Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 12 stycznia 2017 r.

Sąd Okręgowy we Wrocławiu Wydział I Cywilny

w składzie następującym :

Przewodniczący SSO Sławomir Urbaniak

Protokolant Ewelina Cekała

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12 stycznia 2017 r. we Wrocławiu

sprawy z powództwa Gminy W. – (...)

przeciwko J. C.

o zapłatę

I.  umarza postępowanie w części obejmującej żądanie zasądzenia kwoty 96 192,73 zł;

II.  dalej powództwo oddala;

III.  zasądza od strony powodowej na rzecz pozwanej kwotę 3 617 złotych tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sygn. akt I C 1578/16

UZASADNIENIE

Strona powodowa Gmina W. działająca przez (...) w pozwie złożonym w dniu 19.03.2015 r. wniosła o zapłatę solidarnie od pozwanych:

- U. C., L. F., D. K. kwoty 460.635,83zł wraz z odsetkami liczonymi od kwoty 204.315,06zł od dnia 1.11.2014r. i od kwoty 460.635,83zł od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty,

- U. C., L. F., D. K. i J. C. kwoty 153.701,83 zł wraz z odsetkami liczonymi od kwoty 107.722,42 zł od dnia 1.11.2014 r. do dnia 18.03.2015 r. i od kwoty 153.701,83 zł od dnia 19.03.2015 r. do dnia zapłaty.

W uzasadnieniu pozwu strona powodowa podała, że pozwani zajmują bez tytułu prawnego lokal mieszkalny położony we W. przy ul. (...). Z tego względu strona powodowa obciąża pozwanych odszkodowaniem w wysokości czynszu, jaki przypadłby za tenże lokal, tj. w wysokości zgodnej z obowiązującymi w tym zakresie przepisami prawa miejscowego oraz opłatami niezależnymi od właściciela – z płatnością tychże należności na dzień 10 –go każdego miesiąca z góry. Wskazała, że zgodnie z art. 688 ^{( 1)}§1 kc za zapłatę czynszu i ww. opłat odpowiadają solidarnie z najemcą stale zamieszkujące w nim osoby pełnoletnie. Strona powodowa stwierdziła, że z tego tytułu na dzień 31.10.2014 r. z wyłączeniem okresu od 1.11.2006r. do 31.07.2009r. po stronie pozwanej powstało zadłużenie w wysokości 460.635,83zł. Do wysokości należności głównej doliczone zostały odsetki za czas opóźnienia wyliczone na dzień 31.10.2014r. Pismem z dnia 30.12.2014r. strona pozwana wezwana została do zapłaty ciążącego na niej zadłużenia, jednak bezskutecznie.

Nakazem zapłaty wydanym w postępowaniu upominawczym w dniu 27.03.2015r. uwzględniono powództwo w całości.

Od powyższego nakazu zapłaty pozwana J. C. wniosła sprzeciw zaskarżając nakaz zapłaty w całości oraz wnosząc o oddalenie powództwa. Wskazała w uzasadnieniu, że od 2005r. nie zamieszkuje w lokalu przy ul. (...) Wyprowadziła się z tego lokalu i zamieszkała ze swoją siostrą I. F. przy ul. (...) we W.. Pod w/w adresem mieszkała z narodzonym w (...) synem M. i konkubentem P. M. do czerwca 2009 r. kiedy to przeprowadziła się do nowego mieszkania siostry przy ul. (...) we W.. Natomiast od 31.05.2013 r. pozwana wraz konkubentem i z małoletnim synem zamieszkuje w wynajętym mieszkaniu przy ul. (...) w W..

Jednocześnie pozwana podniosła, że roszczenie strony powodowej dochodzone pozwem jest przedawnione.

