Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 24 stycznia 2017 r.

Sąd Rejonowy w Toruniu X Wydział Cywilny w składzie następującym

Przewodniczący SSR Maria Żuchowska

Protokolant st. sekr. sąd. Elżbieta Jakubowska

Po rozpoznaniu w dniu 11 stycznia 2017 r. w Toruniu.

sprawy z powództwa B. S.

przeciwko J. S. (1)

o zapłatę :

orzeka:

I.  zasądza od pozwanego J. S. (1) na rzecz powoda B. S. kwotę 3899,00 zł (trzy tysiące osiemset dziewięćdziesiąt dziewięć złotych) wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 14.04.2015r., z uwzględnieniem zmian procentowych odsetek ustawowych, do dnia zapłaty;

II.  przyznaje biegłemu sądowemu mgr inż. M. Z. kwotę 95,40 zł (dziewięćdziesiąt pięć złotych czterdzieści groszy) tytułem wynagrodzenia za przygotowanie i udział w rozprawie, przy czym całą kwotę wypłaca ze Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Toruniu,

III.  nakazuje pobrać od pozwanego J. S. (1) na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Toruniu kwotę 759,80 zł (siedemset pięćdziesiąt dziewięć złotych osiemdziesiąt groszy) tytułem zwrotu nieuiszczonych wydatków;

IV.  zasadza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 1117 zł (tysiąc sto siedemnaście złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sygn. akt X C 1307/15

UZASADNIENIE

Powód B. S. wniósł w dniu 2 czerwca 2015 r. pozew o zapłatę kwoty 3.899 zł wraz z odsetkami i kosztami procesu, przeciwko pozwanemu J. S. (1) prowadzącemu działalność gospodarczą pod firmą (...).

Z uzasadnienia pozwu wynikało, że dochodzona przez powoda suma pieniężna to kwota, za jaką powód będący konsumentem zakupił u pozwanego skuter marki R. (...) o numerze ramy (...). Powód dochodzi powyższej kwoty z uwagi na odstąpienie od umowy sprzedaży, które miało miejsce ze względu na niezgodność zakupionego towaru z umową, bowiem pojazd wielokrotnie się psuł.

W odpowiedzi na pozew, wniesionej w dniu 29 czerwca 2015 r., pozwany wniósł o oddalenie powództwa i podniósł zarzut wygaśnięcia roszczeń z tytułu gwarancji i rękojmi wskutek ingerencji w przedmiot umowy. Wskazał, że powód w sposób niedozwolony ingerował w mechanikę pojazdu, a to wyłączyło działanie gwarancji i wykluczyło odpowiedzialność pozwanego z tytułu niezgodności towaru z umową. Wskazał również, że powód nie udostępnił mu 18 marca 2015 r. i 1 kwietnia 2015 r. na wezwanie skutera celem naprawy.

W piśmie procesowym powoda z dnia 27 lipca 2015 r. przyznano, że powód dokonał wymiany filtra paliwa, ale nie miało to wpływu na eksploatację pojazdu i ewentualne awarie, bowiem poprzedni filtr paliwa był zużyty i należało go wymienić, co jest rzeczą normalną.

W dniu 18 kwietnia 2016 r., na wniosek pozwanego doręczono firmie (...) Sp. z o.o. z siedzibą w D. pismo wzywające do udziału w sprawie w trybie art. 84kpc. Pozostało one bez odzewu. Spółkę zawiadamiano również o kolejnym terminie rozprawy (zgodnie z §130 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 23.12.2015r. -Regulamin urzędowania sądów powszechnych) .

Postanowieniem wydanym na rozprawie 9 listopada 2015 r. Sąd dopuścił dowód z opinii biegłego z zakresu techniki pojazdu i prowadził rozprawę w dalszym ciągu z pominięciem przepisów o postępowaniu uproszczonym. Na rozprawie w dniu 11 stycznia 2017r. strony nie żądały uzupełnienia postępowania dowodowego.

Sąd ustalił, co następuje:

Pozwany prowadzi działalność gospodarczą w T. pod firmą (...).

Bezsporne

Powód B. S. w dniu 8 kwietnia 2014 r. w salonie firmowym pozwanego zakupił skuter marki R. (...) o nr ramy (...). Kompletny i sprawny skuter wraz z kartą gwarancyjną został odebrany przez powoda.

