Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt: X C 1953/16 upr.

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 15 lutego 2017 r.

Sąd Rejonowy w Toruniu X Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący:

SSR Maria Żuchowska

Protokolant:

st. sekr. sądowy Elżbieta Jakubowska

po rozpoznaniu w dniu 15 lutego 2017 r. w Toruniu

sprawy z powództwa (...) 1 Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego Niestandaryzowanego Funduszu Sekurytyzacyjnego w G.

przeciwko Ł. C.

o zapłatę

I.  oddala powództwo,

II.  kosztami procesu poniesionymi przez powoda obciąża powoda.

Sygn. akt X C 1953/16

UZASADNIENIE

Powód E. 1 Fundusz Inwestycyjny Zamknięty Niestandaryzowany Fundusz Sekurytyzacyjny z siedzibą w G. wniósł 7 kwietnia 2016 r. pozew w elektronicznym postępowaniu upominawczym przeciwko Ł. C. o zapłatę kwoty 625,26 zł wraz z odsetkami i kosztami procesu.

W uzasadnieniu pozwu wskazano, że dochodzona wierzytelność powstała w wyniku odnowienia przez pozwanego z (...) S.A., prowadzącym działalność w trybie ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o działalności ubezpieczeniowej, umowy ubezpieczenia na kolejny rok w trybie art. 28. Ust.1 ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych w sytuacji braku wypowiedzenia umowy w terminie przewidzianym umową. Podano, że w dniu 26 października 2015 r. wierzyciel pierwotny dokonał przelewu przysługującej mu od pozwanego wierzytelności na rzecz powoda.

W dniu 22 kwietnia 2016 r. Referendarz Sądowy w Sądzie Rejonowym Lublin- Zachód w Lublinie wydał nakaz zapłaty zgodny z żądaniem pozwu, który utracił moc z uwagi na wniesienie przez pozwanego sprzeciwu. Sprawę przekazano do tutejszego Sądu.

W sprzeciwie zakwestionowano powództwo zarówno co do zasady jak i co do wysokości, podniesiono zarzut nieistnienia roszczenia oraz przedawnienia roszczeń objętych pozwem.

Strona powodowa w piśmie z dnia 26 lipca 2016 r. ustosunkowała się do twierdzeń sprzeciwu, zaprzeczając podniesionym zarzutom.

Pozwany w piśmie z dnia 6 września 2016 r. podtrzymał podniesione w sprzeciwie zarzuty, a także wskazał, że zgodnie z ustawą, na którą powołuje się powód, odnowienie umowy nie następuje w przypadku niepłacenia w pełnej wysokości składki za mijający 12 miesięczny okres ubezpieczenia, a pozwany składki za okres ten nie uiścił w całości.

Na rozprawie stawił się pozwany, który podtrzymał swoje stanowisko, podkreślając, że nie opłacił składki OC z pierwotnej polisy za rok 2012/2013, stąd nie doszło do spełnienia warunków do wznowienia polisy na kolejny okres 2013/2014.

Sąd ustalił, co następuje:

Pozwany Ł. C. zawarł z (...) S.A. umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej dla posiadaczy samochodów osobowych na okres od 31 października 2012 r. do 30 października 2013 r., potwierdzoną polisą (...) na samochód marki S.. Strony postanowiły, że składka płatna będzie w czterech ratach.

Okoliczności bezsporne oraz dowód:

- wniosek o zawarcie umowy ubezpieczenia – k. 26-27 akt

- informacja z (...) k. 76-77 akt

- przesłuchanie strony pozwanej w osobie Ł. C. – k. 69-70 akt

Pozwany, mimo ciążącego na nim obowiązku, nie uiścił dwóch z czterech rat składki OC za okres od 31 października 2012 r.

Sporne oraz dowód:

- pismo ubezpieczyciela z 17. 01.2013 r. –k.71 a

- przesłuchanie strony pozwanej w osobie Ł. C. – k. 69-70 akt

Pozwany w sierpniu 2013 r. kupił nowy samochód i nie miał zamiaru ubezpieczać poprzedniego, był przekonany, że polisa u ubezpieczyciela wygasła wobec nieopłacenia składek. Samochód marki S. nie uczestniczył od tego czasu w ruchu drogowym.

dowód: przesłuchanie strony pozwanej w osobie Ł. C. – k. 69-70 akt

Ubezpieczyciel w dniu 31 października 2013 r. wznowił polisę ubezpieczeniową pozwanego na kolejny okres 12 miesięcy (tj. na okres od 31 października 2013 r. do 30 października 2014 r.). Pozwany nie uiścił żadnej z rat składki OC odnowionej polisy numer (...). Pojazd widniał w rejestrze Ubezpieczeniowego Funduszu Gwarancyjnego jako ubezpieczony.

Dowód:

- dokument wskazujący na odnowienie polisy – k. 28-29 akt

- przesłuchanie strony pozwanej w osobie Ł. C. – k. 69-70 akt

- pismo (...) z dnia 09.01.2017r. – k. 76-77,

W dniu 26 października 2015 r. wierzyciel pierwotny dokonał przelewu wierzytelności przeciwko pozwanemu z tytułu polisy (...) na rzecz (...) 1 Fundusz Inwestycyjny Zamknięty Niestandaryzowany Fundusz Sekurytyzacyjny z siedzibą w G..

Dowód: umowa nr (...) z 26 października 2015 r. – k. 35 – 39 akt

Sąd zważył, co następuje:

Stan faktyczny sprawy Sąd ustalił na podstawie dokumentów dołączonych do akt sprawy, a także dowodu z przesłuchania stron z ograniczeniem do strony pozwanej.