Strona powodowa w odpowiedzi na sprzeciw oświadczyła, że cofa pozew co do kwoty 96.192,73 zł bez zrzeczenia się roszczenia. Podtrzymała żądanie zapłaty od pozwanej kwoty 57.509,10 zł wraz z odsetkami ustawowymi liczonymi od kwoty 49.159,71zł od 1.11.2014r. do dnia poprzedzającego dzień wytoczenia powództwa i od kwoty 57.509,10zł od dnia wytoczenia powództwa do dnia zapłaty. W ocenie powoda pozwana nie przedstawiła wystarczających dowodów potwierdzanych fakt jej niezamieszkiwania w spornym lokalu. Na potwierdzenie zaś swojego stanowiska podała, że w teczce eksploatacyjnej przedmiotowego lokalu znajduje się zgłoszenie pozwanej odnośnie korekty naliczeń za media dokonane w listopadzie 2015 r. z którego wynika, że pozwana wraz z małoletnim synem zajmuje ten lokal.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Mieszkanie położone we W. przy ul. (...) stanowi własność Gminy W.. Głównym najemcą mieszkania była U. C. – matka pozwanej. Zajmowała ona powyższy lokal do chwili swojej śmierci w listopadzie 2015r. U. C. nadużywała alkoholu i w związku z tym pozostawała w konflikcie ze swoimi dziećmi, które wyprowadziły się z tego mieszkania. U. C. zalegała z zapłatą należności czynszowych na rzecz Gminy W.. Mieszkanie było zaniedbane, a w związku z brakiem regulowania opłat, odcięte zostały media.

(okoliczności bezsporne, a ponadto dowód: przedsądowe wezwanie do zapłaty k. 11, karta zadłużenia lokalu- k. 9-10, postanowienie o umorzeniu śledztwa w sprawie śmierci U. C., protokół deratyzacji, dezynsekcji i dezynfekcji wraz z protokołem odbioru prac i fakturą VAT – k. 114- 116)

Pozwana od 2005r. nie zamieszkuje w lokalu przy ul. (...) we W.. Od czasu wyprowadzki z tego mieszkania przebywała ze swoją siostrą I. F. przy ul. (...) we W.. Matki nie odwiedzała. Pod w/w adresem mieszkała z narodzonym w 2006 r. roku synem M. i konkubentem P. M. do czerwca 2009 r., kiedy to przeprowadziła się do nowo nabytego mieszkania siostry przy ul. (...) we W.. Natomiast od 31.05.2013 r. pozwana wraz konkubentem i z małoletnim synem zamieszkuje w wynajętym mieszkaniu przy ul. (...) w W..

(dowód: umowa najmu lokalu przy ul. (...) z 31.05.2013r. – k. 78-79, protokół zdawczo - odbiorczy – k. 80, odpis skróconego aktu urodzenia – k. 81, potwierdzenia przelewów za okres od lipca 2013r. do maja 2015r. – k. 82-87, zeznania świadka I. F. k. 118, e- protokół z 12.01.2017r. 06:41-14:23, zeznania świadka J. G., k. 118, e- protokół z 12.01.2017r. 15:01-22:50, zeznania świadka J. K., k. 118, e- protokół z 12.01.2017r. 23:19-26:36, zeznania świadka M. K., k. 118, e- protokół z 12.01.2017r. 27:02-30:02, przesłuchanie pozwanej J. C., k. 118, e- protokół z 12.01.2017r. 3-:14-30:02)

Po zgonie najemczyni U. C., pozwana J. C. w dniu 4.11.2015r. w Biurze Obsługuj Klienta dla lokalu przy ul. (...) dokonała zgłoszenia w sprawie zmian w naliczaniu opłat za media. Myślała o zajęciu tego lokalu po śmierci matki, niemniej odstąpiła od tego zamiaru z chwilą gdy dowiedziała się o istniejącym zadłużeniu.

(dowód: zgłoszenie z 4.11.2015r. – k. 96, przesłuchanie pozwanej J. C., k. 118 (e- protokół z 12.01.2017r. 3-:14-30:02)

Pismem datowanym na dzień 30.12.2014r. pozwana wezwana została do zapłaty kwoty 240.436,13zł zł tytułem zaległych należności przysługujących gminie wyliczonych wraz z odsetkami na dzień 30.11.2014r.

(dowód: przedsądowe wezwanie do zapłaty – k. 12v)

Po częściowym cofnięciu pozwu strona powodowa żądała odszkodowania za bezumowne korzystanie z lokalu za okres od 31.03.2012r. do 31.10.2014 r. w wysokości 57.509,10zł.