Bezsporne oraz dowód:

- faktura VAT (...) – k. 19 akt

- karta gwarancyjna –k. 90-107 akt

W dniu 17 września 2014 r. powód B. S. zawiadomił pozwanego o awarii skutera. Awaria polegała problemach z uruchomieniem silnika, falowaniem obrotów, dławieniem się silnika, nierówną pracą silnika, nierówną reakcją na przyśpieszenie.

Bezsporne oraz dowód:

- protokół przyjęcia do naprawy z dnia 17 września 2014 r.- k. 23 akt

- zeznania świadka W. S. – k. 127-128 akt

- zeznania świadka K. K. – k. 128 akt

- dowód z przesłuchania strony powodowej – k. 129-130 akt

- dowód z przesłuchania strony pozwanej – k. 130-131 akt

Po naprawie przez pozwanego, skuter został odebrany przez powoda, jednakże w dniu 28 października 2014 r. w skuterze ponownie wystąpiły awarie podobne do poprzednich. Powód ponownie zgłosił awarie pozwanemu i przekazał pojazd do naprawy.

Bezsporne oraz dowód:

- protokół przyjęcia do naprawy z dnia 28 października 2014 r.

- zeznania świadka W. S. – k. 127-128 akt

- zeznania świadka K. K. – k. 128 akt

- dowód z przesłuchania strony powodowej – k. 129-130 akt

- dowód z przesłuchania strony pozwanej – k. 130-131 akt

Pozwany ponownie dokonał naprawy pojazdu i przekazał go powodowi. Pojazd do dnia 11 stycznia 2015 r. był sprawny. W dniu 12 stycznia 2015 r. skuter uległ kolejnej awarii, która była podobna do wcześniejszych. Pojazd ponownie przekazano pozwanemu do naprawy.

Bezsporne oraz dowód:

- protokół przyjęcia do naprawy z dnia 12 stycznia 2015 r.- k.25 akt

- zeznania świadka W. S. – k. 127-128 akt

- zeznania świadka K. K. – k. 128 akt

- dowód z przesłuchania strony powodowej – k. 129-130 akt

- dowód z przesłuchania strony pozwanej – k. 130-131 akt

Powód po naprawie odebrał skuter. W dniu 21 stycznia 2015 r. powód wymienił w pojeździe pasek napędowy.

Bezsporne oraz dowód:

- karta napraw – k. 24 akt

- zeznania świadka K. K. – k. 128 akt

Kolejna awaria skutera miała miejsce w dniu 12.02.2015 r. Pozwany dokonał wymiany cewki zapłonu, wymiany budowy filtra powietrza, wymiany świecy zapłonowej, wyczyszczenia gaźnika.

Bezsporne oraz dowód:

- protokół przyjęcia do naprawy z dnia 12 lutego 2015 r. – k. 26 akt

-karta napraw – k.27 akt

-zeznania świadka W. S. – k. 127-128 akt

- zeznania świadka K. K. – k. 128 akt

- dowód z przesłuchania strony powodowej – k. 129 – 130 akt

- dowód z przesłuchania strony pozwanej – k. 130-131 akt

Ponowna awaria skutera miała miejsce w dniu 25 lutego 2015 r. Skuter został przyjęty do naprawy przez pozwanego w dniu 27 lutego 2015 r.

Bezsporne oraz dowód:

- protokół przyjęcia do naprawy z dnia 27 lutego 2015 r.- 26 akt

- zeznania świadka W. S. – k. 127-128 akt

- zeznania świadka K. K. – k. 128 akt

- dowód z przesłuchania strony powodowej – k. 129-130 akt

- dowód z przesłuchania strony pozwanej – k. 130-131 akt

W związku z licznymi naprawami powód pismem z dnia 27 stycznia 2015 r. zawiadomił pozwanego o niezgodności towaru z umową i zażądał wymiany pojazdu na nowy wolny od wad.

