do spłaty zadłużenia w kwocie 4.931,41 zł w 18 miesięcznych ratach po 273 zł każda, a nadto zapłaty dodatkowej kwoty 1.000 zł. Jednocześnie pozwany nie zaprzeczał, że zobowiązanie wynikające z powyższego porozumienia nie było przez niego spłacane w sposób terminowy. Odnosząc się do twierdzeń pozwanego podnieść należy w pierwszej kolejności, iż pozwany nie kwestionował wysokości swojego zadłużenia na dzień zawarcia porozumienia, wysokość ta wynika nadto z załączonego przez powoda wykazu konta pozwanego. Zaznaczyć przy tym należy, że zadłużenie to uwzględnia wpłaty pozwanego dokonane od dnia 6 maja do dnia 7 lipca 2014 roku w łącznej kwocie 1.150 zł (250 zł + 450 zł + 450 zł), albowiem jego pierwotna wysokość, liczona na dzień sporządzenia przez powoda oświadczenia o wypowiedzeniu umowy, wynosiła 5.872,85 zł, co wynika wprost z tegoż oświadczenia, jak i wspomnianego wykazu. Podkreślenia wymaga, że zarówno oświadczenie, o którym mowa wyżej, jak również załączony przez powoda wykaz konta, nie były kwestionowane przez pozwanego, jednocześnie operacje finansowe wymienione w treści wykazu korespondują ze złożonymi przez pozwanego historią rachunku i porozumieniem, co dało Sądowi asumpt do przyjęcia, iż przedkładając przedmiotowe dokumenty powód udowodnił zadłużenie pozwanego w wysokości wskazanych w ich treści. Przypomnieć należy, że P. Z. nie kwestionował swojego zadłużenia oznaczonego w porozumieniu, jak również tego, iż wcześniej bank wypowiedział mu umowę o kartę kredytową i postawił całość zadłużenia w stan wymagalności. W tym miejscu komentarza wymagają twierdzenia pozwanego, jakoby dokonane przez niego wpłaty pokryły z naddatkiem istniejące na jego koncie zadłużenie. W ocenie Sądu twierdzenia te są chybione. Wprawdzie faktycznie pozwany dokonał łącznie 19 wpłat na konto powoda, to jednocześnie o czym była już mowa, 3 z nich przypadały na okres pomiędzy wypowiedzeniem umowy a zawarciem porozumienia. Następne 14 wpłat zostało dokonanych przed wytoczeniem powództwa, a 2 ostatnie już po wniesieniu pozwu. Nie powielając ustaleń faktycznych przypomnieć należy, że na poczet zadłużenia wymienionego w porozumieniu, oznaczonego na łączną kwotę 4.931,41 zł pozwany wpłacił łącznie kwotę 4.397 zł. Już zatem na pierwszy rzut oka widoczne jest, iż wpłaty pozwanego nie mogły pokryć całości jego zadłużenia. P. Z. powołując się na spłatę zadłużenia zdaje się nie zauważać, że początkowe 3 wpłaty w łącznej wysokości 1.150 zł zostały uiszczone przed dniem 30 lipca 2014 roku, a zatem zadłużenie oznaczone w treści porozumienia uwzględnia już ich dokonanie. Pozwanemu umknęło ponadto, że na mocy zawartej ugody zobowiązał się on do spłaty nie tylko kwoty 4.931,41 zł, ale także odsetek karnych (tj. od zadłużenia przeterminowanego) naliczanych zgodnie z umową kredytu (wydaje się, że pozwany twierdząc na rozprawie w dniu 15 lutego 2017 roku o konieczności uiszczenia dodatkowo kwoty 1.000 zł w rzeczywistości miał na myśli właśnie należność z tytułu odsetek karnych). Odsetki te zostały naliczone przez powoda za okres do dnia wniesienia pozwu w łącznej wysokości 459,20 zł. Jeśli zatem dodać do kwoty 4.931,41 zł, kwotę 459,20 zł (co daje kwotę 5.390,61 zł), a następnie odjąć od wyniku kwotę wpłaconą przez pozwanego po dniu 30 lipca 2014 roku (4.397 zł), otrzymuje się kwotę 993,61 zł, a więc dochodzoną przez powoda po modyfikacji dokonanej w treści odpowiedzi na sprzeciw (bez uwzględnienia kwot uiszczonych przez pozwanego po wniesieniu pozwu, mamy zaś: 5.390,61 zł – 4.197 zł = 1.193,61 zł = kwota dochodzona pierwotnie pozwem).

Mając powyższe na uwadze Sąd zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę 993,61 zł z odsetkami maksymalnymi za opóźnienie w wysokości dwukrotności odsetek ustawowych za opóźnienie od kwoty 448,21 zł od dnia 25 lutego 2016 roku do dnia zapłaty.

Podkreślić należy, że strona powodowa miała prawo, oprócz żądania należności głównej, żądać za czas opóźnienia odsetek w umówionej wysokości, jako że zgodnie z treścią przepisu art. 481 § 1 k.c., jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia, chociażby nie poniósł żadnej szkody i chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik nie ponosi odpowiedzialności, przy czym dłużnik jest w opóźnieniu jeżeli nie spełnia świadczenia w określonym terminie. Jeżeli zaś stopa odsetek za opóźnienie nie była z góry oznaczona, należą się odsetki ustawowe; jednakże gdy wierzytelność jest oprocentowana według stopy wyższej niż stopa ustawowa, wierzyciel może żądać odsetek za opóźnienie według tej wyższej stopy (art. 481 § 2 k.c.). Zgodnie z zawartą umową bankową, od przeterminowanego kapitału kredytodawca mógł domagać się zapłaty, za okres po wypowiedzeniu umowy, odsetek według stopy stanowiącej równowartość czterokrotności bieżącej stopy kredytu lombardowego Narodowego Banku Polskiego. Jednocześnie w myśl art. 481 § 2 ¹ k.c. w brzmieniu od dnia 1 stycznia 2016 roku, maksymalna wysokość odsetek za opóźnienie nie może w stosunku rocznym przekraczać dwukrotności wysokości odsetek ustawowych za opóźnienie.

O kosztach procesu orzeczono na podstawie przepisu art. 98 § 1 k.p.c., który stanowi, że strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw.

Powód wygrał proces w całości (pozwany uiścił kwotę 200 zł już po wniesieniu pozwu), a zatem należy mu się od pozwanego zwrot kosztów procesu w pełnej wysokości.

Na koszty procesu poniesione przez powoda złożyły się: 30 zł tytułem opłaty sądowej od pozwu, 17 zł tytułem opłaty skarbowej od pełnomocnictwa procesowego udzielonego przez powoda oraz 8,85 zł tytułem kosztów związanych z notarialnym uwierzytelnieniem odpisu pełnomocnictwa oraz odpisu z KRS powoda. Dlatego też Sąd zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę 55,85 zł tytułem zwrotu kosztów procesu.

Z tych względów, orzeczono jak w sentencji.