Dokumentom załączonym do pozwu Sąd dał wiarę, ponieważ ich prawdziwość nie wzbudziła wątpliwości. Również strony nie zakwestionowały dowodu z dokumentów. Pozwany kwestionował jedynie zasadność wystawienia wznowionej polisy nr (...).

Za wiarygodne uznano twierdzenia pozwanego przesłuchanego na rozprawie w charakterze strony, bowiem były one logiczne, spójne i korespondujące z zebranym w sprawie materiałem dowodowym. Dodatkowo nie zostały podważone przez żaden dowód przedłożony przez stronę powodową. Pozwany potwierdził, że zawarł z ubezpieczycielem umowę potwierdzoną polisą (...). Wskazał, że płatność składki była podzielona na 4 raty, a on uiścił tylko dwie pierwsze raty. Ubezpieczyciel, zgodnie z twierdzeniami pozwanego nie wzywał go do zapłaty pozostałych rat, po okresie obowiązywania umowy. Pozwany podał również, że za odnowioną polisę w ogóle nie uiścił żadnej raty składki i że był przekonany, że poprzednia polisa wygasła, tym bardziej, że samochód marki S. nie uczestniczył od sierpnia 2013 r. w ruchu drogowym.

Bezsporne w sprawie jest to, że pozwany w 2012r. zawarł z (...) S.A. umowę ubezpieczenia samochodu marki S., potwierdzoną polisą (...).

Sporne natomiast pozostaje to, czy ubezpieczyciel był uprawiony do wznowienia polisy na okres kolejnych 12 miesięcy, wobec podniesienia przez pozwanego zarzutu, że warunki ustawowe możliwości odnowienia polisy ubezpieczeniowej z mocy ustawy nie zostały spełnione, z uwagi na nieuiszczenie przez pozwanego w całości składki pierwotnej umowy.

Podstawę dochodzonego roszczenia, ale również podniesionego przez pozwanego zarzutu stanowił art. 28 ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych (Dz.U.2013.392 j.t.). Ustawa z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych stanowi:

Art. 28. 1. Jeżeli posiadacz pojazdu mechanicznego nie później niż na jeden dzień przed upływem okresu 12 miesięcy, na który umowa ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych została zawarta, nie powiadomi na piśmie zakładu ubezpieczeń o jej wypowiedzeniu, uważa się, że została zawarta następna umowa na kolejne 12 miesięcy, z zastrzeżeniem ust. 2. (…)

2. Zawarcie następnej umowy nie następuje, pomimo braku powiadomienia, o którym mowa w ust. 1, jeżeli:

1) nie została opłacona w całości określona w umowie składka za mijający okres 12 miesięcy (…).

W świetle zgromadzonego materiału dowodowego, należało uznać, że powództwo nie zasługiwało na uwzględnienie w całości, bowiem warunki przewidziane w powyższym artykule dotyczące możliwości wznowienia polisy nie zostały spełnione.

Faktem jest, że pozwany nie wypowiedział pierwotnej umowy ubezpieczenia. Jednakże pozwany podniósł, w ocenie Sądu, zasadny zarzut braku możliwości odnowienia umowy ubezpieczenia zgodnie z art. 28 powyższej ustawy, ponieważ jak wykazał, uiścił tylko dwie pierwsze raty składki OC za mijający okres 12 miesięcy, a to uiszczenie całej składki jest warunkiem odnowienia przez ubezpieczyciela umowy. Wskazał również, że nie uiścił żadnej z rat składek odnowionej polisy. Powód nie odniósł się merytorycznie do twierdzeń pozwanego, bowiem, jak podał, był tylko nabywcą wierzytelności i nie posiadał informacji na powyższy temat, złożył jednak wniosek o zwrócenie się do Ubezpieczeniowego Funduszu Gwarancyjnego i zobowiązanie wymienionego organu do przedstawienia historii wpłat pozwanego i wskazania towarzystwa ubezpieczeniowego, w którym pozwany objęty był polisą OC.

Sąd zwrócił się do instytucji zgodnie z wnioskiem strony powodowej, jednakże Fundusz w odpowiedzi wskazał, że w jego kompetencji nie leży gromadzenie danych dotyczących opłat za ubezpieczenie, wobec czego nie posiada informacji na temat tego czy pozwany uiścił należną kwotę składki za rok 2012/2013 r.

Biorąc powyższe pod uwagę, uwzględniając zasadę, że ciężar dowodu spoczywa na stronie, która z określonego faktu wywodzi skutki prawne (art.6 k.c. i 232 k.p.c.), to na powodzie spoczywał obowiązek wykazania, że ubezpieczyciel (pierwotny wierzyciel) był uprawniony do odnowienia polisy ubezpieczeniowej, a więc winien wykazać, że pozwany uiścił całą kwotę składki OC za polisę (...).

W ocenie Sądu, powód nie zadośćuczynił swojemu obowiązkowi, a pozwany skutecznie dowiódł, że odnowienie umowy było bezpodstawne.

Sąd oddalił powództwo po myśli art. 805§1 k.c. a contrario w zw. z art. 28 ust.2 ustawy z dnia 22 maja 2003 r. ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych (Dz.U.2013.392 j.t.)

Kosztami postępowania Sąd obciążył stronę powodową zgodnie z art. 98 w zw. z 108 k.p.c. Pozwany wygrał proces w całości, nie ponosząc żadnych kosztów procesu.