Bezsporne oraz dowód:

- pismo z dnia 27 stycznia 2015 r. – k. 30 -31 akt

- zeznania świadka W. S. – k. 127-128 akt

-zeznania świadka J. S. (2) – k. 129,

- dowód z przesłuchania strony powodowej – k. 129-130 akt

- dowód z przesłuchania strony pozwanej – k. 130-131 akt

Pozwany ponownie dokonał naprawy pojazdu w dniu 3 marca 2015 r. Naprawa okazała się bezskuteczna. Powód ponownie wezwał pozwanego do wymiany pojazdu na wolny od wad. Pozwany w rozmowie telefonicznej z powodem chciał wykonać kolejną naprawę jednak powód nie wyraził na to zgody, ponawiając swoje żądanie wymiany pojazdu.

Bezsporne oraz dowód:

- karta napraw – k.33 akt

- pismo z dnia 10 marca 2015 r. – k. 34 akt

-zeznania świadka W. S. – k. 127 akt

-zeznania świadka J. S. (2) – k. 129,

- dowód z przesłuchania strony powodowej – k. 129-130 akt

- dowód z przesłuchania strony pozwanej – k. 130-131 akt

Podczas wydawania pojazdu po jednej z napraw, w obecności powoda i pozwanego skuter ponownie doznał awarii i został zabrany ponownie do naprawy.

Bezsporne oraz dowód:

- dowód z zeznań świadka W. S. – k. 127-128 akt

- dowód z przesłuchania strony powodowej – k. 129-130 akt

- dowód z przesłuchania strony pozwanej – k. 130-131 akt

Powód w dniu 18 marca 2015 r. i 1 kwietnia 2015 r. nie przekazał pozwanemu do ekspertyzy pojazdu.

Bezsporne oraz dowód:

- wezwanie do wydania skutera – k. 72-73 akt

- e- mail- k. 66 -74 akt

- zeznania świadka W. S. – k. 127 akt

- zeznania świadka K. K. – k. 128 akt

-zeznania świadka J. S. (2) – k. 129,

- dowód z przesłuchania strony powodowej – k.129 – 130 akt

- dowód z przesłuchania strony pozwanej – k. 130-131 akt

Oświadczeniem z dnia 6 kwietnia 2015 r. powód złożył pozwanemu oświadczenie o odstąpieniu od umowy z żądaniem zapłaty kwoty równowartości pojazdu.

Bezsporne oraz dowód:

- pismo z dnia 6 kwietnia 2015 r. – k. 36 akt

- dowód z przesłuchania strony powodowej – k.129-130 akt

- dowód z przesłuchania strony pozwanej – k. 130-131 akt

Powód wszelkich napraw jak i przeglądów okresowych dokonywał w autoryzowanym serwisie pozwanego. Wyjątkiem była wymiana paska napędowego i zużytego filtru paliwa, na nowy przeznaczony do samochodów osobowych. Zastosowanie filtra samochodowego nie miało wpływu na dalszą eksploatację i występujące awarie skutera.

dowód: karta gwarancyjna – k. 90-107 akt

- opinia biegłego z zakresu techniki samochodowej M. Z. – k. 147 -157, 225-226 akt

W książce gwarancyjnej wpisano trzy spośród dokonanych napraw. Aktualnie skuter ma uszkodzony akumulator oraz przedni amortyzator. Uszkodzenie amortyzatora nie wynikało z niewłaściwego użytkowania pojazdu przez powoda, a uszkodzenie akumulatora nie miało związku z występującymi awariami.

Bezsporne

- karta gwarancyjna – k. 90-107akt

- opinia biegłego z zakresu techniki samochodowej – k. 147-157, 225- 226 akt

Sąd zważył, co następuje:

Przedstawiony stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o dowody z dokumentów dołączonych do akt sprawy, dowód z opinii biegłego z zakresu techniki pojazdu, a także zeznania świadków W. S., K. K., J. S. (2), oraz zeznań biegłego M. Z. i przesłuchanie stron w osobie powoda B. S. oraz pozwanego J. S. (1).

Sąd uznał dowody z dokumentów, dołączonych przez strony za wiarygodne, bowiem ich prawdziwość nie wzbudzała wątpliwości Sądu, a nadto żadna ze stron nie zakwestionowała ich wiarygodności i autentyczności. Dowody z dokumentów potwierdzają charakter stosunków łączących strony po zakupie skutera.