(dowód: zestawienie zaległości z tytułu bezumownego korzystania z lokalu k. 97)

Przy tak poczynionych ustaleniach faktycznych Sąd zważył, co następuje:

Powództwo wobec J. C. nie zasługiwało na uwzględnienie.

W niniejszym postępowaniu strona powodowa, po ograniczeniu roszczenia, dochodziła od pozwanej J. C. kwoty 57.509,10zł wraz z odsetkami ustawowymi tytułem należności za lokal przy ul. (...) we W.. Żądanie niniejsze obejmowało okres, nie objęty zarzutem przedawnienia, a mianowicie od dnia od 31.03.2012r. r. do 31.10.2014 r.

Podstawę prawną żądania odszkodowania stanowi art. 18 ust. 1 i 2 ustawy z 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego (t.j. z 2005, Nr 31, poz. 266). Zgodnie z tym przepisem osoby zajmujące lokal bez tytuł prawnego są obowiązane do dnia opróżnienia lokalu co miesiąc uiszczać odszkodowanie. Odszkodowanie to w zasadzie odpowiada wysokości czynszu, jaki właściciel mógłby otrzymać z tytułu najmu lokalu. Jeżeli odszkodowanie nie pokrywa poniesionych strat, właściciel może żądać odszkodowania uzupełniającego (art. 18 ust. 2 powołanej ustawy). Skoro strona powodowa w uzasadnieniu pozwu wskazała, iż pozwani zajmują lokal bez tytułu prawnego, to w niniejszej sprawie nie ma zastosowania powołany przez nią art. 688 ¹§1 k.c.

Strona powodowa dochodziła odszkodowania, którego wysokość ustalona została w wysokości czynszu, jaki przypadłby na lokal zajmowany, zgodnie z obowiązującymi w tym zakresie przepisami prawa miejscowego oraz opłatami niezależnymi od właściciela. Pozwana J. C. wysokości dochodzonej kwoty nie kwestionowała. W niniejszej sprawie sporny był natomiast fakt zajmowania przez pozwaną lokalu przy ul. (...) we W.. Pozwana twierdziła bowiem, że co najmniej od 2005r. swoje potrzeby mieszkaniowe zaspokajała gdzie indziej. Zgodnie z art. 6 k.c. ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z faktu tego wywodzi korzystne dla siebie skutki prawne. Powódka wiązała swoje roszczenie z faktem bezumownego korzystania przez pozwaną z lokalu przy ul. (...) we W., zatem to na niej, w myśl w/w przepisu, spoczywał ciężar udowodnienia, że taki fakt miał miejsce. Na potwierdzenie swojego stanowiska przedłożyła kopię zgłoszenia z 4.11.2015r., z którego miałoby wynikać, że pozwana jest najemcą spornego lokalu; ponadto swoje roszczenie wywodziła zapewne z faktu, że pozwana w lokalu objętym roszczeniem była zameldowana. Należy jednak wyjaśnić, że sam fakt zameldowania nie jest wystarczający do dokonania ustalenia, że miejscem zamieszkania, a więc miejscem gdzie znajduje się centrum życiowe danej osoby, jest istotnie to samo miejsce. Zameldowanie jest bowiem instytucją administracyjną o charakterze ewidencyjno – porządkowym. Meldunek stwarza jedynie domniemanie, iż pozwana zamieszkuje przy podanym adresie. Do obalenia tego domniemania wystarcza przedstawienie dowodu przeciwnego, który wykaże, że twierdzenia co do faktu zamieszkiwania budzą wątpliwości. W niniejszej sprawie dowodami, które przeczą okoliczności zamieszkania pozwanej w lokalu przy ul. (...) we W. (w objętym żądaniem okresie) były m.in. umowa najmu innego lokalu zajmowanego przez pozwaną wraz z dowodami uiszczania opłat czynszowych, a także dowody osobowe w postaci zeznań świadków: I. F. (siostry pozwanej), J. G. (sąsiadki zamieszkującej w lokalu przy ul. (...) we W.), J. K. (sąsiadki pozwanej z ul. (...) we W.) i M. K.. Zeznania tych świadków oraz zbieżne z nimi zeznania pozwanej tworzą spójną, logiczną całość i nie sposób odmówić im wiarygodności. Świadkowie wskazali, że pozwana wyprowadziła się z lokalu przy ul. (...) już 2005r., gdy była w ciąży, albowiem z matką, która nadużywała alkoholu, pozostawała w konflikcie. Zamieszkała wówczas ze swoją najstarszą siostrą I. F. i jej rodziną w mieszkaniu przy ul. (...) we W.. Mieszkali tam wspólnie do roku 2009 r., gdy wszyscy przeprowadzili się do nowego mieszkania siostry przy ul. (...) we W.. Natomiast od 31.05.2013r. do chwili obecnej pozwana wraz konkubentem i z małoletnim synem zamieszkuje w wynajętym mieszkaniu przy ul. (...) w W., co potwierdza umowa najmu tego lokalu wraz dowodami wpłat. Przez cały ten okres z matką, stale mieszkającą przy ul. (...) we W., nie utrzymywała bliższych kontaktów. Sąd uznał zeznania w/w świadków za przekonywające. W sprawie nie zostały ujawnione jakiekolwiek okoliczności, które podważyłyby ich wiarygodność. Pozwana podała przy tym, że istotnie zaraz po śmierci swojej matki w listopadzie 2015r. zgłosiła w Biurze Obsługuj Klienta sprawę dotyczącą zmiany w sposobie naliczania opłat za media podając się za najemcę lokalu przy ul. (...) we W. (co potwierdza kopia zgłoszenia z 4.11.2015r. k. 96). Wyjaśniła przy tym jednak, że przyczyną takiego działania była chęć objęcia tego lokalu w najem po śmierci matki, co byłoby dla pozwanej korzystniejsze finansowo. Niemniej jednak odstąpiła od tych planów gdy zorientowała się w kwestii istniejącego zadłużenia. Tym zeznaniom pozwanej w kontekście całego materiału dowodowego Sąd dał pełną wiarę.