Na podstawie art. 278 § 1 k.p.c. Sąd dopuścił na wniosek strony powodowej dowód z opinii biegłego z zakresu techniki samochodowej, na okoliczność wystąpienia wad pojazdu, nieusunięcia wad, charakteru wad oraz istoty wad z punktu widzenia trwałości i eksploatacji, kwoty wartości odstąpienia od umowy to jest wartości pojazdu oraz na okoliczność dokonanych ingerencji w pojeździe przez powoda i wpływ tych zmian na eksploatację.

Opinia biegłego sądowego z listy Sądu Okręgowego w Toruniu -mgr inż. M. Z., posiadającego specjalistyczną wiedzę z zakresu techniki samochodowej wykazała nieprawidłowości w skuterze w postaci niesprawnego akumulatora (rozszczelnienie akumulatora, wyciek elektrolitu), niesprawnego amortyzatora przedniego prawego (wyciek płynu hydraulicznego), nieoryginalnego filtra paliwa (wymieniony na filtr marki B.). Biegły nie stwierdził innych nieprawidłowości w czasie oględzin pojazdu, a na rozprawie dodał, że występujące awarie pojazdu nie miały związku z akumulatorem, natomiast uszkodzenie amortyzatora nie mogło wynikać z niewłaściwej eksploatacji pojazdu (brak było śladów w postaci uszkodzeń na oponach, tarczach kół, zatarć czy zarysowań, które mogłyby powstać po wjechaniu w dziurę, co sugerowała strona pozwana). Biegły wskazał jednak w swojej opinii, że wszystkie zgłaszane przez powoda nieprawidłowości dotyczyły pracy silnika. Biegły stwierdził, że wskazane przez powoda usterki były uciążliwe i nie pozwały na prawidłową eksploatację. Podał również, że wymiana filtra paliwa na nieoryginalny, ale stosowany w samochodach, jak wykazała jazda próbna, nie wpływa na eksploatację skutera. Biegły ustalił, że powód próbował prowizorycznie naprawić usterkę w postaci rozszczelnień się filtra powietrza, który został następnie wymieniony przez serwis na nowy. Uszkodzenie filtra powietrza było, w ocenie biegłego, niezawinione przez powoda i powstało na łączeniu części gumowej z plastikową. Wskazane ingerencje, w ocenie biegłego, pozostawały bez wpływu na nieprawidłowości pracy silnika. Biegły podsumował, że powtarzające się nieprawidłowości pracy silnika skutera, z uwagi na niewielki przebieg pojazdu (2482 km), są uciążliwe i uniemożliwiają normalną eksploatację pojazdu oraz pozostają w sprzeczności z zapisem 7.1 warunków gwarancji tj. że producent zapewnia sprawne działanie pojazdu. Biegły ustalił kwotę wartości odstąpienia od pojazdu zgodną z ceną zakupionego towaru w dniu transakcji czyli 3.899 zł.

Przedmiotową opinię zakwestionował pozwany, wskazując, że biegły nie ustalił jednoznacznie, jaką wadą jest dotknięty towar. Nie zgodził się również z biegłym, że samodzielne ingerencje w mechanikę skutera nie miały znaczenia dla dalszej jego eksploatacji. Pozwany nie wyraził również zgody na wcześniejszy wniosek powoda o powtórzenie oględzin skutera, ze względu na kolejne zaprzestanie pracy silnika już po sporządzeniu opinii przez biegłego.

Odnosząc się do zarzutów strony pozwanej, biegły podtrzymał swoje stanowisko prezentowane w opinii w całej rozciągłości.

Zarządzeniem z dnia 28 czerwca 2016 r. Sąd wezwał biegłego do wskazania czy jest w stanie podać, jaka wada występuje w pojedzie powoda. W odpowiedzi biegły wskazał, że prócz wad w postaci uszkodzonego akumulatora i cieknącego amortyzatora, nie stwierdził innych wad. Odnosząc się do takiego stanowiska biegłego, pozwany wniósł o jego przesłuchanie na rozprawie na okoliczność tego, że obie ujawnione usterki powstały na skutek wadliwej eksploatacji pojazdu.

Biegły na rozprawie zeznał, że podtrzymuje wnioski opinii sporządzonych w sprawie. Uważał, że istniejące i powtarzające się usterki nie miały związku z niewłaściwym ładowaniem akumulatora i że przy normalnej eksploatacji nie mogło dojść do uszkodzenia amortyzatora z winy użytkownika. Biegły wskazał również, że nie udało się mu ustalić nieprawidłowości w działaniu silnika, bowiem w trakcie oględzin działał on prawidłowo. Wskazał jednak, że w jego ocenie, ilość awarii i napraw skutera w okresie 6 miesięcy jest dużą uciążliwością. Zdaniem biegłego, próbowano diagnozować przyczynę awarii, ale nie do końca udało się to zrobić. Biegły wskazał również, że sam – w ramach swoich kompetencji i sporządzanej opinii - nie miał uprawnień do rozkręcenia silnika by ustalić ewentualną wadę silnika, a mogła tego dokonać jedynie specjalistyczna firma w jego obecności.

Sąd dał wiarę opiniom biegłego, pisemnym i ustnej, gdyż opinie pochodziły od osoby posiadającej specjalistyczną wiedzę z dziedziny techniki samochodowej. Dodatkowo opinia ustna uzupełniła ostatecznie opinie pisemne, tak że były jasne i pełne. Biegły nie miał możliwości i uprawnień rozbiórki silnika i zweryfikowania wady w nim tkwiącej, ale potwierdził, że w jego ocenie, tak częste awarie pojazdu, które przez serwis pozwanego nie zostały skutecznie zniwelowane, stanowią wadę produktu i z tego tytułu towar jest niezgodny w umową oraz ze swoim przeznaczeniem. Zaznaczyć w tym miejscu należy, iż żadna ze stron nie złożyła wniosku dowodowego w przedmiocie skierowania silnika do specjalistycznej firmy celem jego rozebrania i ustalenia ewentualnej wady silnika. Opinia biegłego podważyła dodatkowo zarzuty strony pozwanej, że przyczyną awarii były nieuprawione ingerencje ze strony powoda w skuter, a wręcz przeciwnie, biegły uznał, iż dokonywana wymiana akumulatora czy filtrów nie miała związku z pojawiającymi się awariami.

W ocenie Sądu, zeznania świadka W. S. zasługiwały na to, by przyznać im walor wiarygodności, bowiem były rzeczowe, konkretne, spójne i pozostawały w zgodności z pozostałym materiałem dowodowym. Świadek wskazał, że skuter kupił dla syna i po kilku miesiącach zaczął on się notorycznie psuć. Kilkakrotnie był on również bezskutecznie naprawiany przez serwis pozwanego. Przyznał, że już po którejś naprawie syn sam wymienił zużyty filtr paliwa. Wskazał również, że w międzyczasie popsuł się również akumulator, ale nie został on wymieniony. Potwierdził, że po kolejnych bezskutecznych naprawach w 2014r., w 2015 r. nie wydał pozwanemu pojazdu do ekspertyzy, bo obawiał się, że pozwany zaingeruje w skuter tak, żeby powód nie mógł korzystać z gwarancji. Zeznania świadka potwierdzają, że powód wymienił filtr powietrza po jednej z napraw, a zatem pierwsze zgłaszane usterki i dokonywane próby napraw przez pozwanego miały miejsce przed jakąkolwiek ingerencją w skuter przez powoda (choć jak uznał biegły, te działania powoda i tak nie miały wpływu na pojawiające się awarie).

Sąd dał również w większości wiarę zeznaniom świadka K. K.- pracownika pozwanego. Były on jasne i rzeczowe. Świadek potwierdził przeprowadzone w skuterze kilkakrotnie naprawy. Wskazał też, że zawsze po dokonanej naprawie skuter oddawany był powodowi jako sprawny. Podał również, że w jego ocenie powód ingerował w stan mechaniczny skutera, co miało wpływ na dalszą eksploatację, ponieważ sam wymienił filtr paliwa i sam izolował przewody przy przewodzie zapłonowym. Zeznania świadka odnośnie do dokonywanych napraw, nie podważają twierdzeń strony powodowej, że po każdorazowej naprawie, skuter w niedługim czasie ulegał ponownej awarii. Dodatkowo sam pozwany potwierdził, że po jednej z napraw, w jego obecności, skuter ponownie się zepsuł i ponownie został zabrany do naprawy. Odnośnie z kolei do twierdzeń świadka o nieuprawnionej ingerencji powoda w stan mechaniczny skutera, to zeznania te uznano za subiektywną ocenę świadka i odmówiono im wiary, wobec sprzeczności z opinią biegłego, który kategorycznie stwierdził, że dokonywane przez powoda czynności nie miały wpływu na prawidłową eksploatację pojazdu.