Reasumując, Sąd na podstawie zebranych w sprawie dowodów ustalił, że w okresie, co do którego ograniczone zostało żądanie pozwu, a mianowicie od marca 2012r. do końca sierpnia 2014r. pozwana nie mieszkała w lokalu przy ul. (...). A zatem w sytuacji gdy brak jest zasadniczej przesłanki potrzebnej do obciążenia pozwanej odpowiedzialnością, jej zobowiązanie z tytułu odszkodowania za bezumowne korzystanie z lokalu za wskazany wyżej okres w ogóle nie powstało.

Skoro pozwana J. C. wykazała, że w dniu wniesienia pozwu, a następnie awizowania przesyłki, zawierającej odpis nakazu zapłaty z odpisem pozwu, nie zamieszkiwała pod adresem wskazanym w pozwie, Sąd uznał doręczenie tej przesyłki pozwanej na w/w adres za bezskuteczne. Z tej przyczyny zarządzeniem z 8.05.2016r. uchylono poprzednie zarządzenie z dnia 8.05.2015r. o pozostawieniu odpisu nakazu zapłaty z odpisem pozwu w aktach ze skutkiem doręczenia pozwanej. Pozwana nie uchybiła zatem terminowi do wniesienia sprzeciwu od nakazu zapłaty.

Mając powyższe na względzie, Sąd oddalił powództwo wobec pozwanej J. C. (pkt II wyroku).

W zakresie zaś tej części żądania, co do której strona powodowa cofnęła powództwo, a więc co do kwoty 96.192,73 zł Sąd na podstawie art. 355§1 k.p.c. umorzył postępowanie w stosunku do pozwanej J. C. ( pkt I wyroku).

Podstawą orzeczenia o kosztach był art. 98 k.p.c. Pozwana wygrała sprawę w całości dlatego należał jej się od powoda pełny zwrot kosztów procesu. Wskazać w tym miejscu jednocześnie trzeba, że cofnięcie pozwu, w związku z podniesionym zarzutem przedawnienia, jest jednoznaczne z przegraniem sprawy. Na zasądzoną kwotę złożyło się wynagrodzenie pełnomocnika w osobie adwokata (§ 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu) wraz z opłatą od pełnomocnictwa.