Zeznania świadka J. S. (2) – córki i pracownicy pozwanego, uznane zostały za wiarygodne i potwierdziły przebieg ustalonego w sprawie stanu faktycznego. Świadek potwierdziła, że przedmiotowy skuter był dwukrotnie naprawiany w serwisie w Ś., natomiast świadek nie posiadała wiedzy na temat ilości wcześniejszych napraw w T.. Świadek potwierdziła też, że powód po ostatniej naprawie, nie zgodził się na oddanie pojazdu do ekspertyzy, a zażądał zwrotu pieniędzy.

Sąd ocenił jako logiczne i wiarygodne twierdzenia przesłuchanego na rozprawie powoda B. S.. Powód wskazał, że po zakupie skutera szybko zaczął się on psuć. Kilkakrotnie był on naprawiany przez pozwanego zarówno w salonie w T. jak i Ś.. Przyznał, że po którejś z napraw sam wymienił filtr powietrza. Za każdym razem objawy awarii były takie same, ale nigdy pozwany skutecznie nie naprawił skutera, nie wymieniał w nim części tylko przeczyszczał gaźnik. Powód podał również, ze zasilikonował filtr powietrza, bo był od nowości dziurawy. Potwierdził też, że nie chciał oddać skutera na ekspertyzę bo stracił zaufanie do pozwanego jako sprzedawcy. Zeznania powoda były zgodne z zeznaniami przesłuchanych świadków oraz potwierdzone dowodami z dokumentów oraz opinią biegłego.

Zeznaniom pozwanego J. S. (1) należało dać wiarę co do zasady. Pozwany potwierdził, że skuter, który sprzedał powodowi był kilkukrotnie naprawiany w jego serwisie. Potwierdził też, że po jednej z napraw, skuter uległ ponownej awarii w jego obecności. Podał jednak, że powód wbrew gwarancji ingerował w stan mechaniczny skutera poprzez wymianę filtra paliwa i zasilikowanie filtra powietrza, który nigdy w ocenie pozwanego nie był dziurawy. Sąd nie dał jednak wiary twierdzeniom, że po każdej naprawie skuter oddawany był jako sprawny. Jak wynika z materiału dowodowego tak częste pojawiające się usterki i zaprzestanie pracy silnika, wskazują, że skuter w istocie w momencie oddawania go powodowi nie był sprawny, a wada w nim tkwiąca nie została wykryta i zneutralizowana. Za nieprawdziwie Sąd uznał również twierdzenia, że wymiana filtra paliwa i zasilikowanie filtra powietrza spowodowało kolejne awarie i usterki produktu. Twierdzenia w tym zakresie były sprzeczne z opinią biegłego, o czym wyżej.

Bezsporny pozostaje w sprawie w zasadzie całokształt okoliczności faktycznych. Powód zakupił u pozwanego skuter, który wielokrotnie się psuł, a przyczyna awarii nie została zdiagnozowana i zlikwidowana.

Sporne pozostaje natomiast to, czy powód był uprawiony do odstąpienia od umowy sprzedaży pojazdu i żądania zwrotu zapłaconej kwoty, z uwagi na niezgodność zakupionego towaru z umową, wobec twierdzeń pozwanego, że skuter nie jest wadliwy, za każdym razem naprawa była skuteczna i że to powód poprzez niewłaściwą eksploatację i nieuprawnione ingerencje, doprowadzał do tego, że skuter nie jeździł.

W ocenie Sądu roszczenie zasługuje na uwzględnienie w całości.

Umowa, jaką strony zawarły, jest umową sprzedaży w rozumieniu treści art. 1 pkt 1 ustawy z dnia 27 lipca 2002 r. o szczególnych warunkach sprzedaży konsumenckiej oraz zmianie Kodeksu Cywilnego (Dz. U. 2002 nr 141, poz. 1176 z późn. zm.), zwanej dalej Ustawą. Zgodnie z art. 535 ¹ k.c. przepisy Kodeksu Cywilnego regulujące sprzedaż, stosuje się do sprzedaży konsumenckiej jedynie w takim zakresie, w jakim sprzedaż nie jest regulowana odrębnymi przepisami. Oba przytoczone powyżej przepisy obowiązywały do 25 grudnia 2014 r. Z uwagi jednak na treść art. 51 Ustawy z 30 maja 2014 r. o prawach konsumenta (Dz. U. 2014 nr 827) do przedmiotowej sprawy będą mieć zastosowanie powyższe przepisy, bowiem strony zawarły umowę 8 kwietnia 2014 r., a więc przed wejściem w życie powyższej Ustawy z 30 maja 2014 r.

Art. 4 pkt 1 Ustawy zawiera domniemanie prawne zgodności towaru z umową. Zgodnie pkt 3 tego artykułu towar jest zgodny z umową, jeżeli odpowiada wszystkim określonym przesłankom, których wyliczenie ma charakter koniunkcyjny, a spełnienie winno być kumulatywne. Zatem niezgodnym z umową można uznać towar, który nie spełnia co najmniej jednego z podanych kryteriów. Natomiast dla stwierdzenia zgodności towaru z umową, ustawa odwołuje się do przesłanek m. in. takich jak zgodności z podanym przez sprzedawcę opisem, celu określonego przez nabywcę przy zawarciu umowy, przydatności dla celu zwykłego użytku, zgodności właściwości z właściwościami towarów tego rodzaju. ( por. M. Pecyna, Komentarz do art. 4 ustawy z dnia 27 lipca 2002 r. o szczególnych warunkach sprzedaży konsumenckiej oraz o zmianie Kodeksu Cywilnego, LEX/el. 2003).

Wymieniony powyższej przepis określa więc kryteria, które mogą służyć do obalenia domniemania prawnego zgodności towaru konsumpcyjnego umową.

Ciężar dowodu niezgodności towaru z umową spoczywa na jego nabywcy. Niezgodność ta musi być stwierdzona w chwili wydana towaru konsumpcyjnego. Chwila wydania nie dotyczy wyłącznie tego momentu, bowiem kupujący nie ma obowiązku badania towaru w chwili wydania. Sprzedawca odpowiada wobec kupującego, jeżeli towar konsumpcyjny w chwili jego wydania jest niezgodny z umową; w przypadku stwierdzenia niezgodności przed upływem sześciu miesięcy od wydania towaru domniemywa się, że istniała ona w chwili wydania. Sprzedawca odpowiada za niezgodność towaru konsumpcyjnego z umową jedynie w przypadku jej stwierdzenia przed upływem dwóch lat od wydania tego towaru kupującemu; termin ten biegnie na nowo w razie wymiany towaru. Jeżeli przedmiotem sprzedaży jest rzecz używana, strony mogą ten termin skrócić, jednakże nie poniżej jednego roku.

B. S. zakupił u pozwanego nowy skuter w dniu 8 kwietnia 2014 r., natomiast pierwsza zarejestrowana awaria skutera w postaci problemów z jego uruchomieniem, falowaniem obrotów, dławieniem się silnika, nierówną pracą silnika i nierówną reakcją na przyspieszenie, miała miejsce 17 września 2014 r. Z uprawnień reklamacyjnych powód korzystał jeszcze kilkakrotnie. Za każdym razem objawy awarii były podobne. W serwisie pozwanego starano się naprawić pojazd tak, aby odpowiadał on swojemu przeznaczeniu i treści umowy, ale skuter wciąż się psuł.

W ocenie Sądu, cały materiał dowodowy, a przede wszystkim dokumenty dołączone do akt sprawy i zeznania świadków oraz stron, potwierdziły twierdzenia powoda, że skuter jest niezgodny z umową, którą zawarły strony i nie jest możliwe wykorzystywanie go zgodnie z przeznaczeniem. Powód wielokrotnie oddawał sprzęt do naprawy pozwanemu, ale wady pracy silnika, która wciąż się ujawniała, nie udało się zweryfikować i naprawić. Wyniki sporządzonej przez biegłego opinii wykazały, że powód w żaden sposób nie przyczynił się do zaistniałych awarii, zarówno poprzez wymianę filtra jak i zasilikowania filtra powietrza. Również zepsuty akumulator zgodnie z twierdzeniami biegłego nie wpłynął na pracę silnika tak, aby powodowało to, że silnik skutera przestawał pracować. Żaden dowód nie potwierdzał też, że akumulator był źle ładowany, co zdawała się sugerować strona pozwana na ostatnim terminie rozprawy.

Nie można pominąć tego, że to sprzedawca jako profesjonalista powinien ustalić to, jaka jest przyczyna ciągłych awarii skutera, czego nie uczynił. Prowizorycznie doprowadzano do uruchomienia pojazdu, nie dokonując żadnej konkretnej naprawy, co potwierdzają dowody dokumentów, a brak zdiagnozowania usterki i jej usunięcia skutkował nawracaniem awarii.

Sąd przyznał również słuszność powodowi, który po kolejnych nieudanych naprawach dokonywanych przez pozwanego, obawiał się oddania mu po raz kolejny skutera do tzw. ekspertyzy, bowiem jego zamiarem w tym momencie było już odzyskanie całej zapłaconej kwoty za towar niezgodny z umową, a nie kolejna - w ocenie powoda- nieskuteczna naprawa.

Warto dodać, że odstąpienie od umowy byłoby niedopuszczalne tylko w przypadku, gdy niezgodność towaru konsumpcyjnego byłaby nieistotna. Brak możliwości jazdy skuterem, z uwagi na niedziałanie silnika bez wątpienia należy uznać za istotną niezgodność towaru z umową, co zostało przez powoda udowodnione, a tym samym odstąpienie od umowy było zgodne z prawem. Odnosząc się z kolei do oceny stopnia niedogodności dla kupującego z tytułu kolejnych napraw, to ocenie w Sądu fakt, iż ze skutera nie można było korzystać i wielokrotnie trzeba było oddawać go do naprawy, jest też wystarczającą przesłaną do uznania, że stanowi to dla konsumenta znaczne niedogodności.

Odstąpienie od umowy rodzi po stronie kupującego obowiązek zwrotu towaru, a po stronie sprzedawcy obowiązek zwrotu ceny.

Jednocześnie Ustawa nie zawiera regulacji dotyczącej kwestii odpowiedzialności odszkodowawczej sprzedawcy, stąd mają zastosowanie przepisy o charakterze ogólnym. Zgodnie z powyższym, Sąd po myśli art. 494 k.c. orzekł obowiązek zapłaty dochodzonej pozwem kwoty, wobec odstąpienia B. S. od umowy wzajemnej. Brak było przy tym podstaw do obniżenia ceny, tym bardziej, że powód korzystał ze skutera bezusterkowo tylko niecałe pół roku (później skuter ulegał wielokrotnym awariom).

Mając na uwadze powyższe należało uwzględnić powództwo zgodnie z art. 4 punkt 1 ustawy z dnia 27 lipca 2002 r. o szczególnych warunkach sprzedaży konsumenckiej oraz zmianie Kodeksu Cywilnego (Dz. U. 2002 nr 141, poz. 1176 z późn. zm.) w zw. z art. 494 k.c. O odsetkach za opóźnienie orzeczono po myśli art. 481kpc.

O kosztach orzeczono zgodnie z zasadą odpowiedzialności strony za wynik procesu, po myśli art. 98 k.p.c. w zw. z art. 108 k.p.c., zasądzając od pozwanego na rzecz powoda kwotę 1117 zł, na którą składały się kwota 100 zł tytułem opłaty, kwota 617 zł tytułem kosztów zastępstwa procesowego oraz kwota 400 zł tytułem zaliczki wpłaconej na poczet wynagrodzenia biegłego.

Na ostatniej rozprawie biegły wezwany na wniosek pozwanego stawił się i złożył opinię ustną, za którą przyznano mu wynagrodzenie w kwocie 95,40 zł , która nakazano wypłacić tymczasowo ze Skarbu Państwa.

Z uwagi na fakt, iż koszty opinii pisemnych i ustnej opinii biegłego przekroczyły kwotę zaliczki uiszczoną przez powoda, a zostały one pokryte przez Skarb Państwa, nakazano pobrać od pozwanego na rzez Skarbu Państwa- Sądu Rejonowego w Toruniu kwotę 759,80 zł zgodnie z art. 98 kpc.